×

Używamy ciasteczek, aby ulepszyć LingQ. Odwiedzając stronę wyrażasz zgodę na nasze polityka Cookie.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Τριήρης, ο Πρωταγωνιστής του Αρχαίου Ελληνικού Ναυτικού

Τριήρης, ο Πρωταγωνιστής του Αρχαίου Ελληνικού Ναυτικού

Η τριήρης υπήρξε το πλοίο που πρωταγωνίστησε στις ναυμαχίες κατά την κλασσική περίοδο

και υμνήθηκε τόσο για την ομορφιά όσο και για την πολεμική του ισχύ.

Ναυπηγήθηκε περί τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. από τον περίφημο Κορίνθιο ναυπηγό Αμεινοκλή.

Αν και οι πρώτοι που ναυπήγησαν τριήρεις ήταν οι Κορίνθιοι, εντούτοις, ήταν οι Αθηναίοι εκείνοι που έφθασαν στο αποκορύφωμα της ναυπηγικής τους τέχνης,

σε συνδυασμό με την αισθητική, ώστε να θεωρούνται οι αθηναϊκές τριήρεις ως οι πιο όμορφες.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για την Τριήρη, το πολεμικό πλοίο των αρχαίων Ελλήνων που πρωταγωνίστησε στις ναυμαχίες εναντίον των Περσών,

με αποκορύφωμα τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τη μεγαλύτερη ναυτική σύρραξη με τριήρεις.

Πηγή για το αφιέρωμά μας αποτέλεσε η αρθρογραφία καθώς και ένα εξαιρετικό βιβλίο της συγγραφέως και ερευνήτριας ναυτικής Ιστορίας,

Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, την οποία έχουμε την τιμή να γνωρίζουμε προσωπικά.

Το βιβλίο έχει τίτλο "ΤΡΙΗΡΗΣ - Τακτική και Επιχειρησιακό Περιβάλλον στην Αρχαία Ελλάδα"

και μπορείτε να το προμηθευτείτε από διάφορους ιστοτόπους και φυσικά σημεία πώλησης.

Σχετικούς συνδέσμους θα βρείτε στην περιγραφή του παρόντος αφιερώματος.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε;

Η τυπική οργανική σύνθεση του πληρώματος στα πλοία της αρχαίας Ελλάδας αποτελείτο από τον κυβερνήτη,

τον πρωρέα (δηλαδή τον υποπλοίαρχο), τους ναύτες και τους κωπηλάτες.

Πολλές φορές εν πλω επέβαιναν οι πλοιοκτήτες ή οι ναυλωτές.

Στα πολεμικά σκάφη υπήρχαν επίσης και αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, καθώς και μάχιμα πληρώματα.

Το πλήρωμα της τριήρους αποτελείτο από 200 άτομα ήτοι τους ερέτες, δηλαδή τους κωπηλάτες,

το πλήρωμα καταστρώματος και την στρατιωτική δύναμη που επέβαινε σε αυτήν.

Το κυρίως πλήρωμα καθώς και την κινητήρια δύναμή της τριήρους αποτελούσαν οι 170 κωπηλάτες της.

Οι κωπηλάτες, όπως προαναφέραμε, ονομάζονταν και ερέτες από το ρήμα 'ερέσσω' που σημαίνει ‘κωπηλατώ'.

Οι ερέτες ήταν ελεύθεροι πολίτες οι οποίοι με άριστο συντονισμό κατάφερναν να κάνουν απίθανους ελιγμούς.

Διαιρούντο σε τρείς κατηγορίες, ανάλογα με τις θέσεις στις οποίες κάθονταν.

Οι ερέτες στο κατώτατο διάζωμα ονομάζονταν θαλαμίτες και ήταν 27 από κάθε πλευρά.

Χειρίζονταν τις θαλάμιες κώπες οι οποίες απείχαν 40 εκατοστά πάνω από την ίσαλο γραμμή.

Στο μέσο διάζωμα, στα «ζυγά» του σκάφους, ονομάζονταν ζυγίτες και ήταν επίσης 27 από κάθε πλευρά.

Χειρίζονταν τις ζύγιες κώπες οι οποίες ήταν υψηλότερα από την επιφάνεια της θαλάσσης (1 μέτρο πάνω από την ίσαλο γραμμή).

Τέλος, οι θρανίτες που ήταν 31 σε κάθε πλευρά, χειρίζονταν τις θρανίτιδες κώπες οι οποίες απείχαν 1,60 μ. από την ίσαλο γραμμή.

Τα πιο μακριά και βαριά κουπιά ήταν προς το κέντρο του πλοίου (4.65μ)

σε αντίθεση με εκείνα που βρίσκονταν στην πλώρη και στην πρύμνη (4.41 μ.).

