Comece a aprender esta lição agora

Studium w szkarłacie Arthur Conan Doyle, 7

7

Rozdział siódmy. Światło wśród ciemności.

Nowina jaką powitał nas Lestrade była tak ważna i niespodziewana, że wszyscy

trzej osób jeliśmy. Gregson zerwał się z krzesła i wylał

resztkę whisky z wodą. Ja w milczeniu patrzyłem na Sherlocka

Holmesa, który siedział z zaciśniętymi ustami i zmarszczonymi brwiami.

I Stangerson także szepnął. Sprawa się wikła.

Była i bez tego dość zawikłana, mruknął Lestrade siadając.

Ale staje mi się, że przerwałem naradę wojenną.

Czy, czy jest pan pewien tej nowiny? Wybuchnął Gregson.

Wracam z jego pokoju, odparł Lestrade. Pierwszy odkryłem, co się stało.

Usłyszeliśmy właśnie mniemanie Gregsona w tej sprawie, zauważył Holmes.

Czy nie zechciałby pan nam opowiedzieć, co pan widział i zrobił?

I owszem, odparł Lestrade. Wyznaję szczerze, iż byłem przekonany

o udziale Stangersona w zamordowaniu Drebbera.

Dopiero ten nowy fakt wykazał, iż najzupełniej się myliłem.

Zajęty tą jedną myślą zabrałem się do odszukania sekretarza.

Otóż widziano ich razem na stacji Elston, około pół do dziewiątej wieczorem

trzeciego. O drugiej, nad ranem, Drebber został

znaleziony przy Brixton Road. Najważniejsze wtedy na razie było

dowiedzenie się, co Stangerson robił między pół do dziewiątej, a czasem,

w którym popełniono zbrodnię i co się z nim stało później.

Zatelegrafowałem do Liverpoolu, podając nazwisko i pewne wskazówki co do

Stangersona i zalecając baczny nadzór nad statkami amerykańskimi.

Następnie sam zabrałem się do roboty i zacząłem chodzić po wszystkich hotelach

i pensjonatach w okolicy stacji Elston. Myślałem bowiem, że jeśli wbrew moim

przypuszczeniom Drebber rozstał się ze swoim towarzyszem, ten ostatni oczywiście

spędził noc gdzieś w tej samej dzielnicy, aby następnego ranka pójść znów na

stację. Prawdopodobnie przed rozstaniem umówili

się, gdzie się na zajutrz spotkają, zauważył Holmes.

Tak, było istotnie. Spędziłem cały wieczór, wczorajszy,

na bezowocnych poszukiwaniach. Dzisiaj zacząłem na nowo od wczesnego

ranka i o ósmej byłem w hotelu Holiday przy Little George Street.

Na moje pytanie, czy mieszka tam pan Stangerson, odpowiedziano mi twierdząco.

Niewątpliwie pan jest tym, na którego pan Stangerson czeka, powiedziano mi.

Spodziewa się kogoś od dwóch dni. Gdzie teraz jest?

spytałem. U siebie.

Śpi jeszcze. Kazał się wyobudzić o dziewiątej.

I? Pójdę do niego.

Odparłem. Pomyślałem, że moje niespodziewane

pojawienie się zmiesza go do tego stopnia, iż wyrwie mu jakieś niebaczne słowo.

Portier poszedł za mną, aby mi wskazać pokój.

Znajdował się na drugim piętrze, a prowadził do niego mały korytarzyk.

Portier pokazał mi drzwi i zamierzał zejść na dół, gdy naraz spostrzegłem coś,

co przejęło mnie trwogą, pomimo moich dwudziestu lat doświadczenia.

Spod drzwi sączył się wąski strumyk krwi, który przepłynął przez korytarzyk i

utworzył małą kałużę pod przeciwległą ścianą.

Krzyknąłem, co skłoniło Portiera do powrotu.

Omal je zemdlał na widok krwi. Drzwi były zamknięte od wewnątrz,

ale podważyliśmy je we dwóch i wyłamaliśmy.

Okno w pokoju było otwarte, a obok okna leżały skurczone zwłoki mężczyzny w

koszuli nocnej. Nie żył już widocznie od jakiegoś

czasu, gdyż był sztywny i zimny. Gdyśmy go odwrócili, Portier poznał od

razu, że był to ten sam człowiek, który wynajął pokój jako Joseph

Stangerson. Przyczyną śmierci było pchnięcie

nożem czy sztyletem w lewy bok, takie głębokie, że musiało przebić serce.

A teraz przychodzi rzecz najdziwniejsza. Jak się panu zdaje, co znajdowało się

ponad zamordowanym? Dreszcz wstrząsnął mną od stóp do

głowy, ogarnęło mnie przeczucie czegoś strasznego, zanim jeszcze Sherlock Holmes

odpowiedział. Wyraz rachę, napisany krwią.

Tak jest, odparł drżącym głosem Lestrad i przez dobrą chwilę milczeliśmy

wszyscy. Postępowanie nieznanego mordercy było

tak systematyczne i niezrozumiałe, że zbrodnia stawała się tym straszniejsza.

Moje nerwy, zahartowane na polu bitwy, zaczęły mi odmawiać posłuszeństwa.

