I only see with my heart | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube Ich sehe nur mit meinem Herzen | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube I only see with my heart | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube Sólo veo con el corazón | Athena Kritikou | TEDxAtenas - YouTube Je ne vois qu'avec mon cœur | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube Я вижу только сердцем | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube Sadece kalbimle görüyorum | Athena Kritikou | TEDxAthens - YouTube

Μεταγραφή: Andreas Tzekas Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou Transcript: Andreas Tzekas Editing: Dimitra Papageorgiou

Δεν μπορώ να αναφερθώ στο σήμερα, |||refer to|| I cannot talk about today

εάν δεν σας εξηγήσω λίγο το δικό μου χθές. |||I explain|||||yesterday If I don't explain a bit about my yesterday.

Η ιστορία μου τελικά ξεκινάει στα οκτώ μου χρόνια. My story finally begins at the age of eight.

Μέχρι τα οκτώ ρολόι. |||o'clock Up until then everything was fine.

Ζω με τον παππού μου και την γιαγιά μου, live|||||||| I live with my grandfather and grandmother,

οι γονείς μου ζουν στο εξωτερικό και ζω σε ένα περιβάλλον |||||abroad||live|||environment my parents live abroad and I live in an environment

γεμάτο αγάπη, φροντίδα, προστασία. ||care|protection full of love, care, protection.

Το σκηνικό αλλάζει στα οκτώ μου χρόνια, φεύγω στο εξωτερικό |The setting|||||||| The scenery changes when I am eight, I go abroad,

-στη Γαλλία, στο Παρίσι- -in France, in Paris-

πάω εσωτερική σε ένα σχολείο, δε μιλάω τη γλώσσα, |internal||||||| I go abroad to a school, I don't speak the language.

τη μιλάω πάρα πολύ λίγο, άρα δεν καταλαβαίνω. |||||therefore|| I speak very little, therefore I don't understand.

Δεν έχω φίλους, δε γνωρίζω τους συμμαθητές μου, ||||||classmates| I have no friends, I don't know my schoolmates,

δε γνωρίζω το σχολείο, δε γνωρίζω την χώρα |"I don't know"||||||the country I don't know the school, I don't know the country.

και κυρίως είμαι μακριά από την οικογένειά μου. |mainly||far|||| and above all, I'm away from my family.

Και εκεί για μένα, φρίκη. ||||horror And there, for me, it's horror.

Από την απόλυτη προστασία, περνάω στο απόλυτο κενό. ||absolute|protection|I move||absolute|void From absolute protection, I transition to absolute emptiness.

Αισθάνομαι απίστευτη μοναξιά, αισθάνομαι θλίψη, αισθάνομαι αποκομμένη, I feel|incredible|loneliness|"I feel"|Sadness|I feel|cut off I feel incredible loneliness, I feel sorrow, I feel disconnected,

αισθάνομαι αποκλεισμένη, αισθάνομαι αόρατη, αισθάνομαι ξεχασμένη. |excluded||Invisible|I feel|forgotten I feel left out, I feel invisible, I feel forgotten.

Περνάνε οι μήνες, τα χρόνια. Months and years go by.

Είμαι ακόμα μικρή. I'm still young.

Όμως μέσα μου θέλω να βγω από αυτήν την κατάσταση. |||||get out|||| But deep inside I want to get out of this situation.

Το θέλω γιατί αγαπάω τη ζωή. |||I love|| I want to, because I love life.

Επειδή όμως είμαι μικρή, δεν ξέρω πώς. Yet, because I am young, I don't know how.

Προσπαθώ ενστικτωδώς I try|instinctively I try instinctively

μέσα από το συναίσθημα, να βρω κάποια κόλπα για να ξεφύγω |||emotion||||tricks|||escape through the feeling, to find some tricks to escape

από την δική μου καθημερινότητα. ||||daily life from my own daily routine.

