×

Nós usamos os cookies para ajudar a melhorar o LingQ. Ao visitar o site, você concorda com a nossa política de cookies.


image

TEDx Ελληνικά, Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube

Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube

Μεταγραφή: Panagiota Zlatani Επιμέλεια: Chryssa Rapessi

(Βίντεο) (Μουσική)

♪ Κανέλα, πορτοκάλι και λεμόνι ♪

♪ Η σκέψη μου σα ζάχαρη που λιώνει ♪

♪ Ο Στέλιος βάζει την ποδιά ♪

♪ Γεμίζει έρωτα η καρδιά και ζυμώνει ♪

Ετοιμαστείτε παιδιά, ξεκινάμε!

♪ Αλχημείες, φίνες, γλυκές, η ζωή είμαστε ♪

Στέλιος Παρλιάρος: Καλησπέρα σας!

Όταν δέχτηκα την πρόσκληση από το TEDx

κι έμαθα ότι το φετινό θέμα ήταν η επανεκκίνηση,

κατάλαβα ότι ταυτιζόταν απόλυτα με τη ζωή μου, με την πορεία μου.

Όλη η ζωή μου είναι μια συνεχόμενη επανεκκίνηση.

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη,

αλλά ήμουν πάρα πολύ κακός μαθητής.

Δεν μ' αρέσανε τα γράμματα,

δεν ήθελα τα θρανία, ήθελα να φεύγω απ' το σχολείο,

αλλά ήθελα να ονειρεύομαι, να διαβάζω παραμύθια,

να κοιτάζω τα αστέρια και τον ουρανό.

Με ενδιέφερε πάρα πολύ τι συμβαίνει εκεί επάνω.

Πάντα ήμουν ένα παιδί με όνειρα.

Οι γονείς μου ήταν αγχωμένοι και θέλανε να με σπουδάσουν.

Μου λέγανε, «Τι θα γίνεις;».

Εμένα δεν με ανησυχούσε

και τους έλεγα ότι, «Κάτι θα κάνω, κάτι θα ονειρευτώ στη ζωή μου».

Με στείλανε στην Ελλάδα για σπουδές.

Με βάλανε σε ιδιωτικό σχολείο.

Δεν τα κατάφερα.

Δεν ήθελα.

Ήθελα να κάνω άλλα πράγματα, να ζωγραφίζω.

Και τελικά με βάλανε σε νυχτερινό λύκειο.

Και πήγα για σχέδιο, που μου άρεσε η ζωγραφική.

Ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας.

Αλλά ο αρχιτέκτονας θέλει και μεγάλες σπουδές.

Τελικά στο βραδινό λύκειο που ήμουν,

το πρωί, σαν παιδί που είχα πολλή ενέργεια, ήθελα κάτι να ασχοληθώ.

Είχα πολλές ώρες.

Και πήγα στον θείο μου που είχε ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων.

Νομίζω δεν με έχετε μέσα στην μουτζούρα να είμαι με τα ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων.

Έτσι βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής.

Όταν μπήκα μέσα στο εργαστήριο σαν παιδί, πρέπει να ήμουν 18 χρονών,

μαγεύτηκα, βλέποντας τις ζάχαρες βουνό,

τη μαρέγκα, τα γλυκά, τις κρέμες.

Και λέω, «Εδώ είμαι». Ερωτεύτηκα.

Τις πρώτες μέρες ήταν πάρα πολύ καλά.

Μετά από δύο-τρεις μήνες τα μαστόρια,

γιατί η λέξη «σεφ» δεν υπήρχε τότε.

Ήταν οι μάστοροι, τα μαστόρια δηλαδή.

Δεν ήταν να με εξελίξουν, έμενα στάσιμος.

Λέω, «Πρέπει να βρω ξανά τον δρόμο μου. Να μάθω αυτήν την τέχνη καλύτερα».

Και έμαθα ότι ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην Αθήνα ζητάει ζαχαροπλάστες.

Σαν παιδί με θράσος, πήγα και λέω είμαι εδώ.

Με πήρε ο σεφ, ήτανε Γερμανός,

μου έδωσε ένα παντεσπάνι, μου έδωσε και κρέμα, να το συναρμολογήσω.

Ήταν αυτό που ήξερα να κάνω πάρα πολύ καλά στην προηγούμενη δουλειά.

Μου λέει, «Προσλαμβάνεσαι. Τη Δευτέρα πιάνεις δουλειά».

Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί το λέω τα δύσκολα;

Δεν είχα εμπειρία. Πήγα ως ζαχαροπλάστης.

Σαν πιτσιρικά με βάζαν βραδινή βάρδια.

Και μου δίναν μια λίστα, να κάνω σου, να κάνω εκλέρ.

Έλεγα ότι έπρεπε να το παίξω λίγο ξύπνιος.

Να φερθώ ξύπνια.

Και τους έλεγα, «Δείξτε μου τη συνταγή, δείξτε μου πώς το φτιάχνουμε,

γιατί εμείς το κάναμε διαφορετικά εκεί, μην κάνω λάθος».

Με πολύ σκληρή δουλειά γιατί την αγάπησα τη δουλειά.

Είχα περιθώριο αφότου σχόλαγα να μείνω μία ώρα.

Και αυτήν την μία ώρα έμενα μέσα στο ξενοδοχείο

για να πηγαίνω στις άλλες κουζίνες, να βλέπω, να μαθαίνω.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, πάντα το λέω,

στους σεισμούς του '81 στην Αθήνα,

είχα να σερβίρω 2.000 επιδόρπια.

Ήρθε ένας βοηθός να με βοηθήσει και μου λέει, «Σεισμός».

Του λέω, «Δεν είναι ο σεισμός. Είναι η ένταση της δουλειάς».

«Κουνήσου» λέω, «Πρέπει να μοιράσουμε τα γλυκά».

Και ξαφνικά είδα όλη η κουζίνα είχε αδειάσει και έμεινα μόνος μου.

Έμεινα δύο χρόνια.

Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

Και έτσι πώς βρέθηκα με μαγαζί στο Κολωνάκι;

Ο πατέρας μου, ως πνεύμα εμπόρου από την Κωνσταντινούπολη,

μου λέει, «Πρέπει να κάνεις δικό σου μαγαζί».

