Pronouns

Zamirler - Αντωνυμίες

Zamirler (antoni'mies) isimlerin veya isim cümlelerinin yerini almak için kullanılır. Yunancada, eşlik ettikleri ismin kişisine (cinsiyetine), vakasına ve sayısına göre şekil değiştirirler. Zamirler aşağıdaki kategorilere sahiptir: kişisel (προσωπικές, prosopi'kes), iyelik (κτητικές, ktiti'kes), gösterici (δεικτικές, δikti'kes), akraba (αναφορικές, anafori'kes), belirsiz (αόριστες, a'oristes), dönüşlü (αυτοπαθείς, aftopa'this), sorgulayıcı (ερωτηματικές, erotimati'kes) ve kesin (οριστικές, oristi'kes). Kullanımları, ingiliz meslektaşlarına göre biraz değişir.

Zamirler - Αντωνυμίες

İnsanları veya nesneleri bir cümlede değiştirmek için kullanılırlar ve üç şahsa sahiptirler: birinci, ikinci ve üçüncü. Ayrıca iki türü vardır: güçlü (vurgulamak için kullanılır) ve zayıf (iki hal biçiminde gelirler, iyelik ve belirtme hali, ve fiilin nesnesi olarak veya sıfatlar, zarflar, isimler ve diğer zamirlerle birlikte kullanılırlar). Zayıf iyelik hallerinin tekil örnekleri: μου, σου, του / της / του ve çoğul: μας, σας, τους. Belirtme hallerinin örnekleri, tekil: με, σε, τον / τη(ν) / το ve çoğul: μας, σας, τους / τις veya τες / τα.

Güçlü	Zayıf İyelik	Zayıf İsmin -i Hali
Αυτός το έκανε, αυτή το έκανε, αυτό το έκανε.	Μου είπε, σου είπε, του, της, του είπε.	Με φώναξε, σεφώναξε, τον, την, το φώναξε.
O yaptı.	(birisi) bana söyledi, sana söyledi, ona söyledi.	(birisi) beni aradı, seni aradı, onu aradı.

İngilizce'de, her iki zayıf form aynı olurdu, ancak Yunanca'da, orijinal tam ifadeye bağlı olan bir ayrım vardır. Bu durumda, orijinal cümle tam haliyle genitif durumda “Η δασκάλα είπε του Γιώργου τι να κάνει” (öğretmen George'a ne yapacağını söyledi) ve akuzatif durumda “Η δασκάλα φώναξε την Άννα” (öğretmen Anna'yı çağırdı) olur.
Ayrıca Yunanca'da, bir eylemi kimin gerçekleştirdiğini belirtmek zorunlu değildir. Bu yüzden “birisi” parantez içinde yer alır.

İyelik - Κτητικές

Bu zamirler birinin veya bir şeyin nereye ait olduğunu göstermek ve sahiplik ifade etmek için kullanılır. Yine iki türü vardır ve biçim kişiye ve sayıya bağlı olarak değişir. Güçlü biçim vurgu için kullanılır ve iyelikten önce "δικός" kelimesini veya varyasyonunu içerir. Güçlü biçimler tek başlarına kullanılabilir ve yeterli anlamı iletirken, zayıf biçimlerin anlamlı ifadeler üretmesi için başka kelimelerle birlikte kullanılması gerekir. Genitifteki zayıf formlar isimden sonra yer alır, ancak isimden önce bir sıfat varsa, zamir aralarına yerleştirilebilir.

Güçlü	Zayıf İyelik
Tekil	Çoğul	Tekil	Çoğul
δικός μου, δική μου, δικό μου.	δικοί μου, δικές μου, δικά μου.	μου, σου, του, της, του.	τους
Benim (eril, dişil, cinssiz).	Benim (eril, dişil, cinssiz).	Benim, senin, onun.	onların

Örnekte, güçlü biçim için yalnızca "mine" (μου) kullanılmıştır, ancak diğer tüm zayıf biçimler "δικός" uygun biçimiyle birlikte kullanılabilir.

Örnekler:

Το αυτοκίνητο είναι δικό μου (Araba benim).
Ποιό είναι το χρώμα του δικού σου αυτοκινήτου; (Arabanın rengi ne?).

