×

我们使用 cookie 帮助改善 LingQ。通过浏览本网站,表示你同意我们的 cookie 政策.

image

Mga Kwentong Tagalog (Kids' Stories in Tagalog), ANG KUNEHO AT ANG PAGONG | CHILDREN'S BOOK IN TAGALOG WITH ENGLISH/TAGALOG SUBTITLES

ANG KUNEHO AT ANG PAGONG | CHILDREN'S BOOK IN TAGALOG WITH ENGLISH/TAGALOG SUBTITLES

Ang Kuneho at ang Pagong

Batay sa mga Kuwento ni Aesop

Isinalaysay muli ni Mairi MacKinnon

Inilarawan ni Daniel Howarth

Wala nang pinakagusto sa anumang bagay sa mundo si Harold na Kuneho kundi ang tumakbo ng tumakbo.

Tuwing umaga, pag-kagising siya ay tumatakbo.

Pagkatapos ay tatakbo ulit siya papasok sa kanyang trabaho,

tumatakbo siya buong araw,

at tatakbo pa rin pauwi sa kanyang bahay.

Sinabi ng lahat na siya ang pinakamabilis na kuneho sa lugar nila - malamang na pinakamabilis na kuneho sa buong kasaysayan.

"Harold, ang galing mo!"

Si Harold ay nakatitiyak dito.

"Eh, alam nyo na, marami akong pagsasanay na ginagawa.

Si Tom Pagong ay kasama ni Harold sa trabaho.

Buong araw, naririnig niya si Harold na nagyayabang.

Subalit hindi niya iniisip na si Harold ay espesyal.

"Natalo ko ang sarili kong rekord - muli!"

Palaging pinagtatawanan ni Harold si Tom.

"Huwag kang magmadali, Tommy!"

Tatakbo lang ako kung handa ka na!

Isang umaga, masayang dumating si Harold.

Nakarating si Harold papuntang trabaho ayon sa talaan ng oras.

Talagang kailangan ko ng ilang mabibigat na sapatos para bumagal ako!

"Ako na yata ang pinakamabilis na nilalang sa mundo," pagmamalaki niya.

"Magkaroon kaya tayo ng karera para patunayan ito."

Sige na, sino ang gustong sumali?"

Hindi makapaniwala si Harold nang pumayag si Tom Pagong.

"Kakarera ako sa 'yo, Harold," sabi niya nang tahimik.

"Tom Pagong? Seryoso ka ba?" tanong ni Harold.

"Hindi ka pa magsisimula!"

"Ho ho, iyan ay isang magaling na balita!"

"Seryoso ako," sabi ni Tom.

"Magkarera tayo sa susunod na Sabado alas-diyes ng umaga.

Ikaw ang pumili ng lugar."

"Mabuti yan, magkakaroon ang lahat ng pagkakatuwaan."

Nang sumunod na mga araw, wala nang pinag-usapang iba ang mga hayop.

"Nababaliw na ba si Tommy?"

Ang usapan ay nasa lahat ng mga pahayagan.

Ito rin ay nabanggit kahit sa telebisyon.

Nagsanay mabuti si Harold.

Gumigising siya ng maagang-maaga, at tumatakbo din siya sa gabi.

Alam niyang mananalo siya, ngunit nais niyang manalo sa sukatan ng layo.

Pinili niya ang pinakamagandang mahabang lugar para sa karera nila.

Si Tom Pagong ay hindi man lang nagsasanay.

Marahil ay naisip niya na wala itong saysay.

"Hindi ba sa tingin mo dapat kang mag-ehersisyo nang kaunti?"

Sa wakas, dumating ang Sabado.

Lahat ng kaibigan ni Harold ay dumating upang panoorin ang kanyang pagtakbo.

Ang mga kaibigan ni Tom ay naroroon din, ngunit hindi sila mukhang masaya.

Ito ay isang napakagandang araw.

Nakita ni Harold ang ilang mga kamera sa telebisyon at medyo tumakbo-takbo ito para sa kanila.

Nagpatuloy lamang si Tom sa pakikipag usap sa kanyang mga kaibigan.

Di nagtagal, oras na para magsimula ang karera.

Si Harold ay na sa panimulang linya na.

Si Tom naman ay dahan-dahang umusog.

"Halika na Tommy, huwag tayong mag-umpisa ng huli."

"Sa inyong mga marka, humanda, takbo!" sigaw ng umpire.

