×

Ми використовуємо файли cookie, щоб зробити LingQ кращим. Відвідавши сайт, Ви погоджуєтесь з нашими правилами обробки файлів «cookie».


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 4. Η ιστορία του Φαλακρού Άντρα (2)

4. Η ιστορία του Φαλακρού Άντρα (2)

«Εκείνη την στιγμή μια τρομαχτική αλλαγή επήλθε στην έκφραση του, τα μάτια του κοιτούσαν αγριεμένα, το σαγόνι του είχε κρεμάσει, και φώναξε με μια φωνή που ποτέ δε θα ξεχάσω, ‘Κρατήστε τον έξω! Για όνομα του Θεού κρατήστε τον έξω! ' Κι οι δυο μας κοιτάξαμε από την άλλη μεριά προς το παράθυρο πίσω μας εκεί που ήταν καρφωμένο το βλέμμα του. Ένα πρόσωπο μας κοιτούσε μέσα από το σκοτάδι. Βλέπαμε τη γυαλάδα της μύτης που ήταν πιεσμένη πάνω στο γυαλί. Επρόκειτο για ένα γενειοφόρο, δασύτριχο πρόσωπο, με αγριωπά σκληρά μάτια και μια έκφραση έντονης μοχθηρίας. Ο αδελφός μου κι εγώ ορμήσαμε προς το παράθυρο, όμως ο άντρας είχε χαθεί. Όταν επιστρέψαμε στον πατέρα μου το είχε γείρει κι ο παλμός του είχε σταματήσει να χτυπά.

«Ψάξαμε τον κήπο εκείνο το βράδυ όμως δεν βρήκαμε ίχνος του εισβολέα εκτός του ότι μόλις κάτω από το παράθυρο μια μοναδική πατημασιά ήταν ορατή μέσα στο παρτέρι. Μα εκτός από κείνο το μοναδικό ίχνος, θα μπορούσαμε να σκεφθούμε πως η φαντασία μας είχε επικαλεσθεί εκείνο το άγριο, λυσσαλέο πρόσωπο. Σύντομα, εντούτοις, βρήκαμε μια άλλη σημαντικότερη απόδειξη πως υπήρχαν μυστικές δυνάμεις επί το έργο ολόγυρα μας. Το παράθυρο του δωματίου του πατέρα μου βρέθηκε ανοικτό το πρωί, τα ντουλάπια του και τα κουτιά του είχαν αναστατωθεί, και πάνω στο στήθος του βρισκόταν στερεωμένο ένα σκισμένο κομμάτι χαρτί με τις λέξεις ‘Το σημάδι των τεσσάρων' γραμμένο πάνω του. Τι σήμαινε η φράση ή ποιος ήταν ο άγνωστος επισκέπτης μας, δεν μάθαμε ποτέ. Από όσο είμαστε σε θέση να κρίνουμε, κανένα από τα προσωπικά αντικείμενα του πατέρα μας δεν κλάπηκε στην πραγματικότητα, μολονότι τα πάντα είχαν ανακατευτεί. Ο αδελφός μου κι εγώ φυσικά συσχετίσαμε το περίεργο γεγονός με το φόβο που στοίχειωνε τον πατέρα μου κατά τη διάρκεια της ζωής του, όμως αποτελεί ακόμη ένα απόλυτο μυστήριο για μας.»

O ανθρωπάκος σταμάτησε για να ξανανάψει τον ναργιλέ του και κάπνισε συλλογισμένα για μερικές στιγμές. Καθόμασταν όλοι μας αφοσιωμένοι, ακούγοντας την μοναδική του αφήγηση. Στη σύντομη αναφορά του θανάτου του πατέρα της η Δεσποινίδα Μόρσταν είχε γίνει κάτωχρη, και προς στιγμής φοβήθηκα πως επρόκειτο να λιποθυμήσει. Συνήρθε, ωστόσο, πίνοντας ένα ποτήρι νερό το οποίο της γέμισα διακριτικά από μια Βενετσιάνικη κανάτα πάνω σε ένα τραπεζάκι. Ο Σέρλοκ Χολμς έγειρε πίσω στην καρέκλα του έχοντας μια αφηρημένη έκφραση και με τα βλέφαρα του χαμηλωμένα πάνω από τα λαμπερά μάτια του. Καθώς τον κοίταξα, δεν μπόρεσα να μη σκεφθώ το πώς την ίδια εκείνη ημέρα είχε παραπονεθεί με πικρία για την κοινοτοπία της ζωής. Εδώ τουλάχιστον υπήρχε ένα πρόβλημα το οποίο θα έθετε σε δοκιμασία την κρίση του στο έπακρο. Ο Κος Θαντέους Σόλτο έριξε από μια ματιά σε όλους μας με μια εμφανή περηφάνια στο αποτέλεσμα το οποίο η ιστορία του είχε επιφέρει και κατόπιν συνέχισε ανάμεσα σε ρουφηξιές από την υπερτροφική πίπα του.

