29/04 - Αφγανιστάν: Ο ρόλος της ΕΕ μετά την απόσυρση του ΝΑΤΟ
[Ο ρόλος της ΕΕ μετά την απόσυρση του ΝΑΤΟ].
Η αφγανική κυβέρνηση φοβάται το χειρότερο σενάριο όταν το ΝΑΤΟ θα αποσύρει τις δυνάμεις του αρχής γενομένης από την 1η Μαΐου έως τις 11 Σεπτεμβρίου 2021.
Ο στόχος των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διεθνούς κοινότητας ήταν να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία παγκοσμίως, εφαρμόζοντας μέτρα δημοκρατίας και οικοδόμησης εμπιστοσύνης ώστε να συντρίψουν την Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν.
Ο αφγανικός στρατός θα πρέπει μόνος του να αντιμετωπίσει το χάος. Υπάρχουν μερικά δημοκρατικά κεκτημένα, τα οποία όμως είναι εύθραυστα, την ώρα που οι Ταλιμπάν είναι ισχυρότεροι από ποτέ.
[Ο Χάιντερ Αφζάλι , Πρόεδρος της επιτροπής άμυνας της βουλής του Αφγανιστάν, τόνισε].
«... Χωρίς ευελιξία, θα είναι αδύνατο να επιτευχθεί συμφωνία ειρήνης με τους Ταλιμπάν, αλλά υπάρχουν κάποια σημεία και κάποιες κόκκινες γραμμές που ο λαός του Αφγανιστάν δεν είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί.
Αυτές οι κόκκινες γραμμές μπορεί να είναι: η άμυνα και οι δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, η ελευθερία του λόγου και τα μέσα ενημέρωσης».
Η ΕΕ παρείχε στην Καμπούλ σημαντική υποδομή για την ανοικοδόμηση της αφγανικής κοινωνίας και των υπηρεσιών ασφαλείας και επιβολής του νόμου. Η σταθερότητα του Αφγανιστάν παραμένει σημαντική για την ασφάλεια της ΕΕ. Και οι Βρυξέλλες θέλουν να θέσουν τους δικούς τους όρους.
[Η ευρωβουλευτής Μαρί Αρίνα , επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων, υπογράμμισε],
«... τη στρατιωτική δύναμη θα αντικαταστήσει η πολιτική υποστήριξη, και γι' αυτό οι Ευρωπαίοι με τους συμμάχους τους πρέπει να θέσουν τους ίδιους όρους.
Εάν υπάρχει οικονομική στήριξη για το Αφγανιστάν, πρέπει να είναι υπό όρους και αυτοί οι όροι έχουν σχέση με το ζήτημα της δημοκρατίας ... ... ».
Είναι αδύνατο να υπάρξει σταθερότητα στο Αφγανιστάν χωρίς τη συναίνεση και τη συνεργασία εξωτερικών δυνάμεων.
Η ΕΕ καλείται να κάνει σημαντικές διπλωματικές προσπάθειες για να συνεργαστεί με γείτονες του Αφγανιστάν, όπως το Πακιστάν και το Ιράν που χρηματοδοτούν τις πιο επιθετικές ομάδες.
Οι εθνικές, θρησκευτικές και φυλετικές συνιστώσες της χώρας θα μπορούσαν να αρχίσουν να συγκρούονται ξανά και οι Ταλιμπάν να καταλάβουν την Καμπούλ όπως το 1996.
Η επέμβαση του ΝΑΤΟ κόστισε πολλές ζωές μεταξύ των στρατιωτών που πήγαν στο Αφγανιστάν.
Και οι ντόπιοι υπήρξαν συχνά θύματα ενός βρώμικου πολέμου. Πολλοί από αυτούς έφυγαν.
[Οι Βρυξέλλες πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται για τα χειρότερα].
[Η Σάντα Ισλάμ , αναλύτρια στο Κολλέγιο της Ευρώπης, σημείωσε],
«... Προβλέπω, δυστυχώς, ότι Αφγανοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, θα υπάρξει άλλο ένα κύμα προσφύγων προς το Ιράν, από εκεί στην Τουρκία, και από την Τουρκία στην ΕΕ.
Πιστεύω λοιπόν ότι η ΕΕ πρέπει να αρχίσει τώρα να προετοιμάζει προσφυγικά κέντρα και ανθρωπιστική βοήθεια ... ... ».
Τουλάχιστον 2,7 εκατομμύρια Αφγανοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα μέχρι στιγμής. Έχουν το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των αιτούντων άσυλο σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Ενώ αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα των μεταναστών στη Βαλκανική οδό και στους καταυλισμούς προσφύγων στο Αιγαίο.
