8. Imperative. 8. Tryb rozkazujący. Imperativ. 8. 8. Modus des Imperativs. 8 Imperative. 8th imperative mode. Imperativo 8º. 8º modo imperativo. Impératif. 8. Mode impératif. Imperatief. 8. gebiedende wijs. Императив. 8. 8-й императивный режим. Наказовий спосіб. 8. 8-й спосіб наказового способу.

"Subskrybuj nasz kanał", "Polub nas" , "Komentuj" - bardzo często słyszymy takie komunikaty. "Abonnieren Sie unseren Kanal", "Mögen Sie uns" , "Kommentieren" - diese Meldungen hören wir sehr oft. "Subscribe to our channel," Give us a like", "Leave a comment" - we hear such messages very often.

A jakie to są formy gramatycznie? Und was sind diese Formen grammatikalisch gesehen? What kind of forms are those from the grammatical point of view?

To jest tryb rozkazujący, czyli imperative . Dies ist der imperative Modus, oder Imperativ. It is imperative (Polish: tryb rozkazujący ).

Imperative ma wiele funkcji - to nie są tylko rozkazy bardzo mocne, Imperative haben viele Funktionen - sie sind nicht nur sehr starke Befehle, Imperative has many functions - not only very strong orders,

ale najczęściej używamy ich właśnie wtedy, aber wir verwenden sie am häufigsten, but in most cases it is used

kiedy bardzo chcemy, żeby ktoś coś dla nas zrobił. Wenn wir wirklich wollen, dass jemand etwas für uns tut. when we very much want someone to do something for us.

Pokażę wam teraz, jak tworzymy, czyli kreujemy Ich werde Ihnen nun zeigen, wie wir schaffen, das heißt, wir schaffen I'll show you now how we make, create,

te konstrukcje, te formy czasownika. diese Konstruktionen, diese Formen des Verbs. these constructions, the verb forms.

A więc, musimy sobie na początku przypomnieć informacje Wir müssen uns also zu Beginn der Information vergegenwärtigen So, firstly we need to revise what we already know

o trybie... über den Modus der ... about moods...

Nie o trybie, tylko o czasie teraźniejszym. Es geht nicht um den Modus, sondern um die Gegenwartsform. sorry, not about moods, but about the present tense.

W czasie teraźniejszym mamy Im Präsens haben wir In the present tense we have

cztery koniugacje, to znaczy cztery grupy czasowników. vier Konjugationen, d. h. vier Gruppen von Verben. four conjugations, i.e. four groups of verbs.

A jak je rozpoznajemy? Pewnie pamiętacie, ale szybko wam przypomnę. Und woran erkennen wir sie? Sie erinnern sich wahrscheinlich, aber lassen Sie mich Sie kurz daran erinnern. How do we recognize them? Surely you remember, but I will quickly remind you.

Jeżeli mamy czasowniki z pierwszej koniugacji Wenn wir Verben der ersten Konjugation haben If we have verbs of the first conjugation,

w tej grupie, in dieser Gruppe, in this group,

to one mają końcówki dla "ja" sie haben Endungen für "I" then they have endings for the first person ( ja )

"-ę" - na przykład "ja piszę", "-ę" - Zum Beispiel: "Ich schreibe", "-ę" - for example "ja piszę" ( I write, I'm writing ),

dla "ty": "-esz" - "ty piszesz"; für "du": "-esz" - "du schreibst"; for the second person ( ty ) "-esz" - "ty piszesz" ( you write, you're writing );

"ja chcę", "ty chcesz", Ich will", "Du willst", "ja chcę" ( I want ), "ty chcesz" ( you want ),

"ja gotuję", "ty gotujesz" i tak dalej, i tak dalej. "ja gotuję" ( I cook, I'm cooking ), "ty gotujesz" ( you cook, you're cooking ), and so on and so forth.

Dla kategorii drugiej, to znaczy w grupie drugiej koniugacyjnej, mamy końcówki dla "ja" For the second category, that is, in the second conjugation group, for ja we have

tak samo "-ę", ale dla "ty" - "-isz". the same ending "-ę" but for ty - "-isz."