Drżałem cały. Widziano zabójcę, ciągnął dalej

Lestrad. Chłopiec, sprzedający mleko, jadąc do

mleczarni uliczką między oborą a tyłami hotelu, zauważył, że drabina, która tam

zwykle leżała, była oparta o jedno z okien na drugim piętrze, otwarte na oścież.

Chłopak, minąwszy hotel, obejrzał się i spostrzegł na drabinie jakiegoś człowieka,

który schodził z takim spokojem, tak nie zdradzając żadnego wzruszenia,

że chłopak wziął go za stolarza lub cieśle pracującego w hotelu.

Nie zwrócił więc na niego specjalnej uwagi.

Dziwił się tylko, że tak wcześnie zaczyna robotę.

Chłopak ma wrażenie, że mężczyzna był wysoki, miał czerwonawą twarz i miał na

sobie długi, brązowy płaszcz. Popełniwszy zabójstwo, pozostał

widocznie jeszcze przez jakiś czas w pokoju.

Znaleźliśmy bowiem wodę z krwią w miednicy, gdzie mył ręce, a na prześcieradle

plamy krwi, wykazujące, że ocierał nim nóż.

Spojrzałem na Holmesa, słysząc ten rysopis zabójcy, identyczny z tym,

jaki on mi podał, ale na twarzy mego towarzysza nie dostrzegłem najlżejszego

śladu uczucia trwogi lub choćby zadowolenia.

Czy nie znaleźliście w pokoju nic, co mogłoby naprowadzić na ślad mordercy?

spytał. Nic, zupełnie.

Stan Grison miał w kieszeni sakiewkę Drebera, ale tak pewnie bywało zazwyczaj,

skoro płacił za niego wszystkie rachunki.

W sakiewce było przeszło 80 funtów. Jakiekolwiek są pobudki tych niezwykłych

zbrodni, rabunek jest zupełnie wykluczony.

Nie znalazłem przy zamordowanym ani papierów, ani żadnych notatek,

tylko jeden telegram datowany z Cleveland jakiś miesiąc temu, zawierający słowa

JH jest w Europie. Bez podpisu.

I nic więcej? spytał Holmes.

Nic ważnego. Na łóżku leżała powieść,

którą nieszczęśliwy człowiek czytał widocznie przed zaśnięciem, a na krześle

obok fajka. Na stoliku stała szklanka wody,

a na parapecie okna małe drewniane pudełko z dwiema pigułkami.

Sherlock Holmes zerwał się z krzesła, wydając okrzyk radości.

Ostatnie ogniwo, zawołał. Już teraz nie brak mi niczego.

Policjanci spojrzeli na niego wzrokiem pełnym bezbrzeżnego zdumienia.

Mam nareszcie w ręku wszystkie nici, które składają się na ten zagmatwany

węzeł, rzekł mój towarzysz tonem zwierzenia.

Są jeszcze oczywiście pewne luki, ale to drobne szczegóły.

Głównych faktów, jakie zaszły od czasu rozstania się Drebera ze Stangersonem

na stacji do chwili znalezienia zwłok, jestem wszelako tak pewny, jak gdybym na

nie patrzył własnymi oczyma. Dam wam zaraz dowód.

Panie Lestrad, nie ma pan przypadkiem tych pigułek przy sobie?

Owszem, odparł Lestrad, wyjmując z kieszeni białe pudełeczko.

Zabrałem je ze sobą z sakiewką i depeszą i zamierzam złożyć wszystko razem w biurze

policyjnym. Ale pigułki wziąłem przypadkiem,

bo muszę wyznać, że nie przywiązuję do nich żadnej wagi.

Proszę mi je dać, rzekł Holmes. A teraz doktorze, dodał zwracając się

do mnie. Czy to zwyczajne pigułki?

Nie, stanowczo były perłowo szare, małe, okrągłe i prawie przezroczyste pod

światło. Wnoszący z ich lekkości i

przezroczystości muszą być rozpuszczalne w wodzie.

Zauważyłem. Właśnie, odparł Holmes.

A teraz doktorze, czy zechciałby pan zejść i przynieść tu tego niebora

taka jamnika, który męczy się już tak długo, że aż gospodyni prosiła wczoraj,

abyś pan położył kres jego cierpieniom?

Zszedłem do kuchni, przyniosłem pieska i położyłem go na poduszce przed

kominkiem. Ciężki oddech jamnika, szkliste oczy

wskazywały, że jego koniec się zbliżał, a biały jak śnieg pysk dowodził,

że przekroczył już zwykłe granicy żywota psów swojej rasy.

Przekroję teraz jedną pigułkę na pół, rzekł Holmes i dobywając z cyzoryka

zmienił swoje słowa w czyn. Jedną połówkę chowam do pudełka,

bo będzie mi później potrzebna, a drugą kładę do tego kieliszka,

gdzie jest łyżeczka wody. Widzicie panowie, że nasz przyjaciel

doktor ma słuszność i pigułka z łatwością się rozpuszcza.

To doświadczenie może być bardzo interesujące.

Odezwał się Lestrad tonem człowieka, który podejrzewa, że drwią z niego.

Nie widzę jednak, co to wszystko może mieć wspólnego ze śmiercią Józefa

Stangersona. Cierpliwości mój przyjacielu,

cierpliwości. Przekona się pan we właściwym czasie,

że ma bardzo wiele wspólnego. Teraz dodaję trochę mleka,

żeby mikstura była smaczniejsza, daję psu i widzimy, że pije chętnie.