Δημιουργώ μέσα στο μυαλό μου, ένα συναισθηματικό μικροσκόπιο, "I create"||||||emotional|microscope In my mind I create an emotional microscope

στο οποίο μπαίνω και γίνομαι ταυτόχρονα θεατής και πρωταγωνίστρια. |||||at the same time|spectator||protagonist where I go in and I become both spectator and protagonist.

Ό,τι μου λένε, ό,τι λέω, ό,τι κάνω, ό,τι μου κάνουνε, ||"they say"|||||||they do Whatever they tell me, whatever I say, whatever I do, whatever they do to me,

περνάει από αυτό το συναισθηματικό μικροσκόπιο passes through|through|||emotional|microscope is filtered through this emotional microscope

και έτσι σιγά σιγά προσπαθώ, να μεταφράσω; ||||||translate so gradually I try, to translate?

Να αποκωδικοποιήσω; |"To decode?" To decode?

Να μεταφέρω |"To transfer" To transfer

ό,τι αισθάνομαι για να καταλάβω το τι, πώς, what I feel to understand what, how,

που, πότε, γιατί, το δικό μου, της δικής μου ιστορίας. |||||||||of my story where, when, why, mine, of my story.

Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, πάρα πολύ μεγάλη σημασία παίξανε ||||process||||"great importance"|played a role In this process, they played a very important role

για εμένα, τα «δεν πειράζει». was my "It's OK if" mentality.

Δεν πειράζει αν φοβάμαι. Δεν μπορώ να νικήσω τον φόβο μου. |||||||overcome||| It doesn't matter if I'm afraid. I can't beat my fear.

Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να τον φέρω κοντά μου, |||||||||bring|| The only thing I can do is bring it close to me,

να προσπαθήσω να τον διαχειριστώ, να εξοικειωθώ μαζί του. ||||handle him||get used to|| to try to manage it, to become familiar with it.

Δεν πειράζει αν πέσω. |||fall down It's OK if I fall.

Αν πέσω, θα ξανασηκωθώ |||get back up If I fall, I will get back up

και όσες πιο πολλές φορές πέσω, τόσο πιο πολύ θα μάθω |"the more"|||||||||I learn And the more times I fall, the more I will learn.

να πέφτω στα μαλακά και να ξανασηκώνομαι πιο γρήγορα. |fall||soft ground|||get back up|| to land softly and to bounce back up faster.

Δεν πειράζει αν κάνω λάθη. Από τα λάθη μου θα μάθω. It's okay if I make mistakes. I will learn from my mistakes.

Με όλα αυτά τα δεν πειράζει κατάφερα σιγά σιγά να πορευτώ ||||||I managed||||get by With all these "It's OK ifs" I managed slowly slowly to go by

με τα συναισθήματά μου παρέα και κυρίως να τα αποδεχτώ και να με αποδεχτώ. ||feelings||with company of|||||accept||||accept With my emotions by my side, and mainly by accepting and embracing them.

Έτσι με το χρόνο σιγά σιγά, από τα δεν πειράζει, πέρασα σε πολύ ισχυρά ||||||||||I moved|||very strong feelings So, in time, I gradually moved on from "It's OK if"

θέλω, δεν θέλω. i want, i don't want

Ένα για μένα και ένα για τους άλλους. One for me, and one for the others.

Το δικό μου θέλω και δεν θέλω είναι δεν θέλω μια ζωή δανεική, ||||||||||||borrowed My "want" and "don't want" is that I don't want a borrowed life,

δεν θέλω μια ζωή με έκπτωση, δεν θέλω να κατοικώ σε παρένθεση, |||||discount or compromise||||dwell in parentheses||parenthesis I don't want a discounted life, I don't want to dwell in parentheses.

θέλω τη δική μου τη ζωή I want my own life

έτσι όπως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να τη ζήσω. ||||||||live the way I think I have to live it through.

Δεύτερο θέλω για τους άλλους. The second "I want" is for the others.

