Başarmak İçin İhtiyacın Olan Tek Şey
Sen de eminim, bir çok insan gibi, başarılı olmayı çok istiyorsun
ve kendince belki bu konuda yöntemler deniyorsun, çaba gösteriyorsun
ben sana deseydim ki
"Başarılı olmak için
tek bir şeye ihtiyacın var, tek bir özelliğe ihtiyacın var
bu özellik eğer sende varsa ya da bu özelliği hayatına alabiliyorsan
başarı eninde sonunda seni bulacaktır "deseydim ne yapardın?
bu özelliğe geçmeden önce sana ilham verici bir hikaye anlatmak istiyorum
sonra işin bu özellik kısmına geleceğim
Sana anlatmak istediğim hikaye tamamen gerçek bir olay
1900'lü yılların başında Amerika'da gerçekleşiyor
iki kardeş var 14 yaşındaki Floyd
ve yedi yaşındaki Glenn
bu iki kardeş okulda nöbet sırası kendilerine geldiği zaman
nöbetçi oldukları zaman okula erkenden giderler
okul nöbetçisinin görevi, sınıfa erkenden gidip
sınıf gelmeden önce sobayı yakmak
sınıfın ısınmış bir halde eğitime başlamasını sağlamaktır
bu iki kardeş de nöbet sırası kendilerinde olduğu için
o günkü görevlerini yerine getirmek üzere erkenden yola çıkıyorlar
sobaya odunları yerleştiriyorlar
her zamanki gibi o odunları tutuşturmak adına, gaz zannettikleri sıvıyı
odunun üstüne döküyorlar ama o gün gaz zannettikleri sıvının
bidonun içinde benzin vardır
alevi, ateşi attıkları anda birden parlıyor
ve diğer bidonlarla beraber müthiş bir patlama ortaya çıkıyor
müthiş bir yangın ortaya çıkıyor
bu yangının ve patlamanın neticesinde ağabey Floyd
dokuz gün sonra hayatını kaybediyor
kardeşi Glenn ise bacaklarında ağır yanıklarla beraber
hastanede yatmaya devam ediyor
Bacağındaki ağır yanıklar sebebiyle hastanede yatan Glenn
başka bir tehtidle, başka bir sıkıntıyla karşı karşıyadır
o yanıklar o kadar ağırdır ki doktorlar aileyi karşılarına alır
ve derler ki " Glenn'in bacaklarının kesilmesi lazım
başka bir çaresi yok."
aile bir evladını kaybetmiştir zaten
bir de daha yedi yaşında olan çocuklarının bacaklarının kesilmesi söz konusudur
tam o sırada yan odada bunları duyan Glenn
ağlar, çok büyük tepki gösterir ve
bacaklarının kesilmesini istemediğini söyler
ama doktorlar der ki
"Senin bacakların kesilmese bile zaten yürüyemeyeceksin. En azından sağlıklı ol."
ama Glenn ısrar eder
ısrarla der ki "Ben yürüyeceğim. Ben ayakta olacağım. Ben koşacağım."
iki ay sonra hastaneden taburcu olan Glenn'in, annesi
onun bacaklarına her gün bıkmadan usanmadan masaj yapar
egzersizlerini aksatmazlar fakat
aradan geçen bir yıla rağmen Glenn biri diğerinden altı santim kısa
ve kendisine cansız şekilde asılı duran bacağını hissetmemektedir
bir gün annesi Glenn'i hava alması için yine bahçeye, çimlere çıkarır
yanında kimse yokken Glenn kendini tekerlekli sandalyesinden
çimlerin üzerine atar
ve sürüne sürüne bahçenin çitlerine ulaşır
çitlere tutunarak tüm bahçeyi ,sürünerek de olsa, dolanır
bunu artık her gün yapmaya başlayan çocuk
hastaneden gelişinin ikinci yılında
tam olarak ikinci yılında
annesinin masajları, egzersizler ve çimlerde sürünerek yol almaya çalışasının neticesinde
bacağını hissetmeye başlar
bir süre sonra yürümeye başlayan Glenn okula yürüyerek gider
ve ardından koşarak gitmeye başlar
Lisede koşu takımlarına katılan Glenn
bir süre sonra derceler yapmaya başlar
Amerika'da liseler arası koşuda en hızlı koşan sporcu olur
çünkü bir millik mesafeyi dört dakika yirmi dört saniyede koşar
üniversite hayatında da spora devam eden Glenn
artık amatör bir yarışçı, amatör bir koşucu değildir
1934 yılında New York'da bir millik mesafeyi
dört dakika sıfır nokta altı saniyede koşarak dünya rekoru kırar
ve o yıl kendisine "Yüz Yılın Sporcusu" unvanı verilir
başarıları bununla sınırlı değildir
iki yıl sonra yarım milde bir dakika kırk dokuz saniyelik rekorunu kırar
1938'de de bir millik mesafeyi dört dakika sıfır nokta dört saniyeyle koşarak yeni bir rekor kırar
Kimse senden yarışçı olmanı, koşucu olmanı,
rekorlar kırmanı, dünya rekorları kırmanı beklemiyor sevgili dostum
ama bence
bu hikayede çıkartabileceğimiz bazı dersler var
kendi hayatımıza uygulayabileceğimiz efsane ilhamlar var bence
benim ilk dikkatimi çeken şöyle bir durum var
başına çok kötü bir olay geliyor burada Glenn'in
başına gelen olay aslında etrafındaki insanlar tarafından da
acınarak yorumlanıyor, acınarak bakılıyor
ve birisi diyor ki -doktorlar- orada "Senin bacağını kesmek zorundayız."
