16-2 Eindelijk: de zee! 16-2 Endlich: das Meer! 16-2 At last: the sea! 16-2 Por fin: ¡el mar! 16-2 Enfin la mer ! 16-2 W końcu: morze! 16-2 Sonunda: Deniz! 16-2 Нарешті море! 16-2 最后：大海！

Eindelijk: de zee! deel 2

Eindelijk vond Dolf hem, een beetje terzijde van het kamp, in de schaduw van een bosje wilde struiken. ||||||||||||||ein||| ||||||off to the side|||||||||bush|| Endlich fand Dolf ihn, ein wenig abseits des Lagers, im Schatten eines Gestrüpps aus wilden Sträuchern. De man zat weer op de knieën en leek wanhopig. |||||||||desperate Der Mann saß wieder auf den Knien und schien verzweifelt. Dolf ging naast hem zitten, schudde hem aan de arm. |||||shook|||| Dolf setzte sich neben ihn und schüttelte ihn am Arm.

‘Dom Johannis...' Lord|Lord John ‘Laat me met rust,' antwoordde de monnik verstikt. |||||||"erstickt" |||||||choked Hij trok de kap van zijn pij over zijn hoofd en verborg het gezicht in de handen. ||||||Kutte|||||||||| |||hood|||pipe|||||hid||face|||

‘Dom Johannis, bent u ziek?' ‘Ik ben bang...' ‘Waarvoor?' What for ‘Voor de zee...' Dolf dacht dat hij nu de zenuwachtigheid van Johannis wel begreep. ||||||Nervosität|||| ||||||nervousness|||| Als morgen Nicolaas de zee zou willen bedwingen, en het lukte niet, dan zou er iets verschrikkelijks kunnen gebeuren. |||||||bezwingen|||gelänge||||||schreckliches||passieren |||||||conquer|||||||||terrible|| En de leiders van de kruistocht zouden moeten toegeven dat ze de kinderen hadden bedrogen. |||||crusade|||admit||||||deceived

‘Ook ik ben bang, Dom Johannis,' zei Dolf ernstig. ‘Ik ben, net als u, een twijfelaar. ||||||Zweifler ||||||doubter Ik geloof niet in het wonder.' De monnik hief het hoofd op en keek de jongen verbaasd aan. ||lifted|||||||||

‘Dat is het niet,' prevelde hij. ||||muttered| ‘U gelooft dus wél dat het wonder zal gebeuren?' Sie glauben also, dass das Wunder geschehen wird? Johannis schudde het hoofd. |shook|| Johannis schüttelte den Kopf.

‘De schepen,' fluisterde hij, bijna onhoorbaar. |Die Schiffe||||unhörbar |the ship|whispered|||inaudible Die Schiffe", flüsterte er, fast unhörbar. ‘Ik moet er steeds aan denken wat er gebeurde met de kinderen die in Marseille scheep gingen.' ||||||||||||||Marseille|an Bord gingen| ||||||||||||||Marseille|boarded| Ich kann nicht aufhören, daran zu denken, was mit den Kindern geschah, die in Marseille an Bord gingen", sagte er. Dolf begreep er nu niets meer van.

‘Welke kinderen?' ‘De Frankische kinderen... weken geleden.' Die fränkischen Kinder... vor Wochen.' Dolf stond nog steeds voor een raadsel. ||||||puzzle

‘Ze gingen scheep,' fluisterde de monnik, ‘nadat de zee geweigerd had voor hun voeten droog te vallen. ||aboard the ship|whispered|||after|||refused|||||dry|| Sie stachen in See", flüsterte der Mönch, "nachdem das Meer sich geweigert hatte, zu ihren Füßen trocken zu fallen. Vijf schepen waren er, drie vergingen in de storm. |||||vergingen||| |||||were lost||| Fünf Schiffe waren dort, drei sind im Sturm untergegangen. De twee andere... Ze zeggen dat die goed zijn overgekomen, en dat de kinderen op de kust van Tunesië...' Hij zweeg, overmand door verdriet. |||||||||angekommen|||||||||Tunesien||||| |||||||||come across||||||||on|Tunisia||was silent|overcome|| Die anderen beiden... Man sagt, dass sie gut angekommen sind, und dass die Kinder an der tunesischen Küste... Er schwieg, überwältigt von Trauer. ‘Dom Johannis, ik begrijp er niets van. Wat waren dat voor kinderen, en hoe kwamen ze aan schepen?' ‘De schepen lagen op hen te wachten, in de haven van Marseille.' |||||||||||Marseille ‘Ja, maar... wie had dat dan georganiseerd en...?' Opeens herinnerde Dolf zich dat hij Leonardo had horen praten over een andere Kinderkruistocht, in Frankrijk. Net zoiets als déze en ongeveer op dezelfde tijd vertrokken...

