Σχολικός εκφοβισμός, μας αφορά όλους | Βασιλική Καλογιάννη | TEDxYouth@Academy
Μετάφραση: Tasos Fourakis Επιμέλεια: Lucas Kaimaras
Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα με το να είσαι κοντός; Τα μαλλιά σου μυρίζουν ποδαρίλα.
Βλέπω οι περισσότεροι το βρήκατε κρύο, δεν σας άρεσε. Άλλοι όμως, μερικά γελάκια από εδώ πέρα τα άκουσα.
Και φανταστείτε υπάρχουν τέτοια με ξανθιές, με ψηλούς, με πόντιους.
Και πιθανότατα μερικοί από εσάς άμα τα ακούγατε να γελούσατε και με αυτά.
Έτσι;
Αυτός ο κοντός όμως, η ξανθιά, ο ψηλός και ο πόντιος... Αυτοί μάλλον δεν θα γελούσαν και πάρα πολύ.
Πόσο μάλλον όταν ακούν το ίδιο αστείο ξανά και ξανά και ξανά. Βλέπετε έχω βρεθεί στη θέση τους.
Πέρσι μερικά παιδιά με σχολίαζαν συνεχώς για το πώς ντυνόμουν. Με έκαναν να νιώθω πάρα πολύ άσχημα, να ξοδεύω απίστευτες ώρες κάθε πρωί,
ψάχνοντας τι να βάλω για να αποφύγω αυτά τα σχόλια. Ίσως και να έλεγαν κάτι που κάποιον άλλο να μην τον πειράξει. Αλλά ο εκφοβισμός, το να γίνεσαι δηλαδή στόχος και να βομβαρδίζεσαι επανειλημμένως από αστεία που γίνονται εις βάρος σου, έχει να κάνει με το πώς εσύ εκλαμβάνεις αυτά τα αστεία.
Και λέω στόχος, όχι θύμα.
Γιατί ο στόχος μπορεί εύκολα να αλλάξει
και στη θέση που κάποτε βρισκόσουν εσύ, να βρεθεί ένας φίλος σου.
Στην ιστορία που σας είπα, μόνη μου δεν μπορούσα να αντιδράσω.
Προσπάθησα, αλλά τα παιδιά δεν καταλάβαιναν
το πόσο άσχημα με έκαναν να νιώθω αυτά που έλεγαν. Αντέδρασαν όμως μερικοί συνομήλικοί μου που έτυχε να βρίσκονται μπροστά
σχεδόν κάθε φορά που συνέβαινε αυτό.
Μίλησαν, και τα αστεία σταμάτησαν.
Αυτό που περνούσα με έκανε να θέλω να δω ένα κόσμο χωρίς σχολικό εκφοβισμό, αλλά δεν ήξερα πώς να το καταφέρω.
Η δύναμη των παιδιών που αντέδρασαν μου έδειξε τον τρόπο.
Έτσι μερικοί συμμαθητές μου κι εγώ δημιουργήσαμε στο σχολείο μου
μια ομάδα κατά του σχολικού εκφοβισμού,
με συντονισμό από μια πολύ αγαπημένη καθηγήτρια. Αυτή η ομάδα, ενώ λέγεται ομάδα «κατά του σχολικού εκφοβισμού», δεν έχει ρόλο κατασταλτικό, δεν θέλει ούτε να μαλώσει, ούτε να επιβάλλει ποινές, ούτε τίποτα τέτοιο.
Έχει ρόλο προληπτικό.
Θέλουμε μέσα από δράσεις να επικοινωνήσει με αυτό το θέμα, να ταράξουμε τη μαθητική κοινότητα και να δείξουμε τους διαφορετικούς ρόλους
που μπορεί να βρει κανείς μέσα σε τέτοια φαινόμενα. Θέλουμε ο στόχος να βρει φωνή.
Θέλουμε ο θύτης να καταλάβει τι κάνει,
γιατί δεν είναι και πολύ παράξενο να μην έχει καταλάβει ούτε ο ίδιος
ότι αυτό που κάνει μπορεί να ενοχλεί κάποιον άλλον. Περισσότερο απ' όλα όμως,
θέλουμε να τονίσουμε τον ρόλο των παρατηρητών. Θέλουμε να δείξουμε ότι η δύναμη των πολλών είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δύναμη του ενός και να προτρέψουμε τα παιδιά να αντιδράσουν. Κατά βάθος βέβαια, ομάδες σαν κι αυτή προβάλλουν τη διαφορετικότητα και το ότι όλοι είμαστε άξιοι σεβασμού,
γιατί δεν είναι έγκλημα το ότι μπορεί να ντύνομαι διαφορετικά ή το ότι το παιδί που κάθεται δίπλα σου μπορεί να κουβαλάει μερικά κιλά παραπάνω.
Ο καθένας μας είναι διαφορετικός και πρέπει να είναι περήφανος γι' αυτό.
Γι' αυτό λοιπόν, αντιδράστε.
Αντιδράστε όταν βλέπετε τη διαφορετικότητα να γίνεται αφορμή για ενοχλητικά αστεία.
Αντιδράστε ομαδικά, γιατί η δύναμη μιας ομάδας
μπορεί να καταφέρει πολλά περισσότερα από τη δύναμη ενός μόνο παιδιού. Αντιδράστε γιατί ο σχολικός εκφοβισμός μας αφορά όλους
και όλοι μαζί μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε. Εγώ τόλμησα να ονειρευτώ έναν κόσμο χωρίς σχολικό εκφοβισμό. Ονειρευτείτε και εσείς μαζί μου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκρότημα)