Αττική - Περιήγηση στην περιοχή του Μαραθώνα
Είναι μια περιοχή με όμορφες γωνιές,
την λένε και ανθόκηπο της Αθήνας.
Αν και χαμηλού προφίλ, η ομώνυμη κωμόπολη έχει μακραίωνη ιστορία με παγκόσμια απήχηση.
Μας συνδέει με το παρελθόν και καθόλου τυχαία την έχουν χαρακτηρίσει ομφάλιο λώρο της Αθήνας.
Δεν λέω άλλα, τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μαζί στην πορεία.
Χωροταξικά βρίσκεται στα βορειοανατολικά της Αττικής.
Εδώ δεν χρειάζεται να ρωτήσεις πώς θα πας,
η διαδρομή είναι πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο.
Αλλωστε στον Μαραθώνα πάμε.
Και η κλασική διαδρομή είναι αυτή του παγκοσμίου φήμης αγωνίσματος, που διασχίζει το Λεκανοπέδιο.
Φτάνω στην πόλη του Μαραθώνα πρωί - πρωί.
Κάποιοι όμως έχουν ήδη ξυπνήσει και έχουν πιάσει δουλειά.
Με αυτά δε που εμπορεύονται, με βάζουν σε πειρασμό.
Καλημέρα.
Δικό σας μέλι;
Δικό μου είναι.
Από Κρήτη, από Ψηλορείτη.
Μέλι Κρήτης από τον Μαραθώνα.
Οι πρώτες εντυπώσεις είναι θετικές.
Δεν βιάζομαι όμως να ανακαλύψω την κωμόπολη.
Επειδή με περιμένει Μαραθώνιος, θα αρχίσω με έναν καφέ.
Τονώνομαι και αρχίζω τη βόλτα μου.
Αφήνομαι στα στενά δρομάκια.
Εχει και νοικοκυρόσπιτα.
Να και ένα εμπορικό από μια άλλη εποχή.
Λοιπόν ξίδι είναι αυτό ε;
Ξίδι, ξίδι
Ωραία.
Δώστε μου το ένα το μπουκαλάκι.
Πάντα βρίσκω κάτι να πάρω.
Ωραία, ευχαριστώ πολύ.
Τα βήματά μου με φέρνουν στον κεντρικό δρόμο ξανά
και σε ένα κτίριο με σημασία και ιστορία.
Το Μουσείο του Μαραθώνιου δρόμου,
στεγάζεται σε αυτό εδώ το καλαίσθητο κτίριο
που κάποτε ήταν το πρώτο δημοτικό σχολείο του Μαραθώνα.
Είναι αξιοθαύμαστο, διότι η μακραίωνη ιστορία του φημισμένου δρόμου αντοχής, στην κλασική του διαδρομή,
αναπτύσσεται ενώπιόν μου, σε συγκριτικά για το μέγεθός της, λίγα τετραγωνικά του κτιρίου.
Συγκινούμαι βλέποντας το αυθεντικό μετάλλιο του πρώτου νικητή στο αγώνισμα του Μαραθωνίου του Σπύρου Λούη, στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896
αλλά και τα προσωπικά του αντικείμενα.
Ή τα μετάλλια και τα έπαθλα του Στέλιου Κυριακίδη.
Αλλά και τα κειμήλια από τη ζωή και τη δράση του μαραθωνοδρόμου ειρηνιστή και πολιτικού Γρηγόρη Λαμπράκη.
Δεν είναι επίσης και λίγο να ξεδιπλώνεται η ιστορία του Μαραθώνιου στα νεότερα χρόνια,
χάρις στα παπούτσια με τα οποία έτρεξαν σπουδαίες μορφές του αγωνίσματος,
διακρίθηκαν και τα αφιέρωσαν στο Μουσείο.
Στέκομαι και στους σάκους των αθλητών με κινητικές ιδιαιτερότητες
και συνειδητοποιώ το μέγεθος του ψυχικού σθένους και θέλησης, που έχουν αυτοί οι συνάνθρωποί μας.
Να μην στα πολυ-λέω στο Μουσείο του Μαραθώνιου δρόμου υπάρχουν περισσότερα από 4.000 εκθέματα,
που σαν ψηφίδες συνθέτουν το ιστορικό μωσαϊκό του αθλήματος από το 1896 έως τις μέρες μας.
Σε κοντινή απόσταση είναι η αφετηρία της διάσημης διαδρομής.
Εδώ ακριβώς ανάβει η φλόγα που σημαίνει και την έναρξη του μαραθώνιου αγωνίσματος.
Από εδώ αρχίζουν όλα.
Στα βόρεια όρια της κωμόπολης υψώνει το ανάστημά του ο μεσαιωνικός πύργος της Οινόης, στην είσοδο του ομώνυμου φαραγγιού.
Οι κάτοικοι λένε ότι ήταν η εξοχική κατοικία που έχτισε περί το 1250 μ.Χ. ο Οθωνας ντε λα Ρος,
ιδρυτής του ελληνικού κλάδου του ομώνυμου οίκου ευγενών της Βουργουνδίας.
