×

Używamy ciasteczek, aby ulepszyć LingQ. Odwiedzając stronę wyrażasz zgodę na nasze polityka Cookie.

image

HET LATE LEVEN [part 1], Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 5

Als een tiran wilde zij zich meester maken van haar zoon, zoodat Van der Welcke heel jaloersch was. Het was Woensdag-middag.

- Ga je met me meê naar oma?

- Ik heb papa beloofd te fietsen...

- Je hebt zeven weken met papa kunnen fietsen!

- Ik heb hem gisteren beloofd een groote toer te maken.

Zij was boos, beleedigd.

- Den eersten dag, dat ik weêr thuis ben...! begon zij.

Hij omhelsde haar, met heel kleine zoentjes poogde hij hare boosheid te stillen.

- Ik heb beloofd! zeide hij. We gaan niet veel samen fietsen, want ik ben meestal op school. Van avond ben ik van u... Wees nu verstandig en lief, en niet zoo boos.

Zij probeerde redelijk te zijn maar het kostte haar veel. Zij ging alleen naar mevrouw Van Lowe. In den corridor zag zij een paar parapluies staan.

- Wie zijn er bij mevrouw? vroeg zij de meid.

- Mevrouw Van Naghel en mevrouw Van Saetzema.

Zij aarzelde. Zij had na dien verschrikkelijken Zondag-avond hare zusters niet meer gezien. Vijf dagen later was zij op reis gegaan. Maar zij wilde haar toonen... Zij ging naar boven... Er was niet meer in haar stap de bedeesdheid, waarmeê zij die trap nu tien maanden geleden was opgegaan, voor den eersten keer komende terug tusschen de haren. Zij wilde niet arrogant doen, maar zij wilde ook niet bedeesd zijn. Zij trad binnen met een glimlach.

- Mama! riep zij vroolijk, omhelsde de oude vrouw.

Mevrouw Van Lowe was verrast.

- Mijn kind! - zij beefde. - Mijn kind! Ben je terug! Ben je weêr terug! Wat ben je lang op reis geweest!

- Ik amuzeerde me ook heel goed. Dag Bertha... Dag Adolfine...

Zij bood geen hand maar groette gewoon, bijna vriendelijk, om de oude vrouw, die angstig naar hare drie dochters keek. Bertha en Adolfine groetten Constance terug. Natuurlijkweg maakte zij zich meester van het gesprek, vertelde van Nice. Zij probeerde zonder te blageeren natuurlijkweg te spreken, maar ondanks zichzelve klonk er een triumf in hare stem.

- Ja... ik had behoefte eens wat te reizen... Niet lief geen afscheid te nemen, hé, mamaatje... Ja, u ziet Constance doet nu en dan wel eens anders dan een ander... Ik heb het heel aardig gehad in Nice... full season, mooi weêr.

- Was je er niet alleen?

- Neen, want ik heb dadelijk in het hôtel kennissen uit Rome ontmoet...

Zij meende, dat Bertha schrikte, knipte met de oogen, afkeurde, dat zij dòrst spreken van Rome. En zij juichte er om, dat zij het deed, natuurlijkweg... En zij vond het heerlijk Adolfine te verblinden met een verhaal van chique kennissen, heel natuurlijk gedaan.

- Kennissen uit Rome. Comte en comtesse d'Azigny, de vroegere Fransche ambassadeur, dien wij in der tijd in Rome gekend hebben... Zij herkenden mij dadelijk en waren heel beleefd, en door hen ben ik geweest op een prachtig bal bij den duc de Rivoli... En, moesje, hier is het portret van je dochter in baltoilet.

Zij toonde het portret, er in genietende het bijna te mooi gedane portret te geven alleen aan mama, niet aan hare zusters, en het toch haar te toonen. Zij beschreef haar japon, beschreef het bal, een ietsje nu blageerende, dat de partijen in het buitenland toch altijd veel grootscher waren dan dat menschen-zien in Holland, steeds pratende met mama, en in hare even ijdele woorden toonde zij diepe minachting voor de diners en soirées van Bertha, voor de ‘avondjes' van Adolfine...

- Alles is hier zoo op kleine schaal, blageerde zij. Daar is het dadelijk een suite van twaalf kamers, alles met electrisch licht... of wat nog mooier is, alles met waskaarsen... Ja, daar zijn die mondainiteitjes van Den Haag een duf troepje bij.

Zij had een lachje van minachting om hare zusters te ergeren, terwijl mama Van Lowe, altijd geïnteresseerd in beschrijving van wereldsche grootheid, de minachting niet oplette, en al blij was, dat de zusters gewoon waren met elkaâr. En nu vertelde Constance ook, dat het thuis zoo goed was gegaan, dat Truitje voor alles gezorgd had, ook al was zij, alles behalve als een Hollandsche huisvrouw, er eens van door geweest. Toen wendde zij zich met een paar onverschillige zinnetjes tegen hare zusters, en zij antwoordden haar bijna vriendelijk, uit reverende voor mama...