Si Harold ay kumaripas agad ng takbo at halos biglang nawala.

Lahat ay nag-tawanan dahil ang kawawang Tom ay nag-painot-inot sa ibabaw ng linya.

Nang wala na siya sa paningin ng lahat, si Harold ay tumigil sa tabi ng isang puno para mag-pahinga.

"Kailangan lang ...kunin ... ang aking hininga ..."

Pagkatapos ng lahat niyang pagsasanay na ginawa noong umaga, si Harold ay napagod.

Walang nakatingin.

Napakahaba ng oras niya para umupo sandali.

Mapapanalo pa rin niya ang karera ng madali lang.

Ang kanyang mga mata ay nagsimulang magsara.

Bakit hindi umidlip!

Napakalaking katatawanan pag-nanalo pa siya sa karera nyan.

Siya ay umupo sa lilim.

Di nagtagal siya ay nakatulog.

Samantala, si Tom Pagong ay dahan-dahang kumikilos sa daan.

Karamihan sa mga hayop ay dumiretso na sa Finish line,

ang mga kaibigan na lang ni Tom ang nanatili sa kanya.

Walang nakakita kay Harold na natutulog sa ilalim ng puno.

Dumaan ang maraming oras.

Palubog na ang araw at malamig na ang hangin.

Biglang nagising si Harold.

Nasaan na siya?

Biglang naalaala niya ang karera.

Hindi niya sinadyang makatulog ng matagal

....pero maaari pa rin niyang matalo si Tom.

Nakaramdam ng ginhawa si Harold pagkatapos ng kanyang pag-idlip.

Siya ay nag-banat-banat pagkatapos e tumakbo na siya.

Nakikita na niya ngayon ang finish line.

Nagkaroon ng isang malaking pulutong ng nanonood ....

... at sila ay nagpapalakpakan na.

Sa sandaling iyon, nakita niya ang isang maliit, kayumangging talukab na papalapit sa finish line.

Nakaramdam ng biglang panlalamig si Harold.

Tiyak na hindi siya si Tom?

Tumakbo siya nang mas mabilis kaysa dati.

Oo, magagawa niya ito !

Lumakas ng lumakas ang palakpakan at sigawan.

"Tignan nyo, si Harold!"

"Ano ba ang nangyari sa kanya?"

Tinalon ni Harold ang ibabaw ng finish line, pero huli na siya.

Si Tom Pagong ang nanalo --- at hindi man lang siya hiningal.

"Si Tommy ang nagwagi!"

"Ang galing, Tommy!"

Ang moral ng kuwento tungkol sa kuneho at ang pagong ay:

"Mabagal at matatag man ay nananalo pa rin sa karera".

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

ANG KUNEHO AT ANG PAGONG | CHILDREN'S BOOK IN TAGALOG WITH ENGLISH/TAGALOG SUBTITLES DAS KANINCHEN UND DIE SCHILDKRÖTE | KINDERBUCH IN TAGALOG MIT ENGLISCHEN/TAGALOG-UNTERTITELN THE RABBIT AND THE TORTOISE | CHILDREN'S BOOK IN TAGALOG WITH ENGLISH/TAGALOG SUBTITLES HET KONIJN EN DE SCHILDPAD | KINDERBOEK IN TAGALOG MET ENGELSE/TAGALOG ONDERTITELS

Ang Kuneho at ang Pagong The Hare and the Tortoise

Batay sa mga Kuwento ni Aesop Based on a story by Aesop

Isinalaysay muli ni Mairi MacKinnon Retold by Mairi MacKinnon

Inilarawan ni Daniel Howarth Illustrated by Daniel Howarth

Wala nang pinakagusto sa anumang bagay sa mundo si Harold na Kuneho kundi ang tumakbo ng tumakbo. Harold Hare loved running more than anything in the world.

Tuwing umaga, pag-kagising siya ay tumatakbo. Every morning, he woke up and went for a run.

Pagkatapos ay tatakbo ulit siya papasok sa kanyang trabaho, Then he ran to work,

tumatakbo siya buong araw, ran around all day,

at tatakbo pa rin pauwi sa kanyang bahay. and ran home.

Sinabi ng lahat na siya ang pinakamabilis na kuneho sa lugar nila - malamang na pinakamabilis na kuneho sa buong kasaysayan. Everyone said he was the fastest hare around maybe the fastest hare in history.

"Harold, ang galing mo!" "Harold, you're amazing!"