Μα έλεγα, «Είμαι πάρα πολύ μικρός». Αλλά είχα και ένα όνειρο.

Όπως πάντα ονειρευόμουνα πώς θα είναι αυτό το ζαχαροπλαστείο

και δεν θα είναι όπως όλα τα άλλα με κούκλες και αντικείμενα.

Ήθελα ένα μίνιμαλ ζαχαροπλαστείο, να έχει φρέσκα υλικά, φρέσκα φρούτα,

καλή σοκολάτα και να αδειάζουν το μεσημέρι.

Έμενα τότε πλατεία Αμερικής.

Ούτε ήξερα πού πέφτει το Κολωνάκι.

Αλλά κάτι μου λέγαν ότι κάτι συμβαίνει εκεί.

Και λέω, «Θα το κάνω στο Κολωνάκι».

Πήρα τον δρόμο για το Κολωνάκι.

Η αναζήτηση ήτανε δύσκολη.

Δεν με πίστευε κανείς.

Έλεγαν, «Είναι πιτσιρικάς. Δεν υπάρχει περίπτωση».

Μου ζητούσαν χρυσές λίρες για εγγύηση.

Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ.

Αλλά εγώ επέμενα. Και τα κατάφερα.

Βρήκα έναν χώρο 35 τετραγωνικά υπόγειο.

Το νοίκιασα, το εργαστήριο αλλού.

Δούλευα το πρωί, τα πήγαινα.

Ξενύχταγα το βράδυ σαν νεαρός, δεν το έβαζα κάτω.

Έλεγα θα προχωρήσω, θα κάνω και άλλα πράγματα.

Τότε έγραφε ο τύπος ότι ένας νεαρός, πολύ μικρός, αλλάζει τη γεύση της Αθήνας.

Όλα πολύ καλά.

Τα επόμενα δέκα χρόνια βιώνω την καταστροφή.

Την καταστροφή γιατί;

Γιατί ανοίγω μαγαζιά, μου ζητάνε franchise.

Δεν ήξερα τι σημαίνει franchise, δεν είχα οικονομικό σύμβουλο.

Κάνω ένα μεγάλο μαγαζί, κάνω σε μαγαζί μέσα γκαλερί,

αισιοδοξία, χαρά μεγάλη.

Και έρχεται η οικονομική μου καταστροφή.

Δεν το βάζω κάτω.

Λέω, «Θα προσπαθήσεις, δεν θα κοροϊδέψεις τον κόσμο,

ούτε από γλυκά, ούτε από το τίποτα».

Και βιώνω καθημερινά μια λύπη, μια ταλαιπωρία.

Αλλά συνεχίζω, συνεχίζω, συνεχίζω.

Περάσαν δέκα χρόνια και το 2004,

λέω, «Θα κάνω μια καινούργια επανεκκίνηση στη ζωή μου».

Εγκαταλείπω την αλυσίδα που είχα κάνει

και ξεκινάω πλέον με το όνομά μου σαν Στέλιος Παρλιάρος,

και αρχίζω να δίνω συνταγές σε περιοδικά,

γράφω βιβλία, κάνω σεμινάρια.

Είμαι ο πρώτος που κάνει σεμινάρια ζαχαροπλαστικής στην Αθήνα τότε.

Και το 2008, με τρώει το μικρόβιο ότι δεν ήθελα μαγαζί,

αλλά πάλι ήθελα να κάνω ένα μαγαζί με καινούργιο concept,

γιατί πάντα έχω όνειρα.

Και κάνω το μαγαζί «Γλυκές Αλχημείες by Στέλιος Παρλιάρος»,

το οποίο και αυτό πετυχαίνει.

Και την ίδια χρονιά δημιουργώ, κάνω την εκπομπή «Γλυκές Αλχημείες»,

που συνεχίζεται χωρίς να σταματήσει 12 χρόνια.

Είναι η μοναδική εκπομπή μαγειρικής

που κρατάει τον ίδιο τίτλο για δωδέκατη χρονιά φέτος.

Με ρωτάνε συνέχεια αν στεναχωριέμαι ή λυπάμαι

που κλείνω το μαγαζί, που άφησα την αλυσίδα.

Ποτέ δεν λυπήθηκα. Ποτέ δεν στεναχωρέθηκα.

Γιατί πάντα είχα όνειρα να πάω παρακάτω.

Κλείνει ένας κύκλος, ανοίγει ένας άλλος κύκλος

Γιατί μου αρέσει η δημιουργία.

Αγαπώ τη φύση πάρα πολύ.

Εμπνέομαι από τη φύση.

Εμπνέομαι από ένα πιάτο. Εμπνέομαι από ένα ρούχο.

Εμπνέομαι από ένα ύφασμα, από ένα μουσείο.

Πρόσφατα είχα πάει ένα ταξίδι στη Νέα Καληδονία.

και είδα αυτά τα δέντρα, τα οποία τα λάτρεψα.

Μου θύμιζαν ότι είναι Χριστούγεννα.

Και λέω, «Στο καινούργιο μου concept για τα Χριστούγεννα,

οι συσκευασίες θα είναι δέντρα».

Και δημιούργησα αυτά τα κουτιά για φέτος.

Ο μινιμαλισμός γενικώς μου αρέσει πάρα πολύ.

Όπως γι' αυτόν τον λόγο μου αρέσει και η αρχιτεκτονική, τα κτήρια, οι γραμμές.

Αλλά δεν τα κατάφερα να γίνω αρχιτέκτονας. Δεν το μετανιώνω γι' αυτό.

Γιατί την αρχιτεκτονική την έχω βάλει στα γλυκά μου.

Όπως έκανα μια πυραμίδα από σοκολάτα που εμπνεύστηκα από το Μουσείο του Λούβρου.

Νιώθω πραγματικά τυχερός γιατί κάνω αυτό που μου αρέσει.

Μέσα από όλα αυτά τα χρόνια κατάλαβα

ότι η ζαχαροπλαστική με βοήθησε να γίνω ένας άλλος άνθρωπος.

Να επικοινωνώ με τον κόσμο.

Να μου αρέσει η φωτογραφία, να κάνω food styling.

Να εμπνέομαι, να κάνω καινούργια concept.

Δεν είναι μόνο το γλυκό ο Στέλιος, είναι πάρα πολλά πράγματα.