«Ο αδελφός μου και εγώ», είπε, «ήμασταν, όπως ίσως θα φαντάζεστε, αρκετά συγκλονισμένοι όσον αφορά τον θησαυρό περί του οποίου είχε μιλήσει ο πατέρας μας. Για εβδομάδες και μήνες σκαλίζαμε και ψάχναμε σε κάθε κομμάτι του κήπου δίχως να ανακαλύψουμε την τοποθεσία του. Ήταν εξωφρενικό να ξέρουμε πως η κρυψώνα του βρισκόταν στα χείλη του τη στιγμή του θανάτου του. Ήμασταν σε θέση να κρίνουμε το μεγαλείο του αγνοούμενου πλούτου από την τιάρα την οποία είχε κρατήσει. Σχετικά με αυτήν την τιάρα ο αδελφός μου Μπαρθόλομιου κι εγώ ελάχιστα συζητήσαμε. Οι πέρλες ήταν εμφανώς μεγάλης αξίας, και ήταν ενάντιος στο να τις αποχωρισθεί, γιατί, μεταξύ φίλων, ο αδελφός είχε κι ο ίδιος την προδιάθεση προς το ελάττωμα του πατέρα. Θεωρούσε, επίσης, πως αν αποχωριζόμασταν την τιάρα ίσως να γινόταν έναυσμα κουτσομπολιών και εντέλει να μας προκαλούσε προβλήματα. Το μόνο που μπόρεσα να τον πείσω να κάνω ήταν να μου επιτρέψει να ψάξω την διεύθυνση της Δεσποινίδας Μόρσταν και να της στέλνω μια αποσπασμένη πέρλα σε σταθερά διαστήματα έτσι ώστε τουλάχιστον να μην ένοιωθε ποτέ στερημένη.»

«Μια ευγενική σκέψη», είπε η σύντροφος μας σοβαρά, «εξαιρετική καλοσύνη εκ μέρους σας.»

Ο ανθρωπάκος κούνησε το χέρι του αποδοκιμαστικά.

«Ήμασταν οι κηδεμόνες σας», είπε, «έτσι εξέλαβα το θέμα, μολονότι ο Αδελφός Μπαρθόλομιου αδυνατούσε να το δει ούτε από αυτήν την άποψη. Είχαμε αρκετά χρήματα από μόνοι μας. Δεν επιθυμούσα περισσότερα. Επιπλέον, θα ήταν υπερβολικά κακόγουστο να συμπεριφερθώ σε μια νεαρή κοπέλα με έναν τόσο ποταπό τρόπο. ‘Le mauvais goût mène au crime. ' Οι Γάλλοι έχουν έναν πολύ καλό τρόπο να θέτουν αυτά τα ζητήματα. Η διάφορά γνώμης επί του ζητήματος έφτασε σε σημείο που σκέφτηκα πως ήταν καλύτερο να ετοιμάσω ένα προσωπικό χώρο, έτσι εγκατέλειψα την Οικία Ποντιτσέρι, παίρνοντας τον γέρο khitmigar και τον Γουίλιαμς μαζί μου. Χθές, εντούτοις, έμαθα πως ένα γεγονός εξαιρετικής σημασίας συνέβη. Ο θησαυρός ανακαλύφθηκε. Στην στιγμή επικοινώνησα με τη Δεσποινίδα Μόρσταν, και το μόνο που μας απομένει είναι να πάμε στο Νόργουντ και να απαιτήσουμε το μερίδιο μας. Εξήγησα τις απόψεις σου το περασμένο βράδυ στον Αδελφό Μπαρθόλομιου, έτσι ώστε να είμαστε αναμενόμενοι, αν κι όχι ευπρόσδεκτοι, επισκέπτες.»

