A year after my TEDxAthens talk: Charis Ioannou at TEDxAthens - YouTube
Μεταγραφή: Chryssa R. Takahashi Επιμέλεια: Lucas Kaimaras
Χάρης Ιωάννου: Α, ωραία... Καλησπέρα. Πρέπει να καθίσουμε.
Δημήτρης Καλαβρός-Γουσίου: Καθόμαστε.
ΧΙ: Α, όμορφα.
ΔΚΓ: Έχουμε κάποια προβλήματα επικοινωνίας
που αντιμετωπίζουμε εμείς οι δύο.
ΧΙ: Εε, το βασικότερο... Ναι.
ΔΚΓ: Μου μιλάς στον πληθυντικό...
ΧΙ: Ναι, τι να κάνω.
ΔΚΓ: Η ηλικία μας μαζί είναι, πόσο, 45;
ΧΙ: Είναι σχεδόν 45.
ΔΚΓ: Είμαστε σχεδόν 45.
ΧΙ: Η αλήθεια είναι ότι φέτος είμαι 18. Πέρσι ήμουν 17.
ΔΚΓ: Αν ήσουν στην Αμερική, αλκοόλ το ξεχνάμε έτσι;
ΧΙ: Είστε μεγάλος, γι' αυτό.
ΔΚΓ: Χάρη, πες μου κάτι.
Ήσουν στη σκηνή μαζί μας το 2012,
είχαμε τον εξωσκελετό, μας τον παρουσίασες.
Είμαστε Νοέμβριο του 2013. Τι έχει γίνει αυτόν τον ένα χρόνο σε σένα;
ΧΙ: Λοιπόν αρχικά ας τα βάλουμε σε ένα timeline,
για να τα διακρίνουμε ξεχωριστά το καθένα μεταξύ τους.
Αρχικά ανακάλυψα, εφηύρα, τον εξωσκελετό
για να βοηθήσω τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολία στα άνω άκρα.
Πέραν αυτού, μετά την παρουσίαση μου στο TEDx,
έπρεπε να τα αφήσω όλα πίσω καθώς ήμουν μαθητής τρίτης λυκείου
και είχα τις πανελλήνιες μπροστά μου,
οπότε απλά έπρεπε να τα αφήσω πίσω. Τόσο απλά.
Οπότε απλά παρέμειναν όλα σε ένα εργαστήρι κλειδωμένα.
Μέχρι που σχετικά ξεμπέρδεψα με όλη αυτή τη δοκιμασία.
ΔΚΓ: Έχω ακούσει κι άλλα πράγματα για σένα.
Κάτι για Google.
ΧΙ: Ναι, πέραν αυτού, γύρω στον Μάρτη,
όπου μέσα στα διαβάσματά μου, έψαχνα ένα ανταλλακτικό, η αλήθεια είναι,
και απλά έπεσε μια διαφήμιση στο Google Search δίπλα για το Google Science Fair.
Google Science Fair είναι ένας παγκόσμιος διαγωνισμός online,
που φέτος πραγματοποιήθηκε με διαγωνιζόμενους ανάμεσα από 120 χώρες.
Και κατάφερα να διακριθώ αρχικώς στους 90 καλύτερους,
και μετέπειτα στους 15 καλύτερους.
Γι' αυτό και ταξιδέψαμε στη Google.
(Χειροκρότημα)
Ευχαριστώ πολύ.
ΔΚΓ: Είναι λίγο ντροπαλός.
Δύο άλλα χαρακτηριστικά του διαγωνισμού, μοναδικός ευρωπαίος φιναλίστ στους 15,
πρώτος Έλληνας που τα καταφέρνει. Να τα λέμε.
(Χειροκρότημα)
ΧΙ: Έτσι ήταν.
ΔΚΓ: Πήγες στη Google, πήγες στο Σαν Φρανσίσκο; Μάουντενβιου;
ΧΙ: Πήγα στο Μάουντενβιου του Σαν Φρανσίσκο.