Πάντα τη νύχτα ονειρεύομαι τι γλυκό θα κάνω.

Ξυπνάω τη νύχτα και μου έρχεται η γεύση στο στόμα.

Την άλλη μέρα πάω στο εργαστήριο.

Αγωνιώ πότε θα βρεθώ στο εργαστήριο.

Να ανοίξω, να πάρω τα υλικά και να φτιάξω αυτό που ονειρεύτηκα.

Στο εργαστήριο, οι συνάδελφοί μου πάντα κάνουν λάθη.

Κάνουν καταστροφές.

Αυτό που λένε, «Ο Στέλιος θα το σώσει».

Και εκεί δεν θυμώνω.

Γιατί πραγματικά μου δίνουνε έμπνευση να φτιάξω κάτι άλλο.

Και έτσι κάνω καινούργιες συνταγές.

Ο ρόλος μου γενικώς δεν τελειώνει στη ζαχαροπλαστική.

Μου αρέσει το στήσιμο, να φτιάχνω τις βιτρίνες, τα κουτιά.

Μου αρέσει πάρα πολύ η αισθητική.

Και εδώ θέλω να πω

ότι χωρίς παρελθόν δεν μπορείς να φτιάξεις ποτέ το μέλλον.

Αυτό ισχύει και στη ζαχαροπλαστική.

Αν δεν διαβάσεις τι ήταν η ζαχαροπλαστική, πώς ξεκίνησε,

δεν μπορείς να την πας παραπέρα.

Αν δεν δεις τα λάθη που κάναν οι προηγούμενοι,

δεν μπορείς να τα διορθώσεις.

Οι νέοι σήμερα ασχολούνται με το τώρα.

Ξέρουν τα μακαρόν.

Δεν ξέρουν τα υπέροχα ελληνικά αμυγδαλωτά.

Πάνε παίρνουν γάλα αμυγδάλου που δεν είναι γάλα αμυγδάλου.

Και δεν ξέρουν τη σουμάδα.

Η σουμάδα είναι σιρόπι από αμύγδαλο που φτιάχνεται στα νησιά στην Ελλάδα.

Και φτιάχνεις υπέροχα γλυκά με τη σουμάδα.

Κανένας δεν ξέρει ιστορία των γλυκών.

Από κάθε γλυκό πίσω κρύβεται μια ιστορία.

Ποιος μπορεί να μου πει αν ξέρει την ιστορία της σεράνο.

Να σηκώσει το χέρι.

Τώρα βλέπω, κάτι. Πέστε την.

Λοιπόν, μπορείτε να μπείτε στο Google και να τη διαβάσετε όλοι.

Η ιστορία της σεράνο, που δεν την ξέρει σήμερα ο Έλληνας ζαχαροπλάστης,

την επινόησε ένας ζαχαροπλάστης τη δεκαετία του '50 στη Φωκίωνος Νέγρη

προς τιμήν της Χιλιανής τραγουδίστριας

που έχει το όνομα Σεράνο.

Η ζαχαροπλαστική από μόνη της είναι χημεία.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε χημικά συστατικά.

Αν έχεις καλά υλικά, αν έχεις βούτυρο, ζάχαρη

και τα εκτιμάς, μπορείς να φτιάχνεις υπέροχα γλυκά.

Δεν μου αρέσουν τα χρώματα, δεν μου αρέσουνε τα συντηρητικά καθόλου.

Η ζάχαρη τώρα. Τη ζάχαρη τη φοβούνται όλοι.

Τελευταίως την κατηγορούν συνέχεια.

Έχουμε γεννηθεί με τους τέσσερις γευστικούς κάλυκες.

Ξινό, πικρό, αλμυρό και γλυκό.

Άρα από τη φύση μας είναι να απολαμβάνουμε και ένα γλυκό.

Εγώ προσωπικά έχω αφαιρέσει πολύ τη ζάχαρη.

Γιατί παλιά τη χρησιμοποιούσαν τη ζάχαρη σαν συντηρητικό.

Τώρα δεν χρειάζεται.

Σκεφτείτε ένα γλυκό για δώδεκα άτομα να έχει 200 γραμμάρια ζάχαρη.

Δεν είναι τίποτα.

Έχετε φανταστεί να φάτε μiα σοκολάτα χωρίς ζάχαρη;

Δεν θα την έτρωγε κανείς.

Αλλά σοκολάτα καταναλώνουμε, κατηγορούμε τη ζάχαρη.

Λοιπόν, απολαύστε. Για μένα ένα γλυκό είναι απόλαυση.

Μπορεί να μη βάζω ζάχαρη στον καφέ μου, για να τον απολαμβάνω καλύτερα.

Αλλά ένα γλυκό μπορούμε να το καταναλώνουμε και να είναι καλή πρώτη ύλη.

Μίνιμαλ.

Το μίνιμαλ, η απλότητα, είναι αυτό που μου ταιριάζει απόλυτα.

Η απλότητα στην επικοινωνία μου, στους ανθρώπους, στο γλυκό, είμαι εγώ.

Φέτος, το 2020, κλείνω 40 χρόνια ως ζαχαροπλάστης.

Και για άλλη μία φορά, κάνω μια επανεκκίνηση στη ζωή μου,

φτιάχνοντας διάφορα βιβλία,

επικοινωνώ με καινούργιες συνταγές με τον κόσμο,

κάνω διάφορα events, διάφορα pop-up

και ανανεώνω την καινούργια εκπομπή μετά από 12 χρόνια

με ένα καινούργιο concept.

Στις καινούργιες αρχές και στα καινούργια ξεκινήματα για όλους!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

(Χειροκρότημα)

Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube ||continuous|constant new beginnings|Stelios Parliaros|Stelios Parliaros|| Das Leben: ein ständiger Neustart | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube Life: a constant reboot | Stelios Parliaros | TEDxUniversityofMacedonia - YouTube

Μεταγραφή: Panagiota Zlatani Επιμέλεια: Chryssa Rapessi ||Zlatani|||

(Βίντεο) (Μουσική)

♪ Κανέλα, πορτοκάλι και λεμόνι ♪

♪ Η σκέψη μου σα ζάχαρη που λιώνει ♪

♪ Ο Στέλιος βάζει την ποδιά ♪ ♪ Stelios puts on the apron ♪

♪ Γεμίζει έρωτα η καρδιά και ζυμώνει ♪ |||||kneads ♪ Fills the heart with love and ferments ♪

Ετοιμαστείτε παιδιά, ξεκινάμε! Get ready||

♪ Αλχημείες, φίνες, γλυκές, η ζωή είμαστε ♪ "Alchemies"|"fine things"|sweet||| ♪ Alchemy, subtlety, sweet, we are life ♪

Στέλιος Παρλιάρος: Καλησπέρα σας! Stelios|Parliaros|| Stelios Parliaros: Good evening!

