Taste of cherry (interview) |||interview Geschmack von Kirsche (Interview) Taste of cherry (interview) Goût de cerise (interview)

در این درس، بخشی از مصاحبۀ عباس کیارستمی دربارۀ فیلم طعم گیلاس را می شنوید. |||a part||||||||||| In this lesson, you will hear a part of Abbas Kiarostami's interview about the film The Taste of Cherry.

مصاحبه کننده: عنوان فیلم شما «طعم گیلاس» چه معنایی دارد؟ Interviewer: What does the title of your film "The Taste of Cherry" mean?

کیارستمی: این عنوان برای من به معنی لطافت زندگی است! Kiarostami: For me, this title means the tenderness of life! گاهی من هم مثل افراد بدبین و واقع گرا فکر می کنم به این که زندگی زیاد هم خوشایند نیست. Sometimes, like pessimistic and realistic people, I think that life is not very pleasant. اما عجالتاً چیز دیگری هم برای جایگزینی آن نداریم. |for now||||||| But we don't have anything else to replace it.

مصاحبه کننده: ایدۀ خودکشی چطور به ذهن شما رسید؟ Interviewer: How did the idea of suicide come to your mind?

کیارستمی: دلم نمی خواهد در این باره حرف بزنم. Kiarostami: I don't want to talk about this. اما طبق آمار هشتاد درصد مردم حداقل یک بار در زندگی به فکر خودکشی افتاده اند. But according to statistics, 80% of people have thought of suicide at least once in their life. در تمامی مذاهب این کار ممنوع است، و ممنوعیت کنجکاوی می آفریند. This is forbidden in all religions, and the prohibition creates curiosity. بنابراین در دل خود موضوع این کشش هست، و ارزش صحبت کردن درباره اش را دارد. So at heart there is this pull, and it's worth talking about.

مصاحبه کننده: در فیلم شما، آقای بدیعی تصمیم به این عمل گرفته. Interviewer: In your film, Mr. Badiei decided to do this. او از چه جایگاه خانوادگی ای برخوردار است؟ What family status does he have?

کیارستمی: خودکشی به خودی خود برای من موضوع جالبی بوده است. Kiarostami: Suicide itself has been an interesting topic for me. مسلماً در فیلم، من علت این امر را بسط نداده ام. Of course, in the film, I didn't elaborate on why. لحظه ای هست که آقای بدیعی می گوید «کلمۀ خودکشی فقط برای فرهنگنامه نوشته نشده است. There is a moment when Mr. Badiei says, "The word suicide is not just written for the dictionary. بالاخره باید یک جایی کاربرد داشته باشد.» یک فرد ناامید مثل یک فرد مسئول واکنش نخواهد داشت. After all, it must be used somewhere." A frustrated person will not react like a responsible person.

چند سال پیش، نویسنده ای بعد از دریافت جایزه پولیتزر خودکشی کرد، اما قبل از مرگش در نامه ای مشخصاً نوشته بود «چون دیگر نمی توانم مفید باشم، از حقوق مدنی خویش استفاده می کنم و به زندگی خویش پایان می دهم.» مثلاً در ژاپن معنای خودکشی به کلی چیز دیگریست. ||||||||||||||||||||||||||||||civil|my own||||||||||||||||||| A few years ago, a writer committed suicide after receiving a Pulitzer Prize, but before his death he wrote in a letter clearly, "Because I can no longer be useful, I exercise my civil rights and end my life." For example, in Japan, the meaning of suicide is completely different. گاهی هم معنای اصالت وجود دارد. Sometimes there is a meaning of originality.

زندگی مثل سالن سینماست که خروجی های اضطراری دارد؛ وقتی تماشاچی دیگر از تماشای فیلمی لذت نمی برد می تواند بیرون برود. Life is like a movie theater that has emergency exits; When the viewer is no longer enjoying watching a movie, he can exit. اگر بیرون برود یعنی می خواهد از شر چیزی خلاص شود. ||||||from|evil||free| If he goes out, it means he wants to get rid of something. وقتی می توانیم زندگی کنیم و این را انتخاب کرده ایم، خودکشی نمی کنیم، باید بهتر زندگی کرد. When we can live and we have chosen this, we do not commit suicide, we must live better.

زندگی و مرگ در سه فیلم من رو در روی هم هستند: «زندگی و دیگر هیچ»، «زیر درختان زیتون» و «طعم گیلاس». Life and death face each other in three of my films: "Life and nothing else", "Under the olive trees" and "Taste of cherry". جمله ای از فیلسوفی رومانیایی به یادم آمد که می گوید: «اگر امکان خودکشی نبود، مدت ها پیش خودم را کشته بودم.» I remembered a sentence from a Romanian philosopher who says: "If suicide was not possible, I would have killed myself a long time ago."

