LO-teria - Małgorzata Karolina Piekarska, MÓL

MÓL

– Opowiem ci kawał – zaczęła Ewa.

Wracały ze szkoły tylko we dwie. Chłopcy mieli jeszcze dwie lekcje wuefu. Dziewczyny, które ćwiczyły osobno, zostały zwolnione do domu. Ich wuefistka zachorowała. Żadnej nie chciało się czekać na chłopców. Choć każdej z innego powodu. Ewa nie chciała, by sobie Michał myślał za dużo, a Małgosia…

– Bardzo śmieszny kawał – dodała Ewa.

Małgosia jednak nie odpowiedziała. Nie śmieszyło jej nic. Zwłaszcza od wczoraj. Od tego strasznego odkrycia, którego dokonała przypadkiem, wracając z lekcji w Pałacu Kultury. Obraz, który wtedy zobaczyła, znów stanął jej w pamięci. Odpędziła go jak natrętną muchę, jednak łzy same napłynęły jej do oczu. Mimo woli pociągnęła nosem. Postanowiła za wszelką cenę skupić się na tym, co mówiła Ewa. Kawał. Niech będzie kawał.

– Pewna babka przyjmowała u siebie kochanka. Mąż wcześniej wrócił z delegacji, więc żona wsadziła kochanka do szafy. Mąż wpada do sypialni, widzi żonę nagusieńką przy drzwiach szafy, więc coś mu nie pasuje i otwiera szafę. Patrzy, a w środku stoi jakiś goły facet. Pyta go mąż: „A to co?”. A facet na to: „Mól”. Mąż wzruszył ramionami i zamknął szafę. Siadł z żoną do kolacji, w połowie posiłku zobaczył, że drzwi szafy otworzyły się, facet wyszedł, ale tym razem owinięty w futro, i zmierza do wyjścia. „Co się dzieje? Dokąd idziesz w tym futrze?” − spytał mąż i usłyszał odpowiedź: „Nic. Po prostu doszedłem do wniosku, że zjem w domu”.

Ku zdumieniu Ewy Małgosi nie rozbawił dowcip. Z minuty na minutę jej twarz przybierała coraz smutniejszy wyraz. Przy słowach „zjem w domu” Ewie wydało się, że widzi w oczach koleżanki łzy. Kiedy sama po opowiedzeniu kawału ryknęła śmiechem, Małgosia zaniosła się płaczem.

– Czemu ryczysz? – spytała Ewa.

– Nieśmieszne?

Małgosia przecząco pokręciła głową.

– Co się dzieje? Normalnie byś się z tego śmiała. Że ktoś udaje mola, że ktoś wierzy w to, że jest molem… Że facet mówi, że zamierza w domu zjeść czyjeś futro…

Małgosia ryczała coraz głośniej.

– Matko! Powiedz, co się stało.

– Nie mogę – szepnęła Małgosia przez łzy.

– Dlaczego?

– Bo jak powiem na głos, to wtedy stanie się prawdą.

– Co ty bredzisz? – Ewa nic nie rozumiała.

– Ty tego nie zrozumiesz… – jęknęła Małgosia. – Twoi rodzice się kochają.

– No… – potwierdziła Ewa i się zamyśliła. – Sama jestem w szoku – dodała po chwili. – Ostatnio nakryłam ich na całowaniu się i jeszcze ojciec zrobił matce scenę zazdrości!

– No właśnie – wychlipała Małgosia.

– A twoi nie?

Małgosia nie odpowiedziała. Myślała o mamie, która od kilku miesięcy jeździła po szpitalach i sanatoriach. Stwierdzono, że z powodu klimakterium ma zaburzenia psychiczne i stany depresyjne. Małgosia jej nie poznawała. Nie umiała się z nią porozumieć. Nawet nie chciała. To już nie była mama, tylko obca osoba. Pozostawał ojciec. Ostatnio ciągle nieobecny. Mówił, że ma dużo pracy. Wierzyła mu. Do wczoraj. Choć wszystko zaczęło się dużo wcześniej.

* * *

To było tydzień temu. Umówiła się, że Maciek odbierze ją z francuskiego. Spotkają się w holu na dole Pałacu Kultury i Nauki. Ale kiedy wyszła z lekcji i włączyła komórkę, odczytała esemesa, który brzmiał: Musiałem z mamą pojechać do lekarza. Zadzwonię wieczorem. Przepraszam. Rozejrzała się po holu. Czy jest jeszcze Justyna, koleżanka, z którą kolejny rok siedziała w jednej ławce na dodatkowym francuskim? Proponowała jej dziś wspólną wyprawę do empiku. Jest. Justyna powoli wkładała rękawiczki. Małgosia szybko podeszła i powiedziała:

– Jeśli jeszcze aktualne i idziesz do empiku, to przejdę się z tobą.

– A co? – Justyna się zaśmiała. – Ukochany nawalił?

– Nie… przysłał esemesa, że musiał pojechać z mamą do szpitala – odparła Małgosia.

– Czyli nawalił – stwierdziła Justyna, poprawiając wąskie rękawiczki.

– Nie… jeśli coś takiego napisał, to znaczy, że to poważna sprawa. Wiesz… poczekaj… zadzwonię. – Małgosia szybko wcisnęła trójkę, pod którą w jej komórce był zapisany Maciek, ale po kilku sygnałach włączyła się poczta.

– No to ładnie. – Justyna pokręciła znacząco głową. – Na pewno jest z inną. Faceci to świnie. To co? Idziesz? Czy będziesz się tak przejmować?

– Idę – odparła Małgosia, ale chęć na spacer Justyną powoli jej mijała. Małgosia chętnie by się wycofała z propozycji, ale jak? – Chodźmy do tego empiku przy rondzie De Gaulle'a – powiedziała po chwili z nadzieją, że Justyna nie będzie chciała i wtedy się pożegnają. – Ty i tak mieszkasz w Centrum, a ja mam stamtąd lepszy dojazd do domu.

– Może być – zgodziła się Justyna. Wyszły z pałacu i ruszyły w stronę Alej Jerozolimskich.

– Faceci to świnie – mówiła Justyna po drodze. – Chodziłam z jednym takim. Po miesiącu okazało się, że miał jeszcze jedną dziewczynę. Ze swojego podwórka.

