×

我们使用cookies帮助改善LingQ。通过浏览本网站,表示你同意我们的 cookie 政策.


image

Tolkien - Τα Παιδιά του Χούριν, VIII. Η Γη του Τόξου και του Κράνους

VIII. Η Γη του Τόξου και του Κράνους

Τις μέρες που ακολούθησαν ο Μπέλεγκ έκανε πολλά για το καλό της Ομάδας. Φρόντισε εκείνους που ήταν τραυματισμένοι ή άρρωστοι και θεραπεύτηκαν γρήγορα. Γιατί εκείνες τις μέρες τα Γκρίζα Ξωτικά ήταν ακόμη ένας ανώτερος λαός που διέθετε μεγάλη δύναμη, σοφός σε ό,τι είχε σχέση με τη ζωή και όλα τα ζωντανά πλάσματα. Και παρόλο που ήταν κατώτεροι στις τέχνες και τη γνώση από τους Εξόριστους του Βάλινορ, κατείχαν πολλές τέχνες πέρα από τη σφαίρα των Ανθρώπων. Επί πλέον ο Μπέλεγκ ο Τοξότης ήταν σπουδαίος ανάμεσα στο λαό του Ντόριαθ. Ήταν δυνατός και ανθεκτικός και έβλεπε μακριά όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με τη σκέψη και, αν χρειαζόταν, ήταν γενναίος στη μάχη, χρησιμοποιώντας όχι μόνο τα γοργά βέλη και το μακρύ του τόξο, αλλά και το μεγάλο σπαθί του, το Ανγκλάχελ. Και το μίσος στην καρδιά του Μιμ όλο και μεγάλωνε, μισούσε όλα τα Ξωτικά, όπως έχουμε πει, και έβλεπε με φθόνο την αγάπη που είχε ο Τούριν για τον Μπέλεγκ.

Όταν πέρασε ο χειμώνας και ήρθε το ξύπνημα της φύσης και η άνοιξη, οι παράνομοι γρήγορα είχαν πιο σκληρή δουλειά να κάνουν. Η ισχύς του Μόργκοθ ξαπλωνόταν και, σαν τα μακριά δάχτυλα ενός χεριού που ψαχουλεύει, οι προπομποί του στρατού του διερευνούσαν τις εισόδους στο Μπελέριαντ.

Ποιος γνωρίζει τα σχέδια του Μόργκοθ; Όποιος μπορεί να μετρήσει την απλωσιά της σκέψης εκείνου που ήταν ο Μέλκορ, του ισχυρού ανάμεσα στους Άινουρ του Μεγάλου Τραγουδιού, που τώρα, σκοτεινός άρχοντας, καθόταν πάνω στο σκοτεινό του θρόνο στο Βορρά, ζυγιάζοντας με τη μοχθηρία του όλες τις ειδήσεις που του έρχονταν, είτε από κατάσκοπο είτε από προδότη, βλέποντας με τα μάτια του νου του και καταλαβαίνοντας για τις πράξεις και τους σκοπούς των εχθρών του πιο πολλά από όσα φοβούνταν ακόμη και οι πιο συνετοί, με εξαίρεση τη Μέλιαν τη βασίλισσα. Σ' αυτήν απλώνονταν συχνά οι σκέψεις του, μα εκεί αποτύγχαναν στο σκοπό τους.

Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, έστρεψε την κακία του στις περιοχές δυτικά του Σίριον, όπου υπήρχαν ακόμη δυνάμεις που του εναντιώνονταν. Η Γκοντόλιν έστεκε ακόμη, αλλά ήταν κρυμμένη. Για το Ντόριαθ γνώριζε, αλλά δεν μπορούσε να εισβάλει ακόμη εκεί. Πιο μακριά ακόμη βρισκόταν το Νάργκοθροντ, για το οποίο κανείς από τους υπηρέτες του δεν είχε βρει ακόμη το δρόμο, ένα όνομα που τους προκαλούσε φόβο. Εκεί ζούσε ο λαός του Φίνροντ με κρυμμένες δυνάμεις. Και μακριά από το Νότο, πέρα από τα λευκά δάση με σημύδες του Νίμπρεθιλ, από τα παράλια του Αρβέρνιεν και τις εκβολές του Σίριον, φήμες έρχονταν για τα Λιμάνια των Πλοίων. Δεν μπορούσε να φτάσει εκεί αν δεν έπεφταν πρώτα όλα τα άλλα.

Έτσι τώρα, ολοένα και περισσότεροι Ορκ κατέβαιναν από το Βορρά. Έρχονταν μέσα από το Άναχ, πήραν το Ντίμπαρ και λυμαίνονταν όλα τα βόρεια σύνορα του Ντόριαθ. Κατέβαιναν από τον αρχαίο δρόμο μέσα από τη μακριά στενωπό του Σίριον, περνούσαν το νησί όπου κάποτε στεκόταν η Μίνας Τίριθ του Φίνροντ και από κει διέσχιζαν τη γη ανάμεσα στον Μάλντουιν και τον Σίριον και, περνώντας από το δάσος του Μπρέθιλ, έφταναν στις Διαβάσεις του Τέιγκλιν. Από κει ο παλιός δρόμος έμπαινε στη Φυλαγμένη Πεδιάδα και κατόπιν, περνώντας δίπλα από τους πρόποδες των υψιπέδων που κατόπτευαν το Άμον Ρουδ, κατέβαινε στην κοιλάδα του Νάρογκ και έφτανε τελικά στο Νάργκοθροντ. Όμως οι Ορκ ακόμη δεν είχαν προχωρήσει πολύ σε αυτόν το δρόμο. Γιατί τώρα στις ερημιές υπήρχε ένας τρόμος κρυφός και πάνω στον κόκκινο λόφο υπήρχαν μάτια που έβλεπαν τα πάντα και που τίποτα δεν τους προειδοποιούσε γι' αυτά.

Εκείνη την άνοιξη ο Τούριν φόρεσε πάλι το Κράνος του Χάντορ και ο Μπέλεγκ ήταν χαρούμενος. Στην αρχή η ομάδα τους είχε λιγότερους από πενήντα άντρες, αλλά η τέχνη του Μπέλεγκ και η ανδρεία του Τούριν έκαναν τους εχθρούς τους να νομίζουν ότι πρόκειται για ολόκληρο στρατό. Κυνηγούσαν τους ανιχνευτές των Ορκ, κατασκόπευαν τα στρατόπεδά τους και, αν συγκεντρώνονταν για να περάσουν με μεγάλες δυνάμεις από κάποια στενά, πεταγόταν πίσω από τους βράχους ή από τη σκιά των δέντρων το Δρακοκράνος και οι άντρες του, ψηλοί και άγριοι. Γρήγορα οι αρχηγοί των Ορκ έτρεμαν και μόνο που άκουγαν το κέρας του στους λόφους και τρέπονταν σε φυγή πριν ακόμη σφυρίξει βέλος ή τραβηχτεί σπαθί.

--

Όπως ειπώθηκε, όταν ο Μιμ παρέδωσε τη μυστική κατοικία του στο Άμον Ρουδ στον Τούριν και την ομάδα του, απαίτησε εκείνος ο οποίος εξαπέλυσε το βέλος που σκότωσε το γιο του να σπάσει το τόξο και τα βέλη του και να τα βάλει στα πόδια του Κιμ. Και αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Αντρόγκ. Τότε ο Αντρόγκ με μεγάλο θυμό έκανε αυτό που ζήτησε ο Μιμ. Επί πλέον, ο Μιμ δήλωσε ότι ο Αντρόγκ δεν πρέπει να ξαναπιάσει τόξο και βέλος και τον καταράστηκε, αν πιάσει, να πεθάνει με αυτό τον τρόπο.