‘Dom Johannis, kunt u niet wat duidelijker zijn? Wat gebeurde met die kinderen, en hoe kwamen ze juist in Marseille?' |||||||||exactly|| Was geschah mit diesen Kindern und wie kamen sie gerade nach Marseille? ‘Dat was het plan. Das war der Plan. Twee mannen - en een herdersknaap -brachten hen daar. ||||shepherd boy||| Zwei Männer - und ein Hirtenjunge - brachten sie dorthin. De kinderen wisten niet beter of ze waren op weg naar het Heilige Land. Stefan, de herdersjongen, zou de zee doen droogvallen, zodat ze te voet... Maar er gebeurde natuurlijk niets met de zee, en toen waren de kinderen wanhopig en diep teleurgesteld. Stefan||||||||||||||geschah|||||||||||verzweifelt|||enttäuscht Stefan||shepherd boy|||||dry up||||||||||||||||||desperate|||deeply disappointed Maar er lagen vijf schepen, die wachtten al een week. Die schepen, zeiden de leiders, zouden hen naar het Heilige Land brengen.' ‘Ja, maar wat moesten ze dan in Tunesië?' |||||then|| ‘Begrijp je dat niet, Rudolf? ||||Rudolf De schepen zetten regelrecht koers naar Noord-Afrika, naar de slavenmarkten. ||||Kurs||Nord|Afrika|||Sklavenmärkte ||||course||||||slave markets Dat was van begin af aan het plan.' ‘Wat!' Dolf moest dat eerst even verwerken. |||||process it Heel langzaam drong de omvang van het schandaal tot hem door. |||||||Skandal||| ||sank in||magnitude|||scandal|||

‘Dus... die kinderen waren voorbestemd om... Maar dat is toch verschrikkelijk! ||||predestined to|||||| Dom Johannis, wilt u zeggen dat deze Duitse kinderen ook... Dat in de haven van Genua schepen liggen die ons naar Afrika zullen brengen, waar we als slaven verkocht zullen worden? ||||||||||||||||||||||||||||verkauft|| Bedoelt u dat?' meinen|| do you mean|| De man knikte en keek schuw rond. ||nodded|||shyly|

‘Dus dáárom... dáárom moesten we naar Genua... Grote God, dat is...' ||darum|||||||| |that's why|that's why|||||||| Dom Johannis zuchtte diep. ||sighed|

‘... en drie schepen vergingen, alle opvarenden verdronken,' mompelde hij verdrietig. |||||Passagiere|||| ||ships||all|crew members||he murmured||sadly ‘Dat moet in dezelfde dagen gebeurd zijn toen wij het ook zo moeilijk hadden, met het slechte weer in de bergen.' ‘En... en... onze kinderen?' Dom Johannis zweeg beschaamd, met gebogen hoofd. ||was silent|ashamed||bowed|

‘Bedoelt u,' fluisterde Dolf ontzet, ‘dat op ons ook schepen wachten, hier in Genua, om ons naar Afrika te brengen, terwijl de kinderen denken dat ze naar Palestina gaan?' means||||dismayed|||||||||||||||||||||||| De man knikte.

‘En dat... dat wilt u toelaten?' |||||allow ‘Nee!' riep de monnik. ‘Ik kan het niet - niet meer! Ik heb Anselmus gesmeekt... maar hij wilde niet luisteren, hij wil doorzetten, hij wil zich de zakken zilver niet laten ontgaan.' ||||||||||||||||||||entgehen |||begged||||||||persist|||||bags||||miss out on ‘Afgesproken werk dus,' mompelde Dolf woedend. |Arbeit|||| Agreed work||||| ‘Vereinbartes Werk also,' murmelte Dolf wütend. ‘Al die weken heb ik geweten dat de kinderen met dat mooie sprookje bedrogen werden, dat er iets achter stak, iets geheimzinnigs en gemeens... Dom Johannis, hoe lang weet u dit al?' |||||||||||||||||||||Geheimnisvolles||gemeines|||||||| |||||||||||||||||||was behind||mysterious||mean|||||||| ‘Die ganzen Wochen habe ich gewusst, dass die Kinder mit diesem schönen Märchen getäuscht wurden, dass etwas dahintersteckte, etwas Geheimnisvolles und Gemeines... Dummer Johannis, wie lange wissen Sie das schon?' De man antwoordde niet. Der Mann antwortete nicht.

