From Digital Science Art to Digital Arts Science (3)
Οπότε, εκεί σίγουρα υπάρχει μια ελπίδα.
Το θέμα είναι να μην μένουμε στο τι γνωρίζουμε.
Να μένουμε και στο τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξει κάτι.
Σωστό. Μαρία;
Σαν καλλιτέχνης, προσπαθούμε να δουλεύουμε... μ' ανοιχτές τεχνολογίες, open source... οπότε να περιορίζουμε τη χρήση των μεγαλύτερων εταιριών που θέτεις. Τουλάχιστον για την παραγωγή μας, αν όχι για την καθημερινή ζωή.
Στο επίπεδο της... Αυτό γιατί;
Πρακτικά; Ιδεολογικά; Ιδεολογικά... και σαν πολιτική θέση και στάση. Οκέι.
Αλλά στην καθημερινότητα... κι ο τρόπος που έχουν ειδικότερα με τα κοινωνικά δίκτυα... όπως διεισδύουν στη ζωή μας... πρέπει σαν καλλιτέχνες να σταθούμε σαν προϊόν στην αγορά εργασίας.
Έχει αλλάξει γιατί μας δίνει πολύ μεγάλη ορατότητα... οπότε, κατά ένα μέρος, μπορούμε να παραβλέψουμε τους ενδιάμεσους.
Αλλά, ενώ μας δίνονται όλες αυτές οι δυνατότητες... καταφέρνουμε να περιορίζουμε τον εαυτό μας... γιατί επιβάλλουν κώδικες συμπεριφοράς.
Και τι θέλω να πω μ' αυτό. Όλοι προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα προφίλ... το οποίο ν' απαντάει σε συγκεκριμένα ερωτήματα... ή να προβάλλει συγκεκριμένους τρόπους. Και καταλήγουμε ν' αυτοπεριοριζόμαστε... αντί να χρησιμοποιούμε τις ελευθερίες που θα μπορούσαν να μας δώσουν. Ναταλία;
Τόσα λεφτά ευρωπαϊκά. Ναι, εγώ είμαι λίγο λιγότερο... Εσύ φταις σ' ό,τι και να γίνει. ...αισιόδοξη.
Και εντάξει... Ενώ η Δάφνη... ήταν φάρος αισιοδοξίας. Ναι.
Όχι, στην καθημερινή ζωή δεν το βλέπω να μην το χρησιμοποιούμε.
Γιατί προέρχομαι από τον χώρο των δεδομένων... και μεγάλα cloud services κι υπολογιστές.
Δυστυχώς, δεν έχουμε αναπτύξει κάτι στην Ευρώπη.
Κι όλα τα λεφτά, τα μεγάλα έργα που δίνει η Ευρώπη... γιατί υπάρχει ένα θέμα, αναπτύσσουμε πράγματα ερευνητικά... τα οποία φτάνουν στα προϊόντα.
Και μετά, όλες οι κατασκευές γίνονται στην Ασία.
Κυρίως στην Ασία. Οπότε, υπάρχει ένα θέμα.
Είναι καθαρά πολιτικό το θέμα... γιατί η Ευρώπη βρίσκεται ανάμεσα σε μια Αμερική... που δεν έχει κανένα regulation.
Ένα ρυθμιστικό πλαίσιο. Ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, ακριβώς... στα δεδομένα, είναι όλα ελεύθερα. Μπάτε σκύλοι, αλέστε.
Κι από την άλλη, έχουμε την Κίνα, η οποία είναι με την μπότα.
Πατάει τα πάντα, είναι όλα δικά της.
Οπότε... Κι έχει αυξηθεί η ρύθμιση... σιγά σιγά και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ελάχιστα, σε σχέση με την Ευρώπη. Σε σχέση με την Ευρώπη, όχι.
Κι έχεις και μια Ευρώπη, η οποία παλεύει, γιατί στην ουσία... ναι μεν υπάρχει Ευρωπαϊκή Ένωση... αλλά κάθε κράτος-μέλος έχει τους δικούς του νόμους.
Έχει τους δικούς του θεσμούς, οπότε είναι λίγο δύσκολο.