Όταν δέχτηκα την πρόσκληση από το TEDx |"I accepted"||invitation||| When I accepted the invitation from TEDx

κι έμαθα ότι το φετινό θέμα ήταν η επανεκκίνηση, ||||this year's||||restart and I learned that this year's theme was reboot,

κατάλαβα ότι ταυτιζόταν απόλυτα με τη ζωή μου, με την πορεία μου. ||"identified completely"|completely|||||||journey| I realized that it was perfectly in tune with my life, with my path.

Όλη η ζωή μου είναι μια συνεχόμενη επανεκκίνηση. ||||||continuous|restart My whole life is a constant reboot.

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη, I was born in Istanbul,

αλλά ήμουν πάρα πολύ κακός μαθητής. but I was a very, very bad student.

Δεν μ' αρέσανε τα γράμματα, ||"didn't like"||letters I didn't like letters,

δεν ήθελα τα θρανία, ήθελα να φεύγω απ' το σχολείο, |||desks|||||| I didn't want the desks, I wanted to leave school,

αλλά ήθελα να ονειρεύομαι, να διαβάζω παραμύθια, |||dream|||fairy tales but I wanted to dream, to read fairy tales,

να κοιτάζω τα αστέρια και τον ουρανό. |"to gaze at"||stars|||sky looking at the stars and the sky.

Με ενδιέφερε πάρα πολύ τι συμβαίνει εκεί επάνω. |interested||||||up there I was very interested in what was going on up there.

Πάντα ήμουν ένα παιδί με όνειρα. I've always been a kid with dreams.

Οι γονείς μου ήταν αγχωμένοι και θέλανε να με σπουδάσουν. ||||stressed out|||||"to educate me" My parents were nervous and wanted to educate me.

Μου λέγανε, «Τι θα γίνεις;». ||||"will you become" They said, "What are you going to be?"

Εμένα δεν με ανησυχούσε "Me" or "I"|||wasn't worried I wasn't worried about it.

και τους έλεγα ότι, «Κάτι θα κάνω, κάτι θα ονειρευτώ στη ζωή μου». |||||||||dream of||| and I would tell them, "I'm going to do something, I'm going to dream something in my life."

Με στείλανε στην Ελλάδα για σπουδές. |"sent me"||||studies They sent me to Greece to study.

Με βάλανε σε ιδιωτικό σχολείο. |put me||private|

Δεν τα κατάφερα. ||I managed I didn't make it.

Δεν ήθελα. I didn't want to.

Ήθελα να κάνω άλλα πράγματα, να ζωγραφίζω. ||||||paint I wanted to do other things, to paint.

Και τελικά με βάλανε σε νυχτερινό λύκειο. "And"|||||night school|night school And they finally put me in a night school.

Και πήγα για σχέδιο, που μου άρεσε η ζωγραφική. |went|||||||painting And I went into drawing, which I liked painting.

Ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας. |||architect I wanted to be an architect.

Αλλά ο αρχιτέκτονας θέλει και μεγάλες σπουδές. ||||||advanced studies But an architect also needs a great deal of study.

Τελικά στο βραδινό λύκειο που ήμουν, ||evening school|||"I was" Finally, at the night school I was in,

το πρωί, σαν παιδί που είχα πολλή ενέργεια, ήθελα κάτι να ασχοληθώ. |||||||||||engage in in the morning, as a kid who had a lot of energy, I wanted something to do.

Είχα πολλές ώρες. I had a lot of hours.

Και πήγα στον θείο μου που είχε ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων. |||uncle|||||mopeds' spare parts And I went to my uncle who had a motorcycle parts store.

Νομίζω δεν με έχετε μέσα στην μουτζούρα να είμαι με τα ανταλλακτικά μοτοποδηλάτων. |"do not"|||||messy work|||||spare parts| I think you don't have me in the scribble to be in the moped parts business.

Έτσι βρέθηκα σε ένα πολύ μεγάλο εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. |||||||pastry shop So I found myself in a very large pastry workshop.

Όταν μπήκα μέσα στο εργαστήριο σαν παιδί, πρέπει να ήμουν 18 χρονών, |"I entered"|||laboratory|"like"||||| When I walked into the lab as a kid, I must have been 18 years old,

μαγεύτηκα, βλέποντας τις ζάχαρες βουνό, I was enchanted|seeing||sugar mountains| I was mesmerized, watching the mountain sugar,

τη μαρέγκα, τα γλυκά, τις κρέμες. |meringue||||the creams the meringue, the sweets, the creams.

Και λέω, «Εδώ είμαι». Ερωτεύτηκα. ||||"I fell in love." And I say, "Here I am." I fell in love.

Τις πρώτες μέρες ήταν πάρα πολύ καλά. ||"days"|||| The first few days were very, very good.

Μετά από δύο-τρεις μήνες τα μαστόρια, ||||months||the craftsmen After two or three months the tinkers,

γιατί η λέξη «σεφ» δεν υπήρχε τότε. because the word "chef" didn't exist back then.

Ήταν οι μάστοροι, τα μαστόρια δηλαδή. ||craftsmen||| They were the craftsmen, the tinkerers that is.

Δεν ήταν να με εξελίξουν, έμενα στάσιμος. ||||develop me||stagnant I wasn't to be developed, I was stagnant.

Λέω, «Πρέπει να βρω ξανά τον δρόμο μου. Να μάθω αυτήν την τέχνη καλύτερα». ||||||||||||art or skill| I say, "I have to find my way again. I need to learn this art better."

Και έμαθα ότι ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην Αθήνα ζητάει ζαχαροπλάστες. |I learned||||hotel|||is seeking|pastry chefs And I heard that a big hotel in Athens is looking for pastry chefs.

