Hoofdstuk 1 Κεφάλαιο 1 Chapter 1 Chapitre 1

Dien morgen werd Van der Welcke wakker na een langen, gezonden slaap, en hij rekte zich behagelijk uit in de lauwte der dekens. ||||||||||||||streckte sich aus||||||Wärme||Decken That morning Van der Welcke awoke after a long, healthy sleep, and stretched comfortably in the lukewarm blankets. Ce matin-là, Van der Welcke se réveilla après un long et sain sommeil et s'étendit confortablement dans les couvertures chaudes. Quella mattina, Van der Welcke si svegliò dopo un lungo sonno ristoratore e si distese comodamente nella tiepidezza delle coperte. Того ранку Ван дер Вельке прокинувся після довгого і міцного сну і зручно потягнувся під теплою ковдрою. Maar plotseling bedacht hij zijn droom, en, al bedenkende, staarde hij in de spiegelkast, waarin hij juist van zijn kussen af zien kon. ||||||||nachdenkend|||||Spiegelschrank||||||||| But suddenly he remembered his dream, and, thinking about it, he stared into the mirror-cupboard, in which he could just see from his pillow. Mais soudain, il pensa à son rêve et, tout en y réfléchissant, il regarda dans le placard à glace, d'où il pouvait juste voir loin de son oreiller. Але раптом він згадав про свій сон, і, думаючи про нього, втупився в дзеркальну шафу, в якій бачив себе прямо зі своєї подушки. Een glimlach begon te trillen om zijn kroessnor, een vroolijkheid glimpte in zijn blauwe oogen op. ||||zittern|||krause Schnurrbart|||||||| A smile began to flicker about his frizzy mustache, a glee flickered in his blue eyes. Un sourire se dessine autour de sa moustache frisée, une gaieté brille dans ses yeux bleus. На його кучерявих вусах з'явилася усмішка, а в блакитних очах заблищала веселість. De dekens nog over zijn lijf - hij had de armen uitgeslagen boven zijn hoofd - golfden van den deinschok van zijn stille lachen, en in eens, onweêrhoudbaar, proestte hij uit een dollach. ||||||||||ausgebreitet||||wogten|||Rückstoß||||||||unaufhaltsam|prustete er los||||verrücktes Lachen The blankets still covering his body--he had stretched his arms above his head-- billowed with the shock of his silent laughter, and all at once, unstoppably, he sputtered out of a dolloch. Les couvertures qui recouvraient encore son corps - il avait les bras écartés au-dessus de sa tête - ondulaient sous l'effet de son rire silencieux et, d'un seul coup, sans arrêt, il crachait une bonne dose de rire. Ковдра, що все ще лежала на його тілі - він розкинув руки над головою - хвилеподібно здригалася від беззвучного сміху, і враз, безперервно, він закашлявся від сміху.

- Addy! - Addy! riep hij proestende. ||prustete er he cried prostrating. crie-t-il en toussant. Addy... ben je al op? Addy... are you up yet? Addy... Tu es déjà debout ? Addy... kom eens hier! Addy ... come over here!

De tusschendeur werd geopend, Addy kwam binnen. Opening the connecting door, Addy entered. Addy ouvre la porte de communication et entre.

