×

Мы используем cookie-файлы, чтобы сделать работу LingQ лучше. Находясь на нашем сайте, вы соглашаетесь на наши правила обработки файлов «cookie».

image

Een Coquette Vrouw van Carry van Bruggen, Hoofdstuk 9

Hoofdstuk 9

Ruim een week daarna, een Zaterdagmorgen maakte Ina in de vroegte zich gereed om van de halte, een half uur van huis, Egbert te gaan halen. Hij kwam ditmaal heel vroeg en kon tot Maandagmorgen blijven, - den vorigen avond had hij het haar geschreven en van het oogenblik af, dat ze den brief ontving had ze zich afgevraagd of ze blij was met de tijding. Ze had het zich weer afgevraagd op het oogenblik dat ze ontwaakte en vroeg het zich nu weer af -, en bemerkte tot haar onuitsprekelijke verluchting, dat Egberts komen haar onverdeeld verheugde. Ze was bovendien blij, nu het toevallig zoo uitkwam, dat Paul voor enkele dagen op reis was gegaan, juist den vorigen avond vertrokken en niet voor Dinsdag terugkeeren zou, want ofschoon het vanzelf sprak, dat hij voor Egbert moest wijken, scheen het haar voor hem te pijnlijk, nu al de gedachte aan haar gebondenheid te moeten dringen in de lieflijkheid van hun samenzijn. Dagelijks na dien dag hadden ze elkaar ontmoet -, en in de weinige dagen tusschen het toen en het nu, had ze zich zoo wonderlijk snel hersteld, en ze gloeide nu zoo van ijver en moed, voelde zich als glanzend van gezondheid, dat het haar zelf verbaasde. En beschaamde. Ze kon het gevoel niet kwijt, dat in dat geweldig ondergaan van wat niets dan een redelooze bevlieging was, voor den eersten den besten man dien ze had ontmoet, iets bijna verachtelijks, iets minderwaardigs stak -, doch ze merkte tegelijkertijd, dat dit niet zuiver haar eigen gevoel was, doch eigenlijk Egberts gevoel, en dat hij het zoo zou hebben gezegd: ‘de eerste de beste man' Het was niet waar -, ze ontmoette er genoeg, die haar koud lieten -, maar Paul was ‘de eerste de beste' niet. Hij wist haar te geven wat zij zocht, omdat hij haar doorgrondde: de vereering, die geen dienstbaarheid buitensluit -, hij had als een rechthebbende tot haar gesproken, haar gezegd, dat haar zwakheid inbeelding was, dat ze terug moest naar haar huis in de stad en werken -, en als in hetzelfde oogenblik met de zoetste woorden de meest verfijnde vleierijen gefluisterd. Daaraan terug te denken, die woorden zacht en binnen in haar borst te doen ontluiken en weerklinken, zoovaak, zooveel ze wilde, zoodat het was, als werden ze opnieuw tot haar gesproken -, het was als een zoete smaak. En weer, als vroeger, zag ze met ontzag op het kostelijk wonder der herinnering, der bewuste en willekeurige herbeleving van het voorbije. De uren, die minuten schenen, van hun samenzijn, hielden immers daardoor dagen en nachten van een zoeten en warmen glans doortrokken. Hoe kon het niet langer dan drie dagen geleden zijn, dat hij haar, toen de maan scheen, in de beukenlaan had gekust, op wangen en lippen en oogen zóó zacht en ze geschreid had en weer gevraagd, dat hij haar toch niet verachten zou. Over haar huwelijksleven had ze zorgvuldig gezwegen, over Egbert alleen gesproken met waardeering, bijna met een overmaat van warmte, die boete leek te moeten zijn voor wat ze aan schuld op zich laadde - en nu ze gereed om heen te gaan, nog even peinzend toefde met het voorhoofd aan de vensterruit, vroeg ze het weer zich af: was het zoo goed geweest als het kon, had ze nu, noch tegen den een, noch tegen den ander, noch tegen zichzelf al te zwaar gezondigd? O, ze wilde wel tot Egbert teruggaan, dadelijk als hij verlangde en het leven voor hen beiden effen houden, twisten mijden, zwijgen over alle onderwerpen, die meeningsverschil konden uitlokken -, maar door Paul was ze nu gevangen, aan hem gebonden, en ze voelde dat hij noodig was om haar kracht te geven tot het volledig vervullen van wat ze voor Egbert op zich nam. Niet een voortdurend samenzijn, maar het blijvend besef, dat hij haar bestond en haar gadesloeg en haar vereerde. Als Egbert het wist, van haar gedachten eenig vermoeden had, hoe zou hij het alles verachten -, het kinderachtig romantisme, het zwakzinnig grijpen naar verbeelding en waan, het zichzelve paaien als met zoetigheid om haar plicht te kunnen doen! O, verachtelijk was het -, en het besef daarvan had met de wroeging, van het zoete het zoetst geroofd, zou het zoete het zoetst blijven rooven, tot een gerechte straf. Ze wilde nu heengaan, het werd tijd -, toen ze uit het raam door de verlaten beukenlaan den blauwen postbode op zijn rijwiel zag aankomen; altijd van haar kinderjaren af, deed de aanblik van den postman in zijn uniform haar hart kloppen van onbestemde verwachting -, dat zelfs werkte als ze er een zag in een vreemde stad -, maar ditmaal voelde ze ineens een heftige spanning. Gisteravond al was het geweest, onmiddellijk na Pauls vertrek -, als kon er tijding van hem komen -, toen was ze, natuurlijk, teleurgesteld -, nu scheen het zekerheid. Ze werd een sterk verlangen gewaar naar een brief van hem, met hetschrift van zijn hand, die haar naam zou hebben geschreven -, een brief van hem leek haar mysterieus, als had ze nooit een brief van een man ontvangen, zooals zijn handen en zijn oogen en alles aan hem geschenen hadden, dien eersten avond. En terwijl de man op zijn rijwiel naderde, snel nabijkwam, bestormde zij zichzelf met jachtig vragen, wat al die redelooze, onverklaarbare, onbelijdbare gevoelens toch wel beduiden mochten. Had de bode een brief -, en wat zou hij geschreven hebben -? het leek haar bij voorbaat belangrijk, bekoorlijk en vreemd -; snel de steile trap afhakkelend gaf ze zich van de sterke zoetheid van dit wachten en verlangen op zich zelve rekenschap -, toen nam ze uit de handen van den bode zonder groet of dank een klein, licht pakje aan en bekeek het gretig en werd vaal en wit van teleurstelling -, haar naam stond er op, maar in grove letters, verkeerd gespeld, dus niet door hem. Ze schrok van haar wanhoopsgevoel en zooals de wereld rond haar vaalde en verkromp, toen rukte ze, door een flauwe hoop gebonden, touwtje en papieren stuk, tastte een koel-vochtig rieten korfje, sloeg het open en zag drie trillende zilverblanke orchideeën op koel mos, met een klein briefje ernaast. Ze gunde de orchideeën voorloopig niet meer dan een vluchtigen blik -, het verlangen bleef onverflauwd, een gulzige, gretige begeerte naar de woorden van zijn gedachte en van zijn gevoel. Op het witte blad las ze niet meer dan deze vier regels: Te, dea, te fugiunt venti, te nubila coeli, Adventumque tuum; tibi suaves daedala tellus Summittit flores; tibi rident aequora ponti, Placatumque nitet diffuso lumine coelum. LUCRETIUS. Ze bleef tegen den huismuur geleund als zacht verdoofd, de sierlijke val der voorname statige regels schreed als in haar hoofd, in haar hart, het was alsof haar bloed zich door haar lichaam bewoog op eenzelfden maatslag. Maar een klok sloeg uit de verte en herinnerde haar aan Egberts komst -, ze ging het huis weer in, zette vlug de bloemen in een vaasje op een hooge kast, stak na een korte aarzeling het briefje tusschen haar blouse en begaf zich haastig op weg. En terwijl ze liep betastten haar handen het harde kaartpapier en ze begon al gauw te verlangen de geschreven woorden weer voor zich te zien, maar bedwong dat verlangen om het te laten aanzwellen tot het onhoudbaar, en het uithalen en overlezen van het briefje daardoor een zeldzame en bijzondere vreugde scheen, als las ze het voor het eerst. Ze liep dan vlug verder en naderde de halteplaats. Zij zelf was warm van hetsnelle gaan en daardoor leek het haar, als was de lucht rondom zoo zoel, als was het ineens lente geworden -, alles lag ook zoo stil, slooten en weiden, waar de zon op scheen. In de verte floot langgerekt de trein -, een droomerig, fijn geluid. Nu kwam Egbert -, ze zou hem vertellen van Paul en overlegde met zichzelve hoe. Vooral niet dadelijk en niet gewichtig en vooral niet toonen dat ze zich bijzonder verheugde in de ontmoeting -, maar luchtig en losweg en onverschillig als had het niet den minsten indruk op haar gemaakt. Ze zou hem vertellen, hoe belezen en bereisd hij was, Paul, en hoe aardig het zou zijn hem aan huis te ontvangen -, en als zijzelf dan van nu af vroolijk en rustig bleef, niet meer redetwistte en schreide, dan zou hij ten slotte misschien nog een geluk vinden dat ze Paul had leeren kennen. Maar terwijl ze het overdacht, wist ze dat het zelfmisleiding was -, en toen ze den trein ineens over den hoogen spoordijk zag en hoorde aandonderen bemerkte ze te goed aan het angstig kloppen van haar hart, wat ze inderdaad van Egbert verwachtte. Even later liepen ze naast elkaar over het grindpad tusschen de geknotte wilgen dwars door het weiland heen. Egbert had zijn arm door den hare gestoken -, naar den jongen gevraagd -, zijn vreugde betuigd over het zachte weer en Ina werd een warm, stil gevoel van saâmhoorigheid met hem in zich gewaar -, ze ging zoo rustig en keek rondom zich en voelde zich niet gejaagd en opgehitst zooals bij Paul voor wien ze immers altijd geestig en bijzonder en bekoorlijk zocht te wezen, bij wien ze immers altijd de vrees voelde dat ze hem vervelen zou -, maar toen ze onder haar blouse naar het briefje tastte en zich den klank en val der Latijnsche woorden te binnen bracht, voelde ze in een wonderlijk verweven gevoel van verlangen en schuld het algemeen-ontoereikende van wat in dit oogenblik toch zoo voldoende en bevredigend scheen. ‘Nieuws in de stad?' ‘De aarde draait nog immer,' schertste hij, ‘hoe heb jij het gehad?' ‘O, goed', ze zei het koel en gewoon, ze wilde niets verraden. Hij keek naar de lucht. ‘Ik geloof wel dat het weer zich goed houden zal vandaag. Dan er vanmiddag eens een stevig eind op uit! Ik heb er de heele week naar verlangd,' ‘Heb je 't druk gehad?' ‘Nogal: een paar tentoonstellingen. Niet zoo heel veel zaaks. Meestal snert, wat ze tegenwoordig maken -, en dan moet je die lui nog met zilver bedienen ook. Als je ze tenminste maar royaal op den hak kon nemen, al die slappe kerels.' Ina zweeg en keek onbestemd rondom zich. Vanwaar kwam nu ineens dat onverklaarbaar gevoel, als zeeg een zwarte wolk op haar hart, als werd alles in haar mat en machteloos? Ze wilde nu toch over Paul spreken. ‘Zeg, Egbert, ik heb hier iemand ontmoet, die óók wel eens schildert.' ‘Zoo -; een meisje?' ‘Neen, een man.' ‘Zóó.' Hij zweeg. En Ina vroeg zich angstig af; had er in dat koele ‘zoo' niet al een begin van ontstemming, wantrouwen, wrevel geklonken? Lag er nu al, voor zijn gevoel, een schaduw over zijn komen, was zijn vreugde al verstoord? Ze vreesde het vaag, en voelde zich weinig op haar gemak, maar dorst het zwijgen, dat meer dan woorden kon beteekenen, niet langer te doen voortduren. ‘Misschien ken je hem wel, Egbert -, misschien heeft hij wel eens geëxposeerd, ik weet dat natuurlijk niet precies.' Ze wist wel van niet -, maar ze zei het opzettelijk, om Egbert niet te krenken door de gedachte aan te veel intimiteit tusschen haar en een vreemde. ‘Hoe heet hij?' ‘Paul van Oord.' ‘Ken ik niet.' Ze zwegen -, ditmaal dorst Ina niet verder gaan. ‘Egbert, de kippen hebben gister gelegd -, en ik heb de versche eitjes voor jou bewaard -, hoe vind je dàt?' ‘Edelaardig' zei hij, wat droog. Maar nu begon in Ina een' lichte wrevel te ontwaken, ze voelde zich gekrenkt door den toon van zijn laatste antwoord. Als een schoolmeester, die wel merkt dat het kind zoete broodjes bakt, maar het even wil laten voelen, dat het zóó gemakkelijk maar niet gaat! Ze was geen klein kind meer en bakte heelemaal geen zoete broodjes -, wat verbeeldde hij zich wel! Hij zweeg weer en, naarmate dat zwijgen voortduurde, zwol de wrevel in haar hart, ze voelde dat ze onrustig werd en dat het bloed haar overal tegen de huid aan gloeiend prikkelde. Eindelijk werd het haar te machtig. Met een ruk trok ze haar arm uit den zijne weg -, de aanraking was ondragelijk geworden. ‘Wat heb je?' vroeg hij verbaasd. ‘Zoo warm.' Ze ademde zwaar in het verder gaan, haar neus trilde. Weg was haar vreugde, verwachting, gelatenheid -, verjaagd de blanke rust die binnen in haar toefde -, overal gistte en schiftte het nu. Maar daar tastten haar vingers naar het briefje in haar blouse en ze werd weer rustig. Ze schaamde zich -, ze wilde immers zoo gaarne wezen, zooals Pauls verheerlijking haar zag, lieflijk en verstandig en edelmoedig, niet wrokkend en inwendig driftig als elke domme boosaardige vrouw -, en wat recht had ze ook om zich aan Egberts woorden en zijn toon te ergeren, zij, zijn eigen vrouw, die met het briefje van een anderen man heimelijk aan haar borst geborgen naast hem ging? En het gevoel, dat ze iets aan hem goed te maken had, kreeg opnieuw de overhand. ‘Ik heb al gezegd, dat we niet thuis komen eten - omdat jij niet graag aan tijd gebonden bent. We vinden dan onderweg wel wat.' Ze zei het opzettelijk koeler dan ze nu voelde -, hij moest niet weer van ‘zoete broodjes' vermoeden. ‘Dan weet ik een tocht van een uur of vier, vijf, een prachtige wandeling -, als het jou tenminste niet vermoeit. Anders kunnen wij er wel een stuk afsnijden.' ‘Neen, ik kan best,' zei Ina. De vorige week was ze nog tot één enkel uur loopen niet in staat geweest -, nu voelde ze zich weer als in hun eersten tijd, onuitputtelijk krachtig, grenzeloos onvermoeid, met een onbesuisd verlangen naar inspanning, geestelijk en lichamelijk, als om de volheid van haar eigen kracht en kunnen in alle richtingen en tot het uiterste te voelen. ‘Dan ben je vooruitgegaan,' zei Egbert opgewekt, ‘dat valt me bijzonder