İşaret - Δεικτικές

Birine veya bir şeye dikkat çekmek, başka bir deyişle göstermek, sunmak ve sergilemek için kullanılırlar. Biçimleri kişi ve sayıya göre farklılık gösterir. Bu zamirler şunlardır:

αυτός, αυτή, αυτό, αυτοί, αυτές αυτά (yakınlığı göstermek için).	εκείνος, εκείνη, εκείνο, εκείνοι, εκείνες, εκείνα (uzaklığı göstermek için).	τέτοιος, τέτοια, τέτοιο, τέτοιοι, τέτοιες, τέτοια.	τόσος, τόση, τόσο, τόσοι, τόσες, τόσα.
Ona, onlara. (burada)	Ona, onlara. (orada)	Bu tür.	Bu kadar.

Eğer αυτός ve εκείνος isimden önce kullanılırsa, onlardan sonra da bir tanım edatı konulur. Daha önce bahsedilmiş bir isim için kullanılırlarsa, bir tanım edatı olmadan isimden sonra konulurlar. Anlam aynıdır.

Αυτό το σπίτι (bu ev).
Το σπίτι αυτό (bu ev).

İlgi - Αναφορικές

Bu zamirler bir ismin yerine geçen veya onu belirleyen deyimleri gösterir. Bazıları aynı kalır (που, οτιδήποτε, ό,τι) ve diğerleri kişi ve sayıya göre biçim değiştirir.

που.	ο οποίος, η οποία, το οποίο, οι οποίοι, οι οποίες, τα οποία.	όποιος, όποια, όποιο, όποιοι, όποιες, όποια.	Ό,τι (için kısa) οτιδήποτε.	όσος, όση, όσο, όσοι, όσες, όσα.
Nerede, şu.	Kim, kime.	Her kim, her kimse.	Hangi, herhangi bir şey.	O kadar.

Belgisiz - Αόριστες

Çok iyi tanımadığımız veya belirtmek istemediğimiz birini veya bir şeyi tanımlamak için kullanılırlar. Son ekleri kişiye ve sayıya bağlı olarak değişir. Yunancada çift olumsuz vardır, bu nedenle "kimse bunu yapmaz" demek için "κανείς δεν το κάνει αυτό" kullanırız.

κάποιος, κάποια, κάποιο, κάποιοι, κάποιες, κάποια.	ένας, μία, ένα (sadece tekil).	καθένας, καθεμία / καθεμιά, καθένα.	κανείς / κανένας, καμία / καμιά, κανένα.	κανείς / κανένας, καμία / καμιά, κανένα.	άλλος, άλλη, άλλο, άλλοι, άλλες, άλλα.
birisi.	biri.	Herhangi biri, herkes, hiç kimse, herkes.	Hiç kimse, hiç kimse.	bazı.	Bir başkası, başka biri

Dönüşlülük - Αυτοπαθείς

Bu zamir cümlenin öznesinin yerine kullanılır. Biçimi kişiye, sayıya ve hale göre değişir.

Hal	Kişi ve sayı
Ο εαυτός μου, του εαυτού μου, τον εαυτό μου, εαυτέ μου.	Ο εαυτός μου, σου, του, της, του, τους.
Kendim, kendime, kendi kendime, ah kendime!	Kendim, kendin, kendisi, kendileri.

Bu örnek sadece "ο εαυτός μου" hallerini göstermektedir, ancak "εαυτός" kelimesi σου, του, της, τους'nin diğer tüm zamirleriyle birlikte uygun durumda değişecektir. Bu bakımdan -ός ile biten eril bir isim olarak ele alınır.

Örnek:

Ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του (O sadece kendisiyle ilgilenir).

Soru - Ερωτηματικές

Bilgi talep etmek ve açıklama istemek için kullanılırlar. Tek başlarına kullanıldıklarında bile anlam ifade edebilirler.

Τι (biçim değiştirmez)	πόσος, πόση, πόσο, πόσοι, πόσες, πόσα.	ποιος, ποια, ποιο, ποιοι, ποιες, ποια (vurgu yapılmaz ancak son hece vurgulanarak telaffuz edilir).
ne?	Ne kadar?	kim?

Belirli - Οριστικές

Bir kişinin bir eylemi tamamladığını veya kendi başına bir şey yaptığını vurgulamak için kullanılırlar.

{ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, οι ίδιοι, οι ίδιες, τα ίδια.	μόνος μου, μόνη μου, μόνο μου, μόνοι μας, μόνοι σας, μόνοι τους, μόνες τους, μόνα τους.
Kendisi, kendileri.	Kendim (eril, dişil, cinssiz), kendimiz, kendiniz, kendileri (eril, dişil, cinssiz).