ΔΚΓ: Τι έγινε εκεί;
ΧΙ: Καταρχάς ήταν έξι μέρες ο διαγωνισμός. Το πρόγραμμα ήταν υπερβολικά πιεστικό.
Τελειώναμε τη μια δραστηριότητα, πηγαίναμε κατευθείαν στην άλλη κ.ο.κ.
Γενικά δεν μας άφηναν περιθώριο να καθίσουμε.
Δηλαδή ένας ύπνος μας κράταγε και αν.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ήταν αρκετά πιεστικά τα πράγματα,
παρ' όλα αυτά όμως οι άνθρωποι, η όλη διαδικασία, όλα αυτά,
είναι πραγματικά κάτι το οποίο θα έχω για πάντα στο μυαλό μου,
ήταν κάτι απίστευτο.
Φανταστείτε να είμαστε σε ένα δωμάτιο, σαν καλή ώρα αυτό,
με άλλους 14 από όλον τον κόσμο οι οποίοι έχουν διακριθεί,
ο καθένας με το δικό του έργο,
δεν ήταν όλα στη μηχανολογία που ήταν το δικό μου,
δεν ήταν όλα εφευρέσεις.
Ήταν άλλα, αποτελέσματα από μακροχρόνιες έρευνες που έκαναν παιδιά.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι και μόνο να είσαι σε έναν χώρο
με τόσα πολλά έργα, τόσες πολλές διαφορετικές σκέψεις γύρω από τα έργα
και γενικά τα πιστεύω του καθένα, ήταν κάτι απίστευτο.
ΔΚΓ: Έχουμε προσπαθήσει να βρούμε τον σκελετό της συζήτησης
και μου είχες πει για τη διαδικασία της ανατροφοδότησης στη Google.
Δηλαδή σ' εκείνο το εξαήμερο, βρέθηκες και μίλησες με άτομα
τα οποία ήταν σε όλες τις θέσεις και βαθμίδες της εταιρίας.
Από νεαρούς ανθρώπους, προγραμματιστές, μέχρι... Τι έγινε εκεί;
ΧΙ: Οι κριτές ήταν 15 αρχικά.
Μέσα σε όλο το πρόγραμμα
και σε όλη τη συζήτηση η οποία διεξαγόταν σε όλο το πέρας των ημερών,
απλά για να σας πω για μερικούς από τους κριτές
και τι συζήτησα μαζί τους.
Η πρώτη ήταν η Μέρι Λου Τζέπσεν,
η οποία είχε ανακαλύψει το λάπτοπ των 100 δολαρίων,
και είναι η επικεφαλής του τμήματος απεικόνισης της Google.
Δηλαδή αυτή έφτιαξε την οθόνη Google Glass.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μόνο και μόνο συζητώντας μαζί της,
κέρδισα τόσες πολλές ανατροφοδοτήσεις,
όχι μόνο μαζί της αλλά και με τους κριτές,
το οποίο ήταν πάρα πολύ βασικό για μένα.
Γιατί καταλαβαίνετε ότι – ήμουν με τον εξωσκελετό μου,
ξέχασα να το πω αυτό
- απλά καταλαβαίνετε ότι όταν αναπτύσσεις μια κατασκευή,
η οποία όπως σας είπα πριν είναι εφεύρεση,
πάντα έχεις μια δική σου άποψη, μια δικιά σου οπτική,
ότι το χέρι πρέπει να είναι έτσι,
πρέπει να έχει κινητήρες, πρέπει να έχει αισθητήρες κ.ο.κ.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι όντας με τέτοιους ανθρώπους,
οι οποίοι δεν ήταν όλοι μηχανικοί, μην κρυβόμαστε.
Ήταν απλά άνθρωποι οι οποίοι ήξεραν να διαχωρίζουν το καλό από το κακό,
το αποδοτικό από το απλώς ακριβό, καταλαβαίνετε.
Ήταν κάτι ξεχωριστό γιατί απλά σου έδιναν ανατροφοδότηση η οποία σου έλεγε.