Na przykład: For example:

"palę" - mam nadzieję, że nie palicie, to bardzo niezdrowe - "Palę" ( I smoke ) - I hope you do not smoke, it is very unhealthy -

ale ty, jeśli to robisz, to but if you do this, then you

"palisz"; tak samo "robię" - "robisz". "palisz" ( you smoke ), same "robię" ( I do sth, I make sth ) - "robisz" ( you do sth, you make sth ).

Natomiast jeśli jesteśmy w drugiej grupie, pamiętamy However, if we are talking about the second group, we should remember that

o końcówkach z "-y-", na przykład: "ja tańczę", "ty tańczysz"; there are also endings with "-y-", for example: "ja tańczę" ( I'm dancing ),"ty tańczysz" ( you're dancing );

"ja kończę" - "ty kończysz"; "ja kończę" ( I'm finishing ) - "ty kończysz" ( you're finishing );

"ja cieszę się" - "ty cieszysz się". "ja cieszę się" ( I'm glad )," - "ty cieszysz się" ( you're glad ).

I mamy oczywiście dużo więcej przykładów. Of course there are many more examples here.

Mamy jeszcze dwie następne grupy: trzecią i czwartą. There are two more groups: the third and the fourth.

Tutaj dla pierwszej osoby końcówka to "-am", na przykład: "kocham", Here, for the first person the ending is "-am", for example: "kocham" ( I love ),

"czytam", "czytam" ( I'm reading ),

"mam" "mam" ( I have )

i wiele, wiele innych, and many others

a dla drugiej osoby końcówka "-asz". and for the second person the ending "-asz."

"Kocham" - "kochasz"; "czytam" - "czytasz"; "oglądam" - "oglądasz"; "mam" - "masz". "Kocham" - "kochasz" ( I love - you love ); "czytam" - "czytasz" ( I'm reading - you're reading ); "oglądam" - "oglądasz" ( I'm watching - you're watching ); "mam" - "masz" ( I have - you have ).

Tutaj mamy malutką grupę, gdzie końcówki są "-em" i "-esz", na przykład: "ja wiem" - "ty wiesz"; Here we have a tiny group where endings are "-em" and "-esz", for example: "ja wiem" - "ty wiesz" ( I know - you know );

"ja jem" - "ty jesz" i kilka innych czasowników. "ja jem" - "ty jesz" ( I'm eating - you're eating ) and a few other verbs.

Kiedy już pamiętamy When we remember

do której grupy koniugacyjnej należy czasownik, which conjugation group a verb belongs to

robimy taką operację: we perform the following operation:

musimy stworzyć trzecią osobę, we need to create the third person,

to znaczy i.e.

liczby pojedynczej, to znaczy albo formę "on", "ona" albo "ono", albo "pan", albo "pani", singular, that is, either the form "on", "ona" or "ono", or "pan" or "pani"

tworzymy trzecią osobę liczby pojedynczej czasu teraźniejszego, czyli teraz. we create the third person singular of the present tense.

Na przykład: For example:

mamy czasownik "pisać", we have the verb "pisać" ( to write ),

trzecia osoba to "on" - na przykład - "ona", "ono": the third person is "on" - for example - "ona", "ono":

"on pisze", "on pisze" ( he's writing ),

"on pisze"; "on pisze";

gotować - "on gotuje" "gotować" ( to cook ) - "on gotuje" ( he's cooking )

bo "-ować" ma transformację do "-uj". because "-ować" transforms to "-uj."

"On pisze", "on gotuje", "on podróżuje", "on pracuje", "on spaceruje". "On pisze", "on gotuje", "on podróżuje" ( he's travelling ), "on pracuje" ( he's working ), "on spaceruje" ( he's strolling ).

I teraz co robimy? And what do we do now?

Bardzo małą operację. A very small operation.

Zobaczcie, Look,

mamy tę formę, we have this form,

zabieramy ostatnią literę we take the last letter away,

i to, co zostanie - "pisz" - and what remains - "pisz" -

to jest imperative dla formy "ty". is the imperative for the second person.

A więc mówię "pisz!" - to jest mocna forma. So, I say "pisz!" ( write! ) - this is a strong form.

