11. Η λέσχη των μονομάχων (3)
Ο Χάρι προσπάθησε να ψιθυρίσει κάτι στη γλώσσα των φιδιών. Οι λέξεις δεν έρχονταν. Είχε την αίσθηση πως έπρεπε να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο μ' ένα φίδι για να το κάνει.
"Είμαι όμως στο Γκρίφιντορ", σκέφτηκε ο Χάρι. "Το μαγικό καπέλο δε θα με έβαζε εδώ αν είχα το αίμα του Σλίθεριν..."
"Ναι, αλλά", του ψιθύρισε μοχθηρά μια φωνούλα μέσα του, "το μαγικό καπέλο ήθελε αρχικά να σε βάλει στο Σλίθεριν. Δε θυμάσαι;"
Ο Χάρι άλλαξε πλευρό, θα έβλεπε τον Τζάστιν την άλλη μέρα στο μάθημα βοτανολογίας και θα του εξηγούσε ότι έδιωξε το φίδι, ότι δεν το προέτρεψε, πράγμα που (σκέφτηκε θυμωμένος καθώς έφτιαχνε το μαξιλάρι του) θα το καταλάβαινε ακόμα κι ένας ηλίθιος.
Την άλλη μέρα όμως, το χιόνι που είχε αρχίσει να πέφτει τη νύχτα, έγινε χιονοθύελλα, με αποτέλεσμα να ακυρωθεί το τελευταίο μάθημα βοτανολογίας του τριμήνου. Η καθηγήτρια Σπράουτ ήθελε να φορέσει κάλτσες και κασκόλ στους μανδραγόρες, μια δουλειά πάρα πολύ δύσκολη που δεν την εμπιστευόταν σε κανέναν. Υπήρχε επιτακτική ανάγκη να μεγαλώσουν γρήγορα, για να βοηθήσουν στο ξαναζωντάνεμα της κυρίας Νόρις και του Κόλιν Κρίβι.
Οι τρεις φίλοι - δηλαδή ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη κάθονταν δίπλα στο αναμμένο τζάκι, στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ. Το μυαλό του Χάρι γύριζε ολοένα στην παρεξήγηση με τον Τζάστιν, ενώ ο Ρον και η Ερμιόνη εκμεταλλεύονταν το γεγονός ότι το μάθημα της βοτανολογίας είχε ακυρωθεί κι έπαιζαν μια παρτίδα μαγικό σκάκι.
"Για τ' όνομα του θεού, Χάρι", είπε απηυδισμένη η Ερμιόνη καθώς ένας αξιωματικός του Ρον άρπαζε το άλογό της και το πέταγε έξω από τη σκακιέρα, "πήγαινε να βρεις τον Τζάστιν αφού είναι τόσο σημαντικό για σένα".
Φαίνεται πως τον έπεισε, γιατί εγκατέλειψε μεμιάς την αίθουσα αναψυχής κι άρχισε να ψάχνει τον Τζάστιν σε όλη τη σχολή.
Το κάστρο ήταν ασυνήθιστα σκοτεινό εξαιτίας του πυκνού γκρίζου χιονιού που στροβιλιζόταν έξω από όλα τα παράθυρα. Ο Χάρι, που τουρτούριζε, πέρασε μπροστά από τις αίθουσες όπου γίνονταν μαθήματα, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές μέσα. Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ είχε βάλει τις φωνές σε κάποιον που μεταμόρφωσε το φίλο του σε πινέλο. Αντιστάθηκε στον πειρασμό να δει τη συνέχεια και προχώρησε. Με τη σκέψη ότι ίσως ο Τζάστιν να εκμεταλλεύτηκε το κενό για να τελειώσει κάποια σχολική εργασία, αποφάσισε να κοιτάξει πρώτα στη βιβλιοθήκη.
