LO-teria - Małgorzata Karolina Piekarska, SZOFER (1)

SZOFER (1)

Nie wiedziała, co robić. Najlepiej byłoby przeprosić Olka, ale… to oznaczałoby jawne przyznanie się, że źle z nim postępowała. Odebrałaby to jako osobistą porażkę. Tego nie chciała. Czuła się jednak potwornie samotna.

Wbrew temu, co sama sobie wmawiała, prowadzenie samochodu okazało się całkiem przyjemne. A kurs na prawo jazdy pozwolił jej w ogóle jakoś przeżyć te nieszczęsne wczasy z Olkiem. Może byłyby lepsze, gdyby nie on? To, że wiedział, co się stało, sprawiało, że choć siedzenie za kółkiem ją cieszyło, próbowała wmówić sobie, że tak nie jest.

Na szczęście wczasy już się skończyły. Zostawała teraźniejszość, ale i ta bolała. Fakt, że wyjeżdżając z Kiełpina, trzeba było minąć zakręt, na którym rozbił się Wojtek, sprawił, że nowiutki peugeot wciąż stał w garażu. Czasami szła tam i głaskała lakierowaną maskę. Wtedy wspomnienie Wojtka wiążącego jej chustkę na oczach samo przychodziło… I równie szybko jak przychodziło – znikało.

Powoli jednak docierało do niej, że czuje się samotna na własne życzenie. Przecież nawet podczas ostatniej wizyty u Małgosi zachowała się nie jak przyjaciółka. Przez dwie godziny opowiadała tylko, że jest w żałobie, że nikt jej nie rozumie. Wylewała swoje żale, że nie pojechała na pogrzeb do Lublina. Że na Zaduszki nie miała z kim tam pojechać, że sama się boi, że na grób nie trafi, bo wie tylko, że to przy Lipowej. Tego, co miała do powiedzenia Małgosia, w ogóle nie słuchała.

Czuła się jak w matni. Żałoba przygniatała ją coraz bardziej. Brakowało jej Wojtka, ale z tygodnia na tydzień coraz częściej myślała, że pamięć o nim jakby wyrywała ją ze świata. Gdy wchodziła do klasy, milkły śmiechy. Ludzie sami z siebie z nią nie rozmawiali. Cóż… Trzeci miesiąc ich odpychała. Już sama nie wiedziała, co robić.

* * *

Do tej rozmowy Olek szykował się długo. Nie było dnia, by o tym nie myślał, ale ciągle jakby czegoś się bał. A czas płynął. Atmosfera między nim a Kamilą stawała się nie do zniesienia.

Na dodatek treningi judo, na które od tylu lat uczęszczał, coraz bardziej go męczyły. Po pierwsze teraz miał na nie dalej niż kiedyś. Przeprowadzka poza Warszawę spowodowała, że do szkoły musiał jeździć przez całe miasto. Po drugie z dawnej paczki na treningach nie pozostał nikt. Wszyscy z powodu matury opuścili sekcję, obiecując, że kiedyś wrócą. Trener powtarzał, że jak się raz zrezygnuje, to się z reguły nie wraca. Olek to czuł. Dlatego nie rezygnował. W judo nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.

Teraz jednak z każdym treningiem ogarniały go wątpliwości. Czy słusznie zrobił? Nawet pogadać po treningu nie ma z kim. Wszystko się zazębiało – Kamila, treningi, szkoła, plany. Myślał o tym, wchodząc do domu Kamili. Miał odebrać od niej Malwinę. Z pozoru proste. Ale tylko z pozoru. Gdy tylko wszedł do pokoju Kuby, młodsza siostra dostała niemal ataku histerii.

– Ja muszę! Ja muszę się odegrać – łkała Malwina. – Ja muszę! – powtarzała z mocą. – To już czwarta partia w chińczyka, którą wygrał Kuba.

Olek już miał zamiar coś powiedzieć, kiedy za plecami usłyszał głos babci:

– Chodź do kuchni, dam ci placków z jabłkami, a oni niech jeszcze pograją. Przecież jutro wolny dzień.

Po chwili siedział przy stole i pałaszował obficie polane słodką śmietaną placki, obserwując przy tym krzątającą się w kuchni starszą panią. Może to z nią pogadać o tym, co tak strasznie go dręczy? Kamila poza domem, więc nie ma ryzyka, że zaraz wejdzie. Swoją drogą ciekawe, gdzie wyszła o tej porze.

Od września z Kiełpina do swoich warszawskich szkół z reguły jeździli we dwójkę. Najczęściej samochodem Olka. Czasem, ale z rzadka, Olek jechał sam, a Kamilę podrzucał jej ojciec.

Kiedy jechali we dwójkę, Kamila przeważnie milczała. A przecież podróż z Kiełpina na Pragę Południe to przeszło dwadzieścia kilometrów. To w godzinach szczytu kawał czasu spędzany w aucie. Ale ona nic. Cisza. Najpierw jeszcze próbował zagadywać, opowiadać coś, potem… już tylko włączał radio. Gdy dojeżdżał na Saską pod liceum Mickiewicza, wysiadała i na odchodne rzucała albo że po lekcjach poczeka na niego w bibliotece przy Meksykańskiej, albo żeby on tam na nią zaczekał. Nie pytała o nic. Nic też nie opowiadała. Zupełnie jakby był jej szoferem.

