×

Ми використовуємо файли cookie, щоб зробити LingQ кращим. Відвідавши сайт, Ви погоджуєтесь з нашими правилами обробки файлів «cookie».

image

Readings - Ο Ανδρέας Διαβάζει, Ξενόπουλου, Γρηγορίου - Το πρώτο μου Πάσχα

Ξενόπουλου, Γρηγορίου - Το πρώτο μου Πάσχα

Αγαπητοί μου,

Αυτές τις ημέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια. Και θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί κι είχα τους καλούς μου γονείς να με φροντίζουν και να μ' οδηγούν σε όλα. Φυσικά και στην εκκλησία ή στα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»… Όσο ήταν χειμώνας, η μητέρα μου μ' έπαιρνε μαζί της στον Άι-Γιάννη ή στη Φανερωμένη, τις γειτονικές μας εκκλησίες, που λειτουργούσαν κάπως αργά — από τις οκτώ η μια, από τις εννιά η άλλη. Μα όταν έμπαινε η άνοιξη, που μπορούσα να ξυπνώ και να βγαίνω πιο πρωί, ο πατέρας μου μ' έπαιρνε στην Επισκοπιανή ή στον Άγιο Χαράλαμπο, εξοχικές εκκλησίτσες αυτές, σ' ένα ωραίο παραθαλάσσιο προάστιο, που λειτουργούσαν από τις επτά. Μετά τη λειτουργία, κάναμε κι έναν περίπατο στους Κήπους και γυρίζαμε λιγάκι κουρασμένοι μα πολύ ευχαριστημένοι κι οι δυο.

Ω, ήταν τόσο όμορφα! H άνοιξη είχε στολισμένες τις πρασινάδες με μαργαρίτες άσπρες και κίτρινες, με ολοκόκκινες παπαρούνες και μ' άλλα γαλάζια ή μαβιά αγριολούλουδα. Τί πολύχρωμο το χαλί που απλωνόταν στα χωράφια! Το έβλεπα κι από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησιάς, καθώς άκουγα τα ψαλσίματα, τις ευχές και τα ευαγγέλια. Τα ευαγγέλια προπάντων μ' άρεσαν πολύ. Είναι τόσο ποιητικά αυτά που λένε πριν και μετά το Πάσχα! Πρώτα των Βαΐων —και συνήθως απ' αυτή την Κυριακή άρχιζα να πηγαίνω στις εξοχικές εκκλησίτσες— έπειτα της Ανάστασης, έπειτα του Θωμά, των Μυροφόρων, της Σαμαρείτιδος… O παπα-Λογοθέτης, εφημέριος στον Άι-Χαράλαμπο, πολύ γραμματισμένος, τα έλεγε θαυμάσια. Κι όχι ψαλτά με μπάσα και σικόντα, όπως σ' άλλες εκκλησιές· αλλά διαβαστά, καθαρά, σταράτα, λέξη προς λέξη, και μ' έκφραση, με τόνο ώστε να καταλαβαίνη το νόημα κι ο αγράμματος. Κι αλήθεια, στις εκκλησίτσες εκείνες το περισσότερο πήγαιναν απλοί, ταπεινοί άνθρωποι του λαού — ψαράδες, βαρκάρηδες, κηπουροί, μυλωνάδες. Και σου 'κανε χαρά να τους βλέπεις ντυμένους κυριακάτικα, ν' ακούνε με τόση ευλάβεια και με τόση προσοχή τα λόγια του Κυρίου…

