Skąd się bierze mgła?
Trwa majówka, więc oczywiście za oknem zimno i poranna mgła. No dobra, ale skoro słońce jest na niebie od paru godzin, to mgła powinna sobie pójść, a nie wisieć nad ziemią. Czym właściwie jest i skąd bierze się mgła? O tym 20. odcinek Świata w trzy minuty. Zapraszam do słuchania! Mgła: mgła to drobne kropelki wody wiszące w powietrzu, ograniczające świat widzialny do najwyżej kilometra od nas (definicja z lotnictwa); pojawia się również podczas mrozów; przy -10 stopniach może składać się z kryształków lodowych – ale może też być z przechłodzonej wody nawet przy -30 stopniach! powstaje na dwa sposoby: gdy woda paruje lub – częściej – gdy wilgotne powietrze się ochładza; gdy różnica temperatur między wodą (albo wilgotną ziemią) a powietrzem duża – paruje intensywnie i w sposób widoczny. Wsadź szklankę z ciepłą wodą do lodówki, by zobaczyć to na żywo; mgłę z parowania zobaczymy najczęściej wieczorem, nocą i ranem – gdy nie ma silnego wiatru; mgła z ochładzania się powietrza na zaparowanej przykładzie łazienki z otwartym oknem: w powietrzu jest wilgoć po otwarciu okna, gwałtownie spada temperatura w ciepłym powietrzu mieści się więcej pary wodnej, niż w zimnym (w metrze 6) więc gdy temperatura spada, to para wodna przestaje się mieścić i zaczyna się skraplać. w praktyce: gorące powietrze napływa nad zimną ziemię i gwałtownie się ochładza. Takie mgły obserwujemy najczęściej w chłodnych sezonach, gdy ciepłe powietrze znad Atlantyku nadpływa nad schłodzoną Polskę. Taka mgła potrafi się utrzymać kilka dni i nie przeszkadza jej zbytnio wiatr; są też (w górach) mgły, które udają chmury; oraz (w obszarze frontów atmosferycznych) chmury, które udają mgłę; by wilgoć nie uciekła, potrzebna jest inwersja temperatury; istnieje tzw punkt rosy, jego wartość poznamy np z komunikatu meteo dla pilotów. To temperatura, przy której para wodna przestanie mieścić się w powietrzu i zacznie się skraplać. Jeśli między aktualną temperaturą, a punktem rosy, różnica jest duża – ryzyko mgły jest niewielkie. Aby nie przegapić kolejnych części, zaprenumeruj podkast – odnośniki są na stronie. Zostaw też parę ciepłych słów w recenzji na iTunes i podeślij informację o podkaście znajomym. To robi różnicę. Dzięki i do usłyszenia! Licencja podkastu: CC BY-NC-ND. Jeśli chcesz go wykorzystać w celach niedozwolonych taką licencją, zapraszam do kontaktu.
