×

我们使用 cookie 帮助改善 LingQ。通过浏览本网站，表示你同意我们的 cookie 政策.

现在开始学习这个课程
image

Economy and Security / اقتصاد و امنیت, اقتصاد و امنیت (1)

اقتصاد و امنیت (1)

سال 1352 بعد از چهار برابر شدن درآمد نفتی ایران”همه فکر می‌کردند با این پول‌ها چه کارهایی نخواهند کرد. عمرانی دارم صحبت می‌کنم، سواستفاده منظورم نیست. از خود شاه گرفته تا دیگران. اما باید در مرحله اول می‌رفتید زیرساخت اقتصادی‌تان را قوی‌تر می‌کردید. می‌تواند زیرساخت انسانی باشد، می‌تواند فیزیکی باشد ولی همه اینها را باید درست بکنید.

کاملا هم می‌شد درست کرد و با آن ما یک جهش بی‌نظیری بکنیم. شاید هم آن موقع دیگر درآمدمان واقعا بالا می‌رفت؛ یعنی به جای اینکه با همین درآمد سرشار نفتی مثلا بشود حدود 2300 تا 3 هزار دلار، مثلا می‌شد همان موقع 7 یا 8 هزار دلار، ده هزار دلار. یعنی دیگر کاملا روشن بود داریم از عقب افتادگی می‌آییم بیرون. شانس بزرگی بود که ایران دیگر عقب افتادگی را برای همیشه کنار بگذارد ولی متاسفانه از این فرصت واقعا استثنائی استفاده نکردیم و برعکس، آن سیاستی که به خرج دادیم، خودش عامل آشوب و به هم خوردن وضع اجتماعی، نارضایتی همه و سرانجام انقلاب شد.”

علینقی عالیخانی که موضوع این قسمت از پادکسته جلد چهارم از مجموعه تاریخ شفاهی و تصویری ایرانه که به همت حسین دهباشی و نهادهای معتبری چون سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تهیه شده است. ما قسمت بیست و هفتم همین پادکست رو به جلد دوم از این مجموعه یعنی خاطرات مرحوم شاپور آذربرزین اختصاص دادیم. جناب دهباشی توضیحات کاملی درباره این مجموعه دادن که برای اطلاعات بیشتر ارجاعتون میدم به دقایق4 تا 20 قسمت بیست و هفتم.

دکتر علینقی عالیخانی یکی از مهره‌های اصلی و بسیار تاثیرگذار در رشد اقتصادی دهه 40 ایران بود، دهه‌ای که ایران به طور میانگین شاهد رشد اقتصادی سالانه 11 درصد و تورم 2.5 درصدی بود و سریعترین رشد اقتصادی در جهان رو بین سال‌های دهه 60 میلادی تجربه کرد. عالیخانی 7 سال از این ده سال رو در کابینه‌های علم، منصور و هویدا، وزیر اقتصاد بود که با حمایت از بخش خصوصی نقش بزرگی در جهت دهی اقتصاد کلان و صنعتی شدن کشور بازی کرد که منجر به ایجاد صنایعی مثل ذوب‌آهن اصفهان، تراکتورسازی تبریز، ماشین‌سازی تبریز، موتور دیزل آذربایجان،کارخانه لوله‌ نورد اهواز، موتور دیزل پرکینز تبریز، ماشین‌سازی اراک، ایران ناسیونال و ده‌ها صنعت دیگر شد.

ما در این کتاب علاوه بر آشنایی با نقش عمده مرحوم عالیخانی در رشد اقتصاد و صنعتی شدن کشور که تقریبا نیمی از مباحث کتاب رو به خودش اختصاص داده، با دوره‌هایی از فعالیت عالیخانی در ساواک و دانشگاه تهران هم آشنا میشیم. اما به نظر من مهمترین وجه کتاب، دوره‌ای است که عالیخانی به فعالیت دولتی پرداخته یعنی سال‌های بعد از کودتای 28 مرداد تا اوایل دهه 50 شمسی که مصادف میشه با دیکتاتوری 25 ساله محمدرضا شاه.

کتاب از لحاظ تاریخی قابل اعتنا و مهمه چرا که از یک طرف مرحوم عالیخانی به مدت هفت سال در کانون تصمیمات و سیاستگذاری اقتصادی ایران بود و رابطه بسیار نزدیک و دوستانه‌ای با علم و هویدا داشت و از طرف دیگه به مدت دو سال وبا تصدی ریاست دانشگاه تهران از نزدیک با خواسته‌های نسل جوان کشور ارتباط برقرار کرده بود.

کتاب پر از شرح وقایع و شخصیت‌ها از دید عالیخانی است و استفاده موثر و بجای جناب دهباشی از مصاحبه دیگری که توسط بنیاد مطالعات ایران با مرحوم عالیخانی انجام شده، اطلاعات کتاب رو کامل‌تر میکنه، همچنین پانویس‌ها و شرح حال مختصر بسیاری از شخصیت‌ها و اسنادی که در کتاب آورده شده اون رو تبدیل به اثری ارزشمند در حوزه تاریخ معاصر ایران کرده که اطلاعات بسیار زیادی رو دربر میگیره. من در ادامه این پادکست به بخش بسیار کوچکی از این اطلاعات اشاره و ازتون دعوت می‌کنم که اگر علاقمند به تاریخ معاصر ایران هستین مطالعه این کتاب رو از دست ندین، من در انتهای این قسمت و همچنین در توضیحات پادکست روش‌های تهیه کتاب و منابع دیگری که از مرحوم عالیخانی موجوده رو معرفی می‌کنم.

دکتر علینقی عالیخانی سال 1307 در نزدیکی ابهر به دنیا آمد، در سال 1325 از دبیرستان البرز در رشته ادبی فارغ‌التحصیل شد و بعد به دانشگاه تهران رفت و از آنجا لیسانس علوم سیاسی گرفت. اواخر 1328 به فرانسه رفت و ابتدا در رشته حقوق بین الملل دیپلم مطالعات عالی و سپس دکتری دولتی فرانسه در رشته اقتصاد را گرفت.

دوران تحصیل عالیخانی در دانشگاه تهران مصادف بود با قائله آذربایجان. بعد از جنگ جهانی دوم بلشویک‌ها که به دنبال افزایش نفوذشون در ایران و خصوصا گرفتن امتیازی مشابه انگلیس، در نفت شمال بودند با حمایت از فرقه دموکرات به رهبری سید جعفر پیشه وری که به دنبال خودمختاری آذربایجان بود، سعی داشتند به حکومت مرکزی فشار بیارن تا امتیازات لازم رو بگیرن. حزب توده هم تبدیل شده بود به حافظ منافع شوروی در ایران و از خودمختاری آذربایجان و امتیاز نفت شمال حمایت می‌کرد، با حمایت کامیون‌های پر از سرباز روسی میتینگ‌های خیابانی راه می‌انداخت و مخالفان امتیاز دادن به شوروی مثل مرحوم مصدق رو با استفاده از مطبوعاتی که در اختیار داشت مورد حمله قرار میداد.

این پیوستگی حزب توده به شوروی و یا به قول خودشون کمونیسم بین الملل بعدها باعث شد افراد ملی‌گرایی مثل عالیخانی هیچ‌وقت نظر مثبتی به سوسیالیسم و چپ‌گرایی نداشته باشن. عالیخانی تعریف می‌کنه: «حالا که سنی از همه ما گذشته، وقتی با برادرم که آن زمان کمونیست بود، و یا با دوستان دیگری که کمونیست بودند، صحبت می‌کنم، می‌بینم در ورای همه اینها همه ما به شدت ناسیونالیست بودیم ولی هر کدام دنبال یک راهی می‌گشتیم که کشورمان را نجات بدهیم. و الا، در میهن‌پرستی هیچ کدام ما تردیدی نبود.»

