روش اتصال و قیمت اینترنت ماهواره ای ایلان ماسک
تقریبا یکی دو ساله که بحث اینترنت ماهوارهای ایلان ماسک خیلی داغ شده.
خیلیامون امید داشتیم که وقتی این طرح اجرا بشه کل مردم دنیا میتونن راحت با
گوشی بهش وصل بشن و از اینترنت پرسرعت و مهمتر از اون، بدون فیلتر، لذت ببرن.
حتی بعضیام فکر میکردن مجانیه. کلی هم خوشحال بودیم که دیگه هیچ کشوری
نمیتونه دسترسی به اینترنتو محدود کنه و همه میتونن اینترنت آزاد داشته باشن و این حرفا.
اما الان که این طرح توی آمریکا شروع شده و دارن ازش استفاده میکنن، باید بگم که قضیه
به اون راحتی هم نیست. اگه دوس داری اطلاعات کاملی داشته باشی دربارهی اینکه اصلا این اینترنت استارلینک
چی هست و چجوری میشه بهش وصل شد و کی به ایران میرسه و این چیزا، ادامهی ویدیو رو ببین.
اون دکمهی سابسکرایب پایین ویدیورم اگه بزنی کمک بزرگی کردی.
سال 2015 ایلان ماسک پروژهی استارلینک رو توی شرکت خودش یعنی اسپیسایکس شروع کرد.
هدف این پروژه اینه که اینترنت ماهوارهای پرسرعتی ارائه کنه که کل جهانو پوشش میده.
اولین ماهوارههای آزمایشی فوریهی 2018 پرتاب شدن. آگوست 2020 نسخهی آزمایشی
این اینترنت توی آمریکا راهاندازی شد، البته به صورت خصوصی نه عمومی، بعدشم اکتبر 2020
وارد فاز آزمایش عمومی شد. پس الان که من دارم این ویدیو رو ضبط میکنم،
یعنی مارچ 2021، این اینترنت توی آمریکا و فکر میکنم یه بخشهایی از کانادا در دسترسه
ولی خب با سرعت زیادی داره به ماهوارههاش اضافه میکنه و قراره تا یکی دو سال آینده
کل جهانو پوشش بده. الان تعداد ماهوارههای استارلینک هزار تارو رد کرده و
و در نهایت قراره برسه به حدود چهل هزار ماهواره. وقتی تعداد کل کاربرای اینترنتو
با جمعیت جهان مقایسه میکنیم، مشخص میشه که همین الان حدود 40 50 درصد مردم دنیا
دسترسی به اینترنت ندارن. تازه از اونایی هم که دارن، خیلیاشون دسترسی به اینترنت پر سرعت
و آزاد ندارن. واسه همینه که ایدهی اینترنت ماهوارهای اینقد باعث خوشحالی مردم شده.
اما اینترنت ماهوارهای اصلا چیز جدیدی نیست. همین الانم شرکتایی هستن که اینترنت ماهوارهای
ارائه میدن و کلی هم مشتری دارن. ولی اینکه چرا استارلینک اینقد سروصدا کرده چند تا دلیل داره:
دلیل اول اینه که استارلینک یه پروژهی جهانیه و سیستمش اینطوریه که شما
از هر جای کرهی زمین بتونید وصل بشید به اینترنت پرسرعت.
دلیل دوم اینه که استارلینک به خاطر تعداد خیلی زیاد ماهوارههاش میتونه به آدمای خیلی زیادی سرویس بده
یعنی در واقع پهنای باند زیادی داره. دلیل سوم هم که خیلی مهمه تأخیر خیلی کمشه یعنی در عین
سرعت بالایی که داره تأخیر خیلی خیلی کمی داره. ماهواره های استارلینک توی ارتفاع خیلی
کمتری قرار میگیرن که این باعث میشه تاخیر این اینترنت حتی از فیبر نوری هم کمتر بشه.
ایلان ماسک چند ماه پیش توی توییتش گفته بود که توی فازای بعدی، مقدار تاخیر به 8 میلی ثانیه میرسه ک واقعا عالیه.
