Surpassing comfort zone | Stylianos Papardelas | TEDxHeraklion - YouTube Überwindung der Komfortzone | Stylianos Papardelas | TEDxHeraklion - YouTube Surpassing comfort zone | Stylianos Papardelas | TEDxHeraklion - YouTube Superar la zona de confort | Stylianos Papardelas | TEDxHeraklion - YouTube

Μεταγραφή: Nikoleta Dimitriou Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou

Γειά σας.

Καταρχήν, να σας πω ότι υπάρχει τεράστια περίπτωση να ξεχάσω τα μισά, First of all, let me tell you that there is a huge chance that I will forget half of it,

οπότε, γι' αυτό έφερα το σημειωματάριό μου μαζί. so that's why I brought my notebook.

(Γέλια)

Λέγομαι Στυλιανός Παπαρδέλας

και ήρθα σήμερα εδώ να σας πω μια ιστορία

η οποία αποτελείται από πολλές άλλες μικρότερες. which consists of many other smaller ones.

Είχα και έχω την τύχη να έχω δύο υπέροχους γονείς I was and am lucky enough to have two wonderful parents

που με μεγάλωσαν με τον καλύτερο τρόπο who raised me in the best way

όμως, για κακή τους τύχη, δεν τους άκουγα ποτέ. but, unfortunately for them, I never listened to them.

Έκανα πάντα το αντίθετο απ' ό,τι μου έλεγαν,

πήγαινα σε γειτονιές που δεν έπρεπε, I was going into neighborhoods where I shouldn't have been,

πίεζα τα όρια τα δικά μου και τα δικά τους.

Ήταν ένα παιχνίδι το οποίο για κάποιο λόγο τότε It was a game which for some reason at the time

δεν καταλάβαινα γιατί το έκανα, I didn't understand why I was doing it,

αλλά με γοήτευε και μου άρεσε. but I was fascinated and I liked it.

Στα δεκαπέντε μου χρόνια διαγνώστηκα με καρκίνο.

Και ήταν ένα γεγονός το οποίο μου άλλαξε τη ζωή.

Όχι όμως με τον τρόπο που νομίζετε.

Ήταν το γεγονός που με οδήγησε σε ένα υπέροχο μέρος.

Στα δεκαεφτά μου, λοιπόν, πήγα στην κατασκήνωση που λέγεται Barretstown.

Εδώ.

Είναι μια κατασκήνωση που ίδρυσε ο Πολ Νιούμαν

και εκεί για πρώτη φορά γνώρισα τη διαφορετικότητα.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα So I decided

μετά από ένα χρόνο, είχα ενηλικιωθεί, after a year, I was an adult,

να γυρίσω πίσω σαν εθελοντής. to come back as a volunteer.

Και έτσι έκανα το πρώτο μου ταξίδι.

Βρέθηκα για μία μέρα στο Δουβλίνο με πάρα πολλά πράγματα,

σαν άπειρος ταξιδιώτης τότε,

νομίζω μόνο το κομοδίνο μου δεν είχα πάρει για να νιώθω άνετα, I think the only thing I hadn't taken to make me comfortable was my nightstand,

και βρέθηκα σε μια πόλη η οποία είναι αρχιτεκτονικά και πολιτισμικά

πολύ διαφορετική απ' ό,τι ήξερα μέχρι τότε.

Έτσι λοιπόν ήμουν σαν χαμένος.

Και ψάχνοντας κάπου να μείνω,

συνειδητοποίησα ότι υπήρχε μια συναυλία.

Μάλλον λόγω της συναυλίας Probably because of the concert

δεν υπήρχε ούτε ένα κρεβάτι για να μείνεις στο Δουβλίνο, σε κανένα ξενοδοχείο.

Είχα ψάξει όλη την πόλη. I had searched the whole town.