Πράγματι μια ομάδα παιδιών του Χάφλπαφλ βρισκόταν στη βιβλιοθήκη. Επειδή το μάθημα της βοτανολογίας γινόταν σε συνδιδασκαλία με το Γκρίφιντορ, είχαν εκμεταλλευτεί το κενό και είχαν μαζευτεί στη βιβλιοθήκη. Παρ' όλ' αυτά δεν έδειχναν να μελετάνε. Μέσα από τους ατέλειωτους διαδρόμους που σχημάτιζαν τα ράφια με τα βιβλία, ο Χάρι διέκρινε τα κεφάλια τους σκυφτά το ένα κοντά στο άλλο, σαν να τους είχε απορροφήσει μια σοβαρή συζήτηση. Δεν μπορούσε όμως να δει αν ανάμεσά τους βρισκόταν και ο Τζάστιν. Προχώρησε προς το μέρος τους, όταν το αφτί του έπιασε μια φράση από τη συζήτησή τους. Κοντοστάθηκε να ακούσει κρυμμένος στο τμήμα με τα βιβλία περί αοράτου.
"Έτσι λοιπόν", είπε ένα αγόρι, "είπα στον Τζάστιν να κρυφτεί στον κοιτώνα μας. Θέλω να πω, αν ο Πότερ τον έχει βάλει στο μάτι, καλό θα είναι να φυλάγεται για ένα διάστημα. Φυσικά ο Τζάστιν το περίμενε αυτό από τότε που του ξέφυγε και είπε στον Πότερ ότι οι γονείς του είναι Μαγκλ. Του ανέφερε μάλιστα ότι επρόκειτο να σπουδάσει στο Ίτον. Κι αυτά τα πράγματα δε λέγονται όταν ο κληρονόμος του Σλίθεριν κυκλοφορεί ελεύθερος, έτσι δεν είναι;"
"Ώστε είσαι σίγουρος πως είναι ο Πότερ, έτσι, Έρνι;" ρώτησε ένα κορίτσι με ξανθά κοτσιδάκια.
"Χάνα", είπε σοβαρά το αγόρι, "είναι ερπετόφωνος. Κι όλοι ξέρουμε πως αυτό είναι το σήμα κατατεθέν των κακών μάγων. Γνωρίζεις κανένα καλό μάγο που να μπορεί να μιλάει στα φίδια; Τον ίδιο τον Σλίθεριν τον έλεγαν φιδόγλωσσο".
Τα λόγια του προκάλεσαν αίσθηση και ο Έρνι συνέχισε: "Θυμόσαστε τι έγραφε στον τοίχο; "Εχθροί του κληρονόμου, προσέξτε". Ο Πότερ είχε μια κόντρα με τον Φιλτς κι αμέσως η γάτα του Φιλτς δέχτηκε επίθεση. Ο πρωτοετής Κρίβι ενόχλησε τον Πότερ στον αγώνα Κουίντιτς γιατί τον φωτογράφισε πεσμένο στις λάσπες κι αμέσως δέχτηκε επίθεση".
"Κι έδειχνε τόσο καλό παιδί", είπε αβέβαια η Χάνα. "Για να μην αναφέρω ότι εξαφάνισε τον Ξέρετε ποιον. Δεν μπορεί να είναι τόσο κακός, έτσι δεν είναι;"
Ο Έρνι χαμήλωσε συνωμοτικά τη φωνή. Τα παιδιά του Χάφλπαφλ έσκυψαν ακόμα πιο κοντά. Ο Χάρι έκανε προσπάθεια για να ακούσει τι έλεγε ο Έρνι.
"Κανείς δεν ξέρει πώς γλίτωσε από την επίθεση του Ξέρετε-ποιου. Θέλω να πω, ήταν μωρό όταν έγινε. Κανονικά έπρεπε να γίνει σκόνη. Μόνο ένας πανίσχυρος, κακός μάγος θα επιζούσε μετά από μια τέτοια κατάρα". Χαμήλωσε ακόμα πιο πολύ τη φωνή, που έγινε ένας αχνός ψίθυρος, και είπε: "Προφανώς γι' αυτό θέλησε να τον σκοτώσει ο Ξέρετε-ποιος. Δεν ήθελε ανταγωνισμό από κάποιον άλλον άρχοντα του σκότους. Αναρωτιέμαι τι δυνάμεις κρύβει ο Χάρι Πότερ;"
Ο Χάρι δεν μπόρεσε να κρατηθεί άλλο. Ξερόβηξε δυνατά και βγήκε από την κρυψώνα του πίσω από τα ράφια. Αν δεν ήταν τόσο θυμωμένος, θα έβρισκε αστείο το θέαμα που αντίκρισε: όλα τα παιδιά του Χάφλπαφλ πέτρωσαν μόλις τον είδαν. Ο Έρνι έχασε το χρώμα του.
