×

Używamy ciasteczek, aby ulepszyć LingQ. Odwiedzając stronę wyrażasz zgodę na nasze polityka Cookie.


image

Incerti autoris "Historia Apollonii Regis Tyri", Pars III, 4

Pars III, 4

Quam videns Apollonius in nullo notitiam ejus habebat, misit se ad pedes ejus cum filia sua et generi; tantus enim splendor ejus pulchritudinis imminebat , ut ipsa Dianam esse videntibus putaretur; statuit in templo preciosa munera et post haec cepit Apollonius dicere, sicut angelus ei dixerat:

Ego ab adolescentulo rex natus Tyrus Apollonius nominatus, cum ad omnem scientiam pervenissem regis iniqui Antiochi questionem exsolvi, ut ejus filiam acciperem; ille vero eam defloraverat ac in impietate sua continue tenuit, et me occidere conabatur; fugam petii et in mari omnia perdidi, et post a rege Altistrate gratissime susceptus in tantum ejus benevolentiam sum expertus, ut mihi filiam suam in uxorem daret. Deinde mortuo Antiocho ad regnum percipiendum uxorem meam mecum duxi. Hanc filiam peperit uxor mea in mari, de cujus partu defuncta est. Quam ego cum viginti sistertiis aureis in loculo clausam in mare misi, ut inventa digne sepeliretur; et hanc filiam meam nequissimis hominibus ad nutriendum commendavi, et superiores partes Egipti petii. Quarto autem decimo anno adveniens, ut filiam meam expeterem, dixerunt, eam esse defunctam, et dum credidi, in Iuctu vixi et in lugubribus vestibus, et mori cupiens, mihi filia mea reddita est.

Cum haec et hiis similia narraret, Altistratis regis filia uxor ipsius levavit se et rapuit eum in amplexus, volensque eum osculari. Apollonius autem repulit eam a se cum indignatione, ignorans quod uxor sua esset.

At illa: O domine mihi, dicebat cum lacrimis, dimidium animae meae, cur sic agis? Ego sum conjux tua Altistratis regis filia, et tu es Tyrus Apollonius maritus et dominus meus, tu es magister meus, qui me docuisti, tu es naufragus meus, quem amavi, non causa libidinis sed sapientiae.

Apollonius haec audiens notitiam ejus statim habens, cecidit super collum ejus et prae gaudio lacrimas emisit dicens:

Benedictus altissimus, qui mihi filiam cum uxore reddidit!

At illa: Ubi est filia mea?

Et ipse ostendens Tharsiam dixit:

Haec est filia tua Tharsia.

llla vero osculata est eam, et sic cum laetitia magna in tota civitate illa et in circuitu, quod rex Apollonius uxorem suam in templo invenit, famatum est.

Apollonius ascendit navem cum uxore et filia et genere revertentes ad patriam suam.

Veniens igitur Apollonius Antiochiam, regnum sibi reservatum recepit, et pergens Tyrum constituit in locum Athenagoram generum suum. Deinde cum ipso genere, uxore et filia et cum exercitu regio veniens Tharsum, jussit apprehendere Dyonisiadem et Stranguilionem et duci ante se, et coram omnibus ait:

Cives Tharsenses, numquid vestrum alicui exstiti ingratus?

Omnes dixerunt: Non, domine! Parati sumus pro vobis mori. Haec statua est facta, quia nos a morte servastis.

Apollonius ait: Commendavi filiam meam Stranguilioni et Dyonisiadi uxori suae et eam mihi reddere noluerunt.

Infelix mulier ait: Bone domine, numquid tu ipse titulum monumenti ejus legisti?

Apollonius jussit filiam suam venire in praesentia omnium, et Tharsia maledixit mulieri et dixit:

Ave, salutat te Tharsia ab inferis revocata!

Infelix mulier videns eam toto corde contremuit, cives mirabantur et gaudebant, et jussit Tharsia venire villicum, cui ait:

Theophile, tu agnosti, clara voce responde, quis me interficiendum te obligavit?

Villicus ait: Dyonisiades domina mea.

Tunc cives rapuerunt Stranguilionem et Dyonisiadem, et extra civitatem trahentes lapidaverunt, volentes et Theophilum occidere; sed Tharsia eum a morte liberavit dicens:

Nisi mihi spatium ad orandum dedisset, modo eum non defenderem.