Και το μόνο που μας σώζει... ή το μόνο που ίσως θα πρέπει να δούμε σαν δυνατό σημείο... και να γυρίσουμε το παιχνίδι και να δούμε... πώς μπορούμε να το βγάλουμε μπροστά... είναι αυτή η ιδιομορφία που έχουμε της πολυπολιτισμικότητας.
Θα μπορούσε μια Ευρώπη, φαντάζομαι... γιατί δίνουμε πολλά λεφτά, δίνουμε δισεκατομμύρια.
Τώρα δίνουμε δισεκατομμύρια για τους καινούργιους υπερυπολογιστές.
High performance computing, τα HPC. High performance computing... οι οποίοι πρέπει να είναι κατασκευασμένοι... στην Ευρώπη οι καινούργιοι υπολογιστές.
Δίνουμε όλοι μας λεφτά και φαντάζομαι μια δυο χώρες... θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος.
Το θέμα είναι ότι σ' όλους αυτούς τους τομείς τις τεχνολογίας... θα πρέπει λίγο να κάνουμε έναν πολύ ωραίο καταμερισμό... και να πούμε ποια χώρα είναι δυνατή σε ποιον τεχνολογικό τομέα... Και να επενδύσουμε εκεί πέρα, σαν Ευρώπη. Αλλά δεν είμαι σίγουρη. Δύσκολα. Οκέι.
Μπορώ να ρωτήσω κάτι τώρα εγώ; Ναι, βέβαια.
Όλο εγώ θα ρωτάω; Έχω μια επιθυμία τώρα να ρωτήσω.
Μου 'κανε εντύπωση ότι αναφέρθηκε σε χώρες... και κυρίως μιλάμε για εταιρίες. Ε... Πρόκειται όντως για χώρες;
Μπορεί όντως ν' αλλάξει κάτι εκεί; Είναι χώρες. Γιατί μιλάμε για τεράστιες εταιρίες οι οποίες ορίζουν την κατάσταση... Είναι πολύ καλή ερώτηση. Η οποία καμία δεν είναι ευρωπαϊκή.
Δεν είναι, αλλά... Είναι καλή η ερώτηση της Δάφνης.
Γιατί αυτό που βιώνουμε στην καθημερινότητα είναι εταιρίες... στην καθημερινότητα που έχουμε στη συσκευή πάνω μας.
Αλλά αυτό που γνωρίζουμε στα ευρωπαϊκά προγράμματα... είναι ότι η υποδομή είναι κράτη. Είναι κράτη.
Οκέι.
Και μια εταιρία... μπορεί να κοιτάξει την αγορά την ευρωπαϊκή... ή την παγκόσμια αγορά.
Είναι λίγες οι εταιρίες, υπάρχουν εταιρίες... όπως η SAP, για παράδειγμα, που κοιτάει, είναι ευρωπαϊκή.
κοιτάν την παγκόσμια αγορά, αλλά το πώς ξεκίνησαν... και το περιβάλλον που είναι, ξεκίνησαν με υποδομές εθνικές.
Ε... Ίσως αν...
νομίζω ότι ένα ενδιαφέρον κομμάτι είναι ότι οι υπολογιστικές υποδομές... που χρησιμοποιούν οι ερευνητές στην Ευρώπη... έχουν μεγάλη πρόσβαση σε δημόσια υποδομή ακόμα.
Ωστόσο, και με διορθώνεις, Ναταλία... πολλές φορές προτιμάει ένας ερευνητής, αντί να πάρει... με ελληνικά παραδείγματα, αντί να πάρει μια υπηρεσία... απ' το ΕΔΥΤΕ, που είναι ο Okeanos ή ο Pithos... που δημόσιος οργανισμός το κάνει αυτό... προτιμάει να αγοράσει ένα AWS... της Amazon, γιατί τελειώνει έτσι. Της Amazon.
Δηλαδή, είναι η διαφορά, νομίζω, ανάμεσα στην υποδομή και την υπηρεσία.
Αυτό, δηλαδή, που μπορούμε τελικά να καταναλώσουμε.