Θέλω ο κόσμος να μην αισθάνεται, αυτό που αισθάνθηκα εγώ. |||||feels|||I felt| I want the world not to feel what I felt.

Και αν τύχει και το αισθάνεται, θα ήθελα εγώ να προσπαθήσω να κάνω κάτι γι' αυτό. ||"happens"||||||||I try||||| And if by any chance it does, I'd like to try and do something about it.

Έτσι η ζωή με έφερε κοντά σε ένα τμήμα του πληθυσμού, το οποίο ||||||||section||population segment|| This is how life brought me closer to a part of the population

και αυτό είναι αόρατο, ξεχασμένο, έξω από τον κόσμο, το οποίο δεν το έβλεπα. |||"invisible"|forgotten||||||||| which I didn't see and is also invisible, forgotten, away from the world, .

Ένα 10% του πληθυσμού. Άτομα με αναπηρία. ||population|||disability It is the 10% of the population. It is the people with disabilities.

Θέλω να σας ρωτήσω, εσείς όταν περπατάτε στους δρόμους, ||||||"you walk"|| I'd like to ask you, when you walk in the streets,

όταν πηγαίνετε στην δουλειά σας, όταν περνάτε από τις πλατείες, |"go"||||||||squares when you go to work, when you cross squares,

όταν πηγαίνετε σε καφετέριες, στο σινεμά, στο θέατρο, βλέπετε 10% των ανθρώπων |you go||||||||| when you go to the cafeterias, to the cinema, to the theater

δίπλα σας να έχουν αναπηρία; ||||disability

Διότι εγώ προσωπικά συνεχίζω να μην τους βλέπω έξω. because||personally|continue||||| Because I still don't see them out there.

Τώρα γιατί δεν τους βλέπω; Why don't I see them?

Υπάρχει ένας λόγος πρακτικός που είναι η έλλειψη προσβασιμότητας. "There is"|||practical||||lack of accessibility|accessibility There is a practical reason which is called lack of accessibility.

Σαφέστατα η χώρα αυτή δεν έχει την υποδομή, για να μπορέσει να αγκαλιάσει "Clearly"|||||||infrastructure|||||"embrace" This country definitely doesn't have the necessary infrastructure

να φιλοξενήσει, άτομα με αναπηρία. |accommodate|||disability

Άρα στην ουσία τι κάνεις όταν έχεις αναπηρία; So||essence||||| Then, what do you actually do when you have a disability?

Σε ένα μεγάλο ποσοστό, μένεις σπίτι σου. |||percentage|you stay|| In most of the cases you stay at home.

Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος λόγος. There's also a second reason though.

Πιο οδυνηρός θα έλεγα. |painful|| A much more painful reason.

Η αρνητική στάση της κοινωνίας, γεμάτη στερεότυπα και προκαταλήψεις. |negative|||society|full of|stereotypes||prejudices The negative attitude of the society, full of stereotypes and biases.

Διότι στην ουσία τι φοβόμαστε; ||||we fear What are we actually afraid of?

Ένα, φοβάσαι ότι δεν ξέρεις να διαχειριστείς το διαφορετικό. |you fear|||||manage||different First, you are probably afraid you cannot handle what is different.

Και έχετε δίκιο. ||You are right. And you're right.

Είναι σωστό όταν έχεις δίπλα σου ένα άτομο με αυτισμό δεν ξέρεις |||||||||autism|| You're right when you live with an autistic person and you don't know

πως να το διαχειριστείς και δεν ξέρεις, τι πρέπει να πεις ή τι πρέπει να κάνεις. |||handle it|||||||||||| how to handle it, or what to say and do.

Φοβάσαι ότι ενδεχομένως θα πεις κάτι που δεν πρέπει ||"possibly"|||||| You're probably afraid that you're going

ή θα κάνεις κάτι που δεν πρέπει. to say or do something inappropriate.

Οπότε αποφεύγεις να το κάνεις. |avoid||| Thus, you avoid doing it.