Codziennie ostentacyjnie ubrana na czarno, co silnie kontrastowało z jej jasnymi włosami, w milczeniu siadała na przednim siedzeniu. Olek już dawno się pogubił. Czy jeszcze ją kocha? Czy to jeszcze ona? Czy ktoś zupełnie nowy i obcy? Gdzie się podziała dawna Kamila? Śmierć Wojtka, owszem, coś okropnego, sam też bardzo to przeżył. Wielokrotnie wyobrażał sobie, co muszą czuć jego rodzice, dla których był jedynym synem. Ale żadna śmierć, nawet bliskiej osoby, to nie powód, by tak ranić otoczenie. Kamila zachowywała się teraz jak całkowicie odarta z uczuć. Jak manekin, na którym dobrze leżą czarna spódnica lub czarne spodnie i równie czarny golf. Jak cyborg.

Olek nie wiedział, z kim o tym rozmawiać. Próbował z Maćkiem, ale przez Gadu-Gadu, telefon czy Skype'a to żadna rozmowa. A jechać do niego nie mógł. W końcu po lekcjach z reguły wracał do domu z Kamilą. Wracać potem znowu na Kępę? Obłęd. Robiłby wtedy dziennie nie pięćdziesiąt, ale sto kilometrów, spędzając kilka godzin w korkach.

No i przecież w tym roku miał maturę. Marzył o studiach na AWF-ie. Sport to było coś, co od dawna go fascynowało. Wprawdzie jeszcze nie do końca zdecydował, jaki kierunek go interesuje, ale był i tak bliżej podjęcia decyzji o swojej przyszłości niż inni. No i z Kiełpina jest znacznie bliżej na AWF niż na jakąkolwiek inną uczelnię.

Chciał wiedzieć, co zamierza Kamila, ale nie śmiał spytać. Tyle razy ucinała wszelkie próby nawiązania poważnej rozmowy. Co robić? Wiele razy myślał, że może pogadać o tym z kimś, kto ich oboje zna dłużej i lepiej. Na przykład z kimś z rodziców, ale jakoś się nie składało. A teraz okazja nadarzyła się sama. Był akurat sobotni wieczór i Malwina nie wracała od Kuby. Mama wysłała go po odbiór młodszej siostry, bo telefoniczne ponaglenia nie odnosiły żadnego skutku.

Teraz siedząc w kuchni i zajadając placki z jabłkami, nabierał coraz większej śmiałości, by zasięgnąć rady babci Kamili. Zawsze wydawała mu się osobą mocno stąpającą po ziemi. Tylko jak ją zagadnąć?

– Wie pani… ja czasami nie wiem, co mam robić – zaczął.

– O co chodzi, kotuniu? Masz jakiś problem? W szkole? – Babcia Kamili spojrzała na niego spod okularów, przerywając wyjmowanie naczyń ze zmywarki. Lubiła tego chłopca. No, wprawdzie jej zdaniem przywiązywał zbytnią wagę do wyglądu, chyba bez sensu ciągle tyle ćwiczył, ale… któż jest bez wad?

– Chodzi mi o to, że Kamila traktuje mnie jak… ja nie wiem, jak to nazwać. Nie chcę powiedzieć czegoś złego, ale…

– Mów śmiało!

– Kiedy jedziemy do szkoły, w ogóle ze mną nie rozmawia.

– Ho, ho! Zdziwiłabym się, gdyby było inaczej. Tu też z nikim nie rozmawia. Ja co prawda bywam tu tylko w weekendy, ale swoje widzę. Reszty się domyślam. Czemu cię to martwi? – Babcia wytarła ręce w fartuch, zamknęła zmywarkę i siadła koło Olka, przyglądając mu się badawczo.

– Męczy mnie rola szofera – wyznał, wzdychając ciężko. – Wszystko jest podporządkowane jej. Wyjeżdżam wcześniej, bo ją muszę odwieźć. Po lekcjach nie mogę nigdzie jechać i nic załatwić, bo jadę po nią. Dwa razy w tygodniu odwożę ją do domu i wracam do Warszawy na trening. Nie mam życia prywatnego. A przecież.. to nie jest moja dziewczyna. – W jego głosie dało się wyczuć smutek. – Ja się tym duszę. Na dodatek, kiedy razem jedziemy, czuję, jakbym jej swoją obecnością wręcz przeszkadzał. Mam wrażenie, że się narzucam, choć przecież z tym wspólnym jeżdżeniem to nie był mój pomysł. Poza tym… – Olek zawiesił głos, jakby się wahał. Powiedzieć czy nie? Po chwili jednak wypalił: – Ona ma samochód. Ja nie wiem, czy to jej unikanie siadania za kierownicą to dobry pomysł. Przecież to nie był jej wypadek. Powinna się przełamać. Dla własnego dobra i dla dobra nas wszystkich. Wie pani… ja mam wrażenie, że ona sama siebie zmusza do cierpienia. Tyle że swoim zachowaniem wciąga w to i nas. Ja zgadzam się, że jej mama… że pani córka… – zaczął plątać się, bo nie wiedział, jak wybrnąć.