– Maciek nie ma podwórka… To znaczy, on mieszka w takiej małej kamienicy i tam…

– No to z zajęć pozalekcyjnych kogoś dorwał. Nie wiesz, jak to jest z facetami? Popatrz na Filipa.

– Kto to Filip?

– No ten, co siedzi w drugim rzędzie – powiedziała Justyna takim tonem, jakby nieznajomość Filipa była oznaką kretynizmu.

– Nie kojarzę.

– Litości! Małgorzata! Filip! Ten brunet! Co ma kręcone włosy…

– Ten, co mu się myli plus-que-parfait z…

– Matko! – Justyna aż przystanęła na chodniku. Znajdowały się tuż przed przejściem podziemnym pod skrzyżowaniem Alej Jerozolimskich z Marszałkowską. Justyna, gestykulując niemal teatralnie, klarowała: – Zachowujesz się jak jakiś kujon. Co mu się myli? A pieprzyć to, co mu się myli.

– No dobra – ustąpiła Małgosia. – Pieprzyć. Ale ten czy nie ten, bo inaczej nie skumam.

– No ten – zgodziła się niechętnie Justyna. – Ten, co do tej pory mówi po francusku z angielskim akcentem, bo przez rok mieszkał w Londynie.

– No to trzeba było tak od razu mówić. No i co z nim?

W tym momencie rozległ się dźwięk przychodzącego esemesa. Małgosia sięgnęła po komórkę.

Nie mogłem odebrać. Jestem z mamą na ostrym dyżurze. Nie martw się. Tak zwany ładny gips. Kocham cię.

Małgosia się uśmiechnęła. Pokazać Justynie esemesa czy nie? Nie. Nie pokaże. To nie jest esemes do Justyny, ale do niej.

– No i co? – spytała Justyna, ruchem głowy pokazując komórkę, którą Małgosia wpychała do kieszeni.

– Nic. Jest na ostrym dyżurze. Jakiś gips. Powie mi wieczorem.

– Na czym to ja skończyłam?

– Na Filipie.

– No więc moja koleżanka, która chodzi z Filipem do klasy, opowiadała, że on zmienia dziewczyny jak rękawiczki. Że jak któraś na niego nie leci, to tak długo koło niej się kręci, aż zacznie lecieć. Widziałam, że i na ciebie patrzył.

Małgosia wzruszyła ramionami. A co ją obchodzi jakiś Filip? Na dodatek taki, który jest najwyraźniej tępy. Raz z nim gadała. Wyszło, że i z angielskim u niego cieniutko. Maciek zaraz by powiedział, że to miejsce, w którym mieszkał przez rok, nie nazywało się Londyn, ale Lądek Zdrój.

– A ty też kręciłaś z tym Filipem? – spytała Małgosia. Weszły właśnie po schodach na przystanek tramwajowy, z którego odjeżdżały tramwaje w kierunku Pragi Południe.

– Wsiadamy – rzuciła krótko Justyna.

Do tramwaju wskoczyły w ostatniej chwili, bo tuż za nimi zamknęły się drzwi. Szarpnął. Małgosia ledwo zdążyła złapać dłonią poręcz. I wtedy go zobaczyła. Siedział w służbowym samochodzie obok jakiejś kobiety.

– O! Patrz! Mój ojciec! – powiedziała do Justyny, która właśnie po raz kolejny zaczynała mówić o sobie i Filipie.

– Gdzie?

– Tu, w tym granatowym oplu.

– A ta kobieta obok to twoja mama? – spytała Justyna.

– Nie – odparła Małgosia, która zauważyła jedynie ciemny warkocz kobiety, i po chwili dodała: – Mama jest w sanatorium.

– Skoro nie mama, to pewnie kochanka – stwierdziła Justyna i pokiwała głową ze zrozumieniem.

– No wiesz! – oburzyła się Małgosia. – Jak możesz coś takiego mówić! To służbowy samochód. Poza tym… mój ojciec by nigdy…

– Też tak kiedyś myślałam – odparła lekceważąco Justyna. – Dopóki przez zupełny przypadek nie znalazłam w biurku starego listu od jakiejś babki.

– Mój ojciec taki nie jest! – odparła Małgosia z mocą.

– Lepiej go poobserwuj, zamiast bronić – powiedziała Justyna i szybko dodała: – Wysiadamy.

– Wiesz co… – Małgosia się zawahała. – Idź sama. Odechciało mi się.

– Obraziłaś się.

– Nie – odparła Małgosia.

Jednak nie do końca było to zgodne z prawdą. Justyna zrobiła jej ogromną przykrość.

W domu Małgosia długo szukała sobie miejsca. Zegar na ścianie nerwowo tykał, a Małgosia krążyła wokół biurka ojca i biła się z myślami. Szukać czy nie szukać. Nie zdążyła zdecydować. W drzwiach usłyszała zgrzyt przekręcanego klucza. Pobiegła do korytarza.

– Widziałam cię dzisiaj – powiedziała, pomagając mu zdjąć palto.

– Tak? Gdzie?

– spytał ojciec i odstawiwszy teczkę na podłogę, poszedł do łazienki myć ręce.

– Na mieście w służbowym samochodzie. Jechałeś z jakąś kobietą.

– A co ty robiłaś na mieście? – spytał i spojrzał na Małgosię badawczo.

– No jak to co? – Małgosia wzruszyła ramionami. – Przecież w poniedziałki i środy mam dodatkowy francuski, a dziś jest poniedziałek.

– Oj, popatrz! Tak jestem zaganiany, że zapomniałem – odparł ojciec i wytarłszy ręce w wiszący nad umywalką malutki ręczniczek, ruszył w stronę kuchni.

* * *

– Co masz taką minę? No mów! – Ewa szturchnęła koleżankę. Małgosia milczała. – Co? Nie jestem godna, by mi zaufać? Ja tobie opowiedziałam o swoich rozterkach. O Spytku i Michale.

Małgosia westchnęła ciężko, ale nadal milczała.

– Kamili byś powiedziała, choć ostatnio to ja zawsze mam dla ciebie czas.

Małgosia rozszlochała się na dobre.

– Nie rycz, tylko powiedz. Może ci pomogę.

– Kiedy się boję.

– Przysięgam, że zachowam to dla siebie.