Τη Μεγάλη όμως Εβδομάδα και το Πάσχα, όλη όλη μου η «εκκλησία» ήταν, την Κυριακή το πρωί, η Ανάσταση που γινόταν στο ύπαιθρο, και κατόπι η λειτουργία: Δεύτε λάβετε φως, Χριστός Ανέστη, Εν αρχή ην ο λόγος και καθεξής. Δεν μ' έβγαζαν έξω βράδυ, κι ούτε στα Nυμφία με πήγαιναν, ούτε στην Ακολουθία των Παθών, ούτε στη λιτανεία του Επιταφίου, που μόνο την πένθιμη μουσική της άκουγα από μακριά, αν τύχαινε να ξυπνήσω τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής. Έτσι δεν ήξερα καλά τί προηγήθηκε απ' την Ανάσταση. Μόνο, από την Κυριακή των Βαΐων, πως ο Χριστός μπήκε θριαμβευτικά στα Iεροσόλυμα. Αλλά τί έκαμε κει, τί τον έκαμαν, άκρες μέσες: Κάποιος Μυστικός Δείπνος, κάποιος σταυρικός Θάνατος, κάποια Ταφή σε καινό μνημείο… Τί να ήταν αυτά; Πώς να είχαν γίνει; Μόλις είχα μια ιδέα.

Κι άξαφνα… τα έμαθα όλα! Είχα μεγαλώσει, φαίνεται, εκείνο το χρόνο, κι οι γονείς μου με πήραν μαζί τους παντού. Έτσι άκουσα και τα φοβερά εκείνα ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής και το Σήμερον κρεμάται!… Είδα και το Χριστό με το αγκαθένιο του στεφάνι στο μαύρο σταυρό, ένα μεγάλο Χριστό σαν αληθινό… Έπειτα τον είδα και νεκρό, ξαπλωμένο στο χρυσό Επιτάφιο (κι ο Χριστός του Επιταφίου στη Zάκυνθο δεν είναι κεντημένος σε πανί, είναι ζωγραφισμένος σε ξύλο, σαν εικόνα περικομμένη, όπως κι ο Εσταυρωμένος). Και θυμούμαι ακόμα τί αλλιώτικη εντύπωση, τί μεγαλύτερη χαρά μού έκανε το Πάσχα στην εκκλησίτσα, την πρώτη φορά, αφού είχ' ακούσει πια κι ιδεί και μάθει όλα τα προηγούμενα. Μπορώ να πω πως αυτό ήταν το πρώτο μου Πάσχα.

Γιατί όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα την είχα περάσει με το πένθος, με τη λύπη των Παθών. Είχα παρακολουθήσει το Χριστό στο μαρτύριό του, στην αγωνία του, στο θάνατό του· είχ' ακούσει και τη Διαθήκη του, είχα παρακαθίσει και στο Μυστικό Δείπνο, είχ' ακολουθήσει και την εκφορά του, κλαίγοντας μαζί με τη Θλιμμένη Μητέρα, που κι αυτή ακολουθούσε ζωγραφιστή σε μια μεγάλη εικόνα σαν αληθινή: ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον… Γι' αυτό το Χριστός Ανέστη μου έκαμε ύστερα τόση χαρά, τόση αγαλλίαση· γι' αυτό μου φάνηκε σα μιαν υπέρτατη ικανοποίηση, σα μια νίκη, σαν ένας θρίαμβος. Εκείνος που φόρεσε για εμπαιγμό ψεύτικη πορφύρα. Εκείνος που ποτίσθηκε χολή και ξίδι, και μαστιγώθηκε, και καρφώθηκε σε ξύλο, και πέθανε μαρτυρικά, σαν άνθρωπος, έβγαινε ζωντανός από τον τάφο κι ανέβαινε στον ουρανό σα Θεός!

Έτσι έπρεπε να είναι. Για να μου δώση τόση χαρά η Ανάσταση, έπρεπε να προηγηθεί το Πάθος· για να μου κάμη τόση εντύπωση το Πάσχα, έπρεπε να γνωρίσω τη Μεγάλη Εβδομάδα. Μαθαίνοντας όσα έμαθα εκείνον το χρόνο, μάθαινα τη ζωή, που ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για να την ξέρω, αφού οι γονείς που με φρόντιζαν και μ' οδηγούσαν, δεν με πήγαιναν παρά στις χαρούμενες κυριακάτικες λειτουργίες και με προφύλαγαν απ' τα λυπητερά, που δεν ήταν ακόμα για μένα. Έτσι και στη ζωή: Τη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούμε ύστερ' από αγώνα και αγωνία, ύστερ' από κόπο και λύπη. Πριν από κάθε μας Πάσχα, πρέπει να περάσουμε μια Μεγάλη Εβδομάδα.