mee.' Ze antwoordde niet -, ze gingen weer gearmd. ‘Om een ander is het,' verweet ze zich in gedachten - en schaamde zich; ‘maar Egbert profiteert er toch van,' bestreed ze haar eerste overweging, en ze wist niet, hoe ze zich tegenover hem voelen moest. Zooeven, in de versche vreugde van hun samenzijn, had ze Paul vergeten -, maar bij Paul vergat ze Egbert niet -, integendeel, de wroeging om hem en de schuld, die ze op zich laadde, had haar van elk samenzijn het smaken der volle vreugde belet. Dat beteekende dan toch, dat ze het meest om Egbert gaf! En zoo moest het -, en zoo moest Paul het leeren inzien -, zoo zou zij het hem zeggen, later, als hij eerst nog de voor hem immers onvermengde vreugde van haar bijzijn had genoten -, en als het noodig bleek. Ze kwamen thuis en terwijl Egbert beneden in de keuken een oogenblikje toefde bij den boer en zijn vrouw, ging Ina naar boven om naar het kind te kijken. Ze reikte daarna op haar teenen bij het kastje en nam er de orchideeën af. De zilverblanke blaadjes trilden boven het kristalklare water -, ze keek er met verrukking naar -, ze had nog nooit orchidieeën in haar bezit gehad. En weer bracht ze zich de versregels te binnen -, het was of een last van haar afviel -, of ze weer opgeheven werd naar een betere, een rijkere, fijnere, blijdere wereld zonder benepen angsten, kleinhartig gekibbel, listig woordenwikken om zelfverachting, smaad en minachting te ontgaan. Ze keek in den spiegel en zag haar oogen schitterend -, de blos op haar wangen plotseling verhoogd -, en ze herdacht, hoe twee dagen geleden Paul hier gezeten had in den hoek bij het raam en naar haar gekeken, terwijl ze het jongetje op haar schoot zijn soep te eten gaf. ‘Wat doe je daar toch zoo stil?' had ze gevraagd -, en hij had geantwoord: ‘ik kijk maar naar je.' Ze had gebloosd en luid op gelachen -, ‘en vind je dat nu een voldoende bezigheid voor een volwassen man!' -, en hij weer ‘volkomen voldoende en bevredigend', met dien streelenden klank, die haar rillingen aanjoeg. Elk woord bracht ze zich nu te binnen. ‘Je bent zoo mooi, in dit licht -, je bent niet altijd mooi, hoor! Je hebt erg je dagen -, en zelfs je uren, maar je oogen zijn altijd heerlijk om in te kijken -,' en het was alsof ze een kind was en op een zoeten herfstdag goudgelen honig zoog, onder een boom, waarvan de bladeren ritselden. Ja, ze wilde, ze moest mooier en volmaakter worden voor hem die zelf zoo verfijnd was, uiterlijk en innerlijk -, ze wilde datzelfde voorname en rustige van de Latijnsche verzen in de bewegingen van haar eigen geest -, geen rauwe drift meer, geen kleinhartig gekibbel -, ze zou weer gaan werken, Paul zou haar boeken zenden en zij zou hem daarover haar gedachten schrijven. Ze zou ook nu en dan bij hem komen om hem haar eigen werk voor te lezen. Geloofde ze in dat alles? Ze stond tegen het kastje geleund,sloot even de oogen -, het was alsof een koele wind langs de oogleden streek -, maar ze schudde het denken aan toekomst van zich af -, wat het heden opleverde was voldoende. Ze hoorde stappen op de trap, ze schrok en schoof als instinctmatig het glas met de bloemen achter een vaas -, maar in hetzelfde oogenblik bedacht ze zich en zette ze open voor het gezicht -, heimelijk hopend dat hij ze niet zou zien -, wilde zij toch weer niet ze opzettelijk en geniepig voor hem verbergen. Egbert kwam binnen en ging zijn tasch uitpakken, hij trok pantoffels aan en vertelde dat er dadelijk brood en koffie zou worden gebracht. ‘Ik moet nog even hier dit Duitsche ding doorkijken. Corrigeer jij dan terwijl dit stukje proef, wil je? En ik heb ook nog wat waschgoed meegebracht, daar bandjes en knoopen en weet ik al wat, aangezet moeten worden. Net een goed werkje voor jou. Hier.' Hij lei het bundeltje op tafel. ‘ïk kan anders niet zeggen, dat die waschbaas van jou mij bevalt. Mijn hemden zijn tegenwoordig in minder dan geen tijd naar de maan -, en verleden week had ik weer een verkeerde zakdoek. Ik wou wel graag dat je daar eens wat beter het oog op hield.' ‘Ik heb nog al veel tijd.' Hij haalde de schouders op. ‘Tijd! Dat kost geen tijd. Iemand moet het doen -, dat zul je hoop ik, wel met mij eens zijn en mijn werk is het in elk geval niet.' Ze antwoordde niet, klemde de lippen op elkaar -, weer voelde ze die brandende onrust in haar bloed. Hij achtte de zaak ‘voldoende toegelicht' en zette zich tot lezen, zonder een blik of een woord. Dat was het, wat haar altijd boven alles kwetste. ‘Proeven corrigeeren is dan mijn werk niet,' barstte ze ineens uit, zelf voelende dat ze onredelijk deed, maar als gedreven, en gooide het papier van zich af. Hij keek op. ‘Uitstekend. Dus dat wordt dan in het vervolg op het goudschaaltje gewogen. Ik heb er niet tegen, hoor! Laat jij mij mijn werk maar doen -, als jij dan maar zorgt dat het jouwe in orde is.' ‘Ontbreekt daar wat aan?' vroeg ze uitdagend. Hij lachte schamper. ‘Kijk hier maar eens rond. Mantel op een stoel -, schoenen in een hoek, dan weet je genoeg.' ‘O, dus dat is mijn werk? Zorgen dat jij geen verkeerde zakdoeken krijgt, knoopjes aan je kleeren zetten! Dat durf jij zeggen tegen mij, dat durf jij mij aanwijzen als mijn werk.' Hij zweeg en deed alsof hij las. ‘Kan je geen antwoord geven?' Hij keek op, loom verbaasd. ‘Wat moet ik antwoorden op dat gekrijsch? Je moet op de markt gaan staan met een stalletje. Daar is geld voor je te verdienen.' Ze wilde antwoorden -, maar de boerin kwam binnen en begon de tafel te dekken. In de nijpende stilte, die plotseling neerviel, las Egbert onverstoord verder -, en Ina die snel een boek had gegrepen om zich een houding te geven, werd overkropen van berouw. Hij was toch om haar gekomen -, hij had toch eigenlijk niet zooveel onredelijks gezegd, zij had met Paul eindeloos meer schuld jegens hem op zich geladen -, moest nu dit samenzijn weer bederven en stikken in een armhartig, kleinzielig gekrakeel? De boerin was klaar, en ging de kamer uit. ‘Zullen we aan tafel gaan?' vroeg Egbert droog. ‘Mij goed' -, ze verhardde weer, zij wilde nu ook niet anders dan stug antwoorden, als hij haar niet tegemoet kwam -, ze zette zich tegenover hem en voor ze het helpen kon, glipten tranen uit haar oogen en haar mond vertrok bitter als moest ze schreien. Hij zag het. ‘Kom,' - hij stak over tafel zijn hand naar uit - ‘stel je niet aan, meid.' Altijd en eeuwig diezelfde leege woorden, waarbij hij niets dacht, niets voelde, zei ze geërgerd in zichzelf -, maar ze nam de hand en drukte die even. ‘Je bent zoo onmogelijk prikkelbaar.' ‘Misschien ben ik prikkelbaar,' bekende ze, ‘maar dat zit dan in mijn aard en in mijn gestel. Kun je daar dan niet een klein beetje rekening mee houden?' ‘Ja -, hoor eens even, beste meid, ik kan mij werkelijk niet door jouw zenuwbuitjes laten regeeren.' ‘Zenuwbuitjes zijn het niet -, dat is een idioot, zot woord.' ‘Goed. Dan is het een idioot, zot woord. Laten we het daarop houden en overgaan tot de orde van den dag. Nog een boterham?' Ze antwoordde niet, voelde zich hulpeloos, als verknepen van wanhoop. Maar even later veerde ze toch weer op - ze wilde dat Egbert een prettigen middag zou hebben -, ze had er zich voor hem zoo op verheugd. Zag hij nu werkelijk de orchideeën daar niet staan? En als hij ze zag, wat moest ze zeggen? Zou hij nog over Paul spreken? Neen -, hij dacht er zeker niet meer aan. Zóóveel argeloosheid -, zóóveel goed vertrouwen in haar deugd en in haar trouw -, zou het niet schandelijk zijn geweest, hem daarin te beschamen?

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Hoofdstuk 9 Capítulo Chapter 9 Bölüm 9 Capítulo 9

Ruim een week daarna, een Zaterdagmorgen maakte Ina in de vroegte zich gereed om van de halte, een half uur van huis, Egbert te gaan halen. |||||Saturday morning|||||early morning||||||stop||||||||| Más de|una|semana|después|una|mañana de sábado|hizo|Ina|en|la|mañana|a sí misma|lista|para|de||parada|una|media|hora|de|casa|Egbert|a|ir|recoger Over a week after that, a Saturday morning Ina got ready early to go from the bus stop, half an hour from home, to pick up Egbert. Un poco más de una semana después, una mañana de sábado, Ina se preparó en la madrugada para ir a recoger a Egbert en la parada, a media hora de casa. Hij kwam ditmaal heel vroeg en kon tot Maandagmorgen blijven, - den vorigen avond had hij het haar geschreven en van het oogenblik af, dat ze den brief ontving had ze zich afgevraagd of ze blij was met de tijding. ||||||||Monday morning|||||||||||||||||||||||wondered|||||||news Él|llegó|esta vez|muy|temprano|y|pudo|hasta|la mañana del lunes|quedarse|el|anterior|noche|había|él|lo|a ella|escrito|y|desde|el|momento|a partir de|de|ella|el|carta|recibió|había|ella|a sí misma|preguntado|si|ella|feliz|estaba|con|la|noticia He came very early this time and could stay until Monday morning, - the previous evening he had written it to her and from the moment she received the letter she had wondered if she was happy with the tidings. Él llegó esta vez muy temprano y pudo quedarse hasta el lunes por la mañana; la noche anterior le había escrito y desde el momento en que ella recibió la carta, se había preguntado si estaba feliz con la noticia. Ze had het zich weer afgevraagd op het oogenblik dat ze ontwaakte en vroeg het zich nu weer af -, en bemerkte tot haar onuitsprekelijke verluchting, dat Egberts komen haar onverdeeld verheugde. |||||||||||awoke|||||||||||||relief|||||undivided|pleased Ella|había|lo|a sí misma|otra vez|preguntado|en|el|momento|que|ella|despertó|y|preguntó|lo|a sí misma|ahora|otra vez|de|y|notó|hasta|su|indescriptible||que|Egbert|venir|a ella|completamente|alegraba She had wondered it again the moment she awoke and wondered it again now -, and noticed to her inexpressible relief, that Egbert's coming pleased her undividedly. Se lo había preguntado de nuevo en el momento en que despertó y ahora se lo preguntaba otra vez, y se dio cuenta, para su indescriptible alivio, de que la llegada de Egbert la alegraba por completo. Ze was bovendien blij, nu het toevallig zoo uitkwam, dat Paul voor enkele dagen op reis was gegaan, juist den vorigen avond vertrokken en niet voor Dinsdag terugkeeren zou, want ofschoon het vanzelf sprak, dat hij voor Egbert moest wijken, scheen het haar voor hem te pijnlijk, nu al de gedachte aan haar gebondenheid te moeten dringen in de lieflijkheid van hun samenzijn. |||||||||||||||||||||||||||return||||||||||||||||||||||||||bondage||||||||| Ella|estaba|además|feliz|ahora|eso|por casualidad|tan|resultó|que|Paul|por|algunos|días|de|viaje|había|ido|justo|el|anterior|noche|había salido|y|no|antes de|Martes|regresar|debería|porque|aunque|eso|por sí mismo|hablaba|que|él|por|Egbert|debía|ceder|parecía|eso|a ella|por|él|a|doloroso|ahora|todo|de|pensamiento|sobre|su|atadura|a|tener que|presionar|en|la|dulzura|de|su|convivencia She was also glad, as it happened to be so convenient, that Paul had gone on a trip for a few days, left just the previous evening and would not return before Tuesday, because although it was obvious that he had to give way to Egbert, it seemed too painful to her for him to have to force the thought of her bondage into the sweetness of their being together. Además, estaba contenta, ahora que casualmente sucedió, de que Paul se había ido de viaje por unos días, justo la noche anterior y no volvería hasta el martes, porque aunque era evidente que él debía ceder ante Egbert, le parecía demasiado doloroso tener que pensar en su atadura en la dulzura de su compañía. Dagelijks na dien dag hadden ze elkaar ontmoet -, en in de weinige dagen tusschen het toen en het nu, had ze zich zoo wonderlijk snel hersteld, en ze gloeide nu zoo van ijver en moed, voelde zich als glanzend van gezondheid, dat het haar zelf verbaasde. Diariamente|después de|ese|día|habían|ellos|mutuamente|encontrado|y|en|los|pocos|días|entre|el|entonces|y|el|ahora|había|ella|a sí misma|tan|maravillosamente|rápido|recuperado|y|ella|brillaba|ahora|tan|de|esfuerzo|y|valentía|se sentía|a sí misma|como|brillante|de|salud|que|lo|a ella|misma|sorprendió Every day after that day they had met -, and in the few days between then and now, she had recovered so wonderfully fast, and she now glowed so much with zeal and courage, felt as shining with health, that it amazed herself. Diariamente después de ese día se habían encontrado, y en los pocos días entre entonces y ahora, se había recuperado de una manera tan sorprendentemente rápida, y ahora brillaba de fervor y valentía, se sentía tan radiante de salud, que a ella misma le sorprendía. En beschaamde. |And ashamed. En|avergonzado And embarrassed. Y avergonzada. Ze kon het gevoel niet kwijt, dat in dat geweldig ondergaan van wat niets dan een redelooze bevlieging was, voor den eersten den besten man dien ze had ontmoet, iets bijna verachtelijks, iets minderwaardigs stak -, doch ze merkte tegelijkertijd, dat dit niet zuiver haar eigen gevoel was, doch eigenlijk Egberts gevoel, en dat hij het zoo zou hebben gezegd: ‘de eerste de beste man' Het was niet waar -, ze ontmoette er genoeg, die haar koud lieten -, maar Paul was ‘de eerste de beste' niet. |||||||||||||||||fancy||||||||||||||contemptible||worthy|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| Ella|podía|el|sentimiento|no|deshacerse|que|en|eso|maravilloso|hundimiento|de|lo que|nada|más que|un|irracional|capricho|era|para|el|primer|el||hombre|que|ella|había|encontrado|algo|casi|despreciable|algo|inferior|estaba|pero|ella|notó|al mismo tiempo|que|esto|no|puramente|su|propio|sentimiento|era|pero|en