Η διάταξη των κουπιών σε σχέση με τα σέλματα των κωπηλατών, ήταν κλιμακωτή τόσο κατά το μήκος των πλευρών όσο και κατά το πλάτος.

Επικεφαλής ήταν ο τριήραρχος, ο οποίος είχε το γενικό πρόσταγμα και κάλυπτε τα έξοδα της συντηρήσεως του πλοίου.

Ακολουθούσε ο κυβερνήτης ο οποίος ασκούσε καθήκοντα συγχρόνου πλοιάρχου,

δηλαδή ήταν υπεύθυνος για την καλή διοίκηση του πλοίου και την ασφάλεια αυτού, του φορτίου,

των επιβαινόντων, καθώς και για την τήρηση της τάξεως.

Είχε ιδιαίτερη μόρφωση και γνώσεις ώστε να κυβερνά αυτοπροσώπως το σκάφος.

Ο πρωρεύς, ή πρωράτης, ήταν αξιωματικός της πλώρης.

Ήταν επίσης ο άμεσος συνεργάτης του πλοιάρχου για κάθε τι που αφορούσε το πλοίο, τους επιβαίνοντες και το φορτίο.

Ο κελευστής ήταν ο προγυμναστής των πληρωμάτων και ο υπεύθυνος για την πειθαρχία τους.

Έδιδε τον ρυθμό της ειρεσίας, της κωπηλασίας, συνήθως τραγουδιστά,

ενώ υπήρχε και ο τριηραύλης, ο οποίος συνόδευε τον κελευστή με τον αυλό του.

Σε περιόδους ειρήνης τα τραγούδια των ερετών ήταν πολύ μελωδικά με αποτέλεσμα ένα κωπήλατο σκάφος

να δημιουργεί κατά το πέρασμά του ευχάριστα συναισθήματα σε όσους τα άκουγαν.

Αντίθετα σε περιπτώσεις ναυμαχίας, όπου ο θόρυβος από τις κραυγές και τα χτυπήματα δεν επέτρεπε στους κελευστές να ακούγονται,

οι εντολές, πολλές φορές, δίδονταν με στριγκλιές ή κραυγές.

Ο πεντηκόνταρχος ήταν επικεφαλής των πληρωμάτων την εποχή της πεντηκοντόρου.

Αργότερα ανέλαβε καθήκοντα ταμία.

Ο τοίχαρχος (τοίχος + άρχω) ήταν ο αξιωματικός ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για την ειρεσία.

Συγκεκριμένα επόπτευε τους άνδρες μιας συγκεκριμένης τοιχαρχίας, αριστερής ή της δεξιάς.

Οι επιβάτες στην αρχαιότητα ήσαν τοξότες, οπλίτες, πελταστές,

ακοντιστές και γενικά όσοι δεν ασκούσαν υπηρεσία κωπηλάτου ή ναύτου.

Οι τοξότες αποτελούσαν την σωματοφυλακή του τριηράρχου και του κυβερνήτου κατά την διάρκεια της ναυμαχίας.

Οι ναύτες ήταν επιφορτισμένοι με τις εργασίες συντηρήσεως και καθαρισμού σκάφους, με τον χειρισμό των ιστίων

ενώ βοηθούσαν σε πολλές υπηρεσίες και πολλές φορές έκαναν χρήση όπλων.

Δούλοι δεν ναυτολογούνταν υπό κανονικές συνθήκες.

Σε περιόδους εκστρατειών ή αναγκών, προκειμένου να καλύψουν τον απαιτούμενο αριθμό των πληρωμάτων,

ο δούλος τύγχανε ιδίας αντιμετωπίσεως με το υπόλοιπο πλήρωμα (εκπαιδευόταν κι έπαιρνε κανονικό μισθό).

Οι εκπαιδεύσεις δεν περιορίζονταν στις ακριβείς αρμοδιότητες του κάθε μέλους του πληρώματος,

αλλά υπήρχε μία ευρύτερη γνώση.

Έτσι πολλές φορές συναντούμε σε κείμενα ερέτες, οι οποίοι είχαν την ικανότητα επίσης να πολεμούν με όπλα.

Ο μισθός και η μισθοδοσία είναι λέξεις αρχαίες ελληνικές και το πλήρωμα πληρώνονταν για τις υπηρεσίες του.

Ο μισθός παρείχετο από το κράτος και ήταν ανάλογος με την θέση, τον βαθμό που είχε ο ναυτικός.

Η κωπηλασία στην τριήρη, ήταν έργο επίπονο που απαιτούσε μυϊκή δύναμη, μεγάλη αντοχή και εξαιρετικό συντονισμό.