"Pracuj!", "Pracuj" ( work! ),

"Spaceruj!" "Spaceruj" ( stroll! ),

"Og..." Przepraszam, "oglądać" będzie za chwilę. "Og..." I'm sorry, "oglądać" ( to watch ) will be discussed in a moment.

"Spaceruj!", "Podróżuj!", "Studiuj!". "Spaceruj", "podróżuj" ( travel! ), "studiuj" ( study! ).

Te wszystkie formy będą z pierwszej koniugacji. All these forms are taken from the first conjugation.

Tę samą operację zrobimy dla drugiej grupy koniugacyjnej. We will perform the same operation for the second conjugation group.

Na przykład: For example:

mamy czasownik "palić" - we have the verb "palić" ( to smoke, to burn sth ) -

On, ona, ono "pali". "on, ona, ono pali" ( he/she/it is smoking / burning sth ).

Zabieramy ostatnią literę We take the last letter away

i mamy formę "pal". and we have a form "pal" ( smoke! burn! ).

Tak samo dla tych z końcówką "-yć". The same procedure for the verbs with an ending "-yć".

Na przykład: "tańczyć" - on, ona, ono "tańczy", teraz - czas teraźniejszy, For example: "tańczyć" ( to dance ) - "on, ona, ono tańczy" ( he/she/it is dancing ), it is the present tense,

zabieramy "-y" i mamy formę we take "-y" away and we have a form

"tańcz". "tańcz" ( dance ).

"Cieszyć się" - on "cieszy się", "Cieszyć się" ( to enjoy, to be glad ) - "on cieszy się" ( he is glad ),

zabieramy "-y" - we take "-y" away -

"ciesz", "ciesz" ( be glad, enjoy )

("-y" nie ma) "ciesz się". (there is no "-y") "ciesz się".

"Ciesz się!" "Ciesz się!"

"Kończyć" - on "kończy" - "kończ!" "Kończyć" ( to finish ) - "on kończy" ( he's finishing ) - "kończ!" ( finish! )

I tak dalej, i tak dalej. And so on and so forth.

Natomiast jeśli jesteśmy w trzeciej i czwartej grupie koniugacyjnej, But when it comes to the third and fourth conjugation group

nie interesuje nas trzecia osoba we are not interested in the third person

liczby pojedynczej, singular

ale trzecia osoba liczby mnogiej, to znaczy mówimy o formach "oni", but the third person plural, I mean we're talking about forms of "oni" (men: they ),

"one", "panie", "panowie", "państwo". "one" (women: they ), "panie", "panowie" "państwo" (polite forms for saying they ).

Na przykład: "kochać" - "ja kocham", "ty kochasz" For example: "kochać" ( to love ) - "ja kocham" ( I love ), "ty kochasz" ( you love )

i teraz interesuje nas forma "oni" - and now we are interested in the form for "oni" -

"oni kochają". "oni kochają" ( they love ).

Co robimy? What do we do?

Ten sam mechanizm: zabieramy ostatnią literę i mam formę "kochaj". The same mechanism: we take the last letter away and we have "kochaj!" ( love! ).

"Czytać" - Czytać ( to read ) -

"oni czytają" "oni czytają" ( they're reading )

i mamy formę "czytaj". and we have the form "czytaj" ( read! ).

"Grać" - "Grać" ( to play ) -

"ja gram", "ty grasz", "oni grają" "ja grasz", "ty grasz", "oni grają" ( I'm playing, you're playing, they're playing )

i jest forma imperative'u "graj" - zabrałam literę "-ą". and the imperative form "graj" - I took the letter "-ą" away.

Tak samo będzie w czwartej grupie. The same with the fourth group.

A więc: So:

"jeść" - "ja jem", "ty jesz", "oni jedzą", "jeść" ( to eat ): "ja jem", "ty jesz", "oni jedzą" ( I'm eating, you're eating, they're eating ) -

zabieram ostatnią literę i mam formę "jedz". I take the last letter away and I have "jedz".

Bardzo dobrze! Very well!