Adolfine, het eerst, ging weg, brieschende om Constance's onuitstaanbaren toon, om al de blague van die grootheid uit Nice, om al die graven en hertogen, over wie Constance gesproken had; en toen Constance afscheid nam, ging Bertha ook, en zij gingen tegelijkertijd de trap af. - Constance, zei Bertha; kan ik je even spreken in het mantelkamertje.

Constance zag hoog, verwonderd op, maar wilde niet weigeren. Zij gingen in de kleine vestiaire.

- Constance, zei Bertha. Ik woû je zoo gaarne zeggen, dat het mij spijt wat er tusschen ons is voorgevallen. Het heeft mij heusch heel veel verdriet gedaan... En ook woû ik je zeggen, dat Van Naghel het zeer apprecieert, dat Van der Welcke hem geschreven heeft, zijn excuzes heeft aangeboden. Hij heeft Van der Welcke in dien geest al geschreven... Maar het zoû ons beiden heel veel pleizier doen samen eens bij je te komen, om je te toonen, dat wij niets liever verlangen dan de vroegere goede verstandhouding te herstellen.

- Bertha... zei Constance, een beetje ongeduldig, moê. Ik ben bereid je visite te ontvangen, maar eigenlijk zoû ik je willen vragen: wat geeft het... en waarom doe je het? Laat ons toch een beetje eerlijk zijn in de wereld... als het niet noodig is te huichelen... Soms moet men wel eens onoprecht zijn... maar tusschen ons is het niet meer noodig. Wij weten van elkaâr, dat sympathie tusschen ons, moge ze ook bestaan hebben, dood is. We ontmoeten elkaâr nergens anders dan bij mama, en háár toonen wij onze brouille niet. Verder, vind ik, is het uit tusschen ons.

- Dus je hebt liever niet, dat Van Naghel en ik komen.

- Ik heb niet te beslissen Bertha: ik zal Van der Welcke spreken, en je een woordje schrijven.

- Constance... is die koelheid je eenig antwoord?

- Bertha... ik geloof niet, dat ik kort geleden gemis had aan warmte. Ik heb het jullie allen getoond, dat ik voor jullie allen veel sympathie had... Ik heb misschien op mijn beurt wat veel geëischt, maar hoe het dan ook zij... ik ben teruggestooten. En nu trek ik mij terug. Dat is alles.

- Constance... je weet niet hoe het ons allen verdriet doet, dat de oude tantes zoo... gesproken hebben. Het zijn oude kindsche menschen, Constance. Mama is er ziek van geweest, is er nog zenuwachtig van; ze kan haar zusters niet meer zien, ze is soms in razernij er om, als ik mama nooit gezien heb... en ons allen... ons àllen, Constance... doet het verdriet... innig verdriet.

- Bertha, die oude, kindsche menschen... hebben als doove vrouwen uitgeschreeuwd... wat de stille meening was... van de heele familie.

- Constance, ik bid je: wees niet zoo hard! Je bent hard, onrechtvaardig. Ik zweer je, dat je je vergist. Dat dat niet zoo is... Laat het mij je toonen in het vervolg, laat het mij je bewijzen... en spreek met Van der Welcke, en schrijf mij een dag, dat wij je thuis treffen, opdat Van Naghel Van der Welcke de hand kan drukken. Constance, hij is een man van leeftijd... en je man is nog geen veertig jaar. Het is waar, Van der Welcke heeft excuzes gemaakt, en Van Naghel apprecieert dat, maar stoot dan ook niet terug Van Naghels wensch om Van der Welcke de hand te drukken.

- Ik zal het mijn man zeggen, Bertha. Maar ik weet niet of hij, zoo min als ik, dien handdruk noodig zal vinden. Wij zijn nu heel eenzaam, Bertha, en de menschen, de Haagsche menschen, gaan ons niet aan. En Van Naghel wenscht dien handdruk alleen... òm de menschen.

- Ook om de oude vriendschap.

- Goed dan, Bertha, zei Constance koel. De oude vriendschap... een vage term, die mij niets zegt. Wat ik wenschte, was broederlijke, zusterlijke sympathie, innig samenleven... Dat kan niet zijn, dat is mijn desilluzie, en die is onherroepelijk. Maar nog eens, ik zal Van der Welcke spreken.

Zij gingen, de meid wachtte aan de deur. Het regende. Bertha's rijtuig stond voor, was haar komen halen.