realidad|de Egbert|sentimiento|y|que|él|lo|así|debería|haber|dicho|el|primer|el|mejor|hombre|No|era|no|verdad|ella|encontró|allí|suficiente|que|su|frío|dejaron|pero|Paul|era|el|primer|el|mejor|no She couldn't shake the feeling that there was something almost despicable, something inferior, in that great undergoing of what was nothing but a senseless whim for the first man she had met -, but at the same time she noticed that this was not purely her own feeling, but actually Egbert's feeling, and that he would have put it this way: 'the first the best man'. No podía deshacerse de la sensación de que en esa increíble rendición de lo que no era más que un capricho irracional, por el primer hombre que había encontrado, había algo casi despreciable, algo inferior, pero al mismo tiempo se dio cuenta de que este no era solo su propio sentimiento, sino en realidad el sentimiento de Egbert, y que él lo habría dicho así: 'el primer hombre que se presentó' No era cierto, se encontraba con suficientes que la dejaban fría, pero Paul no era 'el primer hombre que se presentó'. Hij wist haar te geven wat zij zocht, omdat hij haar doorgrondde: de vereering, die geen dienstbaarheid buitensluit -, hij had als een rechthebbende tot haar gesproken, haar gezegd, dat haar zwakheid inbeelding was, dat ze terug moest naar haar huis in de stad en werken -, en als in hetzelfde oogenblik met de zoetste woorden de meest verfijnde vleierijen gefluisterd. |||||||||||understood||||||excludes|||||entitled person||||||||||||||||||||||||||||||sweetest||||refined||whispered Él|sabía|a ella|a|dar|lo que|ella|buscaba|porque|él|a ella|comprendía|la|veneración|que|ninguna|servidumbre|excluye|él|había|como|un|titular|hacia|a ella|hablado|a ella|dicho|que|su|debilidad|imaginación|era|que|ella|de vuelta|debía|a|su|casa|en|la|ciudad|y|trabajar|y|como|en||momento|con|las|más dulces|palabras|los|más|refinados|halagos|susurrados He knew how to give her what she was looking for, because he fathomed her: the veneration, which does not exclude servitude -, he had spoken to her as an entitled one, told her that her weakness was imagination, that she should return to her home in the city and work -, and as in the same instant with the sweetest words whispered the most refined flatteries. Él supo darle lo que ella buscaba, porque la entendía: la veneración, que no excluye la servidumbre -, había hablado con ella como un legítimo, le había dicho que su debilidad era una ilusión, que debía regresar a su casa en la ciudad y trabajar -, y como en el mismo instante susurró las palabras más dulces y los halagos más refinados. Daaraan terug te denken, die woorden zacht en binnen in haar borst te doen ontluiken en weerklinken, zoovaak, zooveel ze wilde, zoodat het was, als werden ze opnieuw tot haar gesproken -, het was als een zoete smaak. ||||||||||||||blooming||resound|||||||||||||||||||| A eso|atrás|a ti|pensar|esas|palabras|suave|y|dentro|en|su|pecho|a ti|hacer|brotar|y||tan a menudo|tanto|ellas|querían|de modo que|eso|era|como|eran|ellas|de nuevo|hacia|ella|habladas|eso|era|como|un|dulce|sabor Thinking about that, making those words burst forth and resound softly in her chest as often and as much as she wanted, so that it was as if they were spoken to her again - it was like a sweet taste. Recordar eso, hacer que esas palabras florezcan suavemente dentro de su pecho y resuenen, tantas veces, tanto como quisiera, de modo que era como si se le volvieran a hablar -, era como un sabor dulce. En weer, als vroeger, zag ze met ontzag op het kostelijk wonder der herinnering, der bewuste en willekeurige herbeleving van het voorbije. ||||||||||costly|||||conscious|||reliving|||past Y|de nuevo|como|antes|vio|ella|con|asombro|hacia|el|precioso|milagro|de|memoria|de|consciente|y|aleatoria|revivencia|de|el|pasado And again, as before, she looked in awe at the precious wonder of memory, of conscious and random re-experiencing of the past. Y de nuevo, como antes, miró con asombro el precioso milagro de la memoria, de la revivencia consciente y aleatoria de lo pasado. De uren, die minuten schenen, van hun samenzijn, hielden immers daardoor dagen en nachten van een zoeten en warmen glans doortrokken. ||||||||||||||||||||imbued Los|horas|que|minutos|parecían|de|su|tiempo juntos|mantenían|siempre|por eso|días|y|noches|de|un|dulce|y||brillo|impregnados After all, the hours, which seemed minutes, of their togetherness, kept days and nights of a sweet and warm glow permeated thereby. Las horas, que parecían minutos, de su tiempo juntos, mantenían, por lo tanto, días y noches impregnados de un brillo dulce y cálido. Hoe kon het niet langer dan drie dagen geleden zijn, dat hij haar, toen de maan scheen, in de beukenlaan had gekust, op wangen en lippen en oogen zóó zacht en ze geschreid had en weer gevraagd, dat hij haar toch niet verachten zou. ||||||||||||||||||||||||||||||||cried||||||||||| Cómo|pudo|eso|no|más|de|tres|días|hace|ser|que|él|ella|cuando|la|luna|brillaba|en|el|camino de hayas|había|besado|en|mejillas|y|labios|y|ojos|tan|suave|y|ella|llorado|había|y|otra vez|preguntado|que|él|ella|de todas formas|no|despreciar|debería How could it not have been more than three days since, when the moon shone, he had kissed her in the beech avenue, on cheeks and lips and eyes so soft and she had cried and asked again, that surely he would not despise her. ¿Cómo pudo ser que no había pasado más de tres días desde que la besó, bajo la luz de la luna, en las mejillas, los labios y los ojos, tan suavemente, y ella había llorado y le había vuelto a preguntar que no la despreciaría? Over haar huwelijksleven had ze zorgvuldig gezwegen, over Egbert alleen gesproken met waardeering, bijna met een overmaat van warmte, die boete leek te moeten zijn voor wat ze aan schuld op zich laadde - en nu ze gereed om heen te gaan, nog even peinzend toefde met het voorhoofd aan de vensterruit, vroeg ze het weer zich af: was het zoo goed geweest als het kon, had ze nu, noch tegen den een, noch tegen den ander, noch tegen zichzelf al te zwaar gezondigd? ||married life||||||||||||||||||||||||||||||loaded||||||||||||||||||windowpane|||||||||||||||||||||||||||||||| Sobre|su|vida matrimonial|había|ella|cuidadosamente|guardado silencio|sobre|Egbert|solo|hablado|con|aprecio|casi|con|una|excesiva|de|calidez|que|penitencia|parecía|a|tener que|ser|por|lo que|ella|sobre|culpa|en|a sí misma|cargaba|y|ahora|ella|lista|para|ir|a|ir|aún|un poco|pensativa|se detuvo|con|su|frente|contra|la|ventana|preguntó|ella|eso|otra vez|a sí misma|de|era|eso|tan|bien|estado|como|eso|podía|había|ella|ahora|ni|contra|el|uno|ni|contra|el|otro|ni|contra||ya|demasiado|gravemente|pecado About her married life she had kept carefully silent, about Egbert she had spoken only with appreciation, almost with an excess of warmth, which seemed to have to be penance for what she had brought upon herself in guilt - and now as she prepared to go, pondering for a moment with her forehead at the window pane, she wondered again: had it been as good as it could have been, had she now sinned too heavily, neither against one, nor against the other, nor against herself? Sobre su vida matrimonial había guardado un cuidadoso silencio, había hablado de Egbert solo con aprecio, casi con un exceso de calidez, que parecía ser una penitencia por la culpa que asumía - y ahora que estaba lista para irse, se detuvo un momento, pensativa, con la frente apoyada en el cristal de la ventana, y se preguntó de nuevo: ¿habría sido tan bueno como pudo ser, había pecado demasiado, ni contra uno, ni contra el otro, ni contra sí misma? O, ze wilde wel tot Egbert teruggaan, dadelijk als hij verlangde en het leven voor hen beiden effen houden, twisten mijden, zwijgen over alle onderwerpen, die meeningsverschil konden uitlokken -, maar door Paul was ze nu gevangen, aan hem gebonden, en ze voelde dat hij noodig was om haar kracht te geven tot het volledig vervullen van wat ze voor Egbert op zich nam. ||||||||||||||||||||||||||differences of opinion|||||||||||||||||||||||||||||||||||| O|ella|quería|de verdad|a|Egbert|regresar|inmediatamente|cuando|él|deseaba|y|la|vida|para|ellos|ambos|igual|mantener|discusiones|evitar|callar|sobre|todos|temas|que|diferencias de opinión|podían|provocar|pero|por|Paul|estaba|ella|ahora|atrapada|a|él|atada|y|ella|sentía|que|él|necesario|era|para|su|fuerza|a|dar|para|el|completamente|cumplir|de|lo que|ella|para|Egbert|en|sí misma|tomó Oh, she wanted to go back to Egbert, as soon as he desired and keep life even for both of them, avoid quarrels, keep silent on all subjects that could provoke a difference of opinion -, but through Paul she was now caught, bound to him, and she felt that he was necessary to give her strength to fulfill fully what she took upon herself for Egbert. Oh, ella quería volver con Egbert, inmediatamente si él lo deseaba, y mantener la vida sencilla para ambos, evitar disputas, guardar silencio sobre todos los temas que pudieran provocar desacuerdos -, pero ahora estaba atrapada por Paul, atada a él, y sentía que él era necesario para darle la fuerza para cumplir completamente con lo que asumía por Egbert. Niet een voortdurend samenzijn, maar het blijvend besef, dat hij haar bestond en haar gadesloeg en haar vereerde. ||||||lasting|||||||||||adored No|un|continuo|estar juntos|sino|el|permanente|conciencia|de|él|ella|existía|y|ella|observaba|y|ella|veneraba Not a constant togetherness, but the abiding awareness, that he existed her and watched her and revered her. No una constante convivencia, sino la persistente conciencia de que él existía, la observaba y la veneraba. Als Egbert het wist, van haar gedachten eenig vermoeden had, hoe zou hij het alles verachten -, het kinderachtig romantisme, het zwakzinnig grijpen naar verbeelding en waan, het zichzelve paaien als met zoetigheid om haar plicht te kunnen doen! ||||||||||||||||||romanticism||foolish||||||||to please||||||||| Si|Egbert|lo|supiera|de|sus|pensamientos||sospecha|tuviera|cómo|debería|él|lo|todo|despreciar|el|infantil|romanticismo|el|débil|aferrarse|a|imaginación|y|ilusión|el|a sí mismo|complacer|como|con|dulzura|para|su|deber|a|poder|hacer If Egbert knew it, had any inkling of her thoughts, how he would despise it all -, the childish romanticism, the weak-minded grasping at imagination and delusion, the placating herself as if with sweetness to be able to do her duty! Si Egbert lo supiera, si tuviera alguna sospecha de sus pensamientos, ¿cómo podría despreciar todo eso? - el infantil romanticismo, el débil aferrarse a la imaginación y la ilusión, el consolarse a sí misma como si fuera un dulce para poder cumplir con su deber! O, verachtelijk was het -, en het besef daarvan had met de wroeging, van het zoete het zoetst geroofd, zou het zoete het zoetst blijven rooven, tot een gerechte straf. ||||||||||||||||sweetest||||||||robbing|||| O|despreciable|era|eso|y|el|conocimiento|de eso|tenía|con|de|remordimiento|de|lo|dulce|el|más dulce|robado|debería|el|dulce|el|más dulce|seguir|robando|hasta|un|justo|castigo Oh, vile it was -, and the realization of it had with the remorse, of the sweet the sweetest robbed, would continue to rob the sweet the sweetest, to a just punishment. Oh, era despreciable -, y la conciencia de ello, junto con el remordimiento, de lo dulce había robado lo más dulce, seguiría robando lo más dulce, hasta convertirse en un castigo justo. Ze wilde nu heengaan, het werd tijd -, toen ze uit het raam door de verlaten beukenlaan den blauwen postbode op zijn rijwiel zag aankomen; altijd van haar kinderjaren af, deed de aanblik van den postman in zijn uniform haar hart kloppen van onbestemde verwachting -, dat zelfs werkte als ze er een zag in een vreemde stad -, maar ditmaal voelde ze ineens een heftige spanning. |||||||||||||||||blue||||bicycle|||||||||||||postman|||man|||||||||||||||||||||||||| Ella|quería|ahora|irse|eso|era|tiempo|cuando|ella|de|het|ventana|por|el|desierto|avenida de hayas|al|azul|cartero|en|su|bicicleta|vio|llegar|siempre|de|su|años de infancia|desde||la|vista|de||cartero|en|su|uniforme|su|corazón|latir|de|indefinida|expectativa|eso|incluso|funcionaba|como|ella|lo|un|vio|en|una|extraña|ciudad|pero|esta vez|sintió|ella|de repente|una|intensa|tensión She wanted to go now, it was time -, when from the window through the deserted beech avenue she saw the blue letter carrier approaching on his bicycle; always from her childhood, the sight of the letter carrier in his uniform made her heart beat with indeterminate anticipation -, which worked even when she saw one in a strange city -, but this time she suddenly felt a fierce excitement. Quería irse ahora, ya era hora -, cuando vio a través de la ventana, por el desierto camino de hayas, al cartero azul llegar en su bicicleta; siempre desde su infancia, la vista del cartero en su uniforme hacía latir su corazón con una expectativa indefinida -, que incluso funcionaba cuando veía uno en una ciudad extraña -, pero esta vez sintió de repente una intensa tensión. Gisteravond al was het geweest, onmiddellijk na Pauls vertrek -, als kon er tijding van hem komen -, toen was ze, natuurlijk, teleurgesteld -, nu scheen het zekerheid. |||||||Paul's||||||||||||||||| Ayer por la noche|aunque|había|eso|estado|inmediatamente|después de|de Paul|partida|como si|pudiera|de él|noticia|de|él|llegar|entonces|estaba|ella|naturalmente|decepcionada|ahora|parecía|eso|certeza Already last night it had been, immediately after