Mówiąc to, Holmes wylał płyn z kieliszka do spodeczka i postawił go przed psem,

który chciwie wylizał wszystko do ostatniej kropli.

Poważne zachowanie się Holmesa oddziałało na nas do tego stopnia,

że siedzieliśmy wszyscy, milcząc, wpatrzeni w psa, czekając jakiegoś

zdumiewającego wyniku. Daremnie wszak, że pies leżał w dalszym

ciągu, wyciągnięty na poduszce, oddychając z trudnością,

nie czując się widocznie ani lepiej, ani gorzej po zażyciu lekarstwa.

Holmes wyjął zegarek, a w miarę tego, jak upływała minuta za minutą,

nie przynosząc żadnego rezultatu, na jego twarzy odbijało się coraz

dobitniej wielkie zmartwienie i rozczarowanie.

Gryzł wargi, bębnił palcami po stole, objawiał w ogóle gwałtowne

zniecierpliwienie, był tak silnie wzburzony, że żal mi się go zrobiło,

gdy obaj policjanci uśmiechali się drwiąco zachwyceni porażką.

Niepodobna, żeby to był zbieg okoliczności.

Zawołał zrywając się na koniec z krzesła.

Niepodobna, żeby to był tylko zwykły zbieg okoliczności.

Powtórzył chodząc wielkimi krokami po pokoju.

Te same pigułki, których działania domyślałem się w sprawie Drebera,

ukazują się znów po śmierci Stangersona.

A jednak są nieszkodliwe. Co to może znaczyć?

Cały łańcuch moich dowodzeń nie może być fałszywy.

To niepodobna. A jednak ten przeklęty pies nie zdycha.

A, a, mam, mam już, mam. Z okrzykiem radości rzucił się na

pudełeczko, przekroił drugą pigułkę na połowę, dodał mleka i podsunął znów

spodeczek jamnikowi. Zaledwie nieszczęśliwy piasek umoczył

język, konwulsyjne drgawki szarpnęły nim kilkakrotnie i padł martwy i sztywny,

jak rażony piorunem. Sherlock Holmes odetchnął głęboko i

otarł pod z czoła. Powinienem był mieć więcej wiary,

rzekł. Powinienem był wiedzieć, że gdy jakiś

fakt zaprzecza pozornie całemu szerogowi wniosków, okazuje się zawsze,

że należy dla tego faktu szukać innego wyjaśnienia.

Z dwóch pigułek w tym pudełku jedna zawierała zabójczą truciznę,

a druga była zupełnie nieszkodliwa. Powinienem był wiedzieć o tym,

zanim nawet ujrzałem pudełko. To ostatnie twierdzenie wydało mi się

tak zdumiewające, że trudno do prawdy było mi uwierzyć, iż Holmes mówi

przytomnie. Niemniej jednak nieżywy pies potwierdzał

jego wywody. Czułem, że mgła przysłaniająca mój

umysł stopniowo się rozprasza, że zaczyna zarysowywać się w nim

niejasne pojęcie prawdy. Wszystko to wydaje wam się tak

osobliwe, ciągnął dalej Holmes. Dlatego, że od początku śledztwa nie

uchwyciliście całego znaczenia jedynej prawdziwej wskazówki, jaka się wam

nastręczała. Los zrządził, że od razu zdałem sobie

z tego sprawę, a wszystko co zaszło następnie, potwierdziło tylko moje

początkowe podejrzenie i było faktycznie tylko naturalnym jego wynikiem.

Stąd rzeczy, które was wprawiały w osłupienie i w waszym mniemaniu

zaciemniały sprawę, mnie posłużyły do wyjaśnienia i do wzmocnienia

słuszności moich wniosków. Błędne jest mniemanie, że wypadki

niezwykłe są zarazem tajemnicze. Najpospolitsza zbrodnia bywa często

najbardziej tajemnicza, dlatego, że nie zawiera żadnych nowych ani

odrębnych cech, z których można by wyprowadzić wnioski.

Zabójstwo zajmujące nas obecnie byłoby daleko trudniejsze do wyjaśnienia,

gdyby zwłoki ofiary zostały znalezione po prostu na drodze, bez tych wszystkich

sensacyjnych okoliczności, jakie od razu nadały wybitne piętno całej zbrodni.

Wszystkie te osobliwe szczegóły nie tylko, że nie utrudniały wyjaśnienia

sprawy, ale przeciwnie jeszcze, ułatwiły nasze zadanie.

Gregson, który słuchał tych wywodów z widoczną niecierpliwością, nie mógł się

dłużej powstrzymać. Panie Holmes, rzekł, jesteśmy gotowi

wszyscy przyznać, że jest pana dzielny człowiek i że pan ma własną metodę pracy.

Niemniej teraz same teorie i kazania na nic nam się nie przydadzą.

Teraz chodzi o schwytanie zabójcy. Działałem na własną rękę i zdaje mi

się, że byłem w błędzie. Młody Harpentier nie może być sprawcą

tego drugiego zabójstwa. Lestrade tropił Stangersona i okazuje

się, że również się pomylił. Pan tymczasem rzucał od czasu do czasu

wzmianki, które każą wnosić, że pan wie więcej od nas.