‘Wist u het, al die tijd... al vanaf Keulen?' ||||||||Cologne vroeg Dolf ongelovig. ||incredulously Stilte.

‘U... u heeft dat plan zelf...?' ‘Nee. Niet ik... zelfs niet Anselmus. Maar wij voerden het uit.' ||carried|| ‘Wie heeft het bedacht? Wie is op dat godgeklaagd slechte idee gekomen om duizenden kinderen te ronselen en met een smoesje naar een haven te lokken om ze dan als slaven te verschepen? ||||gottverdammt||||||||anwerben||||Vorwand||||||||||||verschiffen ||||godforsaken||||||||recruit||||excuse|||||lure|||||||ship Wie?' Johannis haalde de schouders op. |shrugged|||

‘Anselmus soms?' Zwijgen. Silence

‘O toe, Dom Johannis, zeg toch iets. Wat gaat er gebeuren?' ‘Ik weet het niet,' fluisterde de man zielig. |||||||„Ich weiß es nicht“, flüsterte der Mann ____. ||||whispered|||pathetically ‘Ich weiß es nicht,' flüsterte der Mann betrübt. ‘We zijn te laat. ‘Wir sind zu spät. God geve dat we véél te laat zijn gekomen en dat de schepen al zijn vertrokken.' |gebe|||||||||||||| |may|||very||||||||||| Gott gebe, dass wir viel zu spät gekommen sind und dass die Schiffe bereits abgefahren sind.' ‘Te laat?' ‘We hadden hier omstreeks het midden van de hooimaand moeten zijn. ||||||||Heumonat|| |||around|||||hay month|| ‘Wir hätten hier ungefähr zur Mitte des Heumonats sein sollen. Het is nu al ver in de oogstmaand.' |||||||Erntemonat |||||||harvest month Es ist jetzt schon weit im Erntemonat.' ‘Ja... dat denk ik ook. ‘Ja... das denke ich auch. Half augustus... Aha, dus dáárom had Anselmus altijd zo'n haast! Daarom joeg hij ons op en werd woedend over elk oponthoud!' |urged|||||||||delay Johannis knikte. |nodded

Dolf had nog altijd moeite om de zaak te verwerken. Het leek zo ongelooflijk dat volwassen mensen op de gedachte konden komen duizenden kinderen die van niets wisten, als slaven te verkopen naar de Noord-Afrikaanse landen. |||||||||||||||||||||||||afrikanischen|Länder |||incredible||||||thought||||||||||slaves|||||||

‘Jeruzalem ligt niet in Noord-Afrika,' zei hij langzaam. ‘Dat weet ik, dat weet Anselmus ook - en jij weet het. Maar de kinderen vermoeden niets.' |||suspect nothing| ‘En waarom?' vroeg Dolf wanhopig. ||desperately

‘Er is ons veel geld beloofd. In Genua zouden we een denarie per kind krijgen, mits het gezond en sterk was.' |||||||||vorausgesetzt||||| |||||denarius||||provided that||||| In Genua sollten wir einen Denar pro Kind bekommen, vorausgesetzt es war gesund und stark. ‘Dat is niet mis,' liet Dolf zich ontvallen, die intussen de waarde van het zilvergeld in de dertiende eeuw had leren kennen. |||not bad|||||||||||||||||| „Das ist nicht schlecht“, ließ Dolf sich entlocken, der mittlerweile den Wert des Silbergeldes im dreizehnten Jahrhundert kennengelernt hatte. ‘Zevenduizend denariën... dat is een fortuin!' |||||Vermögen |||||fortune „Siebentausend Denare... das ist ein Vermögen!“ Johannis knikte en huiverde toen. |||zitterte|

‘Ik wil niet meer,' fluisterde hij. ‘Ik kán het niet... Al die kinderen, ze zijn zo argeloos, ze weten van niets, ze verlangen naar Jeruzalem... Ik hou zoveel van ze, Rudolf.' |kann|||||||||arglos||||||verlangen|||ich|liebe|||| |can|||||||||naive|||||||||||||| ‘Ich kann es nicht... All diese Kinder, sie sind so arglos, sie wissen von nichts, sie sehnen sich nach Jerusalem... Ich liebe sie so sehr, Rudolf.' Dolf knikte. |nodded Dolf nickte. Maar zijn ontzetting nam toe. ||outrage grew|| Aber sein Entsetzen nahm zu. Mariecke op de slavenmarkt van Tunesië. |||Sklavenmarkt|| |||slave market|| De mooie, kordate Hilde. ||Die schöne, entschlossene Hilde.| ||decisive| Die schöne, entschlossene Hilde. De blonde Frieda met haar kruidenkennis. |||||Kräuterwissen |||||herb knowledge Die blonde Frieda mit ihrem Kräuterwissen. De sterke Bertho, Peter, Frank, Carl... Het was ondenkbaar! ||||||||undenkbar ||||||||unthinkable Der starke Bertho, Peter, Frank, Carl... Es war unvorstellbar!