Paul's departure -, as if tidings could come from him -, then she was, of course, disappointed -, now it seemed certainty. Ya había sido anoche, inmediatamente después de la partida de Paul -, como si pudiera llegar noticias de él -, entonces se sintió, por supuesto, decepcionada -, ahora parecía una certeza. Ze werd een sterk verlangen gewaar naar een brief van hem, met hetschrift van zijn hand, die haar naam zou hebben geschreven -, een brief van hem leek haar mysterieus, als had ze nooit een brief van een man ontvangen, zooals zijn handen en zijn oogen en alles aan hem geschenen hadden, dien eersten avond. ||||||||||||the writing||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| Ella|se volvió|un|fuerte|deseo|consciente|de|una|carta|de|él|con|la escritura|de|su|mano|que|su|nombre|debería|haber|escrito|una|carta|de|él|parecía|su|misteriosa|como|había|ella|nunca|una|carta|de|un|hombre|recibido|como|sus|manos|y|sus|ojos|y|todo|de|él|parecía|tenían|esa|primera|noche She sensed a strong desire for a letter from him, with the writing of his hand, which would have written her name -, a letter from him seemed mysterious to her, as if she had never received a letter from a man, as his hands and his eyes and everything had seemed to him, that first evening. Ella sintió un fuerte deseo de recibir una carta de él, con la escritura de su mano, que llevara su nombre -, una carta de él le parecía misteriosa, como si nunca hubiera recibido una carta de un hombre, así como sus manos y sus ojos y todo en él parecían haberlo hecho, aquella primera noche. En terwijl de man op zijn rijwiel naderde, snel nabijkwam, bestormde zij zichzelf met jachtig vragen, wat al die redelooze, onverklaarbare, onbelijdbare gevoelens toch wel beduiden mochten. |||||||||came close||||||||||||unreliable||||| Y|mientras|del|hombre|en|su|bicicleta|se acercaba|rápidamente|llegó cerca|asaltó|ella|a sí misma|con|apresuradas|preguntas|qué|todos|esos|sin sentido|inexplicables|incomprensibles|sentimientos|sin embargo|bien|significar|pudieran And as the man on his bicycle approached, fast approaching, she assailed herself with jittery questions, as to what all these unreasonable, inexplicable, untouchable feelings might mean. Y mientras el hombre se acercaba en su bicicleta, se asaltó a sí misma con preguntas apresuradas sobre lo que podrían significar todos esos sentimientos irracionales, inexplicables e inquebrantables. Had de bode een brief -, en wat zou hij geschreven hebben -? ||messenger|||||||| Había|el|cartero|una|carta|y|qué|debería|él|escrito|haber Did the messenger have a letter -, and what would he have written -? ¿Tenía el mensajero una carta -, y qué habría escrito -? het leek haar bij voorbaat belangrijk, bekoorlijk en vreemd -; snel de steile trap afhakkelend gaf ze zich van de sterke zoetheid van dit wachten en verlangen op zich zelve rekenschap -, toen nam ze uit de handen van den bode zonder groet of dank een klein, licht pakje aan en bekeek het gretig en werd vaal en wit van teleurstelling -, haar naam stond er op, maar in grove letters, verkeerd gespeld, dus niet door hem. |||||||||||||hacking down|||||||sweetness||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||grove|||spelled|||| el|parecía|a ella|de|antemano|importante|encantador|y|extraño|rápidamente|la|empinada|escalera|bajando|le dio|ella|a sí misma|de|el|||de|||y||en||||||||||||||||||||||||||||||||||||||pero|en|grandes|letras|incorrectamente|escrito|así que|no|por|él it seemed important, beguiling and strange to her in advance -; quickly hobbling down the steep stairs, she gave herself an account of the strong sweetness of this waiting and longing for herself -, then from the hands of the messenger, without greeting or thanks, she took a small, light parcel and looked at it eagerly, becoming sallow and white with disappointment -, her name was on it, but in coarse letters, misspelled, so not by him. Le parecía de antemano importante, encantador y extraño -; bajando rápidamente la empinada escalera, se dio cuenta de la fuerte dulzura de esta espera y deseo -, cuando tomó de las manos del mensajero, sin saludo ni agradecimiento, un pequeño paquete ligero y lo miró con avidez, y se puso pálida y blanca de decepción -, su nombre estaba escrito, pero en letras gruesas, mal escrito, así que no era de él. Ze schrok van haar wanhoopsgevoel en zooals de wereld rond haar vaalde en verkromp, toen rukte ze, door een flauwe hoop gebonden, touwtje en papieren stuk, tastte een koel-vochtig rieten korfje, sloeg het open en zag drie trillende zilverblanke orchideeën op koel mos, met een klein briefje ernaast. ||||feeling of despair|||||||faltered||shrunk|||||||||||||||||wicker|basket||||||||silver-white|orchids|||||||| Ella|se asustó|de|su|sentimiento de desesperación|y|así como|el|mundo|alrededor|de|fallaba|y|se encogía|entonces|tiró|ella|por|una|débil|esperanza|atada|cuerda|y|de papel|pedazo|tocó|un|fresco|||||||||||||||musgo|con|un|pequeño|nota| She was startled into despair, and as the world around her fell and shrank, then, bound by a faint heap, she snatched string and papers, groped for a cool-moist wicker basket, flipped it open and saw three trembling silver-blond orchids on cool moss, with a small bill beside them. Se asustó de su sentimiento de desesperación y así como el mundo a su alrededor se desvanecía y se encogía, entonces, atada por una débil esperanza, tiró de un cordel y un trozo de papel, palpó una fresca y húmeda canasta de mimbre, la abrió y vio tres temblorosas orquídeas plateadas sobre musgo fresco, con una pequeña nota al lado. Ze gunde de orchideeën voorloopig niet meer dan een vluchtigen blik -, het verlangen bleef onverflauwd, een gulzige, gretige begeerte naar de woorden van zijn gedachte en van zijn gevoel. |gave|||||||||||||unabated||greedy|||||||||||| Ella|concedió|los|orquídeas|por el momento|no|más|que|una|fugaz|mirada|el|deseo|permaneció|inalterado|un|ávido|ansioso|deseo|hacia|las|palabras|de|su|pensamiento|y|de|su|sentimiento She granted the orchid for the time being no more than a fleeting glance -, the desire remained unflinching, a greedy, eager desire for the words of his thought and of his feeling. No le concedió a las orquídeas más que una mirada fugaz por el momento - el deseo permaneció inalterado, un ansioso y voraz anhelo por las palabras de su pensamiento y de su sentimiento. Op het witte blad las ze niet meer dan deze vier regels: Te, dea, te fugiunt venti, te nubila coeli, Adventumque tuum; tibi suaves daedala tellus Summittit flores; tibi rident aequora ponti, Placatumque nitet diffuso lumine coelum. |||paper||||||||||goddess||flee|winds||clouds|of the skies|and your arrival|your|to you|sweet|crafty|earth|sends up|flowers||smile|the seas|of the sea|and placated|nitet|diffused|lumine|heavens En|el|blanco|papel|leyó|ella|no|más|que|estos|cuatro|versos|Te|diosa|te|huyen|vientos|te|nubes|cielo|y la llegada|tuyo|a ti|suaves|ingeniosa|tierra|te ofrece|flores|a ti|sonríen|mares|del mar|y la paz|brilla|difundido|luz|cielo On the white sheet she read no more than these four lines: Te, dea, te fugiunt venti, te nubila coeli, Adventumque tuum; tibi suaves daedala tellus Summittit flores; tibi rident aequora ponti, Placatumque nitet diffuso lumine coelum. En la hoja blanca no leyó más que estas cuatro líneas: Te, dea, te fugiunt venti, te nubila coeli, Adventumque tuum; tibi suaves daedala tellus Summittit flores; tibi rident aequora ponti, Placatumque nitet diffuso lumine coelum. LUCRETIUS. Lucretius LUCRECIO LUCRETIUS. LUCRECIO. Ze bleef tegen den huismuur geleund als zacht verdoofd, de sierlijke val der voorname statige regels schreed als in haar hoofd, in haar hart, het was alsof haar bloed zich door haar lichaam bewoog op eenzelfden maatslag. ||||house wall|||||||||noble|stately|||||||||||||||||||||the same| Ella|permaneció|contra|el|muro de la casa|apoyada|como|suavemente|aturdida|de|elegante|caída|de|noble|majestuosos|reglas|avanzaba|como|en|su|cabeza|en|su|corazón|eso|era|como si|su|sangre|se|por|su|cuerpo|movía|en|un mismo|compás She remained leaning against the house wall as if gently stunned, the graceful fall of distinguished stately lines surged as if in her head, in her heart, it was as if her blood moved through her body at the same beat. Se quedó apoyada contra la pared de la casa, como suavemente adormecida, la elegante caída de las nobles y majestuosas líneas desfilaba en su cabeza, en su corazón, era como si su sangre se moviera por su cuerpo al mismo compás. Maar een klok sloeg uit de verte en herinnerde haar aan Egberts komst -, ze ging het huis weer in, zette vlug de bloemen in een vaasje op een hooge kast, stak na een korte aarzeling het briefje tusschen haar blouse en begaf zich haastig op weg. Pero|un|reloj|sonó|desde|la|distancia|y|le recordó|a ella|sobre|de Egbert|llegada|ella|fue|la|casa|de nuevo|adentro|puso|rápidamente|las|flores|en|un|jarrón|sobre|un|alto|armario|metió|después de|una|corta|duda|el|nota|entre|su|blusa|y|se dirigió|a sí misma|apresuradamente|en|camino But a bell struck from afar, reminding her of Egbert's arrival -, she went back into the house, quickly put the flowers in a vase on a tall cabinet, after a brief hesitation tucked the bill between her blouse and hurriedly made her way. Pero un reloj sonó a lo lejos y le recordó la llegada de Egbert -, volvió a entrar en la casa, rápidamente puso las flores en un jarrón sobre un armario alto, y tras una breve vacilación metió la nota entre su blusa y se apresuró a salir. En terwijl ze liep betastten haar handen het harde kaartpapier en ze begon al gauw te verlangen de geschreven woorden weer voor zich te zien, maar bedwong dat verlangen om het te laten aanzwellen tot het onhoudbaar, en het uithalen en overlezen van het briefje daardoor een zeldzame en bijzondere vreugde scheen, als las ze het voor het eerst. ||||touched|||||cardboard||||||||||||||||||||||||swell||||||taking out||overreading||||||rare||||||||||| Y|mientras|ella|caminaba|tocaban|sus|manos|el|duro|papel de carta|y|ella|comenzó|ya|pronto|a|desear|de|escrito|palabras|otra vez|delante|sí misma|a|ver|pero|reprimió|ese|deseo|de|eso|a|dejar|crecer|hasta|el|insoportable|y|eso|sacar|y|leerlo de nuevo|de|el|nota|por eso|una|rara|y|especial|alegría|parecía|como|si|ella|eso|por|el|primera vez And as she walked, her hands groped the hard card paper, and she soon began to long to see the written words again before her, but subdued that longing to let it swell until it was untenable, and the pulling out and rereading of the bill thereby seemed a rare and special joy, as if she were reading it for the first time. Y mientras caminaba, sus manos acariciaban el duro cartón y pronto comenzó a desear ver de nuevo las palabras escritas, pero reprimió ese deseo para que no creciera hasta volverse insoportable, y sacar y leer la nota parecía así una alegría rara y especial, como si la leyera por primera vez. Ze liep dan vlug verder en naderde de halteplaats. |||quickly|||||stopover Ella|caminó|entonces|rápido|más lejos|y|se acercó|de|parada She then walked on quickly and approached the staging area. Entonces siguió caminando rápidamente y se acercó a la parada. Zij zelf was warm van hetsnelle gaan en daardoor leek het haar, als was de lucht rondom zoo zoel, als was het ineens lente geworden -, alles lag ook zoo stil, slooten en weiden, waar de zon op scheen. |||||the quick|||||||||||||cool|||||spring|||||||ditches||meadows||||| Ella|misma|estaba|cálida|por|la rápida|marcha|y|por eso|parecía|el|a ella|como|era|la|aire|alrededor|tan|suave|como|era|el|de repente|primavera|había llegado|todo|estaba|también|tan|quieto|canales|y|praderas|donde|el|sol|sobre|brillaba She herself was warm from going so quickly and therefore it seemed to her, as if the surrounding air was so sweet, as if it had suddenly become spring - everything lay so still, ditches and meadows, on which the sun shone. Ella misma estaba caliente por la rápida marcha y por eso le parecía que el aire a su alrededor era tan suave, como si de repente hubiera llegado la primavera -, todo estaba tan tranquilo, los canales y los prados, donde brillaba el sol. In de verte floot langgerekt de trein -, een droomerig, fijn geluid. ||||long-drawn|||||| En|la|distancia|silbó|prolongadamente|el|tren|un|soñador|suave|sonido In the distance the train whistled longingly -, a dreamy, fine sound. A lo lejos, el tren sonaba alargado -, un sonido soñador y delicado. Nu kwam Egbert -, ze zou hem vertellen van Paul en overlegde met zichzelve hoe. ||||||||||she considered||| Ahora|vino|Egbert|ella|debería|él|contar|sobre|Paul|y|reflexionó|con|ella misma|cómo Now came Egbert -, she would tell him of Paul and deliberated with herself how. Ahora venía Egbert -, le contaría sobre Paul y pensaba en cómo hacerlo. Vooral niet dadelijk en niet gewichtig en vooral niet toonen dat ze zich bijzonder verheugde in de ontmoeting -, maar luchtig en losweg en onverschillig als had het niet den minsten indruk op haar gemaakt. ||||||||||||||was happy|||||||casually||||||||least|||| Sobre todo|no|inmediatamente|y|no|serio|y|sobre todo|no|mostrar|que|ella|a sí misma|especialmente|alegró|en|la|encuentro|pero|ligero|y|despreocupadamente|y|indiferente|como|hubiera|eso|no|el|menor|impresión|sobre|ella|hecho Especially not immediately and not pompously and especially not showing that she was particularly delighted at the meeting -, but airily and loosely and indifferently as if it had not made the