Πάντως υπάρχει μεγάλη ευθύνη... σε φορείς και πολιτιστικούς και ακαδημαϊκούς... για το ποιες είναι οι υπηρεσίες που χρησιμοποιούν.
Ποιες είναι οι υποδομές που χρησιμοποιούν;
Πώς επικοινωνείται κάτι προς τα έξω;
Τι πλατφόρμες χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμια... τώρα που δεν μπορούν οι φοιτητές να πηγαίνουν εκεί;
Δεν ξέρω, φέρνω τώρα ένα άλλο παράδειγμα μέσα.
Αλλά υπάρχει μια ενδιαφέρουσα κι έτσι λίγο κρίσιμη σχέση... μεταξύ της χώρας και των αποφάσεων που παίρνονται και των εταιριών... που μπλοκάρουν τις περιοχές αυτές. Αφού ρώτησες... να σου ανταπαντήσω κι εγώ με μια ερώτηση.
Τι περιμένεις από έναν οργανισμό... είτε δημόσιο, είτε ένα ίδρυμα μη κερδοσκοπικό... το οποίο θέλει να ενισχύσει αυτήν τη διάδραση... ανάμεσα σε επιστήμη, τεχνολογία και τέχνη;
Τι περιμένουμε; Να δώσει το κτήριο;
Περιμένουμε να δώσει την υποδομή;
Πώς θα έμοιαζε ένα STARTS;
Αλλά ας ξεχάσουμε την ευρωπαϊκή ορολογία... και να το πούμε πρακτικά.
Κάτι που θα φέρει ανθρώπους σαν κι εσάς στον ίδιο χώρο.
Είναι ο χώρος; Είναι κάτι άλλο;
Περιμένω ίσως να 'χει τη διάθεση, που 'ναι δύσκολο λίγο... να πειραματιστεί κι ενδεχομένως να αποτύχει... αξιοποιώντας το ανοιχτό λογισμικό όσο γίνεται περισσότερο.
Αυτό περιμένω. Ναι.
Ρωτάω ό,τι ρώτησα τη Μαρία, γιατί;
Γιατί είναι πολύ μεγάλη η δύναμη... που έχει ένας πολιτιστικός ή ένας ακαδημαϊκός φορέας.
Γιατί κι εκείνοι κάνουν, ας πούμε, εκδηλώσεις προς τα έξω.
Κι έχει σημασία το τι βλέπει το κοινό.
Τι παράδειγμα παίρνω εγώ εκείνη την ώρα... όταν συνδέομαι να δω κάτι.
Ποιο κανάλι χρησιμοποιεί; Ποια πλατφόρμα χρησιμοποιεί... και για ποιον λόγο; Αυτό, από πλευράς υποδομής... που είναι κατανοητό. Ναι.
Και για τον έξτρα λόγο ότι μπορείς να καταλάβεις γι' αυτό. Από πλευράς όπου πώς θα φανταζόσουν... και τι θα ήταν αυτός ο ιδανικός οργανισμός που έρχονται... και που επιτρέπει να βρεθούν οι δημιουργοί με τους επιστήμονες... με τους επιμελητές, με τους τεχνολόγους όλους μαζί.
Τι θα ήταν αυτό; Με τι θα έμοιαζε;
Δεν είμαστε τόσο μακριά, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν... φορείς κι οργανισμοί... που προσφέρουν το έδαφος, δίνουν ευκαιρίες για πειραματισμό.
Για να μιλήσουμε περισσότερο για τους πολιτιστικούς φορείς... αυτό που έχουμε ανάγκη και που γίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό... είναι το να φέρνουν μαζί ανθρώπους από διαφορετικές επιστήμες... με διαφορετικές γνώσεις... και να δημιουργούν τις συνθήκες γι' αυτές τις συναντήσεις. Μέσα από 'κεί, γεννιούνται συνεργασίες και νέες αναπάντεχες συσχετίσεις... και νέες μορφές ανταλλαγής γνώσης, κάτι που συζητούσε κι η Μαρία πριν. Αυτό πιστεύω ότι ήδη συμβαίνει κι η Στέγη παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
Αυτή είναι μια αρχή, πολύ σημαντική.
Μαρία;
Με κάλυψε η προηγούμενη.