Natomiast jeśli stworzymy formy "pisz", "pal", "tańcz", "kochaj", "jedz", But if we create a form "pisz", "pal", "tańcz", "kochaj", "jedz"

to dopiero druga osoba trybu rozkazującego, it is only the second person imperative,

a więc: ty "tańcz", ty "kochaj", ty "czytaj", ty "oglądaj", so: "ty tańcz" ( you dance ), "you love" ( ty kochaj ), "ty czytaj" ( you read ), "ty oglądaj" ( you watch ),

ty "pisz", ty "pracuj" i tak dalej. "ty pisz" ( you write ), "ty pracuj" ( you work ) and so on.

I w języku polskim nie możemy rozkazywać sobie. In the Polish language we cannot command ourselves.

To bardzo interesujące! It's very interesting!

Gramatycznie nie powiem "ja" i rozkaz. From the grammatical point of there is no first person singular form of infinitive.

Może jesteśmy dla siebie delikatni? Maybe we are gentle to ourselves?

Ale możemy rozkazywać wszystkim innym osobom. But we command all the others.

Zobaczcie: Let's see.

stąd bierzemy formę drugą, drugą osobę, a więc mam "ty pisz". From here we take the second form, the second person, so I have "ty pisz" (you, sg.: write )

Oczywiście nie mówię "ty", mówię "pisz!". Of course I do not say "ty", I just say "pisz!".

Następnie jeśli chcę stworzyć to dla trzeciej osoby liczby pojedynczej, Then, if I want to create the imperative for the third person singular,

czyli dla "on", "ona", "ono", "pani", "pan", i.e. for "on","ona","ono",pani", "pan" (polite forms),

używam specjalnego wyrazu - partykuły "niech". I use a special expression - a grammatical particle - "niech" ( let ).

A więc najpierw daje "niech", So first comes "niech",

potem mogę powiedzieć: "pani", "pan" albo imię: "Łukasz", "Kasia", "Paweł" then I can say: "pani", "pan" or a name "Łukasz", "Kasia", "Paweł"

i zobaczcie, to nie jest ta forma imperative'u "ty pisz", and look, it is not this form of imperative "ty pisz",

tylko zwykły czas teraźniejszy, trzecia osoba liczba pojedyncza, singular. but a plain present tense, the third person singular.

A więc, tak jak było "pan", "on" - "pisze", to teraz jest forma So, as we had "pan, on pisze", and now we have a form

"niech pisze". "niech pisze" (let him write).

"Niech pan pisze", powiem tak to jest mocny nacisk - "niech pan pisze!" I would say: "Niech pan pisze!". It is a strong emphasis.

Jeżeli chodzi o formę "my" i "wy", When it comes to the form of "my" ( we ) and "wy" ( pl. you ),

potrzebujemy tej formy, którą tutaj wcześniej stworzyliśmy. we need this form that we've previously created here.

A więc, zobaczcie: So, let's see:

"pisz", "pal", "tańcz", "kochaj", "jedz" "pisz", "pal", "tańcz", "kochaj", "jedz"

i dodajemy ten element jak zaimek: "-my". and we add this element, similar to the pronoun "my".

"Piszmy", "palmy", "tańczmy", "kochajmy", "jedzmy". "Piszmy" ( let us write ), palmy ( let's smoke ), "tańczmy" ( let's dance ), "kochajmy" ( let's love ), "jedzmy" ( let's eat ).

Podobnie będzie dla "wy". Zobaczcie, jeżeli mamy formy "ja jestem", "ty jesteś", "on jest", The same goes for "wy". Look, if we have a form of "ja jestem", "ty jesteś", "on jest"

"my jesteśmy", to jest "wy jesteście", "my jesteśmy" and then "wy jesteście",

"wy kochacie" i tak dalej, i tak dalej. "wy kochacie" and so on and so forth.

Znowu bierzemy stąd "pisz" i dodajemy końcówkę "-cie" typową dla drugiej osoby plural, liczby mnogiej. Again, we take from here "pisz" and we add an ending "-cie" which is typical for the second person plural.