- Addy...! - Addy...! - Addy... ! Verbeeld je... verbeeld je... wat ik gedroomd heb... Het was op een bad-       plaats... ergens op Ostende... of Scheveningen... en alle menschen... alle menschen... liepen... half naakt... de beenen naakt... en de bovenlijven heel elegant... De heeren in bonte hemden, lichte jasjes, mooie dassen, stroohoeden, handschoenen en stok in de hand... en verder... verder spiernaakt... De dames in mooie blouses... prachtige hoeden, parasols... en verder spiernaakt...! ||Stell dir vor||||||||||||||Ostende||||||||||||||||Oberkörper|||||||||Jäckchen|||Strohhüte||||||||||||||||||Sonnenschirme||| Imagine... imagine... what I dreamt... It was at a bathing place... somewhere on Ostend... or Scheveningen... and all the people... all the people... were walking... half naked the legs naked... and the upper bodies very elegant.... The gentlemen in colorful shirts, light jackets, beautiful ties, straw hats, gloves and stick in hand.... and otherwise... otherwise muscle-naked... The ladies in beautiful blouses.... beautiful hats, umbrellas... and otherwise muscle-naked...! Imaginez... imaginez... ce dont j'ai rêvé... C'était dans un établissement de bains... quelque part à Ostende... ou Scheveningen... et tous les gens... tous les gens... marchaient... à moitié nus... les jambes nues... et le haut du corps très élégant... Les messieurs en chemises colorées, vestes légères, belles cravates, chapeaux de paille, gants et bâton à la main.... et autrement... autrement musclés... Les dames en jolis chemisiers... de beaux chapeaux, des parasols... et autrement musclées... ! Уявіть собі... уявіть... що мені наснилося... Це було в купальні... десь в Остенде... або Схевенінгені. і всі люди... всі люди... ходили... напівоголені... з голими ногами. а верхня частина тіла дуже елегантна... Пани в барвистих сорочках, світлих піджаках, гарних краватках, солом'яних капелюхах, рукавичках і з палицею в руках.... а в іншому... інакше голі... Дами в гарних блузках. красивих капелюшках, парасольках... а в іншому - голі...! En er was niets aan, Addy - heusch, er was niets aan - en het was heel natuurlijk, heel fatsoenlijk, het was heel elegant... en zoo liepen... en zaten ze... en luisterden ze naar de muziek...! |||||||||||||||||anständig|||||||||||||||| And there was nothing to it, Addy - really, there was nothing to it - and it was very natural, very decent, it was very elegant.... and so they walked... and they sat... And listened to the music...! Et il n'y avait rien, Addy - vraiment, il n'y avait rien - et c'était très naturel, très décent, très élégant... et ils ont marché... et se sont assis... et ont écouté la musique... ! En de visschers... de visschers, Addy, liepen ook zoo...!! And the fishermen... the fishermen, Addy, walked like that too!!!! Et les pêcheurs... les pêcheurs, Addy, couraient aussi comme ça ! En de muzikanten... in den kiosk... waren ook half naakt en... de pandjes van hun zwarte rokken hingen... over... hun bloote billen! ||||||||||||Schöße|||||||||bloßen Hintern And the musicians... in the bandstand... were also half naked and the panties of their black skirts hung over... their bare buttocks! Et les musiciens... dans le belvédère... étaient aussi à moitié nues et les culottes de leurs jupes noires pendaient sur... leurs fesses nues !

Van der Welcke lag, al vertellende met horten en stooten, te schudden van het lachen; zijn heele bed schudde, de dekens golfden op en neêr; hij zag rood of hij stikken zoû; hij huilde niet minder dan of hij het grootste verdriet had gehad; hij snakte naar adem, gooide de dekens van zich. |||||erzählend||stottern||stößen|||||||||||||||||||||ersticken|||||||||||||||schnappte nach Luft||||||| Van der Welcke, while narrating with fits and starts, lay shaking with laughter; his whole bed shook, the blankets waved up and down; he looked red as if he would suffocate; he cried no less than if he had had the greatest sorrow; he gasped for breath, threw off the blankets. Van der Welcke, tout en racontant par à-coups, était pris de fous rires ; son lit entier tremblait, les couvertures ondulaient de haut en bas ; il était rouge comme s'il allait suffoquer ; il ne pleurait pas moins que s'il avait subi le plus grand des chagrins ; il haletait, jetait les couvertures.