[γέλιο]
Θα πάρεις γεωγραφία; Ναι, νομίζω... ότι το κτήριο τεχνικά είναι ένα.
Αλλά στην Αθήνα ή στην Ελλάδα έχουμε κτήρια... για πολλούς οργανισμούς και δημόσια κτήρια.
Δεν χρειάζεται να δω μες στο κτήριο. Οκέι.
Καλό είναι, αλλά δεν είναι το απαραίτητο.
Εγώ νομίζω ότι αυτό που θέλει ο κόσμος είναι... το να έχεις το μέσον να τους φέρεις μαζί... όχι απαραίτητα για έναν κοινό σκοπό ή κάτι... γιατί ο σκοπός θα βρεθεί στην πορεία.
Αλλά να κάνεις αυτό το περιβάλλον το οποίο μπορεί να 'ναι εικονικό... δεν χρειάζεται να 'σαι εδώ πέρα. Να κάνεις αυτές τις δράσεις που θα σου κάνουν το περιβάλλον... για να μπορείς ν' ανθίσεις. Το βασικό όμως, κι αυτό το βλέπουμε και στις υποδομές τις ερευνητικές... της επιστήμης είναι να υπάρχει συνέχεια.
Μμ.
Γιατί αυτή η συνέχεια... γιατί αυτό που βλέπουμε, και το βλέπω εγώ στην επιστήμη... δεν ξέρω αν το βλέπετε κι εσείς, είναι ότι έχουμε διάττοντες αστέρες.
Ότι κάνεις κάτι δύο χρόνια, τελείωσε.
Αυτό οφείλεται στη ροή της χρηματοδότησης;
Ή είναι άλλο πράμα, έχει να κάνει με τα trends και τις τάσεις;
Νομίζω ότι είναι η ροή της χρηματοδότησης... Κι είναι μια ροή χρηματοδότησης, η οποία στο παρελθόν... δεν μπορώ να μιλήσω για τα καλλιτεχνικά... μόνο για τα επιστημονικά... δεν βλέπει τη βιωσιμότητα.
Και δεν μιλάω βιωσιμότητα μ' εμπορικό σκοπό απαραίτητα. Μπορεί να 'ναι βιωσιμότητα μέσα απ' το να αναδείξεις... το ίδρυμα, ν' αναδείξεις το οτιδήποτε. Οτιδήποτε έχει σαν σκοπό. Έχει διάρκεια.
Έχει διάρκεια κι έχει μια συνέχεια το οποίο μπορεί ν' αλλάζει... μα να 'χει μια συνέχεια κι άνθρωποι να το κάνουν δικό τους. Δηλαδή, είναι αυτό που λέω... είναι το να χτίσεις την κοινότητα, το community building.
Είναι απ' τα βασικότερα. Αυτό.
Διάρκεια.
Εγώ θέλω να προσθέσω ότι νιώθω πολύ περιοριστικό... ότι οι χρηματοδοτήσεις δημιουργούν τις μόδες.
Μμ.
Τις μόδες στη θεματολογία, ειδικά.
Δηλαδή, μπορεί τη μια χρονιά να είναι το περιβάλλον... την άλλη χρονιά να 'ναι τα δίκτυα. Φέτος θα 'ρθει ο ιός, φαντάζομαι. [γέλια]
Αλλά για την παραγωγή... Και δεν φοράς και μάσκα.
[γέλια]
Για την παραγωγή, αυτό γίνεται πολύ περιοριστικό.
Αν δεν συμπίπτουν η θεματική μου με τη θεματική της μόδας... θα μείνω ένα χρόνο εκτός της αγοράς;
Πώς θα καταφέρω να επιβιώσω;
Ή θα πρέπει ν' αλλάξω όλο το πεδίο της έρευνάς μου... σ' αυτήν την αγορά; Ναι, αλλά δεν είναι απαραίτητα να 'ναι θεματικό αυτό το όλο. Δεν είναι ανάγκη να 'ναι θεματικό. Νομίζω ότι... Τώρα δεν ξέρω πώς.
δεν είναι θεματικό, είναι της μόδας.