Σαν παιδί με θράσος, πήγα και λέω είμαι εδώ. |||boldness||||| Like a cheeky kid, I went and said I'm here.

Με πήρε ο σεφ, ήτανε Γερμανός, The chef called me, he was German,

μου έδωσε ένα παντεσπάνι, μου έδωσε και κρέμα, να το συναρμολογήσω. |||sponge cake||"gave"|||||assemble it gave me a sponge cake, gave me some cream to put together.

Ήταν αυτό που ήξερα να κάνω πάρα πολύ καλά στην προηγούμενη δουλειά. It was what I knew how to do very well in the previous job.

Μου λέει, «Προσλαμβάνεσαι. Τη Δευτέρα πιάνεις δουλειά». ||You're hired||Monday|start work|job He says, "You're hired. On Monday you get a job."

Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί το λέω τα δύσκολα; That's where the hard part begins. Why do I say the hard part?

Δεν είχα εμπειρία. Πήγα ως ζαχαροπλάστης. ||experience|||pastry chef I had no experience. I went as a pastry chef.

Σαν πιτσιρικά με βάζαν βραδινή βάρδια. |kid||put me on|night shift|night shift As a kid, I was put on the night shift.

Και μου δίναν μια λίστα, να κάνω σου, να κάνω εκλέρ. ||"they gave"||||||||éclairs And they gave me a list, to do you, to do electives.

Έλεγα ότι έπρεπε να το παίξω λίγο ξύπνιος. "I was saying"|||||act||smart I was thinking I needed to play it a little woke.

Να φερθώ ξύπνια. |act|act smartly Act awake.

Και τους έλεγα, «Δείξτε μου τη συνταγή, δείξτε μου πώς το φτιάχνουμε, |||"Show me"|||recipe||||| And I'd say, "Show me the recipe, show me how we make it,

γιατί εμείς το κάναμε διαφορετικά εκεί, μην κάνω λάθος». ||||"differently"||||mistake because we did it differently there, make no mistake."

Με πολύ σκληρή δουλειά γιατί την αγάπησα τη δουλειά. ||hard|hard work||||| With a lot of hard work because I loved the work.

Είχα περιθώριο αφότου σχόλαγα να μείνω μία ώρα. |time available|since I finished|I finished work||stay|| I had the leeway after I got off work to stay for an hour.

Και αυτήν την μία ώρα έμενα μέσα στο ξενοδοχείο |||||I stayed||| And for that one hour I stayed inside the hotel

για να πηγαίνω στις άλλες κουζίνες, να βλέπω, να μαθαίνω. |||||kitchens|||| to go to the other kitchens, to see, to learn.

Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, πάντα το λέω, |||"forget"||always|| And I will never forget, I always say that,

στους σεισμούς του '81 στην Αθήνα, |earthquakes||| in the earthquakes of '81 in Athens,

είχα να σερβίρω 2.000 επιδόρπια. I had to||serve| I had 2,000 desserts to serve.

Ήρθε ένας βοηθός να με βοηθήσει και μου λέει, «Σεισμός». "Came"||assistant|||||||Earthquake An assistant came to help me and said, "Earthquake."

Του λέω, «Δεν είναι ο σεισμός. Είναι η ένταση της δουλειάς». ||||||||stress|| I say, "It's not the earthquake. It's the intensity of the work."

«Κουνήσου» λέω, «Πρέπει να μοιράσουμε τα γλυκά». "Move"||||share out|| "Move," I say, "We have to share the sweets."

Και ξαφνικά είδα όλη η κουζίνα είχε αδειάσει και έμεινα μόνος μου. |suddenly||||||had emptied|||| And suddenly I saw the whole kitchen was empty and I was alone.

Έμεινα δύο χρόνια. I stayed|| I stayed for two years.

Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. ||||||||forget| It was a great school for me. I will never forget it.

Και έτσι πώς βρέθηκα με μαγαζί στο Κολωνάκι; |||ended up||shop||Kolonaki district And so how did I end up with a shop in Kolonaki?

Ο πατέρας μου, ως πνεύμα εμπόρου από την Κωνσταντινούπολη, ||||merchant spirit|merchant's spirit||| My father, as a merchant spirit from Constantinople,

μου λέει, «Πρέπει να κάνεις δικό σου μαγαζί». he says to me, "You should have your own shop."

Μα έλεγα, «Είμαι πάρα πολύ μικρός». Αλλά είχα και ένα όνειρο. But I said, "I'm too young." But I also had a dream.

Όπως πάντα ονειρευόμουνα πώς θα είναι αυτό το ζαχαροπλαστείο "As"||"I was dreaming"||||||pastry shop As I've always dreamed of what this bakery would be like

και δεν θα είναι όπως όλα τα άλλα με κούκλες και αντικείμενα. ||||like|||||dolls||objects and it won't be like all the other ones with dolls and objects.

Ήθελα ένα μίνιμαλ ζαχαροπλαστείο, να έχει φρέσκα υλικά, φρέσκα φρούτα, ||minimalist|||||ingredients|| I wanted a minimalist bakery, to have fresh ingredients, fresh fruit,

καλή σοκολάτα και να αδειάζουν το μεσημέρι. ||||empty out|| good chocolate and empty at noon.

Έμενα τότε πλατεία Αμερικής. "I lived"||America Square|America Square I lived then in America Square.

Ούτε ήξερα πού πέφτει το Κολωνάκι. "Nor"|||is located|| Nor did I know where Kolonaki falls.

Αλλά κάτι μου λέγαν ότι κάτι συμβαίνει εκεί. |||"were telling"|||| But something told me something was going on there.

Και λέω, «Θα το κάνω στο Κολωνάκι». And I say, "I'll do it in Kolonaki."

Πήρα τον δρόμο για το Κολωνάκι. I took the road to Kolonaki.

Η αναζήτηση ήτανε δύσκολη. |The search|| The search was difficult.

Δεν με πίστευε κανείς. Nobody believed me.

Έλεγαν, «Είναι πιτσιρικάς. Δεν υπάρχει περίπτωση». ||kid|||chance They said, "He's a kid. There's no way."

Μου ζητούσαν χρυσές λίρες για εγγύηση. |were asking for|golden|gold sovereigns||security deposit They were asking me for gold pounds for bail.

Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ. I suffered greatly.|| I was in a lot of pain.

