LO-teria - Małgorzata Karolina Piekarska, PRAWDA

PRAWDA

– Jak mogłeś! Jak mogłeś! – Ciosy pięści spadały na jego głowę, twarz i ramiona.

Stał nieruchomo. Kinga waliła na oślep, wyjąc tak, że Michał był przerażony. W duchu modlił się, żeby wybaczyła, i po raz kolejny analizował wydarzenia ostatnich tygodni. A zwłaszcza to, co miało miejsce w ciągu dnia w szkole.

* * *

– Unikasz mnie – powiedziała, stając w drzwiach klasy.

Akurat trwała duża przerwa i większość osób poszła na obiad. W pełnej map, globusów i atlasów sali do geografii zostali tylko Michał, Kamila, Wojtek i jeszcze kilka osób zajętych powtarzaniem materiału. Zaraz po przerwie miała być klasówka.

– To nie tak – odparł. – Napisałem ci zresztą.

– Masz na myśli ten esemes wtedy? – spytała, patrząc z politowaniem.

– A co? – Michał nie chciał patrzeć Klaudii w oczy.

– Nic – odparła, wzruszając ramionami. – Ale nie jesteś w porządku.

– Tak… – Michał pokiwał smętnie głową, wolno cedząc słowa. – Tylko w stosunku do kogo? – Odwrócił głowę i spojrzał w okno, za którym widać było boisko z grającymi w piłkę pierwszoklasistami.

– No wiesz… – Klaudia zrobiła krok w jego kierunku. – Przyszedłeś wtedy do mnie…

– Nie wypieram się, ale…

– Dziwne byłoby, gdybyś się wypierał. Szkoda tylko, że uznałeś, że można potem przejść nad wszystkim do porządku dziennego.

– O co ci chodzi? Nie powiedziałaś mi kiedyś, że kot, który siedzi koło jednej dziury, zdechnie z głodu? Twoje słowa, o ile się nie mylę.

– Tak, ale… – zaczęła Klaudia i gwałtownie urwała.

Zapadła cisza. Słychać było tylko szmer rozmów tych, którzy przygotowywali się do klasówki.

– Myślałam, że jesteś inny.

– Inny niż kto?

– Niż mój ojciec – odparła Klaudia.

– Na pewno jestem inny.

– Nie. Tak jak i on, tak i ty jesteś tylko zwykłym dzieciorobem.

– Nie powiesz mi, że jesteś w ciąży – zaniepokoił się Michał. – Przecież wtedy…

– Spoko. W ciąży nie, ale chodzi mi o fakt, że wtedy…

– Napisałem ci, że to była pomyłka – przerwał Michał.

– Pomyłka… – Głos Klaudii zmatowiał. – Napisałeś to… fakt… gówniane zdanie…

– Przepraszam. – Michał po raz pierwszy w trakcie tej rozmowy odwrócił się w jej stronę i spojrzał jej w oczy. – Wiem, że sprawiło ci to przykrość, ale… taka jest prawda. Musisz ją zaakceptować.

– Prawda? – spytała Klaudia kpiąco. – A ta twoja niunia zna tę prawdę?

– Zna – odparł Michał i znów odwrócił głowę. Poczuł, że płoną mu policzki. Od kilku miesięcy nie zamienił z Kingą nawet słowa na temat Klaudii, więc tym bardziej nie powiedział jej o tym, co stało się w sumie nie tak dawno.

– I co?

– Nic. – Wzruszył ramionami. – A co byś chciała?

– Nic. – Tym razem ramionami wzruszyła Klaudia. – Tylko tak myślę, że albo bardzo cię kocha, albo jest głupia. A może jedno i drugie? Gdybym dowiedziała się, że mój chłopak z inną… – urwała, wyczuwając na sobie czyjeś spojrzenie. Obok stała Kamila. – Co się gapisz? – Klaudia była wyraźnie wściekła.

– Nic. Trudno nie patrzeć, jak się słyszy wrzaski.

– Nie wrzeszczę.

– Wrzeszczysz – stwierdziła spokojnie Kamila.

– Nawet jeżeli, to nie twój zasrany interes.

– Jak dotyczy moich przyjaciół, to mój – odparła Kamila.

– Przyjaciół?! – prychnęła Klaudia. – Nie wiedziałam, że to bydlę ma przyjaciół – rzuciła przez ramię i wyszła z klasy. Była już za drzwiami, gdy Michała dobiegł jej głos: – A tę twoją niunię osobiście spytam, czy wie, co zrobiłeś!

– O co chodzi? – spytała Kamila, ale Michał tylko westchnął. Nigdy nie był skory do zwierzeń, a już na pewno nie w takich sprawach. – Nie chcesz mi powiedzieć? – ciągnęła.

– Nie tobie, tylko w ogóle – odparł Michał. – A czuję, że będę musiał. Dlaczego dziewczyny, gdy ktoś ich nie chce, to robią strasznie głupie rzeczy?

– Masz na myśli tę… – Kamila wykonała ruch ręką, bo usilnie starała się znaleźć określenie, które pasowałoby do Klaudii. – Kurewkę? – spytała, gdy po chwili znalazła słowo, którego szukała.

– Czemu tak o niej mówisz?

– I tak łagodnie – odparła Kamila. – Posłuchaj innych.

– Nie chcę.