Το δεύτερο είναι πολύ πιο υποκριτικό. |||||hypocritical

Ο φόβος είναι δικός μας. The fear is ours.

Δεν θέλω καν να περάσει από την σφαίρα της φαντασίας μου ότι μπορεί να συμβεί |||||||realm||imagination|||||happen

και σε εμένα αυτό. Άρα το διαγράφω. ||||||"I delete it"

Το παραμερίζω. |I set aside.

Μετά από όλες αυτές τις σκέψεις ήρθα αντιμέτωπη με πάρα πολλές ιστορίες, ||||||I came|faced with||||

τις έζησα από κοντά, τις άκουσα. |I lived|||| I experienced them closely.

Αλλά θέλω να σας πω δύο.

Πρώτη ιστορία, συμβαίνει στην Αττική. ||||Attica First story happened here in Attica.

Είναι πραγματικά η διπλανή πόρτα. |||next door|door It's literally right next door.

Συμβαίνει στην Αττική, πρόσφατα. |||recently It's in Attica, recently.

Είναι μια οικογένεια που είναι φτωχή, έχει ένα παιδί με νοητική στέρηση 6, 7 ετών. |||||poor|||||intellectual|intellectual disability|years old It's a poor family with a six or seven year old intellectually disabled child.

Οι γονείς πρέπει να φύγουν το πρωί στην δουλειά, The parents have to go to work every day,

να γυρίσουν το απόγευμα, δεν υπάρχει άνθρωπος να κρατήσει το παιδί, ||||||||keep|| and be back in the afternoon, and there's no one to stay with the child,

άρα το παιδί μένει μόνο του στο σπίτι. so he has to stay home alone.

Επαναλαμβάνω είναι 6, 7 ετών και έχει και νοητική στέρηση. I repeat||||||cognitive impairment| I have to repeat he's just six or seven and intellectually disabled.

Ο πρώτος τρόπος που βρήκανε για να «απομονώσουν» το παιδί τους είναι ότι ||||they found|||isolate||||| The first way they came up with to secure their child

το δένανε στο κρεβάτι του κάθε πρωί όταν φεύγανε στη δουλειά |tied it|||||||they were leaving||work

και το λύνανε κάθε απόγευμα όταν γυρνούσαν από τη δουλειά. ||"untied it"||||were coming back|||

Δεύτερη λύση που είχαν βρει. |Second solution found.||| They had a second solution, too.

Είχαν ανοίξει μια τρύπα στην αυλή τους |||hole||yard| They had dug a hole in their backyard

και θάβανε το παιδί κάθε πρωί με το κεφάλι απ' έξω |"buried"||||||||| and buried in the child up to the neck every morning

πριν φύγουν στην δουλειά |leave|| before they left for work

και το ξέθαβαν κάθε απόγευμα όταν γυρνάγαν από την δουλειά. ||dug up||||were coming back||| and dug him out every afternoon after work.

Δεύτερη ιστορία. Second story.

Επισκέπτομαι έναν κοινωνικό φορέα, ο οποίος πραγματικά αγκαλιάζει I visit|||social organization||||embraces I was visiting a social institution which really embraces

και φροντίζει νέους με αναπηρία, |takes care of|young||disability

-βαρύτατες μορφές αναπηρίας. severe|forms|disability - severe cases, of disability.

Να φανταστείτε ότι τα παιδιά, οι νέοι, δεν μπορούν καν να παραμείνουν καθιστοί |||||||||even||remain seated|seated Imagine that these children, young men, aren't even able to sit up on their bed.

στο κρεβάτι τους. Είναι υποχρεωμένοι να τους δέσουν διότι δεν κρατιέται ||||"obliged" or "forced"|||tie them up|||"restrain themselves" They need to strap them down

το σώμα τους. |body|

Δεν έχουν νοητική στέρηση. Έχουν κινητική αναπηρία. ||cognitive impairment|mental retardation||motor disability|physical disability That's not mental disability. It's physical disability.