Για παράδειγμα, εάν... Αυτό μπορεί.
κι όταν λέω μόδα, δεν εννοώ, συγγνώμη για την αγγλική... το fashion, εννοώ την τάση που υπάρχει.
Για παράδειγμα, αν σκεφτούμε στα ερευνητικά... ότι φέτος αποφασίζει η Ε.Ε. να χρηματοδοτήσει... ανοιχτά δεδομένα, όλοι θα κατεβάσουν προτάσεις γι' αυτά. Εάν βγάλει και ψηφιοποιήσεις το Υπουργείο Πολιτισμού... που έχει παράδοση σ' αυτό πολλά χρόνια... θα κάνουν ψηφιοποιήσεις. Δεν είναι έτσι.
Στην επιστήμη δεν είναι έτσι. Αυτά είναι υποδομές.
Οι υποδομές είναι της μόδας, που κάποια είναι στη μόδα.
Έρχεται, φεύγει.
Αλλά όταν μιλάμε για επιστήμη, για κλιματική αλλαγή... όταν μιλάς για καρκίνο, υπάρχουν πάρα επιστήμες από κάτω... στις οποίες θα μπορείς να κάνεις.
Εγώ, συγγνώμη, αλλά θα προτιμούσα να υπήρχε ένας διάλογος... ανάμεσα στους ερευνητές, στους καλλιτέχνες... και στους οργανισμούς.
Και να γίνεται μια έρευνα στο τι παράγουν.
Ποια είναι τα πεδία έρευνας από κάτω;
Πώς μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε ή να αυξήσουμε αυτές τις έρευνες.
Γιατί προφανώς κι αυτό κάτι δείχνει σαν τάση... αν τόσοι καλλιτέχνες επιλέγουν αυτό. Τα πεδία... να γινόταν μια έρευνα για το τι κάνουν οι καλλιτέχνες... σε συνεργασία με τους επιστήμονες; Τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή... στην Αθήνα;
Οκέι.
Πώς θα μπορούσαμε να το εντάξουμε;
Όχι το ανάποδο που συμβαίνει, το πώς οι καλλιτέχνες... θα ενταχθούν σε open call για τα ιδρύματα... και τις χρηματοδοτήσεις.
Χμ. Να ήταν αμφίδρομη η σχέση.
Ναι, η οποία βέβαια, είναι πολύ ενδιαφέρουσα... αυτή η παρατήρηση. Έχει, βέβαια, αρκετά.
Δεν είναι άλυτο, αλλά πρέπει να πω ότι δεν είναι φθηνό αυτό.
Μπορώ να πω κάτι; Είναι αυτό το λεγόμενο... Δηλαδή, η πλατφόρμα που φαντάστηκα που θα 'χει μια συνέχεια... Θα υπερισχύουν μέσα της... Σαν παρατηρητήριο. τέτοια στοιχεία, δηλαδή εμείς αυτό που κάνουμε πάρα πολύ... στα ευρωπαϊκά... είναι το λεγόμενο co-design των προγραμμάτων.
Δηλαδή στα προγράμματα που θα βγουν και στα calls... έχει γίνει μια ολόκληρη διαδικασία από πριν σε κάποιες πλατφόρμες... που έρχονται διάφοροι ερευνητές κι οι εταιρίες απ' όλη την Ευρώπη... και μπορούν να καταθέσουν τις απόψεις τους... και γίνεται ένας διάλογος. Οπότε μέσα σε μια τέτοια πλατφόρμα...
εννοούσα ότι είναι μέσα κομμάτι της. Ναι.
Το co-creation και το co-design. Συμφωνώ.
Βέβαια... Όχι co-creation.
Co-design. Co-design, στον σχεδιασμό ήδη.
Βέβαια, έχει το ζήτημα ότι και σ' αυτά... τελικά συμμετέχουν αυτοί που έχουν ικανότητα να συμμετάσχουν. Δεν μπορείς να το λύσεις.
Τι να κάνουμε. Το λέω γιατί έκανε... ένα φικτάρισμα αυτό σοβαρό. Πάντα θα υπάρχει αυτό.
Γιατί η Μαρία λέει κάτι πιο ενεργητικό.