A więc: "wy piszcie", "wy palcie", "wy tańczcie", So, "wy piszcie", "wy palcie", "wy tańczcie" (pl. write!, smoke!, dance! )

"wy kochajcie", "wy jedzcie". "wy kochajcie", "wy jedzcie" (pl. love!, eat! )

Jeżeli chodzi o trzecią osobę liczby mnogiej, As far as the third person plural is concerned

to właściwie powtarzamy ten mechanizm, ale we actually repeat this mechanism, but

tutaj była liczba pojedyncza, więc była trzecia osoba czasu teraźniejszego ( praesens ) liczby pojedynczej, here there was singular, so it was the third person singular in the present tense

a teraz musi być - logicznie - liczby mnogiej. and now there must be - it's logical - plural.

A więc: "niech So, "niech

panie, panowie, państwo, oni, one - panie, panowie, państwo, oni, one -

trzecia osoba, "oni", co robią? "piszą" - "niech piszą". - third person, what do they do?, "piszą" - "niech piszą" ( let them write )

"Niech palą", "niech tańczą", "niech państwo kochają" "Niech palą", "niech tańczą", "niech państwo kochają" ( let them smoke, let them dance, let them love )

"Niech państwo, niech panie, niech panowie jedzą". "Niech państwo, niech panie, niech panowie jedzą" ( let them eat ).

A więc tutaj mamy całą teorię dotyczącą tworzenia, czyli kreowania imperative'u, So here we have the whole theory about the creation of imperative forms,

jednak mamy kilka alternacji. but we also have some alternations.

Zobaczcie... Let's see.

No właśnie, powiedziałam teraz "zobaczcie" - Well, I've just said "zobaczcie" -

to jest imperative. it is imperative.

Pomyślmy - "zobaczcie" - "zobaczyć": Let's think - "zobaczcie" - "zobaczyć" ( to see ):

"ja zobaczę", "ty zobaczysz", "ja zobaczę", "ty zobaczysz",

druga koniugacja "on zobaczy" it is the second conjugation "on zobaczy",

"-y" zabieram - "zobacz", a wy "zobaczcie". I take "-y" away - "zobacz", when I use the plural "zobaczcie".

No więc zobaczcie tę alternację. So let's look at these alternations.

Pierwsza z nich to alternacja, transformacja "o" do "ó". The first is an alternation (transformation) from "o" to "ó".

Kiedy mamy czasownik "robić" - When we have the verb "robić" ( to do ) -

"ja robię", "ty robisz", "on robi", "ja robię", "ty robisz", "on robi",

"i" nam jest zredukowane, redukuje się nam, "-i" is reduced,

"robi", ale nie mówię "ty rob", mówię "ty rób". "robi" (he's doing), but I do not say "ty rob", I say "ty rób".

A więc "o" transformuje do "ó" - "rób to!". So "o" transforms to "ó" - "rób to!" ( do it! ).

Kolejne alternacje mamy tutaj. The next alternations are here.

Na przykład: For example:

kiedy w formie trzeciej osoby liczby pojedynczej mam końcówkę "-ci", when in the third person singular there is an ending "-ci"

na przykład "płaci" - "on płaci", "ja płacę", "ty płacisz", "on płaci", for instance, "płaci" ( he's paying ) - "on płaci", "ja płacę", "ty płacisz", "on płaci",

redukuję "-i", ale ta miękkość "-i" transformuje do kreski. I reduce "-i" but the softness (palatalization) of "-i" transforms to a letter with an acute accent.

Powiem "płać", "ty płać". I will say: "płać", "ty płać".

Podobnie będzie w przypadku "chodzić". The same situation in case of "chodzić" ( to walk ).

Zobaczcie: "on chodzi", Let's see: "on chodzi" ( he's walking ),

"chodzi" - jeszcze nie ma kreski - "chodzi" - it is without an acute accent -

"on chodzi" "on chodzi"

redukuję "-i" I reduce the "-i"

i" to "-i" and this "-i"

daje miękkość gives softness (palatalizes)

literze "z", a więc: letter "z", so:

"Chodź do mnie, chodź". "Chodź do mnie, chodź" ( Come to me, come )

Jeżeli chcecie zrobić sobie ćwiczenie, If you want to make an exercise for yourselves

jak wygląda to z innymi on what it looks like when it comes to other

spółgłoskami, to zróbcie sobie sami już consonants, you can try to create on your own

takie formy, na przykład: "ja płynę", "ty płyniesz" such forms as for example: "ja płynę" ( I'm swimming ), "ty płyniesz" ( you're swimming )

- pierwsza koniugacja - "on płynie", - the first conjugation - "on płynie",

zabieram "-e" I take "-e " away

i transformuję do kreski i tak dalej, i tak dalej. and I add an acute accent, and so on and so forth.