Όμως, όντας κοινωνικό ον, But, being a social being,

είχα πιάσει κουβέντα με ένα παιδί το οποίο δούλευε I had a conversation with a kid who was working

σε ένα ίντερνετ καφέ όπου πήγαινα κάθε λίγο

για να μιλάω με τους γονείς μου και τους φίλους μου και να νιώθω άνετα. to talk to my parents and my friends and feel comfortable.

Κάποια στιγμή έφτασε εντεκάμισι η ώρα,

δεν είχα πού να μείνω, αποφάσισα ότι θα κοιμηθώ έξω.

Του το είπα, και μου είπε «Έλα στο σπίτι μου».

Έτσι λοιπόν κατάφερα να κοιμηθώ κάπου,

πήγα στην κατασκήνωση,

και εκεί γνώρισα άτομα πολύ διαφορετικά απ' ό,τι είχα γνωρίσει μέχρι τώρα.

Νέα παιδιά, οι εθελοντές, οι εργαζόμενοι,

πολύ δημιουργικά, ταξιδιώτες, με πολλή ενέργεια,

βρισκόμουν σε συζητήσεις στις οποίες έλεγαν

ότι ο ένας έμενε τους τελευταίους τρεις μήνες στην Κούβα,

ο άλλος είχε πουλήσει όλα του τα πράγματα για να ταξιδέψει στον κόσμο

και αναρωτιόμουν, πώς το κάνετε αυτό;

Πώς γίνεται; Με τι λεφτά το κάνετε; How do you do it? How do you do it? How do you pay for it?

Δεν φοβάστε;

Έτσι λοιπόν γύρισα στην Ελλάδα μετά από αρκετή ταλαιπωρία, So I returned to Greece after a lot of hardship,

και σκέφτηκα το ταξίδι και αυτό που μόλις είχα περάσει. and I thought about the trip and what I had just been through.

Μεγάλωσα στην Ελλάδα

και αν θα μπορούσα να το εξηγήσω σχηματικά and if I could explain it schematically

θα ήταν ότι νιώθω ότι εδώ λειτουργούμε σε μια ευθεία γραμμή,

δηλαδή ξεκινάμε το σχολείο, περνάμε σε ένα καλό πανεπιστήμιο, ||||||||university that is, we start school, we go to a good university,

προσπαθούμε να βρούμε μια καλή δουλειά, ||"find"|||

να κάνουμε οικογένεια, κλπ. κλπ. have a family, etc. etc.

Μια ευθεία γραμμή και ένας τρόπος ο οποίος δεν μου ταίριαζε προσωπικά. |straight line||||||||||personally A straight line and a way that didn't suit me personally.

Έτσι λοιπόν βρέθηκα στο πρώτο σταυροδρόμι της ζωής μου.

Είπα στον εαυτό μου ότι γνώρισες κάτι πολύ διαφορετικό I said to myself that you've met something very different

και έχεις και τον γνώριμό σου τρόπο για να ζήσεις. |||||||||to live and you have your familiar way of living.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω κόντρα σε αυτήν την ευθεία γραμμή

και όχι μόνο να παρεκκλίνω, and not just deviate,

αλλά να μην έχω καμία επαφή με κανένα σημείο της. but to have no contact with any part of her.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να κάνω ταξίδια στην Ευρώπη,

σιγά-σιγά,

και κάπου εκεί ανάμεσα στα ταξίδια μπήκε στη ζωή μου και η φωτογραφία.

Πήγα στη φωτογραφική ομάδα του Πανεπιστημίου Κρήτης ||photography club||||

και άρχισα να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά, με άλλο μάτι. |"I started"||||||||

Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ στα ταξίδια μου στην Ευρώπη, This helped me a lot in my travels in Europe,

γιατί βρέθηκα σε μέρη και καταστάσεις

στις οποίες δε θα βρισκόμουν πριν, για να τραβήξω φωτογραφίες. that I wouldn't have been in before to take pictures.

Όμως, και πάλι σ' αυτά τα ταξίδια ένιωθα ότι πρέπει να είμαι πολύ οργανωμένος, |||||||||||||well-organized

να έχω αρκετά λεφτά μαζί μου, γιατί ένιωθα μια άλφα ανασφάλεια. to have enough money with me, because I felt an alpha insecurity.