– Szkoda. Czasem warto.

– A co mówią?

– Że każdy ją może mieć… Michał! Co ty?! – zawołała Kamila, widząc, że Michał czerwieni się i patrzy w ziemię. – Nie mów, że i ty z nią.

Michał milczał.

– O Boże! – Kamila aż jęknęła, widząc jego minę. – Więc i ty… A Kinga? Wie o tym?

– Daj spokój!

– Michał! Ty zwariowałeś chyba!

– Daj spokój!

– głos Michała brzmiał ostrzej niż poprzednio.

– Daję… – Kamila podniosła ręce w geście poddania. – Nie wtrącam się, tylko… ta kretynka nie da ci spokoju. Zrujnuje ci życie z Kingą. Miej to na uwadze.

Michał chciał powiedzieć coś jeszcze, ale w tym momencie odezwał się dzwonek.

* * *

Skąd wiesz, że ona mi zrujnuje życie? Michał − Kamila znalazła w swojej skrzynce takiego maila. Kłuł ją w oczy. Co odpowiedzieć? Przecież tak naprawdę tylko domyślała się, co zaszło między nim a Klaudią. Musiało to być coś poważnego, choć najwyraźniej jednorazowego. Przynajmniej ze strony Michała.

„Co za głupek” – pomyślała, po raz kolejny zastanawiając się, dlaczego Michał nie wyciągnął żadnych wniosków z tamtego pobicia. Przecież cała szkoła trąbiła, że to zemsta Klaudii. I co mu odpisać? W starym notesie odnalazła numer stacjonarny. Zadzwoniła.

– Halo – usłyszała metaliczny głos, którego brzmienie ją przeraziło. Dopiero po chwili uświadomiła sobie, że to musiała być mama Michała.

– Dzień dobry, mówi Kamila, czy zastałam…

– Halo? – tym razem po drugiej stronie odezwał się Michał.

Najwyraźniej mama błyskawicznie oddała mu słuchawkę.

– Nie chce mi się pisać – wyjaśniła. – Wyjdziesz? Muszę wyprowadzić psa, więc…

– Będę za dziesięć minut pod twoją klatką – przerwał jej Michał i odłożył słuchawkę.

Nie minęło nawet pięć, gdy przez okno zobaczyła, jak biegnie w stronę jej bloku. Zeszła po schodach. Płatek plątał się u jej nóg, podskakując z radości.

– No? – wydyszał Michał, kiedy otworzyła drzwi klatki, i spojrzał na nią wyczekująco.

– Chodźmy do Skaryszaka – zaproponowała. – Po drodze ci opowiem.

– Lepiej na działki – odparł Michał, który od czasu pobicia nie bywał w parku.

– Jakimi pobiciami?

– Tymi wtedy.

Michał odwrócił głowę. Na ten temat nie chciał rozmawiać. Z nikim.

– To nie ma znaczenia – mruknął.

– Może i nie ma, ale… – Kamila zawiesiła głos.

– Ale co?

– Obiecaj, że nikomu nie powiesz.

– Nie będę nic obiecywał. Ja od ciebie takiej obietnicy nie żądam, bo uważam, że to oczywiste, że o tej rozmowie nie wie nikt poza tobą. Wojtek też nie – podkreślił. Skinęła głową. – I Małgosia też nie.

– Luz – rzuciła Kamila trochę rozczarowana, bo chętnie przekazałaby Małgosi sensację o Michale i Klaudii. Zresztą prawie już jej wysyłała esemesa, ale przerwała jej babcia, pytając, czy chce chłodnik.

– To mów! – naglił Michał.

– No… Ewelina… wiesz która… mówiła, ale błagam cię, bo ja… podsłuchiwałam. – Kamila za nic w świecie nie przyznałaby się przed nikim, że po akcji z bransoletkami zaczęła Ewelinę śledzić, a nawet podsłuchiwać w toalecie jej rozmowy. Bo co z tego, że Ewelina wtedy przyszła przeprosić? Zadra pozostała. I usunąć ją mogło tylko coś, co skompromitowałoby Ewelinę. A w toalecie można było dowiedzieć się wielu rzeczy. Czasem naprawdę dziwnych, niestety żadna z nich nie nadawała się do ośmieszenia Eweliny.

– No mów! – ponaglił Michał.

– Ewelina opowiadała, że w szkole jest taka laska, która owija sobie facetów dookoła palca. Przebiera w nich jak w ulęgałkach, a jak któryś jej nie chce, to niszczy. Jak ktoś się w niej kocha, to też niszczy.

– I to ma być Klaudia?

– Nie przerywaj! Imię padło. Klaudia.