Ω, αυτό το ξέρετε και σεις από τώρα. Μήπως την εβδομάδα των διαγωνισμών του σχολείου, που προηγείται από τη νίκη και τη χαρά του άριστα, δεν την ονομάζετε… Μεγάλη Εβδομάδα; Γελάτε, ε;… Και του χρόνου!

Σας ασπάζομαι

ΦΑIΔΩN

[πηγή: Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, Μέρος Τρίτο, Oργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα 1975, σ. 227-230]

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Ξενόπουλου, Γρηγορίου - Το πρώτο μου Πάσχα Xenopoulos|Grigoriou|The|first|my|Easter Gregory Xenopoulos, "Mi primera Pascua" Xenopoulos, Grigoriou - My First Easter

Αγαπητοί μου, Dear|my Dear ones,

Αυτές τις ημέρες ξαναγυρίζω πάντα στα παιδικά μου χρόνια. These|the|days|I always return|always|to the|childhood|my|years These days I always return to my childhood. Και θυμάμαι τις θαυμάσιες εκείνες γιορτές που χαιρόμουν στην πατρίδα μου, όταν ήμουν μικρό αμέριμνο παιδί κι είχα τους καλούς μου γονείς να με φροντίζουν και να μ' οδηγούν σε όλα. And|I remember|the|wonderful|those|celebrations|that|I was happy|in the|homeland|my|when|I was|small|carefree|child|and|I had|my|good||parents|to|me|take care of|and|to|me|guide|in|everything And I remember those wonderful celebrations that I enjoyed in my homeland, when I was a small carefree child and had my good parents to take care of me and guide me in everything. Φυσικά και στην εκκλησία ή στα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»… Όσο ήταν χειμώνας, η μητέρα μου μ' έπαιρνε μαζί της στον Άι-Γιάννη ή στη Φανερωμένη, τις γειτονικές μας εκκλησίες, που λειτουργούσαν κάπως αργά — από τις οκτώ η μια, από τις εννιά η άλλη. Of course|and|in the|church|or|in the|religious|my|duties|As long as|was|winter|the|mother|my|me|took|with|her|to the|||or|to the|Faneromeni|the|neighboring|our|churches|that|operated|somewhat|late|from|the|eight|the|one|from|the|nine|the|other Of course, also in church or in my "religious duties"... As long as it was winter, my mother would take me with her to St. John or to Faneromeni, our neighboring churches, which had services somewhat late — one at eight, the other at nine. Μα όταν έμπαινε η άνοιξη, που μπορούσα να ξυπνώ και να βγαίνω πιο πρωί, ο πατέρας μου μ' έπαιρνε στην Επισκοπιανή ή στον Άγιο Χαράλαμπο, εξοχικές εκκλησίτσες αυτές, σ' ένα ωραίο παραθαλάσσιο προάστιο, που λειτουργούσαν από τις επτά. But|when|entered|the|spring|when|I could|to|wake up|and|to|go out|earlier|morning|the|father|my|me|would take|to the|Episkopian|or|to the|Saint|Charalambos|country|churches|these|in|a|beautiful|seaside|suburb|that|operated|from|the|seven But when spring came, when I could wake up and go out earlier, my father would take me to Episkopian or to St. Charalambos, these little country churches, in a beautiful seaside suburb, which had services starting at seven. Μετά τη λειτουργία, κάναμε κι έναν περίπατο στους Κήπους και γυρίζαμε λιγάκι κουρασμένοι μα πολύ ευχαριστημένοι κι οι δυο. After|the|service|we took|and|a|walk|in the|Gardens|and|we returned|a little|tired|but|very|satisfied|and|the|two After the service, we would take a walk in the Gardens and return a bit tired but very satisfied, both of us.