Ενα πλήθος από ανθοκήπια και θερμοκήπια αναπτύσσονται τριγύρω.
Εδώ στο άνοιγμα της πεδιάδας, έγινε το 490 π.Χ. η Μάχη του Μαραθώνα,
ένα γεγονός που επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας.
Ενα τμήμα της διαδρομής μου προς το Αρχαιολογικό Μουσείο της περιοχής στην θέση Βρανά,
περνά ανάμεσά τους.
Αυτό που ξεχωρίζει στο Μουσείο είναι το τρόπαιο της Μάχης του Μαραθώνα,
τοποθετημένο σε περίβλεπτο σημείο.
Αθηναίοι και Πλαταιείς κατατρόπωσαν τους Πέρσες και ματαίωσαν τα επεκτατικά τους σχέδια.
Εχει όμως και άλλα ενδιαφέροντα εκθέματα.
Κεραμική γεωμετρικών έως κλασικών χρόνων.
Επιτύμβια ανάγλυφα της περιοχής.
Αναθηματικές επιγραφές.
Αγάλματα και τμήματα του μοναδικού για την Αττική αιγυπτιακού ιερού της Μπρέξιζας, του 2ου αιώνα μ.Χ.
Δίπλα ακριβώς από το Μουσείο βρίσκεται και προστατεύεται με υπερσύγχρονο στέγαστρο,
το μεσοελλαδικό νεκροταφείο με μια συστάδα από τρεις ταφικούς τύμβους.
Ο Ραμνούντας πήρε την ονομασία του από τους Ράμνους,
ένα είδος θάμνου που υπήρχε σε αφθονία στην περιοχή.
Κατευθύνομαι προς τα εκεί.
Η διαδρομή είναι γραφική με ωραίες εναλλαγές τοπίων.
Με πηγαίνει το οικολογικό αυτοκίνητο που έχω στη διάθεσή μου,
το οποίο κινείται και με φυσικό αέριο, το πιο καθαρό και λιγότερο ρυπογόνο καύσιμο.
Βαδίζω στην κεντρική αρχαία οδό και συνεχίζω σε μονοπάτι μέσα από πυκνή βλάστηση.
Στον χώρο σώζονται τα ερείπια των ιερών της Θέμιδος, της θεάς της δικαιοσύνης
και της Νέμεσης της θεάς της δίκαιης τιμωρίας.
Βρίσκομαι στον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα.
Είναι ο καλύτερα διατηρημένος δήμος της αρχαίας Αθήνας.
Ενα ανθρώπινο αρχιτεκτονικό θαύμα, που προσπαθεί αιώνες τώρα να αναδείξει το μεγαλείο του.
Από αυτό εδώ το οχυρό,
οι αρχαίοι Αθηναίοι ήλεγχαν το πέρασμα των πλοίων, που μετέφερε σιτηρά στην Αθήνα.
Φτάνω σε πλάτωμα και μπροστά μου ορθώνεται το ισχυρό τείχος του φρουρίου, που έκλεινε στο εσωτερικό του ολόκληρο οικιστικό σύνολο.
Το φρούριο ήλεγχε το πέρασμα πλοίων από τον Ευβοϊκό, που μετέφεραν αγαθά στην αρχαία Αθήνα.
Αξίζει τον κόπο παρά το δύσβατο του εδάφους σε κάποια σημεία.
Είναι φοβερή εμπειρία.
Φεύγω από τον αρχαιολογικό χώρο και επισκέπτομαι την παραλία του Ραμνούντα.
Δεν έρχονται πολλοί εδώ και γι' αυτό την προτιμούν εκείνοι που θέλουν να κάνουν μπάνιο χωρίς μαγιό.
Δεν είναι ειδυλλιακό αυτό το τοπίο;
Αυτή η μικρή παραλιούλα;
Βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα.
Είναι και ακριβώς από πίσω το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας,
αγαλλιάζει η ψυχή σου.
Παίρνω ανάσα από θαλασσινό αέρα και βρίσκομαι πάλι να οδηγώ.
Προορισμός μου μια άλλη παραλία.
Αξιοποιημένη.
Το στομάχι μου από ώρα διαμαρτύρεται
και στην ταβέρνα με θέα την παραλία απολαμβάνω τους μεζέδες,
ενώ η θαλασσινή αύρα με αναζωογονεί.
Και μετά από αυτή την βόλτα,
δίπλα από τον Ραμνούντα,
είναι το... Μαλιμπού της Αττικής.
Μια ώρα από την Αθήνα είναι η παραλία του Σέσι.
Θα συνεχίζω τις εξερευνήσεις μου και σε θέλω συνοδοιπόρο.
Ως την επόμενη βόλτα, καλές αποδράσεις εκτός Αθηνών εντός Αττικής.
Να περάσεις καλά, όπου και αν πας.