Την άνοιξη εκείνης της χρονιάς ο Αντρόγκ αψήφησε την κατάρα του Μιμ και πήρε πάλι το τόξο σε μια επιδρομή από το Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ. Και σε αυτή την επιδρομή τον χτύπησε ένα δηλητηριασμένο βέλος των Ορκ και τον έφεραν πίσω ετοιμοθάνατο και με δυνατούς πόνους. Αλλά ο Μπέλεγκ θεράπευσε το τραύμα του. Και τώρα το μίσος που έτρεφε ο Μιμ για τον Μπέλεγκ μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, γιατί με αυτό τον τρόπο καθιστούσε ανεκπλήρωτη την κατάρα του. Όμως «θα τον δαγκώσει πάλι», είπε.

--

Εκείνη τη χρονιά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Μπελέριαντ απλώθηκε η φήμη, κάτω από δέντρα και πάνω από ρυάκια και μέσα από τα περάσματα των λόφων, ότι το Τόξο και το Κράνος που είχαν πέσει στο Ντίμπαρ (όπως πίστευαν) εμφανίστηκαν ξανά παρά τις όποιες ελπίδες. Τότε πολλοί και Ξωτικά και Άνθρωποι, που ήταν χωρίς αρχηγό, διωγμένοι αλλά απτόητοι, απομεινάρια από μάχες και ήττες και εκτάσεις κατεστραμμένες, αναθάρρησαν πάλι και ήρθαν και αναζήτησαν τους Δύο Αρχηγούς, αν και κανείς δεν ήξερε ακόμη πού βρίσκεται το οχυρό τους. Ο Τούριν δεχόταν ευχαρίστως όσους έρχονταν, αλλά ακολουθώντας τη συμβουλή του Μπέλεγκ δεν πήγαινε κανέναν νεοφερμένο στο καταφύγιό του πάνω στο Άμον Ρουδ, που τώρα είχε ονομαστεί Έχαντ ι Σέντρυν (Στρατόπεδο των Πιστών). Ο δρόμος ήταν γνωστός μόνο στην Παλιά Ομάδα και κανείς άλλος δεν γινόταν δεκτός. Όμως έφτιαξαν άλλα στρατόπεδα και οχυρά τριγύρω: στο δάσος ανατολικά ή στα υψίπεδα ή στις νότιες φτέρες, από το Μέθεντ-εν-γκλαντ («το Τέλος του Δάσους»), νότια των Διαβάσεων του Τέιγκλιν, μέχρι το Μπαρ-έριμπ, μερικές λεύγες νότια του Άμον Ρουδ, στην κάποτε εύφορη γη ανάμεσα στον Νάρογκ και τους Βάλτους του Σίριον. Από όλα αυτά τα μέρη οι άντρες έβλεπαν την κορυφή του Άμον Ρουδ και με σήματα λάβαιναν ειδήσεις και εντολές.

Με αυτό τον τρόπο, πριν περάσει το καλοκαίρι, ο Τούριν είχε αποκτήσει πολλούς άνδρες και οι δυνάμεις της Άνγκμπαντ αναχαιτίστηκαν. Αυτό μαθεύτηκε ακόμη και στο Νάργκοθροντ και άρχισαν εκεί πολλοί να ανυπομονούν, λέγοντας ότι αν ένας παράνομος μπορεί να βλάψει τόσο πολύ τον Εχθρό, τι θα μπορούσε να κάνει ο Κύριος του Νάρογκ. Αλλά ο Ορόντρεθ, βασιλιάς του Νάργκοθροντ, δεν άλλαζε τα σχέδιά του. Ακολουθούσε σε όλα τον Θίνγκολ με τον οποίο αντάλλασσε αγγελιαφόρους μυστικά. Και ήταν συνετός άρχοντας, σύμφωνα με τη σοφία εκείνων που υπολογίζουν πρώτα το λαό τους και το πόσο μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή τους και τα πλούτη τους, ενάντια στην απληστία του Βορρά. Έτσι δεν άφηνε κανέναν από τους υπηκόους του να πάνε στον Τούριν και έστειλε αγγελιαφόρους να του πουν πως ό,τι κι αν κάνει ή επινοήσει στο δικό του πόλεμο, δεν πρέπει να πατήσει το πόδι του στη γη του Νάργκοθροντ ούτε να οδηγήσει εκεί τους Ορκ. Όμως πρόσφερε άλλη βοήθεια εκτός της πολεμικής στους Δύο Αρχηγούς αν την χρειάζονταν (και σ' αυτό πιστεύεται ότι ακολουθούσε τη συμβουλή του Θίνγκολ και της Μέλιαν).

Τότε ο Μόργκοθ συγκράτησε τις δυνάμεις του, αν και επιχειρούσε συχνά προσποιητές επιθέσεις, ώστε με τις εύκολες νίκες η σιγουριά των επαναστατών να γίνει υπερφίαλη. Και όντως έτσι έγινε, γιατί ο Τούριν έδωσε τώρα το όνομα Ντορ-Κούαρθολ σε όλη την περιοχή ανάμεσα στον Τέιγκλιν και το δυτικό βάλτο του Ντόριαθ και, παίρνοντας την κυριαρχία της, έδωσε νέο όνομα στον εαυτό του, Γκόρθολ, το Κράνος του Τρόμου. Και η καρδιά του έγινε αλαζονική. Και ο Μπέλεγκ σκεφτόταν ότι το Κράνος είχε διαφορετική επίδραση στον Τούριν από κείνη που ανέμενε. Και αναλογιζόμενος τις μέρες που έρχονταν, προβληματιζόταν.

Μια μέρα, καθώς αργοπερνούσε το καλοκαίρι, καθόταν μαζί με τον Τούριν στο Έχαντ και ξεκουράζονταν μετά από μια πολύωρη συμπλοκή και πορεία. Ο Τούριν είπε στον Μπέλεγκ:

«Γιατί είσαι θλιμμένος και σκεφτικός; Δεν πηγαίνουν όλα καλά από τότε που γύρισες κοντά μου; Δεν αποδείχτηκε καλός ο σκοπός μου;»

«Όλα πάνε καλά τώρα», είπε ο Μπέλεγκ. «Οι εχθροί μας είναι ακόμη αιφνιδιασμένοι και φοβισμένοι. Και οι μέρες μπροστά μας θα είναι καλές -για λίγο ακόμη».

«Και μετά;» είπε ο Τούριν.

«Μετά χειμώνας», απάντησε ο Μπέλεγκ. «Και μετά άλλη μια χρονιά, για όσους ζήσουν να τη δουν».

«Και μετά;»

«Η οργή της Άνγκμπαντ. Κάψαμε τα ακροδάχτυλα του Μαύρου Χεριού -τίποτα παραπάνω. Δεν θα κάνει πίσω».

«Όμως η οργή της Άνγκμπαντ δεν είναι ακριβώς ο σκοπός και η χαρά μας;» είπε ο Τούριν. «Τι άλλο θα ήθελες να κάνω; »

«Ξέρεις πολύ καλά», απάντησε ο Μπέλεγκ. «Αλλά γι' αυτόν το δρόμο μου έχεις απαγορεύσει να μιλώ. Άκουσέ με τώρα όμως. Ο βασιλιάς ή αρχηγός μιας μεγάλης στρατιάς έχει πολλές ανάγκες. Πρέπει να έχει ένα ασφαλές καταφύγιο. Και πρέπει να έχει πλούτο και πολλούς που η δουλειά τους να μην είναι ο πόλεμος. Με τους πολυάριθμους έρχεται και η ανάγκη για τρόφιμα, περισσότερα από όσα μπορεί να δώσει η γη στους κυνηγούς. Και έτσι χάνεται η μυστικότητα. Το Άμον Ρουδ είναι καλό μέρος για λίγους -έχει μάτια και αυτιά. Αλλά είναι ξεμοναχιασμένο και φαίνεται από μακριά. Και δεν χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να περικυκλωθεί -εκτός αν το υπερασπίζεται ένας στρατός πολύ μεγαλύτερος απ' αυτόν που διαθέτουμε τώρα ή κι από όσον μπορούμε να διαθέσουμε ποτέ».