- Zal ik je even thuis brengen, Constance?

- Dankje, Bertha... Ik vind het wel frisch nog wat te loopen...

En terwijl zij liep, dacht zij:

- Ach... waarom heb ik zoo geblageerd... om ze te ergeren. En waarom heb ik maar niet dadelijk Bertha's visite goed gevonden... Het is alles zoo klein... zoo klein...

En nu, onder haar parapluie, haalde zij de schouders op, lachte zichzelve een beetje uit... omdat zij zoo klein was geweest.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Hoofdstuk 5 Chapter Chapitre 5 Chapter 5

Als een tiran wilde zij zich meester maken van haar zoon, zoodat Van der Welcke heel       jaloersch was. If|a|tyrant|wanted|she|herself|master|to make|of|her|son|so that|Van|the|Welcke|very|jealous|was As a tyrant, she wanted to take control of her son, which made Van der Welcke very jealous. Het was Woensdag-middag. It|was|| It was Wednesday afternoon.

- Ga je met me meê naar oma? Go|you|with|me|along|to|grandma - Are you coming with me to grandma?

- Ik heb papa beloofd te fietsen... I|have|dad|promised|to|ride a bike - I promised dad to go cycling...

- Je hebt zeven weken met papa kunnen fietsen! You|have|seven|weeks|with|dad|been able to|ride - You were able to bike with dad for seven weeks!

- Ik heb hem gisteren beloofd een groote toer te maken. I|have|him|yesterday|promised|a|big|tour|to|make - I promised him yesterday to take a big tour.

Zij was boos, beleedigd. She|was|angry|insulted She was angry, offended.

- Den eersten dag, dat ik weêr thuis ben...! The|first|day|that|I|again|home|am - The first day that I am home again...! begon zij. began|she she started.

Hij omhelsde haar, met heel kleine zoentjes poogde hij hare boosheid te stillen. ||||||Küsschen||||Wut|| He|embraced|her|with|very|small|kisses|tried|he|her|anger|to|calm He embraced her, trying to calm her anger with very small kisses.

- Ik heb beloofd! I|have|promised - I promised! zeide hij. said|he he said. We gaan niet veel samen fietsen, want ik ben meestal op school. We|go|not|much|together|cycling|because|I|am|usually|at|school We don't ride bikes together much, because I'm usually at school. Van avond ben ik van u... Wees nu verstandig en lief, en niet zoo boos. This|evening|am|I|from|you|Be|now|wise|and|kind|and|not|so|angry Tonight I am yours... Now be wise and sweet, and not so angry.

Zij probeerde redelijk te zijn maar het kostte haar veel. She|tried|reasonable|to|be|but|it|cost|her|much She tried to be reasonable but it cost her a lot. Zij ging alleen naar mevrouw Van Lowe. She|went|alone|to|Mrs|Van|Lowe She went alone to Mrs. Van Lowe. In den corridor zag zij een paar parapluies staan. |||||||Regenschirme| In|the|corridor|saw|she|a|couple|umbrellas|standing In the corridor, she saw a couple of umbrellas.

- Wie zijn er bij mevrouw? Who|are|there|at|Mrs - Who is with Mrs.? vroeg zij de meid. asked|she|the|maid she asked the maid.

- Mevrouw Van Naghel en mevrouw Van Saetzema. Mrs|of|Naghel|and|Mrs|of|Saetzema - Mrs. Van Naghel and Mrs. Van Saetzema.

Zij aarzelde. |Sie zögerte. She|hesitated She hesitated. Zij had na dien verschrikkelijken Zondag-avond hare zusters niet meer gezien. She|had|after|that|terrible|||her|sisters|not|anymore|seen She had not seen her sisters since that dreadful Sunday evening. Vijf dagen later was zij op reis gegaan. Five|days|later|was|she|on|trip|gone Five days later she had gone on a journey. Maar zij wilde haar toonen...       Zij ging naar boven... Er was niet meer in haar stap de bedeesdheid, waarmeê zij die trap nu tien maanden geleden was opgegaan, voor den eersten keer komende terug tusschen de haren. |||||||||||||||||Schüchternheit||||||||||||||||||| But|she|wanted|her|to show|She|went|up|stairs|There|was|no longer|more|in|her|step|the|shyness|with which|she|that|stairs|now|ten|months|ago|was|gone up|for|the|first|time|coming|back|among|the|hair But she wanted to show them... She went upstairs... There was no longer in her step the shyness with which she had ascended that staircase ten months ago, returning for the first time among them. Zij wilde niet arrogant doen, maar zij wilde ook niet bedeesd zijn. |||arrogant|||||||schüchtern| She|wanted|not|arrogant|to act|but|she|wanted|also|not|timid|to be She didn't want to act arrogant, but she also didn't want to be timid. Zij trad binnen met een glimlach. She|entered|in|with|a|smile She entered with a smile.