‘Dit mag niet gebeuren, Dom Johannis!' De man kromp ineen. |the man||into a ball

‘Noem mij geen Dom, ik ben die titel niet waard.' call|||||||title|| ‘U bent geen echte monnik?' ‘Nee. Niet meer... Ach Rudolf, eens was ik een goed mens, eens wilde ik een heilig man worden. Maar ik was het niet waard. Ik werd uit het klooster gejaagd, als een onwaardige... En toen kreeg ik het moeilijk. ||||||||unwürdige|||||| ||||||||unworthy|||||| Ich wurde aus dem Kloster gejagt, wie ein Unwürdiger... Und dann wurde es schwierig für mich. Ik had geen toekomst, geen beroep, ik werd een zwerver en moest leven van diefstal en roof. |||||Beruf||||Landstreicher||||||| |||||||||wanderer|||||||robbery Ich hatte keine Zukunft, keinen Beruf, ich wurde ein Landstreicher und musste von Diebstahl und Raub leben. In Genua ontmoette ik Anselmus, hij was er even slecht aan toe als ik. ||||||||just||||| In Genua traf ich Anselmus, er war ebenso schlecht dran wie ich. Maar hij was veel slimmer dan ik, gewetenlozer ook. |||||||gewissenlos| |||||||more ruthless| Hij kende vele mensen met een slechte reputatie: kaperkapiteins, smokkelaars... Anselmus kende een man die Boglio heette en die ons vroeg of we hem wilden helpen. |||||||Reputation|Kaperkapitäne|Schmuggler||||||Boglio|||||||||| ||||||||privateers|smugglers||knew|||||||||||||| Wie het plan om kinderen in de noordelijke landen te ronselen, heeft uitgedacht, weet ik niet. ||||||||||anwerben||||| ||||||||||||thought up||| Maar Boglio vertelde ons van twee namaakmonniken die naar Frankrijk waren gegaan om daar verwaarloosde en rondzwervende kinderen bijeen te halen en naar Marseille te brengen. ||||||falsche Mönche||||||||||umherirrende||||||||| ||||||fake monks||||||||||wandering||||||||| Aber Boglio erzählte uns von zwei falschen Mönchen, die nach Frankreich gegangen waren, um vernachlässigte und umsherirrende Kinder zu sammeln und nach Marseille zu bringen. Hij vroeg ons of wij dat ook wilden doen, in de Duitse landen. Er fragte uns, ob wir das auch in den deutschen Ländern tun wollten. En hij beloofde ons een vorstelijke beloning. |||||fürstliche| |||||royal| Und er versprach uns eine königliche Belohnung. Blonde sterke kinderen uit het Noorden brengen in Tunesië een hoge prijs op. De Arabieren kopen hen graag.' Dolf rilde van afkeer en trachtte zich te beheersen. |zitterte||Abneigung||||| |||disgust||tried||| Het liefst zou hij Johannis bij de keel hebben gegrepen en... Met veel moeite dwong hij zich tot kalmte.

‘En u ging erop in?' ‘Wat had ik anders moeten doen? Ik had geen keus... En ik zag er ook niet veel kwaad in.' ‘U vond het heel gewoon om kinderen te bedriegen en in slavernij te laten gaan?' ||||||||deceive|||slavery||| vroeg Dolf verbijsterd. ||astonished