Si Harold ay nakatitiyak dito. Harold was sure of it.

"Eh, alam nyo na, marami akong pagsasanay na ginagawa. Well, you know, I do a lot of training.

Si Tom Pagong ay kasama ni Harold sa trabaho. Tom Tortoise worked with Harold.

Buong araw, naririnig niya si Harold na nagyayabang. All day long, he heard Harold boasting.

Subalit hindi niya iniisip na si Harold ay espesyal. He didn't think Harold was so special.

"Natalo ko ang sarili kong rekord - muli!" "I beat my own record - again!"

Palaging pinagtatawanan ni Harold si Tom. Harold was always laughing at him.

"Huwag kang magmadali, Tommy!" "Take your time, Tommy!"

Tatakbo lang ako kung handa ka na! I'll just run on the spot until you're ready!

Isang umaga, masayang dumating si Harold. One morning, Harold was feeling very pleased with himself.

Nakarating si Harold papuntang trabaho ayon sa talaan ng oras. He ran to work in record time.

Talagang kailangan ko ng ilang mabibigat na sapatos para bumagal ako! I really need some extra heavy shoes to slow me down!

"Ako na yata ang pinakamabilis na nilalang sa mundo," pagmamalaki niya. "I must be the fastest creature in the world," he boasted.

"Magkaroon kaya tayo ng karera para patunayan ito." "Let's have a race to prove it."

Sige na, sino ang gustong sumali?" Come on, who wants to race?

Hindi makapaniwala si Harold nang pumayag si Tom Pagong. Harold couldn't believe it when Tom Tortoise plodded over.

"Kakarera ako sa 'yo, Harold," sabi niya nang tahimik. "I'll race you, Harold," he said quietly.

"Tom Pagong? Seryoso ka ba?" tanong ni Harold. "Tommy Slowcoach? Are you serious?" asked Harold.

"Hindi ka pa magsisimula!" "You wouldn't even get started!"

"Ho ho, iyan ay isang magaling na balita!" "Ho ho, that's a good one!"

"Seryoso ako," sabi ni Tom. "I mean it," said Tom.

"Magkarera tayo sa susunod na Sabado alas-diyes ng umaga. "Let's have the race next Saturday at ten o'clock.

Ikaw ang pumili ng lugar." You choose where to race."

"Mabuti yan, magkakaroon ang lahat ng pagkakatuwaan." "Well, we'll all have a good laugh anyway."

Nang sumunod na mga araw, wala nang pinag-usapang iba ang mga hayop. For the next few days, the animals talked about nothing else.

"Nababaliw na ba si Tommy?" Has Tommy gone crazy?

Ang usapan ay nasa lahat ng mga pahayagan. The story was in all the newspapers.

Ito rin ay nabanggit kahit sa telebisyon. It was even on television.

Nagsanay mabuti si Harold. Harold trained extra hard.

Gumigising siya ng maagang-maaga, at tumatakbo din siya sa gabi. He woke up early in the mornings, and went running in the evenings too.

Alam niyang mananalo siya, ngunit nais niyang manalo sa sukatan ng layo. He knew he would win, but he wanted to win by miles.

Pinili niya ang pinakamagandang mahabang lugar para sa karera nila. He chose a good long course for the race.

Si Tom Pagong ay hindi man lang nagsasanay. Tom Tortoise didn't seem to be training at all.

Marahil ay naisip niya na wala itong saysay. Perhaps he thought there was no point.

"Hindi ba sa tingin mo dapat kang mag-ehersisyo nang kaunti?" Don't you think you should exercise a little?

Sa wakas, dumating ang Sabado. At last, Saturday arrived.

Lahat ng kaibigan ni Harold ay dumating upang panoorin ang kanyang pagtakbo. All Harold's friends came to watch him race.

Ang mga kaibigan ni Tom ay naroroon din, ngunit hindi sila mukhang masaya. Tom's friends were there too, but they didn't look quite so happy.

Ito ay isang napakagandang araw. It was a beautiful day.

Nakita ni Harold ang ilang mga kamera sa telebisyon at medyo tumakbo-takbo ito para sa kanila. Harold saw some television cameras and did a little running specially for them.

Nagpatuloy lamang si Tom sa pakikipag usap sa kanyang mga kaibigan. Tom just kept on talking to his friends.

Di nagtagal, oras na para magsimula ang karera. Soon it was time for the race to begin.

Si Harold ay na sa panimulang linya na. Harold was already at the starting line.