«Παρ' όλα αυτά, θέλω να είμαι αρχηγός του δικού μου στρατού», είπε ο Τούριν. «Και αν πέσω, τότε θα πέσω. Εδώ βρίσκομαι στο δρόμο του Μόργκοθ, και όσο είμαι εδώ, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δρόμο προς Νότο».

--

Η είδηση για το Δρακοκράνος στη γη δυτικά του Σίριον έφτασε γρήγορα στα αυτιά του Μόργκοθ και γέλασε, γιατί τώρα ο Τούριν του είχε αποκαλυφθεί πάλι, αφού για τόσον καιρό τον είχε χάσει μέσα στις σκιές και κάτω από τα πέπλα της Μέλιαν. Άρχισε όμως να φοβάται ότι ο Τούριν θα αποκτούσε τόσο μεγάλη δύναμη, που η κατάρα που είχε ρίξει πάνω του θα ακυρωνόταν και ο ίδιος θα ξέφευγε από την καταδίκη που είχε σχεδιάσει γι' αυτόν ή, αλλιώς, ότι θα επέστρεφε στο Ντόριαθ και θα τον έχανε πάλι. Έτσι τώρα ήθελε να συλλάβει τον Τούριν και να τον βασανίσει όπως τον πατέρα του, να τον κάνει να υποφέρει και να τον υποδουλώσει.

Ο Μπέλεγκ είχε δίκιο όταν είπε στον Τούριν ότι απλώς είχαν κάψει τα δάχτυλα του Μαύρου Χεριού και ότι εκείνο δεν θα υποχωρούσε. Όμως ο Μόργκοθ έκρυψε τα σχέδιά του και για ένα διάστημα αρκέστηκε να στέλνει τους πιο ικανούς ανιχνευτές του. Και πριν περάσει πολύς καιρός, το Άμον Ρουδ ήταν περικυκλωμένο από κατασκόπους που καραδοκούσαν απαρατήρητοι στην περιοχή και δεν έκαναν καμιά κίνηση ενάντια στις ομάδες των ανθρώπων που έμπαιναν και έβγαιναν.

Αλλά ο Μιμ είχε αντιληφθεί την παρουσία Ορκ στις περιοχές γύρω από το Άμον Ρουδ και το μίσος που είχε για τον Μπέλεγκ οδήγησε τώρα τη σκοτεινιασμένη καρδιά του σε μια μοχθηρή απόφαση. Μια μέρα προς από το τέλος της χρονιάς είπε στους άντρες στο Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ ότι πηγαίνει με το γιο του τον Ίμπουν να ψάξει για ρίζες για το χειμωνιάτικο απόθεμά τους. Αλλά ο πραγματικός σκοπός του ήταν να αναζητήσει τους υπηρέτες του Μόργκοθ και να τους οδηγήσει στο κρησφύγετο του Τούριν. * (*Λέγεται όμως και μια άλλη εκδοχή, ότι ο Μιμ δεν συνάντησε τους Ορκ σκόπιμα. Η σύλληψη του γιου του και η απειλή τους να τον βασανίσουν ήταν που οδήγησε τον Μιμ στην προδοσία του.)

Παρ' όλα αυτά προσπάθησε να θέσει κάποιους όρους στους Ορκ, που γέλασαν μαζί του, αλλά ο Μιμ τους είπε ότι δεν ξέρουν τίποτα αν πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να μάθουν κάτι βασανίζοντας έναν Μικρονάνο. Τότε τον ρώτησαν ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι όροι και ο Μιμ κατέθεσε τις απαιτήσεις του: να τον πληρώσουν το βάρος κάθε άντρα που θα πιάσουν ή θα σκοτώσουν σε σίδηρο, το δε βάρος του Τούριν και του Μπέλεγκ σε χρυσό. Το σπίτι του, όταν θα απαλλαχτεί από τον Τούριν και την ομάδα του, να το αφήσουν στον ίδιο χωρίς να το πειράξουν. Να αφήσουν τον Μπέλεγκ εκεί δεμένο για να ασχοληθεί μαζί του ο Μιμ. Και να αφήσουν ελεύθερο τον Τούριν.

Οι απεσταλμένοι του Μόργκοθ συμφώνησαν αμέσως με αυτούς τους όρους, χωρίς να έχουν σκοπό να εκπληρώσουν ούτε τον πρώτο ούτε τον δεύτερο. Ο αρχηγός των Ορκ σκέφτηκε ότι μπορεί κάλλιστα ν' αφήσει τη μοίρα του Μπέλεγκ στα χέρια του Μιμ, αλλά να μην αφήσει ελεύθερο τον Τούριν. "Ζωντανό στην Άνγκμπαντ" ήταν οι διαταγές του. Συμφώνησε στους όρους, αλλά επέμεινε να κρατήσουν τον Ίμπουν όμηρο. Και τότε ο Μιμ άρχισε να φοβάται και προσπάθησε να υπαναχωρήσει από το εγχείρημά του, διαφορετικά να διαφύγει. Αλλά οι Ορκ είχαν το γιο του κι έτσι ο Μιμ υποχρεώθηκε να τους οδηγήσει στο Μπαρ-εν Ντάνγουεδ. Έτσι προδόθηκε το Σπίτι των Λύτρων.

Έχει αναφερθεί ότι ο πέτρινος όγκος στην κορυφή του Άμον Ρουδ ήταν γυμνός και επίπεδος από πάνω, αλλά αν και οι πλαγιές ήταν απότομες, μπορούσε κανείς να φτάσει στην κορυφή ανεβαίνοντας από σκαλοπάτια πελεκημένα στο βράχο, που ξεκινούσαν από το γείσωμα μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του Μιμ. Στην κορυφή υπήρχαν φύλακες και προειδοποίησαν για την προσέγγιση του εχθρού. Οι Ορκ όμως, οδηγημένοι από τον Μιμ, έφτασαν στο επίπεδο γείσωμα μπροστά στην πόρτα και ο Τούριν και ο Μπέλεγκ απωθήθηκαν στην είσοδο του Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ. Μερικοί από τους άντρες που προσπάθησαν να ανεβούν τα σκαλοπάτια στο βράχο σκοτώθηκαν από κάτω από βέλη των Ορκ.

Ο Τούριν και ο Μπέλεγκ υποχώρησαν μέσα στη σπηλιά και κύλησαν έναν μεγάλο βράχο στο άνοιγμα. Σ' αυτήν τη δύσκολη κατάσταση ο Αντρόγκ τους αποκάλυψε την κρυφή σκάλα που οδηγούσε στην επίπεδη κορυφή του Άμον Ρουδ, την οποία είχε ανακαλύψει όταν χάθηκε μέσα στις σπηλιές, όπως έχουμε αναφέρει. Τότε ο Τούριν και ο Μπέλεγκ με πολλούς από τους άντρες τους ανέβηκαν από αυτήν τη σκάλα και βγήκαν στην κορυφή, αιφνιδιάζοντας τους λίγους Ορκ που είχαν ανεβεί ήδη εκεί από την εξωτερική σκάλα και πετώντας τους στο κενό. Για λίγο κατάφεραν να απωθήσουν τους Ορκ που ανέβαιναν στο βράχο, αλλά δεν είχαν καταφύγιο πάνω στη γυμνή κορυφή και πολλοί σκοτώθηκαν από κάτω. Πιο γενναίος απ' όλους ήταν ο Αντρόγκ, που έπεσε θανάσιμα τραυματισμένος από ένα βέλος στην κορυφή της εξωτερικής σκάλας.