Ω, ήταν τόσο όμορφα! Oh|it was|so|beautiful Oh, it was so beautiful! H άνοιξη είχε στολισμένες τις πρασινάδες με μαργαρίτες άσπρες και κίτρινες, με ολοκόκκινες παπαρούνες και μ' άλλα γαλάζια ή μαβιά αγριολούλουδα. The|spring|had|decorated|the|greens|with|daisies|white|and|yellow|with|completely red|poppies|and|with|other|blue|or|purple|wildflowers Spring had adorned the greenery with white and yellow daisies, with bright red poppies and other blue or mauve wildflowers. Τί πολύχρωμο το χαλί που απλωνόταν στα χωράφια! What|colorful|the|carpet|that|was spread|in the|fields What a colorful carpet spread across the fields! Το έβλεπα κι από την ανοιχτή πόρτα της εκκλησιάς, καθώς άκουγα τα ψαλσίματα, τις ευχές και τα ευαγγέλια. I|was seeing|and|from|the|open|door|of the|church|as|I was hearing|the|chanting|the|prayers|and|the|gospels I could see it even from the open door of the church, as I listened to the chanting, the wishes, and the gospels. Τα ευαγγέλια προπάντων μ' άρεσαν πολύ. The|gospels|above all|me|liked|very I especially liked the gospels very much. Είναι τόσο ποιητικά αυτά που λένε πριν και μετά το Πάσχα! It is|so|poetically|those|that|say|before|and|after|the|Easter What they say before and after Easter is so poetic! Πρώτα των Βαΐων —και συνήθως απ' αυτή την Κυριακή άρχιζα να πηγαίνω στις εξοχικές εκκλησίτσες— έπειτα της Ανάστασης, έπειτα του Θωμά, των Μυροφόρων, της Σαμαρείτιδος… O παπα-Λογοθέτης, εφημέριος στον Άι-Χαράλαμπο, πολύ γραμματισμένος, τα έλεγε θαυμάσια. First|of|Palm Sunday|and|usually|from|this|the|Sunday|I started|to|go|to the|country|churches|then|of|Resurrection|then|of|Thomas|of|Myrrhbearers|of|Samaritan|The|||priest|in the|||very|educated|them|said|wonderfully First of Palm Sunday — and usually from this Sunday I started going to the country churches — then of the Resurrection, then of Thomas, of the Myrrhbearers, of the Samaritan woman… Father Logothetis, the priest at St. Charalambos, very educated, spoke wonderfully. Κι όχι ψαλτά με μπάσα και σικόντα, όπως σ' άλλες εκκλησιές· αλλά διαβαστά, καθαρά, σταράτα, λέξη προς λέξη, και μ' έκφραση, με τόνο ώστε να καταλαβαίνη το νόημα κι ο αγράμματος. And|not|chanting|with|bass|and|syncopation|like|in|other|churches|but|read|clearly|straightforwardly|word|towards|word|and|with|expression|with|tone|so that|to|understand|the|meaning|and|the|illiterate And not chanted with low and drawn-out tones, like in other churches; but read clearly, distinctly, word for word, and with expression, with a tone so that even the uneducated could understand the meaning. Κι αλήθεια, στις εκκλησίτσες εκείνες το περισσότερο πήγαιναν απλοί, ταπεινοί άνθρωποι του λαού — ψαράδες, βαρκάρηδες, κηπουροί, μυλωνάδες. And|truth|to the|little churches|those|the|most|went|simple|humble|people|of the|people|fishermen|boatmen|gardeners|millers And indeed, in those little churches, mostly simple, humble people from the community went — fishermen, boatmen, gardeners, millers. Και σου 'κανε χαρά να τους βλέπεις ντυμένους κυριακάτικα, ν' ακούνε με τόση ευλάβεια και με τόση προσοχή τα λόγια του Κυρίου… And|to you|made|joy|to|them|see|dressed|in Sunday clothes|to|hear|with|so much|reverence|and|with|so much|attention|the|words|of the|Lord And it made you happy to see them dressed for Sunday, listening with such reverence and attention to the words of the Lord…