Ewelina powiedziała, że to laska z pierwszej klasy, która nie ma żadnych zahamowań. Ponoć matka założyła jej spiralę, by w ciążę nie zaszła. Było to po tym, jak zastała ją w łóżku ze swoim facetem. A to podobno miało miejsce w trzeciej gimnazjalnej! Masz pojęcie? Ona zrobiła to ponoć po to, by pokazać matce, że każdy facet to świnia. – Oczy Michała zrobiły się okrągłe ze zdumienia. Ale Kamila ciągnęła: – Kojarzysz takiego drobnego kolesia z maturalnej? Kochał się w niej… Ty nawet nie wiesz, co z nim zrobiła. Ewelina mówiła, że Klaudia wrobiła go w jakąś kradzież w sklepie. Gdzieś z nim poszła i podrzuciła mu coś do kieszeni, i na niego było. A jak się wypierał i chciał, żeby się do wszystkiego przyznała, to nasłała na niego kolesi, by go pobili. Tego dryblasa, co był wtedy na sylwestrze u Wojtka, pamiętasz? – Michał milczał. Kogo jak kogo, ale tego bydlaka nie zapomni nigdy. – W każdym razie dryblas go pobił i jeszcze jakichś zbirów nasłał – ciągnęła Kamila. – A ostatnio znalazła sobie jakąś inną ofiarę. W biologicznej jest taki Rafał, kojarzysz? Już chodzi na jej pasku.

– Wiesz co… brazylijski serial mi opowiadasz. – Michał stanął na środku alejki biegnącej wzdłuż kanałku przecinającego na pół działkowy teren.

– Mogę nie mówić – burknęła Kamila.

– Przepraszam – szepnął.

– Luz – odparła Kamila. – W sumie mam u ciebie dług za tamto z bransoletkami. Byłeś wtedy jedyną osobą w klasie, która nie myślała, że jestem naciągaczką.

– Uważasz, że powinienem powiedzieć Kindze?

– Jak ty jej nie powiesz, to ona to zrobi. A może już u niej była? Wcale bym się nie zdziwiła.

– To ja lecę – rzucił Michał.

– Do Kingi?

– Yhm – mruknął i puścił się biegiem w kierunku Międzynarodowej.

* * *

– Kinga… – zaczął, chodząc nerwowo po jej pokoju.

– Siądź – powiedziała, zbierając zeszyty ze stolika.

– Nie mogę. Zrobiłem coś bardzo złego.

– Co?

– Kocham cię – powiedział i odwrócił wzrok od okna. – Wierzysz mi?

– Czemu raptem mi to mówisz…?

– Bo… to było wtedy, gdy wybiegłem od ciebie, co dzwonili ze szpitala, że mój ojciec… A ty tak jakbyś nie chciała mnie zrozumieć. Upiłem się. Byłem u Klaudii i… ale to nie miało dla mnie znaczenia. Zaraz potem żałowałem… Rozumiesz?

– Jak mogłeś?! – krzyknęła Kinga i z całej siły uderzyła go w twarz.

Nie zareagował. Ciosy spadały jeden po drugim. Na twarz, ramiona, głowę.

– Jak mogłeś?! Jak mogłeś?! – wrzeszczała Kinga tak głośno, że aż otworzyły się drzwi pokoju i stanął w nich Kuba.

– Nie jesteś sama w tym mieszkaniu… – zaczął, ale ujrzawszy wyraz twarzy siostry, wycofał się do siebie.

– Chciałem ci powiedzieć prawdę. Ja wiem, Kinguś, ja codziennie płacę za to najwyższą karę, bo myślę o tym, że zachowałem się gorzej niż mój ojciec. To jest dla mnie tak okropne, że…

– Ty bydlaku! Ty! – Kinga nie przestawała tłuc Michała, aż schwycił ją za przeguby dłoni. Chciał pocałować w usta, ale zmienił zamiar. Ukląkł i przycisnął obie jej dłonie do ust obolałych od zadanych przez jej pięści ciosów. Chciała je wyrwać, ale nie pozwolił.

– Wybaczysz?

– Nie wiem – odparła cicho, a łzy wielkie jak groch spływały jej po policzkach.

– Chciałem, byś znała prawdę. Nie mógłbym dalej żyć w kłamstwie – szepnął i jeszcze mocniej schwyciwszy jej dłonie, przyłożył je do czoła. Jakby w ten sposób chciał odsunąć od siebie myśli, że gdyby nie strach przed szantażem Klaudii, nigdy by się Kindze nie przyznał do tego, co stało się wtedy, gdy umarł ten człowiek.

PRAWDA Wahrheit правда TRUE LA VERDAD WAHRHEIT

– Jak mogłeś! Wie|konntest |pôde - How could you! – Wie konntest du! Jak mogłeś! Wie|konntest du Wie konntest du! – Ciosy pięści spadały na jego głowę, twarz i ramiona. Schläge|Fäuste|fielen|auf|seinen|Kopf|Gesicht|und|Schultern socos|punhos|caíam|||cabeça|rosto||ombros – Die Schläge fielen auf seinen Kopf, sein Gesicht und seine Schultern.

Stał nieruchomo. Er stand|unbeweglich estava|parado He was standing still. Er stand regungslos. Kinga waliła na oślep, wyjąc tak, że Michał był przerażony. Kinga|schlug|blind|blind|heulend|so|dass|Michał|war|erschrocken Kinga|batia||oślep|uivando|||||assustado Kinga schlug blind um sich und heulte so, dass Michał erschrocken war. W duchu modlił się, żeby wybaczyła, i po raz kolejny analizował wydarzenia ostatnich tygodni. Im|Geist|betete|sich|damit|sie ihm verzeihte|und|nach|einmal|wieder|analysierte|Ereignisse|letzten|Wochen |espírito|seu||para que|ela perdoasse||||novamente|analisava|os eventos|últimas| In seinem Inneren betete er, dass sie ihm verzeihen würde, und analysierte erneut die Ereignisse der letzten Wochen. A zwłaszcza to, co miało miejsce w ciągu dnia w szkole. Und|besonders|das|was|hatte|statt|in|während|Tag|in|der Schule |especialmente||||||||| Und besonders das, was tagsüber in der Schule passiert war.