Μέχρι τα 23, 24 τους χρόνια μπορούν να φιλοξενούνται σε κάποιες ειδικές δομές ||||||be accommodated|||specialized|special facilities Until they are 23 or 24 years of age they can be hosted in special institutions

όπου πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι ήρωες οι οποίοι τους φροντίζουν. ||||||||take care of where there are people, heroes actually, who can take good care of them.

Στα 24, 25 τους χρόνια είναι σπάνιες οι δομές που μπορούν πραγματικά ||||rare||||| There are very few institutions that can host youths above that age

να φιλοξενήσουνε και να φροντίσουνε παιδιά με τέτοιες βαριές μορφές αναπηρίας. |"to host"|||take care of||||severe|| and treat such severe cases of disabilities.

Συνήθως λοιπόν, πρέπει να ξέρετε, ότι αυτοί οι νέοι καταλήγουν στο Δαφνί. usually||||||||young people|"end up"||Dafni Psychiatric Hospital You should know, these young men usually end up in a psychiatric hospital.

Θέλω ένα λεπτό να σκεφτείτε τι ή ποια μπορεί να είναι η ζωή αυτών των ανθρώπων,

οι οποίοι ξεκινάνε φυλακισμένοι από την δική τους αναπηρία ||"start off"|"imprisoned by"||||| when they start up as inmates due to their disability

και διασχίζουν όλη τους τη ζωή φυλακισμένοι από τη δική μας στάση. |cross through|||||imprisoned|||||attitude and spend their whole life in prison just because of our attitude.

Τη στάση της κοινωνίας. The attitude of our society.

Όταν είσαι αποδέκτης όλου αυτού του σκηνικού έχεις δύο λύσεις. ||recipient|all|||scene|||solutions When you are on the receiving end of all this, you have two solutions.

Ένα, η πολιτική της ντουλάπας. ||||"closet" First one is the closet attitude.

Λες ότι παίρνω όλα μου τα συναισθήματα, ανοίγω την ντουλάπα, τα πετάω μέσα, ||I take||||feelings|||closet||throw away| You say, I'll grab my emotions and throw them in the closet,

όσο πιο οδυνηρά, τόσο πιο βαθιά, κλείνω την ντουλάπα, δεν την ξανανοίγω. ||painfully|||deep||||||open again and the greater the pain, the deeper I 'll hide them in the closet, for good.

Δεύτερο είναι να πεις ότι, ώπα. |||||whoa Second one is to say, hey!

Δεν μπορώ να κάνω ότι δεν το ξέρω. Το είδα. I can't pretend I don't know it. I've seen it.

Και από την στιγμή που το είδα κάτι πρέπει να κάνω. ||||||"saw it"|||| And since I saw it, I have to do something about it.

Έστω και αν το κάνω λάθος, διότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα |||||||||worse thing|worse thing

σε μια κοινωνία από την αδιαφορία. |||||indifference

Είναι καλύτερα να κάνεις κάτι και να το κάνεις λάθος,

από το να μην κάνεις τίποτα, ποτέ, καθόλου. |||||||at all than do nothing at all, never.

Μετά άρχισα να σκέφτομαι ότι εντάξει.

Θέλω να κάνω κάτι αλλά πώς θα το κάνω; I really want to do something but how?

Δεν είμαι επαγγελματίας του συγκεκριμένου χώρου. ||professional||specific field|field I'm not a professional on this field.

Δεν είμαι κοινωνική λειτουργός, δεν είμαι ψυχολόγος, |"I am"||social worker|||psychologist I'm not a social worker, neither a psychologist,

δεν είμαι εκπαιδευτικός. ||teacher nor a teacher.

Εκεί η απάντηση ήρθε αυτόματα: Ναι, αλλά είμαι άνθρωπος ||answer||automatically|||| Then the answer just popped in my head: Yes, but I'm still human

και ως απλός άνθρωπος έχω, όχι μόνο το δικαίωμα, ||simple||||||right and as such, it's not only my right,

αλλά και την υποχρέωση να προσπαθήσω να κάνω κάτι. |||obligation||||| it's my duty to try and do something about it.

