13. ΕΠΙΛΟΓΟΣ: I. Σχέδια για να σωθεί ο Μίτια Conclusion||||||| 13. OPINION: I. Plans to save Mitia 13) OPINION : I. Les plans de sauvetage de Mitia

Την πέμπτη μέρα μετά τη δίκη του Μίτια, πολύ νωρίς το πρωί, πριν απ' τις εννιά, ήρθε στης Κατερίνας Ιβάνοβνας ο Αλιόσα για να συνεννοηθεί μαζί της τελειωτικά για μια σπουδαία και για τους δυο τους υπόθεση και να της δώσει ένα μήνυμα. ||||||||||||||||||||||||||||||important|||||||||||| On the fifth day after Mitia's trial, very early in the morning, before nine, Alyosha came to Katerina Ivanovna's to discuss with her definitively an important matter for both of them and to give her a message. Καθόταν και μιλούσε μαζί του στο ίδιο κείνο δωμάτιο όπου είχε δεχτεί κάποτε τη Γκρούσενκα. She was sitting and talking with him in that same room where she had once received Grushenka. Δίπλα, στ' άλλο δωμάτιο, κειτόταν με πυρετό κι έχοντας χάσει τις αισθήσεις του ο Ιβάν Φιοντόροβιτς. Next door, in the other room, lay Ivan Fyodorovich, with a fever and having lost consciousness. Η Κατερίνα Ιβάνοβνα αμέσως μετά τη σκηνή εκείνη στο δικαστήριο διέταξε να μεταφέρουν τον άρρωστο Ιβάν Φιοντόροβιτς, που 'χε χάσει τις αισθήσεις του, στο σπίτι της, περιφρονώντας τα μελλοντικά κουτσομπολιά και την αναπόφευκτη καταλαλιά της κοινωνίας μας. ||||||||||||||||||||the|||||||||||||gossip||| Katerina Ivanovna immediately after that scene in the courtroom ordered that the sick Ivan Fyodorovich, who had lost consciousness, be taken to her house, disregarding future gossip and the inevitable slander of our society. Η μια απ' τις δυο συγγένισσές της που ζούσανε σπίτι της έφυγε αμέσως μετά τη σκηνή στο δικαστήριο για τη Μόσχα, η άλλη έμεινε. |||||cousins|||||||||||||||||| One of her two relatives who lived with her left immediately after the scene in the courtroom for Moscow, the other stayed. Μα κι αν φεύγανε κι οι δυο, η Κατερίνα Ιβάνοβνα δε θ' άλλαζε την απόφασή της και θα 'μενε να περιποιείται τον άρρωστο και να κάθεται στο προσκέφαλό του νύχτα μέρα. |||||||||||||||||||||||||sits||pillow||| But even if both were to leave, Katerina Ivanovna would not change her decision and would stay to take care of the sick man and sit by his bedside day and night. Τον γιατρεύανε ο Βαρβίνσκη κι ο Χερτσενστούμπε-ο Μοσχοβίτης γιατρός έφυγε για τη Μόσχα, αφού αρνήθηκε να εκφέρει γνώμη για την πιθανή έκβαση της αρρώστιας. ||||||||Moscow|||||||||||||||| Barvinski and Khertsenstubbe were treating him - the Moscovite doctor left for Moscow after refusing to express an opinion on the possible outcome of the illness. Οι γιατροί που έμειναν, αν και δίνανε κουράγιο στην Κατερίνα Ιβάνοβνα και στον Αλιόσα, ωστόσο ήταν φανερό πως δεν μπορούσαν ακόμα να δώσουν μεγάλες ελπίδες. The doctors who stayed, although they encouraged Katerina Ivanovna and Alyosha, it was clear that they still could not give great hopes. Ο Αλιόσα επισκεφτόταν τον αδερφό του δυο φορές τη μέρα. Alyosha visited his brother twice a day. Μα αυτή τη φορά είχε μιαν ιδιαίτερη, πολύ περίπλοκη αποστολή και προαισθανόταν πόσο δύσκολο θα του ήταν ν' ανοίξει κουβέντα γι' αυτή, μα ωστόσο βιαζόταν πολύ: Είχε κι άλλη μια δουλειά σ' άλλο μέρος, το ίδιο πρωί, κι έπρεπε να βιαστεί. ||||||||complex|||||||||||||||||||||||||||||||| But this time he had a particularly complicated mission and sensed how difficult it would be for him to start a conversation about it, yet he was very much in a hurry: He had another job in another place that same morning, and he needed to hurry. Ήταν πια ένα τέταρτο που μιλούσαν. They had been talking for a quarter of an hour. Η Κατερίνα Ιβάνοβνα ήταν χλομή, πολύ κουρασμένη και ταυτόχρονα σ' εξαιρετικά αρρωστιάρικη ταραχή: Προαισθανόταν για ποιο λόγο, ανάμεσα στ' άλλα, είχε έρθει τώρα ο Αλιόσα. Katerina Ivanovna was pale, very tired, and at the same time in an extremely sickly agitation: She sensed for what reason, among other things, Alyosha had come now.