نکته‌ای که در این کتاب، عالیخانی به خوبی بهش اشاره میکنه شرایطیه که حزب توده تونست خودش رو بین مردم و خصوصا کارگرها جا بندازه، در شرایط اشغال ایران که کل سیستم رضاخانی فروپاشیده بود و کشور دوباره دچار ناامنی و هرج و مرج شده بود، عده‌ای که این وضع براشون قابل قبول نبود تحت تاثیر تبلیغات حزب توده قرار می‌گرفتن، دقیقا هم نمی‌دونستن چی میگن چون ترجمه‌های درستی از منابع کمونیستی موجود نبود و شاید بغیر از کادر رهبری و ایدئولوگ‌های حزب، عملا اعضا چیزی از کمونیسم نمی‌دونستن اما چون از مارکس و انگلس نقل قول می‌کردن حرف‌هاشون دهن پرکن بود. در مقابل هم پان ایرانیست‌ها بودن که موضع ملی‌گرایی داشتند اما اونها هم بعدها مقداری تندروی در مواضعشون بوجود اومد.

فاصله گرفتن عالیخانی از مارکسیسم فقط موضع حزب توده در زمینه قائله آذربایجان و ملی شدن صنعت نفت تا قبل از 30 تیر نبود، بلکه مطالعه کتاب‌های مارکسیسم به زبانی قابل فهم سبب شد متوجه نظریات اقتصادی مارکسیسم بشه و از نظر او تئوری‌های مارکسیسم زمانی مطرح شده که اقتصاد تازه در حال شکل‌گیری بوده و اساتید اقتصاد هم با اینکه ممکن بود تمایل چپی داشته باشن اما این تئوری‌ها رو در زمینه اقتصاد قبول نداشتن.

عالیخانی که ملی‌گرایی افراطی بود بعد از سفرش به فرانسه خواه ناخواه تحت تاثیر سوسیالیسم فرانسوی که کاری با مارکس نداره قرار میگیره که لزوم کمک به ناتوانان و کاهش شکاف درآمدها از مشخصه‌هاشه. این فضا باعث شد کمی از ملی‌گرایی افراطی‌اش کاسته بشه و به نوعی میهن‌پرستی متعادل‌تر، منسجم‌تر و عمیق‌تر دست پیدا کنه.

البته این نوع سوسیالیسم بخاطر اعتقاد به اینکه دولت باید خیلی از کارها رو انجام بده خطرناک بود.

عالیخانی 7 سال در فرانسه بود و مهم‌ترین اتفاق‌ ایران اون زمان جنبش ملی شدن صنعت نفت بود، عالیخانی هم مثل اکثر ایرانی‌ها مصدقی بود اما بعد از مدتی اعتقاد داشت مصدق در کار خودش گیر کرده و کاری انجام نمیشه.. مصدق توانایی بسیج مردمی رو داشت اما توان رهبری مردم به سمت هدف رو نداشت چون تحت تاثیر مردم بود و یک رهبر سیاسی بزرگ نباید تحت تاثیر مردم باشه و می‌بایست پیشنهاد بانک جهانی که خودش هم قبول داشت رو به مردم اعلام می‌کرد، به همین دلیل این جنبش که می‌تونست ایران رو به دموکراسی برسونه شکست خورد.

عالیخانی بعد از اتمام تحصیلاتش در سال 1336 به تهران برگشت و در ساواک که تازه تشکیل شده بود و نخست وزیری خوانده میشد در قسمت اطلاعات خارجی بخش اقتصادی مشغول به کار شد. عالیخانی اطلاع درستی از این سازمان نداشت و در قدم اول با پاکروان ارتباط گرفته بود که خیلی هم خوشش آمده بود.

عالیخانی پاکروان رو مردی روشنفکر، فرانسه بلد، تاریخ‌دان، ریاضی‌دان و فلسفه بلد توصیف می‌کنه و معتقد بود پاکروان می‌تونه در دانشگاه ریاضی و تاریخ درس بده. عالیخانی تعریف میکنه که آندره فونتن سردبیر روزنامه لوموند دوست صمیمی پاکروان بود و زمانی که پاکروان به عنوان سفیر فرانسه منصوب شد یکی از لذت‌هاش این بود که پیش پاکروان برود و بنشینند و حرف بزنند.

شخصیت پاکروان باعث شد عالیخانی برخلاف هشدارهای اطرافیان وارد نخست‌وزیری بشه اما در ادامه میگه: «بعد متوجه شدم آن دستگاهی که مرا قبول کرد، اسمش سازمان اطلاعات و امنیت کشور است و اداره‌ای دارد به نام اطلاعات خارجی که در آنجا اطلاعات مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره درباره کشورهای دیگر را گرد آورده و تجزیه و تحلیل می‌کند و به اطلاع شاه و نخست‌وزیر و دیگر مقام‌های مسئول دولت می‌رساند. از این گذشته ارتباطاتی که به علت حساسیت باید محرمانه بماند، از راه این اداره صورت می‌پذیرد، مانند تماس با اسرائیل و شیخ‌نشین‌های خلیج فارس. مسئولیت من این بود که به مسائل اقتصادی مربوطه رسیدگی کنم.»

هدف ایران در اون زمان گسترش نفوذ در شیخ‌نشین‌ها و رویارویی با جاه‌طلبی‌های جمال عبدالناصر و ملیون عرب بود. پان عربیسم ناصر در واقع دشمن مشترک ایران و اسرائیل بود، ناصر در کتابی به نام فلسفه انقلاب به تفضیل در مورد جدا کردن خوزستان از ایران و الحاقش به سرزمین‌های عربی حرف زده بود و با اینکه به قول عالیخانی مدیر درجه یک و افسر لایقی بود اما از فلسفه چیزی نمی‌دونست و مهمل نوشته بود.

اما واکنش جامعه ایرانی به ناصر مثبت بود چون دشمن اسرائیل بود و اینکه اساسا اطلاعی از مواضع ناصر در قبال ایران نداشتند. عالیخانی این عدم اطلاع جامعه ایرانی رو در نبود دموکراسی در کشور می‌دونست که اجازه فکر کردن و به نتیجه رسیدن رو به مردم نمی‌داد و حکومت سعی داشت سلیقه خودش رو در مسائل به زور اعمال کنه.

اونموقع اختیار شیخ‌نشین‌های خلیج فارس با انگلیس بود و مذاکرات رسمی باید از طریق انگلستان صورت می‌گرفت اما شیخ‌نشین‌های خلیج فارس میخواستند مستقل باشند و سعی می‌کردند به صورت خصوصی و مخفیانه با ایران ارتباط برقرار کنند، به همین دلیل ساواک این مذاکرات رو انجام میداد و دولت ایران رسما وارد مذاکره نمی‌شد چون موجبات اعتراض انگلستان رو فراهم می‌کرد.

یکی از قراردادهای مهمی که از دست رفت، قرارداد اکتشاف نفت در ابوظبی بود،کارشناسانی که برای این منظور فرستاده شدن به دلیل بی‌تجربه بودن نتونستن نفت پیدا کنن، اتفاقی که اگر می‌افتاد شاید سرنوشت خلیج فارس رو به کلی عوض می‌کرد و شاید نفت دوبی رو هم ایران استخراج می‌کرد. یکی از مهمترین دلایلی که باعث شد این اتفاق نیوفته این بود که متخصص به تعداد کافی در کشور وجود نداشت و کسانی که واقعا در کارشون خبره بودن مشغول کارهای مهم‌تری بودند.