Apollonius dedit munera civitati ad restaurandum civitatem et moratus est ibi tribus mensibus, navigans inde Pentapolim civitatem.

Curiam ingreditur ad Altistratem regem gaudens. Rex vero senex factus est, vidit filiam et neptim cum marito suo rege. Per integrum annum laetanter insimul permanserunt.

Post haec moritur perfecta etate, manibus eorum dimittens dimidietatem regni sui Apollonio et medietatem filiae suae. Omnibus hiis peractis dum ambularet Apollonius juxta mare, vidit piscatorem, qui eum post naufragium accepit, jussitque eum apprehendere et ad palatium duci. Videns piscator a militibus se apprehendi, putavit occidi.

Ingressus Apollonius jussit eum adduci ad se dicens:

Hic paranymphus meus, qui mihi post naufragium opem dedit, et ad civitatem venire ostendit!

Et dixit ei: Ego sum Apollonius Tyrus. Et jussit sibi dari ducenta sistertias, servos et ancillas, et fecit eum comitem suum, quamdiu vixit. Elamitus vero, qui ei de Antiocho nuntiavit, procidens se ad pedes Apollonii et ait:

Memor esto, domine, Elamiti servi tui!

Apollonius apprehensa manu ejus erexit eum fecitque eum divitem et ordinavit in comitem. Hiis expletis genuit Apollonius filium de conjuge sua, quem in locum avi sui Altistratis constituit regem. Vixit vero Apollonius cum conjuge sua LXXXIV (octoginta quattuor) annos et tenuit regnum Antiochiae et Tyri et Tyrensium quiete ac feliciter.

Casus suos descripsit ipse, duo volumina perfecit, unum in templo Ephesorum, alterum in sua bibliotheca collocavit. Et defunctus est et perrexit ad vitam eternam, ad quam vitam nos perducat, qui sine fine vivit et regnat. Amen

Pars III, 4 Part III, 4 Parte III, 4 Partie III, 4

Quam videns Apollonius in nullo notitiam ejus habebat, misit se ad pedes ejus cum filia sua et generi; tantus enim splendor ejus pulchritudinis imminebat , ut ipsa Dianam esse videntibus putaretur; statuit in templo preciosa munera et post haec cepit Apollonius dicere, sicut angelus ei dixerat: ||||no one|knowledge|||||||||||||such||||beauty|was looming|||||seeing|it was thought|||temple|precious|gifts|||||||||| |見ている||||知識|||||||||||||||輝き|||迫っていた|||||見ている者たちに|思われた|||||貴重な贈り物|||||||のように||| And Apollonius, seeing that he had no knowledge of him, jumped at his feet with his daughter and son-in-law; for so great was the splendor of her beauty that she was thought to be Diana while they were watching; he placed precious gifts in the temple, and after these things Apollonius began to say, as the angel had told him: アポロニウスは彼に関する何の知識も持っていなかったので、彼の足元に自分を投げ出し、娘と婿を連れて行きました。彼の美しさから発せられる光輝があまりにも素晴らしかったため、彼自身はディアナだと思われるほどでした。彼は神殿に貴重な贈り物を置き、その後、アポロニウスは天使が彼に言ったように話し始めました。