– No, nie zachowała się wtedy w porządku – weszła mu w słowo babcia.

– No właśnie – dopowiedział Olek ucieszony, że spotkał się ze zrozumieniem – ale… to już się nie odstanie. To jest tragedia, że Wojtek zginął, ale… trzeba żyć dalej. Ona za ten wypadek wini i karze nas wszystkich. Właściwie cały świat. Ja nie umiem jej pomóc, bo nie chcę, by mnie znienawidziła. Może z mojej strony w tym jest jakiś egoizm? Może chcę po prostu, by mnie… no nie wiem… no wie pani…

– Wiem, dziecko – odparła babcia Kamili, ucinając rozmowę. – I pomyślę o tym. Idź teraz do siebie i się nie martw. A rodzicom powiedz, że osobiście dopilnuję, by Malwina przyszła do domu zaraz, jak tylko się odegra w chińczyka.

SZOFER (1) Fahrer SEASON (1) SZOFER (1) FAHRER (1)

Wbrew temu, co sama sobie wmawiała, prowadzenie samochodu okazało się całkiem przyjemne. Trotz|dem|was|selbst|sich|einredete|Fahren|Auto|erwies|sich|ganz|angenehm навіть попри||||||||||| Contrary to what she told herself, driving turned out to be quite pleasant. Entgegen dem, was sie sich selbst einredete, stellte sich das Autofahren als ziemlich angenehm heraus. A kurs na prawo jazdy pozwolił jej w ogóle jakoś przeżyć te nieszczęsne wczasy z Olkiem. Der|Führerscheinunterricht|für|Recht|fahren|erlaubte|ihr|in|überhaupt|irgendwie|überleben|diese|unglücklichen|Ferien|mit|Olek And the driving course allowed her to somehow survive this unfortunate holiday with Olek. Und der Führerschein-Kurs ermöglichte es ihr überhaupt, diese unglücklichen Ferien mit Olek irgendwie zu überstehen. Może byłyby lepsze, gdyby nie on? Vielleicht|wären|besser|wenn|nicht|er Wären sie vielleicht besser, wenn er nicht wäre? To, że wiedział, co się stało, sprawiało, że choć siedzenie za kółkiem ją cieszyło, próbowała wmówić sobie, że tak nie jest. Das|dass|wusste|was|sich|geschehen ist|machte|dass|obwohl|Sitzen|hinter|Steuer|sie|erfreute|versuchte|sich einzureden|sich|dass|so|nicht|ist |||||||||||кермом||||||||| The fact that he knew what had happened made her, although she enjoyed being behind the wheel, she tried to convince herself that it wasn't. Dass er wusste, was passiert war, machte es so, dass sie, obwohl es sie erfreute, am Steuer zu sitzen, versuchte, sich einzureden, dass dem nicht so sei.

Na szczęście wczasy już się skończyły. (nicht übersetzbar)|Glück|Urlaub|schon|(reflexives Pronomen)|sind zu Ende gegangen Zum Glück sind die Ferien schon vorbei. Zostawała teraźniejszość, ale i ta bolała. blieb|Gegenwart|aber|und|diese|schmerzte |теперішність|||| Es blieb die Gegenwart, aber auch die tat weh. Fakt, że wyjeżdżając z Kiełpina, trzeba było minąć zakręt, na którym rozbił się Wojtek, sprawił, że nowiutki peugeot wciąż stał w garażu. Tatsache|dass|beim Verlassen|aus|Kiełpin|man musste|war|passieren|Kurve|an|der|sich überschlug|sich|Wojtek|machte|dass|nagelneue|Peugeot|immer noch|stand|in|der Garage ||||||||||||||||новенький||||| The fact that when leaving Kiełpin you had to pass the corner where Wojtek crashed, the brand-new Peugeot was still standing in the garage. Die Tatsache, dass man beim Verlassen von Kiełpin um die Kurve fahren musste, an der Wojtek verunglückt ist, sorgte dafür, dass der brandneue Peugeot weiterhin in der Garage stand. Czasami szła tam i głaskała lakierowaną maskę. Manchmal|ging|dorthin|und|streichelte|lackierte|Motorhaube Manchmal ging sie dorthin und streichelte die lackierte Motorhaube. Wtedy wspomnienie Wojtka wiążącego jej chustkę na oczach samo przychodziło… I równie szybko jak przychodziło – znikało. Dann|Erinnerung|Wojtek|bindenden|ihr|Kopftuch|auf|Augen|selbst|kam|Und|ebenso|schnell|wie|kam|verschwand Then the memory of Wojtek tying her scarf in front of her eyes just came ... And just as quickly as it came - it disappeared. Dann kam die Erinnerung an Wojtek, der ihr das Tuch vor den Augen band, von selbst… Und ebenso schnell, wie sie kam – verschwand sie.