slightest impression on her. Sobre todo, no de inmediato y no de manera solemne y, sobre todo, no mostrar que estaba especialmente emocionada por el encuentro -, sino de manera ligera y despreocupada, como si no le hubiera hecho la menor impresión. Ze zou hem vertellen, hoe belezen en bereisd hij was, Paul, en hoe aardig het zou zijn hem aan huis te ontvangen -, en als zijzelf dan van nu af vroolijk en rustig bleef, niet meer redetwistte en schreide, dan zou hij ten slotte misschien nog een geluk vinden dat ze Paul had leeren kennen. |||||well-read||||||||||||||||||||||||||||||argued|||||||||||||||||| Ella|debería|a él|contar|cuán|culto|y|viajado|él|era|Paul|y|cuán|amable|eso|debería|ser|a él|en|casa|a|recibir|y|si|ella misma|entonces|de|ahora|en adelante|feliz|y|tranquila|permanecía|no|más|discutía|y|lloraba|entonces|debería|él|al|final|quizás|aún|una|felicidad|encontrar|que|ella|Paul|había|aprendido|conocer She would tell him how well-read and well-traveled he was, Paul, and how nice it would be to receive him at home -, and if she herself remained cheerful and quiet from now on, no longer arguing and crying, then perhaps he would finally find happiness in knowing Paul. Ella le diría lo leído y viajado que era, Paul, y lo agradable que sería recibirlo en casa -, y si ella misma a partir de ahora se mantenía alegre y tranquila, sin más discusiones ni llantos, entonces él quizás al final encontraría una felicidad al conocer a Paul. Maar terwijl ze het overdacht, wist ze dat het zelfmisleiding was -, en toen ze den trein ineens over den hoogen spoordijk zag en hoorde aandonderen bemerkte ze te goed aan het angstig kloppen van haar hart, wat ze inderdaad van Egbert verwachtte. ||||considered|||||self-deception||||||||||high|embankment||||thundering||||||||||||||||| Pero|mientras|ella|eso|pensaba|sabía|ella|que|eso|autoengaño|era|y|cuando|ella|el|tren|de repente|sobre|el|alto|terraplén|vio|y|oyó|acercarse|notó|ella|demasiado|bien|por|eso|ansioso|latido|de|su|corazón|lo que|ella|de hecho|de|Egbert|esperaba But as she pondered it, she knew it was self-deception -, and when she suddenly saw and heard the train approaching over the high railroad embankment she realized too well by the anxious beating of her heart, what she was indeed expecting from Egbert. Pero mientras lo pensaba, sabía que era autoengaño -, y cuando de repente vio y oyó el tren acercándose por el alto terraplén, notó demasiado bien por el latido ansioso de su corazón, lo que realmente esperaba de Egbert. Even later liepen ze naast elkaar over het grindpad tusschen de geknotte wilgen dwars door het weiland heen. ||||||||gravel path|||pollarded|willows||||| Incluso|más tarde|caminaron|ellos|al lado|uno al otro|sobre|el|camino de grava|entre|los|podados|sauces|a través|por|el|prado|hacia A moment later they were walking side by side along the gravel path between the pollarded willows across the meadow. Un momento después caminaban uno al lado del otro por el camino de grava entre los sauces cortados a través del prado. Egbert had zijn arm door den hare gestoken -, naar den jongen gevraagd -, zijn vreugde betuigd over het zachte weer en Ina werd een warm, stil gevoel van saâmhoorigheid met hem in zich gewaar -, ze ging zoo rustig en keek rondom zich en voelde zich niet gejaagd en opgehitst zooals bij Paul voor wien ze immers altijd geestig en bijzonder en bekoorlijk zocht te wezen, bij wien ze immers altijd de vrees voelde dat ze hem vervelen zou -, maar toen ze onder haar blouse naar het briefje tastte en zich den klank en val der Latijnsche woorden te binnen bracht, voelde ze in een wonderlijk verweven gevoel van verlangen en schuld het algemeen-ontoereikende van wat in dit oogenblik toch zoo voldoende en bevredigend scheen. |||||||stuck|||||||expressed|||||||||||||belonging|||||aware|||||||||||||||excited|||||||||giddy|||||||||||||||||||bored||||||||||note|||||||||Latin||||||||||woven||||||||||||||||||satisfying| Egbert|había|su|brazo|por|el|cabello|metido|al|el|||||||lo|||y|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||satisfactorio|parecía Egbert had put his arm through hers -, had asked about the boy -, had expressed his joy over the mild weather and Ina felt a warm, silent sense of sympathy with him -, she went so quietly and looked around her and did not feel rushed and agitated as with Paul for whom she was always trying to be witty and special and charming, with whom she always felt the fear of boring him -, but when she reached under her blouse for the bill and remembered the sound and fall of the Latin words, she felt in a wonderfully interwoven feeling of longing and guilt the general inadequacy of what seemed so sufficient and satisfying at this moment. Egbert había pasado su brazo por el de ella -, había preguntado por el chico -, había expresado su alegría por el clima suave y Ina sintió en su interior una cálida y tranquila sensación de pertenencia con él -, caminaba tan tranquila y miraba a su alrededor y no se sentía apresurada ni excitada como con Paul, para quien siempre intentaba ser ingeniosa, especial y encantadora, con quien siempre sentía el miedo de aburrirlo -, pero cuando buscó la nota bajo su blusa y recordó el sonido y la caída de las palabras en latín, sintió en una extraña mezcla de deseo y culpa lo generalmente insuficiente de lo que en ese momento parecía tan suficiente y satisfactorio. ‘Nieuws in de stad?' Noticias|en|la|ciudad "News in town? ‘¿Noticias en la ciudad?’ ‘De aarde draait nog immer,' schertste hij, ‘hoe heb jij het gehad?' ||turns||still||||||| La|tierra|gira|aún|siempre|bromeó|él|cómo|has|tú|eso|tenido ‘La tierra sigue girando,’ bromeó, ‘¿cómo te ha ido?’ ‘O, goed', ze zei het koel en gewoon, ze wilde niets verraden. Oh|bien|ella|dijo|eso|fríamente|y|simplemente|ella|quería|nada|traicionar ‘Oh, bien’, dijo ella con frialdad y normalidad, no quería revelar nada. Hij keek naar de lucht. Él|miró|hacia|el|cielo Él miró al cielo. ‘Ik geloof wel dat het weer zich goed houden zal vandaag. Yo|creo|de verdad|que|el|clima|se|bien|mantendrá|(verbo auxiliar futuro)|hoy 'I do believe the weather will hold up well today. ‘Creo que el clima se mantendrá bien hoy. Dan er vanmiddag eens een stevig eind op uit! |||||solid||| Entonces|hay|esta tarde|una vez|un|fuerte|final|de|salida Then out for a brisk walk this afternoon! ¡Entonces esta tarde saldremos a dar un buen paseo! Ik heb er de heele week naar verlangd,' ‘Heb je 't druk gehad?' Yo|he|allí|toda|toda|semana|hacia|deseado|Has|tú|lo|ocupado|tenido I've been longing for it all week," "Have you been busy? He estado deseándolo toda la semana,' ‘¿Has estado ocupado?' ‘Nogal: een paar tentoonstellingen. |||exhibitions Nogal|un|par|exposiciones 'Quite a few exhibitions. ‘Bastante: un par de exposiciones. Niet zoo heel veel zaaks. ||||things No|tan|muy|mucho|cosas Not so much business. No hay tantas cosas. Meestal snert, wat ze tegenwoordig maken -, en dan moet je die lui nog met zilver bedienen ook. |||||||||||||||serve| Normalmente|sopa de guisantes|lo que|ellos|hoy en día|hacen|y|entonces|debes|tú|esos|gente|aún|con|plata|servir|también Mostly snert, what they make these days -, and then you have to serve those folks with silver too. Generalmente es una porquería lo que hacen hoy en día, y además tienes que servirles con plata. Als je ze tenminste maar royaal op den hak kon nemen, al die slappe kerels.' |||||royally|||heel|||||weak| Si|tú|ellos|al menos|pero|generosamente|en|el|talón|podías|tomar|todos|esos|débiles|tipos If only you could take them generously to task, all those limp guys. Si al menos pudieras burlarte de ellos, todos esos tipos débiles. Ina zweeg en keek onbestemd rondom zich. ||||vaguely|| Ina|guardó silencio|y|miró|indefinido|alrededor|de ella Ina was silent and looked around indefinitely. Ina guardó silencio y miró indefinidamente a su alrededor. Vanwaar kwam nu ineens dat onverklaarbaar gevoel, als zeeg een zwarte wolk op haar hart, als werd alles in haar mat en machteloos? ||||||||zegen|||cloud|||||||||mat|| de dónde|vino|ahora|de repente|ese|inexplicable|sentimiento|como|si|una|negra|nube|sobre|su|corazón|como|se volvió|todo|en|su|apagado|y|impotente Whence now suddenly came this inexplicable feeling, as if a black cloud sank upon her heart, as if everything in her became dull and powerless? ¿De dónde vino de repente ese sentimiento inexplicable, como si una nube negra se posara sobre su corazón, como si todo en ella se volviera opaco e impotente? Ze wilde nu toch over Paul spreken. Ella|quería|ahora|de todos modos|sobre|Paul|hablar She wanted to talk about Paul now anyway. Ahora quería hablar sobre Paul. ‘Zeg, Egbert, ik heb hier iemand ontmoet, die óók wel eens schildert.' Di|Egbert|yo|he|aquí|alguien|conocí|que|también|bien|alguna vez|pinta 'Say, Egbert, I met someone here who also sometimes paints.' ‘Oye, Egbert, he conocido a alguien que también pinta.' ‘Zoo -; een meisje?' Zoológico|un|niña ‘¿Ah sí? ¿Una chica?' ‘Neen, een man.' No|un|hombre ‘No, un hombre.' ‘Zóó.' Zóó ‘Así.' Hij zweeg. Él|calló Él guardó silencio. En Ina vroeg zich angstig af; had er in dat koele ‘zoo' niet al een begin van ontstemming, wantrouwen, wrevel geklonken? |||||||||||||||||||irritation|sounded Y|Ina|preguntó|a sí misma|ansiosamente|eso|había|allí|en|ese|fresco|'zoológico'|no|ya|un|principio|de|descontento|desconfianza|resentimiento|sonado And Ina wondered anxiously; hadn't there already sounded in that cool "so-and-so" the beginnings of dismay, distrust, resentment? Y Ina se preguntó con ansiedad; ¿no había en ese frío ‘así' ya un comienzo de descontento, desconfianza, rencor? Lag er nu al, voor zijn gevoel, een schaduw over zijn komen, was zijn vreugde al verstoord? ||||||||||||||||disturbed Había|estado|ahora|ya|por|su|sentimiento|una|sombra|sobre|su|llegada|estaba|su|alegría|ya|perturbada Was there already, to his feeling, a shadow over his coming, was his joy already disturbed? ¿Ya había una sombra sobre su llegada, por su sensación, había perturbado ya su alegría? Ze vreesde het vaag, en voelde zich weinig op haar gemak, maar dorst het zwijgen, dat meer dan woorden kon beteekenen, niet langer te doen voortduren. |feared||||||||||||||||||||||||to continue Ella|temía|lo|vagamente|y|se sintió|a sí misma|poco|en|su|comodidad|pero|se atrevió|lo|silencio|que|más|que|palabras|podía|significar|no|más tiempo|a|hacer|continuar She vaguely feared it, and felt little at ease, but dared not prolong the silence that could mean more than words. Ella lo temía vagamente, y se sentía poco cómoda, pero no se atrevía a prolongar el silencio, que podía significar más que palabras. ‘Misschien ken je hem wel, Egbert -, misschien heeft hij wel eens geëxposeerd, ik weet dat natuurlijk niet precies.' Quizás|conoces|tú|él|ya|Egbert|quizás|ha|él|ya|alguna vez|expuesto|yo|sé|eso|naturalmente|no|exactamente 'Maybe you know him, Egbert -, maybe he has exhibited, I don't know exactly, of course.' ‘Quizás lo conozcas, Egbert -, quizás ha expuesto alguna vez, eso no lo sé con certeza.' Ze wist wel van niet -, maar ze zei het opzettelijk, om Egbert niet te krenken door de gedachte aan te veel intimiteit tusschen haar en een vreemde. ||||||||||||||to offend|||||||||||| Ella|sabía|bien|de|no|pero|ella|dijo|eso|intencionalmente|para|Egbert|no|a|ofender|por|el|pensamiento|de|demasiado|mucha|intimidad|entre|ella|y|un|extraño She knew she didn't -, but she said it deliberately, so as not to offend Egbert by the thought of too much intimacy between her and a stranger. Ella sabía que no -, pero lo dijo intencionadamente, para no herir a Egbert con la idea de demasiada intimidad entre ella y un extraño. ‘Hoe heet hij?' Cómo|se llama|él "What's his name? ‘¿Cómo se llama?' ‘Paul van Oord.' Paul|de|Oord ‘Paul van Oord.' ‘Ken ik niet.' Conozco|yo|no "Don't know it. ‘No lo conozco.' Ze zwegen -, ditmaal dorst Ina niet verder gaan. Ellos|callaron|esta vez|deseo|Ina|no|más|continuar They remained silent - this time Ina did not thirst to continue. Ellas guardaron silencio -, esta vez Ina no se atrevió a continuar. ‘Egbert, de kippen hebben gister gelegd -, en ik heb de versche eitjes voor jou bewaard -, hoe vind je dàt?' ||chickens||yesterday|||||||eggs||||||| Egbert|los|gallinas|han|ayer|puesto|y|yo|he|los|frescos|huevos|para|ti|guardado|cómo|encuentras|tú|eso 'Egbert, the chickens laid yesterday -, and I saved the versche eggs for you -, how do you like that?' ‘Egbert, las gallinas pusieron ayer -, y he guardado los huevos frescos para ti -, ¿qué te parece eso?' ‘Edelaardig' zei hij, wat droog. Edelaardig|dijo|él|tan|seco 'Noble,' he said, somewhat dryly. ‘Noble' dijo él, algo seco. Maar nu begon in Ina een' lichte wrevel te ontwaken, ze voelde zich gekrenkt door den toon van zijn laatste antwoord. |||||||||to awaken||||hurt||||||| Pero|ahora|comenzó|en|Ina|un|ligero|resentimiento|a|despertar|ella|sintió|a sí misma|ofendida|por|el|tono|de|su|última|respuesta But now a' slight resentment began to awaken in Ina; she felt hurt by the tone of his last answer. Pero ahora comenzó a despertar en Ina una ligera irritación, se sintió ofendida por el tono de su última respuesta. Als een schoolmeester, die wel merkt dat het kind zoete broodjes bakt, maar het even wil laten voelen, dat het zóó gemakkelijk maar niet gaat! ||||||||||buns|||||||||||||| Como|un|maestro|que|bien|nota|que|el|niño|dulces|panecillos|hornea|pero|lo|un poco|quiere|hacer|sentir|que|lo|tan|fácilmente|pero|no|va Like a school teacher, who notices that the child is baking sweet rolls, but wants to make it feel that it is not that easy! Como un maestro de escuela, que nota que el niño está tratando de agradar, pero quiere hacerle sentir que no es tan fácil! Ze was geen klein kind meer en bakte heelemaal geen zoete broodjes -, wat verbeeldde hij zich wel! |||||||||||||imagined||| Ella|era|ningún|pequeño|niño|más|y|horneaba|en absoluto|ningún|dulce|panecillos|qué|se imaginaba|él|a sí mismo|bien She was no longer a small child and did not bake sweet rolls at all -, what was he imagining! Ya no era una niña pequeña y no hacía para nada dulces -, ¿qué se creía él? Hij zweeg weer en, naarmate dat zwijgen voortduurde, zwol de wrevel in haar hart, ze voelde dat ze onrustig werd en dat het bloed haar overal tegen de huid aan gloeiend prikkelde. ||||as||||||wrath|||||||||||||||||||||pricked Él|calló|otra vez|y|a medida que|ese|silencio|continuaba|creció|de|resentimiento|en|su|corazón|ella|sintió|que|ella|inquieto|se volvió|y|que|la|sangre|su|por todas partes|contra|de|piel|en|ardientemente|picaba He was silent again and, as that silence continued, the resentment swelled in her heart, she felt that she was growing restless and the blood tingled glowingly against her skin everywhere. Él guardó silencio de nuevo y, a medida que ese silencio continuaba, la irritación en su corazón crecía, sentía que se ponía inquieta y que la sangre le ardía contra la piel. Eindelijk werd het haar te machtig. Finalmente|fue|eso|a ella|demasiado|poderoso Finally it became too much for her. Finalmente, se volvió demasiado para ella. Met een ruk trok ze haar arm uit den zijne weg -, de aanraking was ondragelijk geworden. ||jerk||||||||||touch||unbearable| Con|un|tirón|tiró|ella|su|brazo|de|el|suyo|lejos|la|toque|era|insoportable|se había vuelto With a jerk, she pulled her arm away from his -, the touch had become unbearable. Con un tirón, apartó su brazo del de él -, el contacto se había vuelto insoportable. ‘Wat heb je?' Qué|tienes|tú ‘¿Qué tienes?’ vroeg hij verbaasd. preguntó|él|sorprendido he asked in surprise. preguntó él sorprendido. ‘Zoo warm.' Zoológico|cálido 'So hot.' ‘Tan caliente.’ Ze ademde zwaar in het verder gaan, haar neus trilde. Ella|respiró|pesadamente|en|el|continuar|ir|su|nariz|tembló She breathed heavily in continuing, her nose twitching. Ella respiró pesadamente mientras avanzaba, su nariz temblaba. Weg was haar vreugde, verwachting, gelatenheid -, verjaagd de blanke rust die binnen in haar toefde -, overal gistte en schiftte het nu. |||||resignation|||||||||lingered||fermented||sifted|| Fuera|era|su|alegría|expectativa|serenidad|ahuyentó|la|blanca|calma|que|dentro|en|ella|residía|en todas partes|burbujeaba|y|se desvanecía|eso|ahora Gone was her joy, expectation, resignation -, dispelled the blank calm that pervaded within her -, everywhere was fermenting and shifting now. Se fue su alegría, expectativa, resignación -, ahuyentada la calma blanca que dentro de ella se asentaba -, ahora todo burbujeaba y se descomponía. Maar daar tastten haar vingers naar het briefje in haar blouse en ze werd weer rustig. Pero|allí|tocaron|sus|dedos|hacia|el|billete|en|su|blusa|y|ella|se volvió|otra vez|tranquila But there her fingers groped for the bill in her blouse and she regained her composure. Pero allí sus dedos buscaron el papelito en su blusa y volvió a sentirse tranquila. Ze schaamde zich -, ze wilde immers zoo gaarne wezen, zooals Pauls verheerlijking haar zag, lieflijk en verstandig en edelmoedig, niet wrokkend en inwendig driftig als elke domme boosaardige vrouw -, en wat recht had ze ook om zich aan Egberts woorden en zijn toon te ergeren, zij, zijn eigen vrouw, die met het briefje van een anderen man heimelijk aan haar borst geborgen naast hem ging? ||||||||||||||||||noble||resentful|||irritable||||malicious|||||||||||||||tone|||||||||||||||||||safe||| Ella|se avergonzaba|a sí misma|Ella|quería|de todos modos|tan|gustosamente|ser|como|de glorificación de Paul|glorificación|ella|veía|dulce|y|inteligente|y|generosa|no|rencorosa|y|intern|irritable|como|cada|tonta|malvada|mujer|y|qué|derecho|tenía|ella|también|para|a sí misma|a|de Egbert|palabras|y|su|tono|a|enojar|ella|su|propia|esposa|que|con|el|nota|de|un|otro|hombre|secretamente|a|su|pecho|escondido|junto a|él|iba She was ashamed - after all, she wanted so much to be, as Paul's glorification saw her, lovely and wise and generous, not resentful and inwardly adrift like any stupid evil woman -, and what right did she have to be annoyed at Egbert's words and his tone, she, his own wife, who went beside him with another man's bill secretly tucked to her breast? Se sentía avergonzada -, pues quería ser, como la glorificación de Paul la veía, encantadora, sensata y generosa, no resentida y con ira interna como cualquier mujer malvada y tonta -, y qué derecho tenía ella a molestarse por las palabras y el tono de Egbert, ella, su propia esposa, que con el papelito de otro hombre secretamente guardado junto a su pecho iba a su lado? En het gevoel, dat ze iets aan hem goed te maken had, kreeg opnieuw de overhand. |||||||||||||||upper hand Y|el|sentimiento|que|ella|algo|a|él|bien|a|compensar|tenía|recibió|nuevamente|de|predominio And the feeling, that she had something to make up to him, got the upper hand again. Y el sentimiento de que tenía que hacer algo bueno por él volvió a dominar. ‘Ik heb al gezegd, dat we niet thuis komen eten - omdat jij niet graag aan tijd gebonden bent. Yo|he|ya|dicho|que|nosotros|no|en casa|venimos|a comer|porque|tú|no|gusta|a|tiempo|atado|eres 'I've already said, we're not coming home for dinner - because you don't like to be tied to time. ‘Ya he dicho que no vamos a cenar en casa - porque no te gusta estar atado al tiempo. We vinden dan onderweg wel wat.' Nosotros|encontraremos|entonces|en el camino|bien|algo We'll find something along the way. Seguro que encontramos algo en el camino.' Ze zei het opzettelijk koeler dan ze nu voelde -, hij moest niet weer van ‘zoete broodjes' vermoeden. Ella|dijo|eso|intencionalmente|más frío|de lo que|ella|ahora|sentía|él|debía|no|otra vez|de|dulces|panecillos|sospecha She said it deliberately cooler than she felt now -, he didn't have to suspect "sweet rolls" again. Lo dijo de manera intencionadamente más fría de lo que se sentía ahora -, no quería que él sospechara de 'panes dulces' otra vez. ‘Dan weet ik een tocht van een uur of vier, vijf, een prachtige wandeling -, als het jou tenminste niet vermoeit. |||||||||||||walk||||||tires Entonces|sé|yo|una|caminata|de|una|hora|o|cuatro|cinco|una|hermosa|caminata|si|eso|a ti|por lo menos|no|cansa 'Then I know a trip of about four or five hours, a wonderful walk - at least if it doesn't tire you out. ‘Entonces conozco una ruta de unas cuatro o cinco horas, una hermosa caminata -, siempre que no te canse demasiado. Anders kunnen wij er wel een stuk afsnijden.' |||||||cut off De no ser así|podemos|nosotros|de|realmente|un|pedazo|cortar Otherwise, we can cut a piece off. De lo contrario, podríamos recortar un trozo. ‘Neen, ik kan best,' zei Ina. No|yo|puedo|bastante bien|dijo|Ina 'Nay, I can best,' said Ina. ‘No, estoy bien,' dijo Ina. De vorige week was ze nog tot één enkel uur loopen niet in staat geweest -, nu voelde ze zich weer als in hun eersten tijd, onuitputtelijk krachtig, grenzeloos onvermoeid, met een onbesuisd verlangen naar inspanning, geestelijk en lichamelijk, als om de volheid van haar eigen kracht en kunnen in alle richtingen en tot het uiterste te voelen. |||||||||||||||||||||||||inexhaustible||boundless|tireless|||reckless|||effort|spiritual||physical||||fullness||||||||||||||| La|semana||fue|ella|aún|hasta|una|sola|hora|correr|no|en|estado|había|ahora|se sentía|ella|a sí misma|de nuevo|como|en|su|primeros|tiempo|inagotable|fuerte|sin límites|incansable|con|un|imprudente|deseo|hacia|esfuerzo|mentalmente|y|físicamente|como|para|la|plenitud|de|su|propio|fuerza|y|capacidad|en|todas|direcciones|y|hasta|el|máximo|para|sentir The previous week she had not been able to walk even a single hour -, now she felt again as in their first time, inexhaustibly powerful, boundlessly tireless, with an unrestrained desire for exertion, mental and physical, as if to feel the fullness of her own strength and ability in all directions and to the utmost. La semana pasada no había podido caminar ni una sola hora, ahora se sentía como en sus primeros tiempos, inagotablemente poderosa, infinitamente incansable, con un deseo desenfrenado de esfuerzo, tanto mental como físico, como si quisiera sentir la plenitud de su propia fuerza y capacidad en todas las direcciones y hasta el límite. ‘Dan ben je vooruitgegaan,' zei Egbert opgewekt, ‘dat valt me bijzonder mee.' |||progressed|||||||| Entonces|has|tú|progresado|dijo|Egbert|alegremente|eso|resulta|a mí|especialmente|bien "Then you have progressed," Egbert said cheerfully, "I am exceedingly pleased. ‘Entonces has progresado,' dijo Egbert animado, ‘me parece especialmente bien.' Ze antwoordde niet -, ze gingen weer gearmd. Ellas|respondió|no|Ellas|fueron|de nuevo|abrazadas She didn't answer -, they went arm in arm again. No respondió -, se fueron de nuevo entrelazados. ‘Om een ander is het,' verweet ze zich in gedachten - en schaamde zich; ‘maar Egbert profiteert er toch van,' bestreed ze haar eerste overweging, en ze wist niet, hoe ze zich tegenover hem voelen moest. |||||blamed||||||||||||||she disputed||||consideration||||||||||| Para|un|otro|es|ello|reprochó|ella|a sí misma|en|pensamientos|y|se avergonzó|a sí misma|pero|Egbert|se beneficia|de ello|sin embargo|de|refutó|ella|su|primer|consideración|y|ella|sabía|no|cómo|ella|a sí misma|frente a|él|sentir|debía 'To another it is,' she reproached herself in thought - and felt ashamed; 'but Egbert benefits from it anyway,' she contested her first consideration, and she did not know, how to feel toward him. ‘Es por otro,' se reprochó en sus pensamientos - y se sintió avergonzada; ‘pero Egbert se beneficia de ello,' refutó su primer pensamiento, y no sabía cómo debía sentirse hacia él. Zooeven, in de versche vreugde van hun samenzijn, had ze Paul vergeten -, maar bij Paul vergat ze Egbert niet -, integendeel, de wroeging om hem en de schuld, die ze op zich laadde, had haar van elk samenzijn het smaken der volle vreugde belet. |||||||||||||||||||on the contrary||regret|||||guilt|||upon||she bore||||||||||joy|prevented Just now|in|the|fresh|joy|of|their|togetherness|had|she|Paul|forgotten|but|with||forgot|she|Egbert|not|on the contrary|the|remorse|for|him|and|the|guilt|that|she|on|herself|took|had|her|from|every|togetherness|the|taste|of the|full|joy|prevented Just now, in the torn joy of their being together, she had forgotten Paul -, but with Paul she did not forget Egbert -, on the contrary, the remorse for him and the guilt she brought upon herself had prevented her from savoring the full joy of every togetherness. Justo ahora, en la fresca alegría de su compañía, había olvidado a Paul -, pero con Paul no olvidaba a Egbert -, por el contrario, el remordimiento por él y la culpa que asumía le habían impedido disfrutar del pleno sabor de la alegría en cada encuentro. Dat beteekende dan toch, dat ze het meest om Egbert gaf! Eso|significaba|entonces|de todos modos|que|ella|lo|más|a|Egbert|dio Surely that meant, then, that she cared most about Egbert! Eso significaba entonces, que más le importaba Egbert! En zoo moest het -, en zoo moest Paul het leeren inzien -, zoo zou zij het hem zeggen, later, als hij eerst nog de voor hem immers onvermengde vreugde van haar bijzijn had genoten -, en als het noodig bleek. ||||||||||realize||||||||||||||||unmixed||||||||||| En|así|debía|eso|y||||eso||||||||||||||||||||||||||||necesario|resultó And this is how it had to be -, and this is how Paul had to learn to see it -, this is how she would tell him, later, when he had first enjoyed the unmixed joy of being with her -, and when it proved necessary. Y así debía ser -, y así Paul debía aprender a verlo -, así ella se lo diría, más tarde, cuando él primero hubiera disfrutado de la pura alegría de su presencia -, y si era necesario. Ze kwamen thuis en terwijl Egbert beneden in de keuken een oogenblikje toefde bij den boer en zijn vrouw, ging Ina naar boven om naar het kind te kijken. |||||||||kitchen|||lingered|||||||||||||||| Ellos|llegaron|a casa|y|mientras|Egbert|abajo|en|el|cocina|un|momento|se quedó|con|el|granjero|y|su|esposa|fue|Ina|hacia|arriba|para|hacia|el|niño|a|ver They came home and while Egbert stayed downstairs in the kitchen for a moment with the farmer and his wife, Ina went upstairs to look at the child. Llegaron a casa y mientras Egbert se quedaba un momento en la cocina con el granjero y su esposa, Ina subió para ver al niño. Ze reikte daarna op haar teenen bij het kastje en nam er de orchideeën af. ||||||||cabinet|||||| Ella|alcanzó|luego|de|sus|dedos de los pies|cerca de|el|armario|y|tomó|de|las|orquídeas|de She then reached down on her toes at the cabinet and took the orchids from it. Luego se puso de puntillas junto al mueble y tomó las orquídeas. De zilverblanke blaadjes trilden boven het kristalklare water -, ze keek er met verrukking naar -, ze had nog nooit orchidieeën in haar bezit gehad. ||||||||||||delight|||||||||| Los|plateados|hojas|temblaban|sobre|el|cristalino|agua|ella|miró|allí|con|deleite|hacia|Ella|había|aún|nunca|orquídeas|en|su|posesión|tenido The silver-white leaves quivered above the crystal clear water -, she looked