12. Το πολυχυμικό φίλτρο (3)
"Τέλος πάντων", είπε ο Μαλφόι. "Πρόσεξα πως τριγυρίζει συνέχεια εδώ πέρα τώρα τελευταία. Και στοιχηματίζω πως ξέρω τι σκαρώνει. Νομίζει πως θα πιάσει μόνος του τον κληρονόμο του Σλίθεριν".
Και κάγχασε. Ο Χάρι-Γκόιλ και ο Ρον-Κράμπε αντάλλαξαν ένα ενθουσιώδες βλέμμα. Ο Μαλφόι σταμάτησε μπροστά σε ένα γυμνό πέτρινο τοίχο γεμάτο υγρασία.
"Ποιο είναι το νέο σύνθημα;" ρώτησε ο Μαλφόι τον Χάρι-Γκόιλ.
"Ε..." είπε αυτός.
"Α, ναι, θυμήθηκα. Ανόθευτο αίμα!" είπε ο Μαλφόι.
Στο άκουσμα του συνθήματος, μια πέτρινη πόρτα πολύ καλά καμουφλαρισμένη στον τοίχο, άνοιξε. Ο Μαλφόι προπορεύτηκε και τα δυο παιδιά τον ακολούθησαν.
Η αίθουσα αναψυχής του Σλίθεριν ήταν μια μακρόστενη, χαμηλοτάβανη αίθουσα με τραχείς πέτρινους τοίχους. Από το ταβάνι της κρέμονταν, κρατημένες με αλυσίδες, κάτι στρογγυλές πράσινες λάμπες. Απέναντί τους, σε ένα τζάκι με περίτεχνη, σκαλιστή κορνίζα, έκαιγε φωτιά. Στις σκαλιστές καρέκλες διαγράφονταν οι σιλουέτες αρκετών Σλίθεριν.
"Περιμένετε εδώ", είπε ο Μαλφόι στα δυο παιδιά, δείχνοντάς τους δύο καρέκλες μακριά από τη φωτιά. "Πάω να το φέρω. Μόλις μου το έστειλε ο πατέρας μου..."
Ο Χάρι-Γκόιλ και ο Ρον-Κράμπε ήταν πολύ περίεργοι να δουν τι θα τους φέρει ο Μαλφόι. Κάθισαν στις καρέκλες και προσπάθησαν να δείξουν ότι αισθάνονταν άνετα, σαν στο σπίτι τους.
Ο Μαλφόι επέστρεψε σε ένα λεπτό, κρατώντας κάτι που έμοιαζε με απόκομμα εφημερίδας. Το έχωσε κάτω από τη μύτη του Ρον-Κράμπε.
"Θα σκάσεις στα γέλια", είπε.
Ο Χάρι-Γκόιλ είδε τα μάτια του Ρον-Κράμπε να γουρλώνουν από την έκπληξη. Διάβασε γρήγορα το απόκομμα, γέλασε βεβιασμένα και το έδωσε στον Χάρι-Γκόιλ.
Ήταν από τον Ημερήσιο προφήτη και έγραφε:
Διοικητική έρευνα στο Υπουργείο μαγείας. Σήμερα επεβλήθη πρόστιμο πενήντα γαλέρων στον Άρθουρ Ουέσλι, διευθυντή του γραφείου κακής χρήσης αντικειμένων Μαγκλ, διότι μάγεψε ένα αυτοκίνητο Μαγκλ.
Ο κύριος Λούσιους Μαλφόι, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της σχολής μαγείας και Ξορκιών "Χόγκουαρτς", όπου συγκρούστηκε προ ολίγων μηνών το μαγεμένο αυτοκίνητο, ζήτησε σήμερα την παραίτηση του κυρίου Ουέσλι.
"Ο Ουέσλι εκθέτει το υπουργείο", είπε στον ρεπόρτερ μας ο κύριος Μαλφόι. "Είναι προδήλως ανίκανος να συντάσσει νομοσχέδια και ο γελοίος νόμος του περί προστασίας των Μαγκλ, πρέπει να ριχτεί πάραυτα στον κάλαθο των αχρήστων".
Ο κύριος Ουέσλι δεν ευρέθη να το σχολιάσει, αλλά η σύζυγός του είπε στους ρεπόρτερ μας να τσακιστούν να φύγουν αν δε θέλουν να ξαμολήσει εναντίον τους το τελώνιο του σπιτιού.