- Mama! Mom - Mom! riep zij vroolijk, omhelsde de oude vrouw. shouted|she|cheerfully|hugged|the|old|woman she called cheerfully, embracing the old woman.

Mevrouw Van Lowe was verrast. Mrs|of|Lowe|was|surprised Mrs. Van Lowe was surprised.

- Mijn kind! My|child - My child! - zij beefde. |sie zitterte she|trembled - she trembled. - Mijn kind! My|child - My child! Ben je terug! Are|you|back Are you back! Ben je weêr terug! Are|you|again|back Are you back again! Wat ben je lang op reis geweest! What|have|you|long|on|trip|been What a long trip you have been on!

- Ik amuzeerde me ook heel goed. |amüsierte|||| I|amused|myself|also|very|well - I had a great time too. Dag Bertha... Dag Adolfine... Hello|Bertha||Adolfine Goodbye Bertha... Goodbye Adolfine...

Zij bood geen hand maar groette gewoon, bijna vriendelijk, om de oude vrouw, die angstig naar hare drie dochters keek. She|offered|no|hand|but|greeted|simply|almost|friendly|around|the|old|woman|who|anxiously|at|her|three|daughters| She did not offer her hand but simply greeted, almost friendly, to the old woman, who anxiously looked at her three daughters. Bertha en Adolfine groetten Constance terug. Bertha|and|Adolfine|greeted|Constance|back Bertha and Adolfine greeted Constance back. Natuurlijkweg maakte zij zich meester van het gesprek, vertelde van Nice. Natürlich|||||||||| Naturally|made|she|herself|master|of|the|conversation|told|about|Nice Of course, she took control of the conversation, talking about Nice. Zij probeerde zonder te blageeren natuurlijkweg te spreken, maar ondanks zichzelve klonk er een triumf in hare stem. ||||sich verstellen||||||||||Triumph||| She|tried|without|to|stutter|naturally|to|speak|but|despite|herself|sounded|there|a|triumph|in|her|voice She tried to speak naturally without being too boastful, but despite herself, there was a triumph in her voice.

- Ja... ik had behoefte eens wat te reizen... Niet lief geen afscheid te nemen, hé, mamaatje... Ja, u ziet Constance doet nu en dan wel eens anders dan een ander... Ik heb het heel aardig       gehad in Nice... full season, mooi weêr. |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||volle Saison|| Yes|I|had|need|once|a little|to|travel|Not|nice|no|farewell|to|take|hey|little mama|Yes|you|see|Constance|does|now|and|then|sometimes|once|differently|than|another|other|I|have|it|very|nice|had|in|Nice|full|season|beautiful|weather - Yes... I needed to travel a bit... It's not nice not to say goodbye, right, mama... Yes, you see, Constance sometimes does things differently than others... I had a great time in Nice... full season, beautiful weather.

- Was je er niet alleen? Were|you|there|not|alone - Were you not alone?

- Neen, want ik heb dadelijk in het hôtel kennissen uit Rome ontmoet... No|because|I|have|shortly|in|the|hotel|acquaintances|from|Rome|met - No, because I immediately met acquaintances from Rome at the hotel...

Zij meende, dat Bertha schrikte, knipte met de oogen, afkeurde, dat zij dòrst spreken van Rome. |||||||||missbilligte|||wagte es zu||| She|believed|that|Bertha|was startled|winked|with|the|eyes|disapproved|that|she|dared|to speak|of|Rome She thought that Bertha was startled, blinked, disapproved, that she dared to speak of Rome. En zij juichte er om, dat zij het deed, natuurlijkweg... En zij vond het heerlijk Adolfine te verblinden met een verhaal van chique kennissen, heel natuurlijk gedaan. And|she|rejoiced|about|that|she|she|it|did|naturally|And|she|found|it|delightful|Adolfine|to|blind|with|a|story|of|chic|acquaintances|very|naturally|done And she rejoiced that she did it, naturally... And she found it delightful to dazzle Adolfine with a story of chic acquaintances, very naturally done.