– Nie o to chodzi… – wychlipała Małgosia. – Boję się w ogóle o tym mówić. Boję się powiedzieć o tym na głos. Rozumiesz? – spytała i spojrzała na Ewę z nadzieją.

Ewa skinęła głową. Zaczynała rozumieć. Jak to Małgosia wcześniej powiedziała? Że jak powie na głos, to wtedy stanie się prawdą? O rany!

– Ale wiesz co… – zaczęła ostrożnie Ewa, spoglądając na Małgosię. – Czasami takie wypłakanie się komuś pomaga. Bo ktoś obcy potrafi spojrzeć na to z boku… Może źle oceniasz rzeczywistość?

Małgosia spojrzała na Ewę i po chwili wyrzuciła z siebie potok rwanych zdań. O tym, jak zajrzała do notesu ojca, jak znalazła tam wiele razy wpisane imię Alina. Jak pod wczorajszą datą widniało: „Kawiarnia Telimena Alina 15.00”. Jak rano spytała ojca, co robi, a on odpowiedział, że ma dziś o piętnastej spotkanie w prokuraturze. O tym, jak o piętnastej znalazła się pod kawiarnią Telimena i przez okno widziała, jak ojciec głaskał dłoń kobiety z czarnym warkoczem.

– Nic więcej nie widziałaś?

– Nie – wychlipała Małgosia. – Nie chciałam patrzeć.

– A gdzie jest ta kawiarnia Telimena?

– Przy prokuraturze.

– To może umówił się jednak w sprawach służbowych? Prawnicy tak robią. Spotykają się w kawiarniach i tam rozmawiają.

– I głaszczą klientów po ręku?

– Może czasem trzeba? Dobry adwokat jest czasem ponoć jak psycholog. A twój ojciec jest przecież adwokatem. – Było to raczej stwierdzenie niż pytanie.

– Radcą prawnym – dopowiedziała Małgosia. – Ostatnio dostał lepszą pracę, służbowy samochód…

– Może ta kobieta to ktoś z pracy? – powiedziała Ewa, starając się, by jej głos brzmiał uspokajająco.

Małgosia wzruszyła ramionami, ale… poczuła jakiś błogi spokój. W końcu pewnie nie miałaby takich myśli, gdyby nie Justyna. Gdyby nie to jej głupie paplanie.

Doszły z Ewą do skrzyżowania Zwycięzców z Saską. Stanęły na światłach. Ależ ta droga ze szkoły się im wlekła.

– Chcesz wpaść do mnie? – spytała Ewa.

Małgosia pokręciła głową.

– Lepiej ty chodź do mnie – zaproponowała.

Gdy zmieniło się światło, przeszły na drugą stronę jezdni i ruszyły w kierunku żółtego domu przy Saskiej, w którym mieszkała Małgosia. Po chwili stanęły przed klatką. Małgosia wystukała kod odblokowujący domofon i obie powoli weszły do budynku. Małgosia przystanęła i wyjęła z plecaka klucze. W tym momencie na górze trzasnęły drzwi od mieszkania. Dla Ewy ten dźwięk był obcy. Dla Małgosi znajomy. Tak właśnie trzaskały drzwi od jej mieszkania. Jednak głos zbiegających po schodach osób nie brzmiał znajomo. Kroki przybliżyły się i na półpiętrze dziewczynki minęła kobieta. Małgosia zdążyła zauważyć jedynie czarny warkocz.

– O Boże – jęknęła.

– Co się stało? – spytała Ewa.

– Znasz tę kobietę? Kto to był?

– Mól – odparła Małgosia i się rozpłakała. Zresztą po raz kolejny tego dnia.

MÓL Motte moth МІЛЬ KILL MÓL

– Opowiem ci kawał – zaczęła Ewa. Ich werde erzählen|dir|Witz|begann|Ewa ||a joke|| "Let me tell you a joke," Eve began. – Ich erzähle dir einen Witz – begann Ewa.

– Bardzo śmieszny kawał – dodała Ewa. Sehr|lustiger|Witz|fügte|Ewa "A very funny joke," added Eve. – Sehr lustiger Witz – fügte Ewa hinzu.

Małgosia jednak nie odpowiedziała. Małgosia|jedoch|nicht|antwortete Malgosia antwortete jedoch nicht. Nie śmieszyło jej nic. Nicht|amüsierte|sie|nichts Nichts machte sie lustig. Zwłaszcza od wczoraj. Besonders|seit|gestern особливо|| Especially since yesterday. Vor allem seit gestern. Od tego strasznego odkrycia, którego dokonała przypadkiem, wracając z lekcji w Pałacu Kultury. Von|dieser|schrecklichen|Entdeckung|dessen|machte|zufällig|zurückkehrend|von|Unterricht|im|Palast|der Kultur Seit dieser schrecklichen Entdeckung, die sie zufällig gemacht hatte, als sie von der Unterrichtsstunde im Kulturpalast zurückkam. Obraz, który wtedy zobaczyła, znów stanął jej w pamięci. Bild|der|damals|sah|wieder|trat|ihr|in|Erinnerung Das Bild, das sie damals sah, stand ihr wieder im Gedächtnis. Odpędziła go jak natrętną muchę, jednak łzy same napłynęły jej do oczu. Sie verscheuchte|ihn|wie|aufdringliche|Fliege|aber|Tränen|von selbst|strömten|ihr|in|Augen |||набридливою|||||||| She chased him away like an intrusive fly, but tears came to her eyes. Sie wies ihn wie eine lästige Fliege ab, doch die Tränen liefen ihr von selbst in die Augen. Mimo woli pociągnęła nosem. Trotz|Willens|schniefte|mit der Nase She sniffed involuntarily. Gegen ihren Willen schnäuzte sie sich. Postanowiła za wszelką cenę skupić się na tym, co mówiła Ewa. Sie beschloss|um|jede||konzentrieren|sich|auf|dem|was|sagte|Ewa Sie beschloss, sich um jeden Preis auf das zu konzentrieren, was Ewa sagte. Kawał. Stück Stück. Niech będzie kawał. Lass|sein|Stück Let there be a joke. Sei es ein Stück.