Αλλά εγώ επέμενα. Και τα κατάφερα. ||"I insisted"|||I succeeded But I insisted. And I succeeded.

Βρήκα έναν χώρο 35 τετραγωνικά υπόγειο. ||space|square meters|basement I found a 35 square meter basement space.

Το νοίκιασα, το εργαστήριο αλλού. |"I rented"||workshop|elsewhere I rented it, the lab elsewhere.

Δούλευα το πρωί, τα πήγαινα. ||||"I was going" I was working in the morning, I was doing it.

Ξενύχταγα το βράδυ σαν νεαρός, δεν το έβαζα κάτω. I stayed up||||young man|||give up| I was staying up at night as a young man, not giving up.

Έλεγα θα προχωρήσω, θα κάνω και άλλα πράγματα. ||move forward||||| I said I'm going to move on, I'm going to do other things.

Τότε έγραφε ο τύπος ότι ένας νεαρός, πολύ μικρός, αλλάζει τη γεύση της Αθήνας. |"was writing"||the press|||young man|||changes||taste of Athens||Athens' Then the press wrote that a young man, very young, is changing the taste of Athens.

Όλα πολύ καλά. All very well.

Τα επόμενα δέκα χρόνια βιώνω την καταστροφή. ||||experience||disaster For the next ten years I experience disaster.

Την καταστροφή γιατί; Destruction for what?

Γιατί ανοίγω μαγαζιά, μου ζητάνε franchise. ||||ask for|franchise rights Because I open stores, I get asked for franchises.

Δεν ήξερα τι σημαίνει franchise, δεν είχα οικονομικό σύμβουλο. |||||||financial|financial advisor I didn't know what a franchise was, I didn't have a financial advisor.

Κάνω ένα μεγάλο μαγαζί, κάνω σε μαγαζί μέσα γκαλερί, ||||||||gallery inside store I'm doing a big shop, I'm doing a gallery in a shop,

αισιοδοξία, χαρά μεγάλη. Optimism|| optimism, great joy.

Και έρχεται η οικονομική μου καταστροφή. |"is coming"||financial||financial ruin And here comes my financial disaster.

Δεν το βάζω κάτω. ||give up| I'm not giving up.

Λέω, «Θα προσπαθήσεις, δεν θα κοροϊδέψεις τον κόσμο, ||"you will try"|||deceive|| I say, "You're going to try, you're not going to fool people,

ούτε από γλυκά, ούτε από το τίποτα». |||"neither"||| nor from sweets, nor from nothing."

Και βιώνω καθημερινά μια λύπη, μια ταλαιπωρία. |experience|||sorrow||hardship And I experience daily a sadness, a suffering.

Αλλά συνεχίζω, συνεχίζω, συνεχίζω. |keep going|| But I keep going, keep going, keep going.

Περάσαν δέκα χρόνια και το 2004, "Ten years passed"|||| Ten years passed and in 2004,

λέω, «Θα κάνω μια καινούργια επανεκκίνηση στη ζωή μου». |||||restart||| I say, "I'm going to make a new reboot in my life."

Εγκαταλείπω την αλυσίδα που είχα κάνει "I abandon"||chain||| I abandon the chain I had made

και ξεκινάω πλέον με το όνομά μου σαν Στέλιος Παρλιάρος, |"start"|"from now on"||||||Stelios| and I now start with my name as Stelios Parliaros,

και αρχίζω να δίνω συνταγές σε περιοδικά, |||"give"|recipes||magazines and I start giving recipes to magazines,

γράφω βιβλία, κάνω σεμινάρια. |||seminars I write books, I give seminars.

Είμαι ο πρώτος που κάνει σεμινάρια ζαχαροπλαστικής στην Αθήνα τότε. |||||pastry workshops|pastry making||| I was the first to give pastry seminars in Athens at that time.

Και το 2008, με τρώει το μικρόβιο ότι δεν ήθελα μαγαζί, |||||the urge|||| And in 2008, I got the bug that I didn't want a store,

αλλά πάλι ήθελα να κάνω ένα μαγαζί με καινούργιο concept, |||||||||new idea but I still wanted to do a store with a new concept,

γιατί πάντα έχω όνειρα. because I always have dreams.

Και κάνω το μαγαζί «Γλυκές Αλχημείες by Στέλιος Παρλιάρος», And I run the shop "Sweet Alchemies by Stelios Parliaros",

το οποίο και αυτό πετυχαίνει. ||||"succeeds" which also works.

Και την ίδια χρονιά δημιουργώ, κάνω την εκπομπή «Γλυκές Αλχημείες», ||||"I create"|"I do"||TV show||Sweet Alchemies And in the same year I create, I do the show "Sweet Alchemies",

που συνεχίζεται χωρίς να σταματήσει 12 χρόνια. |"continues"|||| which has been going on without stopping for 12 years.

Είναι η μοναδική εκπομπή μαγειρικής ||only||cooking show It's the only cooking show

που κρατάει τον ίδιο τίτλο για δωδέκατη χρονιά φέτος. |holds|||||twelfth|| which holds the same title for the twelfth year this year.

Με ρωτάνε συνέχεια αν στεναχωριέμαι ή λυπάμαι |"they ask"|all the time||feel sad||feel sorry They keep asking me if I'm sad or sad

που κλείνω το μαγαζί, που άφησα την αλυσίδα. for closing the store, for leaving the chain.

Ποτέ δεν λυπήθηκα. Ποτέ δεν στεναχωρέθηκα. ||I felt sorry|Never||felt sad I was never sorry. I was never sad.

Γιατί πάντα είχα όνειρα να πάω παρακάτω. Because I've always had dreams of going further.

Κλείνει ένας κύκλος, ανοίγει ένας άλλος κύκλος "Closes"|||"opens"|||cycle One circle closes, another circle opens

Γιατί μου αρέσει η δημιουργία. ||||creation Because I like to create.

Αγαπώ τη φύση πάρα πολύ. ||nature|| I love nature very much.

Εμπνέομαι από τη φύση. Inspired by nature.|||nature I am inspired by nature.

Εμπνέομαι από ένα πιάτο. Εμπνέομαι από ένα ρούχο. I am inspired|||plate|"I am inspired"||| I'm inspired by a dish. I am inspired by a piece of clothing.

Εμπνέομαι από ένα ύφασμα, από ένα μουσείο. |||fabric||| I'm inspired by a fabric, by a museum.