Τη Μεγάλη όμως Εβδομάδα και το Πάσχα, όλη όλη μου η «εκκλησία» ήταν, την Κυριακή το πρωί, η Ανάσταση που γινόταν στο ύπαιθρο, και κατόπι η λειτουργία: Δεύτε λάβετε φως, Χριστός Ανέστη, Εν αρχή ην ο λόγος και καθεξής. The|Great|but|Week|and|the|Easter|all|all|my|the|||||||the||||||and|||||||||||||||so on But during Holy Week and Easter, my entire "church" was, on Sunday morning, the Resurrection that took place outdoors, and then the service: Come, receive the light, Christ is Risen, In the beginning was the Word, and so on. Δεν μ' έβγαζαν έξω βράδυ, κι ούτε στα Nυμφία με πήγαιναν, ούτε στην Ακολουθία των Παθών, ούτε στη λιτανεία του Επιταφίου, που μόνο την πένθιμη μουσική της άκουγα από μακριά, αν τύχαινε να ξυπνήσω τη νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής. Not|me|would take out|outside|at night|and|nor|to the|Nymphia|me|would take|nor||Service|of the|Passion|nor|to the|procession|of the|Epitaphios|which|only|the|mournful|music|of it|I heard|from|afar|if|it happened|to|wake up|the|night|of the|Great|Friday They didn't take me out at night, nor did they take me to the Nymphs, nor to the Passion Service, nor to the procession of the Epitaph, from which I only heard the mournful music from afar, if I happened to wake up on the night of Great Friday. Έτσι δεν ήξερα καλά τί προηγήθηκε απ' την Ανάσταση. So|not|I knew|well|what|preceded|from|the|Resurrection So I didn't really know what preceded the Resurrection. Μόνο, από την Κυριακή των Βαΐων, πως ο Χριστός μπήκε θριαμβευτικά στα Iεροσόλυμα. Only|from|the|Sunday|of|Palms|how|the|Christ|entered|triumphantly|into|Jerusalem Only, from Palm Sunday, how Christ entered triumphantly into Jerusalem. Αλλά τί έκαμε κει, τί τον έκαμαν, άκρες μέσες: Κάποιος Μυστικός Δείπνος, κάποιος σταυρικός Θάνατος, κάποια Ταφή σε καινό μνημείο… Τί να ήταν αυτά; Πώς να είχαν γίνει; Μόλις είχα μια ιδέα. But|what|did|there|what|him|made|edges|middle|Some|Secret|Supper|some|crucifixion|Death|some|Burial|in|new|tomb|What|to|were|these|How|to|had|happened|Just|I had|a|idea But what happened there, what was done to him, in short: Some Last Supper, some crucifixion, some burial in a new tomb… What could these be? How could they have happened? I just had an idea.