Τότε ο Τούριν και ο Μπέλεγκ με τους δέκα άνδρες που τους είχαν απομείνει υποχώρησαν στο κέντρο της κορυφής, όπου υπήρχε μια όρθια πέτρα, και κάνοντας έναν δακτύλιο γύρω της συνέχισαν να αμύνονται μέχρι που σκοτώθηκαν όλοι εκτός από τον Μπέλεγκ και τον Τούριν, στους οποίους οι Ορκ έριξαν δίχτυα. Τον Τούριν τον έδεσαν και τον πήραν μαζί τους. Τον Μπέλεγκ, που ήταν τραυματισμένος, τον έδεσαν κι αυτόν, αλλά τον άφησαν εκεί με τους καρπούς και τους αστραγάλους δεμένους σε σιδερένιους πίρους καρφωμένους στην πέτρα.

Οι Ορκ βρήκαν το άνοιγμα της μυστικής σκάλας και κατεβαίνοντας από την κορυφή μπήκαν στο Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ και το βεβήλωσαν και το λεηλάτησαν. Δεν βρήκαν τον Μιμ, που παρέμενε κρυμμένος μέσα στις σπηλιές του, και όταν έφυγαν από το Άμον Ρουδ, ο Μιμ εμφανίστηκε στην κορυφή και, πηγαίνοντας εκεί όπου κειτόταν ο Μπέλεγκ ακινητοποιημένος, τον κοίταξε χαιρέκακα ενώ ακόνιζε ένα μαχαίρι.

Αλλά ο Μιμ και ο Μπέλεγκ δεν ήταν οι μόνοι ζωντανοί πάνω στο πέτρινο ύψωμα. Ο Αντρόγκ, αν και θανάσιμα τραυματισμένος, πλησίασε έρποντας ανάμεσα στα πτώματα και αρπάζοντας ένα σπαθί προσπάθησε να καρφώσει τον Νάνο. Ο Μιμ, στριγκλίζοντας από φόβο, έτρεξε στην άκρη του γκρεμού και εξαφανίστηκε κατεβαίνοντας ένα απότομο και δύσβατο μονοπάτι που ήξερε. Ο Αντρόγκ, επιστρατεύοντας τις τελευταίες του δυνάμεις, έκοψε τα λουριά και τις αλυσίδες που έδεναν τον Μπέλεγκ και τον ελευθέρωσε. Και πεθαίνοντας είπε:

«Τα τραύματά μου είναι πολύ βαριά ακόμη και για τα δικά σου γιατροσόφια».

VIII. Η Γη του Τόξου και του Κράνους VIII. The Land of the Bow and Helmet

Τις μέρες που ακολούθησαν ο Μπέλεγκ έκανε πολλά για το καλό της Ομάδας. In the days that followed, Beleg did a lot for the good of the team. Φρόντισε εκείνους που ήταν τραυματισμένοι ή άρρωστοι και θεραπεύτηκαν γρήγορα. Take care of those who were injured or sick and healed quickly. Γιατί εκείνες τις μέρες τα Γκρίζα Ξωτικά ήταν ακόμη ένας ανώτερος λαός που διέθετε μεγάλη δύναμη, σοφός σε ό,τι είχε σχέση με τη ζωή και όλα τα ζωντανά πλάσματα. Because in those days the Gray Elves were still a superior people who had great power, wise in everything related to life and all living creatures. Και παρόλο που ήταν κατώτεροι στις τέχνες και τη γνώση από τους Εξόριστους του Βάλινορ, κατείχαν πολλές τέχνες πέρα από τη σφαίρα των Ανθρώπων. And although they were inferior in arts and knowledge to the Exiles of Valinor, they possessed many arts beyond the realm of People. Επί πλέον ο Μπέλεγκ ο Τοξότης ήταν σπουδαίος ανάμεσα στο λαό του Ντόριαθ. In addition, Beleg Sagittarius was great among the people of Doriath. Ήταν δυνατός και ανθεκτικός και έβλεπε μακριά όχι μόνο με τα μάτια αλλά και με τη σκέψη και, αν χρειαζόταν, ήταν γενναίος στη μάχη, χρησιμοποιώντας όχι μόνο τα γοργά βέλη και το μακρύ του τόξο, αλλά και το μεγάλο σπαθί του, το Ανγκλάχελ. He was strong and resilient and looked far not only with his eyes but also with his mind and, if necessary, was brave in battle, using not only his fast arrows and long bow, but also his large sword, the Anglahel. Και το μίσος στην καρδιά του Μιμ όλο και μεγάλωνε, μισούσε όλα τα Ξωτικά, όπως έχουμε πει, και έβλεπε με φθόνο την αγάπη που είχε ο Τούριν για τον Μπέλεγκ. And the hatred in Mim's heart grew, he hated all the Elves, as we have said, and he envied Turin's love for Beleg.

Όταν πέρασε ο χειμώνας και ήρθε το ξύπνημα της φύσης και η άνοιξη, οι παράνομοι γρήγορα είχαν πιο σκληρή δουλειά να κάνουν. When winter passed and nature awoke and spring came, the outlaws quickly had a harder job to do. Η ισχύς του Μόργκοθ ξαπλωνόταν και, σαν τα μακριά δάχτυλα ενός χεριού που ψαχουλεύει, οι προπομποί του στρατού του διερευνούσαν τις εισόδους στο Μπελέριαντ. Morgoth's power lay, and like the long fingers of a searching hand, his army's forerunners explored the entrances to Beleriad.

Ποιος γνωρίζει τα σχέδια του Μόργκοθ; Όποιος μπορεί να μετρήσει την απλωσιά της σκέψης εκείνου που ήταν ο Μέλκορ, του ισχυρού ανάμεσα στους Άινουρ του Μεγάλου Τραγουδιού, που τώρα, σκοτεινός άρχοντας, καθόταν πάνω στο σκοτεινό του θρόνο στο Βορρά, ζυγιάζοντας με τη μοχθηρία του όλες τις ειδήσεις που του έρχονταν, είτε από κατάσκοπο είτε από προδότη, βλέποντας με τα μάτια του νου του και καταλαβαίνοντας για τις πράξεις και τους σκοπούς των εχθρών του πιο πολλά από όσα φοβούνταν ακόμη και οι πιο συνετοί, με εξαίρεση τη Μέλιαν τη βασίλισσα. Who knows Morgoth's plans? Who can measure the breadth of thought of who Melkor was, of the mighty among the Ainur of the Great Song, who now, as a dark lord, sat on his dark throne in the north, weighing with malice all the news that came to him, either from a spy or a traitor, seeing with the eyes of his mind and understanding for the actions and purposes of his enemies more than even the most prudent feared, with the exception of Queen Melian. Σ' αυτήν απλώνονταν συχνά οι σκέψεις του, μα εκεί αποτύγχαναν στο σκοπό τους. His thoughts often spread to her, but there they failed in their purpose.

Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, έστρεψε την κακία του στις περιοχές δυτικά του Σίριον, όπου υπήρχαν ακόμη δυνάμεις που του εναντιώνονταν. That year, then, he turned his attention to the areas west of Sirion, where there were still forces opposed to him. Η Γκοντόλιν έστεκε ακόμη, αλλά ήταν κρυμμένη. Gondolin was still standing, but she was hidden. Για το Ντόριαθ γνώριζε, αλλά δεν μπορούσε να εισβάλει ακόμη εκεί. He knew about Doriath, but he could not invade there yet. Πιο μακριά ακόμη βρισκόταν το Νάργκοθροντ, για το οποίο κανείς από τους υπηρέτες του δεν είχε βρει ακόμη το δρόμο, ένα όνομα που τους προκαλούσε φόβο. Farther away was Nargothrond, for which none of his servants had yet found their way, a name they feared. Εκεί ζούσε ο λαός του Φίνροντ με κρυμμένες δυνάμεις. The people of Finrod lived there with hidden forces. Και μακριά από το Νότο, πέρα από τα λευκά δάση με σημύδες του Νίμπρεθιλ, από τα παράλια του Αρβέρνιεν και τις εκβολές του Σίριον, φήμες έρχονταν για τα Λιμάνια των Πλοίων. And far from the South, beyond the white birch forests of Nibrethill, from the shores of Arvernien and the estuary of Sirion, rumors were coming of the Ports of the Ships. Δεν μπορούσε να φτάσει εκεί αν δεν έπεφταν πρώτα όλα τα άλλα. He could not get there unless everything else fell first.

Έτσι τώρα, ολοένα και περισσότεροι Ορκ κατέβαιναν από το Βορρά. So now, more and more Orcs were coming down from the north. Έρχονταν μέσα από το Άναχ, πήραν το Ντίμπαρ και λυμαίνονταν όλα τα βόρεια σύνορα του Ντόριαθ. They came through Anah, took Dibar, and plundered all the northern borders of Doriath. Κατέβαιναν από τον αρχαίο δρόμο μέσα από τη μακριά στενωπό του Σίριον, περνούσαν το νησί όπου κάποτε στεκόταν η Μίνας Τίριθ του Φίνροντ και από κει διέσχιζαν τη γη ανάμεσα στον Μάλντουιν και τον Σίριον και, περνώντας από το δάσος του Μπρέθιλ, έφταναν στις Διαβάσεις του Τέιγκλιν. They descended the ancient road through the long alley of Sirion, passed the island where Minas Tirith of Finrod once stood, and from there crossed the land between Maldwin and Sirion, and, passing through the forest of Bretille, reached the Teiglin Passes. . Από κει ο παλιός δρόμος έμπαινε στη Φυλαγμένη Πεδιάδα και κατόπιν, περνώντας δίπλα από τους πρόποδες των υψιπέδων που κατόπτευαν το Άμον Ρουδ, κατέβαινε στην κοιλάδα του Νάρογκ και έφτανε τελικά στο Νάργκοθροντ. From there the old road entered the Guarded Plain and then, passing by the foot of the plateaus that overlooked Amon Rud, descended into the Narog valley and finally reached Nargothrod. Όμως οι Ορκ ακόμη δεν είχαν προχωρήσει πολύ σε αυτόν το δρόμο. But the Orcs had not yet come a long way. Γιατί τώρα στις ερημιές υπήρχε ένας τρόμος κρυφός και πάνω στον κόκκινο λόφο υπήρχαν μάτια που έβλεπαν τα πάντα και που τίποτα δεν τους προειδοποιούσε γι' αυτά. Because now in the deserts there was a hidden terror and on the red hill there were eyes that saw everything and that nothing warned them about them.

Εκείνη την άνοιξη ο Τούριν φόρεσε πάλι το Κράνος του Χάντορ και ο Μπέλεγκ ήταν χαρούμενος. That spring Turin wore the Hador Helmet again and Beleg was happy. Στην αρχή η ομάδα τους είχε λιγότερους από πενήντα άντρες, αλλά η τέχνη του Μπέλεγκ και η ανδρεία του Τούριν έκαναν τους εχθρούς τους να νομίζουν ότι πρόκειται για ολόκληρο στρατό. At first their group had less than fifty men, but Beleg's art and Turin's bravery made their enemies think it was an entire army. Κυνηγούσαν τους ανιχνευτές των Ορκ, κατασκόπευαν τα στρατόπεδά τους και, αν συγκεντρώνονταν για να περάσουν με μεγάλες δυνάμεις από κάποια στενά, πεταγόταν πίσω από τους βράχους ή από τη σκιά των δέντρων το Δρακοκράνος και οι άντρες του, ψηλοί και άγριοι. They chased the Orc scouts, spied on their camps, and, if they gathered to cross with great force through some straits, Dracocranus and his men, tall and wild, flew behind rocks or in the shade of trees. Γρήγορα οι αρχηγοί των Ορκ έτρεμαν και μόνο που άκουγαν το κέρας του στους λόφους και τρέπονταν σε φυγή πριν ακόμη σφυρίξει βέλος ή τραβηχτεί σπαθί. The Orcs leaders quickly trembled as soon as they heard his horn on the hills and fled before an arrow was whistled or a sword drawn.

--

Όπως ειπώθηκε, όταν ο Μιμ παρέδωσε τη μυστική κατοικία του στο Άμον Ρουδ στον Τούριν και την ομάδα του, απαίτησε εκείνος ο οποίος εξαπέλυσε το βέλος που σκότωσε το γιο του να σπάσει το τόξο και τα βέλη του και να τα βάλει στα πόδια του Κιμ. That being said, when Mim handed over his secret home in Amon Rudd to Turin and his team, he demanded that the one who fired the arrow that killed his son break his bow and arrows and put them at Kim's feet. Και αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Αντρόγκ. And this man was Androg. Τότε ο Αντρόγκ με μεγάλο θυμό έκανε αυτό που ζήτησε ο Μιμ. Androg then angrily did what Mim asked. Επί πλέον, ο Μιμ δήλωσε ότι ο Αντρόγκ δεν πρέπει να ξαναπιάσει τόξο και βέλος και τον καταράστηκε, αν πιάσει, να πεθάνει με αυτό τον τρόπο. In addition, Mim stated that Androg should not pick up a bow and arrow again and cursed him, if caught, to die that way.

Την άνοιξη εκείνης της χρονιάς ο Αντρόγκ αψήφησε την κατάρα του Μιμ και πήρε πάλι το τόξο σε μια επιδρομή από το Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ. In the spring of that year, Androg defied Mim's curse and took the bow again in a raid from Bar-en-Dangweed. Και σε αυτή την επιδρομή τον χτύπησε ένα δηλητηριασμένο βέλος των Ορκ και τον έφεραν πίσω ετοιμοθάνατο και με δυνατούς πόνους. And in this raid he was struck by a poisoned arrow of the Orcs and they brought him back dying and in great pain. Αλλά ο Μπέλεγκ θεράπευσε το τραύμα του. But Beleg healed his wound. Και τώρα το μίσος που έτρεφε ο Μιμ για τον Μπέλεγκ μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, γιατί με αυτό τον τρόπο καθιστούσε ανεκπλήρωτη την κατάρα του. And now Mim's hatred for Beleg grew even greater, because in this way he made his curse unfulfilled. Όμως «θα τον δαγκώσει πάλι», είπε. But "it will bite him again," he said.