Czuła się jak w matni. Sie fühlte|sich|wie|in|Falle ||||пастці She felt like a trap. Sie fühlte sich wie in einer Falle. Żałoba przygniatała ją coraz bardziej. Trauer|drückte|sie|immer|mehr Mourning was crushing her more and more. Die Trauer drückte sie immer mehr nieder. Brakowało jej Wojtka, ale z tygodnia na tydzień coraz częściej myślała, że pamięć o nim jakby wyrywała ją ze świata. fehlte|ihr|Wojtek|aber|von|Woche|auf|Woche|immer|häufiger|dachte|dass|Erinnerung|an|ihn|als ob|herausriss|sie|aus|der Welt She missed Wojtek, but week by week she thought more and more often that the memory of him was tearing her out of the world. Sie vermisste Wojtek, aber von Woche zu Woche dachte sie immer häufiger, dass die Erinnerung an ihn sie irgendwie aus der Welt riss. Gdy wchodziła do klasy, milkły śmiechy. Als|sie betrat|in|die Klasse|verstummten|die Lacher Laughter fell silent as she entered the classroom. Als sie das Klassenzimmer betrat, verstummten die Lacher. Ludzie sami z siebie z nią nie rozmawiali. Die Leute|selbst|von|sich|mit|ihr|nicht|sprachen People themselves did not talk to her. Die Leute sprachen von sich aus nicht mit ihr. Cóż… Trzeci miesiąc ich odpychała. naja|dritte|Monat|sie|stieß weg Well ... The third month she was pushing them away. Nun ja... Im dritten Monat wies sie sie immer wieder zurück. Już sama nie wiedziała, co robić. schon|allein|nicht|wusste|was|tun She didn't know what to do anymore. Sie wusste selbst nicht mehr, was sie tun sollte.

* * * * * *

Na dodatek treningi judo, na które od tylu lat uczęszczał, coraz bardziej go męczyły. An|zusätzlich|Trainingseinheiten|Judo|an|die|seit|so vielen|Jahren|teilgenommen hat|immer|mehr|ihn|müde machten |||||||||||||втомлювали In addition, judo training, which he had been attending for so many years, tired him more and more. Außerdem machten ihm die Judo-Trainings, die er seit so vielen Jahren besuchte, immer mehr zu schaffen. Po pierwsze teraz miał na nie dalej niż kiedyś. Zuerst|erste|jetzt|hatte|auf|sie|weiter|als|früher First, now he had no further than before. Erstens hatte er jetzt einen weiteren Weg dorthin als früher. Przeprowadzka poza Warszawę spowodowała, że do szkoły musiał jeździć przez całe miasto. Umzug|außerhalb|Warschau|verursachte|dass|zur|Schule|musste|fahren|durch|die ganze|Stadt Moving outside Warsaw meant that he had to travel to school throughout the city. Der Umzug außerhalb von Warschau führte dazu, dass er durch die ganze Stadt zur Schule fahren musste. Po drugie z dawnej paczki na treningach nie pozostał nikt. Zu|zweiten|aus|alten|Gruppe|bei|Training|nicht|ist geblieben|niemand Zweitens ist aus der alten Trainingsgruppe niemand übrig geblieben. Wszyscy z powodu matury opuścili sekcję, obiecując, że kiedyś wrócą. Alle|von|wegen|Abitur|verließen|die Sektion|versprechend|dass|irgendwann|zurückkehren Everyone left the section because of their high school exams, promising that they would come back one day. Alle haben wegen des Abiturs die Sektion verlassen und versprochen, dass sie eines Tages zurückkommen. Trener powtarzał, że jak się raz zrezygnuje, to się z reguły nie wraca. Trainer|wiederholte|dass|wenn|man|einmal|aufgibt|dann|man|in|der Regel|nicht|zurückkommt Der Trainer wiederholte, dass man, wenn man einmal aufgibt, in der Regel nicht zurückkommt. Olek to czuł. Olek|das|fühlte Olek felt it. Olek fühlte das. Dlatego nie rezygnował. Deshalb|nicht|gab auf Deshalb gab er nicht auf. W judo nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Im|Judo|nicht|gesagt|noch|letzten|Wort Im Judo hat er noch nicht das letzte Wort gesprochen.