—Για την απόφασή του μην ανησυχείτε, πρόφερε με σταθερή επιμονή στον Αλιόσα. —Do not worry about his decision, she said to Alyosha with steady insistence. Όπως και να 'ρθουν τα πράματα, θα πρέπει να προτιμήσει αυτή τη λύση. No matter how things turn out, he will have to choose this solution. Πρέπει ν' αποδράσει! He must escape! Αυτός ο δυστυχισμένος, αυτός ο ήρωας της τιμής και της συνείδησης —όχι εκείνος, όχι ο Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς, μα κείνος που κείτεται πίσω απ' αυτή την πόρτα και που θυσιάστηκε για τον αδερφό του, (πρόσθεσε η Κάτια και τα μάτια της αστράψανε)— από καιρό πια μου ανακοίνωσε όλο αυτό το σχέδιο της απόδρασης. |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||escape plan This unhappy man, this hero of honor and conscience — not him, not Dimitri Fyodorovich, but the one lying behind this door who sacrificed himself for his brother, (Katya added, and her eyes sparkled) — has long already informed me of this whole escape plan. Ξέρετε, είχε κιόλας ορισμένες επαφές... Σας έχω πει πια μερικά πράγματα... Βλέπετε, αυτό θα γίνει κατά πάσαν πιθανότητα στον τρίτο σταθμό που θα κάνει η ομάδα των καταδίκων πηγαίνοντας στη Σιβηρία. ||||contacts|||||||||||||||||||||||||| You know, he already had some contacts... I have already told you some things... You see, this is likely to happen at the third station that the group of convicts will make on their way to Siberia. Ω, γι' αυτό έχουμε καιρό ακόμα. Oh, that's why we still have time. Ο Ιβάν Φιοντόροβιτς είχε πάει κιόλας στον προϊστάμενο του τρίτου σταθμού. Ivan Fyodorovich had already gone to the manager of the third station. Μονάχα που δεν ξέρουμε ποιος θα διοικεί τη συνοδεία, αυτό δεν μπορεί να το μάθει κανείς από πριν. Only we do not know who will lead the entourage; no one can know this in advance. Αύριο ίσως να σας δείξω με λεπτομέρειες όλο το σχέδιο που μου άφησε ο Ιβάν Φιοντόροβιτς την παραμονή της δίκης, αν τυχόν και γινόταν τίποτα... Αυτό έγινε κείνο το βράδυ, όταν, θυμάστε, μας βρήκατε μαλωμένους: Αυτός κατέβαινε ακόμα τις σκάλες και γω βλέποντάς σας τον ανάγκασα να γυρίσει —θυμάστε; Ξέρετε γιατί μαλώσαμε τότε; ||||||||||||||||||||||||||||||||||quarreling|||||||||||||||||fought| Tomorrow I might show you in detail the whole plan that Ivan Fyodorovich left me on the eve of the trial in case anything happened... This happened that evening when, you remember, you found us fighting: He was still coming down the stairs and I, seeing you, forced him to turn back — do you remember? Do you know why we fought then?

— Όχι, δεν ξέρω, είπε ο Αλιόσα. — No, I don't know, said Alyosha.