Κι άξαφνα… τα έμαθα όλα! And|suddenly|them|I learned|everything And suddenly… I learned everything! Είχα μεγαλώσει, φαίνεται, εκείνο το χρόνο, κι οι γονείς μου με πήραν μαζί τους παντού. I had|grown|it seems|that|the|year|and|the|parents|my|me|took|with|them|everywhere I had apparently grown up that year, and my parents took me with them everywhere. Έτσι άκουσα και τα φοβερά εκείνα ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής και το Σήμερον κρεμάται!… Είδα και το Χριστό με το αγκαθένιο του στεφάνι στο μαύρο σταυρό, ένα μεγάλο Χριστό σαν αληθινό… Έπειτα τον είδα και νεκρό, ξαπλωμένο στο χρυσό Επιτάφιο (κι ο Χριστός του Επιταφίου στη Zάκυνθο δεν είναι κεντημένος σε πανί, είναι ζωγραφισμένος σε ξύλο, σαν εικόνα περικομμένη, όπως κι ο Εσταυρωμένος). Thus|I heard|and|the|terrible|those|gospels|of the|Great|Thursday|and|of the|Great|Friday|and|the|Today|is crucified|I saw|and|the|Christ|with|the|thorny|his|crown|on the|black|cross|a|large|Christ|like|real|Then|him|I saw|and|dead|lying|on the|golden|Epitaphios|(and|the|Christ|of the|Epitaphios|in the|Zakynthos|not|is|embroidered|on|cloth|is|painted|on|wood|like|image|cut out|as|and|the|Crucified So I heard those terrible gospels of Great Thursday and Great Friday and the Today He is hanging!… I saw Christ with his thorny crown on the black cross, a large Christ like a real one… Then I saw him dead, lying on the golden Epitaph (and the Christ of the Epitaph in Zakynthos is not embroidered on cloth, it is painted on wood, like a cut-out icon, just like the Crucified). Και θυμούμαι ακόμα τί αλλιώτικη εντύπωση, τί μεγαλύτερη χαρά μού έκανε το Πάσχα στην εκκλησίτσα, την πρώτη φορά, αφού είχ' ακούσει πια κι ιδεί και μάθει όλα τα προηγούμενα. And|I remember|still|what|different|impression|what|greater|joy|to me|made|the|Easter|in the|little church|the|first|time|after|I had|heard|already|and|seen|and|learned|all|the|previous ones And I still remember what a different impression, what greater joy Easter gave me in the little church, the first time, after I had heard, seen, and learned everything that came before. Μπορώ να πω πως αυτό ήταν το πρώτο μου Πάσχα. I can|to||that|this|was|the|first|my|Easter I can say that this was my first Easter.

Γιατί όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα την είχα περάσει με το πένθος, με τη λύπη των Παθών. Why|all|the|Great|Week|it|I had|spent|with|the|mourning|with|the|sadness|of the|Passion Because I had spent the whole Holy Week in mourning, with the sorrow of the Passion. Είχα παρακολουθήσει το Χριστό στο μαρτύριό του, στην αγωνία του, στο θάνατό του· είχ' ακούσει και τη Διαθήκη του, είχα παρακαθίσει και στο Μυστικό Δείπνο, είχ' ακολουθήσει και την εκφορά του, κλαίγοντας μαζί με τη Θλιμμένη Μητέρα, που κι αυτή ακολουθούσε ζωγραφιστή σε μια μεγάλη εικόνα σαν αληθινή: ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον… Γι' αυτό το Χριστός Ανέστη μου έκαμε ύστερα τόση χαρά, τόση αγαλλίαση· γι' αυτό μου φάνηκε σα μιαν υπέρτατη ικανοποίηση, σα μια νίκη, σαν ένας θρίαμβος. I had|followed|the|Christ|in|his martyrdom|him|in|his agony|him|in|his death|him|I had|heard|and|the|Testament|him|I had|reclined|and|in|Secret|Supper|I had|followed|and|the|burial|him|weeping|together|with|the|Sorrowful|Mother|who|also||followed|painted|in|a|large|icon|like|real|oh|sweet|my|spring|sweetest|my|child|For|that|the|Christ|is Risen|to me|made|later|so much|joy|so much|gladness|for|that|to me|seemed|like|a|supreme|satisfaction|like|a|victory|like|a|triumph I had followed Christ in his martyrdom, in his agony, in his death; I had also heard his Testament, I had partaken in the Last Supper, I had followed his burial, weeping along with the Sorrowful Mother, who also followed, painted in a large icon as if she were real: oh my sweet spring, my sweetest child... That is why 'Christ is Risen' brought me so much joy, so much delight; that is why it seemed to me like a supreme satisfaction, like a victory, like a triumph. Εκείνος που φόρεσε για εμπαιγμό ψεύτικη πορφύρα. He|who|wore|for|mockery|fake|purple robe He who wore a false purple robe in mockery. Εκείνος που ποτίσθηκε χολή και ξίδι, και μαστιγώθηκε, και καρφώθηκε σε ξύλο, και πέθανε μαρτυρικά, σαν άνθρωπος, έβγαινε ζωντανός από τον τάφο κι ανέβαινε στον ουρανό σα Θεός! He|who|was given to drink|gall|and|vinegar|and|was whipped|and|was nailed|to|wood|and|died|martyr-like|like|man|would come out|alive|from|the|tomb|and|would ascend|to the|heaven|as|God He who was given gall and vinegar to drink, and was whipped, and nailed to wood, and died a martyr's death, like a man, rose alive from the grave and ascended to heaven like a God!