"Γεια", είπε ο Χάρι. "Ψάχνω τον Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι".
Οι χειρότεροι φόβοι των παιδιών του Χάφλπαφλ επιβεβαιώθηκαν. Στράφηκαν όλοι τρομαγμένοι στον Έρνι.
"Τι τον θέλεις;" είπε ο Έρνι με τρεμάμενη φωνή.
"Να του εξηγήσω τι έγινε με το φίδι στο μάθημα της μονομαχίας", είπε ο Χάρι.
Ο Έρνι δάγκωσε τα άσπρα χείλη του, πήρε βαθιά ανάσα και είπε: "Ήμαστε όλοι μπροστά. Είδαμε τι έγινε".
"Τότε θα προσέξατε ασφαλώς ότι μόλις του μίλησα, το φίδι υποχώρησε".
"Το μόνο που είδα", επέμεινε ο Έρνι, αν και έτρεμε από το φόβο του, "είναι ότι μίλησες τη γλώσσα των ερπετών κι έσπρωξες το φίδι προς τον Τζάστιν""
"Δεν το έσπρωξα προς τον Τζάστιν!" φώναξε οργισμένος ο Χάρι. "Το φίδι δεν τον πείραξε!"
"Παρά τρίχα", αντέτεινε ο Έρνι. "Και για να μη σου μπει καμιά κακή ιδέα", πρόσθεσε βιαστικά, "σε πληροφορώ ότι η οικογένειά μου βγάζει αδιαλείπτως μάγισσες και μάγους εδώ και εννέα γενιές. Μπορείς να το ελέγξεις. Και το αίμα μου είναι ανόθευτο όσο και το..."
"Ποσώς με ενδιαφέρει το αίμα σου!" αντέδρασε παθιασμένα ο Χάρι. "Γιατί να θέλω να βλάψω όσους κατάγονται από Μαγκλ;"
"Άκουσα ότι μισείς τους Μαγκλ με τους οποίους ζεις", απάντησε αμέσως ο Έρνι.
"Είναι αδύνατον να ζήσεις με τους Ντάρσλι χωρίς να τους μισήσεις", είπε ο Χάρι. "Δοκίμασε κι εσύ και ύστερα έλα να μου πεις".
Έκανε μεταβολή κι έφυγε φουριόζος από τη βιβλιοθήκη, κάτω από το επιτιμητικό βλέμμα της κυρίας Πινς, η οποία γυάλιζε το επίχρυσο εξώφυλλο ενός βιβλίου με ξόρκια.
Ο Χάρι προχωρούσε στο διάδρομο χωρίς να ξέρει πού πηγαίνει - τόσο οργισμένος ήταν. Κάποια στιγμή δεν πρόσεξε και σκόνταψε πάνω σε κάτι ογκώδες και συμπαγές, που τον έριξε ανάσκελα στο πάτωμα.
"Α, γεια σου, Χάγκριντ", είπε ο Χάρι.
Παρά το ότι το πρόσωπο του Χάγκριντ ήταν τελείως κρυμμένο από ένα μάλλινο χιονοδρομικό σκούφο πασπαλισμένο με χιόνι, δε θα μπορούσε να είναι κανένας άλλος, γιατί καταλάμβανε όλο το διάδρομο και γιατί φορούσε το γνωστό στον Χάρι δερμάτινο πανωφόρι του. Από τη γαντοφορεμένη χερούκλα του κρεμόταν ένας ψόφιος κόκορας.
"Είσαι καλά, Χάρι;" είπε βγάζοντας το χιονοδρομικό σκούφο για να μπορέσει να μιλήσει. "Δεν έχεις μάθημα;"
"Ακυρώθηκε", είπε ο Χάρι καθώς σηκωνόταν. "Πώς από δω;"
Ο Χάγκριντ σήκωσε ψηλά τον κόκορα. "Ο δεύτερος που ψοφάει σε ένα τρίμηνο", είπε. "Ή αλεπούδες ή αιμοβόρα αρκούδα. Ήρθα να ζητήσω την άδεια του διευθυντή για να εγκαταστήσω ένα προστατευτικό ξόρκι στο κοτέτσι μου". Περιεργάστηκε προσεκτικότερα τον Χάρι σμίγοντας τα πυκνά, χιονισμένα φρύδια του. "Σίγουρα είσαι καλά; μου φαίνεσαι ξαναμμένος κι εκνευρισμένος".
