Punctuation

Kropka

Kropki w języku niderlandzkim są używane podobnie jak w języku angielskim. Zawsze zaznaczają końce zdań, a stosowanie kropek w tekstach jest obowiązkowe. Bez kropek zdania nie byłyby czytelne, a tekst nie miałby struktury.

W większości przypadków, podobnie jak w języku angielskim, zdania nie są dłuższe niż dwie linie w porównaniu z innymi językami, w których zdania zajmowałyby do trzech lub czterech linii, a struktura oddzielona była głównie przecinkami. Gdy zdanie jest oznaczone kropką, następne zdanie powinno zaczynać się wielką literą:

De laatste tijd werd er veel wijn gedronken. Toen Willem aankwam vertelde hij dat in een periode van twee weken er twintig flessen werden leeg gedronken, iedereen was verbaasd. Later keek Klaas naar de bonnen van de afgelopen maand.

Skróty w wielu przypadkach mają dodatek kropek:

Dat wil zeggen → d.w.z.
Doctorandus → drs.

Gdy zdanie kończy się skrótem z kropką, nie należy dodawać żadnej dodatkowej kropki:

Dit doet mij denken aan salsa, tango, merengue, etc. Af en toe gaan we naar de dansschool.

Na końcu tytułów należących do artykułów, rozdziałów, paragrafów itp. nie stosuje się kropki. Nawet jeśli tytuł składa się z dłuższej frazy.

Gdy opisywane są duże liczby, kropki są używane do oddzielenia każdej grupy trzech liczb:

1.000.000
6.870.550.200

Przecinek

W wielu przypadkach konieczne jest dodanie przecinka do zdań w celu nadania im struktury. Tutaj jedna fraza kończy się w zdaniu, a potem występuje druga:

De bekers zijn heel mooi, de grotere beker zelfs mooier.

W niektórych przypadkach przecinek może zmienić znaczenie zdania:

Dit is de sterkste koffie met een beetje suiker. (to najmocniejsza kawa z odrobiną cukru)
Dit is de sterkste koffie, met een beetje suiker is hij niet zo bitter. )to najmocniejsza kawa, ale z odrobiną cukru będzie mniej gorzka)

Ważną zasadą używania przecinka w zdaniu jest wzięcie pod uwagę, że w momencie wstawienia przecinka następuje krótka pauza podczas czytania lub wypowiedzi. Gdy masz wątpliwości podczas pisania, lepiej nie dodawać przecinków, zamiast używać przecinków tam, gdzie nie powinno ich być. Przecinki powinny lub muszą być używane między podsekcjami:

Hoewel zij blind is, willen ze dat zij meegaat (chociaż jest ślepa, chcą, żeby poszła)

W wyliczeniach należy je umieszczać między rzeczownikami, przymiotnikami i przysłówkami:

Ik heb het over stoelen, kasten, tafels en deuren
We willen alleen de rode, groene en de oranje schriften.

Po frazach z przecinkiem następna fraza nigdy nie zaczyna się wielką literą, jak wtedy, gdy zdania są oznaczone kropką. Z wyjątkiem kartek, listów, listów itp., tutaj po powitaniu zakończonym przecinkiem kolejne zdanie zaczyna się wielką literą:

Geachte meneer van Duijn,
Hierbij wil ik u laten weten dat op donderdag 10 januari de vergadering plaatsvindt.

W liczbach przecinki są zawsze używane do oznaczania miejsc dziesiętnych:

$44,50
1.230.798,506

Dwukropek

Dwukropek w języku niderlandzkim służy do wyliczeń:

Toen we aankwamen zagen we dat er dingen ontbraken: het brood, het beleg en vlees.

W większości przypadków są one używane do opisania lub wyjaśnienia czegoś:

Dit gaat om het volgende: drie jonge kinderen en een verpleger.

Dwukropki są używane do cytowania bezpośredniej mowy:

Toen ze in het park aankwamen zeiden ze: ‘’laat de eenden met rust.’’

Średnik

Średników używa się podobnie jak dwukropków. Służą do oddzielania zdań bez utraty silnych powiązań między dwoma zdaniami. Funkcja jest podobna do używania przecinków:

De kinderen spelen vaak buiten; we wachten vol vreugde op de zomer.

Znak cudzysłowu

Cudzysłowy są używane w różnych formach w języku niderlandzkim. Istnieje klasyczna forma:

„Binnekort zullen we het feest aankondigen”

W większości przypadków używane są zwykłe cudzysłowy:

”Binnekort zullen we het feest aankondigen”

Gdy wypowiedź pisemna zostanie przerwana np. „zei hij” (powiedział), cytowane zdanie kończy się cudzysłowem, a następne zdanie rozpoczyna się nowym cudzysłowem:

”Goedemiddag iedereen!” zei de burgemeester, ”Ik ben blij om jullie hier te zien.”

Gdy w cytowanym zdaniu cytowany jest inny zwrot, należy użyć cudzysłowu w liczbie pojedynczej:

De jongens vertelde: ‘’oma zei altijd ‘maak zelf je kleren schoon’ toen we laat aankwamen.’’

Apostrof

W niektórych przypadkach apostrofy w języku niderlandzkim wskazują, że grupa liter jest pomijana w słowie zredukowanym, co czasami jest opcjonalne, ale może być również obowiązkowe. Może to wystąpić na początku słów:

Een → ‘n; Ik zag ‘n vogel.
Het → ‘t; Dit is ’t schip.
Eens → ‘ns; Kom ‘ns!

Pojawiają się również w środku wyrazów:

Mijn → m’n; Dat is m’n mobiel.
Zijn → z’n; Kijk naar z’n pols

Są również bardzo często stosowane w formach ściągniętych:

Zo een → zo’n; Ik wil ook zo’n huis

Jak wspomniano wcześniej, apostrofy są powszechne w przypadku słów w liczbie mnogiej z końcówkami samogłoskowymi. Jeśli słowo kończy się na samogłoskę, używany jest apostrof + -s:

Foto → foto’s

W niektórych przypadkach apostrof jest używany w dopełniaczu, gdy rzeczownik kończy się samogłoską, a gdy rzeczownik kończy się na -s, apostrof występuje po -s:

Emma’s opa (dziadek Emmy)
Guus’ ouders (rodzice Guusa)

W zdaniach rozpoczynających się od słowa z apostrofem drugie słowo będzie pisane wielką literą zamiast pierwszego:

‘n Schaap zal nooit ontsnappen.

Jak wspomniano wcześniej, skrócone słowa literowe mają apostrof w liczbie mnogiej i zdrobnieniach:

PDF’s
Sms’je

Średnik

Wielokropek w języku niderlandzkim służy do poinformowania nas, że część zdania lub słowa została pominięta:

De laatste tijd zijn wij bang geweest, dus…
Kijk maar in de spie…

Służą do wskazania małej przerwy między słowami w zdaniu:

Wat toen ontbrak … het podium.

Służą również do wznawiania wyliczeń:

We keken naar de dieren: apen, beren, leeuwen, tijgers…