رابطه با اسرائیل به زعم عالیخانی به نفع ایران بود چرا که اولا دشمن مشترکی مثل ناصر داشتند و در ثانی خدماتی که اسرائیل می‌تونست ارائه بده به شدت مورد نیاز ایران بود، اسرائیلی‌ها پیشرفت‌های مهمی در کشاورزی، راه سازی و ساختمان سازی کرده بودن و کیفیت کارشون در حد کشورهای پیشرفته بود. دیدی که عالیخانی از اسرائیل 1337 میده، دید مثبتیه، البته اضافه میکنه اسرائیل اونموقع با اسرائیل الان فرق داشت و جنایاتی که در این دو دهه اخیر انجام داده دیدش رو نسبت به این کشور تغییر داده، اما عالیخانی اشتباه می‌کرد و اسرائیل از بدو استقلال یعنی سال 1327 جنایت‌های متعددی رو علیه مردم فلسطین انجام داده بود مثل کشتار طنطوره که طی آن ارتش اسرائیل 250 فلسطینی را قتل عام کرد.

و اینها شامل کشتارهایی که توسط گروه‌های تروریستی صهیونیست قبل از استقلال اسرائیل میشه نیست. بعضی رهبران این گروه‌های تروریستی مثل مناخیم بگین بعدها نخست‌وزیر و اکثر اعضای این گروه‌ها وارد ارتش اسرائیل شدند.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

اقتصاد و امنیت (1) Wirtschaft||Sicherheit economy|and|security Wirtschaft und Sicherheit (1) Economía y seguridad (1) Economie et sécurité (1) Economia e sicurezza (1) Economie en veiligheid (1) Economia e segurança (1) Ekonomi ve güvenlik (1) Economy and Security (1)

سال 1352 بعد از چهار برابر شدن درآمد نفتی ایران”همه فکر می‌کردند با این پول‌ها چه کارهایی نخواهند کرد. |||||||||||||||||||yapmayacaklar| Jahr|nach|||Mal|werden||||||||||||||| year|after|from|four|times|increase|income|oil|Iran|everyone|thought|||with|this|||what|things|will not|do 1352, nachdem sich Irans Öleinnahmen vervierfacht hatten, dachten alle, was sie mit diesem Geld nicht anfangen würden. 1352'de İran'ın petrol geliri dört katına çıkınca herkes bu parayla ne yapmayacağını düşündü. In 1973, after the quadrupling of Iran's oil revenues, everyone thought about what they would do with this money. عمرانی دارم صحبت می‌کنم، سواستفاده منظورم نیست. Omrani|I am|conversation|||exploitation|my intention|is not I am talking about developmental projects, I do not mean misuse. از خود شاه گرفته تا دیگران. from|himself|king|taken|until|others From the Shah himself to others. اما باید در مرحله اول می‌رفتید زیرساخت اقتصادی‌تان را قوی‌تر می‌کردید. but|should|in|stage|first|||infrastructure|||(object marker)|||| |||||||||sizin||||| But first, you should have strengthened your economic infrastructure. می‌تواند زیرساخت انسانی باشد، می‌تواند فیزیکی باشد ولی همه اینها را باید درست بکنید. ||infrastructure|human|be|||physical|||all|these|(object marker)||correctly|do ||altyapı|||||||||||||yapmalısınız يمكن أن تكون بنية تحتية بشرية ، يمكن أن تكون مادية ، لكن عليك إصلاح كل هذه. It can be human infrastructure, it can be physical, but you need to get all of these right.

کاملا هم می‌شد درست کرد و با آن ما یک جهش بی‌نظیری بکنیم. completely|also|||right|do|and|with|it|we|a|leap|||make |||||||||||atılım||| يمكن صنعه بالكامل ويمكننا تحقيق قفزة فريدة معه. It could have been done perfectly, and with that, we could have made an unprecedented leap. شاید هم آن موقع دیگر درآمدمان واقعا بالا می‌رفت؛ یعنی به جای اینکه با همین درآمد سرشار نفتی مثلا بشود حدود 2300 تا 3 هزار دلار، مثلا می‌شد همان موقع 7 یا 8 هزار دلار، ده هزار دلار. maybe|also|that|time|no longer|our income|really|high|||meaning|to|instead of|that|with|this|income|abundant|oil|for example|would be|around|to|thousand|dollars|for example|||same|time|or|thousand|dollars|ten|thousand|dollars |||||gelirimiz|||||||||||||||||||||||||||||| ربما عندها سيزداد دخلنا حقًا ؛ أي بدلاً من نفس الدخل النفطي الغني ، على سبيل المثال ، سيكون حوالي 2300 إلى 3 آلاف دولار ، على سبيل المثال ، سيكون 7 أو 8 آلاف دولار ، عشرة آلاف دولار في نفس الوقت. Maybe at that time, our income would really have increased; instead of having an oil income of about 2300 to 3000 dollars, it could have been 7 or 8 thousand dollars, or even ten thousand dollars. یعنی دیگر کاملا روشن بود داریم از عقب افتادگی می‌آییم بیرون. it means|no longer|completely|clear|was|we are|from|backward|backwardness|||out ||||||||||geliyoruz| أي أنه كان من الواضح أننا خرجنا من التخلف. It was completely clear that we were coming out of backwardness. شانس بزرگی بود که ایران دیگر عقب افتادگی را برای همیشه کنار بگذارد ولی متاسفانه از این فرصت واقعا استثنائی استفاده نکردیم و برعکس، آن سیاستی که به خرج دادیم، خودش عامل آشوب و به هم خوردن وضع اجتماعی، نارضایتی همه و سرانجام انقلاب شد.” chance|great|was|that|Iran|no longer|backward|lag|(object marker)|for|forever|aside|puts|but|unfortunately|from|this|opportunity|really|exceptional|use|did not|and|on the contrary|that|policy|that|to|expense|gave|itself|factor|chaos|and|to|together|disruption|situation|social|dissatisfaction|everyone|and|ultimately|revolution|became ||||||geride|gerilik||||||||||||||||||siyaset||||||||||||||||||| كانت فرصة كبيرة لإيران أن تنحي التخلف جانباً إلى الأبد ، لكن للأسف لم نستغل هذه الفرصة الاستثنائية حقًا ، بل على العكس ، أصبحت السياسة التي استخدمناها سببًا للفوضى وتعطيل الوضع الاجتماعي ، واستياء الجميع. وأخيراً الثورة. It was a great opportunity for Iran to leave backwardness behind forever, but unfortunately, we did not truly take advantage of this exceptional opportunity, and on the contrary, the policy we adopted became a factor for chaos, social disruption, dissatisfaction among everyone, and ultimately led to the revolution.