şimdi hayatımızda hepimizin başına böyle ufak tefekten başlayarak büyük noktaya gidene kadar
kötü olaylar gelir
ve çoğu zaman kendimize çok fazla acırız
başkasının bize acımasına gerek kalmadan biz kendimize acırız
ve deriz ki "Ben kötü şeyler yaşadım." o anda mücadeleyi
o anda, o şekilde, savaşmayı bırakırız
ve böyle olunca ne yaparız?
o kurban rolünü, o acınası halimizi kendi üzerimize yapıştırırız
ve bir ömür boyu bunu yaşamak zorunda hissederiz kendimizi
Glenn ama burada kendisine biçilen rolü reddediyor ve diyor ki
"Ben mücadele edeceğim. Ben uğraşacağım."
sonraki aşamada eve dönüyor ve bir yıl boyunca uğraşıyor
bir yıl boyunca uğraşmasına rağmen ortaya anlamlı bir sonuç çıkmıyor
çoğu zaman hayatımızda dikkat ettiğimiz zaman hemen sonuç almaya çok odaklıyız
hemen sonuç almak istiyoruz
bir adım atarsak hemen karşılığı gelmezse çok çabuk bıkıyoruz
çok çabuk vazgeçiyoruz
işte burada dikkat etmemiz gereken bir diğer ders de bu
bir yıl sonuç almamasına rağmen devam ediyor
ve o bir yılın neticesinde: bir yıl kesinlikle boşa gitmiyor
sadece bacağın hareket etmesi için
dikkate değer bir gelişme gösterebilmesi için
bir yıllık bir süreye ihtiyaç vardı belki de
ama o bir yıl dolana kadar o bacak hareket etmedi sadece
içeride bir yerde gelişmesine devam etti
Ne oldu? Eğer ki bir yıl değil onuncu ayda vazgeçmiş olsaydı
o içerideki değişimleri hiç fark edemeyecekti ve
diyecekti ki "Benim bütün çabam boşuna." vazgeçmiş olacaktı
belki günün birinde bacağı kesilecekti Glenn'in
ama ne yaptı o?
devam etti
ve günün birinde, o bir yıldan sonra, yavaş yavaş bacağını hissetmeye başladı
şimdi senden şunu hayal etmeni istiyorum
tekerlekli sandalyedesin ve bacağını hissediyorsun biraz umudun var
sonrasında bahçedesin
evinin bahçesinde oturuyorsun
birden yere atlıyorsun çimlerde sürüne sürüne çitlere gidiyorsun
çitlerden tutunuyorsun
canın yanıyor, acıyor her tarafın kolların taşımıyıor vücudunun ağırlık yükünü
böyle bir durumda çok ağır gelirdi değil mi?
belki bunun çok daha azını yaşadığımız zaman
"Bu durumu neden ben yaşıyorum Allah'ım? Neden böyle şeyler benim başıma geliyor?" diye
hem kendimizi suçluyoruz hem kaderimizi suçluyoruz
işte acı olmadan daha ileri gidilmiyor maalesef
acı, acı hayatın bir gerçeği
mücadele hayatın bir gerçeği ve ondan sonra vazgeçmiyor
devam ediyor durmadan devam ediyor
durmadan devam edince bence
Ne yaptı?
hayatındaki değişimi, dönüşümü kendisine ispatlıyor
bence onun -Glenn'in- bir yarışçı olma motivasyonunun arkasında da
o mücadele hırsı var
herkes ,dediğim gibi, yarışçı olmak zorunda değil
birinci olmak zorunda da değilsin sen
bu hikayeden çıkartacağımız en önemli ders
ve başarılı olmak için ihtiyacımız olan tek bir şey var:
istikrar
ne yaparsan yap kararlı bir şekilde yapman lazım
bırakmadan yapman lazım
sen bilemezsin ki yaptığın şeyler içeride bir yerde birikiyordur
hemen sonuç odaklı olursan
hemen sonuç gelsin istersen çok çabuk bıkarsın
vazgeçmeden, kararlı bir şekilde devam ettiğimiz zaman
ne istiyorsak isteyelim o konuda bir gelişme yaşarız
mucizeye gerek yok
sen kararlı ol, sen istikrarlı ol
zaten istediğin şey az ya da çok hayatında ortaya çıkacaktır
bir çok insanın kararlılık konusunda karıştırdığı bir şey var
tamam kararlı olacağız ama
yüksek seviyede yüksek çabayı her gün yapmak zorunda hissediyoruz
böyle olunca çabuk yoruluyor ruhumuz ve bedenimiz
ben daha önce bir video'mda bahsetmiştim
"Kaizen Tekniği" videosunda
sadece bir dakikayla bile başlayarak hayatında belirli değişimleri elde edebilirsin
önemli olan oradaki çokluk değil
düzenli olarak yapmak
zaten sen bir şeyi az az başlasan dahi yavaş yavaş onu artırırsın
ve o düzenli olan ve yavaş yavaş artan şey
senin hayatına çok fazla olumlu katkı getirir
umarım sen de hayatında değiştirmek istediğin noktalarda
bu istikrarı, bu kararlılığı ortaya koyabilirsin
beni dinlediğin için teşekkür ediyorum güzel insan
eğer ki bu videoyu beğendiysen beğenmeyi ve
kanalıma abone değilsen abone olmayı unutma
kendine çok iyi davran, görüşmek üzere
-müzik ve yarışın spikerinin sesi-