– Pewna babka przyjmowała u siebie kochanka. Eine bestimmte|Frau|empfing|bei|sich|Liebhaber - One grandmother took in a lover. – Eine Frau hatte ihren Liebhaber bei sich. Mąż wcześniej wrócił z delegacji, więc żona wsadziła kochanka do szafy. Der Ehemann|früher|kam zurück|von|der Dienstreise|also|die Frau|steckte|den Geliebten|in|den Schrank The husband came back from the delegation earlier, so the wife put his lover in the wardrobe. Der Ehemann kam früher von einer Dienstreise zurück, also steckte die Frau den Liebhaber in den Schrank. Mąż wpada do sypialni, widzi żonę nagusieńką przy drzwiach szafy, więc coś mu nie pasuje i otwiera szafę. Der Ehemann|stürzt|in|das Schlafzimmer|sieht|die Frau|nackt|neben|der Tür|der Schrank|also|etwas|ihm|nicht|passt|und|öffnet|den Schrank ||||||голою||||||||||| The husband bursts into the bedroom, sees his wife naked at the wardrobe door, so something does not suit him and opens the wardrobe. Der Ehemann stürmt ins Schlafzimmer, sieht seine Frau nackt an der Schranktür, also passt ihm etwas nicht und er öffnet den Schrank. Patrzy, a w środku stoi jakiś goły facet. Er schaut|und|in|der Mitte|steht|irgendein|nackter|Mann He is watching and there's a naked guy standing in there. Er schaut hinein und sieht einen nackten Mann darin stehen. Pyta go mąż: „A to co?”. fragt|ihn|Ehemann|Und|das|was His husband asks him, "What's this?" Der Ehemann fragt ihn: „Und was ist das?”. A facet na to: „Mól”. |Typ|auf|das|Motte And the guy said, "Mól." Ein Typ sagte: „Motten.” Mąż wzruszył ramionami i zamknął szafę. Der Mann|zuckte|mit den Schultern|und|schloss|den Schrank The husband shrugged and closed the wardrobe. Der Mann zuckte mit den Schultern und schloss den Schrank. Siadł z żoną do kolacji, w połowie posiłku zobaczył, że drzwi szafy otworzyły się, facet wyszedł, ale tym razem owinięty w futro, i zmierza do wyjścia. Er setzte sich|mit|seiner Frau|zum|Abendessen|in|der Mitte|der Mahlzeit|sah|dass|die Tür|des Schranks|öffneten|sich|der Typ|ging hinaus|aber|diesem|Mal|eingewickelt|in|Pelz|und|geht|zum|Ausgang |||||||||||||||||||||||направляється|| He and his wife sat down to dinner, halfway through the meal, he saw the wardrobe door open, the guy left, but this time wrapped in a fur coat, and headed for the exit. Er setzte sich mit seiner Frau zum Abendessen, und während der Mahlzeit sah er, dass sich die Schranktür öffnete, der Typ herauskam, aber diesmal in einen Pelz gewickelt, und auf dem Weg nach draußen war. „Co się dzieje? Was|passiert|passiert "What's happening? „Was ist los? Dokąd idziesz w tym futrze?” − spytał mąż i usłyszał odpowiedź: „Nic. Wohin|gehst|in|diesem|Pelz|fragte|Ehemann|und|hörte|Antwort|Nichts Where are you going in this fur? " The husband asked and heard the answer, “Nothing. Wohin gehst du in diesem Pelz?” − fragte der Mann und hörte die Antwort: „Nichts.” Po prostu doszedłem do wniosku, że zjem w domu”. (nie tłumaczone)|einfach|ich bin zu|(nie tłumaczone)|Schlussfolgerung|dass|ich esse|zu|Hause I just figured I'd eat at home. " Я просто решил, что буду есть дома». Ich bin einfach zu dem Schluss gekommen, dass ich zu Hause essen werde.

– Czemu ryczysz? Warum|brüllst – Warum brüllst du? – spytała Ewa. fragte|Ewa – fragte Ewa.

– Nieśmieszne? Nicht lustig – Nicht lustig?

Małgosia przecząco pokręciła głową. Małgosia|verneinend|schüttelte|den Kopf Małgosia schüttelte den Kopf.

Małgosia ryczała coraz głośniej. Małgosia|schrie|immer|lauter Małgosia weinte immer lauter.

– Matko! Mutter - Mother! – Mutter! Powiedz, co się stało. Sag|was|sich|passiert ist Sag mir, was passiert ist.

– Dlaczego? Warum - Why? – Warum?

– No właśnie – wychlipała Małgosia. Nein|genau|schluchzte|Małgosia "Exactly," Gretel sobbed. – Genau – schluchzte Małgosia.

– A twoi nie? Und|deine|nicht - And yours not? – Und deine nicht?

Małgosia nie odpowiedziała. Małgosia|nicht|antwortete Gretel did not answer. Małgosia antwortete nicht. Myślała o mamie, która od kilku miesięcy jeździła po szpitalach i sanatoriach. Sie dachte|an|Mama|die|seit|einigen||fuhr|durch|Krankenhäuser|und|Sanatorien She thought about her mother, who had been visiting hospitals and sanatoriums for several months. Sie dachte an ihre Mutter, die seit einigen Monaten in Krankenhäusern und Sanatorien war. Stwierdzono, że z powodu klimakterium ma zaburzenia psychiczne i stany depresyjne. Es wurde festgestellt|dass|von|wegen|Klimakterium|hat|Störungen|psychische|und|Zustände|depressive Es wurde festgestellt, dass sie aufgrund der Wechseljahre psychische Störungen und depressive Zustände hat. Małgosia jej nie poznawała. Małgosia|sie|nicht|erkannte Malgosia erkannte sie nicht. Nie umiała się z nią porozumieć. Nicht|konnte|sich|mit|ihr|verständigen Sie konnte sich nicht mit ihr verständigen. Nawet nie chciała. Nicht einmal|nicht|wollte She didn't even want to. Sie wollte es nicht einmal. To już nie była mama, tylko obca osoba. Das|schon|nicht|war|Mama|nur|fremde|Person Es war nicht mehr die Mama, sondern eine fremde Person. Pozostawał ojciec. blieb|Vater Father remained. Es blieb der Vater. Ostatnio ciągle nieobecny. Letztens|ständig|abwesend ||відсутній Still absent recently. Letzte Zeit ständig abwesend. Mówił, że ma dużo pracy. Er sagte|dass|hat|viel|Arbeit He said he had a lot of work to do. Er sagte, dass er viel Arbeit hat. Wierzyła mu. Sie glaubte|ihm She believed him. Sie glaubte ihm. Do wczoraj. Bis|gestern Till yesterday. Bis gestern. Choć wszystko zaczęło się dużo wcześniej. Obwohl|alles|begann|sich|viel|früher Although it all started much earlier. Obwohl alles viel früher begann.