* * * * * *

– Unikasz mnie – powiedziała, stając w drzwiach klasy. Du meidest|mich|sagte|als sie stand|in|der Tür|des Klassenzimmers você evita|||parada||na porta|sala de aula – Du meidest mich – sagte sie und stellte sich in die Tür des Klassenzimmers.

Akurat trwała duża przerwa i większość osób poszła na obiad. Genau|dauerte|große|Pause|und|die meisten|Leute|gingen|zum|Mittagessen justo|durava|grande|pausa||||foi|| Gerade war eine große Pause und die meisten Leute gingen zum Mittagessen. W pełnej map, globusów i atlasów sali do geografii zostali tylko Michał, Kamila, Wojtek i jeszcze kilka osób zajętych powtarzaniem materiału. In|voller|Karten|Globen|und|Atlanten|Raum|für|Geographie|blieben|nur|Michał|Kamila|Wojtek|und|noch|einige|Personen|beschäftigt|Wiederholung|des Stoffes In dem vollen Raum mit Karten, Globussen und Atlanten für Geografie blieben nur Michał, Kamila, Wojtek und noch ein paar andere, die mit dem Wiederholen des Stoffes beschäftigt waren. Zaraz po przerwie miała być klasówka. Gleich|nach|der Pause|sollte|sein|Klassenarbeit Direkt nach der Pause sollte eine Klassenarbeit geschrieben werden.

– To nie tak – odparł. |||ответил Das|nicht|so|antwortete – So ist es nicht – erwiderte er. – Napisałem ci zresztą. Ich habe geschrieben|dir|übrigens – Ich habe dir das übrigens geschrieben.

– Tak… – Michał pokiwał smętnie głową, wolno cedząc słowa. Ja|Michał|nickte|traurig|mit dem Kopf|langsam|aussprechende|Worte |||сумно|||| "Yes ..." Michael nodded sadly, slowly drawing his words. – Ja… – Michał nickte traurig mit dem Kopf und ließ die Worte langsam heraus. – Tylko w stosunku do kogo? Nur|in|Beziehung|zu|wem - Only to whom? – Nur in Bezug auf wen? – Odwrócił głowę i spojrzał w okno, za którym widać było boisko z grającymi w piłkę pierwszoklasistami. Er drehte|den Kopf|und|sah|in|das Fenster|hinter|dem|man sah|war|der Spielplatz|mit|spielenden|in|den Ball|den Erstklässlern Он повернул голову и посмотрел в окно, где было видно поле с первокурсниками, играющими в футбол. – Er drehte den Kopf und schaute aus dem Fenster, hinter dem man den Platz mit den ersten Klassen sehen konnte, die Fußball spielten.

– Nie wypieram się, ale… Ich|leugne|mich|aber - I do not deny, but ... – Ich leugne nicht, aber…

– Myślałam, że jesteś inny. Ich dachte|dass|du bist|anders - I thought you're diffrent. – Ich dachte, du bist anders.

– Inny niż kto? Anders|als|wer - Other than who? – Anders als wer?

– Niż mój ojciec – odparła Klaudia. als|mein|Vater|wies Klaudia| "Than my father," Klaudia replied. – Als mein Vater – erwiderte Klaudia.

– Na pewno jestem inny. (nicht übersetzbar)|sicher|bin|anders - I'm definitely different. – Ich bin auf jeden Fall anders.

– Nie. Nein – Nein. Tak jak i on, tak i ty jesteś tylko zwykłym dzieciorobem. So|wie|und|er|so|und|du|bist|nur|gewöhnlichen|Kinderkriegen Just like him, you are just an ordinary child. So wie er, bist auch du nur ein gewöhnlicher Kindermacher.

– Pomyłka… – Głos Klaudii zmatowiał. Fehler|Stimme|Klaudias|wurde matt - A mistake ... - Claudia's voice became dull. – Ein Fehler… – Die Stimme von Klaudia wurde matt. – Napisałeś to… fakt… gówniane zdanie… Du hast geschrieben|das|Tatsache|beschissene|Satz - You wrote it ... fact ... shit sentence ... – Du hast das geschrieben… Tatsache… beschissener Satz…

– Przepraszam. Entschuldigung - Excuse me. – Es tut mir leid. – Michał po raz pierwszy w trakcie tej rozmowy odwrócił się w jej stronę i spojrzał jej w oczy. Michał|po|einmal|zum ersten Mal|w|während|dieses|Gesprächs|drehte|sich|in|ihr|Richtung|und|sah|ihr|in|Augen - For the first time during this conversation, Michał turned towards her and looked into her eyes. – Michał drehte sich zum ersten Mal während dieses Gesprächs zu ihr um und sah ihr in die Augen. – Wiem, że sprawiło ci to przykrość, ale… taka jest prawda. Ich weiß|dass|verursacht hat|dir|das|Unglück|aber|so|ist|die Wahrheit "I know you made it upset, but… it's the truth." – Ich weiß, dass es dir wehgetan hat, aber… so ist die Wahrheit. Musisz ją zaakceptować. Du musst|sie|akzeptieren Вы должны принять это. Du musst sie akzeptieren.