—Βέβαια, τότε σας το 'κρυψε: να, ακριβώς γι' αυτό το σχέδιο της απόδρασης. —Of course, then it hid it from you: you see, exactly for this escape plan. Τρεις μέρες πριν μου 'χε πει όλα τα σπουδαιότερα —από τότε αρχίσαμε να μαλώνουμε, κι όλες τις τρεις μέρες μαλώναμε. Three days before, he had told me all the most important things —after that we started to argue, and for all three days we were arguing. Μαλώσαμε επειδή μου είπε πως στην περίπτωση που ο Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς θα καταδικαστεί, θα το σκάσει στο Εξωτερικό με κείνο το γύναιο. We argued because he told me that in case Dimitri Fyodorovich was convicted, he would escape abroad with that woman. Τότε εγώ μάνιασα ξαφνικά —δε θα σας πω το γιατί, ούτε κι η ίδια ξέρω το γιατί... Ω, βέβαια για κείνο το γύναιο, για κείνο το γύναιο μάνιασα τότε κι ακριβώς επειδή κι αυτή θα το σκάσει στο Εξωτερικό μαζί με το Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς, αναφώνησε ξαφνικά η Κατερίνα Ιβάνοβνα με τρεμάμενα απ' την οργή χείλη. ||I got furious|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| Then I suddenly went mad—I won't tell you why, nor do I know myself why... Oh, of course, it was for that woman, for that woman I went mad then and precisely because she would run away abroad with Dimitri Fyodorovich, Katya Ivanovna suddenly exclaimed with lips trembling with rage. Ο Ιβάν Φιοντόροβιτς, μόλις είδε τότε πόσο θύμωσα γι' αυτό το γύναιο, νόμισε αμέσως πως τη ζηλεύω για το Ντιμήτρι και πως κατά συνέπεια εξακολουθώ ακόμα ν' αγαπάω το Ντιμήτρι. Ivan Fyodorovich, as soon as he saw how angry I was about that woman, immediately thought that I was jealous of her for Dimitri and that consequently, I still loved Dimitri. Τότε έγινε ο πρώτος καυγάς. Then the first fight broke out. Εξηγήσεις δε θέλησα να δώσω, να ζητήσω συγχώρεση δεν μπορούσα. I did not want to give explanations, I could not ask for forgiveness. Μου φάνηκε βαρύ που ένας τέτοιος άνθρωπος μπόρεσε να με υποπτευθεί πως αγαπούσα όπως και πρώτα αυτόν τον... Κι αυτό τη στιγμή που εγώ η ίδια, καιρό πριν απ' αυτό, του το 'χα πει καθαρά πως δεν αγαπώ το Ντιμήτρι, μα αγαπώ μονάχα αυτόν! It seemed heavy to me that such a person could suspect that I loved, just like before, that... And this at the moment when I myself, long before this, had told him clearly that I do not love Dimitri, but I only love him! Από κακία μονάχα θύμωσα γι' αυτό το γύναιο! Out of malice, I was just angry for this woman! Ύστερ' από τρεις μέρες, κείνο το βράδυ που ήρθατε σεις, μου 'φερε ένα σφραγισμένο φάκελο για να τον ξεσφραγίσω αμέσως αν του συμβεί τίποτα. ||||||||||||||||||unseal||||| Three days later, that night when you came, he brought me a sealed envelope so that I could open it immediately if something happened to him. Ω, προέβλεπε αυτή την αρρώστια του! Oh, he foresaw this illness of his! Μου αποκάλυψε πως στο φάκελο είναι οι λεπτομέρειες της απόδρασης και πως σε περίπτωση που θα πεθάνει ή θ' αρρωστήσει επικίνδυνα, τότε εγώ μόνη μου να σώσω το Μίτια. He revealed to me that the envelope contains the details of the escape and that in case he dies or falls dangerously ill, then I alone am to save Mitya. Τότε μου άφησε και λεφτά, σχεδόν δέκα χιλιάδες —κείνα τα ίδια που ανάφερε ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του, που από κάπου έμαθε πως είχε στείλει να τ' αλλάξει. Then he left me money, almost ten thousand — the same money that the prosecutor mentioned in his speech, which he learned from somewhere that he had sent to change it. Μου 'κανε ξάφνου τρομερή εντύπωση που ο Ιβάν Φιοντόροβιτς, ζηλεύοντάς με ακόμα και όντας ακόμα βέβαιος πως αγαπάω το Μίτια, δεν εγκατέλειψε ωστόσο τη σκέψη να σώσει τον αδερφό του και εμπιστευόταν σε μένα την