Για τον ανακουφισμό των γλουτών, υπήρχε το 'υπηρέσιον', ένα ατομικό μαξιλάρι πάνω στο οποίο κάθονταν οι ερέτες.

Το υπηρέσιον , το κουπί και ο τροπός (δερμάτινος ιμάντας ο οποίος στήριζε την κώπη επάνω στο σκαλμό)

ήταν συνήθως ατομικά εξαρτήματα του κάθε ερέτου, ο οποίος είχε την ευθύνη να τα φυλάττει στην οικία του και να τα διατηρεί σε καλή κατάσταση.

Η τριήρης έδειχνε την υπεροχή της στην ναυμαχία κυρίως γιατί ως σκάφος ήταν ελαφρύ,

γεγονός που επέτρεπε να εκτελεί θαυμάσιους ελιγμούς, αλλά και να διευκολύνει την γρήγορη ανέλκυση και καθέλκυσή του, όπως και γιατί ήταν ταχύτατο.

Όμως, εκείνο το επιχειρησιακό γνώρισμα που χάρισε την ιδιότητα να θεωρείται το ίδιο το πλοίο ως όπλο, ήταν το έμβολο.

Πρόκειται για μια μυτερή προεξοχή επενδεδυμένη με χαλκό, η οποία βρισκόταν στην πλώρη, λίγο πιο κάτω από την ίσαλο γραμμή.

Με αυτό η τριήρης εμβόλιζε το εχθρικό πλοίο, τρυπώντας τη γάστρα, προκαλώντας σοβαρές ζημιές.

Θα πρέπει να διασαφηνίσουμε ότι το έμβολο δεν ήταν εξάρτημα

αλλά οργανικό τμήμα του σκάφους το οποίο δεν κινδύνευε να αποσπασθεί κατά την ανάκρουση.

Για να σχηματίσουν οι ναυπηγοί το έμβολο, προέκτειναν την στείρα στο κάτω μέρος με χονδρά οριζόντια δοκάρια,

στο επίπεδο της ισάλου δημιουργώντας έτσι μια αιχμή.

Αυτό βοηθούσε και στον κλονισμό, κατά τον εμβολισμό, ο οποίος μοιραζόταν πάνω στο πλοίο ακτινωτά και κατά το διάμηκες.

Έτσι το πλοίο, κατά τον εμβολισμό υπέφερε λιγότερο και δεν κινδύνευε να διαλυθεί.

Ο εμβολισμός δεν ήταν τυχαία κίνηση, απαιτούσε δεξιοτεχνία.

Αν εκτελείτο με μεγάλη ταχύτητα και ορμή τότε το σκάφος που επιτίθετο κινδύνευε να κολλήσει στο εχθρικό

και στην ουσία να αχρηστευτούν και τα δύο σκάφη.

Σε αυτήν την περίπτωση το μόνο που μπορούσε να συμβεί – αν δεν βυθίζονταν τα σκάφη - ήταν η πεζομαχία.

Για τον λόγο αυτό το ενδεχόμενο να «κολλήσουν» δύο σκάφη μετά από εμβολισμό,

καταλογιζόταν ως αποτέλεσμα αδεξιότητας των κυβερνητών και υπήρχαν σαφείς εντολές αποφυγής της.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η κατασκευή της τριήρους ήταν τέτοια,

ώστε να επιτρέπει την αλλαγή ρόλου σε βοηθητικό πλοίο, κατά τη διάρκεια μιας ναυτικής εκστρατείας.

Για παράδειγμα μπορούσε να μετατραπεί σε οπλιταγωγό και να μεταφέρει 160 οπλίτες

ή να γίνει ιππαγωγό σκάφος ικανό να μεταφέρει 30 ίππους με τους ιππείς τους και τις εξαρτήσεις τους.

Η τριήρης υπήρξε το βασικότερο πολεμικό πλοίο στην Μεσόγειο

μέχρι την τελική καταστροφή της Αθηναϊκής ναυτικής ισχύος στην ναυμαχία της Αμοργού (322 π.Χ.),

ενώ από την εποχή της εν λόγω ναυμαχίας μέχρι την ναυμαχία στο Άκτιο (31 π.Χ.) σταδιακά επεκράτησε η πεντήρης.

Η εφεύρεση της πεντήρους υπήρξε το καθοριστικό βήμα για την ναυπηγική εξέλιξη πλοίων τεραστίου για την εποχή μεγέθους και εκτοπίσματος.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους αφορούσε πλέον τον χειρισμό ενός μεγάλου κουπιού από πολλούς ερέτες.