"Λοιπόν;" είπε ανυπόμονα ο Μαλφόι καθώς ο Χάρι-Γκόιλ του επέστρεφε το απόκομμα. "Δεν είναι αστείο;"
"Χα, χα", έκανε άκεφα ο Χάρι-Γκόιλ.
"Ο Άρθουρ Ουέσλι αγαπά τόσο πολύ τους Μαγκλ, που θα σπάσει το ραβδί του και θα πάει μαζί τους", είπε σαρκαστικά ο Μαλφόι. "Με τον τρόπο που φέρονται οι Ουέσλι, άντε να πιστέψεις πως το αίμα τους είναι ανόθευτο".
Το πρόσωπο του Ρον-Κράμπε συσπάστηκε από θυμό.
"Τι έπαθες, Κράμπε;" ρώτησε κοφτά ο Μαλφόι.
"Με πονάει το στομάχι μου", γρύλισε αυτός.
"Πήγαινε στο αναρρωτήριο και ρίξε και μια κλοτσιά εκ μέρους μου στους λασποαίματους", γέλασε μοχθηρά ο Μαλφόι. "Λοιπόν, μου κάνει εντύπωση που ο Ημερήσιος προφήτης δεν έχει γράψει τίποτα για τις επιθέσεις", συνέχισε σκεφτικά. "Προφανώς ο Ντάμπλντορ προσπαθεί να τα κουκουλώσει. Θα χάσει τη θέση του αν δε σταματήσουν σύντομα οι επιθέσεις. Ο πατέρας πάντα το έλεγε ότι ο Ντάμπλντορ είναι ότι χειρότερο συνέβη ποτέ στη σχολή. Λατρεύει αυτούς που κατάγονται από Μαγκλ. Ένας σωστός διευθυντής δε θα δεχόταν ποτέ στη σχολή ένα σκουλήκι σαν τον Κρίβι".
Και άρχισε να παριστάνει τον Κρίβι. Έκανε ότι δήθεν είχε μια φωτογραφική μηχανή στα χέρια κι ότι τραβούσε συνέχεια φωτογραφίες. Ταυτοχρόνως σχολίαζε μιμούμενος τη φωνή του Κρίβι: "Πότερ, μου επιτρέπεις να σου τραβήξω μια φωτογραφία; Πότερ, θα μου δώσεις αυτόγραφο; Πότερ, μου επιτρέπεις να σου γλείψω τα παπούτσια;"
Κατέβασε τα χέρια και τους κοίταξε.
"Μα τι πάθατε εσείς οι δυο;"
Ο Χάρι-Γκόιλ και ο Ρον-Κράμπε κατάλαβαν κάπως αργά πως έπρεπε να γελάσουν, αλλά, όταν το έκαναν, ο Μαλφόι φάνηκε ευχαριστημένος. Ίσως ο Κράμπε και ο Γκόιλ να ήταν πάντα αργοί στις αντιδράσεις τους.
"Ο άγιος Πότερ, ο προστάτης των Μαγκλ", συνέχισε αργόσυρτα ο Μαλφόι. "Άλλος ένας μάγος χωρίς σωστή νοοτροπία! Αλλιώς δε θα κυκλοφορούσε μ' αυτή τη βλαμμένη λασποαίματη, την Γκρέιντζερ. Κι ο κόσμος νομίζει πως είναι αυτός ο κληρονόμος του Σλίθεριν!"
Οι δυο φίλοι περίμεναν με κομμένη την ανάσα. Από στιγμή σε στιγμή ο Μαλφόι θα τους αποκάλυπτε ότι ο κληρονόμος ήταν αυτός. Αλλά...
"Πόσο θα 'θελα να 'ξερα ποιος είναι", είπε εκνευρισμένος ο Μαλφόι, "για να τον βοηθήσω".
Ο Ρον-Κράμπε έμεινε με το στόμα ανοιχτό και το πρόσωπό του πήρε μια έκφραση ακόμα πιο ηλίθια απ' αυτή που έπαιρνε συνήθως ο αληθινός Κράμπε. Ευτυχώς ο Μαλφόι δεν το πρόσεξε, ενώ ο Χάρι-Γκόιλ είπε με ετοιμότητα: "Σίγουρα όμως θα υποπτεύεσαι ποιος κρύβεται πίσω απ' όλα αυτά..."