Johannis boog weer het hoofd. |bowed|||

‘De Arabieren staan bekend als beschaafde meesters, hun slaven hebben niet zo'n slecht leven ais ze gewillig zijn. |||||zivilisierte|Meister||||||||als ob||willig sind| |||||civilized|masters||slaves||||||as||willing| ‘Die Araber sind bekannt als zivilisierte Herren, ihre Sklaven haben nicht so ein schlechtes Leben, wenn sie willig sind. En wat waren het voor kinderen die wij zouden halen? Und was für Kinder sollten wir holen? Wezen en verschoppelingen, weggelopen kleine horigen, ongehoorzame luie wezentjes, die toch al leefden van bedrog en roof of van bedelarij, die nooit oud zouden worden omdat ze waren voorbestemd aan de galg te eindigen of ellendig om te komen in de volgende winter... Die kinderen verzamelen en verkopen leek bijna een weldaad, want ze zouden worden verscheept naar warme landen, naar een beschaafd en rijk volk, ze zouden een beter leven krijgen dan ze ooit hadden gehad...' Wesen|||||||faul|Wesen||||||Betrug||Raub|||Betteln||nie|alt|||||||||Galg||enden|||||||||||||||Lauch|||Wohltat|||||verschoppelingen||||||zivilisiert||||||||||||jemals|| |||runaway|||||little creatures||||||deceit and theft|||||||||||||||||gallows||end||miserable||||||||||||||||blessing|||||shipped||||||civilized|||||||||||||| Waisen und Ausgestoßene, weggelaufene kleine Hörige, ungehorsame faule Wesen, die sowieso von Betrug und Raub oder von Betteln lebten, die niemals alt werden würden, weil sie dazu bestimmt waren, am Galgen zu enden oder elendig in den nächsten Winter zu kommen... Diese Kinder zu sammeln und zu verkaufen schien fast ein Wohltat zu sein, denn sie würden in warme Länder verschifft, zu einem zivilisierten und reichen Volk, sie würden ein besseres Leben bekommen als sie jemals hatten... ‘... maar als slaaf!' ||"... aber als Sklave!" barstte Dolf uit. burst||

‘Ja.' ‘Als slaven van de heidenen ook nog!' ||||Heiden|| ||||the pagans|| Johannis knikte beschaamd. ||embarrassed

‘Maar waarom moesten die kinderen uit het Noorden komen.' ‘Blond en blank... daar houden de heidenen van. blond||weiß||||| Blond and white||white||||heathens| Bovendien, hier in het zuiden... De Lombardijse en Toscaanse ridders hebben nooit veel gevoeld voor kruistochten. ||||||Lombardische||toskanische|||||gefühlt|| ||||||Lombardian||Tuscan||||||| Außerdem, hier im Süden... Die lombardischen und toskanischen Ritter haben nie viel für Kreuzzüge empfunden. De Italianen willen wél aan kruisvaarders verdienen, maar niet aan kruistochten deelnemen. |die Italiener|||||||||| |Italians|||||||||| Die Italiener wollen zwar an Kreuzfahrern verdienen, aber nicht an Kreuzzügen teilnehmen. In het Noorden is het bijna traditie geworden om op kruisvaart te gaan, daar leeft nog steeds heel sterk het verlangen om Jeruzalem te bevrijden. ||||||||||Kreuzzug||||lebt|||||||||| ||||||tradition||||crusade|||||||||||||| Im Norden ist es fast zur Tradition geworden, auf Kreuzzug zu gehen; dort lebt nach wie vor sehr stark das Verlangen, Jerusalem zu befreien. Vooral bij het lagere volk. De hoge heren hebben er niet veel zin meer in, maar kinderen kun je er wel geestdriftig voor maken. |||||||||||||||schon|begeistert|| Die hohen Herren haben nicht mehr viel Lust darauf, aber Kinder kann man dafür begeistern. Anselmus en ik zijn Lombardijers, we spraken het Diets vloeiend en... nu ja, wij gingen naar de Duitse landen om te zien hoeveel kinderen we konden meelokken. ||||||||||||||||||||||||||meelokken ||||||||||||||||||||||||||lure Anselmus und ich sind Lombarden, wir sprachen fließend Niederländisch und... nun ja, wir gingen in die deutschen Länder, um zu sehen, wie viele Kinder wir anlocken konnten. Het bleken er ontstellend veel te zijn, veel meer dan we hadden verwacht. |||erstaunlich||||||||| |||astonishingly||||||||| Es stellte sich heraus, dass es überraschend viele waren, viel mehr als wir erwartet hatten. Veel te veel zelfs voor de zes schepen die in Genua op ons zouden wachten omstreeks het midden van de hooimaand.' |||||||||||||||"ungefähr"|||||Heumonat |||||||||||||||around||||| ‘Jullie rekenden erop dat toch ten minste de helft onderweg zou uitvallen, omkomen of teruggaan?' |rechnetet||||||||||||| |counted||||||||||||| Johannis zweeg. |was silent