Ego ab adolescentulo rex natus Tyrus Apollonius nominatus, cum ad omnem scientiam pervenissem regis iniqui Antiochi questionem exsolvi, ut ejus filiam acciperem; ille vero eam defloraverat ac in impietate sua continue tenuit, et me occidere conabatur; fugam petii et in mari omnia perdidi, et post a rege Altistrate gratissime susceptus in tantum ejus benevolentiam sum expertus, ut mihi filiam suam in uxorem daret. |||||||named||||knowledge|have reached||unjust|||resolved||||marry her||||had deflowered|||wickedness||continuously|||||was trying|flight|sought|||||I lost everything|||||||received warmly||||||experienced||||||| ||若者||||||||||||不正な|||解決||||||||奪った|||||継続的に|保持した|||||||||||||後|||||受け入れられた||そのように||好意||経験した||||||| I, a king born from a young man named Apollonius Tyrus, when I had come to know all the knowledge of the unjust king of Antiochus, was freed from the question, that I should receive his daughter; but he had deflowered it, and in his impiety continued to hold it, and endeavored to kill me; I begged my flight, and I lost everything in the sea, and after being most graciously received by the king Altistrate, I experienced so much his kindness, that he gave me his daughter to wife. 私はティルスの王子アポロニウスと名付けられた若者で、全ての知識に到達したとき、悪王アンティオコスの質問を解決するために、彼の娘を受け取ることを望んでいました。しかし、彼は彼女を犯し、彼女を不義に押さえつけ続け、私を殺そうとしました。私は逃亡を求め、海で全てを失いました。そして、アルティストラテ王に非常に喜ばれ、彼の善意を受けた結果、彼は私に娘を妻として与えてくれました。 Deinde mortuo Antiocho ad regnum percipiendum uxorem meam mecum duxi. |||||||||led |死んだ|||||||| Then, after Antiochus died, I took my wife with me to assume the kingdom. その後、アンティオコスが死ぬと、私は王国を受け取るために妻を連れて行きました。 Hanc filiam peperit uxor mea in mari, de cujus partu defuncta est. ||gave birth|||||||birth|| ||産んだ||||||||| My wife gave birth to this daughter at sea, and she died in childbirth. 私の妻は海で娘を産み、その出産で亡くなりました。 Quam ego cum viginti sistertiis aureis in loculo clausam in mare misi, ut inventa digne sepeliretur; et hanc filiam meam nequissimis hominibus ad nutriendum commendavi, et superiores partes Egipti petii. |||||||||||||found|dignly|be buried|||||wicked|||nurture|entrusted||||| ||||金貨||||閉じた|||||発見された||埋葬される|||||悪党の|||育てるために|委託した||||| I sent this daughter, enclosed in a coffin with twenty golden sesterces, into the sea, so that she might be buried worthily upon discovery; and I entrusted this daughter of mine to the most wicked men for her upbringing and sought the upper parts of Egypt. 私は20枚の金貨を入れた宝箱を海に送り、見つかったときにふさわしく埋葬されることを願いました。そして、私のこの娘を悪党たちに養育させるために託け、エジプトの上方を目指しました。 Quarto autem decimo anno adveniens, ut filiam meam expeterem, dixerunt, eam esse defunctam, et dum credidi, in Iuctu vixi et in lugubribus vestibus, et mori cupiens, mihi filia mea reddita est. ||||||||seek|they said||||||||grief|lived in sorrow|||||||wanting||||returned| ||第十||||||求め|||||||私は信じた|||生きていた|そして|||衣服|||||||返された| And when I arrived in the fourteenth year of the tenth year, in order to wait for my daughter, they said that she was dead, and while I believed, I lived in Jucutus and in mournful clothes, and desiring to die, my daughter was returned to me. しかし、14年後に娘を求めて帰国すると、彼女が亡くなったと言われ、私はそれを信じて、悲しみに打ちひしがれ、喪服を着て生き、死にたいと願っていたところ、私に娘が返されました。

Cum haec et hiis similia narraret, Altistratis regis filia uxor ipsius levavit se et rapuit eum in amplexus, volensque eum osculari. ||||similar||||||||||took|||embrace|wanting to||to kiss ||||||||||彼の||||||||望んでいる||キスする When he was telling these and similar things, the daughter of King Altistratus, his wife, lifted herself up and took him in her arms, desiring to kiss him. これらのことやそれに似たことを語っていると、アルティストラティス王の娘は自らを持ち上げて彼を抱きしめ、彼にキスをしたいと思った。 Apollonius autem repulit eam a se cum indignatione, ignorans quod uxor sua esset. |||||||怒り||||| But Apollonius drove her away from him with indignation, not knowing that she was his wife. しかしアポロニウスは、彼女が自分の妻であることを知らず、彼女を怒りを持って振り払った。

At illa: O domine mihi, dicebat cum lacrimis, dimidium animae meae, cur sic agis? But she: O Lord, said she with tears, half of my soul, why do you act like this? すると彼女は涙を流しながら言った:神よ、私の魂の半分よ、なぜそのように振る舞うのですか? Ego sum conjux tua Altistratis regis filia, et tu es Tyrus Apollonius maritus et dominus meus, tu es magister meus, qui me docuisti, tu es naufragus meus, quem amavi, non causa libidinis sed sapientiae. ||||||||||||husband||||||||||you taught me|||shipwrecked man||||||lust|| ||||||||||||夫||||||||||教えた人||||||||||| I am your consort, the daughter of King Altistratus, and you are Apollonius of Tire my husband and master, you are my teacher who taught me, you are my shipwrecked one, whom I loved, not because of lust but for wisdom. 私は高貴な王アルティストラテスの娘であり、あなたは私の夫で主人であるティルスのアポロニウスです。あなたは私の師であり、私に教えてくれた人であり、私が愛した難破者です。それは肉欲のためではなく、知恵のためです。