– Prawda? Wahrheit - Truth? – Wahrheit? – spytała Klaudia kpiąco. fragte|Klaudia|spöttisch ||досить іронічно – fragte Klaudia spöttisch. – A ta twoja niunia zna tę prawdę? Und|die|deine|Kleine|kennt|diese|Wahrheit – Und deine Kleine kennt diese Wahrheit?

– Zna – odparł Michał i znów odwrócił głowę. Er weiß|antwortete|Michał|und|wieder|drehte|den Kopf "He knows," said Michael, and turned his head again. – Sie weiß – antwortete Michał und wandte wieder den Kopf. Poczuł, że płoną mu policzki. Er fühlte|dass|brennen|ihm|Wangen Er fühlte, wie seine Wangen brannten. Od kilku miesięcy nie zamienił z Kingą nawet słowa na temat Klaudii, więc tym bardziej nie powiedział jej o tym, co stało się w sumie nie tak dawno. Seit|einigen|Monaten|nicht|hat gewechselt|mit||sogar|Wort|über|Thema|Klaudia|also|damit|mehr|nicht|hat gesagt|ihr|über|dem|was|passiert|ist|in|insgesamt|nicht|so|lange her For several months he had not even exchanged a word with Kinga about Claudia, so he did not tell her about what happened not so long ago. Seit einigen Monaten hatte er mit Kinga kein Wort über Klaudia gewechselt, also hatte er ihr erst recht nicht gesagt, was vor nicht allzu langer Zeit passiert war.

– I co? Ich|was – Und was?

– Nic. Nichts – Nichts. – Wzruszył ramionami. Er zuckte|mit den Schultern - He threw up his arms. – Er zuckte mit den Schultern. – A co byś chciała? Was|was|du|möchtest – Und was würdest du gerne?

– Nic. Nichts – Nichts. – Tym razem ramionami wzruszyła Klaudia. Dies|Mal|mit den Schultern|zuckte|Klaudia – Diesmal zuckte Klaudia mit den Schultern. – Tylko tak myślę, że albo bardzo cię kocha, albo jest głupia. nur|so|denke|dass|entweder|sehr|dich|liebt|oder|ist|dumm – Ich denke nur, dass er dich entweder sehr liebt oder dumm ist. A może jedno i drugie? (vielleicht)|(vielleicht)|eins|und|zwei Or maybe both? Oder vielleicht beides? Gdybym dowiedziała się, że mój chłopak z inną… – urwała, wyczuwając na sobie czyjeś spojrzenie. Wenn ich|erfahren|mich|dass|mein|Freund|mit|einer anderen|abgebrochen|wahrnehmend|auf|sich|jemandes|Blick If I found out that my boyfriend with another… ”She broke off, sensing someone's gaze on her. Wenn ich erfahren würde, dass mein Freund mit einer anderen... – sie brach ab, als sie einen Blick auf sich spürte. Obok stała Kamila. Neben|stand|Kamila Kamila was standing next to it. Neben ihr stand Kamila. – Co się gapisz? Was|sich|anstarrst ||пристально дивишся - What are you looking at? – Was starrst du? – Klaudia była wyraźnie wściekła. Klaudia|war|deutlich|wütend |||зла – Klaudia war offensichtlich wütend.

– Nic. Nichts – Nichts. Trudno nie patrzeć, jak się słyszy wrzaski. schwer|nicht|zu schauen|wie|sich|hört|Schreie ||||||крики Es ist schwer, nicht zu schauen, wenn man Schreie hört.

– Nie wrzeszczę. Ich nicht|schreie |кричу «Я не кричу». – Ich schreie nicht.

– Wrzeszczysz – stwierdziła spokojnie Kamila. Du schreist|stellte|ruhig|Kamila "You're yelling," said Kamila calmly. – Du schreist – stellte Kamila ruhig fest.

– Masz na myśli tę… – Kamila wykonała ruch ręką, bo usilnie starała się znaleźć określenie, które pasowałoby do Klaudii. Du hast|auf|Gedanken|diese|Kamila|machte|Bewegung|mit der Hand|weil|verzweifelt|sie versuchte||zu finden|Bezeichnung|die|passen würde|zu|Klaudia – Meinst du die… – Kamila machte eine Handbewegung, weil sie verzweifelt versuchte, einen Begriff zu finden, der zu Klaudia passte. – Kurewkę? Kurewkę Курвичку? – Hure? – spytała, gdy po chwili znalazła słowo, którego szukała. fragte|als|nach|einem Moment|fand|Wort|das|suchte She asked as soon as she found the word she was looking for. – fragte sie, als sie nach einem Moment das Wort fand, nach dem sie suchte.

– Czemu tak o niej mówisz? Warum|so|über|sie|sprichst - Why are you talking about her like that? – Warum sprichst du so über sie?

– Nie chcę. Nein|will - I don't want to. – Ich will nicht.

– Szkoda. Schade – Schade. Czasem warto. Manchmal| Manchmal lohnt es sich.

– A co mówią? Und|was|sagen – Was sagen sie?