- Stel je voor... stel je voor... zoo... zoo... een badplaats! |||||||||Badeort - Imagine... imagine... so... zoo... a seaside resort! - Imaginez... Imaginez... zoo... zoo... une station balnéaire ! Addy, eerst, had met zijn gewoon ernstig gezicht toegehoord, maar toen hij zijn vader zag, ziek van zijn dollach, huilende, hijgende, zich draaiende om en om in bed, en toen de vizie van die badplaats duidelijker voor zijn verbeelding werd, begon ook van hem zich een dollach meester te maken, onweêrstaanbaar. ||||||||zugehört||||||||||||keuchend|||||||||||Vision der Kurort|||||||||||||||||||unwiderstehlich Addy, at first, had listened with his usual serious face, but when he saw his father, sick with his dollop of laughter, crying, panting, turning over and over in bed, and when the vizie of that bathing place became clearer to his imagination, a dollop of laughter began to take hold of him too, unbearable. Addy avait d'abord écouté avec son habituel visage sérieux, mais lorsqu'il vit son père, malade de sa crise de rire, pleurer, haleter, se retourner dans son lit, et lorsque la vision de cette station balnéaire devint plus claire à son imagination, une crise de rire commença à s'emparer de lui aussi, insupportable. Hij had echter de eigenaardigheid, dat hij niet uitlachen kon, maar, stil in zichzelven schuddende, zijn lach in zijn maag uitlachte zonder geluid, zoodat hij op den rand van zijn vaders bed zat, proestende meêdeinende op de deining van het bed... Hij vermeed zijn vader aan te zien, want als hij zag het door lachcongestie verwrongen, purperen gezicht van zijn vader, als een faunenmasker op het witte kussen, moest Addy pijnlijk grijpen naar zijn maag, boog zich in tweeën voorover, probeerde uit te lachen, en niet kunnende, niet kunnende... ||||Eigenart||||auslachen||||||||||||auslachen||||||||||||||mitlachend||||||||||||||||||||Lachkrampf|||||||||Faunenmaske||||||||||||||||||||||||| He had the peculiarity, however, that he could not laugh, but, shaking silently within himself, laughed his laughter into his stomach without a sound, so that he sat on the edge of his father's bed, coughing along on the swell of the bed.... He avoided looking at his father, because when he saw his father's purple face twisted by laughter congestion, like a faun's mask on the white pillow, Addy had to grasp painfully at his stomach, bent over in two, tried to laugh out, and couldn't, couldn't... Il avait la particularité, cependant, de ne pas pouvoir rire, mais, tremblant silencieusement en lui-même, de rire dans son estomac sans un bruit, de sorte qu'il s'assit sur le bord du lit de son père, toussant sur l'enflure du lit... Il évitait de regarder son père, car lorsqu'il voyait le visage violet de son père tordu par la congestion du rire, comme un masque de faune sur l'oreiller blanc, Addy devait se saisir douloureusement de son estomac, plié en deux, essayait d'en rire, et ne le pouvait pas, ne le pouvait pas...

- Vindt je... vindt je het... niet moppig? ||||||lustig - Do you find... do you find it... not grumpy? vroeg Van der Welcke, die van zijn zoon geen lachgeluid hoorde. |||||||||Lachgeräusch| asked Van der Welcke, who heard no sound of laughter from his son. demanda Van der Welcke, qui n'entendit aucun rire de la part de son fils.

En hij zag Addy aan, en zich nu herinnerende, dat Addy nooit uit zijn lach kon barsten, maakte hem die stille proestbui van zijn armen jongen - dat lachen in de maag - nog vroolijker, zoodat zijn eigen lach te daveren       begon door de kamer, kaatsende tegen de wanden aan, de heele kamer vullende met een losbarstende homerische dolheid. ||||||||sich erinnernd|||||||||||||Prustanfälle|||||||||||||||||erbeben|||||widerhallend|||||||||||losbrechende|homerisches Gelächter|törichte Heiterkeit And he looked at Addy, and remembering now that Addy could never burst out laughing, that silent fit of laughter from his poor boy - that laughter in the stomach - made him even more merry, so that his own laughter began to roar across the room, bouncing off the walls, filling the whole room with an erupting homoeric madness. Il regarda Addy, et se souvenant maintenant qu'Addy ne pouvait jamais éclater de rire, cet éclat de rire silencieux de son pauvre garçon - ce rire dans l'estomac - le rendit encore plus joyeux, de sorte que son propre rire commença à rugir à travers la pièce, rebondissant sur les murs, remplissant toute la pièce d'une folie homoérique en éruption.