اما یه خبر بد برای اونایی که فکر میکردن فقط با گوشی میشه به اینترنت ماهوارهای وصل شد:
خب باید بگم که اصلا امکانش نیست. یعنی شما وقتی که میخواید شبکه های تلوزیونی ماهواره رو بگیرید
یه دونه دیش لازم دارید یه دونه رسیور. اینجاهم برای اینکه بخواید به اینترنت ماهوارهای
وصل شید یه دیش مخصوص لازم دارید با یه دونه روتر که این کار وای فای رو انجام میده
که دیش وصل میشه به این روتر و بعدش میشه از طریق وایفای وصل شد به اینترنت.
قیمت این دیش با یه روتر وایفای، یعنی کلا قیمت تجهیزاتی که برای اتصال به اینترنت
استارلینک نیاز داریم، 499 دلاره که با دلار 25 تومنی امروز میشه چیزی حدود 12 13 میلیون تومن
که خب فقط یه بار لازمه خریده بشه. غیر از این، باید ماهانه 99 دلارم هزینهی اینترنت بدید
که تقریبا میشه دو و نیم میلیون تومن. پس میبینید که رایگان که نیست هیچی، خیلی هم گرونه.
البته به پول ما. بعد از خرید تجهیزات باید دیشو یه جایی گذاشت که رو به آسمون باشه.
اینجوری خودش به صورت خودکار میگرده و رو به سمتی وایمیسه که بیشترین تعداد ماهواره اونجاس
یا اینکه کمترین مانع بین دیش و ماهوارهها وجود داره. این کارو یه بار انجام میده و
دیگه ثابت میشه دیگه نیازی به تغییر نداره. سرعتشم فعلا بین 50 تا 150 مگابیت بر ثانیه هست
و محدودیت حجمی هم فکر میکنم نداره. سرعت دانلودشم فعلا بین 30 تا 60
مگابیتبرثانیه هست که یعنی شما مثلا یه فیلم یه گیگابایتی رو میتونی توی 2 3 دقیقه دانلود کنی.
نصبشم خیلی راحته و طبق حرف خود ایلان ماسک طوری ساخته شده که plug & play باشه
یعنی نصب کن و شروع به استفاده کن. استارلینک هم مثل خیلی چیزای دیگه یه سری
مخالفم داره. یکی از این مخالفا، ستارهشناسا و آدمای علاقمند به نجوم هستن که از اسپیس ایکس
به خاطر فرستادن چندهزار ماهواره به مدار زمین انتقاد میکنن. دو تا دلیلم دارن که دلیل اول اینه که
این کار باعث بوجود اومدن مقدار زیادی زبالههای فضایی میشه. دلیل دوم هم اینه که
دلیل دوم هم اینه که این ماهوارهها جلوی رصدهای نجومی رو میگیرن و اصطلاحاً آسمون شبو آلوده میکنن.
در مورد مسالهی اول، جواب اسپیسایکس اینه که این ماهوارهها چون ارتفاع خیلی کمی دارن،
هر زبالهی فضایی که تولید میکنن خیلی زود وارد جو زمین میشه و میسوزه و از بین میره.
در مورد مسالهی دوم هم جوابش اینه که اون تصاویری که از آسمون شب گرفته شده
وماهوارههای استارلینک و نشون میده مال موقعی هست که این ماهوارهها هنوز تو فاز اول
پرتاب هستن که ارتفاعشون 200 کیلومتره ولی وقتی به ارتفاع 500 کیلومتری برسن دیگه با چشم غیرمسلح
قابل دیدن نیستن. به اضافهی اینکه الان رصدهای نجومی بیشتر با استفاده از ماهوارههایی
انجام میشه که خارج از جو زمین هستن و در نتیجه چون ارتفاعشونم بالاتر از ماهوارههای
استارلینک هست اینا عملاً تاثیری روشون ندارن. از طرفی هم موقعیت ماهوارههای استارلینک
کاملا مشخصه و میشه با استفاده از کامپیوتر تاثیرشونو توی رصدهای فضایی از بین برد.
غیر از همهی اینا، اسپیسایکس توی ماهوارههای جدیدش داره از مواد جدیدی
استفاده میکنه که تیرهترن و کمتر نورو منعکس میکنن.