– Że każdy ją może mieć… Michał! dass|jeder|sie|kann|haben|Michał - That everyone can have it ... Michał! – Dass jeder sie haben kann… Michał! Co ty?! Was|du What are you?! Was ist mit dir?! – zawołała Kamila, widząc, że Michał czerwieni się i patrzy w ziemię. rief|Kamila|als sie sah|dass|Michał|errötet|sich||schaut|in|den Boden Kamila cried, seeing that Michał was blushing and looking at the ground. – rief Kamila, als sie sah, dass Michał rot wurde und auf den Boden schaute. – Nie mów, że i ty z nią. Nicht|sag|dass|und|du|mit|ihr - Don't say you and her. – Sag nicht, dass du auch mit ihr bist.

Michał milczał. Michał|schwieg Michał schwieg.

– Daj spokój! Gib|Ruhe – Komm schon!

– Michał! Michał – Michał! Ty zwariowałeś chyba! Du|bist verrückt|wahrscheinlich Du bist wohl verrückt geworden!

– Daj spokój! Gib|Ruhe - Come on! – Komm schon!

* * * * * *

Skąd wiesz, że ona mi zrujnuje życie? Woher|weißt|dass|sie|mir|ruinieren wird|Leben How do you know she's gonna ruin my life? Woher weißt du, dass sie mir das Leben ruinieren wird? Michał − Kamila znalazła w swojej skrzynce takiego maila. Michał|Kamila|fand|in|ihrem|Postfach|solchen|E-Mail Michał − Kamila hat so eine E-Mail in ihrem Postfach gefunden. Kłuł ją w oczy. Er stach|sie|in|die Augen It stung her eyes. Er stach ihr in die Augen. Co odpowiedzieć? Was|antworten What to answer? Was soll ich antworten? Przecież tak naprawdę tylko domyślała się, co zaszło między nim a Klaudią. schließlich|so|wirklich|nur|ahnte|sich|was|zwischen||ihm|und|Klaudia After all, she only guessed what had happened between him and Klaudia. Sie hatte doch eigentlich nur eine Ahnung davon, was zwischen ihm und Klaudia passiert war. Musiało to być coś poważnego, choć najwyraźniej jednorazowego. Musste|das|sein|etwas|Ernsthaftes|obwohl|offensichtlich|einmaliges Es musste etwas Ernstes gewesen sein, obwohl es offensichtlich einmalig war. Przynajmniej ze strony Michała. zumindest|von|Seite|Michał Zumindest von Michałs Seite.

– No? Nein – Na? – wydyszał Michał, kiedy otworzyła drzwi klatki, i spojrzał na nią wyczekująco. keuchte|Michał|als|sie öffnete|die Tür|des Käfigs|und|sah|sie|sie|erwartungsvoll – keuchte Michał, als sie die Tür zum Treppenhaus öffnete, und sah sie erwartungsvoll an.

– Jakimi pobiciami? Mit welchen|Schlägen - What beats? – Welche Prügel?

– Tymi wtedy. mit ihnen|damals - The ones then. – Damals.

– To nie ma znaczenia – mruknął. Das|nicht|hat|Bedeutung|murmelte "It doesn't matter," he muttered. – Das spielt keine Rolle – murmelte er.

– Ale co? Aber|was – Aber was?

– Obiecaj, że nikomu nie powiesz. Versprich|dass|niemandem|nicht|sagst – Versprich, dass du es niemandem sagst.

– Luz – rzuciła Kamila trochę rozczarowana, bo chętnie przekazałaby Małgosi sensację o Michale i Klaudii. Luz|warf|Kamila|ein wenig|enttäuscht|weil|gerne|würde übermitteln|Małgosi|Sensation|über||und|Klaudia – Kein Problem – warf Kamila etwas enttäuscht ein, denn sie hätte Małgosia gerne die Sensation über Michał und Klaudia erzählt. Zresztą prawie już jej wysyłała esemesa, ale przerwała jej babcia, pytając, czy chce chłodnik. übrigens|fast|schon|ihr|schickte|SMS|aber|unterbrach|ihr|Großmutter|fragend|ob|sie will|kalte Suppe Außerdem hatte sie ihr fast schon eine SMS geschickt, aber ihre Großmutter unterbrach sie und fragte, ob sie kalte Suppe möchte.

– To mów! Das|sprech - So talk! – Sag es! – naglił Michał. drängte|Michał – drängte Michał.