Ίσως και πιο πατερναλιστικό.
[γέλια]
Δηλαδή, πάω να βρω εγώ. Δεν τους λέω "Ελάτε". Καλά, το να βγάζεις ένα open call με συγκεκριμένο θέμα... και μόνο αυτό θα προάγω φέτος... είναι πατερναλιστικό από τη φύση του. Ναι.
Πώς θα φτάσεις σ' αυτό το open call; Το θέμα είναι πώς. Ποιες διαδικασίες;
Κάνεις open call για το open call. Η πλατφόρμα να 'χει αυτό το πράμα. Κλείνοντας τη σημερινή βραδιά... σας ζήτησα να φέρετε ένα αντικείμενο η κάθε μια... φυσικό ή ψηφιακό... το οποίο να είναι εκφραστικό αυτής της σχέσης τεχνολογίας... τέχνης κι επιστήμης.
Θα ξεκινήσω από σένα, Δάφνη.
[γέλια]
Και κάν' την... Εγώ έφερα ένα μαύρο κουτάκι. Αχά. Θα το ανοίξω κιόλας.
Έχει σημασία να το ανοίξω.
[γέλιο]
Και να συμπληρώσω... ότι μας ζήτησες να φέρουμε, ναι ακριβώς, κάτι... που κατά κάποιον τρόπο εκφράζει τη σχέση των τριών.
Δηλαδή της τέχνης με την επιστήμη και την τεχνολογία.
Οπότε, υπάρχει, λοιπόν, στον χώρο τον δικό μας... τον δικό μας, στον χώρο της τεχνολογίας και της τέχνης... ένας όρος που χρησιμοποιείται πάρα πολύ.
Το λεγόμενο blackboxing.
Αυτό, ίσως η αναφορά η πιο γνωστή είναι... του κοινωνιολόγου και φιλοσόφου, Μπρούνο Λατούρ... ο οποίος είχε πει ότι όσο πιο πολύ εξελίσσονται... η επιστήμη κι η τεχνολογία, τόσο πιο αδιαφανείς γίνονται.
Το οποίο το συνέχισαν πολλοί θεωρητικοί... κι από τη μεριά, λοιπόν, της τέχνης... κι ίσως του ακτιβισμού που σχετίζεται μ' αυτά τα ζητήματα... Τίθεται ένα ερώτημα, πώς ανοίγει αυτό το κουτί; Πώς μπορούμε να κάνουμε να υπάρξει διαφάνεια στις διαδικασίες.
Όπως μιλάγαμε πριν, σ' ό,τι αφορά τη συσσώρευση δεδομένων. Τι συμβαίνει με τα δεδομένα; Πώς λειτουργούν τα δίκτυα... για τα οποία μιλήσαμε.
Οπότε, πιστεύω ότι ο ρόλος της τέχνης τουλάχιστον... γιατί πιο πολύ γι' αυτόν είμαι για να μιλήσω... έρχεται κάπως να συμπληρώσει αυτό. Πιστεύω ότι έχει σημασία, γιατί όπως είπαμε και πριν... ακριβώς η ψηφιακή τεχνολογία είναι πλέον παντού.
Οπότε, όταν μιλάμε για blackboxing, δεν μιλάμε για συγκεκριμένη συσκευή... που μπορεί να 'ναι το κινητό μας ή ένα σύστημα... όπως η Alexa, που μπορεί να έχουμε στο σπίτι. Είναι οτιδήποτε, κατά κάποιον τρόπο, αφορά... την εργασία μας, τη μετακίνησή μας... κι οτιδήποτε έχει να κάνει με την καθημερινότητά μας.
Το ερώτημα είναι, μπορούμε να έχουμε δικαίωμα; Μπορούμε να γνωρίζουμε... ποιες είναι οι διαδικασίες πίσω απ' αυτό; Αυτό, λοιπόν, είναι το blackboxing.
Μάλλον, το άνοιγμα του μαύρου κουτιού... κι ίσως και μια αναφορά στην ανάγκη, καμιά φορά... που το φέρνει, πιστεύω, η τέχνη του να σκεφτούμε λίγο αντισυμβατικά.