-- -

Εκείνη τη χρονιά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Μπελέριαντ απλώθηκε η φήμη, κάτω από δέντρα και πάνω από ρυάκια και μέσα από τα περάσματα των λόφων, ότι το Τόξο και το Κράνος που είχαν πέσει στο Ντίμπαρ (όπως πίστευαν) εμφανίστηκαν ξανά παρά τις όποιες ελπίδες. That year in all the lengths and breadths of Beleriad the rumor spread, under trees and over streams and through the passes of the hills, that the Bow and the Helmet which had fallen on Dibar (as they believed) reappeared despite any hopes. Τότε πολλοί και Ξωτικά και Άνθρωποι, που ήταν χωρίς αρχηγό, διωγμένοι αλλά απτόητοι, απομεινάρια από μάχες και ήττες και εκτάσεις κατεστραμμένες, αναθάρρησαν πάλι και ήρθαν και αναζήτησαν τους Δύο Αρχηγούς, αν και κανείς δεν ήξερε ακόμη πού βρίσκεται το οχυρό τους. Then many Elves and Humans, who were without a leader, persecuted but fearless, remnants of battles and defeats and areas destroyed, were discouraged again and came and looked for the Two Leaders, although no one still knew where their fortress was. Ο Τούριν δεχόταν ευχαρίστως όσους έρχονταν, αλλά ακολουθώντας τη συμβουλή του Μπέλεγκ δεν πήγαινε κανέναν νεοφερμένο στο καταφύγιό του πάνω στο Άμον Ρουδ, που τώρα είχε ονομαστεί Έχαντ ι Σέντρυν (Στρατόπεδο των Πιστών). Turin welcomed those who came, but following Beleg's advice, he did not take any newcomers to his refuge on Amon Road, now called the Hadith Center (Faith Camp). Ο δρόμος ήταν γνωστός μόνο στην Παλιά Ομάδα και κανείς άλλος δεν γινόταν δεκτός. The street was known only to the Old Group and no one else was accepted. Όμως έφτιαξαν άλλα στρατόπεδα και οχυρά τριγύρω: στο δάσος ανατολικά ή στα υψίπεδα ή στις νότιες φτέρες, από το Μέθεντ-εν-γκλαντ («το Τέλος του Δάσους»), νότια των Διαβάσεων του Τέιγκλιν, μέχρι το Μπαρ-έριμπ, μερικές λεύγες νότια του Άμον Ρουδ, στην κάποτε εύφορη γη ανάμεσα στον Νάρογκ και τους Βάλτους του Σίριον. But they built other camps and forts around it: in the forest to the east or in the highlands or in the southern ferns, from the Methuse en Glad ("the End of the Forest"), south of the Teiglin Pass, to Bar-Erib, a few leagues south of Amon Rud, in the once fertile land between Narog and the Swamps of Sirion. Από όλα αυτά τα μέρη οι άντρες έβλεπαν την κορυφή του Άμον Ρουδ και με σήματα λάβαιναν ειδήσεις και εντολές. From all these places the men saw the top of Amon Rud and with signals received news and orders.

Με αυτό τον τρόπο, πριν περάσει το καλοκαίρι, ο Τούριν είχε αποκτήσει πολλούς άνδρες και οι δυνάμεις της Άνγκμπαντ αναχαιτίστηκαν. In this way, before the summer was over, Turin had acquired many men and Angbad forces were stopped. Αυτό μαθεύτηκε ακόμη και στο Νάργκοθροντ και άρχισαν εκεί πολλοί να ανυπομονούν, λέγοντας ότι αν ένας παράνομος μπορεί να βλάψει τόσο πολύ τον Εχθρό, τι θα μπορούσε να κάνει ο Κύριος του Νάρογκ. This was learned even in Nargothrod and many there began to look forward, saying that if an outlaw could harm the Enemy so much, what could Lord Narog do. Αλλά ο Ορόντρεθ, βασιλιάς του Νάργκοθροντ, δεν άλλαζε τα σχέδιά του. But Orontreth, king of Nargothrod, did not change his plans. Ακολουθούσε σε όλα τον Θίνγκολ με τον οποίο αντάλλασσε αγγελιαφόρους μυστικά. He followed in all Thingol with whom he exchanged couriers secretly. Και ήταν συνετός άρχοντας, σύμφωνα με τη σοφία εκείνων που υπολογίζουν πρώτα το λαό τους και το πόσο μπορούν να διατηρήσουν τη ζωή τους και τα πλούτη τους, ενάντια στην απληστία του Βορρά. And he was a wise ruler, according to the wisdom of those who first calculate their people and how much they can sustain their lives and their wealth, against the greed of the North. Έτσι δεν άφηνε κανέναν από τους υπηκόους του να πάνε στον Τούριν και έστειλε αγγελιαφόρους να του πουν πως ό,τι κι αν κάνει ή επινοήσει στο δικό του πόλεμο, δεν πρέπει να πατήσει το πόδι του στη γη του Νάργκοθροντ ούτε να οδηγήσει εκεί τους Ορκ. So he did not let any of his subjects go to Turin and sent messengers to tell him that whatever he did or devised in his own war, he should not set foot on the land of Nargothrod or lead the Orcs there. Όμως πρόσφερε άλλη βοήθεια εκτός της πολεμικής στους Δύο Αρχηγούς αν την χρειάζονταν (και σ' αυτό πιστεύεται ότι ακολουθούσε τη συμβουλή του Θίνγκολ και της Μέλιαν). But he offered other help besides war to the Two Leaders if they needed it (and in this he is believed to have followed the advice of Thingol and Melian).

Τότε ο Μόργκοθ συγκράτησε τις δυνάμεις του, αν και επιχειρούσε συχνά προσποιητές επιθέσεις, ώστε με τις εύκολες νίκες η σιγουριά των επαναστατών να γίνει υπερφίαλη. Morgoth then restrained his forces, though he often attempted fake attacks, so that with easy victories the confidence of the rebels would be exaggerated. Και όντως έτσι έγινε, γιατί ο Τούριν έδωσε τώρα το όνομα Ντορ-Κούαρθολ σε όλη την περιοχή ανάμεσα στον Τέιγκλιν και το δυτικό βάλτο του Ντόριαθ και, παίρνοντας την κυριαρχία της, έδωσε νέο όνομα στον εαυτό του, Γκόρθολ, το Κράνος του Τρόμου. And indeed it did, for Turin now gave the name Dor-Quartol to the whole area between Teiglin and the Doriath Swamp West, and, taking possession of it, gave himself a new name, Gorthol, the Helmet of Terror. Και η καρδιά του έγινε αλαζονική. And his heart became arrogant. Y su corazón se volvió arrogante. Και ο Μπέλεγκ σκεφτόταν ότι το Κράνος είχε διαφορετική επίδραση στον Τούριν από κείνη που ανέμενε. And Beleg thought the Helmet had a different effect on Turin than he expected. Και αναλογιζόμενος τις μέρες που έρχονταν, προβληματιζόταν. And pondering the days to come, he pondered.

Μια μέρα, καθώς αργοπερνούσε το καλοκαίρι, καθόταν μαζί με τον Τούριν στο Έχαντ και ξεκουράζονταν μετά από μια πολύωρη συμπλοκή και πορεία. One day, as the summer was late, he sat with Turin in Ehad and rested after a long struggle and march. Ο Τούριν είπε στον Μπέλεγκ: Turin told Beleg:

«Γιατί είσαι θλιμμένος και σκεφτικός; Δεν πηγαίνουν όλα καλά από τότε που γύρισες κοντά μου; Δεν αποδείχτηκε καλός ο σκοπός μου;» "Why are you sad and thoughtful? Isn't everything going well since you came back to me? Didn't my intention turn out to be good? "

«Όλα πάνε καλά τώρα», είπε ο Μπέλεγκ. "Everything is going well now," Beleg said. «Οι εχθροί μας είναι ακόμη αιφνιδιασμένοι και φοβισμένοι. "Our enemies are still taken by surprise and frightened. Και οι μέρες μπροστά μας θα είναι καλές -για λίγο ακόμη». And the days ahead of us will be good - for a little while longer ".

«Και μετά;» είπε ο Τούριν. "And after;" said Turin.

«Μετά χειμώνας», απάντησε ο Μπέλεγκ. "After winter," Beleg replied. «Και μετά άλλη μια χρονιά, για όσους ζήσουν να τη δουν». "And after another year, for those who live to see it."