Ο Κος Θαντέους Σόλτο σιώπησε και κάθισε νευρικά πάνω στον πολυτελή καναπέ του. Όλοι μας παραμείναμε σιωπηλοί, με τις σκέψεις μας στραμμένες στην καινούργια τροπή την οποία είχε λάβει η μυστηριώδη υπόθεση μας. Ο Χολμς ήταν ο πρώτος που τινάχτηκε όρθιος.

«Τα πήγατε πολύ καλά, κύριε, από την αρχή ως το τέλος», είπε. «Υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να σας προσφέρουμε ένα μικρό αντάλλαγμα ρίχνοντας λίγο φως επί των όσων σας είναι ακόμη ανεξιχνίαστα. Όμως, όπως σχολίασε μόλις τώρα η Δεσποινίδα Μόρσταν, είναι αργά, και καλύτερα να επιληφθούμε της κατάστασης δίχως χρονοτριβές.»

Ο νέος μας γνώριμος πολύ αποφασιστικά τύλιξε τον σωλήνα του ναργιλέ του κι έβγαλε πίσω από ένα παραπέτασμα ένα εξαιρετικά μακρύ γεμάτο σιρίτια πανωφόρι με γούνινο γιακά και μανικέτια. Το κούμπωσε ερμητικά παρά την εξαιρετική πνιγηρότητα της βραδιάς κι ολοκλήρωσε την περιβολή του βάζοντας ένα κασκέτο από γούνα λαγού με επικαλύμματα που κάλυπταν τα αυτιά, έτσι ώστε δεν φαινόταν τίποτα άλλο από εκείνον παρά μόνο το ευμετάβλητο και σουβλερό του πρόσωπο.

«Η υγεία μου είναι κάπως ευαίσθητη», σχολίασε καθώς μας οδηγούσε μέσα από τον διάδρομο. «Είμαι αναγκασμένος να γίνομαι αρρωστομανής.»

Η άμαξα μας περίμενε απέξω, και το πρόγραμμα μας ήταν προφανώς κανονισμένο εκ των προτέρων, γιατί ο οδηγός μας ξεκίνησε αμέσως με γοργό ρυθμό. Ο Θαντέους Σόλτο μιλούσε αδιάκοπα με φωνή που υψωνόταν πάνω από το κροτάλισμα των τροχών.

«Ο Μπαρθόλομιου είναι έξυπνος τύπος», είπε. «Πως νομίζετε ότι ανακάλυψε που βρισκόταν ο θησαυρός; Είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως βρισκόταν κάπου εντός, έτσι έψαξε σπιθαμή προς σπιθαμή το σπίτι κι έκανε μετρήσεις παντού ώστε ούτε εκατοστό να μη μείνει ανεξερεύνητο. Μεταξύ άλλων, ανακάλυψε πως το ύψος του κτιρίου ήταν είκοσι τέσσερα μέτρα, αλλά προσθέτοντας τα επιμέρους ύψη των δωματίων κι υπολογίζοντας το χώρο ανάμεσα τους, το οποίο εξακρίβωσε με διατρήσεις, δεν έφτανε σε σύνολο περισσότερο από είκοσι-τρία. Υπήρχε ένα μέτρο το οποίο δεν μπορούσε να εξηγηθεί. Θα μπορούσε να βρίσκεται μόνο στην κορυφή του κτιρίου. Άνοιξε μια τρύπα, επομένως, στα δοκάρια και τον σοβά της οροφής του ψηλότερου δωματίου, κι εκεί, όντως, εντόπισε μια μικρή σοφίτα, η οποία είχε σφραγισθεί κι ήταν άγνωστη η ύπαρξη της σε όλους. Στο κέντρο της βρισκόταν το κουτί του θησαυρού το οποίο αναπαυόταν πάνω σε δυο δοκούς. Το κατέβασε μέσα από την τρύπα, κι εκεί βρίσκεται. Υπολογίζει πως η αξία των πετραδιών δεν είναι μικρότερη από μισό εκατομμύριο στερλίνες.»

