The courage to find our destiny: Yannis Smaragdis at TEDxThessaloniki The courage to find our destiny: Yannis Smaragdis at TEDxThessaloniki El valor de encontrar nuestro destino: Yannis Smaragdis en TEDxThessaloniki Le courage de trouver son destin : Yannis Smaragdis à TEDxThessaloniki A coragem de encontrar o nosso destino: Yannis Smaragdis no TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Dimitra Papageorgiou Επιμέλεια: Chryssa Takahashi ♪ I don't know what to say ♪

[ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ] [THE COURAGE TO CREATE]

Θα σας πω μια πολύ μικρή ιστορία ξεκινώντας.

Γεννήθηκα στην Κρήτη, δίπλα στην Κνωσσό,

εκεί που δημιουργήθηκε ο Μινωικός πολιτισμός,

ο πολιτισμός της απαλότητας, the culture of softness,

που θα τον βρει η ανθρώπινη ιστορία μπροστά της. that human history will find before it.

Tον πολιτισμό της απαλότητας.

Και ζω στην Αθήνα, όπου είχα κάποια γραφεία στον λόφο του Γκύζη And I live in Athens, where I had some offices on the hill of Gyzi

που όταν πήγα εκεί, έβλεπα την Ακρόπολη και την Ελευσίνα. Με τον καιρό άρχισαν να ορθώνονται πολυκατοικίες και έχασα και την Ακρόπολη και την Ελευσίνα.

Εκεί ήταν αλλά εγώ δεν τις [έβλεπα]. They were there but I didn't [see them].

Αυτά τα γραφεία, τα είχα περίπου 10 χρόνια

και τα πουλήσαμε για να γίνουν - ας πούμε- αυτά τα χρήματα, να γίνουν η μαγιά, για μια ταινία που είχα κάνει, τον Γκρέκο. Δεν τη λέω την ιστορία γι' αυτό.

Αλλά εκεί διαπίστωσα ότι...

... το πεζοδρόμιο ήταν πάρα πολύ καθαρό.

Ενώ η Αθήνα, λίγο ή πολύ, όπως γνωρίζουν αυτοί που μένουν σ' αυτή την πόλη, While Athens, more or less, as those who live in this city know, δεν είναι μια καθαρή πόλη, δηλαδή, οι άνθρωποι, οι καθαριστές ας πούμε, μάλλον τα βάζουν κάτω από το χαλί.

Εκεί έλαμπε! There it shone!

Και προσπάθησα να καταλάβω γιατί.

Και πήγαινα πιο νωρίς στο γραφείο,

για να δω πώς γίνεται αυτό το θαύμα.

Και διαπίστωσα λοιπόν εκεί, ότι υπήρχε ένας άνθρωπος, - ο οδοκαθαριστής - - the street sweeper -

ο οποίος καθάριζε το πεζοδρόμιο,

σαν να ζωγράφιζε. like he was painting.

Ακριβέστερα, ως σαν να εξαρτώταν το σύμπαν, More precisely, as if the universe depended on it,

από το πώς αυτός θα καθαρίσει αυτό το πεζοδρόμιο. by how he's gonna clean up this sidewalk. Και ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος και ήμουνα σίγουρος απο τη λάμψη που είχε στο πρόσωπό του, by the glow on his face,

επειδή έκανε καλά τη δουλειά που έπρεπε να κάνει, because he did the job he was supposed to do well,

ότι στο σπίτι του θα ήταν ένας ευγενής και ευτυχισμένος άνθρωπος. that in his home he would be a kind and happy man. Θα έδινε δηλαδή στους άλλους, θετική ενέργεια. So it would give others positive energy. Και προσπαθούσα να καταλάβω, γιατί αυτός ο άνθρωπος κατανόησε αυτό And I was trying to understand why this man understood that ενώ άλλοι πιο πέρα, δεν το έχουν κατανοήσει. while others further on have not understood it.

Και διαπίστωσα ότι μάλλον αυτός ο άνθρωπος είχε κατανοήσει And I found that this man had probably understood ποιο ήτανε το πεπρωμένο του.