ίδια την υπόθεση της σωτηρίας! |||||||||jealous of|||||||||||||||||||||||||||||| I was suddenly struck by the fact that Ivan Fyodorovich, still jealous of me even though he was sure that I loved Mitya, nevertheless did not abandon the thought of saving his brother and entrusted me with the very issue of the rescue! Ω, αυτό θα πει θυσία! Oh, that is what it means to sacrifice! Όχι, σεις δε θα καταλάβετε μια τέτοια αυτοθυσία σ' όλη της την πληρότητα, Αλεξέι Φιοντόροβιτς! No, you won't understand such a self-sacrifice in all its fullness, Alexei Fyodorovich! Είχα σκοπό να πέσω ευλαβικά μπροστά στα πόδια του, μα μόλις σκέφτηκα ξαφνικά πως αυτός θα το αποδώσει αποκλειστικά στη χαρά μου που θα σωθεί ο Μίτια (κι αυτός το δίχως άλλο αυτό θα σκεφτότανε!) I intended to fall humbly at his feet, but as soon as I suddenly thought that he would attribute it solely to my joy that Mitya would be saved (and surely that’s what he would think!), τόσο πολύ νεύριασα και μόνο για τη δυνατότητα μιας τέτοιας άδικης σκέψης από μέρος του που πάλι έγινα έξω φρενών κι αντί να του φιλήσω τα πόδια, του 'κανα και πάλι σκηνή! ||||||||||unjust||||||||||||||||||||| I got so angry, just for the possibility of such an unfair thought on his part, that I became furious again and instead of kissing his feet, I made a scene! Ω, είμαι δυστυχισμένη! Oh, I am unhappy! Τέτοιος είναι ο χαρακτήρας μου, —τρομερός, δυστυχισμένος χαρακτήρας! Such is my character, —terrible, unhappy character! Ω, θα δείτε ακόμα: θα κάνω έτσι, θα φέρω ως εκεί τα πράγματα που κι αυτός θα μ' εγκαταλείψει για μιαν άλλη, που μαζί της μπορεί να ζήσει ευκολότερα, όπως έκανε ο Ντιμήτρι, μα τότε... όχι, τότε πια δε θα μπορέσω να το υποφέρω, θα σκοτωθώ! Oh, you will see again: I will do this, I will bring things to such an extent that he will leave me for another, with whom he can live more easily, as Dimitri did, but then... no, then I will no longer be able to bear it, I will kill myself! Κι όταν μπήκατε τότε, κι όταν σας φώναξα, και κείνον τον διέταξα να γυρίσει, τότε, μόλις μπήκε μαζί σας, τόσο μ' άδραξε ο θυμός για το γεμάτο μίσος και περιφρόνηση βλέμμα που μου 'ριξε ξάφνου, που —το θυμάστε;— του φώναξα ξαφνικά πως αυτός, μονάχα αυτός μ' έπεισε ότι ο αδερφός του Ντιμήτρι είναι δολοφόνος! |||||||||||ordered|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| And when you entered then, and when I called you, and I ordered him to turn back, then, as soon as he entered with you, I was so seized by anger at the full of hate and contempt look he suddenly gave me, that —do you remember?— I suddenly shouted at him that he, only he convinced me that Dimitri's brother is a murderer! Επίτηδες τον κακολόγησα για να τον πικράνω ακόμα μια φορά- αυτός ποτέ, ποτέ δε με βεβαίωνε πως ο αδερφός του είναι δολοφόνος, απεναντίας εγώ, εγώ η ίδια τον βεβαίωνα! ||spoke ill of||||||||||||||||||||||||||was assuring I intentionally slandered him to hurt him one more time - he never, ever assured me that his brother is a murderer; on the contrary, I, I myself assured him! Ω, για όλα, για όλα, αιτία είναι η λύσσα μου! Oh, for everything, for everything, the cause is my madness! Εγώ, εγώ προετοίμασα αυτή την καταραμένη σκηνή στο δικαστήριο! ||prepared|||||| I, I prepared this damned scene in court! Θέλησε να μου αποδείξει πως είναι ευγενικός, και πως αν κι αγαπώ τον αδερφό του, όμως αυτός παρ' όλ' αυτά δε θα τον καταστρέψει από μίσος και ζήλεια. He wanted to prove to me that he is kind, and that even though I love his brother, still he will not destroy him out of hatred and jealousy. Να λοιπόν που παρουσιάστηκε στο δικαστήριο... Εγώ είμαι αιτία για όλα, εγώ μονάχα φταίω! Here he is appearing in court... I am the cause of everything, I am the only one to blame!