Ιδιαίτερα κατά την ελληνιστική περίοδο, μεγαλύτερα και βαρύτερα σκάφη έκαναν την εμφάνισή τους στα ελληνικά ύδατα.

Η ταχύτητα και η δεξιοτεχνία είχαν αποκτήσει μικρότερη σημασία.

Η εξέλιξη αυτή υπήρξε απόρροια της αλλαγής του επιχειρησιακού ρόλου (λόγω των αναγκών της εποχής)

διότι πλέον το κύριο όπλο για τη διεξαγωγή μιας ναυμαχίας δεν ήταν πια το ίδιο το σκάφος με το έμβολο,

αλλά τα διάφορα όπλα που μετέφερε για την προσβολή του αντιπάλου από απόσταση

(μηχανήματα λιθοβολίας, σιδερένιες αρπάγες, καταπέλτες κ.ο.κ.).

Τη συγκεκριμένη περίοδο η ναυτική τακτική έμπαινε διακριτικά στο περιθώριο,

αφού η τέχνη του να τάσσονται τα πλοία προς μάχη με κύριο όπλο το ίδιο το πλοίο δεν λάμβανε χώρα.

Τα σκήπτρα έπαιρναν τα διάφορα «τεχνάσματα», που αφορούσαν στην χρήση εκηβόλων όπλων προσβολής,

τα οποία απλώς μετέφερε επάνω του το ίδιο το πλοίο.

Τριήρης, ο Πρωταγωνιστής του Αρχαίου Ελληνικού Ναυτικού Triiris, the Protagonist of the Ancient Greek Navy Triiris, le protagoniste de la marine grecque antique

Η τριήρης υπήρξε το πλοίο που πρωταγωνίστησε στις ναυμαχίες κατά την κλασσική περίοδο The trireme was the ship that starred in the naval battles during the classical period

και υμνήθηκε τόσο για την ομορφιά όσο και για την πολεμική του ισχύ. and was praised for both its beauty and its military prowess.

Ναυπηγήθηκε περί τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. από τον περίφημο Κορίνθιο ναυπηγό Αμεινοκλή. It was built around the end of the 8th century BC. by the famous Corinthian shipbuilder Amenoklis.

Αν και οι πρώτοι που ναυπήγησαν τριήρεις ήταν οι Κορίνθιοι, εντούτοις, ήταν οι Αθηναίοι εκείνοι που έφθασαν στο αποκορύφωμα της ναυπηγικής τους τέχνης, Although the first to build triremes were the Corinthians, nevertheless, it was the Athenians who reached the culmination of their shipbuilding art,

σε συνδυασμό με την αισθητική, ώστε να θεωρούνται οι αθηναϊκές τριήρεις ως οι πιο όμορφες. in combination with aesthetics, so that the Athenian triremes are considered the most beautiful.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Ωmega channel.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για την Τριήρη, το πολεμικό πλοίο των αρχαίων Ελλήνων που πρωταγωνίστησε στις ναυμαχίες εναντίον των Περσών, In this video we will talk about Trireme, the warship of the ancient Greeks that starred in the naval battles against the Persians,

με αποκορύφωμα τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, τη μεγαλύτερη ναυτική σύρραξη με τριήρεις. culminating in the naval battle of Salamis, the largest naval conflict with triremes.

Πηγή για το αφιέρωμά μας αποτέλεσε η αρθρογραφία καθώς και ένα εξαιρετικό βιβλίο της συγγραφέως και ερευνήτριας ναυτικής Ιστορίας, The source for our tribute was the article as well as an excellent book by the author and researcher of maritime history,

Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, την οποία έχουμε την τιμή να γνωρίζουμε προσωπικά. Christy Emilio Ioannidou, which we are honored to know personally.

Το βιβλίο έχει τίτλο "ΤΡΙΗΡΗΣ - Τακτική και Επιχειρησιακό Περιβάλλον στην Αρχαία Ελλάδα" The book is entitled "TRIREME - Tactical and Operational Environment in Ancient Greece"

και μπορείτε να το προμηθευτείτε από διάφορους ιστοτόπους και φυσικά σημεία πώλησης. and you can get it from various websites and physical points of sale.

Σχετικούς συνδέσμους θα βρείτε στην περιγραφή του παρόντος αφιερώματος. You will find relevant links in the description of this video.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή If you are visiting our channel for the first time, do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. and click on the bell icon to be notified every time we upload a new video.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Η τυπική οργανική σύνθεση του πληρώματος στα πλοία της αρχαίας Ελλάδας αποτελείτο από τον κυβερνήτη, The typical organic composition of the crew on the ships of ancient Greece consisted of the captain,

τον πρωρέα (δηλαδή τον υποπλοίαρχο), τους ναύτες και τους κωπηλάτες. the lieutenant, the sailors and the oarsmen.