‘Wat gemeen,' fluisterde Dolf. |gemein|| |mean that|| ‘Jullie hebben misbruik gemaakt van hun goedgelovigheid, van hun vroomheid... Jullie vertelden hun dat prachtige sprookje over de Witte Stad, en al die tijd, al die tijd wisten jullie dat... Hoe kon u zoiets doen, Johannis? ||||||Gutgläubigkeit|||||sagten||||||||||||||||||||||so etwas|| ||abuse||||naivety|||piety||told||||fairy tale|||||||||||||||||||| Schaamt u zich niet? Die flinke, dappere kinderen, die zich met zoveel moed door de moeilijkheden heen sloegen, die... die nu weten wat vrijheid betekent, juist die wilde u verkopen, als slaven!' |flinke|||||||Mut||||||||||||||||||| |brave|brave|||||||||||||||||||exactly those|||||| Die fleißigen, tapferen Kinder, die sich mit so viel Mut durch die Schwierigkeiten kämpften, die... die jetzt wissen, was Freiheit bedeutet, gerade die wollten Sie als Sklaven verkaufen!' ‘Ik kán het niet,' prevelde de man verpletterd. |||||||verzweifelt |||||||crushed ‘Ich kann es nicht,' murmelte der Mann erschüttert. ‘Ik hou te veel van ze. ‘Ich liebe sie zu sehr.' O, Rudolf, begrijp je het niet? Ik ken ze toch! Ik heb toch gezien hoe ze zich verdedigden tegen wilde dieren, tegen rovers, tegen het klimaat... hoe ze elkaar hielpen en moed inspraken en... Rudolf, help me. |||||||verdedigten|||||||||||||||einsprachen|||| |||||||defended|||||||||||||||inspired courage|||| Ze mogen geen slaven worden, dit zijn geen waardeloze wezens, het zijn stuk voor stuk prachtige mensenkinderen die gered moeten worden.' ||||||||wertlose||||||||Mensenkinder||gerettet|| ||||||||worthless||||||||human children|||| ‘Ja, dat ben ik helemaal met u eens. ||||ganz||| ‘Ja, da stimme ich Ihnen vollkommen zu. Maar hoe?' Aber wie?’ Dolf verviel in nadenken. Dolf fiel ins Nachdenken. Dat het berouw van Johannis echt was, kon hij wel zien. ||Reue|||||||| ||regret|||||||| Dat de man het gigantische bedrog niet had kunnen volhouden tot het einde toe, was iets waarover hij zich zou moeten verheugen. ||||gigantische|||||durchhalten||||||||||||sich freuen können |||||||||maintain|||||||||||| Dass der Mann das riesige Betrugsspiel nicht bis zum Ende durchhalten konnte, war etwas, worüber er sich freuen sollte. Maar zijn woede over het duivelse plan was te groot. Aber sein Zorn über den teuflischen Plan war zu groß.

‘We moeten ze tegenhouden,' fluisterde Johannis die, opgelucht omdat hij zijn bezwaarde hart had kunnen luchten, nu wat meer moed kreeg. |||||||||||beschwertes||||lüften||||| |||stop them||||||||burdened||||vent||||| ‚Wir müssen sie aufhalten,‘ flüsterte Johannis, der, erleichtert weil er sein beladenes Herz hatte erleichtern können, jetzt etwas mehr Mut bekam. ‘We moeten ervoor zorgen dat ze zich niet laten verleiden scheep te gaan.' ‘Zijn de schepen er dan nog? Hebben ze werkelijk al die tijd gewacht?' ||||||gewartet ||||||waited vroeg Dolf geschrokken.

‘Ik weet het niet. Anselmus is vanmiddag naar de stad gegaan om te zien of hij Boglio kon vinden. Ik bid dat het te laat is. |Ich bete||||| Maar ik weet het niet zeker...' Dolf kreeg een inval. |||inspiration

