Les Pronoms Compléments (French Object Pronouns)
Zaimek dopełnienia zajmuje miejsce rzeczownika (osoby, miejsca, rzeczy) w zdaniu. Często stosuje się je, aby uniknąć powtórzeń. W języku francuskim zaimki dopełnieniowe są zawsze umieszczane przed czasownikiem
J’adore la pizza. Je la mange tous les week-ends.
Quand je vois mon frère, je vais lui donner une carte de voeux pour son anniversaire.
LES PRONOMS COMPLÉMENTS D’OBJETS DIRECTS (ZAIMKI DOPEŁNIENIOWE BEZPOŚREDNIE)
Zaimki dopełnienia bezpośredniego zastępują w zdaniu nazwy rzeczy lub osób, które są dopełnieniami bezpośrednimi. Dopełnienie bezpośrednie to rzeczownik, który otrzymuje działanie czasownika i odpowiada na pytanie quoi (co) lub qui (kto).
Tu regardes la télévision. Tu regardes quoi? à la télévision à Tu la regardes.
Oto zaimki dopełnienia bezpośredniego:
Singulier | Pluriel |
---|---|
me | nous |
te | vous |
le / la | les |
Me, te, nous i vous zastępują osoby.
Le, la, les mogą zastępować osoby lub rzeczy.
Le i la zmieniają się na l', jeśli są umieszczone przed czasownikiem zaczynającym się od samogłoski, a me i te staje się m' i t'.
Vous avez vu Céline? à Vous l’avez vue?
Il oublie toujours les clés. à Il les oublie toujours.
Jean-Marc invite Chloé et moi à dîner à Jean-Marc nous invite à dîner.
Le chauffeur va conduire toi et tes parents à la gare. à Le chauffeur va vous conduire à la gare.
LES PRONOMS COMPLÉMENTS D’OBJETS DIRECTS (ZAIMKI DOPEŁNIENIOWE POŚREDNIE)
Zaimki dopełnieniowe pośrednie zastępują imiona osób poprzedzone przyimkiem à. Dopełnienie pośrednie odpowie na pytanie à qui? (komu/dla kogo?). Zaimki dopełnieniowe pośrednie są również umieszczane przed czasownikiem, podobnie jak zaimki dopełnieniowe bezpośrednie.
Elle envoie le courriel à son patron à Elle envoie le courriel à qui? À son patron. à Elle lui envoie le courriel.
Oto zaimki dopełnienia pośredniego:
Singulier | Pluriel |
---|---|
me | nous |
te | vous |
lui | leur |
Elle telephone à ses parents à Elle leur téléphone.
Sophie lit à sa fille chaque soir à Elle lui lit chaque soir.
Mes grand-parents parlent à moi et mes cousins à Mes grand-parents nous parlent.
LES PRONOMS ADVERBIAUX “Y” ET “EN” (ZAIMKI PRZYSŁÓWKOWE “Y” I “EN”)
Zaimki przysłówkowe zastępują dopełnienia przyimka. Y oznacza tam i zawsze reprezentuje miejsce poprzedzone przyimkiem, takim jak à, dans, chez, en lub sur.
Isabelle va à la boulangerie à Isabelle y va.
Ce week-end Kendji restera chez ses parents à Kendji y restera.
Le chat dort sur l’étagère; il y fait souvent des siestes.
Zaimek en oznacza tego/jego i zastępuje rzeczownik poprzedzony de. Zauważysz, że gdy występuje wyrażenie ilościowe, sama ilość zostaje zachowana na końcu zdania; to samo dotyczy liczb
Les livres pour le cours de Professeur Mathias? J’en ai acheté deux.
J’ai plusieurs chaussures rouges à J’en ai plusieurs.
Les filles parlent toujours des garçons à Les filles en parlent toujours.
Nous mangeons beaucoup de pizza à Nous en mangeons beaucoup.
UMIESZCZENIE ZAIMKÓW
Jak wspomniano wcześniej, zaimki dopełnieniowe są zawsze umieszczane przed czasownikiem w czasie teraźniejszym.
Je la mange.
Tu lui écris
J’y vais.
Nous en achetons trois.
W passé composé zaimki stawia się przed czasownikami posiłkowymi avoir i être. Kiedy w passé composé występuje bezpośredni zaimek dopełnienia, musisz również sprawić, by imiesłów czasu przeszłego zgadzał się co do rodzaju i liczby z zaimkiem dopełnienia.
J’y suis allé hier.
Les chocolats? Je les ai offerts à ma copine.
Tu m’as envoyé un très joli cadeau!
Madame LeBeau? On l’ vue il y a quelques minutes.
PODWÓJNE DOPEŁNIENIA/ZAIMKI PRZYSŁÓWKOWE
Możliwe jest użycie wielu zaimków jednocześnie w jednym zdaniu, tak jak w języku angielskim lub polskim.
Spotkam się z nim tam.
Porozmawiamy z nią o tym.
Aby użyć wielu zaimków w jednym zdaniu w języku francuskim, należy je umieścić w następującej kolejności — nawet, jeśli dopełnienia, którym odpowiadają zaimki, są w innym porządku w zdaniu oryginalnym.
me | ||||
le | ||||
te | lui | |||
la | y | en | ||
nous | leur | |||
les | ||||
vous |
Il va donner les fleurs à sa femme à Il va les lui donner.
Nous devons acheter trois baguettes à la boulangerie. à Nous devons en y acheter trois.
Mon père conduit mon frère et moi chez nos grand-parents pour le week-end à Mon père nous y conduit pour le week-end.
Les fraises? Marie-Christine m’en a donné un kilo de son jardin.
Ne parle pas de la fête à Jean ou Bénédicte; on leur en parlera demain.