Ποτέ ως τα τότε δεν είχε κάνει τέτοιες ομολογίες στον Αλιόσα κι αυτός αισθάνθηκε πως η Κάτια βρίσκεται ακριβώς σε κείνη τη στιγμή του αβάσταχτου πόνου όταν κι η πιο περήφανη καρδιά με πόνο συντρίβει την περηφάνια της και πέφτει νικημένη απ' την οδύνη. ||||||||||||||||||||||||unbearable||||||||||||||||defeated by||| Never before had she made such confessions to Alyosha, and he felt that Katya was precisely at that moment of unbearable pain when even the proudest heart crushes its pride with suffering and falls defeated by anguish. Ω, ο Αλιόσα ήξερε κι άλλη μια τρομερή αιτία της τωρινής της αγωνίας, όσο κι αν του την έκρυβε όλες αυτές τις μέρες μετά την καταδίκη του Μίτια. ||||||||||current||||||||||||||||| Oh, Alyosha knew another terrible reason for her current agony, no matter how much she had hidden it from him all these days after Mitya's conviction. Μα θα του ήταν για κάποιο λόγο υπερβολικά μεγάλος πόνος, αν αυτή λύγιζε τόσο ώστε ν' αρχίσει να του μιλάει η ίδια γι' αυτό, τώρα, τούτη τη στιγμή, και γι' αυτή την αιτία. But it would be, for some reason, an excessively great pain for him if she were to bend so much as to start talking to him about it herself, now, at this very moment, and about this reason. Υπόφερε για την «προδοσία» της στο δικαστήριο, κι ο Αλιόσα προαισθανόταν πως η συνείδησή της τη σπρώχνει να αυτοκατηγορηθεί μπροστά του ίσα- ίσα, μπροστά στον Αλιόσα, με δάκρυα, με ουρλιαχτά, με υστερισμούς. ||||||||||||||||||self-accuse||||||||||||| She suffered for her 'betrayal' in court, and Alyosha sensed that her conscience was pushing her to self-accuse in front of him, right there, in front of Alyosha, with tears, with howls, with hysteria. Μα αυτός φοβόταν αυτή τη στιγμή και λυπόταν τη δύστυχη. But he was afraid of that moment and felt sorry for the unfortunate one. Έτσι όμως η αποστολή του γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Yet, this made his mission increasingly more difficult. Άρχισε να μιλάει πάλι για το Μίτια. She started talking about Mitia again.