Στην αναφορά αυτού του γιγαντιαίου ποσού κοιταχτήκαμε μεταξύ μας με διάπλατα ανοικτά μάτια. Η Δεσποινίδα Μόρσταν, αν κατορθώναμε να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα της, θα γινόταν από μια φτωχή κουβερνάντα η πλουσιότερη κληρονόμος της Αγγλίας. Κάθε αφοσιωμένος φίλος θα χαιρόταν σε τέτοια νέα, ωστόσο ντρέπομαι που το λέω, αλλά η απληστία κατέλαβε την ψυχή μου κι η καρδιά βάρυνε σαν μολύβι μέσα μου. Τραύλισα μερικές κομπιαστά λόγια συγχαρητηρίων κι έπειτα απέμεινα απογοητευμένος, με το κεφάλι μου πεσμένο, κωφός στο κελάρυσμα του νέου μας γνώριμου. Ήταν σαφώς ένας πιστοποιημένος υποχόνδριος, και σαν μέσα από όνειρο είχα επίγνωση πως αράδιαζε μια αδιάκοπη ροή συμπτωμάτων, κι εκλιπαρούσε να μάθει σχετικά με τη σύσταση και τη δράση αναρίθμητων κομπογιαννίτικων γιατροσοφιών, μερικά από τα οποία κουβαλούσε μαζί του σε δερμάτινη θήκη στην τσέπη του. Ευελπιστώ να μη θυμάται καμία από τις απαντήσεις που του έδωσα εκείνο το βράδυ. Ο Χολμς δηλώνει πως πήρε το αυτί του να του συνιστώ την προσοχή ενάντια στο μεγάλο κίνδυνο του να πάρει περισσότερες από δυο σταγόνες καστορέλαιο, ενώ συνέστησα στρυχνίνη σε μεγάλες δόσεις ως ηρεμιστικό. Όπως και να έχει, ανακουφίστηκα όταν η άμαξα μας σταμάτησε με ένα τράνταγμα κι ο αμαξάς πήδηξε κάτω για να ανοίξει την πόρτα.

«Από εδώ, Δεσποινίδα Μόρσταν, η Οικία Ποντιτσέρι», είπε ο Κος Θαντέους Σόλτο καθώς την βοηθούσε να κατέβει.

4. Η ιστορία του Φαλακρού Άντρα (2)

«Εκείνη την στιγμή μια τρομαχτική αλλαγή επήλθε στην έκφραση του, τα μάτια του κοιτούσαν αγριεμένα, το σαγόνι του είχε κρεμάσει, και φώναξε με μια φωνή που ποτέ δε θα ξεχάσω, ‘Κρατήστε τον έξω! "At that moment a frightening change occurred in his expression; his eyes were staring fiercely, his jaw was drooping, and he shouted in a voice I will never forget, 'Hold him out!' Για όνομα του Θεού κρατήστε τον έξω! For God's sake keep him out! ' Κι οι δυο μας κοιτάξαμε από την άλλη μεριά προς το παράθυρο πίσω μας εκεί που ήταν καρφωμένο το βλέμμα του. We both looked away to the window behind us where his gaze was fixed. Ένα πρόσωπο μας κοιτούσε μέσα από το σκοτάδι. A face was staring at us through the darkness. Βλέπαμε τη γυαλάδα της μύτης που ήταν πιεσμένη πάνω στο γυαλί. We could see the sheen of the nose that was pressed against the glass. Επρόκειτο για ένα γενειοφόρο, δασύτριχο πρόσωπο, με αγριωπά σκληρά μάτια και μια έκφραση έντονης μοχθηρίας. It was a bearded, shaggy face, with wild hard eyes and an expression of intense malice. Ο αδελφός μου κι εγώ ορμήσαμε προς το παράθυρο, όμως ο άντρας είχε χαθεί. My brother and I rushed to the window, but the man was gone. Όταν επιστρέψαμε στον πατέρα μου το είχε γείρει κι ο παλμός του είχε σταματήσει να χτυπά. When we got back to my father he had tilted it and his pulse had stopped beating.