Τώρα σε ποιους να απευθυνθώ; ||||"turn to" Now, whom do I have to turn to?

Σκέφτηκα αμέσως τους νέους. I thought|immediately||young people My mind went straight to the young people.

Γιατί το πρόβλημα ποιο είναι; What's the actual problem?

Η κοινωνική ένταξη ή ο κοινωνικός αποκλεισμός, |social|social inclusion|||social|social exclusion The social inclusion or marginalization

έχει ως ένα στοιχείο, δεν βλεπόμαστε, δεν γνωριζόμαστε, δεν βλέπουμε |||element||we see each other||we know each other|| has the nature of ...

οι μεν τους δε. |"on the one hand"|| the one and the other.

Άρα πως θα εντάξουμε ένα τμήμα του πληθυσμού το οποίο είναι αόρατο; |||integrate||section||population||||invisible So how do we manage to integrate an invisible part of the population?

Σκέφτηκα ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω I thought that the first thing I should do

είναι να πιάσω τους νέους, μαθητές γενικής εκπαίδευσης ||reach|||students|general education students|education was to address the young, the students of general education

οι οποίοι σπάνια έχουν την δυνατότητα ||rarely|||ability who rarely get a chance

να έρθουν σε επαφή με το διαφορετικό, έτσι ώστε σιγά σιγά |to come|||||different|so|so that|| to encounter something different, so that gradually,

μέσω βιωματικών προγραμμάτων να εκπαιδευτούν, through|experiential|programs||be trained through projects, they will get trained,

να εξοικειωθούν με την εικόνα της αναπηρίας |"familiarize themselves"|||image||disability they will get acquainted with the sight of disability

και να μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. ||||manage||emotions| and learn to manage their feelings.

Δεύτερον να κοινωνικοποιήσω τους νέους με αναπηρία δίνοντάς τους φωνή και βήμα. ||socialize|||||giving them||voice||platform Second, to bring people with disabilities to society by making them heard and seen.

Έτσι γεννήθηκε ο ΣΚΕΠ. |||SKEP That's how SKEP was born.

Με το όραμα μιας κοινωνίας, όπου όλοι ανεξαιρέτως θα αισθάνονται ||vision|||||without exception||"feel"

αποδεκτοί και χρήσιμοι. "acceptable and useful"||useful

Δεν μπορώ να πω πλέον «εγώ». Πρέπει να λέω, «εμείς». ||||anymore||||| I can no more say "me". I have to say "us".

Διότι όσο έμαθα από την πρώτη, θα έλεγα, δεκαετία της ζωής μου, να «δουλεύω» εγώ ||||||||decade|||||| Because what I've learned in the first decade of my life,

για μένα από μένα, τώρα όλη αυτή η διαδικασία, που διαρκεί οχτώ χρόνια, ||||||||process||"lasts"||

είμαι εγώ μαζί με τους άλλους, οι άλλοι μαζί με εμένα. Είναι εμείς. it's me with others, and others with me. It's us.

Έμαθα από το μαζί. I learned||| I 've learned from this togetherness.

Είχα την δυνατότητα και την ευκαιρία να συναντήσω περίπου και να μιλήσω ||ability|||opportunity||"to meet"|approximately||| I had the ability and the chance to kind of meet and talk

με 21.000 παιδιά νέους γενικής εκπαίδευσης |||general|general education to 21.000 children and teens of general education

και μαθητές και νέους με αναπηρία. |||||disability

Έζησα, ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές. I lived|we lived|"shocking"|moments

Πρώτη στιγμή, είμαστε σε ένα εργαστήρι εικαστικό, σε ένα μουσείο |||||art workshop|artistic|||

στην Αττική και υπάρχουν 200 παιδιά με αναπηρία και χωρίς αναπηρία, and there were 200 mixed kids, with and without disabilities.