حالا بریم سراغ این سوال مهم که استارلینک کی به ایران میرسه. خب همونطور که گفتم،
اکتبر 2020 یا آبان 99 ، وارد فاز آزمایش عمومی شد. از این تاریخ مردم آمریکا و فکر میکنم یه
بخشهایی از کانادا اونایی که از قبل ثبتنام کرده بودن میتونن تجهیزاتشو بخرن و
شروع به استفاده کنن. قبل از این تاریخ، فاز آزمایش خصوصی بود که فقط یه تعداد کمی
از کارمندای خود اسپیسایکس دسترسی به این اینترنت داشتن. حالا قراره تا یکی دو سال آینده،
ماهوارههاشون خیلی بیشتر بشه و کل جهانو پوشش بدن و کل مردم دنیا بتونن ازش استفاده کنن.
پس هنوز دقیقا مشخص نیست کی اینترنت ماهوارهای قراره به ایران برسه.
اما وقتی برسه بازم چند تا مشکل بزرگ هست. اول اینکه اسپیسایکس رسماً اعلام کرده
که قصد شکستن قوانین دولتها رو نداره و قراره با هر دولت به صورت مجزا مذاکره بکنه
درمورد اینکه اینترنت میخوان یا نمیخوان حتی اگه به یه احتمال خیلی خیلی کم، دولت ایران
قبول کنه که اسپیس ایکس توی ایران سرویس بده، بازم به خاطر تحریمای شدید آمریکا،
احتمالش خیلی کمه که اسپیسایکس بتونه مستقیما به ایران سرویس بده. همین چند وقت پیش
فکر میکنم خبرشو شنیدید که شورای فضای مجازی یه کارگروه تشکیل داده برای بررسی
روشهای مقابله با اینترنت ماهوارهای. از یه طرفم سیستم استارلینک طوریه که اون
اون دستگاههایی که به صورت غیرقانونی بهش وصل میشنو میتونه خیلی راحت شناسایی کنه و
قطعشون کنه. پس احتمالا هیچ راهی برای دور زدن تحریما یا استفادهی غیرقانونی نباشه.
یه مشکل دیگه هم که گفتم قیمتشه. یعنی همین الان با دلار 25 تومنی، هزینهی تجهیزاتش
و یه ماه اینترنتش میشه یه چیزی حدود 14 15 میلیون تومن، تازه دقیقا با این قیمتی که
خود اسپیسایکس داره میفروشه. که خب برای مردم معمولی هزینهی زیادیه و فکر میکنم
خیلیا نمیتونن ماهی دو سه میلیون فقط هزینهی اینترنت کنن.
ولی یه گزینهای که احتمال داره اتفاق بیفته اینه که کشورایی مثل ایران، پهنای باند خودشونو
از اسپیسایکس بخرن. یعنی به قول معروف استارلینک بشه ستون فقرات یا back bone
اینترنت اون کشورا. بعدم میتونن قوانین و محدودیتای خودشونو اون فیلترینگ واین چیزارو
روش اعمال کنن و به صورت اینترنت موبایل یا dsl یا فیبر نوری یا چیزای دیگه پخش کنن بین مردم.
این روش فایدهش برای استارلینک اینه که هم درآمد خوبی به دست میاره،هم با کشورایی مث چین یا
روسیه که میتونن ماهوارهها رو توی فضا توی مدار نابود کنن، درگیر نمیشه یعنی برای خودش دردسر درست نمیکنه.
ما آدما خیلی وقتا از واقعیتا فاصله میگیریم و درگیر خیالاتمون میشیم. مثلا یه نمونهش
همین اینترنت ماهوارهای بود که خیلیامون فکر میکردیم ایلان ماسک دلش به حال مردم دنیا
سوخته و میخواد یه اینترنت پرسرعت و آزاد و مجانی برای همه ی مردم ارائه کنه. در صورتی که
شرکتها بیشتر از هر چیزی دنبال سود خودشونن و کمترین اهمیتی براشون نداره که مردم دنیا
توی چه وضعیتی باشن. اصلا خیلیا نظرشون اینه که ایلان ماسک روی درآمد همین اینترنت
ماهوارهای حساب کرده که میخواد روی مریخ کلونیهای انسانی درست کنه. شرکت آمازونم
یه پروژهی اینترنت ماهوارهای داره به نام Kuiper کایپر، که البته هنوز هیچ ماهوارهای
شرکتای اپل و سامسونگ هم به نظر برنامههایی برای این کار داشته باشن اما
فعلا جدیترین رقیب استارلینک احتمالا پروژهی کایپر آمازونه.
اگه این ویدیو رو دوس داشتید لایک وکامنت فراموش نشه و مث همیشه، بدون ترس سوال بپرس و دنبال جواب باش.