«Ψάξαμε τον κήπο εκείνο το βράδυ όμως δεν βρήκαμε ίχνος του εισβολέα εκτός του ότι μόλις κάτω από το παράθυρο μια μοναδική πατημασιά ήταν ορατή μέσα στο παρτέρι. "We searched the garden that night but found no trace of the invader except that just below the window a single footprint was visible in the flowerbed. Μα εκτός από κείνο το μοναδικό ίχνος, θα μπορούσαμε να σκεφθούμε πως η φαντασία μας είχε επικαλεσθεί εκείνο το άγριο, λυσσαλέο πρόσωπο. But apart from that single trace, we might think that our imaginations had appealed to that wild, furious face. Σύντομα, εντούτοις, βρήκαμε μια άλλη σημαντικότερη απόδειξη πως υπήρχαν μυστικές δυνάμεις επί το έργο ολόγυρα μας. Soon, however, we found another, more important proof that there were secret forces at work all around us. Το παράθυρο του δωματίου του πατέρα μου βρέθηκε ανοικτό το πρωί, τα ντουλάπια του και τα κουτιά του είχαν αναστατωθεί, και πάνω στο στήθος του βρισκόταν στερεωμένο ένα σκισμένο κομμάτι χαρτί με τις λέξεις ‘Το σημάδι των τεσσάρων' γραμμένο πάνω του. The window of my father's room was found open in the morning, his cupboards and boxes had been disturbed, and upon his breast was fastened a torn piece of paper with the words 'The Sign of Four' written upon it. Τι σήμαινε η φράση ή ποιος ήταν ο άγνωστος επισκέπτης μας, δεν μάθαμε ποτέ. What the phrase meant, or who our unknown visitor was, we never learned. Από όσο είμαστε σε θέση να κρίνουμε, κανένα από τα προσωπικά αντικείμενα του πατέρα μας δεν κλάπηκε στην πραγματικότητα, μολονότι τα πάντα είχαν ανακατευτεί. As far as we can tell, none of our father's personal effects were actually stolen, although everything was mixed up. Ο αδελφός μου κι εγώ φυσικά συσχετίσαμε το περίεργο γεγονός με το φόβο που στοίχειωνε τον πατέρα μου κατά τη διάρκεια της ζωής του, όμως αποτελεί ακόμη ένα απόλυτο μυστήριο για μας.» "My brother and I, of course, associated the strange event with the fear that haunted my father during his lifetime, but it is still an absolute mystery to us."

O ανθρωπάκος σταμάτησε για να ξανανάψει τον ναργιλέ του και κάπνισε συλλογισμένα για μερικές στιγμές. The little man stopped to relight his hookah and smoked thoughtfully for a few moments. Καθόμασταν όλοι μας αφοσιωμένοι, ακούγοντας την μοναδική του αφήγηση. We all sat engrossed, listening to his unique narration. Στη σύντομη αναφορά του θανάτου του πατέρα της η Δεσποινίδα Μόρσταν είχε γίνει κάτωχρη, και προς στιγμής φοβήθηκα πως επρόκειτο να λιποθυμήσει. At the brief mention of her father's death, Miss Morstan had turned pale, and for a moment I was afraid she would faint. Συνήρθε, ωστόσο, πίνοντας ένα ποτήρι νερό το οποίο της γέμισα διακριτικά από μια Βενετσιάνικη κανάτα πάνω σε ένα τραπεζάκι. She recovered, however, by drinking a glass of water which I discreetly filled for her from a Venetian jug on a small table. Ο Σέρλοκ Χολμς έγειρε πίσω στην καρέκλα του έχοντας μια αφηρημένη έκφραση και με τα βλέφαρα του χαμηλωμένα πάνω από τα λαμπερά μάτια του. Sherlock Holmes leaned back in his chair with an abstracted expression and his lids lowered over his bright eyes. Καθώς τον κοίταξα, δεν μπόρεσα να μη σκεφθώ το πώς την ίδια εκείνη ημέρα είχε παραπονεθεί με πικρία για την κοινοτοπία της ζωής. As I looked at him, I could not help but think of how that very day he had complained bitterly of the banality of life. Εδώ τουλάχιστον υπήρχε ένα πρόβλημα το οποίο θα έθετε σε δοκιμασία την κρίση του στο έπακρο. Here at least was a problem which would test his judgment to the utmost. Ο Κος Θαντέους Σόλτο έριξε από μια ματιά σε όλους μας με μια εμφανή περηφάνια στο αποτέλεσμα το οποίο η ιστορία του είχε επιφέρει και κατόπιν συνέχισε ανάμεσα σε ρουφηξιές από την υπερτροφική πίπα του.