Πρόσφατα είχα πάει ένα ταξίδι στη Νέα Καληδονία. "Recently"|||||||New Caledonia Recently I had gone on a trip to New Caledonia.

και είδα αυτά τα δέντρα, τα οποία τα λάτρεψα. ||||||||I adored and I saw these trees, which I loved.

Μου θύμιζαν ότι είναι Χριστούγεννα. |reminded me|||Christmas They reminded me that it's Christmas.

Και λέω, «Στο καινούργιο μου concept για τα Χριστούγεννα, And I say, "In my new concept for Christmas,

οι συσκευασίες θα είναι δέντρα». |"the packages"||| the packages will be trees."

Και δημιούργησα αυτά τα κουτιά για φέτος. |"I created"|||boxes||this year And I created these boxes for this year.

Ο μινιμαλισμός γενικώς μου αρέσει πάρα πολύ. |Minimalism|generally|||| I like minimalism in general very much.

Όπως γι' αυτόν τον λόγο μου αρέσει και η αρχιτεκτονική, τα κτήρια, οι γραμμές. "As"|||||||||architecture||buildings||lines That's why I like the architecture, the buildings, the lines.

Αλλά δεν τα κατάφερα να γίνω αρχιτέκτονας. Δεν το μετανιώνω γι' αυτό. |||managed||become|architect|||regret|| But I didn't manage to become an architect. I don't regret that.

Γιατί την αρχιτεκτονική την έχω βάλει στα γλυκά μου. "Because"|||||||| Because I've got architecture in my sweets

Όπως έκανα μια πυραμίδα από σοκολάτα που εμπνεύστηκα από το Μουσείο του Λούβρου. ||||||||||||Louvre Museum Like I made a chocolate pyramid inspired by the Louvre Museum.

Νιώθω πραγματικά τυχερός γιατί κάνω αυτό που μου αρέσει. |really|lucky|||||| I feel really lucky because I'm doing what I like.

Μέσα από όλα αυτά τα χρόνια κατάλαβα Through all these years I understood

ότι η ζαχαροπλαστική με βοήθησε να γίνω ένας άλλος άνθρωπος. ||Pastry making||helped||become||| that pastry helped me become a different person.

Να επικοινωνώ με τον κόσμο. |communicate||| To communicate with the world.

Να μου αρέσει η φωτογραφία, να κάνω food styling. ||||||||food presentation To like photography, to do food styling.

Να εμπνέομαι, να κάνω καινούργια concept. |be inspired|||| To be inspired, to make new concepts.

Δεν είναι μόνο το γλυκό ο Στέλιος, είναι πάρα πολλά πράγματα. It's not just the candy Stelios, it's so many things.

Πάντα τη νύχτα ονειρεύομαι τι γλυκό θα κάνω. Always at night I dream of what sweet thing I'll do.

Ξυπνάω τη νύχτα και μου έρχεται η γεύση στο στόμα. wake up|||||comes||taste||mouth I wake up at night and the taste comes to my mouth.

Την άλλη μέρα πάω στο εργαστήριο. |||||lab

Αγωνιώ πότε θα βρεθώ στο εργαστήριο. "I am anxious"|||be in||laboratory I'm anxious to get to the lab.

Να ανοίξω, να πάρω τα υλικά και να φτιάξω αυτό που ονειρεύτηκα. |open||take||materials|||make|||I dreamed of To open, get the ingredients and make what I dreamed of.

Στο εργαστήριο, οι συνάδελφοί μου πάντα κάνουν λάθη. |||colleagues||||mistakes In the lab, my colleagues always make mistakes.

Κάνουν καταστροφές. |They cause damage. They are making disasters.

Αυτό που λένε, «Ο Στέλιος θα το σώσει». |||||||save it What they say, "Stelios will save it."

Και εκεί δεν θυμώνω. |||I get angry And there I don't get angry.

Γιατί πραγματικά μου δίνουνε έμπνευση να φτιάξω κάτι άλλο. |||"give me"|inspiration||create|| Because they really inspire me to make something else.

Και έτσι κάνω καινούργιες συνταγές. |||new|recipes And so I make new recipes.

Ο ρόλος μου γενικώς δεν τελειώνει στη ζαχαροπλαστική. |role||"in general"||||pastry making My role generally doesn't end with pastry.

Μου αρέσει το στήσιμο, να φτιάχνω τις βιτρίνες, τα κουτιά. |||setup|||||| I like the set up, making the displays, the boxes.

Μου αρέσει πάρα πολύ η αισθητική. |||||aesthetic

Και εδώ θέλω να πω And here I want to say

ότι χωρίς παρελθόν δεν μπορείς να φτιάξεις ποτέ το μέλλον. ||past||||"create"||| that without a past you can never build a future.

Αυτό ισχύει και στη ζαχαροπλαστική. |applies|||pastry making This also applies to pastry.

Αν δεν διαβάσεις τι ήταν η ζαχαροπλαστική, πώς ξεκίνησε, ||||||||started If you don't read what pastry was, how it started,

δεν μπορείς να την πας παραπέρα. |||||further you can't take it any further.

Αν δεν δεις τα λάθη που κάναν οι προηγούμενοι, ||see||mistakes||made||previous ones If you don't see the mistakes made by those before you,

δεν μπορείς να τα διορθώσεις. ||||fix them you can't fix them.

Οι νέοι σήμερα ασχολούνται με το τώρα. |young people||engage with||| Young people today are concerned with the now.

Ξέρουν τα μακαρόν. ||macarons They know macarons.

Δεν ξέρουν τα υπέροχα ελληνικά αμυγδαλωτά. |||wonderful||almond sweets They don't know the wonderful Greek almonds.

Πάνε παίρνουν γάλα αμυγδάλου που δεν είναι γάλα αμυγδάλου. They go|"they get"||almond milk||||| They go get almond milk that is not almond milk.

Και δεν ξέρουν τη σουμάδα. ||||almond drink And they don't know the sumadah.

Η σουμάδα είναι σιρόπι από αμύγδαλο που φτιάχνεται στα νησιά στην Ελλάδα. |||||Almond||"is made"||islands in Greece|| Soumada is a syrup made from almond that is made on the islands in Greece.