- Kennissen uit Rome. acquaintances|from|Rome - Acquaintances from Rome. Comte en comtesse d'Azigny, de vroegere Fransche ambassadeur, dien wij in der tijd in Rome gekend hebben... Zij herkenden mij dadelijk en waren heel beleefd, en door hen ben ik geweest op een prachtig bal bij den duc de Rivoli... En, moesje, hier is het portret van je dochter in baltoilet. Graf||Gräfin||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||Ballkleid Count|and|Countess|of Azigny|the|former|French|ambassador|whom|we|in|that|time|in|Rome|known|have|They|recognized|me|immediately|and|were|very|polite|and|by|them|I am|I|been|at|a|magnificent|ball|at|the|duke|of|Rivoli|And|little mother|here|is|the|portrait|of|your|daughter|in|ball gown Count and Countess d'Azigny, the former French ambassador, whom we knew back in Rome... They recognized me immediately and were very polite, and through them, I attended a magnificent ball at the duc de Rivoli... And, dear, here is the portrait of your daughter in ball gown.

Zij toonde het portret, er in genietende het bijna te mooi gedane portret te geven alleen aan mama, niet aan hare zusters, en het toch haar te toonen. ||||||genießende|||||gemachte|||||||||||||||| She|showed|the|portrait|in||enjoying|the|almost|too|beautiful|done|portrait|to|give|only|to|mom|not|to|her|sisters|and|it|still|her|to|show She showed the portrait, enjoying giving the almost too beautifully done portrait only to mama, not to her sisters, and yet showing it to her. Zij beschreef haar japon, beschreef het bal, een ietsje nu blageerende, dat de partijen in het buitenland toch altijd veel grootscher waren dan dat menschen-zien in Holland, steeds pratende met mama, en in hare even ijdele woorden toonde zij diepe minachting       voor de diners en soirées van Bertha, voor de ‘avondjes' van Adolfine... ||||||||ein bisschen||langweilig||||||||||großartiger|||||||||||||||||||||Verachtung|||Abendessen||Abende|||||Abende|| She|described|her|dress|described|the|ball|a|little|now|bragging|that|the|parties|in|the|abroad|nevertheless|always|much|grander|were|than|that|||in|Holland|always|talking|with|mama|and|in|her|equally|vain|words|showed|she|deep|contempt|for|the|dinners|and|soirées|of|Bertha|for|the|little evenings|of|Adolfine She described her dress, described the ball, a little bit now boasting, that the parties abroad were always much grander than seeing people in Holland, constantly talking with mama, and in her equally vain words she showed deep contempt for the dinners and soirées of Bertha, for the 'evenings' of Adolfine...

- Alles is hier zoo op kleine schaal, blageerde zij. |||||||ärgerte sie| Everything|is|here|so|on|small|scale|complained|she - Everything here is so on a small scale, she boasted. Daar is het dadelijk een suite van twaalf kamers, alles met electrisch licht... of wat nog mooier is, alles met waskaarsen... Ja, daar zijn die mondainiteitjes van Den Haag een duf troepje bij. ||||||||||||||||||||Wachskerzen|||||Weltlichkeit||||||| There|is|it|immediately|a|suite|of|twelve|rooms|everything|with|electric|light|or|what|even|more beautiful|is|everything|with|candles|Yes|there|are|those|little mundanities|from|Den|Haag|a|dull|little group|compared to There it is immediately a suite of twelve rooms, all with electric light... or what is even better, all with wax candles... Yes, there those little mondanities of The Hague are a dull bunch.

Zij had een lachje van minachting om hare zusters te ergeren, terwijl mama Van Lowe, altijd geïnteresseerd in beschrijving van wereldsche grootheid, de minachting niet oplette, en al blij was, dat de zusters gewoon waren met elkaâr. ||||||||||||||||||||weltlich|||||nicht bemerkte||||||||einfach||| She|had|a|little smile|of|contempt|to|her|sisters|to|annoy|while|mom|Van|Lowe|always|interested|in|description|of|worldly|greatness|the|contempt|not|noticed|and|already|happy|was|that|the|sisters|used|were|with|each other She had a sneer of contempt to annoy her sisters, while mama Van Lowe, always interested in descriptions of worldly grandeur, did not notice the contempt, and was already happy that the sisters were simply together. En nu vertelde Constance ook, dat het thuis zoo goed was gegaan, dat Truitje voor alles gezorgd had, ook al was zij, alles behalve als een Hollandsche huisvrouw, er eens van door geweest. And|now|told|Constance|also|that|it|at home|so|well|had|gone|that|Truitje|for|everything|taken care of|had|also|although|was|she|everything|except|as|a|Dutch|housewife|of it|once|from|away|been And now Constance also said that things had gone so well at home, that Truitje had taken care of everything, even though she, anything but like a Dutch housewife, had once run off. Toen wendde zij zich met een paar onverschillige zinnetjes tegen hare zusters, en zij antwoordden haar bijna vriendelijk, uit reverende voor mama... |||||||||||||||||||reverierenden|| Then|turned|she|herself|with|a|few|indifferent|little sentences|against|her|sisters|and|they|answered|her|almost|kindly|out of|reverent|for|mama Then she turned to her sisters with a few indifferent sentences, and they almost answered her kindly, out of reverence for mama...