Czasami jednak Sometimes however,

nie wystarczy zredukować it is not enough to reduce

końcówki. the endings.

Czasami musimy dodać jakiś element ekstra. Sometimes we have to add an extra element.

I tak to będzie wyglądało And that will be the case

w przypadku czasowników, które mają bardzo dużo albo dużo of verbs which have very many or just many

trudnych fonetycznie do powiedzenia consonants which are next to each other

konsonantów obok siebie. and which are difficullt to pronounce.

Na przykład "ciągnąć" - For example, "ciągnąć" ( to pull ) -

macie często w Polsce na drzwiach napisane "pchać" i "ciągnąć", in Poland it is often written on the door "pchać" ( push ) and "ciągnąć ( pull )

czyli kiedy otwieram drzwi do siebie, to ciągnę te drzwi. so when you open the door onto yourself, then you pull the door.

A więc "ja ciągnę", "ty ciągniesz" - pierwsza koniugacja - "on ciągnie", So, "ja ciągnę", "ty ciągniesz" - the first conjugation - "on ciągnie",

redukuje się nam "-e" we're reducing "-e"

i nie ma tutaj takiej alternacji jak tu - "ciąg" - and there is no such alternation as here - "ciąg" -

dodaję I add

ekstra końcówkę: an additional ending:

"ciągnij". "ciągnij".

Oczywiście możecie redukować też to "-i-" i dodać "-ij" albo go nie redukować Of course you can also reduce "-i-" and add "-ij" or not reduce "-i-"

i dodać tylko literę "-j": and add only the letter "-j":

"Ciągnij!". "Ciągnij!".

Tak samo będzie z "zapomnieć", tam jest często litera "n". The same goes for "zapomnieć" ( to forget ), in this type of verbs there is often a letter "n".

Na przykład: For example:

"ja zapomnę", "ty zapomnisz", "ja zapomnę", "ty zapomnisz",

"on zapomni", "on zapomni", "on zapomni", "on zapomni",

redukuję ostatnią literę I reduce the last letter

i dodaję końcówkę "-ij": and I add an ending "-ij":

"Zapomnij!". "Zapomnij!" ( Forget it! ).

Podobnie sprawa wygląda, ale już nie ma zmiękczeń, We proceed similarly, but without palatalization,

w wypadku takich skomplikowanych czasowników: in case of such complex verbs like

"oprzeć się". "oprzeć się" ( to lean on ).

"Ja teraz opieram się o tablicę" to jest "Ja teraz opieram się o tablicę" ( Now I am leaning on the board )

"oprzeć się" "oprzeć się"

("oprzeć się" też znaczy mówić "nie"), ("oprzeć się" means also to resist, to say "no")

i teraz mamy tak: "ja oprę się", and now we have: "ja oprę się",

"ty oprzesz się", "ty oprzesz się",

"on oprze się", "on oprze się",

redukujemy "-e" we reduce "-e"

i zamiast "-e" and instead of "-e"

- to nie jest miękkie - dodajemy "-yj", - it is not soft - we add "-yj".

a więc: "oprzyj się". So: "oprzyj się".

Tak samo "trzeć", trzeć możemy żółty ser, trzeć parmezan na pizzę, "trzeć" The same goes for "trzeć" ( to grate, to rub ), we can grate cheese, grate Parmesan for pizza, "trzeć",

i "trzyj" and "trzyj"

będzie ta forma, a więc znowu dostanie will be an imperative form, so again this verb

ten czasownik literę "-yj" gets letters "-yj"

ekstra do trybu rozkazującego. as a mark of imperative mood.

I teraz, jeśli chodzi o gramatykę jeszcze trybu rozkazującego, And now, when it comes to grammar of imperative,

jest jedna bardzo ważna informacja, a więc - aspekt. there is one very important piece of information - aspect of a verb.