Si Tom naman ay dahan-dahang umusog. Tom slowly ambled over.

"Halika na Tommy, huwag tayong mag-umpisa ng huli." "Come on Tommy, let's not start late."

"Sa inyong mga marka, humanda, takbo!" sigaw ng umpire. "On your marks, get set, GO!" shouted the umpire.

Si Harold ay kumaripas agad ng takbo at halos biglang nawala. Harold raced off and disappeared almost at once.

Lahat ay nag-tawanan dahil ang kawawang Tom ay nag-painot-inot sa ibabaw ng linya. Everyone laughed as poor Tom plodded over the line.

Nang wala na siya sa paningin ng lahat, si Harold ay tumigil sa tabi ng isang puno para mag-pahinga. As soon as he was out of sight, Harold stopped beside a tree to rest.

"Kailangan lang ...kunin ... ang aking hininga ..." "Just need to...catch...my breath..."

Pagkatapos ng lahat niyang pagsasanay na ginawa noong umaga, si Harold ay napagod. After all his early morning training, Harold was very tired.

Walang nakatingin. Nobody was looking.

Napakahaba ng oras niya para umupo sandali. He had plenty of time to sit down for a while.

Mapapanalo pa rin niya ang karera ng madali lang. He would still win the race easily.

Ang kanyang mga mata ay nagsimulang magsara. His eyes started closing.

Bakit hindi umidlip! Why not have a nap!

Napakalaking katatawanan pag-nanalo pa siya sa karera nyan. That would make it even funnier when he won the race.

Siya ay umupo sa lilim. He settled down in the shade.

Di nagtagal siya ay nakatulog. Soon he was asleep.

Samantala, si Tom Pagong ay dahan-dahang kumikilos sa daan. Meanwhile, Tom Tortoise was slowly making his way along the course.

Karamihan sa mga hayop ay dumiretso na sa Finish line, Most of the animals had gone straight to the finish line,

ang mga kaibigan na lang ni Tom ang nanatili sa kanya. Only Tom's friends stayed with him.

Walang nakakita kay Harold na natutulog sa ilalim ng puno. Nobody saw Harold sleeping under his tree.

Dumaan ang maraming oras. Hours passed.

Palubog na ang araw at malamig na ang hangin. The sun was setting and the air was cool.

Biglang nagising si Harold. Harold woke with a start.

Nasaan na siya? Where was he?

Biglang naalaala niya ang karera. Suddenly he remembered the race.

Hindi niya sinadyang makatulog ng matagal He hadn't meant to sleep for so long...

....pero maaari pa rin niyang matalo si Tom. but he could still beat Tom.

Nakaramdam ng ginhawa si Harold pagkatapos ng kanyang pag-idlip. Harold felt much better after his nap.

Siya ay nag-banat-banat pagkatapos e tumakbo na siya. He did a few stretches, then raced off.

Nakikita na niya ngayon ang finish line. He could see the finish line now.

Nagkaroon ng isang malaking pulutong ng nanonood .... There was a huge crowd...

... at sila ay nagpapalakpakan na. ...and they were already cheering.

Sa sandaling iyon, nakita niya ang isang maliit, kayumangging talukab na papalapit sa finish line. At that moment, he saw a small, brown shell shape coming up to the line.

Nakaramdam ng biglang panlalamig si Harold. Harold felt cold all over.

Tiyak na hindi siya si Tom? Surely that wasn't Tom?

Tumakbo siya nang mas mabilis kaysa dati. He ran faster than ever before.

Oo, magagawa niya ito ! Yes, he could do it!

Lumakas ng lumakas ang palakpakan at sigawan. The cheering grew louder and louder.

"Tignan nyo, si Harold!" "Look, it's Harold!"

"Ano ba ang nangyari sa kanya?" "Whatever happened to him?"

Tinalon ni Harold ang ibabaw ng finish line, pero huli na siya. Harold dived over the line, but he was too late.

Si Tom Pagong ang nanalo --- at hindi man lang siya hiningal. Tom Tortoise had won --- and he didn't even look out of breath.

"Si Tommy ang nagwagi!" "Tommy's the winner!"

"Ang galing, Tommy!" "Well done, Tommy!"

Ang moral ng kuwento tungkol sa kuneho at ang pagong ay: The moral of the story about the hare and the tortoise is:

"Mabagal at matatag man ay nananalo pa rin sa karera". Slow and steady wins the race.