Apollonius haec audiens notitiam ejus statim habens, cecidit super collum ejus et prae gaudio lacrimas emisit dicens: |||knowledge||||||neck||||||| ||||||持っている|||||||||| Apollonius, hearing these things, immediately having knowledge of this, fell on his neck and shed tears of joy, saying: アポロニウスはこれを聞いてすぐに彼女の名を知り、彼女の首に抱きついて喜びのあまり涙を流しながら言った:

Benedictus altissimus, qui mihi filiam cum uxore reddidit! |最も高い||||||返してくれた Most blessed, who restored to me a daughter and a wife! 最も高き者が祝福されます、私に妻と共に娘を返してくれた方!

At illa: Ubi est filia mea? But she: Where is my daughter? そして彼女は言った: "私の娘はどこにいるのですか?"

Et ipse ostendens Tharsiam dixit: ||見せる|| And he himself, pointing to Tharsias, said: そして彼はタルシアを指さして言った:

Haec est filia tua Tharsia. This is your daughter Tharsia. これがあなたの娘タルシアです。

llla vero osculata est eam, et sic cum laetitia magna in tota civitate illa et in circuitu, quod rex Apollonius uxorem suam in templo invenit, famatum est. ||||||||||||||||around|||||||||was proclaimed| ||||||||||||||||周囲|||||||||| But she kissed her, and so it became known with great joy in the whole city and in the surrounding area that King Apollonius found his wife in the temple. その後、アポロニウス王は、彼女をキスし、喜びに満ちてその町全体と周囲で、彼が妻を神殿で見つけたことが広まりました。

Apollonius ascendit navem cum uxore et filia et genere revertentes ad patriam suam. ||||||||家族|戻る||| Apollonius boarded the ship with his wife and daughter and family, returning to his country. アポロニウスは、妻と娘、そして義理の親戚と共に船に乗り、故郷に帰りました。

Veniens igitur Apollonius Antiochiam, regnum sibi reservatum recepit, et pergens Tyrum constituit in locum Athenagoram generum suum. |||||||received||going to||||||| ||||||保存された|||||||代わりに||| Apollonius, therefore, coming to Antioch, took back the kingdom which had been reserved for himself, and going on to Tyre, appointed Athenagoras, his son-in-law, in his place. したがって、アポロニウスはアンティオキアに到着し、自身に留保された王国を受け取り、ティルスに向かって進み、義理の息子アテナゴラスの代わりに任命しました。 Deinde cum ipso genere, uxore et filia et cum exercitu regio veniens Tharsum, jussit apprehendere Dyonisiadem et Stranguilionem et duci ante se, et coram omnibus ait: |||||||||||||||||||||||before|| |||||||||||||||||||||||||言った Then, coming to Tharsus with his family, his wife and daughter, and the king's army, he ordered Dionysias and Stranguilion to be seized, and the leaders before him, and said before them all: そして彼自身の種族、妻と娘、そして王の軍を率いてタルサスに来たとき、ダイオニシアデムとストランギリオンを捕らえるよう命じ、彼の前に導かれ、すべての者の前で言った:

Cives Tharsenses, numquid vestrum alicui exstiti ingratus? ||surely|||have I been ungrateful| |||||存在した|不満な Citizens of Tharsense, have I ever been ungrateful to any of you? タルサスの市民よ、あなたの中で私に対して不快な人はいるか?

Omnes dixerunt: Non, domine! All said: No, sir! 皆は言った:いいえ、貴族様! Parati sumus pro vobis mori. We are ready to die for you. 私たちはあなたのために死ぬ準備ができています。 Haec statua est facta, quia nos a morte servastis. ||||||||救ってくれた This statue was made because you saved us from death. この像は私たちを死から救ってくれたから作られました。

Apollonius ait: Commendavi filiam meam Stranguilioni et Dyonisiadi uxori suae et eam mihi reddere noluerunt. ||||||||||||||拒否した Apollonius says: I commended my daughter to Strangilion and Dionysias to his wife, and they refused to give her back to me. アポロニウスは言う:私は娘をストランギリオニとその妻ディオニサイダに委ねましたが、彼らは私に返してくれませんでした。

Infelix mulier ait: Bone domine, numquid tu ipse titulum monumenti ejus legisti? |woman|||||||title|||you read |||||何か||||||読んだ The poor woman said, "Good lord, did you yourself read the inscription of his tomb?" 不幸な女は言った: ああ、主よ、あなたは彼女の墓碑の題を読みましたか?