at them with delight -, she had never owned orchids before. Las hojas plateadas temblaban sobre el agua cristalina -, ella las miraba con deleite -, nunca había tenido orquídeas en su posesión. En weer bracht ze zich de versregels te binnen -, het was of een last van haar afviel -, of ze weer opgeheven werd naar een betere, een rijkere, fijnere, blijdere wereld zonder benepen angsten, kleinhartig gekibbel, listig woordenwikken om zelfverachting, smaad en minachting te ontgaan. ||||||verses||||||||||fell away||||was lifted|||||||finer|happier||||fears|small-hearted|kibbling|clever|words||self-contempt|slander|||| Y|otra vez|trajo|ella|a sí misma|de|versos|a|dentro|eso|era|o|una|carga|de|ella|se cayó|o|ella|nuevamente|levantada|fue|hacia|un|mejor|un|más rico|más delicada|más feliz|mundo|sin|mezquinos|miedos|de corazón pequeño|disputas|astutos|juegos de palabras|para|auto-desprecio|desprecio|y|desdén|a|evitar And again she brought the verses to mind -, it was as if a burden fell from her -, as if she were lifted again to a better, a richer, finer, happier world without cramped fears, petty squabbling, cunning word-wrangling to evade self-loathing, scorn and contempt. Y de nuevo le vinieron a la mente los versos -, era como si un peso se le quitara de encima -, o como si fuera elevada a un mundo mejor, más rico, más fino, más alegre, sin miedos angostos, disputas mezquinas, palabras astutas para evitar el desprecio, la calumnia y el desdén. Ze keek in den spiegel en zag haar oogen schitterend -, de blos op haar wangen plotseling verhoogd -, en ze herdacht, hoe twee dagen geleden Paul hier gezeten had in den hoek bij het raam en naar haar gekeken, terwijl ze het jongetje op haar schoot zijn soep te eten gaf. |||||||||shining||flush||||||||remembered|||||||||||corner||||||||||||||||||| Ella|miró|en|el|espejo|y|vio|sus|ojos|brillantes|la|rubor|en|sus|mejillas|repentinamente|elevado|y|Ella|recordó|cómo|dos|días|hace|Paul|aquí|sentado|había|en|el|rincón|junto a|el|ventana|y|a|ella|mirado|mientras|ella|el|niño|en|su|regazo|su|sopa|a|comer|dio She looked in the mirror and saw her eyes brilliant -, the blush on her cheeks suddenly raised -, and she remembered, how two days ago Paul had sat here in the corner by the window and watched her, feeding the little boy his soup on her lap. Se miró en el espejo y vio sus ojos brillantes -, el rubor en sus mejillas de repente intensificado -, y recordó cómo, hace dos días, Paul había estado sentado aquí en la esquina junto a la ventana mirándola, mientras ella le daba de comer sopa al niño en su regazo. ‘Wat doe je daar toch zoo stil?' Qué|haces|tú|allí|entonces|tan|callado 'What are you doing there so quietly?' ‘¿Qué haces ahí tan callada?' had ze gevraagd -, en hij had geantwoord: ‘ik kijk maar naar je.' había|ella|preguntado|y|él|había|respondido|yo|miro|solo|hacia|tú she had asked -, and he had replied, "I'm just looking at you. había preguntado -, y él había respondido: ‘solo te miro.' Ze had gebloosd en luid op gelachen -, ‘en vind je dat nu een voldoende bezigheid voor een volwassen man!' ||blushed||||||||||||activity|||| Ella|había|sonrojado|y|en voz alta|de|reído|y|encuentras|tú|eso|ahora|una|suficiente|ocupación|para|un|adulto|hombre She had bellowed and laughed out loud -, "and now do you think that is a sufficient occupation for a grown man! Ella había sonrojado y se había reído en voz alta -, '¿y crees que eso es una ocupación suficiente para un hombre adulto?' -, en hij weer ‘volkomen voldoende en bevredigend', met dien streelenden klank, die haar rillingen aanjoeg. |||||||||soothing||||shivers|sent shivers down her spine y|él|otra vez|completamente|suficiente|y|satisfactorio|con|ese|halagador|sonido|que|su|escalofríos|provocaba -, and he again "perfectly adequate and satisfactory," with that caressing sound that sent shivers down her spine. -, y él nuevamente 'completamente suficiente y satisfactorio', con ese tono acariciante que le provocaba escalofríos. Elk woord bracht ze zich nu te binnen. Cada|palabra|trajo|ella|a sí misma|ahora|a|dentro Every word she now brought to mind. Ahora cada palabra le venía a la mente. ‘Je bent zoo mooi, in dit licht -, je bent niet altijd mooi, hoor! Tú|eres|tan|hermosa|en|esta|luz|tú|eres|no|siempre|hermosa|eh 'You are so beautiful, in this light -, you are not always beautiful, mind you! 'Eres tan hermosa, en esta luz -, ¡no siempre eres hermosa, eh! Je hebt erg je dagen -, en zelfs je uren, maar je oogen zijn altijd heerlijk om in te kijken -,' en het was alsof ze een kind was en op een zoeten herfstdag goudgelen honig zoog, onder een boom, waarvan de bladeren ritselden. ||||||||||||||||||||||||||||||sweet||golden|honey|||||||leaves|rustling Tú|tienes|muy|tus|días|y|incluso|tus|horas|pero|tus|ojos|son|siempre|maravillosos|para|en|te|mirar|y|eso|era|como si|ella|un|niño|era|y|en|un|dulce|día de otoño|dorado|miel|chupaba|bajo|un|árbol|de cual|las|hojas|susurraban You have very your days -, and even your hours, but your eyes are always lovely to look into -,' and it was as if she were a child, sucking golden yellow honey on a sweet autumn day, under a tree, whose leaves rustled. Tienes tus días -, e incluso tus horas, pero tus ojos siempre son maravillosos para mirar -,' y era como si fuera una niña y en un dulce día de otoño succionara miel dorada, bajo un árbol cuyas hojas susurraban. Ja, ze wilde, ze moest mooier en volmaakter worden voor hem die zelf zoo verfijnd was, uiterlijk en innerlijk -, ze wilde datzelfde voorname en rustige van de Latijnsche verzen in de bewegingen van haar eigen geest -, geen rauwe drift meer, geen kleinhartig gekibbel -, ze zou weer gaan werken, Paul zou haar boeken zenden en zij zou hem daarover haar gedachten schrijven. ||||||||||||||||outwardly||||||noble||||||verses|||||||||raw|||||kibbling|||||||||||||||about it||| Sí|ella|quería|ella|debía|más hermosa|y|más perfecta|convertirse|para|él|que|mismo|tan|refinado|era|exterior|e|interior|ella|quería|eso mismo|noble|y|tranquilo|de|los|||||movimientos|de|su|propio|mente|ningún|crudo|impulso|más|ningún|mezquino|discusión|ella|debería|de nuevo|ir|trabajar|Paul|debería|sus|libros|enviar|y|ella|debería|él|sobre eso|sus|pensamientos|escribir Yes, she wanted, she had to become more beautiful and perfect for him who himself was so refined, outwardly and inwardly -, she wanted that same distinguished and calm of Latin verses in the movements of her own mind -, no more raw temper, no more petty squabbling -, she would go back to work, Paul would send her books and she would write him her thoughts on them. Sí, quería, tenía que volverse más hermosa y perfecta para él que era tan refinado, tanto por fuera como por dentro -, quería esa misma nobleza y calma de los versos latinos en los movimientos de su propio espíritu -, no más impulsos crudos, no más peleas mezquinas -, volvería a trabajar, Paul le enviaría sus libros y ella le escribiría sus pensamientos sobre ellos. Ze zou ook nu en dan bij hem komen om hem haar eigen werk voor te lezen. Ella|debería|también|ahora|y|de vez en cuando|a|él|venir|para|él|su|propio|trabajo|en|a|leer She would also occasionally join him to read him her own work. También vendría de vez en cuando a leerle su propio trabajo. Geloofde ze in dat alles? Creía|ella|en|eso|todo Did she believe in all that? ¿Creía en todo eso? Ze stond tegen het kastje geleund,sloot even de oogen -, het was alsof een koele wind langs de oogleden streek -, maar ze schudde het denken aan toekomst van zich af -, wat het heden opleverde was voldoende. ||||cabinet||||||||||||||eyelids||||||||||||||||| Ella|estaba|contra|el|armario|apoyada|cerró|por un momento|los|ojos|eso|era|como si|un|fresco|viento|a lo largo de|los|párpados|rozó|pero|ella|sacudió|el|pensamiento|sobre|futuro|de|sí misma|de|lo que|el|presente|ofrecía|era|suficiente She stood leaning against the cabinet,closed the eyes for a moment -, it was as if a cool wind stroked along the eyelids -, but she shook off thinking of future -, what the present provided was enough. Se apoyó contra el armario, cerró los ojos un momento - era como si un viento fresco acariciara sus párpados - pero sacudió de sí el pensamiento sobre el futuro - lo que el presente ofrecía era suficiente. Ze hoorde stappen op de trap, ze schrok en schoof als instinctmatig het glas met de bloemen achter een vaas -, maar in hetzelfde oogenblik bedacht ze zich en zette ze open voor het gezicht -, heimelijk hopend dat hij ze niet zou zien -, wilde zij toch weer niet ze opzettelijk en geniepig voor hem verbergen. |||||||||||instinctively|||||||||||||||||||||||||||||||||||||intentionally||geniepig||| Ella|oyó|pasos|en|la|escalera|ella|se asustó|y|empujó|como|instintivamente|el|vaso|con|las|flores|detrás de|una|jarrón|pero|en||momento|pensó|ella|se|y|puso|ella|abierto|para|el|rostro|secretamente|esperando|que|él|las|no|podría|ver|quería|ella|sin embargo|otra vez|no|las|intencionalmente|y|astutamente|ante|él|esconder She heard steps on the stairs, she was startled and as if by instinct she pushed the glass with the flowers behind a vase -, but in the same instant she changed her mind and put them open in front of the face -, secretly hoping that he would not see them -, yet again she did not want to hide them from him deliberately and sneakily. Escuchó pasos en la escalera, se asustó y, como por instinto, escondió el vaso con las flores detrás de un jarrón - pero en el mismo instante se lo pensó y lo dejó a la vista - secretamente esperando que él no las viera - sin embargo, no quería ocultarlas intencionadamente y de manera astuta. Egbert kwam binnen en ging zijn tasch uitpakken, hij trok pantoffels aan en vertelde dat er dadelijk brood en koffie zou worden gebracht. ||||||bag|unpack||||||||||||||| Egbert|llegó|adentro|y|fue|su|mochila|desempacar|él|puso|pantuflas||y|dijo|que|allí|pronto|pan|y|café|sería|ser|traído Egbert came in and went to unpack his tasch, he put on slippers and told them that bread and coffee would be brought in immediately. Egbert entró y comenzó a desempacar su bolso, se puso las pantuflas y dijo que pronto traerían pan y café. ‘Ik moet nog even hier dit Duitsche ding doorkijken. Yo|debo|todavía|un momento|aquí|este|alemán|cosa|revisar 'I just need to look through this German thing here. ‘Todavía tengo que revisar este asunto alemán aquí. Corrigeer jij dan terwijl dit stukje proef, wil je? Corrige|tú|entonces|mientras|este|pedazo|prueba|quieres|tú Then correct you while this piece of tasting, will you? ¿Puedes corregir esto mientras lo pruebas, por favor? En ik heb ook nog wat waschgoed meegebracht, daar bandjes en knoopen en weet ik al wat, aangezet moeten worden. ||||||laundry|||||buttons||||||sewn|| Y|yo|tengo|también|aún|algo|ropa|traído|allí|cintas|y|botones|y|sé|yo|ya|lo que|cosido|deben|ser And I also brought some laundry, there straps and buttons and I don't know what, to be put on. Y también he traído algo de ropa, que necesita que se le pongan las cintas y los botones y no sé qué más. Net een goed werkje voor jou. just||||| Just|a|good|little task|for|you Just a good job for you. Justo un buen trabajo para ti. Hier.' Aquí Here. Aquí. Hij lei het bundeltje op tafel. Él|puso|el|paquete|sobre|mesa He slid the bundle on the table. Él puso el paquetito sobre la mesa. ‘ïk kan anders niet zeggen, dat die waschbaas van jou mij bevalt. |||||||washerman|||| |puedo|de otra manera|no|decir|que|ese|mapache|de|tú|me|gusta '�I can't say otherwise, that laundry boss of yours pleases me. ‘No puedo decir de otra manera que ese mapache tuyo me gusta. Mijn hemden zijn tegenwoordig in minder dan geen tijd naar de maan -, en verleden week had ik weer een verkeerde zakdoek. Mis|camisas|están|hoy en día|en|menos|de|ningún|tiempo|hacia|la|luna|y|pasada|semana|tenía|yo|otra vez|un|equivocada|pañuelo My shirts are gone to the moon in less than no time these days -, and last week I had the wrong handkerchief again. Mis camisas están actualmente en menos de nada hacia la luna -, y la semana pasada tuve de nuevo un pañuelo equivocado. Ik wou wel graag dat je daar eens wat beter het oog op hield.' Yo|quisiera|de verdad|gustosamente|que|tú|allí|alguna vez|un poco|mejor|el|ojo|sobre|mantuvieras I do wish you would keep a closer eye on that. Me gustaría que prestaras un poco más de atención a eso. ‘Ik heb nog al veel tijd.' Yo|tengo|todavía|bastante|mucho|tiempo 'I still have plenty of time.' ‘Tengo bastante tiempo.' Hij haalde de schouders op. Él|levantó|los|hombros|hacia arriba Él se encogió de hombros. ‘Tijd! Tiempo ‘¡Tiempo! Dat kost geen tijd. Eso|cuesta|ningún|tiempo It doesn't take time. Eso no cuesta tiempo. Iemand moet het doen -, dat zul je hoop ik, wel met mij eens zijn en mijn werk is het in elk geval niet.' Alguien|debe|lo|hacer|eso|deberás|tú|espero|yo|bien|conmigo|yo|de acuerdo|estar|y|mi|trabajo|es|lo|en|cada|caso|no Someone has to do it -, I hope you will agree, and in any case it is not my job.' Alguien tiene que hacerlo -, espero que estés de acuerdo conmigo y, en cualquier caso, no es mi trabajo. Ze antwoordde niet, klemde de lippen op elkaar -, weer voelde ze die brandende onrust in haar bloed. |||she pressed||||||||||||| Ella|respondió|no|apretó|los|labios|sobre|sí misma|otra vez|sintió|ella|esa|ardiente|inquietud|en|su|sangre She did not answer, clamped her lips together -, again feeling that burning restlessness in her blood. Ella no respondió, apretó los labios -, de nuevo sintió esa ardiente inquietud en su sangre. Hij