Adolfine, het eerst, ging weg, brieschende om Constance's onuitstaanbaren toon, om al de blague van die grootheid uit Nice, om al die graven en hertogen, over wie Constance gesproken had; en toen Constance afscheid nam, ging Bertha ook, en zij gingen tegelijkertijd de trap af. |||||schreiend|||unerträglichen|||||Schwäche|||||||||||Herzöge|||||||||||||||||||| Adolfine|the|first|went|away|snorting|about|Constance's|unbearable|tone|about|all|the|pretension|of|that|greatness|from|Nice|about|all|those|counts|and|dukes|about|whom|Constance|had spoken|had|and|then|Constance|farewell|took|went|Bertha|also|and|they|went|simultaneously|the|stairs|down Adolfine, the first, left, snorting about Constance's unbearable tone, about all the blague of that greatness from Nice, about all those counts and dukes that Constance had talked about; and when Constance said goodbye, Bertha also left, and they went down the stairs at the same time. - Constance, zei Bertha; kan ik je even spreken in het mantelkamertje. ||||||||||Mantelzimmer Constance|said|Bertha|can|I|you|briefly|speak|in|the|cloakroom - Constance, said Bertha; can I speak to you for a moment in the cloakroom.

Constance zag hoog, verwonderd op, maar wilde niet weigeren. Constance|saw|up|with wonder|up|but|wanted|not|to refuse Constance looked up high, surprised, but did not want to refuse. Zij gingen in de kleine vestiaire. |||||Garderobe They|went|into|the|small|cloakroom They went into the small cloakroom.

- Constance, zei Bertha. Constance|said|Bertha - Constance, said Bertha. Ik woû je zoo gaarne zeggen, dat het mij spijt wat er tusschen ons is voorgevallen. I|would|you|so|gladly|to say|that|it|me|regrets|what|there|between|us|has|occurred I would very much like to tell you that I regret what has happened between us. Het heeft mij heusch heel veel verdriet gedaan... En ook woû ik je zeggen, dat Van Naghel het zeer apprecieert, dat Van der Welcke hem geschreven heeft, zijn excuzes heeft aangeboden. |||||||||||||||||||schätzt sehr||||||||||| It|has|me|really|very|much|sadness|done|And|also|wanted|I|you|to say|that|Van|Naghel|it|very|appreciates|that|Van|the|Welcke|him|written|has|his|excuses|has|offered It has truly caused me a lot of sadness... And I also wanted to tell you that Van Naghel greatly appreciates that Van der Welcke has written to him and offered his apologies. Hij heeft Van der Welcke in dien geest al geschreven... Maar het zoû ons beiden heel veel pleizier doen samen eens bij je te komen, om je te toonen, dat wij niets liever verlangen dan de vroegere goede verstandhouding te herstellen. He|has|Van|der|Welcke|in|that|spirit|already|written|But|it|would|us|both|very|much|pleasure|do|together|once|at|you|to|come|to|you|to|show|that|we|nothing|rather|desire|than|the|former|good|understanding|to|restore He has already written to Van der Welcke in that spirit... But it would give us both a lot of pleasure to come visit you together, to show you that we desire nothing more than to restore our former good relationship.

- Bertha... zei Constance, een beetje ongeduldig, moê. Bertha|said|Constance|a|little|impatient|tired - Bertha... said Constance, a little impatient, tired. Ik ben bereid je visite te ontvangen, maar eigenlijk zoû ik je willen vragen: wat geeft het... en waarom doe je het? I|am|willing|your|visit|to|receive|but|actually|would|I|you|want|ask|what|gives|it|and|why|do|you|it I am willing to receive your visit, but actually I would like to ask you: what does it matter... and why are you doing it? Laat ons toch een beetje eerlijk zijn in de wereld... als het niet noodig is te huichelen... Soms moet men wel eens onoprecht zijn... maar tusschen ons is het niet meer noodig. ||||||||||||||||heucheln||||||unehrlich||||||||| Let|us|still|a|little|honest|be|in|the|world|if|it|not|necessary|is|to|pretend|Sometimes|must|one|well|sometimes|insincere|be|but|between|us|is|it|not|more|necessary Let us be a little honest in the world... if it is not necessary to pretend... Sometimes one must be insincere... but between us it is no longer necessary. Wij weten van elkaâr, dat sympathie tusschen ons, moge ze ook bestaan hebben, dood is. We|know|of|each other|that|sympathy|between|us|may|it|also|exist|have|dead|is We know about each other that the sympathy between us, however it may have existed, is dead. We       ontmoeten elkaâr nergens anders dan bij mama, en háár toonen wij onze brouille niet. ||||||||||zeigen|||Streit| We|meet|each other|nowhere|else|than|at|mom|and|her|show|we|our|quarrel|not We only meet each other at mom's, and we do not show her our quarrel. Verder, vind ik, is het uit tusschen ons. Furthermore|I find|I|is|it|over|between|us Furthermore, I think it is over between us.