– No… Ewelina… wiesz która… mówiła, ale błagam cię, bo ja… podsłuchiwałam. Nein|Ewelina|du weißt|die|gesagt hat|aber|ich flehe an|dich|denn|ich|habe belauscht - Well ... Ewelina ... you know who ... said, but I'm begging you, because I ... I was listening. – Nun… Ewelina… du weißt schon welche… hat es gesagt, aber ich bitte dich, denn ich… habe zugehört. – Kamila za nic w świecie nie przyznałaby się przed nikim, że po akcji z bransoletkami zaczęła Ewelinę śledzić, a nawet podsłuchiwać w toalecie jej rozmowy. Kamila|for|nothing|in|world|not|would admit|herself|before|no one|that|after|action|with|bracelets|started|Ewelina|to follow|and|even|to eavesdrop|in|toilet|her|conversations – Kamila würde sich vor niemandem eingestehen, dass sie nach der Aktion mit den Armbändern Ewelina verfolgt und sogar in der Toilette ihre Gespräche belauscht hat. Bo co z tego, że Ewelina wtedy przyszła przeprosić? weil|was|aus|dem|dass|Ewelina|damals|kam|sich entschuldigen Denn was nützt es, dass Ewelina damals gekommen ist, um sich zu entschuldigen? Zadra pozostała. Der Splitter|blieb Die Narbe blieb. I usunąć ją mogło tylko coś, co skompromitowałoby Ewelinę. Ich|entfernen|sie|konnte|nur|etwas||kompromittieren würde|Ewelina Und nur etwas, das Ewelina kompromittieren würde, konnte sie entfernen. A w toalecie można było dowiedzieć się wielu rzeczy. Und|in|der Toilette|konnte|man|erfahren|sich|vielen|Dingen And there were many things to learn in the toilet. Und in der Toilette konnte man viele Dinge erfahren. Czasem naprawdę dziwnych, niestety żadna z nich nie nadawała się do ośmieszenia Eweliny. Manchmal|wirklich|seltsamen|leider|keine|von|ihnen|nicht|eignete|sich|zum|Bloßstellung|Ewelina Sometimes really weird, unfortunately none of them was suitable for ridiculing Ewelina. Manchmal wirklich seltsame, leider war keine von ihnen geeignet, Ewelina lächerlich zu machen.

– No mów! Nein|sprich – Na los, sprich! – ponaglił Michał. drängte|Michał – drängte Michał.

– Ewelina opowiadała, że w szkole jest taka laska, która owija sobie facetów dookoła palca. Ewelina|erzählte|dass|in|der Schule|ist|so eine|Frau|die|wickelt|sich|Männer|um|Finger – Ewelina erzählte, dass es in der Schule so ein Mädchen gibt, das sich die Typen um den Finger wickelt. Przebiera w nich jak w ulęgałkach, a jak któryś jej nie chce, to niszczy. Sie wählt aus|in|ihnen|wie|in|den Wurstwaren|und|wenn|einer|ihr|nicht|will|dann|zerstört |||||улегалках|||||||| It changes them like in ulęgałkach, and if one does not want it, it destroys it. Она собирает их, как в уленгалке, и, если кто-то не хочет ее, уничтожает. Sie wählt sie wie Fliegen und wenn einer nicht will, dann macht sie ihn fertig. Jak ktoś się w niej kocha, to też niszczy. Wie|jemand|sich|in|ihr|liebt|das|auch|zerstört If someone is in love with it, it also destroys. Wenn sich jemand in sie verliebt, macht sie ihn auch fertig.

– I to ma być Klaudia? Ich|das|haben|sein|Klaudia – Und das soll Klaudia sein?

– Nie przerywaj! Nicht|unterbrechen – Unterbrich nicht! Imię padło. Name|fiel Der Name fiel. Klaudia. Klaudia Klaudia.