Έτσι λοιπόν έβαλα ένα στοίχημα κάποια στιγμή με τον εαυτό μου, So I made a bet with myself at some point,

όταν συνειδητοποίησα ότι μου αρέσουν πάρα πολύ τα ταξίδια, |realized||||||| when I realized that I like traveling too much,

και είπα ότι κάποια στιγμή θα ήθελα να είμαι άνετος

να ταξιδεύω σε όλον τον κόσμο,

όπως θα ήμουν άνετος να πάω μια βόλτα στη γειτονιά μου |||||||walk||neighborhood|

-- χωρίς λεφτά, χωρίς να σκέφτομαι το τι ώρα θα γυρίσω και με ποιον τρόπο. -- without money, without thinking about what time I'll be back and how.

Με τη βοήθεια του καλού μου φίλου Στέλιου Βαρουζάκη, έγινα φωτογράφος.

Μου έμαθε να δέχομαι τη σκληρή κριτική, |taught me||accept||harsh|harsh criticism It taught me to accept harsh criticism,

να τη χρησιμοποιώ δημιουργικά, |||creatively

και να κάνω αυτοκριτική.

Και έτσι λοιπόν οι ανάγκες για τη φωτογραφία μεγάλωσαν. And so the needs for photography grew.

Έψαχνα άλλα θέματα

και αυτό ήρθε και κόλλησε σε συνδυασμό με το όνειρό μου για τα ταξίδια. ||||||combination|||dream||||

Περί τα είκοσί μου χρόνια, ένιωθα ότι αυτό το όνειρο έκαιγε μέσα μου. |||||felt|||||||

Δεν μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια, το σκεφτόμουν συνέχεια. |||||nights|||

Μιλώντας με τους φίλους μου, τους υποσχόμουν ||||||"I promised them" Talking to my friends, I promised them

και τους ανακοίνωνα ότι σε ένα χρόνο θα φύγω, θα κάνω τον γύρο της Ινδίας,

θα ταξιδέψω, θα τα παρατήσω όλα, ||||give up|

αλλά και εγώ είχα τις δικές μου αμφιβολίες και τους δικούς μου φόβους, |||||||doubts|||"my own"||fears but I too had my own doubts and fears,

και είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Για να καταφέρεις κάτι τέτοιο πρέπει να πας πρώτα κόντρα στον εαυτό σου ||||such a thing|"must"||||against||| To achieve this you must first go against yourself

και μετά και στον κοινωνικό σου περίγυρο. and then to your social circle.

Όμως αποφάσισα ότι για να ξεπεράσεις τους φόβους σου |||||overcome|||

πρέπει να τους κοιτάξεις όσο πιο πολλή ώρα μπορείς στα μάτια. |||look at||||||| you have to look them in the eye as long as you can.

Έτσι λοιπόν, το 2010 αποφάσισα να κάνω το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ευρώπης.

Σκεπτόμενος το πού θα πάω,

μου ήρθε μια ιδέα στο μυαλό ότι μέχρι τώρα έβλεπα εικόνες από την Αφρική |||||||||was seeing|images|||Africa

οι οποίες ήταν μόνο στενάχωρες, which were only sad,

θλιβερές εικόνες για τους ανθρώπους εκεί sad pictures for the people there

και αναρωτιόμουν «Είναι δυνατόν να υπάρχει μόνο αυτό;» |"I was wondering"||possible|||| and I was wondering, "Is it possible that this is all there is?"

Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να πάρω τη φωτογραφική μου μηχανή

και να πάω να δω με τα μάτια μου.

Επέλεξα, εντελώς τυχαία, την Ουγκάντα. I chose||||

Ένα δύσκολο πρώτο ταξίδι και μια δύσκολη πρώτη απόφαση. A difficult first journey and a difficult first decision.