Mamy zatem teraz prawo zapytać pana wprost, co pan wie o tej sprawie.

Czy może pan wymienić człowieka, który popełnił te zbrodnie?

Nie mogę nie przyznać go Rexonowi, że ma słuszność.

Zauważył Lestrade. Obaj robiliśmy co było w naszej mocy i

obaj ponieśliśmy porażkę. Niejednokrotnie od czasu jak jestem

tutaj wspominał pan, że ma pan wszystkie potrzebne dowody zbrodni.

Myślę, że ich pan dłużej dla siebie nie zatrzyma.

Najmniejsza zwłoka w aresztowaniu zbrodniarza, zauważyłem.

Może mu nastręczyć sposobność popełnienia jakiegoś nowego okrucieństwa.

Naglony tak przez nas wszystkich, Holmes wahał się widocznie.

Chodził ciągle po pokoju z głową spuszczoną na piersi i zmarszczonymi

brwiami, jak zawsze, gdy nad czymś głęboko rozmyślał.

Nie będzie już żadnych morderstw. Rzekł w końcu, stając nagle przed nami.

I możecie być tego pewni. Zapytaliście mnie, czy znam nazwisko

mordercy. Znam.

Sama świadomość jego nazwiska jest trobnostką w porównaniu z trudnością

schwytania go. Liczę jednak, że to wkrótce nastąpi.

Mam nadzieję dokonać tego własnymi siłami, ale to sprawa wymagająca wiele

taktu, bo mamy do czynienia z człowiekiem przebiegłym i zdolnym do

wszystkiego, który ma pomocnika równie mądrego jak on sam, o czym miałem się

sposobność przekonać. Dopóki ten człowiek nie domyśla się,

że ktoś go śledzi, jest pewna szansa schwytania go.

Ale skoro tylko poweźmie najlżejsze podejrzenie, zmieni nazwisko i zniknie

w jednej chwili wśród milionów mieszkańców naszej olbrzymiej stolicy.

Nie mając najmniejszego zamiaru urazić któregokolwiek z panów, zmuszony jestem

oświadczyć, że uważam, iż tym ludziom policja nie sprosta i dlatego nie prosiłem

panów o pomoc. Jeśli mi się nie uda, cała wina za to

niepowodzenie spadnie oczywiście na mnie.

Jestem na to przygotowany. Na razie przyrzekam, że z chwilą,

gdy będę mógł podzielić się tym co wiem, bez szkody dla swoich planów,

uczynię to niechybnie. Gregson i Lestrad nie byliby najmniej

zadowoleni z tego przyrzeczenia, ani też zachwyceni lekceważącą zmianką

o policji. Lestrad zaczerwienił się aż po same

korzonki swoich konopiastych włosów, a w okrągłych, wyłupiastych oczach

Gregsona zabłysła ciekawość i niechęć. Zanim wszakże którykolwiek z nich zdążył

sformułować jakieś zdanie, odezwało się nieśmiałe pukanie do drzwi i ukazał się

przedstawiciel bandy urwisów, Wiggins, we własnej, lichej i podejrzanej osobie.

Proszę łaski pana, poznajmił. Doroszka, stoi na dole.

Dobrze się sprawiłeś chłopcze, rzekł Holmes obojętnie.

Dlaczego nie wprowadzacie tego systemu do Scotland Yardu?

Ciągnął dalej, wyjmując z szuflady stalowe kajdanki.

Spójrzcie, jaka doskonała sprężyna. W okamgnieniu człowiek jest spętany.

Stary system też jest dobry, zauważył Lestrad.

Byle byśmy tylko mogli znaleźć człowieka, któremu moglibyśmy je nałożyć.

Prawda, prawda, odparł Holmes z uśmiechem. Doroszkaż mógłby mi pomóc, zamknąć i

znieść kuferek. Wiggins, zawołaj go na górę.

Stumiałem się, słysząc, że mój towarzysz mówi o wyjeździe.

Nie uprzedziwszy mnie o tym ani jednym słowem, w kącie pokoju stał mały kuferek.

Holmes wydobył go i zaczął zapinać sprzączkę.

Był zupełnie zatopiony w tym zajęciu, gdy doroszkaż wszedł do pokoju.

Niech mi pan pomoże zapiąć ten rzemień. Odezwał się Holmes, nie odwracając głowy.

Woźnica zbliżył się, spoglądając nieufnie dookoła i położył ręce na

kuferku, aby dopomóc Holmesowi. W tej chwili rozległ się suchy trzask,

metaliczny dźwięk i Sherlock Holmes zerwał się na równe nogi.

Panowie! Zawołał z błyszczącym wzrokiem.

Pozwólcie, niech wam przedstawię pana Jeffersona Hope'a, mordercę Enocha

Drebera i Józefa Stangersona. Wszystko to stało się z tak błyskawiczną

szybkością, że nie mogłem się zorientować, co się dzieje.

Chwila ta utkwiła mi doskonale w pamięci. Pamiętam wyraz triumfu w oczach Holmesa.

Dźwięk jego głosu, dziką rozpacz na twarzy doroszkaża, gdy spoglądał na

lśniące kajdanki, które jakby na skutek czarodziejskiego zaklęcia zacisnęły się

dookoła jego rąk. Przez kilka sekund staliśmy wszyscy bez

ruchu jak posągi. Po czym nagle woźnica z wściekłym rykiem

wyrwał się z uścisku Holmesa i rzucił się ku oknu.