Πολλές φορές εν πλω επέβαιναν οι πλοιοκτήτες ή οι ναυλωτές. Shipowners or charterers often boarded the ship.

Στα πολεμικά σκάφη υπήρχαν επίσης και αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, καθώς και μάχιμα πληρώματα. There were also officers, non-commissioned officers, and combat crews on the warships.

Το πλήρωμα της τριήρους αποτελείτο από 200 άτομα ήτοι τους ερέτες, δηλαδή τους κωπηλάτες, The crew of the trireme consisted of 200 people, named the 'heretai', ie the oarsmen,

το πλήρωμα καταστρώματος και την στρατιωτική δύναμη που επέβαινε σε αυτήν. the deck crew and the military force that rode on it.

Το κυρίως πλήρωμα καθώς και την κινητήρια δύναμή της τριήρους αποτελούσαν οι 170 κωπηλάτες της. The main crew as well as the driving force of the trireme were its 170 oarsmen.

Οι κωπηλάτες, όπως προαναφέραμε, ονομάζονταν και ερέτες από το ρήμα 'ερέσσω' που σημαίνει ‘κωπηλατώ'. The oarsmen, as mentioned above, were also called 'heretai' from the verb 'eresso' which means 'to row'.

Οι ερέτες ήταν ελεύθεροι πολίτες οι οποίοι με άριστο συντονισμό κατάφερναν να κάνουν απίθανους ελιγμούς. The Heretai were free citizens who, with excellent coordination, managed to make incredible maneuvers.

Διαιρούντο σε τρείς κατηγορίες, ανάλογα με τις θέσεις στις οποίες κάθονταν. They were divided into three categories, depending on the positions in which they sat.

Οι ερέτες στο κατώτατο διάζωμα ονομάζονταν θαλαμίτες και ήταν 27 από κάθε πλευρά. The Heretai in the lower molding were called Thalamitai and were 27 on each side.

Χειρίζονταν τις θαλάμιες κώπες οι οποίες απείχαν 40 εκατοστά πάνω από την ίσαλο γραμμή. They handled the chamber mugs which were 40 cm above the waterline.

Στο μέσο διάζωμα, στα «ζυγά» του σκάφους, ονομάζονταν ζυγίτες και ήταν επίσης 27 από κάθε πλευρά. In the middle molding, they were called zygitai and there were also 27 on each side.

Χειρίζονταν τις ζύγιες κώπες οι οποίες ήταν υψηλότερα από την επιφάνεια της θαλάσσης (1 μέτρο πάνω από την ίσαλο γραμμή). They handled the weighing cups which were higher than the surface of the sea (1 meter above the waterline).

Τέλος, οι θρανίτες που ήταν 31 σε κάθε πλευρά, χειρίζονταν τις θρανίτιδες κώπες οι οποίες απείχαν 1,60 μ. από την ίσαλο γραμμή. Finally, the Thranitai, which were 31 on each side, operated the granite bins which were 1.60 m away from the waterline.

Τα πιο μακριά και βαριά κουπιά ήταν προς το κέντρο του πλοίου (4.65μ) The longest and heaviest oars were towards the center of the ship (4.65m)

σε αντίθεση με εκείνα που βρίσκονταν στην πλώρη και στην πρύμνη (4.41 μ.). in contrast to those at the bow and stern (4.41m).

Η διάταξη των κουπιών σε σχέση με τα σέλματα των κωπηλατών, ήταν κλιμακωτή τόσο κατά το μήκος των πλευρών όσο και κατά το πλάτος. The arrangement of the oars in relation to the paddles of the rowers was stepped both along the sides and in width.

Επικεφαλής ήταν ο τριήραρχος, ο οποίος είχε το γενικό πρόσταγμα και κάλυπτε τα έξοδα της συντηρήσεως του πλοίου. It was headed by the triarch, who had the general command and covered the maintenance costs of the ship.

Ακολουθούσε ο κυβερνήτης ο οποίος ασκούσε καθήκοντα συγχρόνου πλοιάρχου, This was followed by the captain who acted as a modern master,

δηλαδή ήταν υπεύθυνος για την καλή διοίκηση του πλοίου και την ασφάλεια αυτού, του φορτίου, that is, he was responsible for the good management of the ship and its safety, cargo,

των επιβαινόντων, καθώς και για την τήρηση της τάξεως. passengers, as well as for maintaining order.

Είχε ιδιαίτερη μόρφωση και γνώσεις ώστε να κυβερνά αυτοπροσώπως το σκάφος. He had special education and knowledge to steer the boat personally.