Po chwili siedział przy stole i pałaszował obficie polane słodką śmietaną placki, obserwując przy tym krzątającą się w kuchni starszą panią. Nach|einer Weile|saß|am|Tisch|und|verschlang|reichlich|übergossen|süße|Sahne|Pfannkuchen|beobachtend|bei|dem|herumlaufende|sich|in|der Küche|ältere|Dame |||||||щедро||||||||||||| After a while, he was sitting at the table and eating lavish cakes covered with sweet cream, watching the old lady bustling about in the kitchen. Через некоторое время он уже сидел за столом, ел вдоволь сладких блинчиков с кремом и смотрел, как на кухне суетится старушка. Nach einer Weile saß er am Tisch und verschlang reichlich mit süßer Sahne übergossenen Kuchen, während er die ältere Dame beobachtete, die in der Küche herumwirbelte. Może to z nią pogadać o tym, co tak strasznie go dręczy? Vielleicht|es|mit|ihr|reden|über|darüber|was|so|schrecklich|ihn|quält Kann man mit ihr darüber reden, was ihn so sehr quält? Kamila poza domem, więc nie ma ryzyka, że zaraz wejdzie. Kamila|außerhalb|Haus|also|nicht|hat|Risiko|dass|sofort|eintreten wird Kamila is outside, so there is no risk that she will come in soon. Kamila ist nicht zu Hause, also besteht keine Gefahr, dass sie gleich hereinkommt. Swoją drogą ciekawe, gdzie wyszła o tej porze. eigene|Weg|interessant|wo|sie gegangen ist|um|dieser|Zeit By the way, I wonder where she left at this time. Übrigens interessant, wo sie zu dieser Zeit hingegangen ist.

Codziennie ostentacyjnie ubrana na czarno, co silnie kontrastowało z jej jasnymi włosami, w milczeniu siadała na przednim siedzeniu. Jeden Tag|ostentativ|gekleidet|in|schwarz|was|stark|kontrastierte|mit|ihrem|hellen|Haar|im|Schweigen|setzte sich|auf|vorderen|Sitz Every day ostentatiously dressed in black, which contrasted strongly with her blond hair, she sat silently in the front seat. Täglich auffällig in Schwarz gekleidet, was stark mit ihren hellen Haaren kontrastierte, setzte sie sich schweigend auf den Vordersitz. Olek już dawno się pogubił. Olek|schon|lange|sich|verloren hat Olek hat sich schon lange verloren. Czy jeszcze ją kocha? Ob|noch|sie|liebt Liebt er sie noch? Czy to jeszcze ona? Ist|das|noch|sie Ist sie es noch? Czy ktoś zupełnie nowy i obcy? (Fragepartikel)|jemand|völlig|neu|und|fremd Ist jemand ganz neu und fremd? Gdzie się podziała dawna Kamila? Wo|sich|hingegangen|frühere|Kamila Where did former Kamila go? Wo ist die frühere Kamila geblieben? Śmierć Wojtka, owszem, coś okropnego, sam też bardzo to przeżył. Tod|Wojtek|zwar|etwas|schreckliches|er|auch|sehr|das|durchlebt hat The death of Wojtek, yes, something terrible, he also experienced it a lot himself. Der Tod von Wojtek, ja, etwas Schreckliches, er hat es auch sehr mitgenommen. Wielokrotnie wyobrażał sobie, co muszą czuć jego rodzice, dla których był jedynym synem. Mehrmals|stellte sich vor|sich|was|müssen|fühlen|seine|Eltern|für|die|war|einzigen|Sohn Er hat sich oft vorgestellt, was seine Eltern fühlen müssen, für die er der einzige Sohn war. Ale żadna śmierć, nawet bliskiej osoby, to nie powód, by tak ranić otoczenie. Aber|keine|Tod|sogar|nahestehenden|Person|das|nicht|Grund|um|so|verletzen|Umgebung Aber kein Tod, selbst der eines nahestehenden Menschen, ist ein Grund, die Umgebung so zu verletzen. Kamila zachowywała się teraz jak całkowicie odarta z uczuć. Kamila|verhielt|sich|jetzt|wie|völlig|beraubt|von|Gefühlen ||||||одірвана|| Kamila verhielt sich jetzt wie völlig gefühllos. Jak manekin, na którym dobrze leżą czarna spódnica lub czarne spodnie i równie czarny golf. Wie|Mannequin|auf|dem|gut|sitzen|schwarze|Rock|oder|schwarze|Hose|und|ebenso|schwarzer|Rollkragenpullover Wie eine Schaufensterpuppe, an der der schwarze Rock oder die schwarze Hose und der ebenso schwarze Rollkragenpullover gut sitzen. Jak cyborg. Wie|Cyborg |кіборг Wie ein Cyborg.