σ' ένα τραπέζι ανάμεικτα. Κάθονται όλοι ανάμεικτα γιατί δεν υπάρχουν |||mixed together|They sit||mixed||| They're sitting all together around tables

θεατές και πρωταγωνιστές. "viewers"||protagonists with no audience or actors.

Σε ένα τραπέζι κάθεται ένα κοριτσάκι όχι μόνο με νοητική στέρηση, |||sits||||||intellectual disability|mental deficiency At a table there's this little girl with mental and hyperactivity disorders

αλλά με υπερκινητικότητα, το οποίο δεν μπορεί καθόλου να επικοινωνήσει. ||hyperactivity|||||||communicate at all

Δίπλα της είναι μια μαθήτρια γυμνασίου η οποία έρχεται σε εμένα και μου λέει, ||||a high school student|middle school|||comes||||| Next to her there's a high school girl who comes to me and says,

«Κυρία τι να κάνω; Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ.» |||||||||manage it "Miss, what should I do? I don't know what to do".

Και εκεί ξαναγυρνάμε στο δεν πειράζει. ||we return||| At that point we fall back to "it's ok if".

Δεν πειράζει αν δεν ξέρεις να το διαχειριστείς. |||||||manage it It's ok if you don't know how to handle this situation.

Έχεις δίκιο που δεν ξέρεις να το διαχειριστείς. |right|||||| Sure you don't know how to handle it.

Εφόσον είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι σε επαφή με κάτι διαφορετικό. since||||||you come||contact||| Because it's the first time you have to deal with it.

Εμείς δεν δίνουμε οδηγίες χρήσης στο συναίσθημα. ||give|instructions|of use||emotion

Εμείς δημιουργούμε συνθήκες συνύπαρξης, για να δώσεις εσύ τον χώρο και τον χρόνο |create|conditions|coexistence|||you give|||space||| We form conditions of coexistence, so you can allow yourself the space and time,

στον εαυτό σου, να καταλάβεις πώς μπορείς να επικοινωνείς. ||||||||communicate

Μετά από μια ώρα είδα το κοριτσάκι αυτό, είχε βρει ένα τρόπο μαγικό. Sometime later I noticed that that girl had come up with a brilliant way.

Κρατούσε το χέρι της κοπελίτσας που είχε αναπηρία, νοητική στέρηση. held||||little girl|||disability|intellectual disability| She was holding the hand of the other girl the one with the mental disability.

Το μεν κοριτσάκι με νοητική στέρηση είχε ένα χαμόγελο μέχρι εδώ |on one hand|little girl||intellectual disability||||smile||

γιατί αισθανόταν. Αισθανόταν την αγάπη. |he/she felt|felt|| because she sensed the love.

Το δε άλλο κορίτσι πάω να την βρω και της λέω, «Βρήκες την λύση σου ε;» |||||||||||You found||||

Και μου λέει, «Κυρία λυτρώθηκα». ||||I was redeemed And she replied "Miss, I am redeemed."

Της λέω, «Παιδί μου 15 ετών και λες την λέξη λυτρώθηκα; I said, "Honey, you're only 15 years old. You're too young for such a strong word.

Πολύ βαριά κουβέντα. Εγώ δεν σκέφτηκα ποτέ να πω λυτρώθηκα». |heavy|conversation|||||||

Μου λέει, «Κυρία δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είχα τέτοιο κόλλημα με την αναπηρία ||||||||||obsession|||disability She said, "I don't know why I've been so biased with disability all those years.

τόσα χρόνια. Κάθισα μόνη μου και σκέφτηκα -γιατί δεν μπορούσε να επικοινωνήσει- ||I sat||||I thought|||||communicate

γιατί; Γιατί τόσο καιρό φοβόμουνα;» |||time|I was afraid Why I was so afraid all this time?"