«Φίλε μου ξέρεις τι, δεν πρέπει να έχεις τόσες κινήσεις», για παράδειγμα,
ή «Το επεξεργαστικό σου σήμα πρέπει να είναι κινητό».
Δε μπορεί ας πούμε ο κάθε ασθενής να το συνδέει στο ρεύμα με καλώδιο.
Πρέπει να έχει μπαταρία ή οτιδήποτε.
Ήταν κάτι πραγματικά το ανεκτίμητο.
ΔΚΓ: Πες μου κάτι για την εφεύρεση αυτή καθαυτή.
Είναι νομίζω σε φάση prototype B.
ΧΙ: Ναι. Αυτή τη στιγμή η εφεύρεσή μου είναι σε φάση prototype B,
που σημαίνει ότι ο μπλε εξωσκελετός έχει αντικατασταθεί φέτος με μια 3D κατασκευή.
Το κόστος έχει πέσει στα 100 ευρώ από τα 400, το κόστος κατασκευής,
και το βάρος έχει πέσει 6 φορές κάτω.
Είμαι κοντά στην παραγωγή, μιλάω ήδη με 4 εταιρίες για να βγει αυτό έξω.
Δε γίνονται όλα όσο γρήγορα νόμιζα προφανώς.
Απλά προσπαθώ να κάνω ό,τι το καλύτερο
γιατί καταλαβαίνετε ότι απλά θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά τυχερό
ότι βρήκα ένα πρόβλημα και μπόρεσα με έναν απλό τρόπο να το λύσω.
Από κει και πέρα όμως δεν πρέπει να σταματήσει εκεί.
Πρέπει να βοηθήσει. Είναι όσο απλό ακούγεται.
Απλά η πράξη είναι λίγο πιο δύσκολη γιατί υπάρχει ανάλογη γραφειοκρατία,
υπάρχουν οι άνθρωποι που πρέπει να το υποστηρίξουν
που δεν είμαι τόσο κοντά σ'αυτό.
ΔΚΓ: Τον τελευταίο χρόνο έχεις πάρει κάποιες άλλες αποφάσεις.
Αφορά το δικό σου ακαδημαϊκό μέλλον. Είχες κάποιες προσφορές.
Είσαι σε φάση πανεπιστήμιο. Νομίζω μίλησες με το MIT, με το Imperial.
Και είσαι στο Εθνικό Μετσόβιο.
ΧΙ: Γενικά δε μου αρέσει να περιορίζομαι σε ονόματα.
Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε πανεπιστήμιο του εξωτερικού.
Ναι, εφόσον τα αναφέρατε, αυτά είναι τα πανεπιστήμια.
ΔΚΓ: Είσαι εδώ.
ΧΙ: Είμαι εδώ στους Ηλεκτρολόγους, ναι. Θεωρητικά.
Θέλω να πω ότι το μόνο μάθημα
που έκανα αυτούς τους τρεις μήνες που κάθομαι, ήταν χθες μιάμιση ώρα.
(Γέλια) (Χειροκρότημα)
ΔΚΓ: Καλή αρχή.
ΧΙ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Σήμερα ξύπνησα 9 η ώρα το πρωί.
Μπήκα στο facebook - έχουμε ένα γκρουπ οι πρωτοετείς -
και κατάλαβα ότι δε μπορώ να πάω στο μάθημά μου
γιατί ο θυρωρός αποφάσισε να απεργήσει
και δε μπορούσαν οι καθηγητές να ανοίξουν τις αίθουσες.
Είμαι χαρούμενος που είμαι στο Μετσόβιο,
δε θεωρώ ότι χάνω το χρόνο μου σε καμία περίπτωση.
Κοιμάμαι 4 ώρες τη μέρα τους τελευταίους τρεις μήνες.
Δουλεύω σε δικά μου έργα.
Απλά ξέρετε τι, πέραν αυτού, σκέφτομαι και τους υπόλοιπους.