—Τίποτα, τίποτα, γι' αυτόν μη φοβάστε! —Nothing, nothing, don't worry about him!

Με πείσμα κι απότομα άρχισε πάλι η Κάτια. With determination and suddenly, Katia began again.

—Όλα του είναι για μια στιγμή, εγώ τον ξέρω, εγώ την ξέρω πολύ καλά αυτή την καρδιά. — Everything he has is for a moment, I know him, I know this heart very well. Να 'στε βέβαιος πως θα δεχτεί ν' αποδράσει. Be sure that he will agree to escape. Και το σπουδαιότερο, δεν είναι βιαστικό ακόμα. And most importantly, he is not in a hurry yet. Θα 'χει καιρό να το σκεφτεί και ν' αποφασίσει. He will have time to think about it and decide. Ο Ιβάν Φιοντόροβιτς ως τα τότε θα 'χει γίνει καλά και θα τα κανονίσει όλα ο ίδιος, έτσι που εγώ δε θα 'χω τίποτα να κάνω. Ivan Fyodorovich by then will have recovered and will take care of everything himself, so I won't have anything to do. Μην ανησυχείτε, θα δεχτεί ν' αποδράσει. Don't worry, he will agree to escape. Μα είναι σύμφωνος κιόλας: μήπως τάχα μπορεί ν' αφήσει το γύναιό του; Αν πάει στο κάτεργο, δε θα την αφήσουν μαζί του, πώς λοιπόν να μην αποδράσει; Αυτός, το σπουδαιότερο, φοβάται εσάς, φοβάται πως δε θα εγκρίνετε την απόδραση από ηθική πλευρά, μα σεις πρέπει να του το επιτρέψετε μεγαλόψυχα, αν είναι πια τόσο απαραίτητη εδώ η συγκατάθεσή σας, πρόσθεσε με φαρμάκι η Κάτια. ||||||||||woman||||||||||||||||||||||||||approve||||||||||||||||||||||||||| But he is also in agreement: could he possibly leave his woman? If he goes to the galleys, they won't let her stay with him, so how can he not escape? The most important thing is that he fears you, he fears that you will not approve of the escape from a moral standpoint, but you must allow him to do so generously, if your consent is now so necessary here, added Katia with venom.

Σώπασε και χαμογέλασε ειρωνικά: He fell silent and smiled ironically:

—Μιλάει κει κάτω, ξανάρχισε- για κάτι ύμνους, για έναν σταυρό που πρέπει να σηκώσει, για κάποιο καθήκον, θυμάμαι που γι' αυτά μου διηγόταν τότε ο Ιβάν Φιοντόροβιτς κι αν ξέρατε πώς τα 'λεγε! —He is talking down there, started again—about some hymns, about a cross that he must bear, about some duty, I remember that Ivan Fyodorovich was telling me about those things back then, and if you knew how he spoke! αναφώνησε ξάφνου η Κάτια μ' ασυγκράτητο αίσθημα. Katya suddenly exclaimed with uncontrolled emotion. Αν ξέρατε πόσο αγαπούσε αυτόν το δυστυχισμένο κείνη τη στιγμή, όταν μου μετέδιδε αυτά τα λόγια γι' αυτόν, και πόσο τον μισούσε ίσως την ίδια στιγμή! If you only knew how much she loved that unfortunate one at that moment, when she conveyed those words about him to me, and how much she perhaps hated him at the same moment! Και γω, ω! And I, oh! εγώ άκουσα τότε τη διήγησή του και τα δάκρυά του μ' αλαζονικό χαμόγελο. I then heard his story and his tears with a disdainful smile. Ω, το γύναιο! Oh, the woman! Εγώ είμαι το γύναιο, εγώ! I am the woman, I! Εγώ του προκάλεσα τον πυρετό! I caused him the fever! Και κείνος, ο καταδικασμένος —είναι τάχα έτοιμος για το μαρτύριο, τέλειωσε εκνευρισμένη η Κάτια, και μήπως ένας τέτοιος είναι άξιος να υποφέρει; Τέτοιοι σαν αυτόν ποτέ δεν υποφέρουν. |||||||||||irritated|||||||||||||||| And he, the condemned one — is he really ready for martyrdom, Katia finished irritably, and is such a person worthy to suffer? Such people like him never suffer.

Κάποιο αίσθημα μίσους πια και σιχαμερής περιφρόνησης αντήχησε σ' αυτά τα λόγια. |||||repulsive|||||| Some feeling of hatred and disgusting contempt resonated in those words. Κι όμως αυτή η ίδια ήταν εκείνη που τον είχε προδώσει. And yet she was the one who had betrayed him.

«Τι να γίνει, ίσως επειδή αισθάνεται έτσι ένοχο τον εαυτό της απέναντί του, ίσως γι' αυτό τον μισεί ώρες-ώρες», σκέφτηκε ο Αλιόσα. ||||||||the|||||||||||||| "What can be done? Perhaps because she feels so guilty towards him, maybe that's why she hates him at times," Alyosha thought.

Ήθελε να 'ναι μονάχα «ώρες-ώρες». He wanted it to be only "at times." Στα τελευταία λόγια της Κάτιας άκουσε μια πρόκληση μα έκανε πως δεν την πρόσεξε. In Katia's last words, she heard a challenge but pretended not to notice it.