Out of the box.
[γέλια]
Αυτό.
Μαρία;
Εγώ έφερα έναν μικρό αργαλειό.
Όντως είναι μικρός. [γελώντας] Ναι.
Πέρσι τον χειμώνα, έκανα ένα residence στο Μαρόκο... και φτιάξαμε αυτούς τους μικρούς αργαλειούς... γιατί ταξιδεύαμε από χωριό σε χωριό... στο βουνό του Άτλαντα. Είναι αντίστοιχο μ' αυτό που κρατάω. Είναι.
Οπότε, είχαμε αυτόν τον μικρό αργαλειό ως μέσο... για να μπορούμε να επικοινωνούμε... με τις υφάντρες και τους υφαντές που συναντούσαμε σε κάθε χωριό.
Καθόμουν, λοιπόν, με ένα υφαντή, τον Μάλαμ Μουσταφά... κι ενώ μου έδειχνε κάποιες διαπλοκές και μου εξηγούσε διάφορες ιστορίες... κάποια στιγμή μου λέει "Ξέρεις ποιο είναι το πιο όμορφο... και το πιο σύνθετο υφαντό που έχει γίνει ποτέ;" Λέω "Ποιο;", μου λέει "Το Ίντερνετ". Μμ.
Και με συγκίνησε πάρα πολύ...
στο χωριό ο υφαντής που το σκέφτηκε μ' αυτόν τον τρόπο. Οπότε σήμερα, σας έφερα τον αργαλειό.
Και σας ευχαριστούμε πολύ. Πάρα πολύ ωραίο.
Κυρία Μανωλά.
Έχω φέρει να δείξω ένα βίντεο. Ένα ψηφιακό βίντεο... το οποίο θα δούμε. Θα το δούμε... το οποίο είναι, στην ουσία... ένα απ' τα πολλά βίντεο... Να το βάλουμε να παίζει... να το παρακολουθούμε, να ξέρουμε. Ναι.
Το οποίο είναι απ' τα πολλά βίντεο, γιατί εμάς στον τομέα τον δικό μας... είναι τα πολλά δεδομένα και τα μεγάλα δεδομένα. Ένα απ' τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε είναι η οπτικοποίηση. Πώς θα δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει... να καταλάβει τα δεδομένα.
Φτιάχτηκε για το "Nature", το περιοδικό το επιστημονικό. Και έχει πάρει τα άρθρα 150 χρόνων... τα έχει διασυνδέσει... τα 'χει περάσει από υπολογιστές... κι έχει κάνει ένα πολύ ωραίο text and data mining... για να μπορεί να τα κατηγοριοποιήσει. Κι έχει βρει πώς, μέσα στον χρόνο.... διασυνδέονται τη διεπιστημονικότητα.
Πώς, στα 150 χρόνια, διασυνδέονται οι επιστήμες.
Σε κάθε περίοδο, πού η επιστήμη... είχε εξάρσεις, ας τις πω.
Πώς διακλαδώνονται με καινούργιους τομείς επιστήμης.
Πώς κάποιες επιστήμες οι οποίες είναι για χρόνια, πώς συγχωνεύονται.
Και στην ουσία, μέσα απ' αυτό, δείχνει... όλη την επιστήμη, όλους τους ανθρώπους κι όλες τις προσπάθειες. Ωραίο, όμορφο. Ναι.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και τις τρεις.
Ελπίζω να πήγαμε την κουβέντα πάνω στο τι είναι επιστήμη... τέχνη και τεχνολογία και πώς δένουν μεταξύ τους.
Και πού μπορούν να συναντηθούν, λίγο περισσότερο σήμερα.
Κι ελπίζω να βρεθούμε ξανά... και να βρεθούμε ξανά σ' αυτό που ελπίζω ότι κάνουμε ήδη. Δηλαδή, που συνεργαζόμαστε... και προσπαθούμε τα πράγματα τα οποία βρίσκονται γύρω μας... να τα καταλάβουμε, να τα εξηγήσουμε και να τα μοιραστούμε.
Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε.
Ευχαριστούμε.
Υποτιτλισμός AUTHORWAVE