Ο πρωρεύς, ή πρωράτης, ήταν αξιωματικός της πλώρης. The lieutenant (named Proreas), was a bow officer.

Ήταν επίσης ο άμεσος συνεργάτης του πλοιάρχου για κάθε τι που αφορούσε το πλοίο, τους επιβαίνοντες και το φορτίο. He was also the master's direct collaborator on everything related to the ship, the passengers and the cargo.

Ο κελευστής ήταν ο προγυμναστής των πληρωμάτων και ο υπεύθυνος για την πειθαρχία τους. The executor was the coach of the crews and responsible for their discipline.

Έδιδε τον ρυθμό της ειρεσίας, της κωπηλασίας, συνήθως τραγουδιστά, He gave the rhythm of rowing, usually singing,

ενώ υπήρχε και ο τριηραύλης, ο οποίος συνόδευε τον κελευστή με τον αυλό του. while there was also the 'triiravlis', who accompanied the singer with his flute.

Σε περιόδους ειρήνης τα τραγούδια των ερετών ήταν πολύ μελωδικά με αποτέλεσμα ένα κωπήλατο σκάφος In times of peace, the songs of the Heretai were very melodic, with the result that a rowing boat

να δημιουργεί κατά το πέρασμά του ευχάριστα συναισθήματα σε όσους τα άκουγαν. created pleasant emotions for those who listened to them.

Αντίθετα σε περιπτώσεις ναυμαχίας, όπου ο θόρυβος από τις κραυγές και τα χτυπήματα δεν επέτρεπε στους κελευστές να ακούγονται, Unlike in naval battles, where the noise of screams and blows did not allow the perpetrators to be heard,

οι εντολές, πολλές φορές, δίδονταν με στριγκλιές ή κραυγές. the commands were often given with strangulation or screams.

Ο πεντηκόνταρχος ήταν επικεφαλής των πληρωμάτων την εποχή της πεντηκοντόρου. The Pentecontarch was in charge of the crews at the time of Penter ship.

Αργότερα ανέλαβε καθήκοντα ταμία. He later took on the role of cashier.

Ο τοίχαρχος (τοίχος + άρχω) ήταν ο αξιωματικός ο οποίος ήταν επίσης υπεύθυνος για την ειρεσία. The Toiharhos was the officer who was also responsible for the rowing.

Συγκεκριμένα επόπτευε τους άνδρες μιας συγκεκριμένης τοιχαρχίας, αριστερής ή της δεξιάς. Specifically, he supervised the men of a specific devision, left or right.

Οι επιβάτες στην αρχαιότητα ήσαν τοξότες, οπλίτες, πελταστές, The passengers in antiquity were archers, hoplites, peltasts,

ακοντιστές και γενικά όσοι δεν ασκούσαν υπηρεσία κωπηλάτου ή ναύτου. javelin throwers and generally those who did not serve as rowers or sailors.

Οι τοξότες αποτελούσαν την σωματοφυλακή του τριηράρχου και του κυβερνήτου κατά την διάρκεια της ναυμαχίας. The archers were the bodyguard of the triarch and the captain during the naval battle.

Οι ναύτες ήταν επιφορτισμένοι με τις εργασίες συντηρήσεως και καθαρισμού σκάφους, με τον χειρισμό των ιστίων The sailors were in charge of the maintenance and cleaning of the boat, the handling of the sails

ενώ βοηθούσαν σε πολλές υπηρεσίες και πολλές φορές έκαναν χρήση όπλων. while assisting in many services and often using weapons.

Δούλοι δεν ναυτολογούνταν υπό κανονικές συνθήκες. Slaves were not recruited under normal circumstances.

Σε περιόδους εκστρατειών ή αναγκών, προκειμένου να καλύψουν τον απαιτούμενο αριθμό των πληρωμάτων, In times of campaigns or needs, in order to cover the required number of crews,

ο δούλος τύγχανε ιδίας αντιμετωπίσεως με το υπόλοιπο πλήρωμα (εκπαιδευόταν κι έπαιρνε κανονικό μισθό). the slave received the same treatment as the rest of the crew (he was trained and received a regular salary).

Οι εκπαιδεύσεις δεν περιορίζονταν στις ακριβείς αρμοδιότητες του κάθε μέλους του πληρώματος, The training was not limited to the exact responsibilities of each crew member,

αλλά υπήρχε μία ευρύτερη γνώση. but there was a wider knowledge.

Έτσι πολλές φορές συναντούμε σε κείμενα ερέτες, οι οποίοι είχαν την ικανότητα επίσης να πολεμούν με όπλα. So many times we meet in texts oarsmen, who also had the ability to fight with weapons.