Και έτσι, βρισκόμενος σε μια συζήτηση με τη φίλη μου την Πέτρα,

κάποια στιγμή, ήμουν αναποφάσιστος για να κλείσω τα εισιτήρια,

κάποια στιγμή με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: at one point he looked me in the eye and said:

«Κάν' το. Τι είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί;»

Αυτή η φράση ρίζωσε μέσα μου. This phrase took root in me.

Ήταν σαν να περίμενα χρόνια να την ακούσω.

Και έτσι λοιπόν, την επόμενη μέρα, έκλεισα εισιτήρια για Ουγκάντα |||||||tickets||

χωρίς να έχω κανονίσει τίποτα, χωρίς να έχω επικοινωνήσει με κανέναν, ||||||||contacted||

χωρίς κανένα πλάνο, χωρίς τίποτα.

Σκέφτηκα ότι θα προσγειωθώ εκεί

και τι είναι το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί;

Έτσι λοιπόν έφτασα στην Ουγκάντα και οι πρώτες μου εικόνες απ' αυτή τη χώρα

ήταν πολύ διαφορετικές απ' ό,τι είχα συνηθίσει μέχρι τώρα.

Εντυπωσιάστηκα, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο από όλα,

ήταν ότι οι άνθρωποι που γνώρισα εκεί ήταν ίδιοι με μας. was that the people I met there were the same as us.

Κατάλαβα ότι είμαστε όλοι ίδιοι, σε όλον τον κόσμο. ||||the same||||

Όλοι θέλουμε να αγαπάμε, όλοι θέλουμε να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας,

όλοι θέλουμε να κάνουμε πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους,

και αυτό με έκανε να νιώθω άνετα.

Έτσι λοιπόν άρχισα να ξεπερνάω και άλλες προκαταλήψεις που είχα,

και με τη βοήθεια της φωτογραφίας.

Σταμάτησα να κρίνω με τη δική μου κουλτούρα. "I stopped"|||||||

Είδα τη ζωή αυτών των ανθρώπων από τα δικά τους μάτια.

Και τελικά --για να σας δείξω και σε εικόνα--

κάποια στιγμή έβγαλα μια φωτογραφία η οποία

και περιέγραψε για μένα την άλλη πλευρά του νομίσματος

αλλά και όλα αυτά τα συναισθήματα που είχα περάσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. but also all the emotions I'd been through up to that point.

Αυτή εδώ η φωτογραφία τραβήχτηκε σε ένα «σπίτι», στην Ουγκάντα.

Με αυτή την κοπέλα και την οικογένειά της έκατσα, έφαγα, παίξαμε με τα παιδιά

περάσαμε πάρα πολλές ώρες μαζί,

και εκεί ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο.

Έναν κόσμο από χαμόγελα, A world of smiles,

έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι αγαπάνε τους ανθρώπους

και είναι φιλόξενοι.

Ανακάλυψα τον άνθρωπο.

Έτσι χαλαρός λοιπόν, ξεκίνησα να κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια.

Να μένω με ανθρώπους που είχα γνωρίσει μόλις πέντε λεπτά πριν. Staying with people I had just met five minutes before.

Χαμογελούσα και μου χαμογελούσαν πίσω. I smiled and they smiled back at me.

Και ξαφνικά άρχισα να βγάζω φωτογραφίες

και να προσεγγίζω τους ανθρώπους

οι οποίες έμοιαζαν κάπως έτσι.

Αυτές είναι φωτογραφίες από πολλά μέρη από τον κόσμο.

Κάπου εκεί έφτιαξα έναν δικό μου κόσμο, στο κεφάλι μου. ||created||||||| Somewhere in there I created a world of my own, in my head.

Είπα στον εαυτό μου ότι θα εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. I told myself that I would trust people.

Δεν με νοιάζει πόσες φορές θα με κλέψουν, πόσα κακά θα μου τύχουν. ||"care"|||||"steal from"||bad things|||happen to me I don't care how many times I get robbed, how many bad things happen to me.