«Ο αδελφός μου και εγώ», είπε, «ήμασταν, όπως ίσως θα φαντάζεστε, αρκετά συγκλονισμένοι όσον αφορά τον θησαυρό περί του οποίου είχε μιλήσει ο πατέρας μας. “My brother and I,” he said, “were, as you may imagine, quite shocked as to the treasure of which our father had spoken. Για εβδομάδες και μήνες σκαλίζαμε και ψάχναμε σε κάθε κομμάτι του κήπου δίχως να ανακαλύψουμε την τοποθεσία του. For weeks and months we dug and searched every part of the garden without discovering its location. Ήταν εξωφρενικό να ξέρουμε πως η κρυψώνα του βρισκόταν στα χείλη του τη στιγμή του θανάτου του. It was outrageous to know that his hiding place was on his lips at the time of his death. Ήμασταν σε θέση να κρίνουμε το μεγαλείο του αγνοούμενου πλούτου από την τιάρα την οποία είχε κρατήσει. We were able to judge the greatness of the missing wealth from the tiara he had kept. Σχετικά με αυτήν την τιάρα ο αδελφός μου Μπαρθόλομιου κι εγώ ελάχιστα συζητήσαμε. About this tiara my brother Bartholomew and I had little discussion. Οι πέρλες ήταν εμφανώς μεγάλης αξίας, και ήταν ενάντιος στο να τις αποχωρισθεί, γιατί, μεταξύ φίλων, ο αδελφός είχε κι ο ίδιος την προδιάθεση προς το ελάττωμα του πατέρα. The pearls were obviously of great value, and he was against parting with them, because, among friends, the brother himself had a predisposition to his father's fault. Θεωρούσε, επίσης, πως αν αποχωριζόμασταν την τιάρα ίσως να γινόταν έναυσμα κουτσομπολιών και εντέλει να μας προκαλούσε προβλήματα. He also thought that if we parted with the tiara, it might become a source of gossip and eventually cause us problems. Το μόνο που μπόρεσα να τον πείσω να κάνω ήταν να μου επιτρέψει να ψάξω την διεύθυνση της Δεσποινίδας Μόρσταν και να της στέλνω μια αποσπασμένη πέρλα σε σταθερά διαστήματα έτσι ώστε τουλάχιστον να μην ένοιωθε ποτέ στερημένη.» All I could get him to do was to allow me to look up Miss Morstan's address and send her a detached pearl at regular intervals so that at least she would never feel deprived.”

«Μια ευγενική σκέψη», είπε η σύντροφος μας σοβαρά, «εξαιρετική καλοσύνη εκ μέρους σας.» "A polite thought," said our companion seriously; "extraordinary kindness on your part."

Ο ανθρωπάκος κούνησε το χέρι του αποδοκιμαστικά. The man shook his hand disapprovingly.

«Ήμασταν οι κηδεμόνες σας», είπε, «έτσι εξέλαβα το θέμα, μολονότι ο Αδελφός Μπαρθόλομιου αδυνατούσε να το δει ούτε από αυτήν την άποψη. "We were your guardians," he said. Είχαμε αρκετά χρήματα από μόνοι μας. We had enough money on our own. Δεν επιθυμούσα περισσότερα. I did not want more. Επιπλέον, θα ήταν υπερβολικά κακόγουστο να συμπεριφερθώ σε μια νεαρή κοπέλα με έναν τόσο ποταπό τρόπο. Besides, it would be extremely bad taste to treat a young lady in such a despicable manner. ‘Le mauvais goût mène au crime. Le mauvais goût mène au crime. ' Οι Γάλλοι έχουν έναν πολύ καλό τρόπο να θέτουν αυτά τα ζητήματα. ' The French have a very good way of asking these questions. Η διάφορά γνώμης επί του ζητήματος έφτασε σε σημείο που σκέφτηκα πως ήταν καλύτερο να ετοιμάσω ένα προσωπικό χώρο, έτσι εγκατέλειψα την Οικία Ποντιτσέρι, παίρνοντας τον γέρο khitmigar και τον Γουίλιαμς μαζί μου. The disagreement on the issue got to the point where I thought it would be best to set up a personal space; so I left the Podicherry House, taking old khitmigar and Williams with me. Χθές, εντούτοις, έμαθα πως ένα γεγονός εξαιρετικής σημασίας συνέβη. Yesterday, however, I learned that an event of extraordinary importance had occurred. Ο θησαυρός ανακαλύφθηκε. The treasure was discovered. Στην στιγμή επικοινώνησα με τη Δεσποινίδα Μόρσταν, και το μόνο που μας απομένει είναι να πάμε στο Νόργουντ και να απαιτήσουμε το μερίδιο μας. At the moment I contacted Miss Morstan, and all we have left is to go to Norwood and claim our share. Εξήγησα τις απόψεις σου το περασμένο βράδυ στον Αδελφό Μπαρθόλομιου, έτσι ώστε να είμαστε αναμενόμενοι, αν κι όχι ευπρόσδεκτοι, επισκέπτες.» "I explained your views last night to Brother Bartholomew, so that we can be expected, though not welcome, visitors."