- O, vader, schei uit! ||hör auf| - Oh, father, cut it out! - Oh, père, tais-toi ! wist Addy eindelijk te zeggen, een weinig verlost van den maaglach, de tranen met natte strepen lekende over zijn wangen, in een zuchtende wanhoop, dat hij maar niet als zijn vader lachen kon... ||||||||||Magengrimmen||||||tränend fließend|||||||||||||||| Addy finally managed to say, a little relieved of the stomach laugh, the tears with wet streaks leaking down his cheeks, in sighing despair, that he could but not laugh like his father.... Addy a finalement réussi à dire, un peu soulagé du rire de l'estomac, les larmes avec des traînées humides coulant le long de ses joues, dans un soupir de désespoir, qu'il ne pouvait tout simplement pas rire comme son père...

- Geef me potlood en papier, zei Van der Welcke; dan ga ik mijn droom teekenen. ||Bleistift|||||||||||| - Give me pencil and paper, Van der Welcke said; then I will draw my dream. - Donnez-moi un crayon et du papier, dit Van der Welcke, et je dessinerai mon rêve.

Maar Addy, heel streng, was geschokt. But Addy, very stern, was shocked. Mais Addy, très sévère, a été choquée.

- Neen, vader, niet doen, hoor! - No, father, don't! - Non, père, ne le faites pas ! Niet doen... Dat wordt een gemeen plaatje! ||||||Bild Don't... That will be a mean picture! Non... Ce sera une méchante photo !

En de kuische ernst van zijn jongen werkte zoo op Van der Welcke's heel lachlichte lachspieren, dat hij op nieuw begon te bulderen om de verontwaardiging van zijn zoon... ||keusche Ernst||||||||||||lachanfällige|Lachmuskeln|||||||laut lachen|||Empörung||| And his boy's chaste earnestness worked so much on Van der Welcke's very chuckle-light laughing muscles that he began to roar afresh at his son's indignation.... Et le chaste sérieux de son fils agit tellement sur les muscles rieurs de Van der Welcke qu'il se met à rugir de plus belle face à l'indignation de son fils...

Truitje, op den corridor zoekende, liep rond, klopte aan de deuren, niet wetende waar Addy was. Truit, searching the corridor, walked around, knocking on doors, not knowing where Addy was. Truit, fouillant le couloir, se promène, frappe aux portes, ne sachant pas où se trouve Addy.

- Jongenheer, bent u al op? - Boy lord, are you up yet? - Seigneur, tu es déjà debout ?

- Ja, riep Addy. - Yes, shouted Addy. Ik kom. I am coming.

Hij ging aan de deur. He went to the door.

- Wat is er? - What is it?

- Een telegram... Zeker van mevrouw... - A telegram... Certainly from Mrs...

- O ja, geef hier. - Oh yes, give here.

Hij nam het telegram, sloot de deur weêr. He took the telegram, closed the door again. Il prend le télégramme et referme la porte. - Van mama? - From mom?

- Zeker wel. - Definitely. Ja... uit Parijs... ‘J'arrive ce soir'. |||Ich komme an|heute Abend|heute Abend Yes... from Paris... 'J'arrive ce soir'.

Van der Welcke werd ernstig. Van der Welcke became serious. Van der Welcke devient sérieux.

- Het is gelukkig ook. - It is happy too. - Il est heureux aussi. Die mama, die maar in eens gaat reizen... Zoo dik zit het er niet op, hoor... Wat heb je met die rekeningen gedaan, Addy? That mom, who only goes traveling at once.... It's not that big of a deal... What did you do with those bills, Addy?

- Ik ben naar de winkels geweest, en heb gezegd, dat mevrouw uit de stad was en dat ze dus geduld moesten hebben... - I went to the stores, and told them, that the lady was out of town and so they had to be patient....

- O... Dat is goed. - O... That's good. Kan je van avond mama gaan halen? Can you go get mom this evening?