Eγώ εμπιστεύομαι τους ανθρώπους. "I"|"I trust"||

Γιατί σκέφτηκα ότι τα χρήματα και τα αντικείμενα χάνονται |I thought||||||objects|are lost Because I thought that money and objects are lost

έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή. at some point anyway.

Η ηρεμία μέσα στο μυαλό μας και η ασφάλεια που νιώθουμε ||||||||security|| The calm in our minds and the security we feel

όταν έχουμε εμπιστοσύνη προς τον συνάνθρωπο, δεν χάνεται ποτέ. ||trust|||fellow human being||is lost|

Και ήθελα να το κρατήσω μαζί μου. ||||keep||

Κάποια στιγμή, πριν ενάμιση χρόνο, βρέθηκα στην Καμπότζη. |||a year and a half||I found myself||Cambodia

Εκεί γνώρισα ένα παιδί από την Ολλανδία |met|||||Netherlands

και αποφασίσαμε να πάρουμε δύο ποδήλατα |we decided||||

και να πάμε μια βόλτα στα γειτονικά χωριά. ||||||neighboring|villages

Κάποια στιγμή λοιπόν σε αυτόν εδώ τον δρόμο,

πέρασε ένα μηχανάκι το οποίο προσπάθησε να με κλέψει. ||scooter|||||| a motorbike came by and tried to steal me.

Είχα τη μηχανή μου περασμένη στον ώμο, ||||slung over|| I had my bike over my shoulder,

μου την τράβηξε, παλέψαμε λίγο εν κινήσει |||we struggled briefly|||"in motion" he pulled me, we fought a little on the move

και κάποια στιγμή έπεσα, έσπασα τον φακό μου, |||"I fell"|"I broke"||lens|

έγδαρα τα πόδια μου και γέμισα αίματα. scraped|||||filled with|blood stains

Σηκώθηκα βέβαια, του φώναξα για να τον φοβίσω εκείνη την ώρα, "I got up"|||I shouted at||||"scare him"||| I got up of course, I shouted at him to scare him at that time,

μου βγήκε σαν αντίδραση, και έφυγαν. |"came out"||reaction||"they left" came out as a reaction, and they left.

Συζητώντας λοιπόν με τον φίλο μου, αν θα γυρίζαμε πίσω ή όχι, "Discussing"||||||||we would return|||

του είπα ότι όχι, δεν θα γυρίσουμε πίσω.

Γιατί αν γυρίσουμε πίσω ο φόβος θα έχει κερδίσει. |||||fear|||"has won" Because if we go back, fear will have won.

Έτσι λοιπόν πήραμε τα ποδήλατά μας ||||our bicycles|

και πεντακόσια μέτρα παρακάτω σταματήσαμε σε ένα σπίτι ||||we stopped|||

και βρήκαμε μια οικογένεια η οποία με το που με είδε |"we found"||||||||| and we found a family who, as soon as they saw me.

στην κατάσταση που ήμουν, μου φρόντισαν τις πληγές, |state||||"tended to"|| in the state I was in, they took care of my wounds,

μου έβαλαν να φάω, παίξαμε για ώρες με τα παιδιά τους και κάναμε αστεία |"made me eat"|||||||||||made|

και μάλιστα χωρίς να μιλάμε την ίδια γλώσσα. and without speaking the same language.

Αυτή εδώ ήταν η οικογένεια. This was the family.

Και λίγο παρακάτω, ενώ φύγαμε, ||||"we left"

έβγαλα αυτήν εδώ τη φωτογραφία

η οποία είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου. |||||||"most beloved"| which is one of my favorites.

Έτσι λοιπόν σκέφτηκα ότι αν εκείνη την στιγμή ||"I thought"||||| So I thought that if at that moment

είχα κάνει πίσω και είχα υποκύψει στον φόβο, |||||given in to||

θα είχα χάσει όλες αυτές τις εμπειρίες που κέρδισα. ||||||experiences||gained

Ξέρω ότι είναι δύσκολο

και στην καθημερινότητά μας ||daily life|

πολλές φορές χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στον άνθρωπο. ||"lose"||Trust|||

Αλλά θα σας παρακαλέσω να μην τη χάνετε. |||"I ask"||||lose it But I will beg you not to lose it.