‘Nicolaas...' riep hij. ‘Weet Nicolaas waarom de kinderen naar Genua werden gebracht?' ‘Nee. Hij gelooft in de kruistocht.' ‘Hoe hebben jullie Nicolaas zo gek gekregen dat hij zich inbeeldde een heilige te zijn, voor wie de zee zou wijken?' ||||||||||einbildete||||||||||weichen ||||||gotten||||imagined|||||||||| ‘Wie habt ihr Nicolaas so verrückt gemacht, dass er sich einbildete, ein Heiliger zu sein, für den das Meer weichen würde?' ‘O, dat was niet zo moeilijk. ‘Oh, das war nicht so schwierig. Zodra de winter voorbij was, trokken Anselmus en ik over de bergen en gingen naar het Noorden. Sobald der Winter vorbei war, zogen Anselmus und ich über die Berge und gingen in den Norden. We keken rond en zochten een stevige herdersjongen uit - en hem bestookten we met wonderen. ||||||kräftigen|||||bestockten||| ||||||sturdy|||||bombarded||| We wachtten tot de avond, staken een houten kruis in brand en lieten dat van achter een heuveltop verschijnen, natuurlijk zó dat Nicolaas ons niet kon zien, alleen dat vlammende kruis. |||||||||||||||||Hügelspitze||||||||||||| |||||set|||||||let|||||hilltop||||||||||||| Maar wij konden hem wel zien... Hij viel op de knieën en hief de handen ten hemel. Daarna lieten we het kruis snel dalen, we doofden het en toen hield Anselmus de handen voor de mond en riep met holle stem: “God roept je, mijn zoon.” Want we wisten toen zijn naam nog niet. |||||||||||||||||||||||||||||denn|||da|||| ||||||||extinguished|||||||||||||||||||||||||||| Zo toverden we nog veel meer hocus-pocus voor hem. |||||mehr|Hokus|pocus|| |magicked|||||hocus-pocus|pocus|| Later in de nacht, toen de jongen sliep - want hij sliep buiten, een huis had hij niet - kropen we naar hem toe en Anselmus begon hem van alles in te fluisteren. |||||||was sleeping||||||||||crawled||||to||||||everything||| Hij vertelde hem dat hij de stemmen van engelen hoorde, die hem opriepen om met een heel kinderleger naar het Heilige Land te gaan - al dat soort zaken. ||||||||||||riefen auf||||ganz||||||||||| |told|||||||||||calling||||||||||||||| De jongen werd half wakker, maar hij luisterde, stijf van verbazing en ontzetting - en je kunt het geloven of niet, maar hij twijfelde geen moment aan zijn uitverkiezing. ||||||||||||||||||||||zweifelte|||||Auserwählung ||||||||||||||||||||||doubted|||||election We hadden eindelijk de goede knaap gevonden.' ‘Eindelijk?' ‘Ja. Hetzelfde kunstje hadden we al tweemaal eerder geprobeerd. |Kunststück||||zweimal|| |trick||||twice|| De eerste jongen liep schreeuwend weg, kwam in een moeras terecht en verdronk. ||||||||||zu Recht|| |||||||||swamp|in a swamp|| Der erste Junge lief schreiend weg, geriet in einen Sumpf und ertrank. De tweede ging ook op de loop, regelrecht naar de pastoor van zijn dorp om te vertellen wat hij had gezien en gedroomd. ||||||||||Pfarrer|||||||||||| ||||||||||pastor|||||||||||| Der zweite lief ebenfalls davon, direkt zu dem Pfarrer seines Dorfes, um zu erzählen, was er gesehen und geträumt hatte. Daaraan hadden we dus ook niets. Daran hatten wir also auch nichts. Nicolaas geloofde meteen dat hij een uitverkorene was. ||||||chosen one| Die jongen moet een hoogmoedig karakter hebben.' ||||hochmütig|| ||||proud character|| ‘Dat heeft hij zeker,' knikte Dolf. ‘En wat gebeurde er toen verder?' ‘Nadat we Nicolaas drie nachten achtereen hadden bewerkt met vuurkunstjes en onzichtbare stemmen en we merkten dat hij de kudde begon te verwaarlozen, omdat hij zich een uitverkorene des hemels voelde, naderden we hem open en bloot, midden op de dag - natuurlijk in onze monniksdracht. |||||||||||unsichtbaren||||||||Herde|||vernachlässigen|||||Auserwählte||||verwaarlozen|||||offen und bloß||||||||monniksdracht |||||in a row||worked||fire tricks||invisible||||||||flock|||neglect|||||chosen one||||approached|||||open and bare||||||||monk's attire ‘Nachdem wir Nicolaas drei Nächte hintereinander mit Feuerzauber und unsichtbaren Stimmen bearbeitet hatten und bemerkten, dass er die Herde zu vernachlässigen begann, weil er sich als eine auserwählte Person des Himmels fühlte, näherten wir uns ihm offen und ungeschützt, mitten am Tag - natürlich in unserem Mönchskleid. We knielden voor hem neer, huldigden hem en vertelden hem hoe ons in een visioen was geopenbaard dat hij was uitverkozen om een leger van onschuldige kinderen naar het Heilige Land te leiden. ||||||||||||||Vision||||||ausgewählt|||||||||||| |||||we honored|||||||||vision||revealed||||chosen|||||||||||| Wir knieten vor ihm nieder, ehrten ihn und erzählten ihm, wie uns in einer Vision offenbart wurde, dass er auserwählt war, ein Heer unschuldiger Kinder ins Heilige Land zu führen. En dat wij hem daarbij moesten helpen.' Und dass wir ihm dabei helfen sollten.' ‘En hij geloofde jullie op slag?' ||believed||| ‚Und er glaubte euch auf der Stelle?