achtte de zaak ‘voldoende toegelicht' en zette zich tot lezen, zonder een blik of een woord. |considered||||explained||||||||||| Él|consideró|la|cuestión|'suficientemente|explicada|y|se puso|a|a|leer|sin|una|mirada|o|una|palabra He deemed the matter "sufficiently explained" and set to reading, without a glance or a word. Él consideró el asunto 'suficientemente explicado' y se puso a leer, sin una mirada ni una palabra. Dat was het, wat haar altijd boven alles kwetste. ||||||||hurt Eso|fue|lo|lo que|a ella|siempre|sobre|todo|lastimaba That was it, what always hurt her above all else. Eso era lo que siempre la hería más que nada. ‘Proeven corrigeeren is dan mijn werk niet,' barstte ze ineens uit, zelf voelende dat ze onredelijk deed, maar als gedreven, en gooide het papier van zich af. |||||||burst|||||feeling|||||||||threw||||| exámenes|corregir|es|entonces|mi|trabajo|no|estalló|ella|de repente|fuera|ella misma|sintiendo|que|ella|irracional|actuaba|pero|como|impulsada|y|lanzó|el|papel|de|sí misma|lejos 'Correcting proofs is not my job then,' she suddenly burst out, herself feeling that she was being unreasonable, but as driven, and threw off the paper. ‘Corregir las pruebas no es mi trabajo,' estalló de repente, sintiéndose ella misma irrazonable, pero impulsada, y arrojó el papel lejos de sí. Hij keek op. Él|miró|hacia arriba He looked up. Él miró hacia arriba. ‘Uitstekend. Excelente 'Excellent. ‘Excelente. Dus dat wordt dan in het vervolg op het goudschaaltje gewogen. ||||||future|||gold scale|weighed Entonces|eso|será|entonces|en|el|futuro|sobre|el|balanza de oro|pesado So that will be weighed on the gold scale from now on. Así que eso se pesará en la balanza de oro a partir de ahora. Ik heb er niet tegen, hoor! Yo|tengo|allí|no|en contra|oye I have nothing against it, mind you! ¡No tengo nada en contra, eh! Laat jij mij mijn werk maar doen -, als jij dan maar zorgt dat het jouwe in orde is.' ||||||||||||||yours||| Deja|tú|me|mi|trabajo|solo|hacer|si|tú|entonces|pero|te aseguras|de|||en|orden|está You let me do my job - as long as you make sure yours is in order.' Déjame hacer mi trabajo -, mientras tú te aseguras de que el tuyo esté en orden. ‘Ontbreekt daar wat aan?' falta|allí|algo|a 'Is there anything missing?' ¿Falta algo ahí? vroeg ze uitdagend. ||challengingly |ella|desafiantemente she asked defiantly. preguntó desafiantemente. Hij lachte schamper. Él|rió|burlonamente He laughed scornfully. Él se rió con desdén. ‘Kijk hier maar eens rond. Mira|aquí|pero|una vez|alrededor 'Look around here. ‘Mira a tu alrededor. Mantel op een stoel -, schoenen in een hoek, dan weet je genoeg.' ||||shoes||||||| Manto|en|una|silla|zapatos|en|una|esquina|entonces|sabes|tú|suficiente Coat on a chair -, shoes in a corner, then you know enough.' Abrigo en una silla -, zapatos en una esquina, entonces ya sabes suficiente.' ‘O, dus dat is mijn werk? Oh|entonces|eso|es|mi|trabajo 'Oh, so that's my job? ‘Oh, ¿entonces ese es mi trabajo? Zorgen dat jij geen verkeerde zakdoeken krijgt, knoopjes aan je kleeren zetten! ||||wrong|handkerchiefs||buttons|||| Asegúrate|de|tú|ningún|incorrecto|pañuelos|recibas|botones|en|tus|ropa|poner Making sure you don't get the wrong handkerchiefs, putting buttons on your clothes! ¡Asegúrate de que no recibas pañuelos equivocados, pon botones en tu ropa! Dat durf jij zeggen tegen mij, dat durf jij mij aanwijzen als mijn werk.' Eso|te atreves|tú|decir|contra|mí|eso|te atreves|tú|mí|señalar|como|mi|trabajo You dare say that to me, you dare point to me as my work. ¿Te atreves a decírmelo, te atreves a señalarme como mi trabajo? Hij zweeg en deed alsof hij las. Él|calló|y|hizo|como si|él|leía He was silent and pretended to read. Él guardó silencio y fingió que leía. ‘Kan je geen antwoord geven?' Puedes|tú|no|respuesta|dar "Can't you answer? ¿No puedes dar una respuesta? Hij keek op, loom verbaasd. |||somewhat| Él|miró|hacia arriba|perezosamente|sorprendido He looked up, languidly puzzled. Él miró hacia arriba, sorprendido y aturdido. ‘Wat moet ik antwoorden op dat gekrijsch? ||||||screaming Qué|debo|yo|responder|a|ese|grito 'What should I answer to that shrieking? ‘¿Qué debo responder a ese griterío? Je moet op de markt gaan staan met een stalletje. |||||||||stall Tú|debes|en|el|mercado|ir|estar|con|un|puesto You have to go to the market with a stall. Debes ir al mercado y poner un puesto. Daar is geld voor je te verdienen.' Allí|hay|dinero|para|tú|a|ganar There's money to be made for you there.' Ahí hay dinero que puedes ganar.' Ze wilde antwoorden -, maar de boerin kwam binnen en begon de tafel te dekken. |||||farmer||||||||set Ella|quería|responder|pero|la|granjera|llegó|adentro|y|comenzó|a|||poner la mesa She wanted to answer -, but the farmer's wife came in and started setting the table. Ella quería responder -, pero la campesina entró y comenzó a poner la mesa. In de nijpende stilte, die plotseling neerviel, las Egbert onverstoord verder -, en Ina die snel een boek had gegrepen om zich een houding te geven, werd overkropen van berouw. ||pressing||||fell|||unperturbed|||||||||||||||||overcome|| En|la|angustiante|silencio|que|de repente|cayó|leyó|Egbert|imperturbablemente|más|y|Ina|que|rápidamente|un|libro|había|agarrado|para|sí misma|una|postura|a|dar|fue|abrumada|de|remordimiento In the dire silence, which suddenly descended, Egbert read on undisturbed -, and Ina, who had quickly grabbed a book to give herself an attitude, was overcome with remorse. En el silencio apremiante que cayó de repente, Egbert continuó leyendo sin perturbarse -, e Ina, que rápidamente había agarrado un libro para hacerse la interesante, fue invadida por el remordimiento. Hij was toch om haar gekomen -, hij had toch eigenlijk niet zooveel onredelijks gezegd, zij had met Paul eindeloos meer schuld jegens hem op zich geladen -, moest nu dit samenzijn weer bederven en stikken in een armhartig, kleinzielig gekrakeel? |||||||||||||||||||||||||loaded|||||||||||armhartig|petty|quarreling Él|estaba|de todos modos|por|ella|llegado|Él|había|de todos modos|en realidad|no||irracional|dicho|Ella|había|con|Paul|infinitamente|más|culpa|hacia|él|sobre|sí misma|cargado|debía|ahora|esto|tiempo juntos|nuevamente|arruinar|y|ahogar|en|un|mezquino|pequeño| Surely he had come because of her -, surely he had not actually said so much unreasonable thing, she and Paul had brought infinitely more guilt towards him -, now this togetherness had to spoil again and suffocate in a poor, petty squabble? Él había venido por ella -, en realidad no había dicho tantas cosas irracionales, ella había acumulado con Paul infinitamente más culpa hacia él -, ¿tenía que arruinar nuevamente esta compañía y ahogarse en un pequeño y mezquino alboroto? De boerin was klaar, en ging de kamer uit. La|granjera|estaba|lista|y|salió|de|habitación|afuera The farmer's wife finished, and left the room. La campesina había terminado y salió de la habitación. ‘Zullen we aan tafel gaan?' Vamos a|nosotros|a|mesa|ir "Shall we go to the table? ‘¿Vamos a la mesa?' vroeg Egbert droog. preguntó|Egbert|seco Egbert asked dryly. preguntó Egbert secamente. ‘Mij goed' -, ze verhardde weer, zij wilde nu ook niet anders dan stug antwoorden, als hij haar niet tegemoet kwam -, ze zette zich tegenover hem en voor ze het helpen kon, glipten tranen uit haar oogen en haar mond vertrok bitter als moest ze schreien. |||||||||||||||||||||||||||||||slipped||||||||||||| a mí|bien|ella|endureció|otra vez|ella|quería|ahora|también|no|de otra manera|que|rígidamente|responder|si|él|a ella|no|de cara|venía|ella|puso|a sí misma|frente a|él|y|antes de|ella|eso|ayudar|pudo|se escaparon|lágrimas|de|sus|ojos|y|su|boca|se torció|amargamente|como si|tuviera que|ella|llorar 'Me good' -, she hardened again, she didn't want to answer sternly now either, if he didn't meet her -, she put herself face to face with him and before she could help it, tears slipped from her eyes and her mouth twitched bitterly as if she had to cry. ‘Está bien para mí' -, ella se endureció de nuevo, ahora también quería responder de manera rígida, si él no se acercaba a ella -, se sentó frente a él y antes de que pudiera evitarlo, lágrimas salieron de sus ojos y su boca se torció amargamente como si tuviera que llorar. Hij zag het. Él|vio|eso He saw it. Él lo vio. ‘Kom,' - hij stak over tafel zijn hand naar uit - ‘stel je niet aan, meid.' |||||||||stel|||| Ven|él|extendió|sobre|la mesa|su|mano|hacia|afuera|pon|te|no|así|chica "Come," - he held out his hand across the table to - "don't be silly, girl. ‘Ven,' - él extendió su mano sobre la mesa - ‘no te hagas la difícil, chica.' Altijd en eeuwig diezelfde leege woorden, waarbij hij niets dacht, niets voelde, zei ze geërgerd in zichzelf -, maar ze nam de hand en drukte die even. Siempre|y|eternamente|esas mismas|vacías|palabras|en las que|él|nada|pensaba|nada|sentía|dijo|ella|irritada|en|sí misma|pero|ella|tomó|la|mano|y|apretó|esa|un momento Always and forever those same empty words, where he thought nothing, felt nothing, she said annoyed within herself - but she took the hand and squeezed it for a moment. Siempre y para siempre esas mismas palabras vacías, con las que no pensaba, no sentía, se dijo irritada para sí misma -, pero tomó la mano y la apretó un momento. ‘Je bent zoo onmogelijk prikkelbaar.' Tú|eres|tan|imposible|irritable 'You are so impossibly excitable.' ‘Eres tan increíblemente irritable.' ‘Misschien ben ik prikkelbaar,' bekende ze, ‘maar dat zit dan in mijn aard en in mijn gestel. ||||||||||||||||constitution Quizás|soy|yo|irritable|admitió|ella|pero|eso|está|entonces|en|mi|naturaleza|y|en|mi|constitución 'Maybe I am irritable,' she confessed, 'but then that is in my nature and in my constitution.' ‘Quizás soy irritable,' confesó, ‘pero eso está en mi naturaleza y en mi constitución. Kun je daar dan niet een klein beetje rekening mee houden?' Puedes|tú|allí|entonces|no|un|pequeño|poco|cuenta|con|tener Can't you take that into account a little bit? ¿No puedes tener un poco de consideración por eso? ‘Ja -, hoor eens even, beste meid, ik kan mij werkelijk niet door jouw zenuwbuitjes laten regeeren.' |||||||||||||nervous fits||govern sí|escucha|un momento|un momento|mejor|chica|yo|puedo|a mí|realmente|no|por|tus|nerviosismos|dejar|gobernar 'Yes -, hear me out, dear girl, I really can't let your nervousness rule me.' ‘Sí, escucha un momento, querida, realmente no puedo dejar que tus nervios me controlen.' ‘Zenuwbuitjes zijn het niet -, dat is een idioot, zot woord.' ||||||||crazy| Zenuwbuitjes|son|het|niet|dat|es|een|idioot|loco|woord 'Nerve spasms are not -, that's an idiotic, foolish word.' ‘No son nervios, es una palabra idiota y loca.' ‘Goed. Bien 'Good. ‘Bien. Dan is het een idioot, zot woord. Entonces|es|el|un|idiota|loco|palabra Then it is an idiotic, foolish word. Entonces es una palabra idiota y loca. Laten we het daarop houden en overgaan tot de orde van den dag. ||||||proceed|||||| Vamos|nosotros|eso|sobre eso|mantener|y|pasar|a|la|orden|del|el|día Let's leave it at that and move on to the order of the day. Mantengámonos en eso y pasemos al orden del día. Nog een boterham?' Otro|un|sándwich Another sandwich? ¿Otra rebanada de pan? Ze antwoordde niet, voelde zich hulpeloos, als verknepen van wanhoop. |||||||squeezed|| Ella|respondió|no|se sintió|a sí misma|impotente|como|apretada|de|desesperación She did not answer, feeling helpless, as if contorted with despair. Ella no respondió, se sintió impotente, como estrangulada por la desesperación. Maar even later veerde ze toch weer op - ze wilde dat Egbert een prettigen middag zou hebben -, ze had er zich voor hem zoo op verheugd. |||bounced|||||||||||||||||||||| Pero|un poco|más tarde|se recuperó|ella|sin embargo|otra vez|arriba|ella|quería|que|Egbert|un|agradable|tarde|debería|tener|ella|había|allí|a sí misma|por|él|tan|en|emocionada But a moment later she rebounded anyway - she wanted Egbert to have a pleasant afternoon - she had been so looking forward to it for him. Pero poco después se recuperó - quería que Egbert tuviera una buena tarde -, se había alegrado tanto por él. Zag hij nu werkelijk de orchideeën daar niet staan? Vio|él|ahora|realmente|las|orquídeas|allí|no|estaban Now did he really not see the orchids there? ¿Realmente no veía las orquídeas allí? En als hij ze zag, wat moest ze zeggen? Y|si|él|ellas|vio|qué|debía|ellas|decir And if he saw them, what was she supposed to say? Y si las veía, ¿qué debía decirle? Zou hij nog over Paul spreken? Debería|él|todavía|sobre|Paul|hablar Would he still talk about Paul? ¿Hablaría aún de Paul? Neen -, hij dacht er zeker niet meer aan. No|él|pensó|allí|seguramente|no|más|en Nay -, he certainly thought no more of it. No, él no estaba pensando en eso. Zóóveel argeloosheid -, zóóveel goed vertrouwen in haar deugd en in haar trouw -, zou het niet schandelijk zijn geweest, hem daarin te beschamen? |naivety||||||virtue|||||||||||||| Tanto|ingenuidad|tanto|buen|confianza|en|su|virtud|y|en|su|lealtad|habría|eso|no|vergonzoso|ser|sido|él||a|avergonzar So much innocence -, so much good faith in her virtue and in her fidelity -, would it not have been shameful to shame him in it? Tanta ingenuidad, tanta buena fe en su virtud y en su lealtad, ¿no habría sido vergonzoso avergonzarlo en eso?

SENT_CWT:AFkKFwvL=7.49 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=5.08 es:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=223 err=0.00%) translation(all=178 err=0.00%) cwt(all=3588 err=6.22%)