Και πάλι πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, ήμουν στο Βιετνάμ, και κάπου εκεί, ||||"one and a half"|||||Vietnam|||

έχασα και εγώ την εμπιστοσύνη μου στον άνθρωπο για κάποιες ώρες. ||||trust||||||

Όμως μια γυναίκα ήρθε για να μου αποδείξει το εντελώς αντίθετο. |||||||prove to me||completely|opposite But a woman came to prove me quite the opposite.

Βρισκόμενος και πάλι με μια φίλη, "Being"|||||

με την οποία δουλεύαμε στην κατασκήνωση που σας είπα στην αρχή, |||we worked||camping site|||||

πήραμε δύο μηχανάκια we got||We got two scooters.

και θέλαμε πάλι να κάνουμε μια βόλτα στα γειτονικά χωριά. |"we wanted"|||||stroll||neighboring|villages

Η φίλη μου η Ντάρια λοιπόν, δεν είχε οδηγήσει ποτέ της μηχανή, ποτέ. ||||Daria||||driven||||

Όμως και αυτή δεν το έβαλε κάτω, είπε «Θα το προσπαθήσω», But she didn't give up either, she said "I'll try",

πήρε μια μηχανή, αυτήν εδώ,

και προσπάθησε να οδηγήσει σε αυτούς εδώ τους δρόμους.

Και τα κατάφερε.

Περάσαμε δυο-τρεις μέρες μαζί We spent||||

και κάποια στιγμή αποφάσισα να φύγω, να πάω στο βόρειο Βιετνάμ. |||||||||northern|

Έτσι λοιπόν έκλεισα ένα εισιτήριο ||booked||ticket

και έπρεπε να φύγω από τη διπλανή πόλη, που ήταν πέντε χιλιόμετρα μακριά. ||||||neighboring|||||kilometers away|

Ήταν η στάση του λεωφορείου εκεί. ||bus stop|||

Έτσι λοιπόν της είπα να με οδηγήσει η ίδια με το μηχανάκι στην επόμενη πόλη,

να πιούμε έναν καφέ, και μετά να φύγει για να γυρίσει πίσω με ασφάλεια |"drink"||||||||||||safely

και να φύγω και εγώ. and I'll go too.

Δέχτηκε, ξεκινήσαμε τέσσερις ώρες πριν και φτάσαμε σε μια πόλη "Accepted"|"we started"|||||arrived||| He accepted, we set off four hours ago and arrived in a town

όπου συνειδητοποιήσαμε ότι κανένας, μα κανένας δεν μιλάει Αγγλικά. |realized||no one||no one||| where we realized that no one, but no one, speaks English.

Και μάλιστα η γλώσσα του σώματος είναι εντελώς διαφορετική. |||||body's||completely| And even the body language is completely different.

Δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε με κανέναν τρόπο. |||communicate||any| We could not communicate in any way.

Εκεί λοιπόν άρχισα να εκνευρίζομαι. ||||get irritated So that's where I started to get angry.

Είχαν περάσει τρεις ώρες, δεν έβρισκα τη στάση του λεωφορείου, |||||"couldn't find"|||| Three hours had passed, I couldn't find the bus stop,

και έπιασε καταρρακτώδης βροχή. |"started"|torrential|torrential rain and it started pouring rain.