Olek nie wiedział, z kim o tym rozmawiać. Olek|nicht|wusste|mit|wem|über|das|sprechen Olek wusste nicht, mit wem er darüber sprechen sollte. Próbował z Maćkiem, ale przez Gadu-Gadu, telefon czy Skype'a to żadna rozmowa. Er hat versucht|mit|Maciek|aber|über|||Telefon|oder|Skype|das|keine|Unterhaltung He tried with Maciek, but through Gadu-Gadu, telephone or Skype, it is no conversation. Er versuchte es mit Maciek, aber über Gadu-Gadu, Telefon oder Skype war das kein richtiges Gespräch. A jechać do niego nie mógł. Und|fahren|zu||nicht|konnte Und zu ihm fahren konnte er nicht. W końcu po lekcjach z reguły wracał do domu z Kamilą. (nicht übersetzt)|endlich|nach|dem Unterricht|mit|normalerweise|kehrte zurück|nach|Hause|mit|Kamila Schließlich kam er nach dem Unterricht normalerweise mit Kamila nach Hause. Wracać potem znowu na Kępę? Zurückkehren|später|wieder|zur|Kępa Wieder zurück zur Kępa? Obłęd. Wahnsinn божевілля Wahnsinn. Robiłby wtedy dziennie nie pięćdziesiąt, ale sto kilometrów, spędzając kilka godzin w korkach. Er würde machen|dann|täglich|nicht|fünfzig|sondern|hundert|Kilometer|verbringt|einige|Stunden|im|Stau Er würde dann nicht fünfzig, sondern hundert Kilometer am Tag zurücklegen, wobei er mehrere Stunden im Stau verbringen würde.

No i przecież w tym roku miał maturę. Na|i|przecież|w|tym|roku|hatte|Abitur Und schließlich hatte er in diesem Jahr das Abitur. Marzył o studiach na AWF-ie. Er träumte|von|Studium|an|AWF| He dreamed of studying at the University of Physical Education. Er träumte von einem Studium an der AWF. Sport to było coś, co od dawna go fascynowało. Sport|es|war||was|seit|lang|ihn|faszinierte ||||||||фascinувало Sport was something that fascinated him for a long time. Sport war etwas, das ihn schon lange faszinierte. Wprawdzie jeszcze nie do końca zdecydował, jaki kierunek go interesuje, ale był i tak bliżej podjęcia decyzji o swojej przyszłości niż inni. Zwar|noch|nicht|bis|zum Ende|entschieden|welcher|Studienrichtung|ihn|interessiert|aber|war|und|so|näher|der Entscheidung|Entscheidung|über|seine|Zukunft|als|andere Er hatte zwar noch nicht ganz entschieden, welcher Studiengang ihn interessiert, aber er war trotzdem näher daran, eine Entscheidung über seine Zukunft zu treffen als andere. No i z Kiełpina jest znacznie bliżej na AWF niż na jakąkolwiek inną uczelnię. Na|i|z|Kiełpina|ist|viel|näher|zur|AWF|als|zu|irgendeine|andere|Universität Und von Kiełpin ist es viel näher zur AWF als zu irgendeiner anderen Hochschule.

Chciał wiedzieć, co zamierza Kamila, ale nie śmiał spytać. Er wollte|wissen|was|plant|Kamila|aber|nicht|wagte|zu fragen Er wollte wissen, was Kamila vorhatte, aber er wagte nicht zu fragen. Tyle razy ucinała wszelkie próby nawiązania poważnej rozmowy. So viel|mal|schnitt|alle|Versuche|Aufnahme|ernsthaften|Gespräch So oft hat sie alle Versuche, ein ernsthaftes Gespräch zu beginnen, abgebrochen. Co robić? Was|tun Was tun? Wiele razy myślał, że może pogadać o tym z kimś, kto ich oboje zna dłużej i lepiej. Viele|Male|dachte|dass|vielleicht|reden|darüber|dem|mit|jemandem|der|sie|beide|kennt|länger|und|besser Viele Male dachte er, dass er mit jemandem, der sie beide länger und besser kennt, darüber sprechen könnte. Na przykład z kimś z rodziców, ale jakoś się nie składało. Zum|Beispiel|mit|jemandem|von|Eltern|aber|irgendwie|sich|nicht|zusammenfügte Zum Beispiel mit einem der Eltern, aber irgendwie hat es nicht geklappt. A teraz okazja nadarzyła się sama. Und|jetzt|Gelegenheit|bot|sich|von selbst Und jetzt hat sich die Gelegenheit von selbst ergeben. Był akurat sobotni wieczór i Malwina nie wracała od Kuby. Es war|gerade|Samstag|Abend|und|Malwina|nicht|kam zurück|von|Kuba Es war gerade Samstagabend und Malwina kam nicht von Kuba zurück. Mama wysłała go po odbiór młodszej siostry, bo telefoniczne ponaglenia nie odnosiły żadnego skutku. Mama|schickte|ihn|zum|Abholung|jüngeren|Schwester|weil|telefonischen|Mahnungen|nicht|brachten|keinen|Erfolg |||||||||||||результату Mama hatte ihn geschickt, um die jüngere Schwester abzuholen, weil telefonische Aufforderungen keinen Erfolg hatten.

– Mów śmiało! Sprich|frei – Sprich ruhig!