Ο Κος Θαντέους Σόλτο σιώπησε και κάθισε νευρικά πάνω στον πολυτελή καναπέ του. Mr. Thaddeus Solto fell silent and sat nervously on his luxurious sofa. Όλοι μας παραμείναμε σιωπηλοί, με τις σκέψεις μας στραμμένες στην καινούργια τροπή την οποία είχε λάβει η μυστηριώδη υπόθεση μας. We all remained silent, our thoughts focused on the new twist that our mysterious affair had taken. Ο Χολμς ήταν ο πρώτος που τινάχτηκε όρθιος. Holmes was the first to jolt to his feet.

«Τα πήγατε πολύ καλά, κύριε, από την αρχή ως το τέλος», είπε. "You did very well, sir, from start to finish," he said. «Υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να σας προσφέρουμε ένα μικρό αντάλλαγμα ρίχνοντας λίγο φως επί των όσων σας είναι ακόμη ανεξιχνίαστα. "There is a chance that we can offer you a small consideration by shedding some light on what is still unexplored. Όμως, όπως σχολίασε μόλις τώρα η Δεσποινίδα Μόρσταν, είναι αργά, και καλύτερα να επιληφθούμε της κατάστασης δίχως χρονοτριβές.» But, as Miss Morstan has just commented, it is too late, and it is better to deal with the situation without delay. "

Ο νέος μας γνώριμος πολύ αποφασιστικά τύλιξε τον σωλήνα του ναργιλέ του κι έβγαλε πίσω από ένα παραπέτασμα ένα εξαιρετικά μακρύ γεμάτο σιρίτια πανωφόρι με γούνινο γιακά και μανικέτια. Our new acquaintance very resolutely rolled up his hookah pipe, and produced from behind a curtain an extremely long, frayed overcoat with a fur collar and cuffs. Το κούμπωσε ερμητικά παρά την εξαιρετική πνιγηρότητα της βραδιάς κι ολοκλήρωσε την περιβολή του βάζοντας ένα κασκέτο από γούνα λαγού με επικαλύμματα που κάλυπταν τα αυτιά, έτσι ώστε δεν φαινόταν τίποτα άλλο από εκείνον παρά μόνο το ευμετάβλητο και σουβλερό του πρόσωπο. He buttoned it up tight in spite of the extreme sultriness of the evening, and completed his garb by putting on a cap of hare's fur with flaps covering the ears, so that nothing of him was visible but his changeable and spiky face.

«Η υγεία μου είναι κάπως ευαίσθητη», σχολίασε καθώς μας οδηγούσε μέσα από τον διάδρομο. “My health is kind of delicate,” he commented as he led us down the hall. «Είμαι αναγκασμένος να γίνομαι αρρωστομανής.» "I'm forced to get sick."

Η άμαξα μας περίμενε απέξω, και το πρόγραμμα μας ήταν προφανώς κανονισμένο εκ των προτέρων, γιατί ο οδηγός μας ξεκίνησε αμέσως με γοργό ρυθμό. The carriage awaited us outside, and our program was evidently arranged in advance, for our driver immediately set off at a brisk pace. Ο Θαντέους Σόλτο μιλούσε αδιάκοπα με φωνή που υψωνόταν πάνω από το κροτάλισμα των τροχών. Thaddeus Solto spoke incessantly in a voice that rose above the rattling of the wheels.