—Εγώ γι' αυτό σας κάλεσα σήμερα για να μου υποσχεθείτε πως θα τον πείσετε. —I called you all here today to promise me that you will convince him. Ή, μήπως κατά τη γνώμη σας το ν' αποδράσει θα 'ναι ανέντιμο, όχι ηρωικό ή, πώς το λένε κει πέρα... όχι χριστιανικό μήπως; με ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση πρόσθεσε η Κάτια. |||||||||||dishonest||heroic|||||||||||||||| Or, perhaps in your opinion, escaping would be dishonorable, not heroic or, how do they say over there... not Christian perhaps? with an even greater challenge added Katia.

— Όχι, δεν είναι τίποτα. — No, it's nothing. Θα του τα πω όλα... τραύλισε ο Αλιόσα. I'll tell him everything... stammered Alyosha. Ζητάει να πάτε να τον δείτε σήμερα, εξακόντισε ξαφνικά κοιτάζοντάς την σταθερά στα μάτια. |||||||launched|||||| He asks you to go see him today, he suddenly said, looking at her steadily in the eyes.

Αυτή ανασκίρτησε κι έκανε μια κίνηση προς τα πίσω. She recoiled and made a movement backward.

—Εμένα... μα μήπως τάχα είναι δυνατό αυτό; είπε χλομιάζοντας. —Me... but is this possible? she said, going pale.

—Είναι δυνατό και πρέπει να γίνει! —It is possible and it must be done! επέμενε ζωηρά ο Αλιόσα. Alyosha insisted vigorously. Του χρειάζεστε πολύ, τώρα ίσα-ίσα. You need him very much, just now. Δε θ' άρχιζα να σας μιλάω γι' αυτό και να σας βασανίζω πριν της ώρας αν δεν ήταν τόση ανάγκη. ||I would start||||||||||||||||| I wouldn't start talking to you about this and tormenting you before the time if it wasn't such a necessity. Είναι άρρωστος, είναι σαν τρελός, όλο εσάς ζητάει. He is sick, he is like a madman, he keeps asking for you. Δεν έχει την αξίωση να πάτε σ' αυτόν, μα έστω να φανείτε μονάχα στο κατώφλι. He does not expect you to go to him, but at least to show yourself at the threshold. Του συνέβησαν πολλά από κείνη τη μέρα. Many things have happened to him since that day. Καταλαβαίνει πόσο άμετρα είναι ένοχος απέναντί σας. He understands how immensely guilty he is towards you. Δε θέλει τη συγνώμη σας: «Είμαι ασυγχώρητος», λέει ο ίδιος —μα μονάχα να φανείτε στο κατώφλι... He doesn't want your forgiveness: "I am unforgivable," he says himself — but only for you to appear at the threshold...

—Εσείς τώρα ξαφνικά... τραύλισε η Κάτια· όλες τις μέρες προαισθανόμουνα πως θα 'ρθετε μ' αυτό... Εγώ το 'ξερα πως θα με φωνάξει!... —You suddenly... stammered Katia; all the days I sensed that you would come with this... I knew he would call me!... Αυτό είναι αδύνατο! This is impossible!

—Ας είναι αδύνατο, μα κάντε το. —Let it be impossible, but do it. Θυμηθείτε πως είναι η πρώτη φορά που νιώθει πραγματικά πόσο σας πρόσβαλε, πρώτη φορά στη ζωή του, ποτέ ως τα τώρα δεν το αισθάνθηκε τόσο βαθιά! Remember that this is the first time he truly feels how much he was offended by you, the first time in his life, never before has he felt it so deeply! Λέει: «Αν αρνηθεί να 'ρθει, τότε εγώ σ' όλη μου τη ζωή θα 'μαι δυστυχισμένος». He says: 'If he refuses to come, then I will be miserable for the rest of my life.' Ακούτε: ένας κατεργίτης για είκοσι χρόνια ετοιμάζεται ακόμα να είναι ευτυχισμένος —μήπως τάχα δεν είναι λυπητερό αυτό; Σκεφτείτε: θα επισκεφτείτε έναν αθώο που καταδικάστηκε άδικα, (με πρόκληση ξέφυγε και του Αλιόσα), τα χέρια του είναι καθαρά, δεν έχουν πάνω τους αίμα! You hear: a scoundrel has been preparing for twenty years to be happy — is that not a sad thing? Think about it: you will visit an innocent person who was wrongfully condemned, (escaping with a provocation by Aliosha), his hands are clean, they carry no blood! Για χάρη του άμετρου μελλοντικού μαρτυρίου του επισκεφτείτε τον τώρα! |||immeasurable|||||| For the sake of his immeasurable future suffering, visit him now! Ελάτε, ξεπροβοδίστε τον στο σκοτάδι... σταθείτε στο κατώφλι κι αυτό είν' όλο... Οφείλετε, οφείλετε να το κάνετε! ||||||||||||You must|||| Come, see him off into the darkness... stand at the threshold and that's all... You must, you must do it! συμπέρανε ο Αλιόσα με απίστευτη δύναμη υπογραμμίζοντας τη λέξη «οφείλετε». ||||||highlighting||| Alyosha concluded with incredible force, emphasizing the word 'must.'