– Ho, ho! Ho|ho – Ho, ho! Zdziwiłabym się, gdyby było inaczej. Ich würde mich wundern|mich|wenn|wäre|anders I would be surprised if it were otherwise. Ich wäre überrascht, wenn es anders wäre. Tu też z nikim nie rozmawia. Du|auch|mit|niemandem|nicht|spricht Hier spricht er auch mit niemandem. Ja co prawda bywam tu tylko w weekendy, ale swoje widzę. Ich|zwar|wahr|bin|hier|nur|an|Wochenenden|aber|eigene|sehe I only come here on weekends, but I can see mine. Ich bin zwar nur am Wochenende hier, aber ich sehe, was los ist. Reszty się domyślam. der Rest|sich|ahne Den Rest kann ich mir denken. Czemu cię to martwi? Warum|dich|das|beunruhigt Why is it worrying you? Warum macht dich das so traurig? – Babcia wytarła ręce w fartuch, zamknęła zmywarkę i siadła koło Olka, przyglądając mu się badawczo. Die Oma|wischte|Hände|in|Schürze|schloss|Geschirrspüler|und|setzte sich|neben||betrachtend|ihm|sich|forschend - Grandma wiped her hands on her apron, closed the dishwasher and sat down next to Olek, examining him. – Die Großmutter wischte sich die Hände an der Schürze ab, schloss die Geschirrspülmaschine und setzte sich neben Olek, während sie ihn aufmerksam beobachtete.

– Męczy mnie rola szofera – wyznał, wzdychając ciężko. Mich|mich|Rolle|Chauffeurs|gestand|seufzend|schwer "I'm tired of being a chauffeur," he confessed, sighing heavily. – Die Rolle des Chauffeurs macht mich müde – gestand er und seufzte schwer. – Wszystko jest podporządkowane jej. Alles|ist|untergeordnet|ihr - Everything is subordinate to her. – Alles ist ihr untergeordnet. Wyjeżdżam wcześniej, bo ją muszę odwieźć. Ich fahre weg|früher|weil|sie|ich muss|zurückfahren I'm leaving early because I have to pick her up. Ich fahre früher weg, weil ich sie nach Hause bringen muss. Po lekcjach nie mogę nigdzie jechać i nic załatwić, bo jadę po nią. Nach|dem Unterricht|nicht|kann|nirgendwo|fahren|und|nichts|erledigen|weil|ich fahre|nach|ihr After school, I can't go anywhere and do anything, because I'm going to get her. Nach dem Unterricht kann ich nirgendwo hinfahren und nichts erledigen, weil ich sie abhole. Dwa razy w tygodniu odwożę ją do domu i wracam do Warszawy na trening. Zwei|Mal|in|der Woche|bringe|sie|nach|Hause|und|fahre zurück|nach|Warschau|zum|Training Zweimal pro Woche bringe ich sie nach Hause und fahre dann nach Warschau zum Training. Nie mam życia prywatnego. Ich habe nicht|habe|Leben|privat I have no private life. Ich habe kein Privatleben. A przecież.. to nie jest moja dziewczyna. Aber|schließlich|das|nicht|ist|meine|Freundin And yet .. this is not my girlfriend. Und dabei.. sie ist nicht meine Freundin. – W jego głosie dało się wyczuć smutek. In|his|voice|could|oneself|sense|sadness There was a sense of sadness in his voice. – In seiner Stimme war Traurigkeit zu spüren. – Ja się tym duszę. Ich|mich|damit|ersticke – Ich ersticke daran. Na dodatek, kiedy razem jedziemy, czuję, jakbym jej swoją obecnością wręcz przeszkadzał. An|Zusatz|wenn|zusammen|fahren|fühle|als ob ich|ihr|meine|Anwesenheit|geradezu|störte |||||||||присутністю|| In addition, when we go together, I feel as if I was disturbing her with my presence. Außerdem, wenn wir zusammen fahren, habe ich das Gefühl, dass ich ihr mit meiner Anwesenheit geradezu im Weg stehe. Mam wrażenie, że się narzucam, choć przecież z tym wspólnym jeżdżeniem to nie był mój pomysł. Ich habe|den Eindruck|dass|mich|aufdränge|obwohl|schließlich|mit|diesem|gemeinsamen|Fahren|das|nicht|war|mein|Idee Ich habe das Gefühl, dass ich mich aufdränge, obwohl es schließlich nicht meine Idee war, zusammen zu fahren. Poza tym… – Olek zawiesił głos, jakby się wahał. Außerdem|dem|Olek|hielt|Stimme|als ob|sich|zögerte Besides… ”Olek paused, as if hesitating. Außerdem... – Olek hielt inne, als ob er zögerte. Powiedzieć czy nie? Sagen|ob|nicht Sagen oder nicht? Po chwili jednak wypalił: – Ona ma samochód. Nach|einer Weile|jedoch|sagte|Sie|hat|Auto Nach einem Moment schoss es jedoch heraus: – Sie hat ein Auto. Ja nie wiem, czy to jej unikanie siadania za kierownicą to dobry pomysł. Ich|nicht|weiß|ob|das|ihr|Vermeidung|Sitzen|hinter|Steuer|das|gute|Idee Ich weiß nicht, ob es eine gute Idee ist, dass sie das Fahren vermeidet. Przecież to nie był jej wypadek. schließlich|das|nicht|war|ihr|Unfall Es war schließlich nicht ihr Unfall. Powinna się przełamać. Sie sollte|sich|überwinden Sie sollte sich überwinden. Dla własnego dobra i dla dobra nas wszystkich. Für|eigenes|Wohl|und|für|Wohl|uns|alle Zu ihrem eigenen Wohl und zum Wohl von uns allen. Wie pani… ja mam wrażenie, że ona sama siebie zmusza do cierpienia. Wie|Sie|ich|habe|Eindruck|dass|sie|selbst|sich|zwingt|zu|Leiden You know ... I have the impression that she makes herself suffer. Wissen Sie… ich habe das Gefühl, dass sie sich selbst zum Leiden zwingt. Tyle że swoim zachowaniem wciąga w to i nas. So viel|dass|seinem|Verhalten|zieht|in|das|und|uns Nur, dass sie mit ihrem Verhalten auch uns hineinzieht. Ja zgadzam się, że jej mama… że pani córka… – zaczął plątać się, bo nie wiedział, jak wybrnąć. Ich|stimme|mich|dass|ihre|Mama|dass|Frau|Tochter|begann|sich zu verwirren|sich|weil|nicht|wusste|wie|herauskommen I agree that her mother ... that your daughter ... - began to tangle, because he did not know how to get out. Ich stimme zu, dass ihre Mutter… dass Ihre Tochter… – begann er zu stottern, weil er nicht wusste, wie er herauskommen sollte.