* * * * * *

To było tydzień temu. Das|war|Woche|vor It was a week ago. Es war vor einer Woche. Umówiła się, że Maciek odbierze ją z francuskiego. Sie vereinbarte|sich|dass|Maciek|abholen wird|sie|von|Französischunterricht She made an appointment that Maciek would pick her up from French. Sie hatte sich verabredet, dass Maciek sie vom Französisch abholt. Spotkają się w holu na dole Pałacu Kultury i Nauki. Sie werden treffen|sich|im|Foyer|auf|unten|Palast|der Kultur|und|der Wissenschaft They will meet in the hall at the bottom of the Palace of Culture and Science. Sie treffen sich in der Lobby des Palastes der Kultur und Wissenschaft. Ale kiedy wyszła z lekcji i włączyła komórkę, odczytała esemesa, który brzmiał: Musiałem z mamą pojechać do lekarza. Aber|als|sie verließ|aus|dem Unterricht|und|sie einschaltete|das Handy|sie las|die SMS|die|klang|Ich musste|mit|meiner Mutter|fahren|zum|Arzt But when she left class and turned on her cell phone, she read a text that read: I had to go to the doctor with my mother. Aber als sie den Unterricht verließ und ihr Handy einschaltete, las sie eine SMS, die lautete: Ich musste mit meiner Mutter zum Arzt fahren. Zadzwonię wieczorem. Ich werde anrufen|am Abend Ich werde heute Abend anrufen. Przepraszam. Entschuldigung Entschuldigung. Rozejrzała się po holu. Sie sah sich um|reflexives Pronomen|in|der Halle Sie schaute sich in der Halle um. Czy jest jeszcze Justyna, koleżanka, z którą kolejny rok siedziała w jednej ławce na dodatkowym francuskim? Ob|ist|noch|Justyna|Freundin|mit||nächste|Jahr|saß|in|einer|Bank|im|zusätzlichen|Französischunterricht Ist Justyna noch da, die Freundin, mit der sie im letzten Jahr in der gleichen Bank im zusätzlichen Französisch saß? Proponowała jej dziś wspólną wyprawę do empiku. Sie schlug vor|ihr|heute|gemeinsame|Reise|zu|Empik Sie schlug ihr heute einen gemeinsamen Ausflug zum Empik vor. Jest. Es gibt Es ist. Justyna powoli wkładała rękawiczki. Justyna|langsam|zog an|Handschuhe Justyna zog langsam ihre Handschuhe an. Małgosia szybko podeszła i powiedziała: Małgosia|schnell|trat näher|und|sagte Małgosia kam schnell näher und sagte:

– A co? Und|was – Und was? – Justyna się zaśmiała. Justyna|sich|lachte – Justyna lachte. – Ukochany nawalił? Geliebter|hat versagt - Sweetie screwed up? - Любимый облажался? – Hat der Geliebte versagt?

– No to ładnie. Nein|das|schön - That's nice. – Na, das ist schön. – Justyna pokręciła znacząco głową. Justyna|schüttelte|bedeutungsvoll|den Kopf Justyna shook her head significantly. – Justyna schüttelte bedeutungsvoll den Kopf. – Na pewno jest z inną. Auf|jeden|ist|mit|einer anderen - She's definitely with another one. – Er ist bestimmt mit einer anderen. Faceci to świnie. Männer|sind|Schweine Guys are pigs. Männer sind Schweine. To co? Das|was Und? Idziesz? Gehst du Gehst du? Czy będziesz się tak przejmować? Wird|du|dich|so|kümmern ||||переживати Будете ли вы так заботиться? Wirst du dir so viele Gedanken machen?

– Idę – odparła Małgosia, ale chęć na spacer Justyną powoli jej mijała. Ich gehe|antwortete|Małgosia|aber|Lust|auf|Spaziergang|Justyna|langsam|ihr|verschwand ||||||||||минала - I'm going - Małgosia replied, but the desire for a walk with Justyna slowly passed her. – Ich gehe – antwortete Małgosia, aber die Lust auf einen Spaziergang mit Justyna ließ langsam nach. Małgosia chętnie by się wycofała z propozycji, ale jak? Małgosia|gerne|würde|sich|zurückziehen|aus|Vorschlag|aber|wie Malgosia würde sich gerne aus dem Vorschlag zurückziehen, aber wie? – Chodźmy do tego empiku przy rondzie De Gaulle'a – powiedziała po chwili z nadzieją, że Justyna nie będzie chciała i wtedy się pożegnają. Lass uns gehen|zu|diesem|Empik|an|dem Kreisverkehr|de|Gaulle|sagte|nach|einem Moment|mit|Hoffnung|dass|Justyna|nicht|wird|wollen|und|dann|sich|verabschieden – Lass uns zu diesem Empik am Platz de Gaulle gehen – sagte sie nach einer Weile in der Hoffnung, dass Justyna nicht mitkommen wollte und sie sich dann verabschieden könnten. – Ty i tak mieszkasz w Centrum, a ja mam stamtąd lepszy dojazd do domu. Du|und|trotzdem|wohnst|im|Zentrum|aber|ich|habe|von dort|besseren|Zugang|zu|Hause - You live in the Center anyway, and I have better access to my house from there. – Du wohnst sowieso im Zentrum, und ich habe von dort einen besseren Weg nach Hause.

– Maciek nie ma podwórka… To znaczy, on mieszka w takiej małej kamienicy i tam… Maciek|nicht|hat|Hof|Das|bedeutet|er|wohnt|in|so einer|kleinen|Mietskasernen|und|dort – Maciek hat keine Nachbarschaft… Das heißt, er wohnt in einem kleinen Mietshaus und dort…

– No to z zajęć pozalekcyjnych kogoś dorwał. Nein|das|aus|Unterricht|außerschulischen|jemanden|erwischte – Na, da hat er jemanden aus den Nachmittagsaktivitäten erwischt. Nie wiesz, jak to jest z facetami? Nicht|weißt|wie|das|ist|mit|Männern Weißt du nicht, wie es mit den Typen ist? Popatrz na Filipa. Schau|auf|Filip Look at Philip. Schau dir Filip an.

