Begrijpend lezen | Zondag met Lubach (S12)
En dan: woensdag begint de kinderboekenweek. Die blijkbaar 12 dagen duurt. En ik ben er helemaal klaar voor. Maar ik maak me een beetje zorgen om de kinderen.
De leesvaardigheid van Nederlandse kinderen holt achteruit.
De leesvaardigheid van Nederlandse jongeren, die is de afgelopen jaren snel achteruitgegaan. Blijkt uit een internationale vergelijkingsonderzoek. Het gaat om jongeren van 15 jaar. Nog nooit daalde de score zo hard.
Ja, van alle 15-jarigen in Nederland kan een kwart niet goed lezen. 15-jarigen, dat zijn middelbare scholieren, een soort mensen eigenlijk, die straks de kinderboekenweek in moeten, en daarna de maatschappij. Dus dat worden straks bijvoorbeeld virologen of radiopresentator.
Vanochtend verscheen er 'duizingwekkeling' - ik kan zelf al niets meer lezen - duizelingwekkende cijfers in een 'rappot', een rapport over laaggeletterdheid.
Het 'plobleek is chroom'. Ook 'presentatomen hebben steeds meer moente met lezeren'. Tragisch. En het voelt gewoon een beetje gek om nu bloedserieus uit te gaan leggen dat niet goed kunnen lezen een probleem is. Maar mensen kunnen dan bijvoorbeeld geen belastingaangifte doen, ze snappen bijsluiters niet, ze kunnen de etiketten van schoonmaakproducten niet goed lezen.
En mensen die niet goed kunnen lezen gaan gemiddeld zes jaar eerder dood waardoor ze NOG minder tijd hebben om te lezen. Waardoor ze NOG weer eerder dood gaan, NOG minder tijd hebben om te lezen... en dat gaat zo door tot ze in groep drie allemaal dood neer vallen.
En het aantal mensen dat niet goed kan lezen, stijgt al jaren. Hier, in 2003 zat elf procent van de 15-jarigen onder het minimum leesniveau, in 2012 14 procent. En nu is het dus 24 procent. Als je deze lijn doortrekt dan kan er in 2064 niemand meer lezen. Sta je dan als Kluun!
'Ja ik heb een roman geschreven over een honderdjarige man die door het raam 'n verzorgingsflat in sneakt om alle bejaarden met kanker te neuken.'
Maar niemand leest meer, Kluun!
'Nee, dat hoor ik nu ook.'
En wat een grof boek.
'Ja, dat is een beetje mijn stijl.'
En ik heb een serieus vermoeden waarom kinderen steeds minder kunnen en willen lezen. Daar kom ik zo op. En het is echt 5 voor 12 hoor, want dit is hoe het nu op scholen gaat:
Wie leest er thuis, en dan moet je je vinger opsteken als dat zo is voor de lol een boek? Niemand?
Wie vindt lezen leuk. Niemand. Even zien. Wat is de reden, die vraag ik aan jou, waarom vind jij lezen niet leuk?
Geen interesse.
Geen interesse? Het Nederlands onderwijs is tegenwoordig een soort enquête.
'Mag ik u een paar vragen stellen over scheikunde?'
'Nee hoor, dank u wel, geen interesse.'
'En als het goed is, sta ik in het geef-me-niet-de-beurt-register.'
'Dus ehm... dank je wel.'
Kijk, ik zeg liever niet te vaak 'vroeger was alles beter', maar dit was vroeger wel écht beter.
Als je je verveelt kan je gaan lezen. Dan verveel je je niet meer.
Ik kies meestal een boek dat lekker dik is anders heb je 't zo snel uit.
Ik heb ook...heel vaak heb ik ook niet zo'n zin om televisie te kijken, want er zijn heel vaak geen leuke programma's en dan ga ik lezen.
Ook vooral die Bob Evers-serie. Dat is zo goed. En ik heb ook verschillende Prisma's heb ik.
Ja, die zijn ook goed.
En Kara Ben Nemsi en De smokkelaars van de Tigris.
Oh, sorry. Ja, waar is de tijd dat je nog lekker kon verdwijnen in Kara Ben Nemsi en De smokkelaars van de Tigris? Ik was soms drie weken helemaal weg. Dan zette mijn moeder een emmertje water bij de deur voor mijn paard.