—Οφείλω, μα... δεν μπορώ, σα να στέναξε η Κάτια. —I must, but... I can't, sighed Katya. Θα με κοιτάει... δεν μπορώ. He/She will look at me... I can't.

—Τα βλέμματά σας πρέπει να συναντηθούν. —Your gazes must meet. Πώς θα ζήσετε How will you live?

σ' όλη σας τη ζωή, αν δεν τ' αποφασίσετε τώρα; In your whole life, if you don't decide it now?

—Καλύτερα να υποφέρω σ' όλη μου τη ζωή. —It’s better to suffer my whole life.

—Οφείλετε να ρθείτε, οφείλετε να ρθείτε, υπογράμμισε και πάλι ανελέητα ο Αλιόσα. ||||||underlined||||| —You must come, you must come, emphasized Alyosha again mercilessly.

—Μα γιατί σήμερα, γιατί τώρα... Δεν μπορώ ν' αφήσω τον άρρωστο... —But why today, why now... I can't leave the sick one...

—Για μια στιγμή μπορείτε, είναι μια στιγμή αυτό. —You can for a moment, it's just a moment. Αν δεν έρθετε ως τη νύχτα, θα τον πιάσει παράκρουση. |||||||||delirium If you don't come by night, he will go insane. Δε σας λέω ψέματα. I am not lying to you. Λυπηθείτε τον! Have pity on him!

—Εμένα να λυπηθείτε, τον μέμφθηκε πικρά η Κάτια κι έβαλε τα κλάματα. —Have pity on me, Katia reproached him bitterly and started to cry.

— Ώστε λοιπόν θα ρθείτε! — So you will come then! πρόφερε σταθερά ο Αλιόσα, βλέποντας τα δάκρυά της. Alyosha said firmly, seeing her tears. Θα πάω και θα του πω πως τώρα σε λίγο θα ρθείτε. I will go and tell him that you will be coming soon.

— Όχι, για κανένα λόγο μην του το πείτε! — No, for any reason don't tell him! φώναξε τρομαγμένη η Κάτια. Katia shouted, frightened. Θα 'ρθω, μα σεις μην του το πείτε από πρώτα, γιατί θα' ρθω, μα μπορεί και να μην μπω μέσα... Δεν ξέρω ακόμα... I will come, but you mustn't tell him beforehand, because I will come, but I might not go inside... I still don't know...

Η φωνή της έσπασε. Her voice broke. Ανάπνεε δύσκολα. She was breathing heavily. Ο Αλιόσα σηκώθηκε να φύγει. Aliosha got up to leave.

—Κι αν συναντηθώ με κανέναν; πρόφερε ξάφνου σβησμένα χλομιάζοντας ολόκληρη. ||I meet||||||| —What if I run into someone? she suddenly uttered, turning pale.

—Γι' αυτό πρέπει να ρθείτε τώρα για να μη συναντηθείτε κει με κανέναν. |||||||||meet||| —That's why you have to come now so you won't run into anyone there. Κανένας δε θα 'ναι, σίγουρα σας λέω. There won't be anyone, I assure you. Θα σας περιμένουμε, συμπέρανε επίμονα και βγήκε απ' το δωμάτιο.