«Ο Μπαρθόλομιου είναι έξυπνος τύπος», είπε. "Bartholomew is a smart guy," he said. «Πως νομίζετε ότι ανακάλυψε που βρισκόταν ο θησαυρός; Είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως βρισκόταν κάπου εντός, έτσι έψαξε σπιθαμή προς σπιθαμή το σπίτι κι έκανε μετρήσεις παντού ώστε ούτε εκατοστό να μη μείνει ανεξερεύνητο. “How do you think he found out where the treasure was? He had come to the conclusion that he was somewhere inside, so he searched the house from inch to inch and took measurements everywhere so that not an inch was left unexplored. Μεταξύ άλλων, ανακάλυψε πως το ύψος του κτιρίου ήταν είκοσι τέσσερα μέτρα, αλλά προσθέτοντας τα επιμέρους ύψη των δωματίων κι υπολογίζοντας το χώρο ανάμεσα τους, το οποίο εξακρίβωσε με διατρήσεις, δεν έφτανε σε σύνολο περισσότερο από είκοσι-τρία. Among other things, he discovered that the height of the building was twenty-four meters, but adding the individual heights of the rooms and calculating the space between them, which he verified with perforations, did not reach a total of more than twenty-three. Υπήρχε ένα μέτρο το οποίο δεν μπορούσε να εξηγηθεί. There was a measure that could not be explained. Θα μπορούσε να βρίσκεται μόνο στην κορυφή του κτιρίου. It could only be at the top of the building. Άνοιξε μια τρύπα, επομένως, στα δοκάρια και τον σοβά της οροφής του ψηλότερου δωματίου, κι εκεί, όντως, εντόπισε μια μικρή σοφίτα, η οποία είχε σφραγισθεί κι ήταν άγνωστη η ύπαρξη της σε όλους. He made a hole, therefore, in the rafters and plaster of the ceiling of the highest room, and there, indeed, he discovered a small attic, which had been sealed up, and its existence was unknown to all. Στο κέντρο της βρισκόταν το κουτί του θησαυρού το οποίο αναπαυόταν πάνω σε δυο δοκούς. In its center was the treasure box resting on two beams. Το κατέβασε μέσα από την τρύπα, κι εκεί βρίσκεται. He lowered it through the hole, and there it is. Υπολογίζει πως η αξία των πετραδιών δεν είναι μικρότερη από μισό εκατομμύριο στερλίνες.» He estimates that the value of the gems is not less than half a million pounds. "

Στην αναφορά αυτού του γιγαντιαίου ποσού κοιταχτήκαμε μεταξύ μας με διάπλατα ανοικτά μάτια. At the mention of this gigantic sum we looked at each other with wide eyes. Η Δεσποινίδα Μόρσταν, αν κατορθώναμε να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα της, θα γινόταν από μια φτωχή κουβερνάντα η πλουσιότερη κληρονόμος της Αγγλίας. Miss Morstan, if we could secure her rights, would go from a poor governess to the richest heiress in England. Κάθε αφοσιωμένος φίλος θα χαιρόταν σε τέτοια νέα, ωστόσο ντρέπομαι που το λέω, αλλά η απληστία κατέλαβε την ψυχή μου κι η καρδιά βάρυνε σαν μολύβι μέσα μου. Every devoted friend would rejoice at such news, yet I am ashamed to say it, but greed seized my soul and my heart weighed like a pencil within me. Τραύλισα μερικές κομπιαστά λόγια συγχαρητηρίων κι έπειτα απέμεινα απογοητευμένος, με το κεφάλι μου πεσμένο, κωφός στο κελάρυσμα του νέου μας γνώριμου. I stammered a few elegant words of congratulations and then stood dejected, my head down, deaf to the purr of our new acquaintance. Ήταν σαφώς ένας πιστοποιημένος υποχόνδριος, και σαν μέσα από όνειρο είχα επίγνωση πως αράδιαζε μια αδιάκοπη ροή συμπτωμάτων, κι εκλιπαρούσε να μάθει σχετικά με τη σύσταση και τη δράση αναρίθμητων κομπογιαννίτικων γιατροσοφιών, μερικά από τα οποία κουβαλούσε μαζί του σε δερμάτινη θήκη στην τσέπη του. He was clearly a certified hypochondriac, and as if in a dream I was aware that he was giving off an incessant stream of symptoms, and begging to be informed of the composition and action of innumerable Compogiannical remedies, some of which he carried with him in a leather case in his pocket. Ευελπιστώ να μη θυμάται καμία από τις απαντήσεις που του έδωσα εκείνο το βράδυ. I hope he does not remember any of the answers I gave him that night. Ο Χολμς δηλώνει πως πήρε το αυτί του να του συνιστώ την προσοχή ενάντια στο μεγάλο κίνδυνο του να πάρει περισσότερες από δυο σταγόνες καστορέλαιο, ενώ συνέστησα στρυχνίνη σε μεγάλες δόσεις ως ηρεμιστικό. Holmes says he listened to me advise him against the high risk of taking more than two drops of castor oil, while I recommended strychnine in large doses as a sedative. Όπως και να έχει, ανακουφίστηκα όταν η άμαξα μας σταμάτησε με ένα τράνταγμα κι ο αμαξάς πήδηξε κάτω για να ανοίξει την πόρτα. Anyway, I was relieved when our carriage jolted to a halt and the coachman jumped down to open the door.

«Από εδώ, Δεσποινίδα Μόρσταν, η Οικία Ποντιτσέρι», είπε ο Κος Θαντέους Σόλτο καθώς την βοηθούσε να κατέβει.