Rama i szyby rozleciały się w kawałki, ale zanim zdołał wyskoczyć,

Gregson, Lestrade i Holmes podskoczyli ku niemu jak psy gącze za zwierzyną.

Zaciągnęli go na środek pokoju i tu rozpoczęła się straszna walka.

Był tak silny i gwałtowny, że co chwila pokonywał nas wszystkich czterech.

Miał moc człowieka w napadzie epileptycznym.

Twarz i ręce miał okropnie pokaleczone szkłem, ale utrata krwi nie zmniejszyłaby

wynajmniej jego siły oporu. Dopiero gdy Lestradowi udało się

wsunąć dłoń za krawat i gdy zaczął go dusić, zbrodniarz dał za wygraną.

Ale i wówczas nie byliśmy pewni swego, dopóki nie skuliśmy jego nóg tak samo

jak rąk, po czym powstaliśmy wyczerpani, nie mogąc złapać tchu.

Na dole stoi jego dorożka, rzekł Sherlock Holmes.

Możemy z niej skorzystać. Zawiezie nas do Scotland Yardu,

a teraz panowie ciągną dalej z uprzejmym uśmiechem.

Mamy wyjaśnienie naszej małej tajemnicy.

Możecie mnie pytać. O co wam się tylko spodoba?

Odpowiem na wszystko z przyjemnością.

7 7 7 7

Rozdział siódmy. Światło wśród ciemności. Chapter|seventh|Light|in the midst of|darkness Chapter seven. Light in the midst of darkness.

Ale staje mi się, że przerwałem naradę wojenną. But|it seems|to me||that|I interrupted|the meeting|war Aber es wird mir klar, dass ich den Kriegsrat unterbrochen habe. But it seems to me that I interrupted a war council.

Czy nie zechciałby pan nam opowiedzieć, co pan widział i zrobił? Would|not|want|sir|to us|to tell|what|you|saw|and|did Would you be so kind as to tell us what you saw and did?

stację. Prawdopodobnie przed rozstaniem umówili station|Probably|before|parting|they agreed Bahnhof. Bevor sich ihre Wege trennten, vereinbarten sie vermutlich station. They probably agreed before parting where they would meet the next day, Holmes noted.

spytałem. U siebie. I asked|at your place|myself I asked. At his place.

I? Pójdę do niego. I|will go|to|him I? Ich werde zu ihm gehen. And? I will go to him.

Odparłem. Pomyślałem, że moje niespodziewane I replied|I thought|that|my|unexpected Ich habe geantwortet. Ich dachte, dass meine unerwartete I replied. I thought that my unexpected

Znajdował się na drugim piętrze, a prowadził do niego mały korytarzyk. He was|located|on|second|floor|and|led|to|it|small|corridor It was on the second floor, and it was accessed by a small corridor.

ale podważyliśmy je we dwóch i wyłamaliśmy. but|we pried|it|together|two|and|we broke out Aber zwei von uns hebelten sie aus und brachen sie heraus. but the two of us pried it open and broke it down.

razu, że był to ten sam człowiek, który wynajął pokój jako Joseph immediately|that|was|it|the|same|man|who|rented|room|as|Joseph sofort, dass es sich um denselben Mann handelte, der das Zimmer gemietet hatte wie Joseph that it was the same man who had rented the room as Joseph

Stangerson. Przyczyną śmierci było pchnięcie Stangerson|The cause|of death|was|stabbing Stangerson. The cause of death was a stab.

odpowiedział. Wyraz rachę, napisany krwią. he answered|The word|debt|written|in blood answered. The word 'revenge', written in blood.

wszyscy. Postępowanie nieznanego mordercy było everyone|The behavior|unknown|murderer|was Everyone. The actions of the unknown murderer were

Drżałem cały. Widziano zabójcę, ciągnął dalej I was trembling|all over|The killer was seen|murderer|he continued|further Ich zitterte am ganzen Körper. Der Mörder war gesehen worden, fuhr er fort I was shaking all over. The killer was seen, he continued.

zwykle leżała, była oparta o jedno z okien na drugim piętrze, otwarte na oścież. usually|lay|was|leaning|against|one|of|windows|on|second|floor|open|to|wide The boy, having passed the hotel, looked back and noticed a man on the ladder,

że chłopak wziął go za stolarza lub cieśle pracującego w hotelu. that|boy|took|him|for|carpenter|or|joiner|working|in|hotel that the boy took him for a carpenter or a joiner working in the hotel.

Nie zwrócił więc na niego specjalnej uwagi. He did not|pay|so|to|him|special|attention He didn't pay him any special attention.

Chłopak ma wrażenie, że mężczyzna był wysoki, miał czerwonawą twarz i miał na The boy|has|impression|that|man|was|tall|had|reddish|face|and|had|on The boy has the impression that the man was tall, had a reddish face, and was wearing

jaki on mi podał, ale na twarzy mego towarzysza nie dostrzegłem najlżejszego what|he|to me|gave|but|on|face|my|companion|not|I noticed|slightest die er mir reichte, aber auf dem Gesicht meines Begleiters sah ich nicht die geringste that he had given me, but on my companion's face I did not see the slightest

śladu uczucia trwogi lub choćby zadowolenia. trace||fear|or|even|satisfaction no trace of a feeling of dread or even satisfaction.

spytał. Nic, zupełnie. he asked|Nothing|completely he asked. Nothing, absolutely.