"Δεν έχω ιδέα. Πόσες φορές πρέπει να σ' το πω;" τον αποπήρε ο Μαλφόι. "Κι ο πατέρας δε μου λέει τίποτα για την τελευταία φορά που άνοιξε η κάμαρα με τα μυστικά. Βεβαίως αυτό έγινε πριν από πενήντα χρόνια, πολύ πριν απ' την εποχή που σπούδασε αυτός εδώ, αλλά τα ξέρει όλα και λέει πως το θέμα αποσιωπήθηκε και θα κινήσω υποψίες αν φανεί ότι ξέρω. Πάντως ένα είναι σίγουρο: την τελευταία φορά που άνοιξε η κάμαρα με τα μυστικά, ένας λασποαίματος πέθανε. Στοιχηματίζω λοιπόν πως είναι θέμα χρόνου κάποιος από δαύτους να τα τινάξει κι αυτή τη φορά... Εύχομαι να είναι η Γκρέιντζερ", κατέληξε χαιρέκακα.
Ο Ρον-Κράμπε έσφιξε τις τεράστιες γροθιές του. Ο Χάρι-Γκόιλ σκέφτηκε πως θα προδίδονταν αν ο φίλος του γρονθοκοπούσε τον Μαλφόι, οπότε του έριξε ένα προειδοποιητικό βλέμμα και είπε:
"Ξέρεις αν το άτομο που άνοιξε την κάμαρα με τα μυστικά την προηγούμενη φορά πιάστηκε;"
"Βεβαίως και πιάστηκε... Δεν ξέρω ποιος ήταν, αλλά, πάντως, αποβλήθηκε", είπε ο Μαλφόι. "Προφανώς βρίσκεται ακόμα στο Αζκαμπάν".
"Το Αζκαμπάν;" ρώτησε απορημένος ο Χάρι-Γκόιλ.
"Το Αζκαμπάν -τη φυλακή των μάγων, Γκόιλ", είπε ο Μαλφόι κοιτώντας τον δύσπιστα. "Είσαι πολύ αργόστροφος, βρε παιδάκι μου". Στριφογύρισε νευρικά στην καρέκλα του και συνέχισε: "Ο πατέρας λέει να κάνω το κορόιδο και να αφήσω τον κληρονόμο του Σλίθεριν να τελειώσει τη δουλειά. Λέει πως είναι καιρός να απαλλαγεί η σχολή από το όνειδος των λασποαίματων, αλλά εγώ να μην ανακατευτώ. Φυσικά έχει ένα σωρό σκοτούρες αυτή τη στιγμή. Ξέρετε ότι την περασμένη εβδομάδα το Υπουργείο μαγείας έκανε έρευνα στο σπίτι μας;"
Ο Χάρι-Γκόιλ προσπάθησε να δώσει μια έκφραση ανησυχίας στο πρόσωπό του.
"Μάλιστα..." είπε ο Μαλφόι. "Ευτυχώς, δε βρήκαν πολλά πράγματα. Ο πατέρας έχει κάποια αντικείμενα σκοτεινών τεχνών μεγάλης αξίας, αλλά τα φυλάμε στο μυστικό θάλαμο κάτω από το σαλόνι μας..."
"Ωχ!" ξέφυγε του Ρον-Κράμπε.
Ο Μαλφόι τον κοίταξε. Το ίδιο και ο φίλος του. Ο Ρον-Κράμπε κοκκίνισε. Κοκκίνισαν ακόμα και τα μαλλιά του. Η μύτη του άρχισε να μακραίνει σιγά σιγά. Η ώρα που είχαν στη διάθεσή τους οι δυο φίλοι έφτανε στο τέρμα της. Ο Ρον-Κράμπε ξαναγινόταν ο Ρον και από το έντρομο βλέμμα που έριξε ξαφνικά στον Χάρι-Γκόιλ, ήταν φανερό πως το ίδιο συνέβαινε και σε αυτόν.
Πετάχτηκαν όρθιοι κι οι δυο.
"Πάω να πάρω φάρμακο για το στομάχι μου", γρύλισε ο Ρον-Κράμπε.