Και φτιάχνεις υπέροχα γλυκά με τη σουμάδα. |"you make"||||| And you make wonderful desserts with the sumada.

Κανένας δεν ξέρει ιστορία των γλυκών. No one|||||sweets/desserts/candies No one knows the history of sweets.

Από κάθε γλυκό πίσω κρύβεται μια ιστορία. ||||"is hidden"|| There is a story behind every sweet.

Ποιος μπορεί να μου πει αν ξέρει την ιστορία της σεράνο. ||||||||||Serrano ham Who can tell me if he knows the history of serrano.

Να σηκώσει το χέρι. |raise|| Raise your hand.

Τώρα βλέπω, κάτι. Πέστε την. |||"Tell"| Now I see something. Tell her.

Λοιπόν, μπορείτε να μπείτε στο Google και να τη διαβάσετε όλοι. |||enter||||||| Well, you can go to Google and read it all.

Η ιστορία της σεράνο, που δεν την ξέρει σήμερα ο Έλληνας ζαχαροπλάστης, The history of serrano, which the Greek confectioner does not know today,

την επινόησε ένας ζαχαροπλάστης τη δεκαετία του '50 στη Φωκίωνος Νέγρη |"invented it"|a|||decade|||Fokionos|Negri Street was invented by a confectioner in the 50's at Fokionos Negri

προς τιμήν της Χιλιανής τραγουδίστριας "in honor of"|"in honor of"||Chilean|Chilean singer in honour of the Chilean singer

που έχει το όνομα Σεράνο. |||named|Serrano named Serrano.

Η ζαχαροπλαστική από μόνη της είναι χημεία. |||by itself|||chemistry Confectionery in itself is chemistry.

Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούμε χημικά συστατικά. |"need"|||chemical substances| We don't need to use chemical ingredients.

Αν έχεις καλά υλικά, αν έχεις βούτυρο, ζάχαρη |||ingredients|||butter| If you have good ingredients, if you have butter, sugar

και τα εκτιμάς, μπορείς να φτιάχνεις υπέροχα γλυκά. ||"you appreciate"|||make|wonderful| and you appreciate them, you can make wonderful desserts.

Δεν μου αρέσουν τα χρώματα, δεν μου αρέσουνε τα συντηρητικά καθόλου. |||||||"like at all"||preservatives| I don't like colors, I don't like conservatives at all.

Η ζάχαρη τώρα. Τη ζάχαρη τη φοβούνται όλοι. ||||||are afraid of| The sugar now. Sugar is what everyone is afraid of.

Τελευταίως την κατηγορούν συνέχεια. "Lately"||accuse|constantly Lately she's been getting blamed all the time.

Έχουμε γεννηθεί με τους τέσσερις γευστικούς κάλυκες. |"been born"||||taste buds|taste buds We are born with the four taste buds.

Ξινό, πικρό, αλμυρό και γλυκό. Sour|Bitter|Salty||Sweet Sour, bitter, salty and sweet.

Άρα από τη φύση μας είναι να απολαμβάνουμε και ένα γλυκό. "So"|||nature||||enjoy||| So it is in our nature to enjoy a sweet.

Εγώ προσωπικά έχω αφαιρέσει πολύ τη ζάχαρη. |personally||"cut down on"||| I personally have cut out a lot of sugar.

Γιατί παλιά τη χρησιμοποιούσαν τη ζάχαρη σαν συντηρητικό. |"in the past"||||||preservative Because they used to use sugar as a preservative.

Τώρα δεν χρειάζεται. ||"is needed" Now you don't have to.

Σκεφτείτε ένα γλυκό για δώδεκα άτομα να έχει 200 γραμμάρια ζάχαρη. "Consider"||||||||| Consider a dessert for twelve people with 200 grams of sugar.

Δεν είναι τίποτα. It's nothing.

Έχετε φανταστεί να φάτε μiα σοκολάτα χωρίς ζάχαρη; |imagined||eat|a||| Have you ever imagined eating a chocolate without sugar?

Δεν θα την έτρωγε κανείς. |||"eat"| No one would eat it.

Αλλά σοκολάτα καταναλώνουμε, κατηγορούμε τη ζάχαρη. ||we consume|blame|| But chocolate we consume, we blame sugar.

Λοιπόν, απολαύστε. Για μένα ένα γλυκό είναι απόλαυση. |enjoy||||||pleasure Well, enjoy. For me, a dessert is a treat.

Μπορεί να μη βάζω ζάχαρη στον καφέ μου, για να τον απολαμβάνω καλύτερα. |||put||||||||enjoy| I might not put sugar in my coffee, so I can enjoy it better.

Αλλά ένα γλυκό μπορούμε να το καταναλώνουμε και να είναι καλή πρώτη ύλη. |||"we can"|||consume||||good quality ingredient|first-rate|raw material But a dessert can be consumed and be a good raw material.

Μίνιμαλ. Minimal. Minimal.

Το μίνιμαλ, η απλότητα, είναι αυτό που μου ταιριάζει απόλυτα. |||Simplicity|||||"suits me perfectly"|perfectly Minimalism, simplicity, is what suits me perfectly.

Η απλότητα στην επικοινωνία μου, στους ανθρώπους, στο γλυκό, είμαι εγώ. The simplicity in my communication, in people, in the sweet, is me.

Φέτος, το 2020, κλείνω 40 χρόνια ως ζαχαροπλάστης. This year||celebrate||| This year, in 2020, I will be 40 years as a pastry chef.

Και για άλλη μία φορά, κάνω μια επανεκκίνηση στη ζωή μου, And once again, I'm making a reboot in my life,

φτιάχνοντας διάφορα βιβλία, making various books|| making various books,

επικοινωνώ με καινούργιες συνταγές με τον κόσμο, "share"|||||| I communicate with new recipes to the world,

κάνω διάφορα events, διάφορα pop-up ||various events||pop-up events| I do various events, various pop-ups

και ανανεώνω την καινούργια εκπομπή μετά από 12 χρόνια |renew|||new show||| and I'm renewing the new show after 12 years

με ένα καινούργιο concept. with a new concept.

Στις καινούργιες αρχές και στα καινούργια ξεκινήματα για όλους! "To the"|new|new beginnings||"in the"||new beginnings|| To new beginnings and new starts for all!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Thank you very much!

(Χειροκρότημα) (Applause)