- Dus je hebt liever niet, dat Van Naghel en ik komen. So|you|have|preferably|not|that|Van|Naghel|and|I|come - So you would rather not have Van Naghel and me come.

- Ik heb niet te beslissen Bertha: ik zal Van der Welcke spreken, en je een woordje schrijven. I|have|not|to|decide|Bertha|I|will|Van|the|Welcke|speak|and|you|a|little note|write - I don't have to decide, Bertha: I will speak to Van der Welcke and write you a note.

- Constance... is die koelheid je eenig antwoord? Constance|is|that|coolness|your|only|answer - Constance... is that coolness your only response?

- Bertha... ik geloof niet, dat ik kort geleden gemis had aan warmte. Bertha|I|believe|not|that|I|recently|ago|lack|had|of|warmth - Bertha... I don't believe I was lacking warmth recently. Ik heb het jullie allen getoond, dat ik voor jullie allen veel sympathie had... Ik heb misschien op mijn beurt wat veel geëischt, maar hoe het dan ook zij... ik ben teruggestooten. ||||||||||||||||||||||verlangt|||||||||zurückgestoßen I|have|it|you (plural)|all|showed|that|I|for|you (plural)|all|much|sympathy|had|I|have|perhaps|on|my|turn|somewhat|much|demanded|but|however|it|then|also|be|I|am|pushed back I have shown you all that I had a lot of sympathy for all of you... I may have demanded a bit too much in return, but be that as it may... I have been pushed away. En nu trek ik mij terug. And|now|withdraw|I|myself|back And now I withdraw. Dat is alles. That|is|everything That's all.

- Constance... je weet niet hoe het ons allen verdriet doet, dat de oude tantes zoo... gesproken hebben. Constance|you|know|not|how|it|us|all|sadness|does|that|the|old|aunts|so|spoken|have - Constance... you don't know how much it saddens us all that the old aunts have spoken so... Het zijn oude kindsche menschen, Constance. They|are|old|childish|people|Constance They are old childish people, Constance. Mama is er ziek van geweest, is er nog zenuwachtig van; ze kan haar zusters niet meer zien, ze is soms in razernij er om, als ik mama nooit gezien heb... en ons allen... ons àllen, Constance... doet het verdriet... innig verdriet. |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||Trauer|| Mom|is|there|sick|from|been|is|there|still|anxious|from|she|can|her|sisters|not|anymore|see|she|is|sometimes|in|rage|it|about|if|I|mom|never|seen|have|and|us|all|us|all|Constance|does|it|sadness|deep|sadness Mama has been sick of it, is still nervous about it; she can't see her sisters anymore, she's sometimes in a rage about it, when I never saw Mama... and all of us... all of us àll of us, Constance... it grieves... heartfelt grief.

- Bertha, die oude, kindsche menschen...       hebben als doove vrouwen uitgeschreeuwd... wat de stille meening was... van de heele familie. |||||||taube Frauen||ausgeschrien||||||||| Bertha|the|old|childish|people|have|like|deaf|women|shouted out|what|the|silent|meaning|was|of|the|whole|family - Bertha, those old, childish people... have screamed like deaf women... what the silent meaning was... of the whole family.

- Constance, ik bid je: wees niet zoo hard! Constance|I|beg|you|be|not|so|hard - Constance, I beg you: do not be so harsh! Je bent hard, onrechtvaardig. You|are|harsh|unjust You are harsh, unjust. Ik zweer je, dat je je vergist. I|swear|you|that|you|your|are mistaken I swear to you, you are mistaken. Dat dat niet zoo is... Laat het mij je toonen in het vervolg, laat het mij je bewijzen... en spreek met Van der Welcke, en schrijf mij een dag, dat wij je thuis treffen, opdat Van Naghel Van der Welcke de hand kan drukken. ||||||||||||Fortsetzung||||||||||||||||||||||||||||||| That|that|not|so|is|Let|it|me|you|show|in|the|future|let|it|me|you|prove|and|speak|with|Van|the|Welcke|and|write|me|a|day|that|we|you|home|meet|so that|Van|Naghel|Van|the|Welcke|the|hand|can|shake That it is not so... Let me show you in the future, let me prove it to you... and speak with Van der Welcke, and write me a day that we find you at home, so that Van Naghel can shake hands with Van der Welcke. Constance, hij is een man van leeftijd... en je man is nog geen veertig jaar. Constance|he|is|a|man|of|age|and|your|husband|is|not yet|no|forty|years Constance, he is a man of age... and your husband is not yet forty years old. Het is waar, Van der Welcke heeft excuzes gemaakt, en Van Naghel apprecieert dat, maar stoot dan ook niet terug Van Naghels wensch om Van der Welcke de hand te drukken. |||||||||||||||stoß||||||Naghel||||||||| It|is|true|Van|the|Welcke|has|excuses|made|and|Van|Naghel|appreciates|that|but|pushes|then|also|not|back|Van|Naghel's|wish|to|Van|the|Welcke|the|hand|to|shake It is true, Van der Welcke has made excuses, and Van Naghel appreciates that, but does not push back against Van Naghel's wish to shake hands with Van der Welcke.