Δεύτερη ιστορία. Πάλι σε ένα τραπέζι έτσι ανάμεικτα παιδιά. |||||||mixed| Second story. Again at a table with mixed ability children.

Κορίτσι με βαριά μορφή και νοητικής στέρησης και αυτισμού. |||||intellectual|deprivation||autism There's a girl with both a severe case of mental disability and autism.

Δεν επικοινωνεί. Ζωγραφίζουν όλοι ανάμεικτα. |communicates|They are painting||mixed together She cannot communicate. They all draw together.

Έρχονται τα παιδιά από το σχολείο μου λένε,

«Κυρία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε». |||||||||communicate "Miss, we don't know what to do, we can't communicate."

Λέω, «Παιδιά βρείτε το. Το δεν μπορείτε δεν μου κάνει». ||||it||||| I say, "Children, find a way. 'I can't' is not an acceptable answer."

Κάποια στιγμή κάποιος πετάει στο τραπέζι μια ημερομηνία. |moment||throws||||date At some point someone throws a date on the table.

Έτσι όπως ήταν η Λητώ και ζωγράφιζε, σηκώνει το κεφάλι της και λέει Τρίτη. ||||Leto||was painting|lifts|||||| It was Lito who, as she was drawing, she raised her head and said "Tuesday".

Αρχίζουν όλα τα παιδιά κάθονται μπροστά της They begin||||sitting|| All the children stood in front of her

και της δίνουν την ημερομηνία γέννησής τους. ||||date|of birth| and told her their birth date.

Έδωσα και τη δικιά μου δηλαδή πήγαμε πάρα πολύ πίσω στον χρόνο. I gave||||||we went||||| I told her mine too, so we went a very long way back.

Έβρισκε, αμέσως την ημέρα. He found|||day She immediately found out what day it had been.

Μέχρι που πλακώθηκε ένα παιδί με την μαμά του που λεγε, ||got into a fight||||||||was saying Until a kid started a fight with his mother who insisted,

«Όχι το κορίτσι έχει δίκιο. «Γεννήθηκες το Σάββατο» |||||were born||

η Λητώ έλεγε την Παρασκευή, και ξαναπήρε η μαμά τηλέφωνο το παιδί |Leto|||Friday||called again||||| Lito still said it was a Friday and then the mother called back and said,

και είπε, «Το κορίτσι είχε δίκιο γεννήθηκες την Παρασκευή». |||||reason|||

Οπότε ξαφνικά αυτά τα παιδιά φεύγοντας μου λένε, |||||leaving|| Of course the children on their way out they said,

«Μα, είναι καταπληκτικό αυτό που μπορούν να κάνουν κάποια παιδιά με αυτισμό». ||amazing||||||||| "It's really cool what some autistic kids can do"

Βεβαίως. Γιατί κρίνετε τον κόσμο ή τις καταστάσεις ως κάτι καλύτερο ||judge|||||||| Definitely, of course they can. Why do you judge people and situations

ή χειρότερο, λιγότερο ή παραπάνω; ||||more than

Λάθος. Mistake That's wrong.

Εστιάστε σε αυτό που μπορεί να σας ενώσει και όχι σε αυτό που σας χωρίζει. Focus|||||||unite|||||||divides you Focus on what can unite you rather than what separates you.

Τέλος θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, Finally||||share|| Finally I'd like to share something with you,

μια φράση που είπε ο Μικρός Πρίγκιπας στο βιβλίο του Σαιντ Εξυπερύ. ||||||||||Saint|Saint-Exupéry a phrase the Little Prince said in the book by Antoine de Saint-Exupery's

«Τα ουσιαστικά πράγματα είναι αόρατα στο βλέμμα. Μόνο η καρδιά τα βλέπει». |essential|||invisible|to the|eye||||| "The essential things in life are seen not with the eyes, but with the heart."

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Να 'στε καλά. |||||you| Thank you very much. Have a good day.

(Χειροκρότημα) applause (Applause)