Έτσι έπρεπε να είναι. Thus|it had to|to|be It had to be this way. Για να μου δώση τόση χαρά η Ανάσταση, έπρεπε να προηγηθεί το Πάθος· για να μου κάμη τόση εντύπωση το Πάσχα, έπρεπε να γνωρίσω τη Μεγάλη Εβδομάδα. For|to|me|give|such|joy|the|Resurrection|had to|to|precede|the|Passion|for|to|me|make|such|impression|the|Easter|had to|to|know|the|Great|Week In order for the Resurrection to bring me such joy, the Passion had to precede it; in order for Easter to impress me so much, I had to know Holy Week. Μαθαίνοντας όσα έμαθα εκείνον το χρόνο, μάθαινα τη ζωή, που ώς τότε ήμουν πολύ μικρός για να την ξέρω, αφού οι γονείς που με φρόντιζαν και μ' οδηγούσαν, δεν με πήγαιναν παρά στις χαρούμενες κυριακάτικες λειτουργίες και με προφύλαγαν απ' τα λυπητερά, που δεν ήταν ακόμα για μένα. Learning|all that|I learned|that|the|year|I was learning|the|life|which|until|then|I was|very|small|to|to|the|know|since|the|parents|who|me|took care of|and|me|guided|not|me|took|only|to the|joyful|Sunday|services|and|me|protected|from|the|sad|which|not|were|yet|for|me By learning what I learned that year, I was learning about life, which until then I was too young to know, since the parents who cared for me and guided me only took me to the joyful Sunday services and protected me from the sorrowful, which was not yet for me. Έτσι και στη ζωή: Τη χαρά, την αληθινή χαρά, την κατακτούμε ύστερ' από αγώνα και αγωνία, ύστερ' από κόπο και λύπη. So|and|in|life|The|joy|the|true|joy|the|we conquer|after|from|struggle|and|anxiety|after|from|effort|and|sorrow Thus it is in life: True joy, real joy, is conquered after struggle and anxiety, after effort and sorrow. Πριν από κάθε μας Πάσχα, πρέπει να περάσουμε μια Μεγάλη Εβδομάδα. Before|from|each|our|Easter|we must|to|pass|a|Great|Week Before every Easter, we must go through a Holy Week.

Ω, αυτό το ξέρετε και σεις από τώρα. Oh|this|the|you know|and|you|from|now Oh, you know this already. Μήπως την εβδομάδα των διαγωνισμών του σχολείου, που προηγείται από τη νίκη και τη χαρά του άριστα, δεν την ονομάζετε… Μεγάλη Εβδομάδα; Γελάτε, ε;… Και του χρόνου! Perhaps|the|week|of the|exams|of the|school|that|precedes|from|the|victory|and|the|joy|of the|excellence|not|the|you call|Great|Week|You laugh|right|And|of the|year Maybe the week of the school competitions, which precedes the victory and joy of excellence, you don't call it... Holy Week? You laugh, right?... And next year!

Σας ασπάζομαι you|I kiss I embrace you.

ΦΑIΔΩN Phaedon PHAIDON

[πηγή: Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, Μέρος Τρίτο, Oργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα 1975, σ. source|Anthology|for|the|children|of|Primary School|Part|Three|Organization|Publishing|Educational|Books|Athens|page [source: Anthology for Primary School Children, Part Three, Organization for the Publication of Educational Books, Athens 1975, p. 227-230] 227-230]

SENT_CWT:AFkKFwvL=7.26 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=2.84 en:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=53 err=0.00%) translation(all=42 err=0.00%) cwt(all=877 err=3.99%)