En dat is nu niet meer. En het erge is: je ziet het gebeuren. Als je goed kijkt, zie je gewoon live hoe de Nederlandse jeugd zijn interesse in boeken verliest.
Wil je er ook frietjes bij, vraagt zijn oma. Natuurlijk wil ik frietjes.
Zo hard gaat het dus!
En de belangrijkste reden waarom kinderen minder lezen is natuurlijk internet. Elk kind heeft een telefoon of een iPad waarmee ze kunnen appen, Netflixen, Tik-Tokken, Tinderen... weet ik veel wat die peuters allemaal doen.
Maar er is meer aan de hand. Want Nederlandse kinderen zijn niet alleen slechter gaan lezen dan vroeger, ze zijn vooral ook veel slechter gaan lezen dan kinderen in andere landen. In 2012 stonden we qua leesvaardigheid nog vijfde van alle EU-landen. En dat is prima, daar kun je zo mee thuiskomen. Maar zes jaar later, in 2018 stonden we opeens 13e.
En er is nog een andere lijst die nog angstaanjagender is, waarop Nederland allerlaatste staat. En dat is het leesplezier van 15-jarigen. Nederlandse jongeren zijn wereldkampioen leeshaat.
Even een klein testje. Misschien ben je 15, of heb je een 15-jarige in je huis, of zit er een 15-jarige in de studio, check dit, even kijken: Hier, kijk.
Daar kunnen ze niet tegen. Ik zie er twee wegtrekken hier! Ze gaat weg, snel jongens, doe even een leuk filmpje!
Steek aan dat ding, Pieter! Steek aan!
Godzijdank, we hebben de 15-jarigen weer terug.
En dan denk je: nou èn dat ze niet van lezen houden... maar wie lezen haat, gaat minder lezen. En wie niet leest, die leert niet goed lezen. En wie niet goed leest, die gaat lezen weer haten. Dus die cirkel, die moeten we doorbreken.
En ik denk dus dat ik weet hoe het komt dat we lezen haten. Ik heb het zelf ook meegemaakt. Want ik hou best wel van lezen, maar niet toen ik op school zat. Toen haatte ik het. En dat kwam door het vak 'begrijpend lezen'.
In de zaal schrikken allemaal mensen. En ook thuis. Iedereen onder de 45 krijgt bij 'begrijpend lezen' een rilling over zijn rug. Dan krijg je zo'n hele gekke droge tekst, en die moest je dan 'begrijpen'.
En begrijpen is dan vooral het benoemen van de structuur van de tekst, en verbanden tussen alinea's aanwijzen op basis van zogenaamde signaalwoorden. Of je moet 'hoofdpunten' en 'nevenpunten' benoemen. Of aangeven waar het middenstuk ophoudt.
Dat is toch vreselijk! Hier, dit soort shit, dit komt uit een VMBO-examen: 'Wat is de belangrijkste functie van alinea 10? ' 'Een aanbeveling, een conclusie, een samenvatting of een toekomstverwachting?'
Ja, of allemaal! Want dat kan in een tekst!
Ik krijg hier nog steeds wel eens nachtmerries van. Dan val ik vastgebonden in een zwembad met haaien en die laten me dan begrijpend lezen.
En waar ik nou deze week achter kwam: dat verschrikkelijke vak, die focus op begrijpend lezen, dat is typisch Nederlands. Nou ja oké, in België doen ze het ook... maar België staat dan ook één na laatste op de lijst met leesplezier!
Dus we zijn kampioen leeshaten. Begrijpend lezen is typisch Nederlands. En iedereen die ik ken haatte lezen tijdens begrijpend lezen.
En we willen het wel hè in Nederland. We doen er ALLES aan om kinderen aan het lezen te krijgen.
Naast de scholen verzinnen ook bibliotheken van alles om kinderen aan het lezen te krijgen.
We gaan nu naar het hiphopmeubel. Van hiphop in je bieb. Is een heel gaaf, kek meubel waar allerlei bibliotheekmaterialen rondom hiphop opstaan.
Oh, wat een kek meubel is dat! En er zijn nog veel meer mieterse initiatieven.