Stan Grison miał w kieszeni sakiewkę Drebera, ale tak pewnie bywało zazwyczaj, Stan|Grison|had|in|pocket|purse|Dreber's|but|so|surely|was|usually Stan Grison had Dreber's purse in his pocket, but that was usually the case,

skoro płacił za niego wszystkie rachunki. since|he paid|for|him|all|bills since he paid all his bills.

zbrodni, rabunek jest zupełnie wykluczony. crime|robbery|is|completely|excluded Verbrechen, ist Raub völlig ausgeschlossen. crimes, robbery is completely ruled out.

Nie znalazłem przy zamordowanym ani papierów, ani żadnych notatek, I didn't|find|by|murdered|nor|papers|nor|any|notes I found neither papers nor any notes with the murdered man,

I nic więcej? spytał Holmes. And|nothing|more|asked|Holmes And nothing more? asked Holmes.

policyjnym. Ale pigułki wziąłem przypadkiem, police|But|pills|I took|by accident Polizei. Aber ich habe die Pillen aus Versehen genommen, But I took the pills by accident,

do mnie. Czy to zwyczajne pigułki? to|me|Is|it|ordinary|pills zu mir. Sind das normale Pillen? to me. Are these ordinary pills?

Zauważyłem. Właśnie, odparł Holmes. I noticed|exactly|replied|Holmes Das habe ich bemerkt. Genau, antwortete Holmes. I noticed. Exactly, replied Holmes.

abyś pan położył kres jego cierpieniom? you (formal)|sir|put|end|his|sufferings dass Sie seinem Leiden ein Ende setzen? if you could put an end to his suffering?

Stangersona. Cierpliwości mój przyjacielu, Stangerson|Patience|my|friend Stangerson. Patience, my friend,

dobitniej wielkie zmartwienie i rozczarowanie. more clearly|great|worry|and|disappointment great concern and disappointment.

A jednak są nieszkodliwe. Co to może znaczyć? And|yet|are|harmless|What|it|may|mean And yet they are harmless. What could this mean?

Cały łańcuch moich dowodzeń nie może być fałszywy. The whole|chain|my|proofs|not|can|be|false Meine gesamte Befehlskette kann nicht falsch sein. The entire chain of my evidence cannot be false.

To niepodobna. A jednak ten przeklęty pies nie zdycha. It|is not possible|And|yet|that|cursed|dog|not|dies It is impossible. And yet that cursed dog is not dying.

A, a, mam, mam już, mam. Z okrzykiem radości rzucił się na And|but|I have|I have|||With|shout|of joy|he threw|himself|at Ah, ah, I have, I have it already, I have it. With a cry of joy, he threw himself at

Stąd rzeczy, które was wprawiały w osłupienie i w waszym mniemaniu From here|things|that|you|put|in|astonishment|and|in|your|opinion Daher die Dinge, die Sie wütend gemacht haben, und in Ihrem Kopf Thus, the things that left you stunned and in your opinion

zaciemniały sprawę, mnie posłużyły do wyjaśnienia i do wzmocnienia obscured|the matter|me|served|for|clarification|and|for|strengthening obscured the matter, served me to clarify and strengthen

gdyby zwłoki ofiary zostały znalezione po prostu na drodze, bez tych wszystkich if|body|of the victim|were|found|||on|the road|without|those|all wenn der Leichnam des Opfers einfach auf der Straße gefunden worden wäre, ohne alle if the victim's body had simply been found on the road, without all those

wszyscy przyznać, że jest pana dzielny człowiek i że pan ma własną metodę pracy. everyone|to admit|that|is|sir|brave|man|and|that|you|has|own|method|of working to all admit that you are a brave man and that you have your own method of working.

Niemniej teraz same teorie i kazania na nic nam się nie przydadzą. Nevertheless|now|mere|theories|and|sermons|for|nothing|us|reflexive pronoun|not|will be useful Nun nützen uns aber Theorien und Predigten allein nichts. Nevertheless, now theories and sermons will be of no use to us.

Czy może pan wymienić człowieka, który popełnił te zbrodnie? Can|you|Mr|name|man|who|committed|these|crimes Können Sie den Namen des Mannes nennen, der diese Verbrechen begangen hat? Can you name the person who committed these crimes?

Nie mogę nie przyznać go Rexonowi, że ma słuszność. I cannot|can|not|admit|it|to Rexon|that|has|right Ich muss Rexon zugestehen, dass er Recht hat. I can't help but admit to Rexon that he is right.

Naglony tak przez nas wszystkich, Holmes wahał się widocznie. Driven|so|by|us|all|Holmes|hesitated|himself|evidently Pressed so by all of us, Holmes was visibly hesitant.

mordercy. Znam. murderers|I know of the murderer. I do.

oświadczyć, że uważam, iż tym ludziom policja nie sprosta i dlatego nie prosiłem ||||||||справится с|||| to declare|that|I believe|that|these|people|police|not|will cope|and|therefore|not|I asked to declare that I believe the police will not be able to handle these people and that is why I did not ask

panów o pomoc. Jeśli mi się nie uda, cała wina za to gentlemen|for|help|If|me|it|not|succeeds|all|blame|for|this Gentlemen um Hilfe. Wenn ich versage, ist die ganze Schuld für diese you gentlemen for help. If I fail, all the blame for it

niepowodzenie spadnie oczywiście na mnie. failure|will fall|of course|on|me the failure will of course fall on me.