– Kto to Filip? Wer|ist|Filip - Who's Philip? – Wer ist Filip?

– Nie kojarzę. Nicht|erinnere mich - Не считаю. – Ich kann mich nicht erinnern.

– Litości! Gnade – Erbarmen! Małgorzata! Małgorzata Margarete! Filip! Filip Filip! Ten brunet! Der|Brünette Der Brünette! Co ma kręcone włosy… Wer|hat|lockige|Haare Der mit den lockigen Haaren…

– Ten, co mu się myli plus-que-parfait z… Der|was|ihm|sich|irrt|||plusquamperfekt|mit – Der, der plus-que-parfait mit… verwechselt

– Matko! Mutter – Oh mein Gott! – Justyna aż przystanęła na chodniku. Justyna|bis|stehen blieb|auf|dem Bürgersteig - Justyna stopped on the sidewalk. – Justyna blieb mitten auf dem Bürgersteig stehen. Znajdowały się tuż przed przejściem podziemnym pod skrzyżowaniem Alej Jerozolimskich z Marszałkowską. Sie fanden|sich|direkt|vor|dem Übergang|unterirdischen|unter|der Kreuzung|der Allee|Jerozolimer|mit|Marszałkowska They were located just before the underpass under the intersection of Aleje Jerozolimskie and Marszałkowska. Sie befanden sich direkt vor dem unterirdischen Übergang an der Kreuzung der Aleje Jerozolimskie mit der Marszałkowska. Justyna, gestykulując niemal teatralnie, klarowała: – Zachowujesz się jak jakiś kujon. Justyna|gesticulating|almost|theatrically|clarified|You behave|yourself|like|some|nerd |||||||||доскільник Justyna, fast theatralisch gestikulierend, klärte: – Du benimmst dich wie ein Streber. Co mu się myli? Was|ihm|sich|verwechselt Was ist ihm unklar? A pieprzyć to, co mu się myli. (Artikel)|scheißen|das|was|ihm|sich|irrt И похуй, в чем он не прав. Und scheiß drauf, was ihm unklar ist.

– No to trzeba było tak od razu mówić. Nein|das|musste|sein|so|||sagen - Well, you had to say that right away. – Na dann hätte man das gleich so sagen sollen. No i co z nim? Na|i|co|z|nim What about him? Und was ist mit ihm?

Nie mogłem odebrać. Ich|konnte|abnehmen I couldn't pick up. Ich konnte nicht abnehmen. Jestem z mamą na ostrym dyżurze. Ich bin|mit|meiner Mutter|im|akuten|Bereitschaftsdienst |||||дозорі I'm in the ER with my mom. Я в реанимации с мамой. Ich bin mit meiner Mutter im Bereitschaftsdienst. Nie martw się. Nicht|sorge|dich Mach dir keine Sorgen. Tak zwany ładny gips. So|genannt|schöner|Gips The so-called pretty plaster. Der sogenannte schöne Gips. Kocham cię. Ich liebe|dich I love you. Ich liebe dich.

– No i co? Na|i|co – Und was? – spytała Justyna, ruchem głowy pokazując komórkę, którą Małgosia wpychała do kieszeni. fragte|Justyna|mit einer Bewegung|des Kopfes|zeigend|das Handy||Małgosia|steckte|in|die Tasche Justyna asked, shaking her head showing the cell phone that Małgosia was stuffing into her pocket. – fragte Justyna und deutete mit dem Kopf auf das Handy, das Małgosia in die Tasche steckte.

– Na czym to ja skończyłam? An|was|das|ich|beendet habe – Womit habe ich aufgehört?

– Na Filipie. Auf|den Philippinen – Mit Philipp.

– No więc moja koleżanka, która chodzi z Filipem do klasy, opowiadała, że on zmienia dziewczyny jak rękawiczki. Na|więc|moja|Freundin|die|geht|mit|Filip|in|die Klasse|erzählte|dass|er|wechselt|Mädchen|wie|Handschuhe – Also, meine Freundin, die mit Filip in die Klasse geht, hat erzählt, dass er die Mädchen wechselt wie die Handschuhe. Że jak któraś na niego nie leci, to tak długo koło niej się kręci, aż zacznie lecieć. Dass|wie|irgendeine|auf||nicht|steht|dann|so|lange|um sie|ihr|sich|dreht|bis|sie|verlieben Dass, wenn eines nicht auf ihn steht, er sich so lange um sie herumdreht, bis sie anfängt, auf ihn zu stehen. Widziałam, że i na ciebie patrzył. Ich sah|dass|auch|auf|dich|schaute I saw that he was looking at you too. Ich habe gesehen, dass er auch dich angeschaut hat.

Małgosia wzruszyła ramionami. Małgosia|zuckte|mit den Schultern Małgosia zuckte mit den Schultern. A co ją obchodzi jakiś Filip? Und|was|sie|interessiert|irgendein|Filip Was interessiert sie schon irgendeinen Filip? Na dodatek taki, który jest najwyraźniej tępy. An|Zusatz|solcher|der|ist|offensichtlich|stumpf ||||||тупий On top of that, one that is obviously blunt. Außerdem ist er anscheinend dumm. Raz z nim gadała. einmal|mit|ihm|sprach Einmal hat sie mit ihm gesprochen. Wyszło, że i z angielskim u niego cieniutko. Es stellte sich heraus|dass|und|mit|Englisch|bei|ihm|schlecht |||||||погано It turned out that his English was very thin. Es stellte sich heraus, dass es auch mit Englisch bei ihm dünn war. Maciek zaraz by powiedział, że to miejsce, w którym mieszkał przez rok, nie nazywało się Londyn, ale Lądek Zdrój. Maciek|gleich|würde|sagen|dass|dieser|Ort|in|dem|lebte|für|Jahr|nicht|hieß|sich|London|sondern|Lądek|Zdrój Maciek would immediately say that the place where he lived for a year was not called London, but Lądek Zdrój. Мацек сразу же сказал бы, что место, где он прожил год, называлось не Лондоном, а Лёндек-Здруй. Maciek würde sofort sagen, dass der Ort, an dem er ein Jahr lang gelebt hat, nicht London hieß, sondern Lądek Zdrój.