Apollonius jussit filiam suam venire in praesentia omnium, et Tharsia maledixit mulieri et dixit: |||||||||||女性に|| Apollonius ordered his daughter to come in the presence of all, and Tharsia cursed the woman and said: アポロニウスは彼の娘に皆の前に来るよう命じ、タルシアは女性を呪って言った:

Ave, salutat te Tharsia ab inferis revocata! ||||||呼び戻された Hail, Tharsia, recalled from the underworld, greets you! こんにちは、タルシアが地獄から呼び戻されたことをあなたに挨拶します!

Infelix mulier videns eam toto corde contremuit, cives mirabantur et gaudebant, et jussit Tharsia venire villicum, cui ait: |||||||||||||||overseer|| ||||||||驚いていた||喜んでいた|||||村長|| The unhappy woman, seeing her, trembled with all her heart, the citizens were astonished and rejoiced, and Tharsia ordered the governor to come, to whom he said: 不幸な女性は彼女を見て心の底から震え上がり、市民たちは驚き、喜んでいた。そしてタルシアに来るよう命じた、彼に言った:

Theophile, tu agnosti, clara voce responde, quis me interficiendum te obligavit? ||認める|||||||| Theophilus, you know, answer with a clear voice, who obliged you to kill me? テオフィルス、あなたは認識している、はっきりと答えなさい、誰が私を殺すようにあなたに義務づけたのか?

Villicus ait: Dyonisiades domina mea. The prefect said: Dionysiades, my lady. 農場主は言った:ディオニシアデス、私の主人です。

Tunc cives rapuerunt Stranguilionem et Dyonisiadem, et extra civitatem trahentes lapidaverunt, volentes et Theophilum occidere; sed Tharsia eum a morte liberavit dicens: |||||||||引きずりながら|||||||||||| Then the citizens seized Stranguilion and Dionysias, and dragging them outside the city stoned them, wanting to kill Theophilus also; but Tharsia saved him from death, saying: その時、市民たちはストランギリオーネムとディオニシアデムを捕らえ、街の外に引きずり出して石打ちにした。彼らはセオフィルムも殺そうと考えていたが、タルシアが彼を死から救い出し、こう言った:

Nisi mihi spatium ad orandum dedisset, modo eum non defenderem. ||||to pray|had given|||| ||||祈ること||||| Unless he had given me space to pray, I would not have defended him. もし私に祈るための時間を与えてくれなかったら、彼を守ることはなかっただろう。

Apollonius dedit munera civitati ad restaurandum civitatem et moratus est ibi tribus mensibus, navigans inde Pentapolim civitatem. ||||||||stayed|||||||| ||||||||滞在|||||||| Apollonius gave gifts to the city to restore the city, and stayed there three months, sailing from there to the city of Pentapolis. アポロニウスは市の復興のために贈り物を市に与え、そこに3ヶ月間滞在した後、そこからペンタポリスという都市へ航海した。

Curiam ingreditur ad Altistratem regem gaudens. 法廷||||| He enters the senate-house with the joy of the king High. アルティストラテム王のもとに喜びながら入る。 Rex vero senex factus est, vidit filiam et neptim cum marito suo rege. ||||||||||夫|| But the king became old, he saw his daughter and granddaughter with her husband the king. しかし王は老いて、娘とその夫である王の孫娘を見た。 Per integrum annum laetanter insimul permanserunt. |||joyfully|together| ||||一緒に| They remained happily together for a whole year. 彼らは整った一年を共に過ごした。