Ο Χάρι δεν είχε κουράγιο να του διηγηθεί όσα είχαν γίνει στη βιβλιοθήκη με τον Έρνι και τα υπόλοιπα παιδιά του Χάφλπαφλ.
"Δεν έχω τίποτα", είπε. "Πρέπει να πηγαίνω, Χάγκριντ. Την άλλη ώρα έχουμε μεταμορφώσεις και θέλω να πάρω τα βιβλία μου".
Κι απομακρύνθηκε, με τα λόγια που είπε ο Έρνι να στριφογυρίζουν στο μυαλό του: "Ο Τζάστιν το περίμενε αυτό, από τότε που του ξέφυγε και είπε στον Πότερ ότι οι γονείς του είναι Μαγκλ..."
Ανέβηκε σκυθρωπός τις σκάλες. Έστριψε σε ένα διάδρομο ιδιαίτερα σκοτεινό. Ένα δυνατό, παγωμένο ρεύμα που έμπαινε από ένα ανοιχτό παράθυρο είχε σβήσει τους δαυλούς. Θα πρέπει να βρισκόταν περίπου στο μέσον του διαδρόμου, όταν σκόνταψε πάνω σε κάτι κι έπεσε φαρδύς πλατύς στο πάτωμα. Γύρισε για να δει κι ένιωσε σαν να δέχτηκε κλοτσιά στο στομάχι.
Στο πάτωμα κειτόταν ο Τζάστιν Φιντς-Φλέτσλι, κοκαλωμένος, με μια έκφραση τεράστιας έκπληξης στο παγωμένο πρόσωπό του, και τα μάτια του καρφωμένα στο ταβάνι και ακίνητα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δίπλα του υπήρχε άλλη μια μορφή, η πιο αλλόκοτη που είχε δει ποτέ ο Χάρι.
Ο Σχεδόν Ακέφαλος Νικ, που δεν ήταν πια υπόλευκος και διάφανος, αλλά μαύρος και σκοτεινός, αιωρούνταν οριζοντιωμένος σε απόσταση δέκα εκατοστών από το πάτωμα. Ο λαιμός του ήταν μισοκομμένος και το πρόσωπό του είχε μια έκφραση κατάπληξης, όπως και του Τζάστιν.
Ο Χάρι σηκώθηκε ξέπνοος, με την καρδιά του να σφυροκοπά στο στήθος. Κοίταξε αλαφιασμένος πάνω κάτω στον έρημο διάδρομο και είδε κάτι αράχνες να απομακρύνονται βιαστικά από τα ακίνητα σώματα. Οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν, ήταν οι πνιχτές φωνές των καθηγητών από τις αίθουσες δεξιά κι αριστερά του διαδρόμου.
Αν το έβαζε στα πόδια, κανείς δε θα μάθαινε ότι είχε περάσει από εκεί. Όμως δεν μπορούσε να τους αφήσει σε αυτή την κατάσταση... Έπρεπε να ζητήσει βοήθεια, θα πίστευε κανείς πως δεν το είχε κάνει αυτός;
Καθώς στεκόταν πανικόβλητος, μια πόρτα ακριβώς δίπλα του άνοιξε με πάταγο και βγήκε έξω ο Πιβς, το θορυβοποιό πνεύμα, φωνάζοντας.
"Βρε, για δες, ο τρελο-Πότερ", τσίριξε ο Πιβς, αφού πρώτα είχε σκουντήσει τα γυαλιά του Χάρι καθώς περνούσε σαν σίφουνας από δίπλα του. "Τι σκαρώνεις; Γιατί παραμονεύεις εδώ..." Κι ενώ έκανε μια τούμπα στον αέρα, έμεινε εκεί, να αιωρείται.