Kijk, deze website bijvoorbeeld: 'Het nesel in VMBO.'
En dat lijkt een project om verwarring te zaaien onder kleurenblinde dyslectici... maar het is ook een verzamelplek voor informatie over lezen in het vmbo, met onderzoeken en brochures.
Zoals deze, en ik citeer: 'Wie meer leest, ook beter wordt ook beter in taal.'
En dat is natuurlijk waar, want wie meer leest die WORDT ook beter wordt ook beter in taal. Dat is ook zo. Er zijn heel veel initiatieven. Wacht dacht je bijvoorbeeld van een voorleeshond?
We zochten naar iets wat kinderen heel veel plezier en vertrouwen geeft. En een hond beoordeelt niet, een hond veroordeelt niet. Die komt bij je en die gaat luisteren.
De leraar spreekt.
Papa's en mama's en opa's en oma's en de leraren ook, die gaan jou verbeteren. Dus als jij bijvoorbeeld 'graas' leest in plaats van 'gras'... dan gaan ze meteen zeggen van: Hee, lees nou eens een keer! Dat maakt het lezen echt niet leuk.
Nee, dat klopt wel, honden oordelen niet. Er wordt nu ook geëxperimenteerd met afrij-honden. Want mensen worden heel zenuwachtig van zo'n examinator.
En een afrij-hond zal nooit dingen zeggen van 'het was rood'... 'andere links', 'de brug staat open'. Of 'je kunt beter eerst de auto helemaal laten vollopen en dan pas de deur open duwen'. Dat zeggen ze niet.
En voor wie nou nog steeds niet wil lezen: er worden sinds kort zelfs influencers ingezet.
Ik doe mee aan deze weddenschap omdat ik eigenlijk helemaal niet van lezen houd. Maar lezen schijnt dus heel leuk te zijn.
Het eerste boek wat ik heb gekozen heet Dubbelleven. Heel interessant want het is spannend en het vertelt ook echt iets en ik ben natuurlijk tegen onderdrukking.
Wie niet. Wie niet, Famke. Tuurlijk, ja, wie niet.
Ja, Arjan Peters. Die gaat jou bellen zodra je een boek uit hebt.
'Maar ik heb het alleen maar gelezen hè?'
'Wil je nou een goeie recensie of niet?'
Voor de kenner. Kijk, hiphopmeubels, voorleeshonden en influencers... dat zijn goeie initiatieven, maar ze zijn niet de oplossing. Het zijn de voedselbanken van de leescrisis.
Als een kwart van Nederland geen eten heeft, zeg je niet: wat geweldig, lekker veel voedselbanken overal.
Nee, het gaat om die hongersnood die wordt veroorzaakt door dat stomme begrijpend lezen. Maar DAT wordt niet aangepakt. Integendeel, moet je kijken hoeveel tijd er op de middelbare school bij Nederlands wordt besteed aan leesvaardigheid.
In 1996 was dat nog 25% van de tijd, in 2012 60%. Er wordt dus VEEL meer tijd aan besteed. En het leesniveau is in die tijd alleen maar gedaald.
En kijk eens naar het echte lezen: literatuur, van 35% naar 9%! Dus het is niet: jongens, ik heb hier een fantastisch boek dat jullie echt moeten lezen. Maar: wat is het signaalwoord van de samentrekken de nevenfunctie van...
En begrijpend lezen maakt niet alleen lezen heel stom, het is ook nog eens inhoudelijk totale onzin.
Dat kan ik ook bewijzen. Stel jezelf de allerbeste voor in het vak Nederlands. Een hoogleraar Nederlands. Hier bijvoorbeeld Marc van Oostendorp. Als begrijpend lezen ergens op sloeg, dan zou hij er toch heel goed in moeten zijn? Nou, hij heeft als experiment met wat collega's het vwo-eindexamen Nederlands gedaan.
Ik kwam naar buiten en ik dacht: ik heb het echt geweldig gedaan. En toen had ik het daarnet even met een collega over vraag één en daar hadden we allebei al verschillende antwoorden.
Huh? We hadden allebei wat anders. Ga je nog mee snoepen halen bij de Albert Heijn? Nee man, daar mogen maar twee hoogleraren tegelijk naar binnen.