Jestem na to przygotowany. Na razie przyrzekam, że z chwilą, ||||||Обещаю||| I am|for|it|prepared|For|now|I promise|that|from|moment Ich bin bereit, dies zu tun. Für den Moment, das verspreche ich, I am prepared for that. For now, I promise that as soon as

zadowoleni z tego przyrzeczenia, ani też zachwyceni lekceważącą zmianką |||обещания||||пренебрежительным|упоминанием pleased|with|this|promise|nor|also|delighted|dismissive|mention über dieses Versprechen, noch über den abweisenden Wechsel der pleased with this promise, nor would they be delighted with the dismissive mention.

o policji. Lestrad zaczerwienił się aż po same |||покраснел до|||| about|police|Lestrade|blushed|himself|all|up|very über die Polizei. Lestrad errötete auf dem ganzen Weg zum about the police. Lestrade blushed all the way to the roots of his hemp-like hair,

korzonki swoich konopiastych włosów, a w okrągłych, wyłupiastych oczach корни своих волос||конопляных||||круглых|выпученных| roots|of their|hemp-like|hair|and|in|round|bulging|eyes and in Gregson's round, bulging eyes,

Gregsona zabłysła ciekawość i niechęć. Zanim wszakże którykolwiek z nich zdążył ||||неприязнь|||||| |shone|curiosity|and|reluctance|Before|however|any|from|them|had time curiosity and reluctance sparkled. However, before either of them could

sformułować jakieś zdanie, odezwało się nieśmiałe pukanie do drzwi i ukazał się |||раздался||робкое|||||| to formulate|some|sentence|there was|a|timid|knocking|at|the door|and|appeared|himself einen Satz zu formulieren, klopfte es zaghaft an die Tür und es erschien ein formulate any statement, there was a timid knock at the door and appeared

przedstawiciel bandy urwisów, Wiggins, we własnej, lichej i podejrzanej osobie. ||||||жалкой||подозрительной| representative|gang|little rascals|Wiggins|in|his own|shabby|and|suspicious|person Vertreter einer Bande von Ganoven, Wiggins, in seiner eigenen ausschweifenden und verdächtigen Person. a representative of the gang of rascals, Wiggins, in his own shabby and suspicious person.

Proszę łaski pana, poznajmił. Doroszka, stoi na dole. |||познакомьтесь|Дилижанс внизу стоит.||| Please|of grace|sir|introduced himself|The carriage|is standing|on|the ground Please, sir, let me know. The carriage is waiting downstairs.

Dlaczego nie wprowadzacie tego systemu do Scotland Yardu? ||Почему не вводите||||| Why|not|do you introduce|this|system|to|Scotland|Yard Why don't you implement this system at Scotland Yard?

Ciągnął dalej, wyjmując z szuflady stalowe kajdanki. ||||||наручники He continued|further|taking out|from|the drawer|steel|handcuffs Er fuhr fort und nahm die stählernen Handschellen aus der Schublade. He continued, taking steel handcuffs out of the drawer.

Spójrzcie, jaka doskonała sprężyna. W okamgnieniu człowiek jest spętany. |||пружина||мгновенно|||связан Look|what a|perfect|spring|In|an instant|man|is|bound Was für ein perfekter Frühling. Im Handumdrehen ist der Mann dick eingemummelt. Look at this perfect spring. In an instant, a man is bound.

Prawda, prawda, odparł Holmes z uśmiechem. Doroszkaż mógłby mi pomóc, zamknąć i The truth||replied|Holmes|with|a smile|The cab driver|could|me|help|to close|and Stimmt, stimmt, antwortete Holmes mit einem Lächeln. Dorosh könnte mir helfen, die Klappe halten und True, true, replied Holmes with a smile. The cab driver could help me, close and

znieść kuferek. Wiggins, zawołaj go na górę. |сундук||позови его наверх||| carry down|suitcase|Wiggins|call|him|upstairs|up carry the trunk. Wiggins, call him upstairs.

Nie uprzedziwszy mnie o tym ani jednym słowem, w kącie pokoju stał mały kuferek. |не предупредив|||||||||||| Not|having warned|me|about|this|not even|one|word|in|corner|room|stood|small|trunk Without warning me about it with a single word, a small trunk stood in the corner of the room.

Holmes wydobył go i zaczął zapinać sprzączkę. |||||застёгивать|пряжку Holmes|pulled out|him|and|started|to fasten|the buckle Holmes took it out and began to fasten the buckle.

Niech mi pan pomoże zapiąć ten rzemień. Odezwał się Holmes, nie odwracając głowy. ||||застегнуть|||||||не поворачивая головы| Let|me|sir|help|fasten|this|strap|He spoke|himself|Holmes|not|turning|head Helfen Sie mir, den Tanga zu schließen. Holmes meldete sich zu Wort, ohne den Kopf zu drehen. Please help me fasten this strap. Holmes said, not turning his head.