علینقی عالیخانی که موضوع این قسمت از پادکسته جلد چهارم از مجموعه تاریخ شفاهی و تصویری ایرانه که به همت حسین دهباشی و نهادهای معتبری چون سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تهیه شده است. Ali Naghi|||||||||||||||||||||||||||||||||| Alinaghi|Alikhani|that|subject|this|episode|of|podcast|volume|four|of|collection|history|oral|and|visual||which|by|efforts|Hossein|Dehbashi|and|institutions||such as|organization|documents|and|library|national|Iran|prepared|made|is العنقي عليخاني ، موضوع هذه الحلقة من مجلد البودكاست 4 من مجموعة التاريخ الشفوي والمرئي لإيران ، والذي تم إعداده بجهود حسين دهباشي ومؤسسات مرموقة مثل منظمة الوثائق والمكتبة الوطنية الإيرانية . Ali Naqi Alikhani is the subject of this episode of the podcast, the fourth volume of the oral and visual history of Iran, which has been prepared with the efforts of Hossein Dehbashi and reputable institutions such as the National Archives and Library of Iran. ما قسمت بیست و هفتم همین پادکست رو به جلد دوم از این مجموعه یعنی خاطرات مرحوم شاپور آذربرزین اختصاص دادیم. we|episode|twenty|and|seventh|this|podcast|it|to|volume|second|of|this|series|meaning|memoirs|late|Shapur|Azarbarzin|dedicated|gave خصصنا الحلقة السابعة والعشرين من هذا البودكاست للمجلد الثاني من هذه السلسلة مذكرات المرحوم شابور أزربارزين. We dedicated the twenty-seventh episode of this podcast to the second volume of this collection, which is the memoirs of the late Shapur Azarbarzin. جناب دهباشی توضیحات کاملی درباره این مجموعه دادن که برای اطلاعات بیشتر ارجاعتون میدم به دقایق4 تا 20 قسمت بیست و هفتم. sir|Dehbashi|explanations|complete|about|this|collection|gave|that|for|information|more|your reference|I give|to|minutes|to|episode|twenty|and|seventh قدم السيد الدهباشي شرحاً كاملاً عن هذه السلسلة ، ولمزيد من المعلومات أحيلكم إلى الدقائق 4 إلى 20 من الحلقة السابعة والعشرين. Mr. Dehbashi provided complete explanations about this collection, and for more information, I refer you to minutes 4 to 20 of the twenty-seventh episode.

دکتر علینقی عالیخانی یکی از مهره‌های اصلی و بسیار تاثیرگذار در رشد اقتصادی دهه 40 ایران بود، دهه‌ای که ایران به طور میانگین شاهد رشد اقتصادی سالانه 11 درصد و تورم 2.5 درصدی بود و سریعترین رشد اقتصادی در جهان رو بین سال‌های دهه 60 میلادی تجربه کرد. Dr|Alinaghi|Alikhani|one|of|||main|and|very|influential|in|growth|economic|decade|Iran|was|decade|||||||||||||||||||||||||||AD|experienced|had كان الدكتور العنقي عليخاني أحد الركائز الرئيسية والمؤثرة للغاية في النمو الاقتصادي لإيران في الأربعينيات ، وهو العقد الذي شهدت فيه إيران متوسط نمو اقتصادي سنوي بلغ 11٪ وتضخمًا بنسبة 2.5٪ ، وشهدت أسرع نمو اقتصادي في إيران. العالم بين سنوات الستينيات. Dr. Alinaghi Alikhani was one of the key and highly influential figures in the economic growth of Iran in the 1960s, a decade during which Iran experienced an average annual economic growth of 11 percent and an inflation rate of 2.5 percent, witnessing the fastest economic growth in the world between the 1960s. عالیخانی 7 سال از این ده سال رو در کابینه‌های علم، منصور و هویدا، وزیر اقتصاد بود که با حمایت از بخش خصوصی نقش بزرگی در جهت دهی اقتصاد کلان و صنعتی شدن کشور بازی کرد که منجر به ایجاد صنایعی مثل ذوب‌آهن اصفهان، تراکتورسازی تبریز، ماشین‌سازی تبریز، موتور دیزل آذربایجان،کارخانه لوله‌ نورد اهواز، موتور دیزل پرکینز تبریز، ماشین‌سازی اراک، ایران ناسیونال و ده‌ها صنعت دیگر شد. Alikhani|years|of|this|ten|years|را|in|||Elm|Mansour|and|Hoveyda|Minister|Economy|was|that|with|support|from|sector|private|role|significant|in|direction|guiding|economy|macro|and|industrial|becoming|country|played|did|which|led|to|creation|industries|such as|||Isfahan|tractor manufacturing|Tabriz|||Tabriz||||||||||||||Arak|Iran|National|and|||industry|other|became Alikhani served as Minister of Economy for 7 years out of this ten-year period in the cabinets of Alam, Mansour, and Hoveyda, playing a significant role in guiding the macroeconomy and industrializing the country with support for the private sector, which led to the establishment of industries such as Isfahan Steel, Tabriz Tractor Manufacturing, Tabriz Machine Manufacturing, Azerbaijan Diesel Engine, Ahvaz Pipe Rolling Factory, Perkins Diesel Engine in Tabriz, Arak Machine Manufacturing, Iran National, and dozens of other industries.

ما در این کتاب علاوه بر آشنایی با نقش عمده مرحوم عالیخانی در رشد اقتصاد و صنعتی شدن کشور که تقریبا نیمی از مباحث کتاب رو به خودش اختصاص داده، با دوره‌هایی از فعالیت عالیخانی در ساواک و دانشگاه تهران هم آشنا میشیم. we|in|this|book|in addition|to|familiarity|with|role|major|late|Ali Khani|in|growth|economy|and|industrial|becoming|country|which|almost|half|of|discussions|book|to|to|himself|dedicated|given|with|||of|activity|Ali Khani|in|SAVAK|and|university|Tehran|also|familiar|we become familiar In this book, in addition to getting acquainted with the major role of the late Alikhani in the growth of the economy and industrialization of the country, which occupies almost half of the book's discussions, we also become familiar with periods of Alikhani's activities in SAVAK and the University of Tehran. اما به نظر من مهمترین وجه کتاب، دوره‌ای است که عالیخانی به فعالیت دولتی پرداخته یعنی سال‌های بعد از کودتای 28 مرداد تا اوایل دهه 50 شمسی که مصادف میشه با دیکتاتوری 25 ساله محمدرضا شاه. but|to|opinion|I|most important|aspect|book|||is|that|Alikhani|to|activity|governmental|engaged|meaning|||after|from|coup|Mordad|until|early|decade|Shamsi|which|coincides|becomes|with|dictatorship|year|Mohammad Reza|Shah But in my opinion, the most important aspect of the book is the period during which Alikhani was involved in government activities, namely the years following the coup of August 19, 1953, until the early 1970s, which coincides with the 25-year dictatorship of Mohammad Reza Shah.

کتاب از لحاظ تاریخی قابل اعتنا و مهمه چرا که از یک طرف مرحوم عالیخانی به مدت هفت سال در کانون تصمیمات و سیاستگذاری اقتصادی ایران بود و رابطه بسیار نزدیک و دوستانه‌ای با علم و هویدا داشت و از طرف دیگه به مدت دو سال وبا تصدی ریاست دانشگاه تهران از نزدیک با خواسته‌های نسل جوان کشور ارتباط برقرار کرده بود. the book|from|perspective|historical|worthy of|attention|and|important|why|that|from|one|side|late|Alikhani|for|duration|seven|years|in|center|decisions|and|policy-making|economic|Iran|was|and|relationship|very|close|and|||with|Elm|and|Hoveyda|had|and|from|side|other|for|duration|two|years||holding|presidency|university|Tehran|from|close|with|||generation|young|country|connection|established|made|was The book is historically significant and important because, on one hand, the late Alikhani was at the center of economic decision-making and policy-making in Iran for seven years and had a very close and friendly relationship with Alam and Hoveyda, and on the other hand, for two years, while serving as the president of Tehran University, he was closely connected with the demands of the country's youth.