Ο μισθός και η μισθοδοσία είναι λέξεις αρχαίες ελληνικές και το πλήρωμα πληρώνονταν για τις υπηρεσίες του. Salary and payroll (Misthos) are ancient Greek words and the crew was paid for its services.

Ο μισθός παρείχετο από το κράτος και ήταν ανάλογος με την θέση, τον βαθμό που είχε ο ναυτικός. The salary was provided by the state and was proportional to the position, the rank of the sailor.

Η κωπηλασία στην τριήρη, ήταν έργο επίπονο που απαιτούσε μυϊκή δύναμη, μεγάλη αντοχή και εξαιρετικό συντονισμό. Rowing in the trireme was a painful task that required muscular strength, great endurance and excellent coordination.

Για τον ανακουφισμό των γλουτών, υπήρχε το 'υπηρέσιον', ένα ατομικό μαξιλάρι πάνω στο οποίο κάθονταν οι ερέτες. To relieve the buttocks, there was the 'hypiresion', an individual pillow on which the oarsmen sat.

Το υπηρέσιον , το κουπί και ο τροπός (δερμάτινος ιμάντας ο οποίος στήριζε την κώπη επάνω στο σκαλμό) The hypiresion, the paddle and the 'Tropos' (leather strap that supported the paddle on the scalp)

ήταν συνήθως ατομικά εξαρτήματα του κάθε ερέτου, ο οποίος είχε την ευθύνη να τα φυλάττει στην οικία του και να τα διατηρεί σε καλή κατάσταση. were usually individual components of each eret, who had the responsibility to keep them in his home and keep them in good condition.

Η τριήρης έδειχνε την υπεροχή της στην ναυμαχία κυρίως γιατί ως σκάφος ήταν ελαφρύ, The trireme showed its superiority in the naval battle mainly because as a boat it was light,

γεγονός που επέτρεπε να εκτελεί θαυμάσιους ελιγμούς, αλλά και να διευκολύνει την γρήγορη ανέλκυση και καθέλκυσή του, όπως και γιατί ήταν ταχύτατο. a fact that allowed it to perform wonderful maneuvers, but also to facilitate its quick lifting and launching, as well as because it was very fast.

Όμως, εκείνο το επιχειρησιακό γνώρισμα που χάρισε την ιδιότητα να θεωρείται το ίδιο το πλοίο ως όπλο, ήταν το έμβολο. But that operational trait that made the ship itself a weapon was the piston (ram-embolus).

Πρόκειται για μια μυτερή προεξοχή επενδεδυμένη με χαλκό, η οποία βρισκόταν στην πλώρη, λίγο πιο κάτω από την ίσαλο γραμμή. It is a pointed protrusion lined with copper, which was located in the bow, just below the waterline.

Με αυτό η τριήρης εμβόλιζε το εχθρικό πλοίο, τρυπώντας τη γάστρα, προκαλώντας σοβαρές ζημιές. With this the trireme rammed the enemy ship, piercing the hull, causing serious damage.

Θα πρέπει να διασαφηνίσουμε ότι το έμβολο δεν ήταν εξάρτημα It should be clarified that the piston was not an accessory

αλλά οργανικό τμήμα του σκάφους το οποίο δεν κινδύνευε να αποσπασθεί κατά την ανάκρουση. but an organic part of the boat which was not in danger of being detached during recoil.

Για να σχηματίσουν οι ναυπηγοί το έμβολο, προέκτειναν την στείρα στο κάτω μέρος με χονδρά οριζόντια δοκάρια, To form the plunger, the shipbuilders extended the sterile to the bottom with thick horizontal beams,

στο επίπεδο της ισάλου δημιουργώντας έτσι μια αιχμή. at the level of the water, thus creating a tip.

Αυτό βοηθούσε και στον κλονισμό, κατά τον εμβολισμό, ο οποίος μοιραζόταν πάνω στο πλοίο ακτινωτά και κατά το διάμηκες. This also helped with the shock, during the embolism, which was distributed on the ship radially and longitudinally.

Έτσι το πλοίο, κατά τον εμβολισμό υπέφερε λιγότερο και δεν κινδύνευε να διαλυθεί. Thus the ship, during the embolism suffered less and was not in danger of collapsing.

Ο εμβολισμός δεν ήταν τυχαία κίνηση, απαιτούσε δεξιοτεχνία. The embolization was not a random movement, it required skill.

Αν εκτελείτο με μεγάλη ταχύτητα και ορμή τότε το σκάφος που επιτίθετο κινδύνευε να κολλήσει στο εχθρικό If it was executed with great speed and momentum then the attacking vessel was in danger of getting stuck in the enemy

και στην ουσία να αχρηστευτούν και τα δύο σκάφη. and in fact both vessels were useless.