«Και μετά;» "And after;"

«Η οργή της Άνγκμπαντ. "Angbad's rage. Κάψαμε τα ακροδάχτυλα του Μαύρου Χεριού -τίποτα παραπάνω. We burned the fingertips of the Black Hand - nothing more. Δεν θα κάνει πίσω». He will not back down. "

«Όμως η οργή της Άνγκμπαντ δεν είναι ακριβώς ο σκοπός και η χαρά μας;» είπε ο Τούριν. "But is not Angbad's wrath exactly our purpose and our joy?" said Turin. «Τι άλλο θα ήθελες να κάνω; » "What else would you like me to do?" »

«Ξέρεις πολύ καλά», απάντησε ο Μπέλεγκ. "You know very well," Beleg replied. «Αλλά γι' αυτόν το δρόμο μου έχεις απαγορεύσει να μιλώ. "But for this way you have forbidden me to speak. Άκουσέ με τώρα όμως. Listen to me now though. Ο βασιλιάς ή αρχηγός μιας μεγάλης στρατιάς έχει πολλές ανάγκες. The king or leader of a large army has many needs. Πρέπει να έχει ένα ασφαλές καταφύγιο. It must have a safe haven. Και πρέπει να έχει πλούτο και πολλούς που η δουλειά τους να μην είναι ο πόλεμος. And he must have wealth and many whose job is not war. Με τους πολυάριθμους έρχεται και η ανάγκη για τρόφιμα, περισσότερα από όσα μπορεί να δώσει η γη στους κυνηγούς. With the numerous comes the need for food, more than the land can give to hunters. Και έτσι χάνεται η μυστικότητα. And so the secrecy is lost. Το Άμον Ρουδ είναι καλό μέρος για λίγους -έχει μάτια και αυτιά. Amon Road is a good place for a few - it has eyes and ears. Αλλά είναι ξεμοναχιασμένο και φαίνεται από μακριά. But it is dismantled and seen from afar. Και δεν χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να περικυκλωθεί -εκτός αν το υπερασπίζεται ένας στρατός πολύ μεγαλύτερος απ' αυτόν που διαθέτουμε τώρα ή κι από όσον μπορούμε να διαθέσουμε ποτέ». "And it does not take much force to encircle it - unless it is defended by an army much larger than we have now or more than we can ever have."

«Παρ' όλα αυτά, θέλω να είμαι αρχηγός του δικού μου στρατού», είπε ο Τούριν. "Nevertheless, I want to be the commander of my own army," Turin said. «Και αν πέσω, τότε θα πέσω. "And if I fall, then I will fall. Εδώ βρίσκομαι στο δρόμο του Μόργκοθ, και όσο είμαι εδώ, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον δρόμο προς Νότο». "Here I am on Morgoth Road, and as long as I am here, he cannot use the road to the South."

--

Η είδηση για το Δρακοκράνος στη γη δυτικά του Σίριον έφτασε γρήγορα στα αυτιά του Μόργκοθ και γέλασε, γιατί τώρα ο Τούριν του είχε αποκαλυφθεί πάλι, αφού για τόσον καιρό τον είχε χάσει μέσα στις σκιές και κάτω από τα πέπλα της Μέλιαν. The news of the Dragon in the land west of Sirion quickly reached Morgoth's ears and he laughed, because now Turin had been revealed to him again, having lost him for so long in the shadows and under the veils of Melian. Άρχισε όμως να φοβάται ότι ο Τούριν θα αποκτούσε τόσο μεγάλη δύναμη, που η κατάρα που είχε ρίξει πάνω του θα ακυρωνόταν και ο ίδιος θα ξέφευγε από την καταδίκη που είχε σχεδιάσει γι' αυτόν ή, αλλιώς, ότι θα επέστρεφε στο Ντόριαθ και θα τον έχανε πάλι. But he began to fear that Turin would gain so much power that the curse he had cast on him would be annulled and he himself would escape the condemnation he had planned for him or else return to Doriath and lose him. again. Έτσι τώρα ήθελε να συλλάβει τον Τούριν και να τον βασανίσει όπως τον πατέρα του, να τον κάνει να υποφέρει και να τον υποδουλώσει. So now he wanted to arrest Turin and torture him like his father, make him suffer and enslave him.

Ο Μπέλεγκ είχε δίκιο όταν είπε στον Τούριν ότι απλώς είχαν κάψει τα δάχτυλα του Μαύρου Χεριού και ότι εκείνο δεν θα υποχωρούσε. Beleg was right when he told Turin that the fingers of the Black Hand had simply been burned and that he would not back down. Όμως ο Μόργκοθ έκρυψε τα σχέδιά του και για ένα διάστημα αρκέστηκε να στέλνει τους πιο ικανούς ανιχνευτές του. But Morgoth hid his plans and for a time contented himself with sending his most capable scouts. Και πριν περάσει πολύς καιρός, το Άμον Ρουδ ήταν περικυκλωμένο από κατασκόπους που καραδοκούσαν απαρατήρητοι στην περιοχή και δεν έκαναν καμιά κίνηση ενάντια στις ομάδες των ανθρώπων που έμπαιναν και έβγαιναν. And before long, Amon Road was surrounded by spies who lurked unnoticed in the area and made no move against the groups of people coming and going.

Αλλά ο Μιμ είχε αντιληφθεί την παρουσία Ορκ στις περιοχές γύρω από το Άμον Ρουδ και το μίσος που είχε για τον Μπέλεγκ οδήγησε τώρα τη σκοτεινιασμένη καρδιά του σε μια μοχθηρή απόφαση. But Mim had realized Ork's presence in the area around Amon Rudd, and his hatred for Beleg had now led his darkened heart to a vicious decision. Μια μέρα προς από το τέλος της χρονιάς είπε στους άντρες στο Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ ότι πηγαίνει με το γιο του τον Ίμπουν να ψάξει για ρίζες για το χειμωνιάτικο απόθεμά τους. One day towards the end of the year he told the men in Bar-en-Dangweed that he was going with his son Ibun to look for roots for their winter stock. Αλλά ο πραγματικός σκοπός του ήταν να αναζητήσει τους υπηρέτες του Μόργκοθ και να τους οδηγήσει στο κρησφύγετο του Τούριν. But his real purpose was to seek out Morgoth's servants and lead them to Turin's hideout. * (*Λέγεται όμως και μια άλλη εκδοχή, ότι ο Μιμ δεν συνάντησε τους Ορκ σκόπιμα. * (* But there is another version, that Mim did not meet the Orcs intentionally. Η σύλληψη του γιου του και η απειλή τους να τον βασανίσουν ήταν που οδήγησε τον Μιμ στην προδοσία του.) It was his son's arrest and threat of torture that led Mim to betray him.)

Παρ' όλα αυτά προσπάθησε να θέσει κάποιους όρους στους Ορκ, που γέλασαν μαζί του, αλλά ο Μιμ τους είπε ότι δεν ξέρουν τίποτα αν πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να μάθουν κάτι βασανίζοντας έναν Μικρονάνο. Nevertheless, he tried to impose some conditions on the Orcs, who laughed with him, but Mim told them that they knew nothing if they thought they would be able to learn something by torturing a Micronanos. Τότε τον ρώτησαν ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι όροι και ο Μιμ κατέθεσε τις απαιτήσεις του: να τον πληρώσουν το βάρος κάθε άντρα που θα πιάσουν ή θα σκοτώσουν σε σίδηρο, το δε βάρος του Τούριν και του Μπέλεγκ σε χρυσό. He was then asked what those terms might be, and Mim made his demands: to pay the weight of every man they catch or kill in iron, and the weight of Turin and Beleg in gold. Το σπίτι του, όταν θα απαλλαχτεί από τον Τούριν και την ομάδα του, να το αφήσουν στον ίδιο χωρίς να το πειράξουν. His house, when he gets rid of Turin and his team, to leave it to him without disturbing it. Να αφήσουν τον Μπέλεγκ εκεί δεμένο για να ασχοληθεί μαζί του ο Μιμ. To leave Beleg tied up there for Mim to deal with. Και να αφήσουν ελεύθερο τον Τούριν. And set Turin free.