Woźnica zbliżył się, spoglądając nieufnie dookoła i położył ręce na ||||недоверчиво||||| The driver|approached|himself|looking|distrustfully|around|and|placed|hands|on Der Kutscher trat heran, blickte sich misstrauisch um und legte seine Hände auf die The coachman approached, looking around suspiciously and placed his hands on

Panowie! Zawołał z błyszczącym wzrokiem. Gentlemen|He called|with|shining|gaze Gentlemen! He called out with a gleaming eye.

Drebera i Józefa Stangersona. Wszystko to stało się z tak błyskawiczną ||||||||||молниеносной Dreber|and|Joseph|Stangerson|Everything|this|happened|itself|with|so|lightning-fast Dreber und Joseph Stangerson. All dies geschah in so kurzer Zeit Dreber and Joseph Stangerson. All of this happened with such lightning speed.

Chwila ta utkwiła mi doskonale w pamięci. Pamiętam wyraz triumfu w oczach Holmesa. ||запомнилась|||||||||| moment|this|stuck|in my|perfectly|in|memory|I remember|expression|triumph|in|eyes|Holmes That moment is perfectly etched in my memory. I remember the look of triumph in Holmes's eyes.

lśniące kajdanki, które jakby na skutek czarodziejskiego zaklęcia zacisnęły się блестящие наручники||||||волшебного|волшебного заклинания|| shining|handcuffs|which|as if|by|result|magical|spell|tightened|themselves glänzende Handschellen, die sich wie von Geisterhand anzogen the shiny handcuffs that seemed to have tightened around his hands as if by a magical spell.

ruchu jak posągi. Po czym nagle woźnica z wściekłym rykiem ||статуи||||||| movement|like|statues|After|which|suddenly|coachman|with|furious|roar the movement like statues. Then suddenly the coachman with a furious roar

Zaciągnęli go na środek pokoju i tu rozpoczęła się straszna walka. Затащили|||||||||| They dragged|him|to|the middle|of the room|and|here|began|itself|terrible|fight They dragged him to the center of the room and a terrible struggle began.

Był tak silny i gwałtowny, że co chwila pokonywał nas wszystkich czterech. ||||||||побеждал||| He was|so|strong|and|violent|that|every|moment|defeated|us|all|four He was so strong and violent that he overcame all four of us every moment.

Twarz i ręce miał okropnie pokaleczone szkłem, ale utrata krwi nie zmniejszyłaby |||||||||||не уменьшила бы The face|and|hands|had|terribly|cut|by glass|but|loss|of blood|not|would decrease His face and hands were horribly cut by glass, but the loss of blood would not diminish

wynajmniej jego siły oporu. Dopiero gdy Lestradowi udało się по крайней мере|||||||| at least|his|forces|resistance|only|when|to Lestrade|succeeded|himself Und schon gar nicht seine Widerstandskräfte. Erst als es Lestrad gelang, die his resistance at all. It was only when Lestrade managed

wsunąć dłoń za krawat i gdy zaczął go dusić, zbrodniarz dał za wygraną. просунуть|||галстук|||||||||сдался to slide|hand|behind|tie|and|when|he started|it|to choke|criminal|gave|for|up Er schob seine Hand hinter seine Krawatte und als er begann, ihn zu würgen, gab der Verbrecher auf. to slip his hand behind the tie and began to choke him that the criminal gave in.

Ale i wówczas nie byliśmy pewni swego, dopóki nie skuliśmy jego nóg tak samo |||||||||сковали|||| But|and|then|not|we were|sure|of ourselves|until|not|we shackled|his|legs|so|the same Aber selbst dann waren wir uns nicht sicher, bis wir ihm auf die Füße geklettert waren. But even then we were not sure of ourselves until we had shackled his legs just like his arms.

jak rąk, po czym powstaliśmy wyczerpani, nie mogąc złapać tchu. |||||измученные|||| how|hands|after|what|we rose|exhausted|not|being able|to catch|breath wie Hände, woraufhin wir uns erschöpft erhoben, ohne zu Atem zu kommen. Then we stood up exhausted, unable to catch our breath.

Możemy z niej skorzystać. Zawiezie nas do Scotland Yardu, We can|from|her|use|She will take|us|to|Scotland|Yard Wir können es benutzen. Es wird uns zu Scotland Yard führen, We can use it. It will take us to Scotland Yard,

a teraz panowie ciągną dalej z uprzejmym uśmiechem. |||тянут дальше с|||| and|now|gentlemen|continue|further|with|polite|smile und jetzt fahren die Männer mit einem höflichen Lächeln fort. and now gentlemen, please continue with a polite smile.

Mamy wyjaśnienie naszej małej tajemnicy. We have|explanation|our|small|secret Wir haben eine Erklärung für unser kleines Geheimnis. We have an explanation for our little mystery.

Odpowiem na wszystko z przyjemnością. I will answer|to|everything|with|pleasure Ich werde alles mit Vergnügen beantworten. I will gladly answer everything.

SENT_CWT:AFkKFwvL=15.27 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=9.37 en:AFkKFwvL openai.2025-01-22 ai_request(all=334 err=0.00%) translation(all=278 err=0.72%) cwt(all=2564 err=0.35%)