کتاب پر از شرح وقایع و شخصیت‌ها از دید عالیخانی است و استفاده موثر و بجای جناب دهباشی از مصاحبه دیگری که توسط بنیاد مطالعات ایران با مرحوم عالیخانی انجام شده، اطلاعات کتاب رو کامل‌تر میکنه، همچنین پانویس‌ها و شرح حال مختصر بسیاری از شخصیت‌ها و اسنادی که در کتاب آورده شده اون رو تبدیل به اثری ارزشمند در حوزه تاریخ معاصر ایران کرده که اطلاعات بسیار زیادی رو دربر میگیره. the book|full|of|explanation|events|and|||from|perspective|Alikhani|is|and|use|effective|and|appropriately|Mr|Dehbaashi|from|interview|another|that|by|foundation|studies|Iran|with|late|Alikhani|conducted|been|information|the book|it|||makes|also|||and|brief|biography|concise|many|of|||and||that|in|the book|included|been|it|it|turned|into|a work|valuable|in|the field|history|contemporary|Iran|made|that|information|very|much|it|encompassing|takes The book is full of accounts of events and personalities from Alikhani's perspective, and the effective and appropriate use by Mr. Dehbaashi of another interview conducted by the Iran Studies Foundation with the late Alikhani enriches the information in the book. Additionally, the footnotes and brief biographies of many personalities and documents included in the book make it a valuable work in the field of contemporary Iranian history, encompassing a vast amount of information. من در ادامه این پادکست به بخش بسیار کوچکی از این اطلاعات اشاره و ازتون دعوت می‌کنم که اگر علاقمند به تاریخ معاصر ایران هستین مطالعه این کتاب رو از دست ندین، من در انتهای این قسمت و همچنین در توضیحات پادکست روش‌های تهیه کتاب و منابع دیگری که از مرحوم عالیخانی موجوده رو معرفی می‌کنم. I|in|continuation|this|podcast|to|section|very|small|of|this|information|mention|and|from you|invitation|||that|if|interested|in|history|contemporary|Iran|you are|study|this|book|it|from|hand|do not miss|I|in|end|this|episode|and|also|in|explanations|podcast|||obtaining|book|and|sources|other|that|from|late|Alikhani|available|it|introduce|| استمرارًا لهذا البودكاست ، أشير إلى جزء صغير جدًا من هذه المعلومات وأدعوك إلى عدم تفويت قراءة هذا الكتاب إذا كنت مهتمًا بتاريخ إيران المعاصر ، فأنا أقدم الكتاب الحالي من الراحل عليخاني. In the continuation of this podcast, I will refer to a very small part of this information and invite you not to miss reading this book if you are interested in contemporary Iranian history. At the end of this episode, as well as in the podcast description, I will introduce ways to obtain the book and other resources available from the late Alikhani.

دکتر علینقی عالیخانی سال 1307 در نزدیکی ابهر به دنیا آمد، در سال 1325 از دبیرستان البرز در رشته ادبی فارغ‌التحصیل شد و بعد به دانشگاه تهران رفت و از آنجا لیسانس علوم سیاسی گرفت. Dr|Alinaghi|Alikhani|year|in|near|Abhar|to|world|was born|in|year|from|high school|Alborz|in|field|literature|||became|and|later|to|university|Tehran|went|and|from|there|bachelor's degree|political|science|received ولد الدكتور النقي عليخاني بالقرب من أبهار عام 1307 ، وتخرج من مدرسة البرز الثانوية عام 1325 في مجال الأدب ، ثم التحق بجامعة طهران وحصل على درجة البكالوريوس في العلوم السياسية. Dr. Alinaghi Alikhani was born in 1928 near Abhar, graduated from Alborz High School in 1946 in the literary field, and then went to the University of Tehran where he obtained a bachelor's degree in political science. اواخر 1328 به فرانسه رفت و ابتدا در رشته حقوق بین الملل دیپلم مطالعات عالی و سپس دکتری دولتی فرانسه در رشته اقتصاد را گرفت. late|to|France|he went|and|initially|in|field|law|international||diploma|studies|higher|and|then|doctorate|state|French|in|field|economics|(object marker)|he obtained ذهب إلى فرنسا في نهاية عام 1328 وحصل أولاً على دبلوم الدراسات العليا في مجال القانون الدولي ثم الدكتوراه من الحكومة الفرنسية في مجال الاقتصاد. In late 1949, he went to France and initially obtained a diploma in international law and then a French state doctorate in economics.

دوران تحصیل عالیخانی در دانشگاه تهران مصادف بود با قائله آذربایجان. period|study|Alikhani|at|university|Tehran|coincided|was|with|conflict|Azerbaijan تزامنت فترة التعليم الثانوي في جامعة طهران مع عهد أذربيجان. Alikhani's higher education coincided with the Azerbaijan crisis. بعد از جنگ جهانی دوم بلشویک‌ها که به دنبال افزایش نفوذشون در ایران و خصوصا گرفتن امتیازی مشابه انگلیس، در نفت شمال بودند با حمایت از فرقه دموکرات به رهبری سید جعفر پیشه وری که به دنبال خودمختاری آذربایجان بود، سعی داشتند به حکومت مرکزی فشار بیارن تا امتیازات لازم رو بگیرن. after|of|war|world|second|||who|to|seeking|increase|their influence|in|Iran|and|especially|obtaining|concession|similar|England|in|oil|north|were|with|support|from|party|Democratic|by|leadership|Seyyed|Jafar|||who|to|seeking|autonomy|Azerbaijan|was|attempt|had|to|government|central|pressure|bring|until|concessions|necessary|را|obtain بعد الحرب العالمية الثانية ، كان البلاشفة ، الذين سعوا إلى زيادة نفوذهم في إيران وخاصة الحصول على امتياز مشابه لتنازل إنجلترا ، في نفط نفط بدعم من الطائفة الديمقراطية بقيادة السيد جعفر بيشيفاري ، الذي سعى إلى الحكم الذاتي. من أذربيجان ، وحاول الضغط على الحكومة المركزية للحصول على النقاط اللازمة. After World War II, the Bolsheviks, who were seeking to increase their influence in Iran and particularly to obtain a concession similar to that of the British in northern oil, supported the Democratic Party led by Seyyed Jafar Pishevari, who was seeking autonomy for Azerbaijan, in an attempt to pressure the central government to obtain the necessary concessions. حزب توده هم تبدیل شده بود به حافظ منافع شوروی در ایران و از خودمختاری آذربایجان و امتیاز نفت شمال حمایت می‌کرد، با حمایت کامیون‌های پر از سرباز روسی میتینگ‌های خیابانی راه می‌انداخت و مخالفان امتیاز دادن به شوروی مثل مرحوم مصدق رو با استفاده از مطبوعاتی که در اختیار داشت مورد حمله قرار میداد. Party|Tudeh|also|turned|become|was|to|guardian|interests|Soviet|in|Iran|and|of|autonomy|Azerbaijan|and|concession|oil|North|support|||with|support|||full|of|soldiers|Russian|||street|road|||and|opponents|concession|giving|to|Soviet|like|late|Mossadegh|him|with|use|of|press|that|in|possession|had|in the case of|attack|placed| The Tudeh Party had also become the guardian of Soviet interests in Iran and supported the autonomy of Azerbaijan and the oil concession in the north, organizing street meetings with the support of trucks full of Russian soldiers, and attacking opponents of concessions to the Soviets, like the late Mossadegh, using the press at their disposal.