Dat examen slaat dus nergens op. En hij haalde uiteindelijk een 7,5. En niemand van al die neerlandici had een 9 of een 10. Dan deugt het systeem toch niet!
En het wordt nog erger, want ook de schrijvers van die examenteksten, die hebben het examen gedaan, en zelfs ZIJ maakten fouten bij de begrijpend-leesvragen over hun eigen teksten!
En één van die schrijvers was Simone van Saarloos, en die zei: 'Het lijkt meer op puzzelend lezen'. En dat is het, je leert niet de tekst begrijpen, je leert puzzeltrucjes om vragen te beantwoorden over de structuur.
Van schrijver Ko Colijn werd een column gebruikt op het vwo-eindexamen. En ik heb die column naast de examentekst gelegd, en wat blijkt: ze hebben het woord 'echter' er in gezet.
Leerlingen worden namelijk zo erg getraind in trucjes en signaalwoorden, dat in prima teksten lelijke signaalwoorden moeten worden toegevoegd, want anders zien die kinderen de structuur niet meer.
Dus die kids gaan straks de wijde wereld in, komen dan een echte column van Ko Colijn tegen en dan snappen ze er geen reet van.
En als een tekst juist te makkelijk is, wordt-ie soms expres moeilijker gemaakt. Dat merkte journalist Folkert Jensma toen een column van hem werd gebruikt in een eindexamen.
In de examentekst is tot mijn schrik het woord 'disproportionaliteit' door de examinator ingevoegd. Daar baal ik enorm van. Als NRC-redacteur probeer ik moeilijke woorden zoveel mogelijk te vermijden en dan worden ze buiten je om toegevoegd.
Ze hebben gewoon het woord 'disproportionaliteit' toegevoegd terwijl de schrijver dat nooit zou gebruiken.
Wat is dat voor middel? Ik bedoel: dat staat toch niet in verhouding tot wat je ermee bereikt? Onbegrijpelijk.
Over disproportionaliteit gesproken: signaalwoorden en tips over structuur kunnen prima helpen om een tekst beter te snappen, maar zelfs volgens een club die voor het ministerie leerplannen ontwikkelt zijn die trucs een doel op zich geworden.
En leraren Nederlands zijn dus niet meer bezig met echte dingen leren of kinderen inspireren, maar met dit soort trucs om het examen maar te halen.
Bij vragen waarin tekstgedeeltes worden geciteerd staat het antwoord vaak v oor of na dat citaat. De kernzin is vaak de eerste of laatste zin van een alinea. Bij samenvattingsvragen moet je alle voorbeelden of zinnen met details niet meenemen.
Bij vragen tussen tussenkopjes kijk je naar de eerste en laatste zinnen van een alinea. Daarvoor hoef je dus echt niet de hele tekst te lezen.
Het leesplezier druipt er vanaf. En het meest ongelofelijke is nog wel dat dit van het YouTube-kanaal van Arnoud Kuijpers is. Dus dan ben je in de ruimte geweest. Je hebt uitgebreid kunnen zien hoe kwetsbaar dat blauwgroene bolletje is waar we met z'n allen op wonen en dan kom je terug, met je raket, en dan ga je filmpjes maken. Ik zie trouwens dat het 'Arnoud' Kuijpers is, niet André.
Echt jongens, goed lezen is zo belangrijk. Maar, dus 60% van de tijd deze shit!
In Duitsland ging het ook een tijd niet goed met lezen, maar daar zijn ze gewoon MEER gaan lezen. Met als gevolg dat de kinderen daar nu BETER KUNNEN LEZEN. Voor begrijpend lezen heb ik twee signaalwoorden: deze en deze!
Fuck off met je begrijpend lezen!
Inmiddels gaat een kwart van de 15-jarigen richting laaggeletterdheid. En het is al zo moeilijk om ze aan het lezen te krijgen met alle verleidingen van die schermpjes, dus laat onze kinderen tijdens de Nederlandse les gewoon weer lezen.
Dat ga ik zelf ook doen. Ik begin alvast.
Dit was Zondag met Lubach, heel veel bedankt voor het kijken. Veel plezier met lezen en tot volgende zondag.