– Wsiadamy – rzuciła krótko Justyna. Wir steigen ein|sagte|kurz|Justyna – Wir steigen ein – warf Justyna kurz ein.

Do tramwaju wskoczyły w ostatniej chwili, bo tuż za nimi zamknęły się drzwi. In|die Straßenbahn|sprangen|in|letzten|Moment|denn|gleich|hinter|ihnen|schlossen|sich|die Türen They jumped on the tram at the last moment, because the door closed behind them. Sie sprangen im letzten Moment in die Straßenbahn, denn direkt hinter ihnen schlossen sich die Türen. Szarpnął. Er zog He jerked. Er riss. Małgosia ledwo zdążyła złapać dłonią poręcz. Małgosia|kaum|schaffte es|zu greifen|mit der Hand|das Geländer |||||поручень Malgosia schaffte es kaum, das Geländer mit der Hand zu fassen. I wtedy go zobaczyła. Ich|dann|ihn|sah Und dann sah sie ihn. Siedział w służbowym samochodzie obok jakiejś kobiety. Er saß|in|Dienstwagen|Auto|neben|irgendeiner|Frau Er saß im Dienstwagen neben einer Frau.

– Gdzie? Wo – Wo?

– Tu, w tym granatowym oplu. Hier|in|dem|blauen|Opel - Here in this navy blue Opel. – Hier, in diesem blauen Opla.

– Też tak kiedyś myślałam – odparła lekceważąco Justyna. Auch|so|irgendwann|dachte|erwiderte|herablassend|Justyna |||||зневажливо| "I used to think so too," Justyna replied disparagingly. – Das habe ich auch einmal gedacht – erwiderte Justyna gleichgültig. – Dopóki przez zupełny przypadek nie znalazłam w biurku starego listu od jakiejś babki. Bis|durch|völliger|Zufall|nicht|fand|in|Schreibtisch|alten|Brief|von|irgendeiner|alten Frau ||||||||||||бабусі – Bis ich durch einen Zufall einen alten Brief von irgendeiner Oma in der Schublade fand.

– Mój ojciec taki nie jest! Mein|Vater|so|nicht|ist - My father is not like that! – Mein Vater ist so nicht! – odparła Małgosia z mocą. wies Małgosia||z|siłą – entgegnete Małgosia energisch.

– Wiesz co… – Małgosia się zawahała. Weißt|was|Małgosia|sich|zögerte "You know what ..." Gretel hesitated. – Weißt du was… – Małgosia zögerte. – Idź sama. Geh|alleine - Go alone. – Geh alleine. Odechciało mi się. I didn't feel like it. Ich habe keine Lust mehr.

– Obraziłaś się. Du hast beleidigt|sich – Du bist beleidigt.

– Nie – odparła Małgosia. Nein|wies Małgosia| "No," said Gretel. – Nein – erwiderte Małgosia.

– Tak? Ja - Yes? – Ja? Gdzie? Wo Wo?

– A co ty robiłaś na mieście? Was|was|du|hast gemacht|in|der Stadt – Und was hast du in der Stadt gemacht? – spytał i spojrzał na Małgosię badawczo. fragte|und|sah|auf|Małgosię|forschend |||||дослідницьким – fragte er und sah Małgosia forschend an.

Tego dnia nie wrócili do tematu, bo zadzwonił Maciek i opowiedział Małgosi, że mama złamała w pracy nogę, ale na pogotowie zdecydowała się jechać dopiero teraz, kiedy noga spuchła jak bania. Dieser|Tag|nicht|kehrten|zum|Thema|weil|rief an|Maciek|und|erzählte|Małgosi|dass|Mama|brach|in|der Arbeit|Bein|aber|ins|Krankenhaus|entschied|sich|fahren|erst|jetzt|als|Bein|anschwoll|wie|Ballon ||||||||||||||||||||||||||||||бочка В тот день к этой теме не возвращались, потому что Мацек позвонила и сообщила Малгосии, что ее мать сломала ногу на работе, но в травмпункт она решилась обратиться только сейчас, когда ее нога распухла, как пузырь. An diesem Tag kehrten sie nicht mehr zu dem Thema zurück, denn Maciek rief an und erzählte Małgosia, dass Mama sich bei der Arbeit das Bein gebrochen hat, aber ins Krankenhaus wollte sie erst jetzt fahren, als das Bein so dick wie ein Ballon angeschwollen war. Na to, że ojciec zmienił temat, nie zwróciła wtedy uwagi. Auf|das|dass|Vater|wechselte|Thema|nicht|achtete|damals|Aufmerksamkeit The fact that her father had changed the subject she did not notice at the time. Darauf, dass der Vater das Thema gewechselt hat, achtete sie damals nicht. Ależ była naiwna. Aber|war|naiv Wie naiv sie war.

* * * * * *

– Co masz taką minę? Was|hast|so ein|Gesichtsausdruck - What's your face? – Warum hast du so ein Gesicht? No mów! Nein|sprich Come on! Na, sag schon! – Ewa szturchnęła koleżankę. Ewa|stieß|die Freundin Ewa prodded her friend. – Ewa stieß ihre Freundin an. Małgosia milczała. Małgosia|schwieg Gretel was silent. Małgosia schwieg. – Co? Was - What? – Was? Nie jestem godna, by mi zaufać? nicht|bin|würdig|um|mir|zu vertrauen I am not worthy to be trusted? Bin ich nicht würdig, dir zu vertrauen? Ja tobie opowiedziałam o swoich rozterkach. Ich|dir|habe erzählt|über|meinen|Sorgen |||||переживаннях I told you about my dilemmas. Ich habe dir von meinen Zweifeln erzählt. O Spytku i Michale. über|Spytko|und|Michał Über Spytko und Michał.

Małgosia rozszlochała się na dobre. Małgosia|weinte laut|reflexive pronoun|für|immer |розплакалася||| Małgosia brach endgültig in Tränen aus.

– Kiedy się boję. Wenn|ich|fürchte - When I'm scared. – Wenn ich Angst habe.