Αναποδογυρισμένος καθώς ήταν, είχε δει τον Τζάστιν και τον Σχεδόν Ακέφαλο Νικ. Ύστερα γύρισε όρθιος, φούσκωσε τα πνευμόνια του και άρχισε να ουρλιάζει, πριν ο Χάρι προλάβει να τον εμποδίσει:
"Επίθεση! Επίθεση! Κι άλλη επίθεση! Κινδυνεύουμε όλοι, φαντάσματα και ζωντανοί! Τρέξτε να σωθείτε! Επίθεση!"
Οι πόρτες άνοιξαν με πάταγο η μία μετά την άλλη και τα παιδιά ξεχύθηκαν έξω. Για μερικά ατέλειωτα λεπτά επικράτησε τέτοια σύγχυση, που ο Τζάστιν κινδύνευσε να τον ποδοπατήσουν, καθώς όλοι έτρεχαν κοντά στον Σχεδόν Ακέφαλο Νικ.
Ο Χάρι βρέθηκε κολλημένος στον τοίχο καθώς οι καθηγητές φώναζαν να γίνει ησυχία. Η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ ήρθε τρέχοντας. Την ακολουθούσαν οι μαθητές της. Ένας απ' αυτούς μάλιστα είχε ακόμα ριγέ γκριζόμαυρα μαλλιά, σαν το δέρμα της ζέβρας. Η ΜακΓκόναγκαλ σήκωσε το ραβδί της κι ακούστηκε ένα δυνατό μπαμ, το οποίο επέβαλε την ησυχία. Ύστερα πρόσταξε όλους να επιστρέψουν στις τάξεις τους.
Πριν όμως ο τόπος προλάβει καλά καλά ν' αδειάσει, κατέφθασαν ασθμαίνοντας ο Έρνι και οι υπόλοιποι του Χάφλπαφλ.
"Συνελήφθη επ' αυτοφώρω!" κραύγασε κάτωχρος ο Έρνι, δείχνοντας με το δάχτυλο τον Χάρι.
"Αρκετά, ΜακΜίλαν!" είπε κοφτά η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ.
Ο Πιβς τριγύριζε πάνω από τα κεφάλια τους με ένα πονηρό χαμόγελο, επιθεωρώντας αφυψηλού το όλο σκηνικό. Λάτρευε το χάος. Καθώς οι καθηγητές έσκυβαν πάνω από τον Τζάστιν και τον Σχεδόν Ακέφαλο Νικ για να τους εξετάσουν, ο Πιβς έπιασε ένα τραγούδι:
"Αχ, Πότερ, παλιόπαιδο, πάλι έκανες τις βρομιές σου!
Το βρίσκεις διασκεδαστικό να σκοτώνεις τους συμμαθητές σου... "
"Αρκετά, Πιβς!" γάβγισε η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ.
Ο Πιβς οπισθοχώρησε φουλαριστός, βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα του στον Χάρι.
Ο Τζάστιν μεταφέρθηκε στο αναρρωτήριο από τον καθηγητή Φλίτγουικ και την καθηγήτρια Σινίστρα του τμήματος αστρονομίας, αλλά κανείς δεν ήξερε τι να κάνει με τον Σχεδόν Ακέφαλο Νικ. Στο τέλος η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ έφτιαξε ένα μεγάλο ανεμιστήρα από αέρα και τον έδωσε στον Έρνι εξηγώντας του πώς να σπρώξει τον Νικ στις σκάλες με το ρεύμα του αέρα. Έτσι κι έγινε. Ο Έρνι μετέφερε τον Νικ σαν αθόρυβο χόβερκραφτ. Ο Χάρι και η καθηγήτρια έμειναν μόνοι.
"Από δω, Πότερ", είπε η καθηγήτρια.
"Κυρία", είπε αμέσως ο Χάρι, "σας ορκίζομαι ότι δεν..."
"Δεν είμαι εγώ αρμόδια, Πότερ", είπε κοφτά η καθηγήτρια.
Προχώρησαν σιωπηλοί, έστριψαν στη γωνία και σταμάτησαν μπροστά σε ένα μεγάλο πέτρινο τερατόμορφο στόμιο υδρορροής.
"Σερμπέτι λεμόνι!" είπε η καθηγήτρια.
Προφανώς ήταν κάποιο σύνθημα, γιατί το στόμιο ζωντάνεψε ξαφνικά και παραμέρισε στο πλάι, ενώ ο τοίχος πίσω του άνοιγε στα δύο.