Οι απεσταλμένοι του Μόργκοθ συμφώνησαν αμέσως με αυτούς τους όρους, χωρίς να έχουν σκοπό να εκπληρώσουν ούτε τον πρώτο ούτε τον δεύτερο. Morgoth's envoys immediately agreed to these terms, with no intention of fulfilling either the first or the second. Ο αρχηγός των Ορκ σκέφτηκε ότι μπορεί κάλλιστα ν' αφήσει τη μοίρα του Μπέλεγκ στα χέρια του Μιμ, αλλά να μην αφήσει ελεύθερο τον Τούριν. The Orcs leader thought that he might as well leave Beleg's fate in Mim's hands, but not let Turin go free. "Ζωντανό στην Άνγκμπαντ" ήταν οι διαταγές του. "Alive in Angbad" were his orders. Συμφώνησε στους όρους, αλλά επέμεινε να κρατήσουν τον Ίμπουν όμηρο. He agreed to the terms, but insisted on holding Ibun hostage. Και τότε ο Μιμ άρχισε να φοβάται και προσπάθησε να υπαναχωρήσει από το εγχείρημά του, διαφορετικά να διαφύγει. And then Mim became scared and tried to back off from his endeavor, otherwise he would escape. Αλλά οι Ορκ είχαν το γιο του κι έτσι ο Μιμ υποχρεώθηκε να τους οδηγήσει στο Μπαρ-εν Ντάνγουεδ. But the Orcs had a son, so Mim was forced to take them to Bar-en-Dangweed. Έτσι προδόθηκε το Σπίτι των Λύτρων. Thus the House of Redeemers was betrayed.

Έχει αναφερθεί ότι ο πέτρινος όγκος στην κορυφή του Άμον Ρουδ ήταν γυμνός και επίπεδος από πάνω, αλλά αν και οι πλαγιές ήταν απότομες, μπορούσε κανείς να φτάσει στην κορυφή ανεβαίνοντας από σκαλοπάτια πελεκημένα στο βράχο, που ξεκινούσαν από το γείσωμα μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του Μιμ. It has been reported that the stone mass at the top of Amon Road was bare and flat from above, but although the slopes were steep, one could reach the top by climbing stairs carved into the rock, starting from the ledge in front of the entrance of his house. Μιμ. Στην κορυφή υπήρχαν φύλακες και προειδοποίησαν για την προσέγγιση του εχθρού. At the top there were guards and they warned of the approach of the enemy. Οι Ορκ όμως, οδηγημένοι από τον Μιμ, έφτασαν στο επίπεδο γείσωμα μπροστά στην πόρτα και ο Τούριν και ο Μπέλεγκ απωθήθηκαν στην είσοδο του Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ. But the Orcs, led by Mim, reached the level ledge in front of the door and Turin and Beleg were pushed back at Bar-en-Dangweed entrance. Μερικοί από τους άντρες που προσπάθησαν να ανεβούν τα σκαλοπάτια στο βράχο σκοτώθηκαν από κάτω από βέλη των Ορκ. Some of the men who tried to climb the stairs to the rock were killed by Orc arrows.

Ο Τούριν και ο Μπέλεγκ υποχώρησαν μέσα στη σπηλιά και κύλησαν έναν μεγάλο βράχο στο άνοιγμα. Turin and Beleg retreated into the cave and rolled a large rock into the opening. Σ' αυτήν τη δύσκολη κατάσταση ο Αντρόγκ τους αποκάλυψε την κρυφή σκάλα που οδηγούσε στην επίπεδη κορυφή του Άμον Ρουδ, την οποία είχε ανακαλύψει όταν χάθηκε μέσα στις σπηλιές, όπως έχουμε αναφέρει. In this difficult situation, Androg revealed to them the hidden staircase that led to the flat top of Amon Rudd, which he had discovered when he was lost in the caves, as we have mentioned. Τότε ο Τούριν και ο Μπέλεγκ με πολλούς από τους άντρες τους ανέβηκαν από αυτήν τη σκάλα και βγήκαν στην κορυφή, αιφνιδιάζοντας τους λίγους Ορκ που είχαν ανεβεί ήδη εκεί από την εξωτερική σκάλα και πετώντας τους στο κενό. Then Turin and Beleg with many of their men climbed this ladder and climbed to the top, surprising the few Orcs who had already climbed there from the outer ladder and throwing them into space. Για λίγο κατάφεραν να απωθήσουν τους Ορκ που ανέβαιναν στο βράχο, αλλά δεν είχαν καταφύγιο πάνω στη γυμνή κορυφή και πολλοί σκοτώθηκαν από κάτω. For a while they managed to repel the Orcs who were climbing the rock, but they had no shelter on the bare top and many were killed from below. Πιο γενναίος απ' όλους ήταν ο Αντρόγκ, που έπεσε θανάσιμα τραυματισμένος από ένα βέλος στην κορυφή της εξωτερικής σκάλας. The bravest of all was Androg, who fell mortally wounded by an arrow at the top of the outer staircase.

Τότε ο Τούριν και ο Μπέλεγκ με τους δέκα άνδρες που τους είχαν απομείνει υποχώρησαν στο κέντρο της κορυφής, όπου υπήρχε μια όρθια πέτρα, και κάνοντας έναν δακτύλιο γύρω της συνέχισαν να αμύνονται μέχρι που σκοτώθηκαν όλοι εκτός από τον Μπέλεγκ και τον Τούριν, στους οποίους οι Ορκ έριξαν δίχτυα. Then Turin and Beleg with the ten men they had left retreated to the center of the top, where there was an upright stone, and making a ring around it continued to defend until all but Beleg and Turin were killed, in whom the Orcs threw nets. Τον Τούριν τον έδεσαν και τον πήραν μαζί τους. Turin was tied up and taken away. Τον Μπέλεγκ, που ήταν τραυματισμένος, τον έδεσαν κι αυτόν, αλλά τον άφησαν εκεί με τους καρπούς και τους αστραγάλους δεμένους σε σιδερένιους πίρους καρφωμένους στην πέτρα. Beleg, who was injured, was also tied up, but left there with his wrists and ankles tied to iron pins nailed to the stone.

Οι Ορκ βρήκαν το άνοιγμα της μυστικής σκάλας και κατεβαίνοντας από την κορυφή μπήκαν στο Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ και το βεβήλωσαν και το λεηλάτησαν. The Orcs found the opening of the secret staircase and, descending from the top, entered Bar-en-Dangweed and desecrated and looted it. Δεν βρήκαν τον Μιμ, που παρέμενε κρυμμένος μέσα στις σπηλιές του, και όταν έφυγαν από το Άμον Ρουδ, ο Μιμ εμφανίστηκε στην κορυφή και, πηγαίνοντας εκεί όπου κειτόταν ο Μπέλεγκ ακινητοποιημένος, τον κοίταξε χαιρέκακα ενώ ακόνιζε ένα μαχαίρι. They did not find Mim, who was hiding in his caves, and when they left Amon Rud, Mim appeared at the top and, going to where Beleg was lying motionless, looked at him greedily while sharpening a knife.

Αλλά ο Μιμ και ο Μπέλεγκ δεν ήταν οι μόνοι ζωντανοί πάνω στο πέτρινο ύψωμα. But Mim and Beleg were not the only ones alive on the stone hill. Ο Αντρόγκ, αν και θανάσιμα τραυματισμένος, πλησίασε έρποντας ανάμεσα στα πτώματα και αρπάζοντας ένα σπαθί προσπάθησε να καρφώσει τον Νάνο. Androg, although mortally wounded, approached crawling among the corpses and grabbing a sword tried to nail Nano. Ο Μιμ, στριγκλίζοντας από φόβο, έτρεξε στην άκρη του γκρεμού και εξαφανίστηκε κατεβαίνοντας ένα απότομο και δύσβατο μονοπάτι που ήξερε. Mim, choking with fear, ran to the edge of the cliff and disappeared down a steep and inaccessible path he knew. Ο Αντρόγκ, επιστρατεύοντας τις τελευταίες του δυνάμεις, έκοψε τα λουριά και τις αλυσίδες που έδεναν τον Μπέλεγκ και τον ελευθέρωσε. Androg, mobilizing his last forces, cut the straps and chains that bound Beleg and set him free. Και πεθαίνοντας είπε: And when he died he said:

«Τα τραύματά μου είναι πολύ βαριά ακόμη και για τα δικά σου γιατροσόφια». "My injuries are very serious even for your doctors."