Και όταν βρέχει στο Βιετνάμ, οι δρόμοι είναι ποτάμια. ||rains||||||rivers

Τα πράγματα γινόταν χειρότερα από λεπτό σε λεπτό για μένα, ||were getting|worse||||||

και μάλιστα ξεκίνησα να έχω και τύψεις ||"started"||||guilt and I even started to feel guilty

γιατί φεύγοντας θα άφηνα τη φίλη μου την Ντάρια, |||"leave"||||| because I was leaving my friend Daria,

η οποία μόλις είχε μάθει να οδηγάει μηχανή, ||||||ride a motorcycle|

να γυρίσει πίσω σε τέτοιους δρόμους μέσα στη νύχτα και με ποτάμια από βροχή. ||||such|||||||||

Ένιωθα ότι μπορεί κάτι να πάθει, ότι δεν θα είναι ασφαλής. "I felt"|||||get hurt|||||safe I felt that something might happen to him, that he would not be safe.

Κάποια στιγμή, κοιτώντας το εισιτήριο, ||looking at||

βρήκα ένα παρόμοιο όνομα σε μια επιγραφή, I found||similar||||inscription

μπήκα μέσα και νόμιζα ότι το βρήκα. "I entered"|||||| I walked in and I thought I found it.

Έδωσα το εισιτήριο στην κοπέλα,

με κοίταξε και μου είπε ότι αυτό δεν είναι δικό μας.

Εκεί τα έχασα. That's where I lost it.

Εκεί έχασα εντελώς την εμπιστοσύνη μου, εκνευρίστηκα, άρχισα και φώναζα, ||completely||trust||I got angry|||I was shouting There I completely lost my confidence, I got angry, I started shouting,

χτυπούσα τα τραπέζια, νόμιζα ότι με κορόιδεψαν, "I was hitting"||||||"made fun of" I was banging on the tables, I thought I was being made fun of,

ότι μου πούλησαν ψεύτικο εισιτήριο. ||"sold"|fake| that they sold me a fake ticket.

Η κοπέλα είχε σαστίσει. |||had been stunned The girl was shocked.

Κάποια στιγμή κάπως, με κάποιο τρόπο, πήρε ένα τηλέφωνο

και βρήκε την κοπέλα που μου είχε πουλήσει το εισιτήριο, |||||||had sold|| and found the girl who sold me the ticket,

η οποία μου είπε ότι θα είναι εκεί σε είκοσι λεπτά. |who||||||||| who told me she'd be there in 20 minutes.

Έξω γινόταν ακόμα χαμός. |||chaos Outside it was still a mess.

Εγώ δεν έδωσα σημασία και κάποια στιγμή |||importance||| I wasn't paying attention and at some point

βλέπω τη γυναίκα που μου πούλησε το εισιτήριο, |||||sold to me||

και φτάνει με το μηχανάκι, 20 με 30 λεπτά δρόμος, |"it takes"|||||| and arrives by motorbike, 20 to 30 minutes away,

πέντε χιλιόμετρα μακριά,

μέσα σε καταρρακτώδη βροχή, με το μικρό της κοριτσάκι μπροστά. ||torrential||||||little girl|

Εκεί έμεινα άναυδος. ||stunned There I was stunned.

Ένιωσα άθλια με τον εαυτό μου I felt|terrible||||

και νόμιζα ότι θα κατέβει κάτω και θα με χτυπήσει. ||||come down||||| and I thought he was gonna come down and hit me.

Η γυναίκα κατέβηκε, με ένα τεράστιο χαμόγελο με αγκάλιασε, ||came down||||||hugged me

βρεγμένη μέχρι το κόκκαλο soaked to the bone|||bone wet to the bone

και μου είπε «Έλα να σου δείξω από πού θα φύγεις». and he said, "Come on, I'll show you where you're going."

Εκεί για δεύτερη φορά συνειδητοποίησα ||||"I realized"

ότι ένα πρόβλημα -- το δικό μου πρόβλημα,

το ότι απλά ήθελα να φύγω σήμερα και όχι αύριο, that I just wanted to leave today and not tomorrow,

δημιούργησε έναν τέτοιο πανικό "created"|||such a panic

και όμως αυτή η γυναίκα ήταν εκεί και μου χαμογελούσε. and yet this woman was there smiling at me.