- Ik zal het mijn man zeggen, Bertha. I|will|it|my|husband|tell|Bertha - I will tell my husband, Bertha. Maar ik weet niet of hij, zoo min als ik, dien handdruk noodig zal vinden. But|I|know|not|if|he|so|little|as|I|that|handshake|necessary|will|find But I do not know if he, just like me, will find that handshake necessary. Wij zijn nu heel eenzaam, Bertha, en de menschen, de Haagsche menschen, gaan ons niet aan. We|are|now|very|lonely|Bertha|and|the|people|the|Hague|people|concern|us|not|to We are very lonely now, Bertha, and the people, the people from The Hague, do not concern us. En Van Naghel wenscht dien handdruk alleen... òm de menschen. And|From|Naghel|wishes|that|handshake|only|for|the|people And Van Naghel wishes that handshake only... for the people.

- Ook om de oude vriendschap. Also|for|the|old|friendship - Also for the old friendship.

- Goed dan, Bertha, zei Constance koel. Alright|then|Bertha|said|Constance|coolly - Alright then, Bertha, said Constance coolly. De oude vriendschap... een vage term, die mij niets zegt. |||||Begriff|||| The|old|friendship|a|vague|term|that|me|nothing|says The old friendship... a vague term that means nothing to me. Wat ik wenschte, was broederlijke, zusterlijke sympathie, innig samenleven...       Dat kan niet zijn, dat is mijn desilluzie, en die is onherroepelijk. ||||brüderliche|sisterly|||||||||||Enttäuschung|||| What|I|wished|was|brotherly|sisterly|sympathy|deeply|coexistence|That|can|not|be|that|is|my|disillusionment|and|that|is|irrevocable What I wished for was brotherly, sisterly sympathy, intimate coexistence... That cannot be, that is my disillusionment, and it is irrevocable. Maar nog eens, ik zal Van der Welcke spreken. But|again|once|I|will|Van|the|Welcke|speak But again, I will speak to Van der Welcke.

Zij gingen, de meid wachtte aan de deur. They|went|the|maid|waited|at|the|door They left, the maid waited at the door. Het regende. It|rained It was raining. Bertha's rijtuig stond voor, was haar komen halen. Bertha's|carriage|was|in front of|had|her|come|to pick up Bertha's carriage was in front, it had come to pick her up.

- Zal ik je even thuis brengen, Constance? Shall|I|you|just|home|drive|Constance - Shall I take you home for a moment, Constance?

- Dankje, Bertha... Ik vind het wel frisch nog wat te loopen... Thank you|Bertha|I|find|it|quite|fresh|still|a little|too|walk - Thank you, Bertha... I still find it a bit fresh to walk...

En terwijl zij liep, dacht zij: And|while|she|walked|thought|she And while she walked, she thought:

- Ach... waarom heb ik zoo geblageerd... om ze te ergeren. |||||geblaggt|||| Ah|why|have|I|so|bothered|to|them|to|annoy - Oh... why did I fuss so much... to annoy them. En waarom heb ik maar niet dadelijk Bertha's visite goed gevonden... Het is alles zoo klein... zoo klein... And|why|have|I|just|not|immediately|Bertha's|visit|good|found|It|is|everything|so|small|| And why didn't I just find Bertha's visit nice right away... It's all so small... so small...

En nu, onder haar parapluie, haalde zij de schouders op, lachte zichzelve een beetje uit... omdat zij zoo klein was geweest. And|now|under|her|umbrella|shrugged|she|the|shoulders|up|laughed|herself|a|little|out|because|she|so|small|had|been And now, under her umbrella, she shrugged her shoulders, laughed at herself a little... because she had been so small-minded.

SENT_CWT:AFkKFwvL=5.38 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=3.2 en:AFkKFwvL openai.2025-01-22 ai_request(all=126 err=0.00%) translation(all=105 err=1.90%) cwt(all=1434 err=0.98%)