Δηλαδή τι του έδωσε ο Θεός ως βηματισμό, That is, what God gave him as a pace,

το σύμπαν, ο Ακίνητος Κινητής του Σύμπαντος, η Ανώτατη Αρχή δηλαδή, the universe, the Immovable Mover of the Universe, the Supreme Principle,

να πορευτεί, τι του έδωσε; Να καθαρίζει τους δρόμους. to walk, what did she give him? To clean the streets. Από 'κει λοιπόν κατάλαβα ότι στην ουσία

όλοι δοκιμαζόμαστε. we are all being tested.

Ο καθένας έχει το δικό του το βηματισμό, που μπορεί να μην τον ορίζει Everyone has his own pace, which may not define him ορίζουμε όμως τη στάση μας απέναντι στον βηματισμό που μας δόθηκε. but we define our attitude towards the pace we have been given. Δηλαδή αν θα είμαστε καλοί άνθρωποι, ή όχι.

Αν θα είμαστε αλαζόνες ή ζηλόφθονοι, Whether we will be arrogant or jealous,

ή αν θα είμαστε ευγενείς και προσηνείς προς τους άλλους or whether we will be kind and considerate to others είναι ανθρώπινη βούληση. is human will.

Και αυτό με υποχρέωσε, το περιστατικό, να κοιτάξω πίσω, And that forced me, the incident, to look back, τη δικιά μου διαδρομή, μέχρι τότε.

Και ξυπνούσα και κοιμόμουνα αρκετό διάστημα στη ζωή μου And I've been waking up and sleeping for a long time in my life ενθυμούμενος τι μου έδωσε αυτή η εμπειρία του οδοκαθαριστή. remembering what that scavenger experience gave me. Σοβαρότατα. Seriously.

(Γέλια)

Και διαπίστωσα - και αυτό που θα πω, σοβαρότατα το λέω - (Γέλια)

ότι δεν μας δίνει η Ανώτατη Αρχή, μόνο το βηματισμό, that the Supreme Authority does not give us, only the pacing, μας δίνει και τη δυνατότητα να αποφασίσουμε. gives us the opportunity to decide.

Εάν δηλαδή θα συμφιλιωθούμε με κάτι για να πάμε ένα βηματισμό πιο πέρα That is, if we will reconcile with something in order to go one step further ή θα αρνηθούμε αυτό. or we will deny this.

Και από εκεί στην ουσία, όλοι βαθμολογούμαστε. Κι έκανα μια διαδρομή προς τα πίσω και βρήκα τον εαυτό μου συχνά And I took a trip backwards and found myself often εκεί που έπρεπε ν' αποφασίσω, να λοξοστρατώ. where I had to make a decision, where I had to go off the rails.

Είχα βρεθεί δηλαδή σε μια φάση της ζωής μου, στην εφηβεία So I was in a phase of my life, in my adolescence.

την οποία την παράτεινα και κάπως,

να είμαι παραβατικός. being a delinquent.

Να κάνω δηλαδή πράξεις οι οποίες δεν βοηθούσαν τους άλλους. Και μια μέρα, στη Γαλλία, που ήμουνα μέσα σ' αυτήν την αγριάδα And one day, in France, when I was in this wilderness. πήγα και είδα μια ταινία

- τι ρόλο μπορεί να παίξει η τέχνη -

ενός Ρομπέρ Μπρεσόν, που λεγότανε «Ο Κλέφτης». Η ιστορία ενός ανθρώπου που έκανε αυτά τα πράγματα, τον συλλάβανε και στη φυλακή ανακάλυψε

ότι είχε λάθος...

...τοποθέτηση απέναντι στο βηματισμό. ...positioning versus pacing.

Ότι ήταν απ' την μεριά του κακού.

Και όταν το συνειδητοποίησε, διαπίστωσε ότι And when he realized it, he found that θα μπορούσε να επικαλεστεί τη Θεία Χάρη could invoke Divine Grace

για να βγει από τον κόλαφο, από το σκοτεινό κομμάτι του to come out of the inferno, out of the dark part of από τον κατώτερό του εαυτό.