Ewelina powiedziała, że to laska z pierwszej klasy, która nie ma żadnych zahamowań. Ewelina|sagte|dass|das|Mädchen|aus|erster|Klasse|die|nicht|hat|keine|Hemmungen ||||||||||||зажимів Ewelina sagte, dass sie ein Mädchen aus der ersten Klasse ist, das keine Hemmungen hat. Ponoć matka założyła jej spiralę, by w ciążę nie zaszła. Angeblich|Mutter|hat eingesetzt|ihr|Spirale|damit|in|Schwangerschaft|nicht|schwanger wurde Es wird gesagt, dass die Mutter ihr eine Spirale eingesetzt hat, damit sie nicht schwanger wird. Było to po tym, jak zastała ją w łóżku ze swoim facetem. Es war|das|nach|dem|wie|sie überraschte|sie|im|Bett|mit|ihrem|Freund It was after she found her in bed with her boyfriend. Es war, nachdem sie sie im Bett mit ihrem Freund erwischt hatte. A to podobno miało miejsce w trzeciej gimnazjalnej! Das|das|anscheinend|hatte|stattgefunden|in|der dritten|Klasse Und das soll angeblich in der dritten Klasse der Sekundarschule passiert sein! Masz pojęcie? Hast|Ahnung Hast du eine Ahnung? Ona zrobiła to ponoć po to, by pokazać matce, że każdy facet to świnia. Sie|hat gemacht|das|angeblich|um|das|zu|zeigen|der Mutter|dass|jeder|Mann|das|Schwein She supposedly did it to show her mother that every guy is a pig. Sie hat das angeblich gemacht, um ihrer Mutter zu zeigen, dass jeder Mann ein Schwein ist. – Oczy Michała zrobiły się okrągłe ze zdumienia. Die Augen|von Michał|wurden|sich|rund|vor|Erstaunen – Michals Augen wurden vor Staunen rund. Ale Kamila ciągnęła: – Kojarzysz takiego drobnego kolesia z maturalnej? Aber|Kamila|zog|Erinnerst du dich an|so einen|kleinen|Typen|von|Abiturprüfung ||||||хлопця||матури Aber Kamila zog: – Erinnerst du dich an diesen kleinen Typen aus dem Abitur? Kochał się w niej… Ty nawet nie wiesz, co z nim zrobiła. Er liebte|sich|in|ihr|Du|sogar|nicht|weißt|was|mit|ihm|gemacht hat Er war in sie verliebt… Du weißt nicht einmal, was sie mit ihm gemacht hat. Ewelina mówiła, że Klaudia wrobiła go w jakąś kradzież w sklepie. Ewelina|sagte|dass|Klaudia|reinlegte|ihn|in|irgendeinen|Diebstahl|im|Geschäft Ewelina sagte, dass Klaudia ihn in einen Diebstahl im Laden verwickelt hat. Gdzieś z nim poszła i podrzuciła mu coś do kieszeni, i na niego było. Irgendwo|mit|ihm|ging|und|warf|ihm|etwas|in die|Tasche|und|auf|ihn|war She went with him somewhere and tossed something in his pocket, and it was on him. Sie ist irgendwo mit ihm hingegangen und hat ihm etwas in die Tasche gesteckt, und dann war er dran. A jak się wypierał i chciał, żeby się do wszystkiego przyznała, to nasłała na niego kolesi, by go pobili. Und|wie|sich|leugnete|und|wollte|dass|sich|zu|allem|gestand|dann|schickte|auf|ihn|Typen|um|ihn|schlugen |||||||||||||||хлопців||| And when he denied and wanted her to confess, she sent his guys to beat him up. Und als er sich weigerte und wollte, dass sie alles zugibt, hat sie Typen auf ihn gehetzt, um ihn zu verprügeln. Tego dryblasa, co był wtedy na sylwestrze u Wojtka, pamiętasz? Dieser|Trottel|der|war|damals|bei|Silvesterfeier|bei|Wojtek|erinnerst du dich That dribble who was at Wojtek's New Year's Eve back then, do you remember? Erinnerst du dich an den Burschen, der damals auf der Silvesterfeier bei Wojtek war? – Michał milczał. Michał|schwieg - Michał was silent. – Michał schwieg. Kogo jak kogo, ale tego bydlaka nie zapomni nigdy. Wen|wie|Wen|aber|diesen|Bastard|nicht|wird vergessen|niemals Who and whom, but this bastard will never be forgotten. Wen auch immer, aber diesen Schurken wird er niemals vergessen. – W każdym razie dryblas go pobił i jeszcze jakichś zbirów nasłał – ciągnęła Kamila. In|jedem|Fall|der Schwächling|ihn|schlug|und|noch|irgendwelche|Schläger|schickte|zog|Kamila – Auf jeden Fall hat der Bursche ihn verprügelt und noch ein paar Schläger auf ihn gehetzt – fuhr Kamila fort. – A ostatnio znalazła sobie jakąś inną ofiarę. Und|neulich|hat gefunden|sich|irgendein|andere|Opfer - And recently she found some other victim. – Und zuletzt hat sie sich ein anderes Opfer gesucht. W biologicznej jest taki Rafał, kojarzysz? In|Biologie|ist|so ein|Rafał|erinnerst du dich There is Rafał in the biological one, do you know him? In der Biologie gibt es so einen Rafał, kennst du ihn? Już chodzi na jej pasku. Schon|läuft|auf|ihrem|Gürtel Er läuft schon auf ihrem Leinen.

– Mogę nie mówić – burknęła Kamila. Ich kann|nicht|sprechen|murmelte|Kamila - I can not speak - Kamila growled. – Ich kann auch nichts sagen – murmelte Kamila.

– Przepraszam – szepnął. Entschuldigung|flüsterte "Sorry," he whispered. – Entschuldigung – flüsterte er.

– Uważasz, że powinienem powiedzieć Kindze? Du denkst|dass|ich sollte|sagen|Kindze - You think I should tell Kingga? – Denkst du, ich sollte es Kinga sagen?

– To ja lecę – rzucił Michał. Das|ich|fliege|sagte|Michał - I'm flying - said Michał. – Ich gehe dann mal – warf Michał ein.

– Do Kingi? (verbo auxiliar)|(nombre propio) - To Kinga? – Zu Kinga?

* * * * * *

– Nie mogę. Ich|kann - I can not. – Ich kann nicht. Zrobiłem coś bardzo złego. Ich habe gemacht|etwas|sehr|Schlechtes I did something very wrong. Ich habe etwas sehr Schlimmes getan.

– Co? Was - What? – Was?

– Czemu raptem mi to mówisz…? Warum|plötzlich|mir|das|sagst - Why are you suddenly telling me this ...? – Warum sagst du mir das plötzlich…?

– Nie jesteś sama w tym mieszkaniu… – zaczął, ale ujrzawszy wyraz twarzy siostry, wycofał się do siebie. Nicht|bist|allein|in|dieser|Wohnung|begann|aber|als er sah|Ausdruck|des Gesichts|der Schwester|zog|sich|zu|sich ||||||||||||вибачився||| "You are not alone in this apartment ..." he began, but seeing the expression on his sister's face, he withdrew to himself. — Ты не одна в этой квартире… — начал он, но, увидев выражение лица сестры, ушел в себя. – Du bist nicht allein in dieser Wohnung… – begann er, aber als er den Gesichtsausdruck seiner Schwester sah, zog er sich zurück.

– Wybaczysz? Verzeihst - Will you forgive me? – Wirst du mir vergeben?

SENT_CWT:AFkKFwvL=4.12 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=3.21 de:AFkKFwvL openai.2025-01-22 ai_request(all=303 err=0.00%) translation(all=252 err=0.00%) cwt(all=1719 err=0.76%)