– No właśnie – dopowiedział Olek ucieszony, że spotkał się ze zrozumieniem – ale… to już się nie odstanie. Nein|genau|fügte hinzu|Olek|erfreut|dass|er traf|sich|mit|Verständnis|aber|das|schon|sich|nicht|rückgängig machen wird "Exactly," added Olek, pleased that he had met with understanding, "but… it cannot be undone anymore." – Genau – ergänzte Olek erfreut, dass er auf Verständnis gestoßen war – aber… das lässt sich nicht mehr rückgängig machen. To jest tragedia, że Wojtek zginął, ale… trzeba żyć dalej. Es|ist|Tragödie|dass|Wojtek|gestorben ist|aber|man muss|leben|weiter It is a tragedy that Wojtek died, but ... you have to live on. Es ist eine Tragödie, dass Wojtek gestorben ist, aber… man muss weiterleben. Ona za ten wypadek wini i karze nas wszystkich. Sie|für|diesen|Unfall|beschuldigt|und|bestraft|uns|alle She blames and punishes us all for this accident. Sie macht uns alle für den Unfall verantwortlich und bestraft uns. Właściwie cały świat. Eigentlich|die ganze|Welt The whole world, actually. Eigentlich die ganze Welt. Ja nie umiem jej pomóc, bo nie chcę, by mnie znienawidziła. Ich|nicht|kann|ihr|helfen|weil|nicht|will|dass|mich|hassen würde I can't help her because I don't want her to hate me. Ich kann ihr nicht helfen, weil ich nicht will, dass sie mich hasst. Może z mojej strony w tym jest jakiś egoizm? Vielleicht|von|meiner|Seite|in|diesem|ist|irgendein|Egoismus Maybe there is some selfishness in this on my part? Vielleicht ist da ein gewisses Egoismus von meiner Seite? Może chcę po prostu, by mnie… no nie wiem… no wie pani… Vielleicht|will|||von|mir|naja|nicht|weiß|naja|wie|Sie Maybe I just want me ... I don't know ... you know ... Vielleicht will ich einfach, dass ich… naja, ich weiß nicht… naja, wissen Sie…

– Wiem, dziecko – odparła babcia Kamili, ucinając rozmowę. Ich weiß|Kind|erwiderte|Großmutter|von Kamila|abbrüchend|das Gespräch - I know, child - Kamila's grandmother replied, cutting off the conversation. – Ich weiß, Kind – antwortete Kamils Oma und schnitt das Gespräch ab. – I pomyślę o tym. Ich|werde nachdenken|über|dies - And I'll think about it. – Und ich werde darüber nachdenken. Idź teraz do siebie i się nie martw. Geh|jetzt|zu|dir|und|sich|nicht|sorge Go home now and don't worry. Geh jetzt nach Hause und mach dir keine Sorgen. A rodzicom powiedz, że osobiście dopilnuję, by Malwina przyszła do domu zaraz, jak tylko się odegra w chińczyka. Und|den Eltern|sag|dass|persönlich|werde darauf achten|dass|Malwina|nach Hause kommt|zu|Hause|sofort|sobald|nur|sie|spielt|im|Mensch ärgere dich nicht |||||||||||||||||доміно And tell your parents that I will personally make sure that Malwina comes home as soon as she plays the Chinese game. Und sag deinen Eltern, dass ich persönlich darauf achten werde, dass Malwina nach Hause kommt, sobald sie ihr Spiel im Mensch ärgere dich nicht beendet hat.

SENT_CWT:AFkKFwvL=18.88 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=2.66 de:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=203 err=0.00%) translation(all=162 err=0.00%) cwt(all=1431 err=0.70%)