خیام هم در تمامی رباعیاتش برای ستایش زندگی، مرگ را پیش چشم ما می کشد. Khayyam also draws death before our eyes in all his quatrains to praise life. همچنان که می گوید نمی توانید زندگی را ارج بنهید، مگر هنگامی که مرگ را پیش رو داشته باشید. As he says, you cannot appreciate life unless you face death. او به شیوه ای شاعرانه به مرگ می اندیشد. He thinks about death in a poetic way. معتقد است زمین بهشت است و باید در آن خوش زیست. He believes that the earth is a paradise and one should live happily in it.

مصاحبه کننده: ساختار «طعم گیلاس» شبیه «زندگی و  دیگر هیچ» است اما دایره وارتر. Interviewer: The structure of "Taste of Cherry" is similar to "Life and nothing else" but more circular. آقای بدیعی قبرش را کنده و در اطرافش طواف می کند. ||||||||circumambulation|| Mr. Badiei digs his grave and circumambulates around it. مثل زائری که در مناسک حج دور کعبه طواف می کند یا همچون پروانه ای که گرد شمع می گردد تا شعله اش او را بسوزاند. ||||rituals||||||||||||||||||||| Like a pilgrim who circumambulates the Kaaba during Hajj rituals, or like a butterfly who circles around a candle until its flame burns him. قهرمان فیلم شما همچون غریبه ای می آید که چیزی از او نمی دانیم و دست آخر همچون ناشناسی ما را ترک می کند. The hero of your film comes as a stranger whom we know nothing about and leaves us as an unknown.

کیارستمی: قصد قهرمان پروری نداشتم و مایل نبودم تماشاچی با او همذات پنداری کند و برای مرگش گریه کند. Kiarostami: I didn't intend to raise a hero and I didn't want the audience to identify with him and cry for his death. این حرف که ما چیز زیادی از او نمی دانیم درست است. It is true that we do not know much about him. با اینکه در اکثر اوقات در نمای نزدیک او را می بینیم، می خواستم او را از تماشاچی دور نگه دارم. Although we see him in close-up most of the time, I wanted to keep him away from the audience. او نه مشکلاتش را شرح می دهد، نه دلایلش برای خودکشی را باز می کند. He does not describe his problems, nor does he explain his reasons for committing suicide.

مهم این است که بعد از مرگش زندگی ادامه دارد. The important thing is that life continues after his death. در بسیاری از موارد خودکشی یا می خواهیم از خودمان انتقام بگیریم یا از دیگری یا از دنیا. ||||||||||revenge||||||| In many cases of suicide, we either want to take revenge on ourselves or on someone else or on the world. بعضی ها فکر می کنند با خودکشی شان دیگران را تنبیه می کنند. Some people think that they are punishing others by committing suicide. اما اگر می دانستند که بعد از مرگشان چیزی تغییر نمی کند، در این مورد عاقلانه تر فکر می کردند. But if they knew that nothing would change after their death, they would think more wisely. در این فیلم من تلاش نمی کنم «قصه تعریف کنم»، چون احترام زیادی برای تماشاگر قائلم. |||||||||||||||I have In this film, I'm not trying to "tell a story", because I have a lot of respect for the audience. من فیلم را ناتمام می گذارم که تماشاگر بتواند آن را کامل کند. I leave the film unfinished so that the audience can complete it. این عادلانه نیست که من یک سویه فقط حرف بزنم و او در سوی دیگر فقط شنونده باشد. It is not fair that I only talk on one side and he only listens on the other side. این کار، کار پیامبران و سیاستمداران است. This work is the work of prophets and politicians. من جوابی برای تماشاگر ندارم. I have no answer for the audience. او باید پاسخ را با هوش خود پیدا کند. He must find the answer with his intelligence.

تفاوت سینماگر و تماشاگر در این است که اولی نگاتیو فیلم در اختیار دارد و آن دیگری نه. The difference between a cinematographer and an audience is that the former has the film negative and the latter does not. این بدان معنا نیست که تماشاگران خلاق تر از ما نیستند. This does not mean that the audience is not more creative than we are. و بر اساس همین اصل است که سعی می کنم فیلمم را تمام نکنم. And it is based on this principle that I try not to finish my film. من از تماشاگر انتظار دارم که فعال باشد، چه برای فیلم و چه برای خودش. I expect the audience to be active, both for the film and for themselves. من فیلمی را می پسندم که در سالن سینما مرا گروگان نگیرد. I like a movie that doesn't hold me hostage in the movie theater. اما ذره ذره در من مستقر شود، تا وقتی که از آن بیرون بیایم. But little by little it settles in me, until I come out of it. پایان «طعم گیلاس» می تواند برای عده ای غافلگیرکننده باشد، چرا که غیرمتعارف است. The ending of "Taste of Cherry" can be a surprise to some, because it is unconventional.