Ξεκινήσαμε λοιπόν να φτάσουμε στο μέρος στο οποίο ήταν η στάση του λεωφορείου. |||||place|||||bus stop|| So we started to reach the place where the bus stop was.

Το ένα μηχανάκι μας άφησε από βενζίνη, ||scooter||||gasoline One of our motorcycles ran out of gas,

πήρα ένα ταξί και έβαλα το κοριτσάκι μέσα για να μην βρέχεται, |||||||||||"get wet" I took a taxi and put the little girl in it so she wouldn't get wet,

κάποια στιγμή πήρα το εισιτήριο μου και είχα χαλαρώσει πλέον. ||||||||relaxed|anymore

Γυρνώντας πίσω, κοίταξα και είδα μια σκηνή η οποία μου άλλαξε τη ζωή. Turning||I looked||I saw||scene|||||| Turning back, I looked up and saw a scene that changed my life.

Η φίλη μου η Ντάρια, μαζί με το παιδί και τη γυναίκα

γελούσαν και έπαιζαν σαν να γνωρίζονταν χρόνια. |||||had known each other|

Συγκινήθηκα πάρα πολύ, και φυσικά πήγα μαζί τους I was moved||||||| I was very moved, and of course I went with them

και παίξαμε για ώρα.

Φεύγοντας με αγκάλιασαν και οι τρεις. ||hugged|||

Τελικά η φίλη μου η Ντάρια γύρισε μαζί με την κοπέλα που ήταν ντόπια, |||||||||||||local girl

οπότε με ασφάλεια, "so whenever"||"safety" so safely,

και έκατσα σε ένα παγκάκι δίπλα και έβαλα το κλάματα. |sat down|||bench|||||crying and I sat down on a bench next door and cried.

Συνειδητοποίησα ότι χωρίς λόγο είχα εκνευριστεί, "I realized"|||||gotten upset I realised that I had gotten angry for no reason,

είχα χάσει την εμπιστοσύνη μου, |||trust|

και με τον καλύτερο τρόπο αυτή η γυναίκα

με βοήθησε να ξανακερδίσω την εμπιστοσύνη μου στον κόσμο. |||regain||Trust|||

Και σαν κερασάκι στην τούρτα ένας τύπος από δίπλα ||cherry on top||icing on cake||guy|| And as icing on the cake, a guy next door

--που δεν τον ήξερα-- με είδε ότι έκλαιγα |||||||I was crying

και ότι ήμουν αναστατωμένος και μου έφερε ζεστό τσάι. |||upset|||brought me||

Γι' αυτό λοιπόν σας λέω,

ελάτε να μην χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στον άνθρωπο. come not to lose our trust in man.

Σε αυτές τις στιγμές που ζει η χώρα μας αυτή τη στιγμή είναι πολύ εύκολο. In these times that our country is living in right now, it is very easy.

Αλλά θα ήθελα να σκεφτόμαστε ||||"we think" But I'd like to think

ότι κάθε τέλος του κόσμου είναι μια καινούργια αρχή.

Σταυροδρόμια θα υπάρξουν πολλά στη ζωή μας -- Crossroads||"will be"|||| There will be many crossroads in our lives --

σήμερα είμαι φωτογράφος, αύριο δεν ξέρω.

Το θέμα είναι ό,τι κάνουμε να το κάνουμε με αγάπη, The point is that whatever we do, we do it with love,

με πάθος και με σεβασμό προς τον άνθρωπο. ||||respect|||

Και υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούμε να βρούμε και να αγαπήσουμε. ||||||||||love And there are so many things we can find and love.

Και θα κλείσω με μια συμβουλή που μου έδωσε ένας παππούς, |||||piece of advice|||||grandfather

κάπου στον Λάκκο, στο Ηράκλειο.

Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε «Γιε μου, He looked me in the eyes and said "Son,

πιες τη ζωή σαν ένα παγωμένο ποτήρι νερό το καλοκαίρι». drink||||||||| drink life like a cold glass of water in summer".

Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)