Και μόλις πέρασε στον ανώτερό του εαυτό, And he's just passed on to his higher self,

δηλαδή έψαξε να βρει το νήμα του καλού,

τον επισκέφτηκε στις φυλακές, η κοπέλα που αυτός αγαπούσε. visited him in prison, the girl he loved.

Κι όταν εμφανίστηκε της είπε: «Τόσα χρόνια δεν ήξερα ότι υπήρχες». And when he appeared he said to her: "All these years I didn't know you existed." Και έφυγε μέσα στο φως.

Το κράτησα αυτό.

Και όταν βγήκα από αυτήν την περιοχή του σκοτεινού μου εαυτού And when I came out of that area of my dark self και άρχισα να συνομιλώ με τον ανώτερό μου εαυτό, and I started talking to my higher self,

ξύπνησα ένα πρωί και είχα στα χέρια μου ένα σενάριο, μια ταινία. Ολόκληρη.

Δηλαδή, άρχισε το σύμπαν να με τροφοδοτεί

προς την κατεύθυνση που εγώ είχα αποφασίσει.

Και ποια ήταν αυτή η κατεύθυνση;

Όταν άρχισα να καταλαβαίνω ότι το «Εγώ»

είναι ζημιογόνο, τόσο σε μένα, όσο και στους άλλους. is damaging, both to me and to others. Και το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο σε μένα, και στους άλλους, θα ήταν αυτά που θα έκανα

να είχαν μόνο ως στόχο, τους άλλους. ...were only targeting others.

Δηλαδή όταν συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να φύγω I mean, when I realized I had to leave

από το Εγώ, για να πάμε στο Εμείς,

το σύμπαν άρχισε να στέλνει πράγματα.

Ολόκληρα μάλιστα.

Όπου η δουλειά μου ήτανε, να τα περιποιηθώ. Where my job was to take care of them. Δεν τα γεννούσες. You didn't give birth to them.

Κι έτσι έφτασα στο σημείο,

να μη λέω «η ταινία ΜΟΥ».

Έλεγα «η ταινία μας».

Και ο κινηματογράφος όπως γνωρίζετε, And cinema as you know,

είναι μια ομαδική τέχνη.

Κατάφερα δηλαδή, να κάνω την ταινία

με τις ψυχές των άλλων ανθρώπων και όλοι μαζί να στέλνουμε προς τους άλλους θετική ενέργεια. Αυτό τι είχε σαν αποτέλεσμα;

Τουλάχιστον μια ταινία - για όσους είστε Έλληνες και την έχετε δει, At least one film - for those of you who are Greek and have seen it, την ταινία «Ελ Γκρέκο»,

όχι μόνο εστάλη ενέργεια - που εστάλη, not only was energy sent - it was sent,

αλλά ήρθε περισσότερη απ' ό,τι έστειλα.

Και μάλιστα η μεγαλύτερή μου ευτυχία με αυτή την ταινία ήταν - μιλάω προσωπικά,

όταν τελείωσε ο κύκλος της ταινίας στις αίθουσες και βγήκε από μια εφημερίδα εδώ στη χώρα μας

και μοιράστηκε στα περίπτερα.

Δημιουργήθηκαν από το πρωί ουρές και οι άνθρωποι There were queues in the morning and people

δεν ζητούσαν την ταινία Ελ Γκρέκο, του Γιάννη Σμαραγδή - εμένα. Ζητούσαν την ταινία, Ελ Γκρέκο.

Είχα φύγει από τη μέση.

Η ανώτερη χαρά είναι αυτή.

Όταν πια αυτό το οποίο σου δόθηκε, το περιποιηθείς When that which is given to thee, thou shalt take care of it το κατέβασες κάτω στους άλλους, οι άλλοι το πήραν, έγινε δικό τους κι έφυγες εσύ.

Η ανώτερη χαρά της ανθρώπινης ύπαρξης είναι όταν πια περάσεις The supreme joy of human existence is when you have passed να κάνεις πράγματα που είναι χρήσιμα στους άλλους έξω από την ιδιοτέλεια και τον εγωισμό σου.