Post haec moritur perfecta etate, manibus eorum dimittens dimidietatem regni sui Apollonio et medietatem filiae suae. |||完全な|成熟した時期|||手に渡し|半分|||||半分|| After this he dies at a perfect age, leaving in their hands half of his kingdom to Apollonius and half of his daughter. これらのことがすべて終わった後、彼は完全な年齢で死に、アポロニウスに自分の王国の半分と娘の半分を渡した。 Omnibus hiis peractis dum ambularet Apollonius juxta mare, vidit piscatorem, qui eum post naufragium accepit, jussitque eum apprehendere et ad palatium duci. ||||||||||||||||||||palace| ||行われたこと|||||||||||||命じた|||||宮殿| After all this was done, as Apollonius was walking by the sea, he saw a fisherman, who took him after the shipwreck, and ordered him to be seized and brought to the palace. すべてが終わった後、アポロニウスが海のそばを歩いていると、彼を難破した後に受け入れた漁師を見て、彼を捕まえて宮殿に連れて行くよう命じた。 Videns piscator a militibus se apprehendi, putavit occidi. |||||捕まる|| When the fisherman saw himself seized by the soldiers, he thought he had been killed. 漁師は兵士たちに捕まえられるのを見て、殺されると思った。

Ingressus Apollonius jussit eum adduci ad se dicens: ||||bring to||| Apollonius entered and ordered him to be brought to him, saying: アポロニウスは彼を自分のところに連れて来させるように命じて言った:

Hic paranymphus meus, qui mihi post naufragium opem dedit, et ad civitatem venire ostendit! This is my paranymph, who gave me help after the shipwreck, and showed me to come to the city! これは私の仲人で、彼は私が難破した後に助けを与え、都市に来ることを示してくれた!

Et dixit ei: Ego sum Apollonius Tyrus. And he said to him: I am Apollonius of Tyre. そして彼は彼に言った: 私はティルスのアポロニウスです。 Et jussit sibi dari ducenta sistertias, servos et ancillas, et fecit eum comitem suum, quamdiu vixit. ||||||||||||count|his own|as long as|lived |||与えられること|||||||||||| And he commanded that two hundred sisters should be given to him, servants and maidservants, and he made him his count as long as he lived. 彼は自分に二百のシステルティウス、奴隷と使用人を与えるよう命じ、彼が生きている限り彼を彼の伴侶にした。 Elamitus vero, qui ei de Antiocho nuntiavit, procidens se ad pedes Apollonii et ait: Elamite||||||||||||| But the Elamite, who told him about Antiochus, fell at the feet of Apollonius and said: エラミテスは彼にアンティオキアから知らせた後、アポロニオスの足元にひざまずき言った:

Memor esto, domine, Elamiti servi tui! |||Elamite|| |||エラミ人|| Remember, my lord, your Elamite servants! 思い出してください、主人、エラミテスであるあなたの奴隷を!

Apollonius apprehensa manu ejus erexit eum fecitque eum divitem et ordinavit in comitem. ||||||||||||count ||||立ち上げた|||||||| Apollonius took him by the hand, raised him up, made him rich, and made him a count. アポロニウスは彼の手をつかんで彼を立ち上がらせ、彼を裕福にし、伯爵に任命しました。 Hiis expletis genuit Apollonius filium de conjuge sua, quem in locum avi sui Altistratis constituit regem. ||begat|||||||||grandfather|||| ||||息子|||||||祖父|||| When these things were completed, Apollonius begot a son by his wife, whom he appointed king in the place of his grandfather Altistratis. これらが果たされると、アポロニウスは彼の配偶者との間に息子をもうけ、その息子を祖父であるアルティストラテスの居場所に王として据えました。 Vixit vero Apollonius cum conjuge sua LXXXIV (octoginta quattuor) annos et tenuit regnum Antiochiae et Tyri et Tyrensium quiete ac feliciter. ||||||八十四||||||||||||静かに|| Apollonius lived with his partner for eighty-four years and held the kingdom of Antioch, Tire and Tyrian, peacefully and happily. アポロニウスは実際に配偶者と共に84年(八十四年)を生き、アンティオキアとティルの王国およびティレンサイの王国を静かに幸せに統治しました。

Casus suos descripsit ipse, duo volumina perfecit, unum in templo Ephesorum, alterum in sua bibliotheca collocavit. ||||||完成した|||||||||置いた He described his adventures himself, completed two volumes, placed one in the temple of Ephesus, the other in his library. 彼自身の事件を説明し、二つの巻を完成させ、一つはエフェソスの神殿に、もう一つは自分の図書館に置いた。 Et defunctus est et perrexit ad vitam eternam, ad quam vitam nos perducat, qui sine fine vivit et regnat. ||||departed||||||||"may lead"|||||| ||||去った|||||||||||||| And he died and went to eternal life, to which life he will lead us, who lives and reigns without end. そして亡くなり、永遠の命へと向かった。その命へと私たちを導いてくださる方、彼は終わりなく生き、統治される。 Amen Amen アーメン