- Ja... De trein komt om zes uur aan... Dan eten we later, met mama. - Yes... The train arrives at six o'clock.... Then we'll eat later, with mom.

- Nu maar... dan denk ik, dat ik maar in de Witte eet. ||||||||||Weißen| - Now but... Then I guess I'll just eat in the White. - Maintenant, mais... alors je pense que je mangerai dans le Blanc.

- Toe vader, wees nu niet flauw. |||||nicht albern - Please father, don't be fainthearted now. - S'il vous plaît, père, ne vous découragez pas maintenant.

- Neen, zei Van der Welcke nijdig. - Nay, said Van der Welcke gruffly. - Non, dit Van der Welcke d'un ton bourru. Laat mij nu maar met rust. Now leave me alone. Ik blijf in de Witte. I stay in the White.

- Het is immers dadelijk weêr een manifestatie. ||||||Manifestation - After all, it is right back to a manifestation. - Après tout, il s'agit bien d'une manifestation. Als je nu rustig mama afwacht... en we eten samen... dan is het immers van zelve in orde. |||||abwarten|||||||||||| Now if you calmly wait mom ... and we eat together ... after all, it will be all right on its own. Maintenant, si tu attends calmement maman... et que nous mangeons ensemble... alors, après tout, tout ira bien tout seul. Dan gaat het immers veel gemakkelijker, als dat je dadelijk wegblijft... Dan vindt mama dat onbeleefd. ||||||||||fernbleibst|||||unhöflich After all, it's much easier then if you stay away in a moment.... Then mom thinks that's rude.

- Onbeleefd... onbeleefd...       - Nu... raas nu maar niet op. |||toben|||| - Rude... rude... - Now... don't rant now. - Grossier... grossier... - Maintenant... ne fulminez pas maintenant. En kom nu maar thuis eten, hoor. And now come home for dinner, you know. Dan ben je de beste. Then you are the best. Alors vous êtes le meilleur.

- Ik zal nog eens zien. - I will see again. - J'y reviendrai. Als ik niet oppas, raak ik heelemaal onder jou dril. |||aufpasse||||||Drill If I'm not careful, I'll get completely covered in your jelly. Si je ne fais pas attention, je vais me retrouver complètement sous ta gelée.

- Nu, doe het dan niet... Blijf dan maar in de Witte. - Now, don't do it then... Stay in the White.

- Gepiqueerd, meneer? Gepiekst, Herr?| - Piqued, sir? - Piquée, monsieur ?

- Wel neen... ik vind het aardiger als u thuis komt, maar als je liever in de Witte eet doe het dan. - Well no ... I like it better when you come home, but if you prefer to eat at the White do it.

- Geliefde zoon! Geliebter Sohn!| - Beloved son! - Fils bien-aimé ! zei Van der Welcke, komisch uitbreidende zijn armen. ||||komisch|ausbreitend|| Van der Welcke said, comically extending his arms. Je vader zal aan je tactvolle wenschen gehoor geven. |||||taktvolle||| Your father will comply with your tactful wishes.

- Teedere vader, ik dank je. Zärtlicher|||| - Tender father, I thank you. Maar nu moet ik naar hok. |||||Aber jetzt muss ich in den Stall. But now I have to go to loft. Mais maintenant, je dois aller au loft.

- Adieu dan... en denk niet meer aan de badplaats. Auf Wiedersehen|||||||| - Adieu then ... and think no more of the seaside resort. - Adieu donc... Et ne pensez plus à la station balnéaire.

Zij proestten beiden en Addy haastte zich, verdween met zijn maaglach, terwijl hij Van der Welcke weêr hoorde brullen. |prusteten||||||||||||||||| They both prostrated and Addy hurried away, disappearing with his stomach laughter, hearing Van der Welcke roar again. Ils se prosternèrent tous les deux et Addy s'éloigna précipitamment, disparaissant avec son rire d'estomac, entendant Van der Welcke rugir à nouveau.

- Wat kan die lachen! - How he can laugh! - Qu'est-ce qu'il peut rire ! dacht de jongen. thought the boy.