این پیوستگی حزب توده به شوروی و یا به قول خودشون کمونیسم بین الملل بعدها باعث شد افراد ملی‌گرایی مثل عالیخانی هیچ‌وقت نظر مثبتی به سوسیالیسم و چپ‌گرایی نداشته باشن. this|affiliation|party|Tudeh|to|Soviet Union|and|or|by|saying|themselves|communism|international||later|caused|became|individuals|||like|Alikhani|||opinion|positive|towards|socialism|and|||had|been This connection of the Tudeh Party to the Soviet Union, or as they called it, the international communism, later caused nationalist figures like Alikhani to never have a positive view of socialism and leftism. عالیخانی تعریف می‌کنه: «حالا که سنی از همه ما گذشته، وقتی با برادرم که آن زمان کمونیست بود، و یا با دوستان دیگری که کمونیست بودند، صحبت می‌کنم، می‌بینم در ورای همه اینها همه ما به شدت ناسیونالیست بودیم ولی هر کدام دنبال یک راهی می‌گشتیم که کشورمان را نجات بدهیم. Alikhani|defines|||now|that|age|from|all|us|has passed|when|with|my brother|who|that|time|communist|was|and|or|with|friends|others|who|communist|were|conversation|||||in|beyond|all|these|all|we|to|strongly|nationalist|were|but|each|one|in search of|a|way|||that|our country|(object marker)|save|we give Alikhani recounts: "Now that we have all aged, when I talk to my brother who was a communist at that time, or with other friends who were communists, I see that beyond all this, we were all fiercely nationalistic, but each of us was looking for a way to save our country. و الا، در میهن‌پرستی هیچ کدام ما تردیدی نبود.» and|otherwise|in|||no|any|us|doubt|was not Otherwise, there was no doubt among any of us about patriotism."

نکته‌ای که در این کتاب، عالیخانی به خوبی بهش اشاره میکنه شرایطیه که حزب توده تونست خودش رو بین مردم و خصوصا کارگرها جا بندازه، در شرایط اشغال ایران که کل سیستم رضاخانی فروپاشیده بود و کشور دوباره دچار ناامنی و هرج و مرج شده بود، عده‌ای که این وضع براشون قابل قبول نبود تحت تاثیر تبلیغات حزب توده قرار می‌گرفتن، دقیقا هم نمی‌دونستن چی میگن چون ترجمه‌های درستی از منابع کمونیستی موجود نبود و شاید بغیر از کادر رهبری و ایدئولوگ‌های حزب، عملا اعضا چیزی از کمونیسم نمی‌دونستن اما چون از مارکس و انگلس نقل قول می‌کردن حرف‌هاشون دهن پرکن بود. ||that|in|this|book|Alikhani|to||to it|||condition|that|party|Tudeh|was able|itself|to|among|people|and|especially|workers|place|put|in|conditions|occupation|Iran|that|whole|system|Reza Khan|collapsed|was|and|country|again|afflicted|insecurity|and|chaos|and|disorder|become|was|||that|this|situation|for them|acceptable|acceptance|wasn't|under|influence|propaganda|party|Tudeh|placed|||exactly|also|||what|they were saying|because|||correct|from|sources|communist|available|weren't|and|maybe|except|from|cadre|leadership|and|||party|practically|members|anything|from|communism|||but|because|from|Marx|and|Engels|quote|quoting|||||mouth|filling|were The point that Alikhani well mentions in this book is the condition under which the Tudeh Party managed to establish itself among the people, especially the workers, during the occupation of Iran when the entire Reza Khan system had collapsed and the country was once again experiencing insecurity and chaos. Those who found this situation unacceptable were influenced by the propaganda of the Tudeh Party; they didn't exactly know what they were saying because there were no accurate translations of existing communist sources, and perhaps apart from the leadership cadre and ideologists of the party, the members practically knew nothing about communism. However, since they quoted Marx and Engels, their words sounded impressive. در مقابل هم پان ایرانیست‌ها بودن که موضع ملی‌گرایی داشتند اما اونها هم بعدها مقداری تندروی در مواضعشون بوجود اومد. in|front of|also|pan|||were|who|stance|||had|but|they|also|later|somewhat|extremism|in|their positions|arose|came In contrast, there were the Pan-Iranists who had a nationalist stance, but they also later developed some extremism in their positions.

فاصله گرفتن عالیخانی از مارکسیسم فقط موضع حزب توده در زمینه قائله آذربایجان و ملی شدن صنعت نفت تا قبل از 30 تیر نبود، بلکه مطالعه کتاب‌های مارکسیسم به زبانی قابل فهم سبب شد متوجه نظریات اقتصادی مارکسیسم بشه و از نظر او تئوری‌های مارکسیسم زمانی مطرح شده که اقتصاد تازه در حال شکل‌گیری بوده و اساتید اقتصاد هم با اینکه ممکن بود تمایل چپی داشته باشن اما این تئوری‌ها رو در زمینه اقتصاد قبول نداشتن. distance|taking|Alikhani|from|Marxism|only|position|Party|Tudeh|in|context|conflict|Azerbaijan|and|national|becoming|industry|oil|until|before|of|Tir|was not|but|studying|||Marxism|in|a language|comprehensible|understanding|caused|became|aware|theories|economic|Marxism|him|and|from|perspective|him|||Marxism|when|raised|were|that|economy|newly|in|process|||been|and|professors|economics|also|with|although|possible|were|inclination|leftist|||but|these|||them|in|context|economics|accepted| Alikhani's distancing from Marxism was not only the Tudeh Party's position regarding the Azerbaijan crisis and the nationalization of the oil industry before July 30, but also studying Marxist books in an understandable language made him realize the economic theories of Marxism. In his view, Marxist theories were proposed at a time when the economy was just beginning to take shape, and although economics professors might have had leftist tendencies, they did not accept these theories in the field of economics.

عالیخانی که ملی‌گرایی افراطی بود بعد از سفرش به فرانسه خواه ناخواه تحت تاثیر سوسیالیسم فرانسوی که کاری با مارکس نداره قرار میگیره که لزوم کمک به ناتوانان و کاهش شکاف درآمدها از مشخصه‌هاشه. Alikhani|who|||extremist|was|after|of|his trip|to|France|whether|unwittingly|under|influence|socialism|French|which|relation|with|Marx|doesn't have|||which|necessity|help|to|the disabled|and|reduction|gap|incomes|of|| Alikhani, who was an extreme nationalist, inevitably came under the influence of French socialism after his trip to France, which has nothing to do with Marx, characterized by the necessity of helping the weak and reducing income disparities. این فضا باعث شد کمی از ملی‌گرایی افراطی‌اش کاسته بشه و به نوعی میهن‌پرستی متعادل‌تر، منسجم‌تر و عمیق‌تر دست پیدا کنه. this|space|caused|became|somewhat|from|||||reduced|be|and|to|a kind of|||||||and|||hand|finding|achieves This environment helped reduce his extreme nationalism a bit and led him to a more balanced, coherent, and deeper patriotism.

البته این نوع سوسیالیسم بخاطر اعتقاد به اینکه دولت باید خیلی از کارها رو انجام بده خطرناک بود. of course|this|type|socialism|because of|belief|in|that|government|should|many|of|tasks|colloquial particle|doing|do|dangerous|was Of course, this type of socialism was dangerous because of the belief that the government should do many things.