Και χωρίς να χάσουν καιρό, διέσχισαν τρέχοντας τη μακρόστενη αίθουσα αναψυχής του Σλίθεριν, ρίχτηκαν στον πέτρινο τοίχο και βγήκαν στο διάδρομο, ελπίζοντας ότι ο Μαλφόι δεν κατάλαβε τίποτα.
Καθώς έτρεχαν στο διάδρομο, ο Χάρι ένιωθε τα πόδια του να πλέουν στα πελώρια παπούτσια του Γκόιλ. Το σώμα του επίσης μίκραινε, κι έτσι χρειάστηκε ν' ανασηκώσει το μανδύα που φορούσε.
Ανέβηκαν σαν αστραπή τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο χολ της εισόδου. Από το ντουλάπι όπου είχαν κλειδώσει τον Κράμπε και τον Γκόιλ ακούγονταν υπόκωφα χτυπήματα. Άφησαν τα παπούτσια τους έξω από το ντουλάπι, ανέβηκαν με τις κάλτσες τις μαρμάρινες σκάλες κι έτρεξαν στις τουαλέτες της Μυρτιάς.
"Δεν μπορώ να πω ότι χάσαμε το χρόνο μας", είπε λαχανιασμένος ο Ρον καθώς έκλεινε πίσω τους την πόρτα. "Βεβαίως δε μάθαμε ποιος είναι ο δράστης των επιθέσεων, αλλά αύριο θα γράψω στον μπαμπά να ψάξει κάτω από το σαλόνι του Μαλφόι".
Ο Χάρι κοίταξε το πρόσωπό του στο ραγισμένο καθρέφτη. Είχε ξαναπάρει την κανονική μορφή του. Φόρεσε τα γυαλιά του, ενώ ο Ρον χτυπούσε την πόρτα του καμπινέ όπου βρισκόταν η Ερμιόνη.
"Ερμιόνη, έλα έξω, έχουμε πολλά να σου πούμε..."
"Φύγετε!" έσκουξε η Ερμιόνη.
Ο Χάρι και ο Ρον κοιτάχτηκαν απορημένοι.
"Τι συμβαίνει;" ρώτησε ο Ρον. "Θα πρέπει να έχεις ξαναπάρει την κανονική μορφή σου... Θέλουμε να σου..."
Ξάφνου η πόρτα του τελευταίου καμπινέ άνοιξε και βγήκε έξω η Μυρτιά. Ο Χάρι πρώτη φορά την έβλεπε τόσο ευτυχισμένη.
"Ωωωω, καθίστε πρώτα να τη δείτε", είπε στους δυο φίλους. "Φρίκη!"
Άκουσαν το συρτή της πόρτας του καμπινέ να ανοίγει και εμφανίστηκε η Ερμιόνη, κλαίγοντας και με το κεφάλι κουκουλωμένο με το μανδύα της.
"Τι έπαθες;" τη ρώτησε σαστισμένος ο Ρον. "Σου έμεινε η μύτη της Μίλισεντ;"
Η Ερμιόνη κατέβασε το μανδύα και ο Ρον πισωπάτησε φοβισμένος. Το πρόσωπό της ήταν καλυμμένο με μαύρη γούνα. Τα μάτια της ήταν κίτρινα και από τα μαλλιά της ξεπρόβαλλε ένα ζευγάρι μυτερά αφτιά.
"Η τρίχα ήταν... Ήταν από γάτα!" είπε θρηνητικά η Ερμιόνη. "Η μι... Μίλισεντ Μπούλστροουντ σι... Σίγουρα έχει γάτα! Και το φίλτρο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για μεταμορφώσεις σε ζώα!"
"Ωχ", έκανε ο Ρον.
"Προφανώς ελευθερώσατε ανεξέλεγκτες δυνάμεις", είπε πανευτυχής η Μυρτιά.
"Δεν πειράζει, Ερμιόνη", είπε βιαστικά ο Χάρι. "Θα σε πάμε στο αναρρωτήριο. Η κυρία Πόμφρι δεν κάνει ποτέ πολλές ερωτήσεις..."
Δυσκολεύτηκαν πολύ να πείσουν την Ερμιόνη να βγει από τις τουαλέτες. Η Μυρτιά τους ξεπροβόδισε με δυνατά χαχανητά.
"Σκεφτείτε τι έχει να γίνει όταν δουν ότι έχει και ουρά!" τους είπε.