Σε αυτήν την περίπτωση το μόνο που μπορούσε να συμβεί – αν δεν βυθίζονταν τα σκάφη - ήταν η πεζομαχία. In this case, the only thing that could have happened - if the boats had not sunk - was infantry fighting.

Για τον λόγο αυτό το ενδεχόμενο να «κολλήσουν» δύο σκάφη μετά από εμβολισμό, For this reason, the possibility of two boats "getting stuck" after an embolism

καταλογιζόταν ως αποτέλεσμα αδεξιότητας των κυβερνητών και υπήρχαν σαφείς εντολές αποφυγής της. was blamed as a result of the clumsiness of the captains and there were clear orders to avoid it.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η κατασκευή της τριήρους ήταν τέτοια, It is worth mentioning that the construction of the trireme was such

ώστε να επιτρέπει την αλλαγή ρόλου σε βοηθητικό πλοίο, κατά τη διάρκεια μιας ναυτικής εκστρατείας. that it allows to change the role of an auxiliary ship, during a naval campaign.

Για παράδειγμα μπορούσε να μετατραπεί σε οπλιταγωγό και να μεταφέρει 160 οπλίτες For example, it could be converted into a hoplite and carry 160 hoplites

ή να γίνει ιππαγωγό σκάφος ικανό να μεταφέρει 30 ίππους με τους ιππείς τους και τις εξαρτήσεις τους. or become a cavalry boat capable of carrying 30 horses with their horsemen and their kits.

Η τριήρης υπήρξε το βασικότερο πολεμικό πλοίο στην Μεσόγειο The trireme was the main warship in the Mediterranean

μέχρι την τελική καταστροφή της Αθηναϊκής ναυτικής ισχύος στην ναυμαχία της Αμοργού (322 π.Χ.), until the final destruction of the Athenian naval power in the naval battle of Amorgos (322 BC),

ενώ από την εποχή της εν λόγω ναυμαχίας μέχρι την ναυμαχία στο Άκτιο (31 π.Χ.) σταδιακά επεκράτησε η πεντήρης. while from the time of this naval battle to the naval battle of Aktio (31 BC) gradually the five prevailed.

Η εφεύρεση της πεντήρους υπήρξε το καθοριστικό βήμα για την ναυπηγική εξέλιξη πλοίων τεραστίου για την εποχή μεγέθους και εκτοπίσματος. The invention of the pentagram was the defining step in the shipbuilding development of huge ships for the era of size and displacement.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους αφορούσε πλέον τον χειρισμό ενός μεγάλου κουπιού από πολλούς ερέτες. Their special feature now concerned the handling of a large paddle by many heretics.

Ιδιαίτερα κατά την ελληνιστική περίοδο, μεγαλύτερα και βαρύτερα σκάφη έκαναν την εμφάνισή τους στα ελληνικά ύδατα. Especially during the Hellenistic period, larger and heavier boats appeared in Greek waters.

Η ταχύτητα και η δεξιοτεχνία είχαν αποκτήσει μικρότερη σημασία. Speed ​​and dexterity had become less important.

Η εξέλιξη αυτή υπήρξε απόρροια της αλλαγής του επιχειρησιακού ρόλου (λόγω των αναγκών της εποχής) This development was a consequence of the change of the operational role (due to the needs of the time)

διότι πλέον το κύριο όπλο για τη διεξαγωγή μιας ναυμαχίας δεν ήταν πια το ίδιο το σκάφος με το έμβολο, because now the main weapon for conducting a naval battle was no longer the ship with the piston,

αλλά τα διάφορα όπλα που μετέφερε για την προσβολή του αντιπάλου από απόσταση but the various weapons he carried to attack the enemy from distance

(μηχανήματα λιθοβολίας, σιδερένιες αρπάγες, καταπέλτες κ.ο.κ.). (stoning machines, iron grabs, catapults, etc.).

Τη συγκεκριμένη περίοδο η ναυτική τακτική έμπαινε διακριτικά στο περιθώριο, At that time, naval tactics were discreetly marginalized,

αφού η τέχνη του να τάσσονται τα πλοία προς μάχη με κύριο όπλο το ίδιο το πλοίο δεν λάμβανε χώρα. since the art of lining ships into battle with the main weapon, the ship itself, did not take place.

Τα σκήπτρα έπαιρναν τα διάφορα «τεχνάσματα», που αφορούσαν στην χρήση εκηβόλων όπλων προσβολής, The scepters took the various "tricks" concerning the use of long distance weapons,

τα οποία απλώς μετέφερε επάνω του το ίδιο το πλοίο. which were simply carried on the ship itself.