عالیخانی 7 سال در فرانسه بود و مهم‌ترین اتفاق‌ ایران اون زمان جنبش ملی شدن صنعت نفت بود، عالیخانی هم مثل اکثر ایرانی‌ها مصدقی بود اما بعد از مدتی اعتقاد داشت مصدق در کار خودش گیر کرده و کاری انجام نمیشه.. مصدق توانایی بسیج مردمی رو داشت اما توان رهبری مردم به سمت هدف رو نداشت چون تحت تاثیر مردم بود و یک رهبر سیاسی بزرگ نباید تحت تاثیر مردم باشه و می‌بایست پیشنهاد بانک جهانی که خودش هم قبول داشت رو به مردم اعلام می‌کرد، به همین دلیل این جنبش که می‌تونست ایران رو به دموکراسی برسونه شکست خورد. Alikhani|years|in|France|was|and|||event|Iran|that|time|movement|national|of nationalization|industry|oil|was|Alikhani|also|like|most||||was|but|after|of|a while|belief|had|Mossadegh|in|work|his|stuck|had|and|anything|done||Mossadegh|ability|mobilization|popular|to|had|but|ability|leadership|people|towards|direction|goal|to|didn't have|because|under|influence|people|was|and|a|leader|political|great|shouldn't|under|influence|people|be|and|||proposal|Bank|World|that|he|also|accepted|had|to|to|people|announce|||to|same|reason|this|movement|that|||Iran|to|to|democracy|bring|failure|happened Alikhani was in France for 7 years, and the most important event in Iran at that time was the nationalization of the oil industry. Like most Iranians, Alikhani was a supporter of Mossadegh, but after a while, he believed that Mossadegh was stuck in his work and nothing was being done. Mossadegh had the ability to mobilize the people, but he lacked the ability to lead them towards a goal because he was influenced by the people, and a great political leader should not be influenced by the people and should have announced the World Bank proposal, which he also accepted, to the people. For this reason, this movement, which could have brought Iran to democracy, failed.

عالیخانی بعد از اتمام تحصیلاتش در سال 1336 به تهران برگشت و در ساواک که تازه تشکیل شده بود و نخست وزیری خوانده میشد در قسمت اطلاعات خارجی بخش اقتصادی مشغول به کار شد. Alikhani|after|of|completion|his studies|in|year|to|Tehran|returned|and|in|SAVAK|which|newly|formed|had been|was|and|prime|ministerial|called||in|section|information|foreign|department|economic|engaged|in|work|became After completing his studies in 1957, Alikhani returned to Tehran and began working in the newly formed SAVAK, which was referred to as the Prime Ministry, in the foreign information section of the economic department. عالیخانی اطلاع درستی از این سازمان نداشت و در قدم اول با پاکروان ارتباط گرفته بود که خیلی هم خوشش آمده بود. Alikhani|information|accurate|about|this|organization|did not have|and|in|step|first|with|Pakrovan|communication|taken|was|that|very|also|he liked|had come|was Alaikhani did not have accurate information about this organization and initially contacted Pakrovan, whom he liked very much.

عالیخانی پاکروان رو مردی روشنفکر، فرانسه بلد، تاریخ‌دان، ریاضی‌دان و فلسفه بلد توصیف می‌کنه و معتقد بود پاکروان می‌تونه در دانشگاه ریاضی و تاریخ درس بده. Alikhani|Pakravan|as|a man|intellectual|French|fluent|history|||||||||||||||||||||teach|he gives Alaikhani describes Pakrovan as an intellectual man, fluent in French, a historian, a mathematician, and knowledgeable in philosophy, and believed that Pakrovan could teach mathematics and history at the university. عالیخانی تعریف میکنه که آندره فونتن سردبیر روزنامه لوموند دوست صمیمی پاکروان بود و زمانی که پاکروان به عنوان سفیر فرانسه منصوب شد یکی از لذت‌هاش این بود که پیش پاکروان برود و بنشینند و حرف بزنند. Alikhani|||that|Andre|Fontaine|editor-in-chief|newspaper|Le Monde|friend|close|Pakravan|was|and|when|that|Pakravan|as|title|ambassador|France|appointed|was|one|of|||this|was|that|in front of|Pakravan|he would go|and|they would sit|and|conversation|they would have Alaikhani recounts that Andre Fontaine, the editor of Le Monde, was a close friend of Pakrovan, and when Pakrovan was appointed as the ambassador of France, one of his pleasures was to go to Pakrovan and sit down to talk.

شخصیت پاکروان باعث شد عالیخانی برخلاف هشدارهای اطرافیان وارد نخست‌وزیری بشه اما در ادامه میگه: «بعد متوجه شدم آن دستگاهی که مرا قبول کرد، اسمش سازمان اطلاعات و امنیت کشور است و اداره‌ای دارد به نام اطلاعات خارجی که در آنجا اطلاعات مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره درباره کشورهای دیگر را گرد آورده و تجزیه و تحلیل می‌کند و به اطلاع شاه و نخست‌وزیر و دیگر مقام‌های مسئول دولت می‌رساند. personality|Pakravan|caused|became|Alikhani|contrary to|warnings|associates|enter|||become|but|in|continuation|he says|later|realized|I was|that|organization|that|me|accepted|did|its name|organization|intelligence|and|security|country|is|and|||has|called|name|intelligence|foreign|that|in|there|information|various|political|economic|social|and|etc|about|countries|other|(object marker)|gathered|brought|and|analysis|and|analysis|||and|to|notice|Shah|and|||and|other|||responsible|government|| Pakrovan's personality led Alaikhani to enter the premiership despite the warnings of those around him, but he later says: "Then I realized that the organization that accepted me is called the Organization of Intelligence and National Security, and it has a department called Foreign Intelligence, where various political, economic, social, and other information about other countries is gathered, analyzed, and reported to the Shah, the Prime Minister, and other responsible government officials." از این گذشته ارتباطاتی که به علت حساسیت باید محرمانه بماند، از راه این اداره صورت می‌پذیرد، مانند تماس با اسرائیل و شیخ‌نشین‌های خلیج فارس. from|this|past|communications|that|to|reason|sensitivity|must|confidential|remain|through|way|this|office|in the manner|||such as|contact|with|Israel|and||||Gulf|Persian Moreover, communications that must remain confidential due to their sensitivity are conducted through this office, such as contact with Israel and the Gulf sheikhdoms. مسئولیت من این بود که به مسائل اقتصادی مربوطه رسیدگی کنم.» responsibility|I|this|was|to|to|issues|economic|related|address|I handle My responsibility was to address the relevant economic issues.

هدف ایران در اون زمان گسترش نفوذ در شیخ‌نشین‌ها و رویارویی با جاه‌طلبی‌های جمال عبدالناصر و ملیون عرب بود. goal|Iran|in|that|time|expansion|influence|in||||and|confrontation|with||||Gamal|Abdel Nasser|and|nationalists|Arab|was Iran's goal at that time was to expand its influence in the sheikhdoms and confront the ambitions of Gamal Abdel Nasser and Arab nationalists. پان عربیسم ناصر در واقع دشمن مشترک ایران و اسرائیل بود، ناصر در کتابی به نام فلسفه انقلاب به تفضیل در مورد جدا کردن خوزستان از ایران و الحاقش به سرزمین‌های عربی حرف زده بود و با اینکه به قول عالیخانی مدیر درجه یک و افسر لایقی بود اما از فلسفه چیزی نمی‌دونست و مهمل نوشته بود. Pan|Arabism|Nasser|in|reality|enemy|common|Iran|and|Israel|was|Nasser|in|a book|titled|name|Philosophy|Revolution|in|detail|in|regarding|separating|of|Khuzestan|from|Iran|and|its annexation|to|||Arab|words|spoken|was|and|with|although|by|the word|Alikhani|manager|first|one|and|officer|capable|was|but|of|philosophy|anything|||and|nonsense|written|was Nasser's pan-Arabism was, in fact, a common enemy of Iran and Israel; in a book titled 'The Philosophy of Revolution,' Nasser elaborated on separating Khuzestan from Iran and annexing it to Arab lands, and although he was, according to Aali Khani, a top manager and a capable officer, he knew nothing about philosophy and wrote nonsense.