– Ale wiesz co… – zaczęła ostrożnie Ewa, spoglądając na Małgosię. Aber|du weißt|was|begann|vorsichtig|Ewa|schauend|auf|Małgosia – Aber weißt du was… – begann Ewa vorsichtig und schaute Małgosia an. – Czasami takie wypłakanie się komuś pomaga. Manchmal|solches|Ausweinen|sich|jemandem|hilft – Manchmal hilft es, sich jemandem auszuheulen. Bo ktoś obcy potrafi spojrzeć na to z boku… Może źle oceniasz rzeczywistość? Denn||fremd|kann|schauen|auf|das|von|der Seite|Vielleicht|schlecht|beurteilst|Realität Denn jemand Fremdes kann das von außen betrachten... Vielleicht bewertest du die Realität falsch?

Małgosia spojrzała na Ewę i po chwili wyrzuciła z siebie potok rwanych zdań. Małgosia|sah|auf|Ewa|und|nach|einem Moment|warf|aus|sich|Strom|gerissenen|Sätzen |||||||||||рваних| Małgosia looked at Ewa and after a while she let out a stream of torn sentences. Małgosia sah Ewa an und nach einer Weile ließ sie einen Strom von abgerissenen Sätzen los. O tym, jak zajrzała do notesu ojca, jak znalazła tam wiele razy wpisane imię Alina. über|das|wie|sie hineinblickte|in|Notizbuch|Vater|wie|sie fand|dort|viele|Male|eingetragene|Name|Alina About how she looked in her father's notebook, how she found Alina's name written there many times. Darüber, wie sie in das Notizbuch ihres Vaters schaute, wie sie dort viele Male den Namen Alina fand. Jak pod wczorajszą datą widniało: „Kawiarnia Telimena Alina 15.00”. Wie|unter|gestern|Datum|stand|Café|Telimena|Alina As on yesterday's date it read: "Cafe Telimena Alina 15.00". Wie unter dem gestrigen Datum stand: „Café Telimena Alina 15.00”. Jak rano spytała ojca, co robi, a on odpowiedział, że ma dziś o piętnastej spotkanie w prokuraturze. Als|morgens|sie fragte|ihren Vater|was|er tut|und|er|antwortete|dass|er hat|heute|um|fünfzehn Uhr|Treffen|in|der Staatsanwaltschaft Wie sie ihren Vater morgens fragte, was er macht, und er antwortete, dass er heute um fünfzehn Uhr ein Treffen in der Staatsanwaltschaft hat. O tym, jak o piętnastej znalazła się pod kawiarnią Telimena i przez okno widziała, jak ojciec głaskał dłoń kobiety z czarnym warkoczem. Über|das|wie|um|fünfzehn Uhr|fand|sich|unter|dem Café|Telimena|und|durch|das Fenster|sah|wie|der Vater|streichelte|die Hand|der Frau|mit|schwarzen|Zopf |||||||||||||||||||||косою Wie sie um fünfzehn Uhr vor dem Café Telimena stand und durch das Fenster sah, wie ihr Vater die Hand einer Frau mit einem schwarzen Zopf streichelte.

– Nic więcej nie widziałaś? nichts|mehr|nie|gesehen hast - Didn't you see anything else? – Hast du nichts weiter gesehen?

– Nie – wychlipała Małgosia. Nein|hat geweint|Małgosia - No - Gretel sobbed. – Nein – schluchzte Małgosia. – Nie chciałam patrzeć. Nicht|wollte|schauen - I didn't want to look. – Ich wollte nicht schauen.

– A gdzie jest ta kawiarnia Telimena? Und|wo|ist|das|Café|Telimena - And where is this Telimena cafe? – Wo ist das Café Telimena?

– Przy prokuraturze. An der|Staatsanwaltschaft - At the prosecutor's office. – Bei der Staatsanwaltschaft.

– I głaszczą klientów po ręku? Ich|streicheln|die Kunden|auf|die Hand - And they stroke the hand of the customers? – Und streicheln die Kunden über die Hand?

Małgosia wzruszyła ramionami, ale… poczuła jakiś błogi spokój. Małgosia|zuckte|mit den Schultern|aber|fühlte|irgendeine|selige|Ruhe Gretel shrugged her shoulders, but ... felt some blissful peace. Małgosia zuckte mit den Schultern, aber… sie fühlte eine gewisse selige Ruhe. W końcu pewnie nie miałaby takich myśli, gdyby nie Justyna. In|finally|probably|not|would have|such|thoughts|if|not|Justyna Schließlich hätte sie wahrscheinlich nicht solche Gedanken, wenn es nicht Justyna gäbe. Gdyby nie to jej głupie paplanie. Wenn|nicht|das|ihr|dummes|Geschwätz |||||балаканина Wenn es nicht ihr dummes Geschwätz wäre.

Doszły z Ewą do skrzyżowania Zwycięzców z Saską. Sie kamen|mit|Ewa|zur|Kreuzung|der Zwycięzców|mit|Saska He and Ewa reached the intersection of Zwycięzców and Saska. Sie kamen mit Ewa zur Kreuzung der Siegreichen mit der Saska. Stanęły na światłach. Sie hielten|an|den Ampeln Sie hielten an der Ampel. Ależ ta droga ze szkoły się im wlekła. aber|diese|Straße|von|Schule|sich|ihnen|schleppend |||||||велася Aber der Weg von der Schule zog sich für sie.

– Chcesz wpaść do mnie? Willst|vorbeikommen|zu|mir – Willst du zu mir kommen? – spytała Ewa. fragte|Ewa – fragte Ewa.

Małgosia pokręciła głową. Małgosia||den Kopf Małgosia schüttelte den Kopf.

– Lepiej ty chodź do mnie – zaproponowała. besser|du|komm|zu|mir|schlug vor "You'd better come to me," she suggested. – Du solltest besser zu mir kommen – schlug sie vor.

– O Boże – jęknęła. Oh|Gott|stöhnte – Oh Gott – stöhnte sie.

– Co się stało? Was|sich|ist passiert – Was ist passiert? – spytała Ewa. fragte|Ewa Eve asked. – fragte Ewa.

– Znasz tę kobietę? Kennst|die|Frau – Kennst du diese Frau? Kto to był? Wer|das|war Who it was? Wer war das?

SENT_CWT:AFkKFwvL=6.58 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=5.92 de:AFkKFwvL openai.2025-01-22 ai_request(all=362 err=0.00%) translation(all=301 err=0.00%) cwt(all=1913 err=0.94%)