Już mówiliśmy o czasownikach dokonanych, niedokonanych, We have already talked about perfective and imperfective verbs.

jeśli jeszcze nie oglądaliście tych filmów, to obejrzyjcie If you haven't watched these films yet, then watch

te filmy na naszym kanale. these videos on our channel.

Teraz przejdźmy do konkretów. Now let's move on to talk about details.

Jeżeli zdanie nie ma negacji, mój rozkaz nie ma negacji, If the sentence is without a negation, my command has no negation

mogę użyć albo czasownika dokonanego, jak tutaj "otwórz I can use a perfective verb, like "otwórz,

okno" albo "otwieraj" okno" ( open the window ) or "otwieraj"

- niedokonanego - "otwieraj okno". - imperfective - "otwieraj okno".

Jednak kiedy chcę powiedzieć rozkaz w negacją, But when I want to give an order with a negation,

z "nie", with "no"

potem zawsze mam then I always use

czasowniki niedokonane, imperfective verbs

imperfektywne, (Polish: czasownik niedokonany ).

to znaczy powiem: That is, I'll say

"Nie otwieraj okna!", "nie otwieraj okna" ( Do not open the window! )

nie mogę mówić: "nie otwórz okno", "nie otwórz okno" to niedobra forma. and I cannot say, "nie otwórz okno". "Nie otwórz okno" is a wrong form.

"Czytaj" albo "przeczytaj książkę" "Czytaj" or "przeczytaj książkę"

i "nie czytaj książki". Tylko ta forma "nie czytaj", niedokonana może być And "nie czytaj książki" ( Do not read the book ). Only "nie czytaj", an imperfective form can be used

z negacją with a negation

w trybie rozkazującym. in the imperative mood.

Tak samo The same goes for

"Napisz do niej!", "Napisz do niej!" ( Write to her ),

"Nie pisz do niej", a nie "Nie napisz". "Nie pisz do niej!". "Nie pisz do niej", not "Nie napisz". "Nie pisz do niej!".

A więc tak wyglądają kwestie gramatyczne. So that's what grammatical issues look like.

I ostatnia rzecz to użycie. And the last thing is usage.

Możemy powiedzieć nasz rozkaz, We can give our command,

naszą komendę, our order

w sposób bardzo elegancki very elegantly

i nie taki bezpośredni, konkretny. and not so directly.

Wtedy użyjemy konstrukcji Then we will use the construction

"proszę", "ja proszę" "proszę" ( please ), "ja proszę"

plus infinitive, to znaczy bezokolicznik. plus infinitive (Polish: bezokolicznik ).

Na przykład: For example:

"Proszę otworzyć okno", "Proszę otworzyć okno" ( Please open the window ),

"Proszę otworzyć okno" - bardzo kulturalna, elegancka forma, "Proszę otworzyć okno", "Proszę otworzyć okno" - it is a very well-mannered and elegant form,"Proszę otworzyć okno",

"Proszę napisać pracę", "Proszę przeczytać książkę". "Proszę napisać pracę" ( Please write a paper ), "Proszę przeczytać książkę" ( Please read the book ).

Jednak jeżeli jesteśmy w bliskiej relacji z drugą osobą, nie musimy używać tych oficjalnych form. However, if we are in a close relationship with another person, we do not need to use these official forms.

I powiemy "Otwórz okno!". And we will say "Otwórz okno!".

Możemy też powiedzieć coś pomiędzy "Proszę, otwórz okno!". We can also say something in between "Proszę, otwórz okno!".

Albo Or

"Czytaj książkę", "Przeczytaj książkę", "Czytaj książkę", "Przeczytaj książkę",

"Nie czytaj książki", "Nie czytaj książki",

"Nie otwieraj okna". "Nie otwieraj okna".

I wtedy już nie musimy mówić tej formy Then we no longer have to use the form with

"proszę". "Please."

A więc jeszcze raz: So, once again:

"Proszę subskrybujcie nasz kanał" albo "Proszę subskrybujcie nasz kanał" or

"Proszę subskrybować nasz kanał", albo po prostu "Proszę subskrybować nasz kanał" or simply

"Ty subskrybuj nasz kanał". "Ty subskrybuj nasz kanał".

Dziękuję bardzo! Paa! Thank you very much! Paa!