Bağlanmayacaksın
Sevgili seyirciler, size Can Yücel'in bir şiiriyle veda edeceğiz.
Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne.
O olmazsa yaşayamam demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni.
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kart vizitini.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyanı olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeylere sahipleneceksen eğer,
çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin.
Güneşi, ayı, yıldızları.
Mesela kuzey yıldızı senin yıldızın olacak.
O benim diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin,
mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan,
renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın, ucundan tutarak.
Altyazı M.K.