‘ ‘Ja. ‚Ja. Met z'n drieën verlieten we de streek en trokken naar Keulen. ||drei|||||||| |his|three|||||||| Zu dritt verließen wir die Gegend und zogen nach Köln. Onderweg deden we niets dan preken en we kregen meteen al een flinke aanhang. |||||predigen|||||||feste|Anhänger |||||preaching||||||||following Unterwegs taten wir nichts als predigen und wir bekamen sofort eine große Anhängerschaft. Met honderden kinderen kwamen we toen in Keulen aan en daar werd Nicolaas nog eens zo ijverig. |||||||||||||noch|noch|so| ||||||||||||||once||diligently Mit Hunderten von Kindern kamen wir dann in Köln an und dort wurde Nikolaus noch eifriger. Op het grote Domplein voor de nieuwe kerk preekte hij dagen achtereen en de toeloop van kinderen werd steeds groter. ||||||||||||||Zulauf||||| |||||||||||in a row|||attendance||||| Auf dem großen Domplatz vor der neuen Kirche predigte er tagelang und der Zulauf von Kindern wurde immer größer. Twee weken voor Pinksteren vertrokken we uit Keulen en nog steeds bleven de kinderen toestromen uit heel de wijde omgeving. |||Pfingsten|||||||||||strömen||||weite| |||Pentecost|departed||||||||||arriving||||| Anselmus werd in Keulen door de aartsbisschop ontboden, samen met Nicolaas. |||||||einberufen||| |||||||summoned||| Ik ben bij dat gesprek niet aanwezig geweest - hoe Anselmus en Nicolaas de aartsbisschop van hun heilige missie konden overtuigen, begrijp ik nóg niet. |||||||||||||||||||überzeugen|||| |||||||||||||||||||convince|||| Maar Anselmus is slim... Het gevolg was dat we een ossenwagen, een span witte ossen en een tent kregen, en dat de aartsbisschop zelfs zijn nichtje Hilde en haar kleine beschermer Carolus met ons meezond. |||||||||||||||||||||||||Nichte|||||||||meezond ||||||||||||||||||||||||||||||||||joined us En daardoor kwam het dat er bij ons vertrek nog meer kinderen van edel bloed zich bij ons aansloten. Anselmus vond dat een beetje gevaarlijk. Geen mens zou zich er iets van aantrekken als ze over al die verschoppelingen en weeskinderen nooit meer iets hoorden, maar als ooit bekend zou worden dat baronskinderen als slaaf verkocht waren, dan zou dat wel eens op moeilijkheden kunnen uitdraaien.' ||||||||||||||||nie||||||jemals||||||||||||||||Schwierigkeiten||austreten ‘Bang voor de wraak van de vaders?' ||||||Väter ||||||fathers ‘Eigenlijk wel. Maar gelukkig kwamen er niet veel kinderen van edel bloed en degenen die er waren, werden met veel onderscheiding behandeld.' ||||||||||||||||||Ehre| ||||||||||||||||||distinction| ‘Ja, dat heb ik gezien,' zei Dolf bitter. ‘Daarom was ik blij dat Fredo ons vóór de bergen al in de steek liet. |||||||||||||im Stich ließ| Het kinderleger was trouwens veel te groot geworden - zo'n geweldige toeloop hadden we niet verwacht. |||by the way||||||||||| We schoten niet op. |Wir schossen nicht.|| |were getting|| Wir kamen nicht voran. En hoe moesten we al die kindertjes voeden en beschermen? Und wie sollten wir all die kleinen Kinder ernähren und schützen? Het zou ook niet mogelijk zijn om ze allemaal onder te brengen op de zes schepen die in Genua op ons zouden wachten. Es wäre auch nicht möglich gewesen, sie alle auf den sechs Schiffen unterzubringen, die in Genua auf uns warten würden. Maar Anselmus zei: “Hoe meer, hoe beter. Onderweg zullen er tallozen omkomen. |||Zahlreiche| |||countless| Alleen de sterksten zullen de reis overleven en die brengen het meeste zilver op.”' Dolf huiverde van zoveel cynisme. ||||Zynismus |shuddered|||cynicism Knarsetandend mompelde hij: ‘Zo'n duivel.' Knarsetandend|||| gritting his teeth|||| Knarrend murmelte er: 'So ein Teufel.'