Ήμουν στο αμφιθέατρο προχθές,
περίμενα να δω συνομηλίκους από διαφορετικά υπόβαθρα, έτσι.
Και αυτό που είδα ήταν ότι μίλαγε ο καθηγητής δύο ώρες
- μία ώρα και πενήντα λεπτά – και δεν έπεσε ψίθυρος.
Αυτό με κάνει να βγάλω το συμπέρασμα ότι απλά υπάρχει δίψα για μάθηση.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι κοντά μου, σ' αυτό το ακαδημαϊκό περιβάλλον,
θέλουν να το κάνουν αυτό.
Δεν είναι μόνο, όπως έχω ακούσει πολλές φορές, ότι μπήκαν με τη βαθμολογία.
Μπορεί αν υπάρχει ένα πολύ μικρό ποσοστό από αυτούς.
Απλά καταλαβαίνετε ότι υπάρχει κόσμος που θέλει να μάθει,
υπάρχει κόσμος που τον ενδιαφέρει αυτό το αντικείμενο,
και απλά υπάρχουν κάποιες πράξεις οι οποίες το αφήνουν πίσω θα έλεγα.
ΔΚΓ: Πες μου κάτι τελευταίο. Νοέμβρης 2013.
Πάμε μπροστά, Νοέμβρη 2014. Πού σε πετυχαίνουμε;
ΧΙ: Ξεκινώντας αυτή τη στιγμή τι έχω στο μυαλό μου γιατί πάντα...
δεν είναι ότι μου αρέσει να κοιτάω μπροστά.
Ξέρετε, είχα μιλήσει με έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο
και μου είχε πει ότι καλύτερα να' σαι ένα βήμα πίσω κι όχι ένα βήμα μπροστά,
γιατί αν είσαι μπροστά και χρειάζεται να γυρίσεις, χρειάζεται κόστος.
Σε οτιδήποτε και να 'ναι αυτό.
Τέλος πάντων τώρα βρίσκομαι στη σύσταση τριών νεοφυών εταιριών,
η μία έχει να κάνει με ένα 3D εκτυπωτή, η δεύτερη έχει να κάνει με το χέρι
και η άλλη για κινητές εφαρμογές.
Προσπαθώ να τα αναπτύξω, προσπαθώ να βρω ανθρώπους να συνεργαστώ.
Έχω βρει πάρα πολύ καλές ομάδες.
Βλέπω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι, μεγαλύτεροι από εμένα προφανώς,
οι οποίοι και έχουν τη διάθεση
να διαθέσουν τα κεφάλαιά τους και τον χρόνο τους
σε ένα 18χρονο, ο οποίος μπορεί να τους λέει
όχι τόσο έξυπνα πράγματα ή κοινότυπα ή οτιδήποτε.
Έχουν τη διάθεση,
ξέρουν ότι η χώρα μπορεί να βγει από αυτό τον λάκκο που έχει πέσει.
Λάκκος, δεν μου αρέσει λάκκος, λακκούβα πείτε.
Θεωρώ ότι είναι πολύ κοντά,
θεωρώ ότι η επιχειρηματικότητα έχει γίνει πλέον μόδα στην Ελλάδα και μ' αρέσει.
Ξέρετε τι, έχω ακούσει να λένε η επιχειρηματικότητα έγινε μόδα,
πάει δε θα μπορέσει να γίνει τίποτα.
Δεν το βλέπω έτσι, βλέπω συνέχεια ανθρώπους της ηλικίας μου,
μικρότερους, μεγαλύτερους, απλά να κυνηγάνε το όνειρό τους.
Τι καλύτερο από αυτό;
ΔΚΓ: Χάρη, εδώ ε; Ελλάδα;
ΧΙ: Ελλάδα. Εδώ είμαστε.
ΔΚΓ: Αν ψάχνουμε role models, στα αριστερά μου.
(Χειροκρότημα)
Ευχαριστούμε πολύ.
ΧΙ: Να 'στε καλά.
