×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.

image

Янка Купала, Спадчына

Спадчына

Ад прадзедаў спакон вякоў

Мне засталася спадчына;

Памiж сваiх i чужакоў

Яна мне ласкай матчынай.

Аб ёй мне баюць казкi-сны

Вясеннiя праталiны,

I лесу шэлест верасны,

I ў полi дуб апалены.

Аб ёй мне будзiць успамiн

На лiпе бусел клёкатам

I той стары амшалы тын,

Што лёг ля вёсак покатам;

I тое нуднае ягнят

Бляянне-зоў на пасьбiшчы,

I крык варонiных грамад

На могiлкавым кладбiшчы.

I ў белы дзень i ў чорну ноч

Я ўсцяж раблю агледзіны,

Цi гэты скарб не збрыў дзе проч,

Цi трутнем ён не з'едзены.

Нашу яго ў жывой душы,

Як вечны светач-полымя,

Што сярод цемры i глушы

Мне свецiць мiж вандоламi.

Жыве з iм дум маiх сям'я

I снiць з iм сны нязводныя…

Завецца ж спадчына мая

Ўсяго Старонкай Роднаю.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Спадчына Heritage Наследство

Ад прадзедаў спакон вякоў

Мне засталася спадчына;

Памiж сваiх i чужакоў

Яна мне ласкай матчынай. |to me||

Аб ёй мне баюць казкi-сны |||||dreams

Вясеннiя праталiны,

I лесу шэлест верасны,

I ў полi дуб апалены.

Аб ёй мне будзiць успамiн

На лiпе бусел клёкатам

I той стары амшалы тын,

Што лёг ля вёсак покатам;

I тое нуднае ягнят

Бляянне-зоў на пасьбiшчы,

I крык варонiных грамад

На могiлкавым кладбiшчы.

I ў белы дзень i ў чорну ноч

Я ўсцяж раблю агледзіны,

Цi гэты скарб не збрыў дзе проч,

Цi трутнем ён не з’едзены.

Нашу яго ў жывой душы,

Як вечны светач-полымя,

Што сярод цемры i глушы

Мне свецiць мiж вандоламi.

Жыве з iм дум маiх сям’я

I снiць з iм сны нязводныя…

Завецца ж спадчына мая

Ўсяго Старонкай Роднаю.