اما واکنش جامعه ایرانی به ناصر مثبت بود چون دشمن اسرائیل بود و اینکه اساسا اطلاعی از مواضع ناصر در قبال ایران نداشتند. but|reaction|society|Iranian|to|Nasser|positive|was|because|enemy|Israel|was|and|the fact that|fundamentally|information|about|positions|Nasser|in|regard to|Iran|did not have However, the Iranian community's reaction to Nasser was positive because he was an enemy of Israel and they essentially had no information about Nasser's positions regarding Iran. عالیخانی این عدم اطلاع جامعه ایرانی رو در نبود دموکراسی در کشور می‌دونست که اجازه فکر کردن و به نتیجه رسیدن رو به مردم نمی‌داد و حکومت سعی داشت سلیقه خودش رو در مسائل به زور اعمال کنه. Alikhani|this|lack|awareness|society|Iranian|را|in|absence|democracy|in|country|||that|allowing|||and|to|conclusion|reaching|را|to|people|||and|government|tried|had|taste|his own|را|in|issues|to|force|impose|do Alikhani attributed this lack of information in the Iranian community to the absence of democracy in the country, which did not allow people to think and come to conclusions, and the government tried to impose its own preferences on issues by force.

اونموقع اختیار شیخ‌نشین‌های خلیج فارس با انگلیس بود و مذاکرات رسمی باید از طریق انگلستان صورت می‌گرفت اما شیخ‌نشین‌های خلیج فارس میخواستند مستقل باشند و سعی می‌کردند به صورت خصوصی و مخفیانه با ایران ارتباط برقرار کنند، به همین دلیل ساواک این مذاکرات رو انجام میداد و دولت ایران رسما وارد مذاکره نمی‌شد چون موجبات اعتراض انگلستان رو فراهم می‌کرد. at that time|control||||Gulf|Persian|with|England|was|and|negotiations|official|had to|through|means|England|conducted|||but||||Gulf|Persian|wanted|independent|to be|and|tried|||to|manner|privately|and|secretly|with|Iran|communication|established|they did|to|same|reason|SAVAK|this|negotiations|them|||and|government|Iran|officially|entered|negotiation|||because|grounds|objection|England|to|provided|| At that time, the authority of the Gulf sheikhdoms was with England, and official negotiations had to be conducted through England, but the Gulf sheikhdoms wanted to be independent and tried to establish connections with Iran privately and secretly; for this reason, SAVAK conducted these negotiations, and the Iranian government did not officially enter into negotiations as it would provoke protests from England.

یکی از قراردادهای مهمی که از دست رفت، قرارداد اکتشاف نفت در ابوظبی بود،کارشناسانی که برای این منظور فرستاده شدن به دلیل بی‌تجربه بودن نتونستن نفت پیدا کنن، اتفاقی که اگر می‌افتاد شاید سرنوشت خلیج فارس رو به کلی عوض می‌کرد و شاید نفت دوبی رو هم ایران استخراج می‌کرد. one|of|contracts|important|that|from|hand|lost|contract|exploration|oil|in|Abu Dhabi|was|experts|who|for|this|purpose|sent|were|to|reason|||being|couldn't|oil|find|they|event|that|if|||perhaps|fate|Gulf|Persian|it|completely|entirely|changed|||and|perhaps|oil|Dubai|it|also|Iran|extracted|| One of the important contracts that was lost was the oil exploration contract in Abu Dhabi; the experts sent for this purpose were unable to find oil due to their inexperience, an event that, if it had occurred, might have completely changed the fate of the Persian Gulf, and perhaps Iran would have extracted Dubai's oil as well. یکی از مهمترین دلایلی که باعث شد این اتفاق نیوفته این بود که متخصص به تعداد کافی در کشور وجود نداشت و کسانی که واقعا در کارشون خبره بودن مشغول کارهای مهم‌تری بودند. one|of|most important|reasons|that|caused|happened|this|event|not to happen|this|was|that|specialist|to|number|sufficient|in|country|existence|did not have|and|those|who|really|in|their work|expert|were|busy|tasks|||were One of the main reasons that this did not happen was that there were not enough specialists in the country, and those who were truly experts in their field were occupied with more important tasks.

رابطه با اسرائیل به زعم عالیخانی به نفع ایران بود چرا که اولا دشمن مشترکی مثل ناصر داشتند و در ثانی خدماتی که اسرائیل می‌تونست ارائه بده به شدت مورد نیاز ایران بود، اسرائیلی‌ها پیشرفت‌های مهمی در کشاورزی، راه سازی و ساختمان سازی کرده بودن و کیفیت کارشون در حد کشورهای پیشرفته بود. relationship|with|Israel|in|opinion|Alikhani|to|benefit|Iran|was|why|that|firstly|enemy|common|like|Nasser|they had|and|in|secondly|services|that|Israel|||provide|give|to|greatly|in need of|need|Iran|was|||||significant|in|agriculture|road|construction|and|building|construction|made|being|and|quality|their work|in|level|countries|developed|was The relationship with Israel, according to Alikhani, was beneficial for Iran because, firstly, they had a common enemy like Nasser, and secondly, the services that Israel could provide were greatly needed by Iran; the Israelis had made significant advancements in agriculture, road construction, and building, and the quality of their work was on par with developed countries. دیدی که عالیخانی از اسرائیل 1337 میده، دید مثبتیه، البته اضافه میکنه اسرائیل اونموقع با اسرائیل الان فرق داشت و جنایاتی که در این دو دهه اخیر انجام داده دیدش رو نسبت به این کشور تغییر داده، اما عالیخانی اشتباه می‌کرد و اسرائیل از بدو استقلال یعنی سال 1327 جنایت‌های متعددی رو علیه مردم فلسطین انجام داده بود مثل کشتار طنطوره که طی آن ارتش اسرائیل 250 فلسطینی را قتل عام کرد. you saw|that|Ali Khani|from|Israel|gives|view|is positive|of course|adds|he does|Israel|at that time|with|Israel|now|difference|had|and|atrocities|that|in|this|two|decade|recent|done|given|his view|it|regarding|to|this|country|changed|given|but|Ali Khani|mistake||did|||||||||||||||||||||||||||||| The perspective that Alikhani had of Israel in 1958 was a positive one; however, he adds that Israel at that time was different from Israel now, and the atrocities committed in the last two decades have changed his view of this country. However, Alikhani was mistaken, as Israel had committed numerous crimes against the Palestinian people since its independence in 1948, such as the Tantura massacre, during which the Israeli army massacred 250 Palestinians.

و اینها شامل کشتارهایی که توسط گروه‌های تروریستی صهیونیست قبل از استقلال اسرائیل میشه نیست. and|these|include|massacres|that|by|||terrorist|Zionist|before|of|independence|Israel|is|not And this does not include the massacres carried out by Zionist terrorist groups before Israel's independence. بعضی رهبران این گروه‌های تروریستی مثل مناخیم بگین بعدها نخست‌وزیر و اکثر اعضای این گروه‌ها وارد ارتش اسرائیل شدند. some|leaders|this|groups||||||||||||||plural marker|entered|army|Israel|became Some leaders of these terrorist groups, like Menachem Begin, later became prime ministers, and most members of these groups joined the Israeli army.

SENT_CWT:AFkKFwvL=5.77 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=4.58 en:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=67 err=0.00%) translation(all=53 err=0.00%) cwt(all=2032 err=16.88%)