Τότε, στην ουσία η δικιά σου ψυχή, έχει βρει την κόκκινη κλωστή, το νήμα, υποθέτω, να συνευρεθεί με την κεντρική πηγή, the thread, I suppose, to connect to the main source, που κεντρική πηγή είναι το καλό. Είναι... Δένει με τον Ακίνητο Κινητή του Σύμπαντος Ties to the Still Mobile of the Universe

όπου τι συμβαίνει;

Η ψυχή κατά Πλάτωνα, αναριγεί, The soul, according to Plato, anarigoi,

ερωτεύεται falls in love

την επανασυγκόλληση με την κεντρική πηγή. reattachment to the main source.

Διότι έχει πράξει το καλό και μπορεί να επανασυγκολληθεί με την κεντρική πηγή Because it has done good and can be reattached to the central source που είναι η πηγή του καλού.

Και η πηγή του κακού.

Δηλαδή όταν φτάσεις That is, when you reach

να κατανοήσεις αυτό, ξέρεις ότι και το κακό

είναι Θεία κατασκευή, μόνο πως εσύ πρέπει να επιλέξεις πού θα πας. is a divine construction, only that you have to choose where you go. Διότι αν δεν υπήρχε η βούληση του καθενός μας να τοποθετούμε με το καλό ή το κακό, to place with good or bad,

θα είμαστε άβουλοι. we'll be spineless.

Το σύμπαν σου δίνει την ευκαιρία να επιλέξεις. Επειδή οι άνθρωποι συχνά, χάνονται ανάμεσα σε αυτά, θέλω να σας πω μια φράση που έλεγε ο Σωκράτης. Όχι πολύ διάσημη. Not very famous.

«Ό, τι λέω το λέει ένα εσωτερικό μαντείο "Everything I say is said by an inner oracle

του οποίου την προέλευση αγνοώ». whose origin I am unaware of."

Ο καθένας από εμάς, είναι κατασκευή φωτός. Each of us is a construction of light.

Και φέρνει μαζί του και το χάος, το σκοτεινό. Εάν βρεις τον τρόπο να κατανοήσεις If you find a way to understand

ποιος βηματισμός σου δόθηκε και τοποθετηθείς θετικά which step you were given and positively positioned το εσωτερικό σου μαντείο, κάθε φορά, θα σου λέει εάν βρίσκεσαι προς την ορθή κατεύθυνση για να επανασυγκολληθείς in the right direction to reattach yourself με την κεντρική πηγή.

Άρα να εισπράξεις το καλό και το χρήσιμο So to receive the good and the useful

δηλαδή να ενταχθείς στη Συμπαντική Αρμονία. that is, to join Universal Harmony. Ο καθένας μας μπορεί να το κάνει.

Ανήκει, αυτή η απόφαση, η επιλογή, στον καθένα από 'μας. This decision, this choice, belongs to each of us. Όσοι το έπραξαν θα λογαριαστούν φαντάζομαι, με διαφορετικό τρόπο Those who did it will be held accountable, I imagine, in a different way

από αυτούς οι οποίοι δεν μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία. Λέω λοιπόν στους νέους ανθρώπους,

ότι τους δόθηκε μια χάρη. that they were given a favor.

Στον καθένα από εσάς, στον καθένα από εμάς. To each of you, to each of us. Αξιοποιήστε την. Πάρτε το θετικό μήνυμα της ζωής Use it. Get the positive message of life και κάντε το θετική πρόταση. Για να έχετε μαζί σας το σύμπαν, and make it a positive suggestion. To have the universe with you, να πράττετε αυτό που θα είναι χρήσιμο do what will be useful

και αυτό θα σας επιστρέψει μια ανείπωτη χαρά. and it will return to you an unspeakable joy.

Την ανώτερη χαρά που μπορεί να σου δώσει

το να είναι η ψυχή σας ήρεμη, θετική και ευλογημένη και να έχετε συμπαραστάτη στη ζωή σας, and have a companion in your life,

την Ανώτερη Αρχή, τον Ακίνητο Κινητή του Σύμπαντος, the Higher Authority, the Immovable Mobile of the Universe, το καλό επί των κεφαλών σας. the good on your heads.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)