立即開始學習本課

DE KLEINE ZIELEN [tweede deel], Hoofdstuk 5

Hoofdstuk 5

De oude vrouw wandelde met langzame passen langs de paden van den tuin, voorzichtig kijkende met hare grauwe oogen naar iedere roos. Moeilijk schenen de beenen voort te wandelen langs de smalle grintpaden, die door den voortuin kronkelden, en het lijf, als verkromd, helde over. In de verandah zat in een rieten stoel de oude groote figuur van den man, het ivorige voorhoofd zich welvend boven de bladen van de courant, die hij hield in de groote, dorre handen...

De avond viel. Een naamlooze grauwe weemoed viel uit den vagen zomerhemel over de buitenwegen neêr, langs welke de stille villa's zich verloren in de schaduwen der tuinen. De oude vrouw zag op, naar den hemel, zag uit, over den weg, de hand even boven de oogen, liep weêr voort, langzaam en moeilijk, keek diep in de rozen, aandachtig... Toen wandelde zij weêr naar het huis...

- Het wordt koud, Hendrik: blijf niet te lang...

- Neen...

Maar de oude man, nog, bleef zitten. De oude vrouw ging naar binnen, wandelde door de voorkamer en de eetkamer. Met haar zakdoek wreef zij even over de meubels, zoekende of er soms stof lag en, daar de meid de tafel had afgenomen, trok zij het tafelkleed recht, zette een stoel beter, streek een plooi weg uit het overgordijn. Zij kwam in de serre, zag in den achtertuin. Haar oogen, grauw en triestig, zagen uit in den grauwen weemoed van den duisterenden avond. De wind stak op, kreunde zachtjes door de opperste twijgen der boomen.

De oude vrouw zag om naar den ouden man, maar hij bleef zitten in den rieten stoel, verloren in de groote courantenbladen.

- Wordt het niet te koud, Herman... herhaalde zij, zacht.

- Ik kom...

Maar de oude man, nog, bleef zitten. Nu dwaalde de oude vrouw door de gang, luisterde aan de keuken, en een klein achterkamertje: stemmen klonken er van de meiden en den knecht. Toen ging zij de trap op, dwaalde door de slaapkamers, dwaalde door de leêge logeerkamers, met een zucht, omdat zij nooit kwamen... Alles was netjes onderhouden, stil en suizeloos, als een huis, waar niet veel geleefd wordt...

De oude vrouw, krom, strompelend, zuchtte, had geen rust... Zij dwaalde nog eens alle de kamers door, en, moeizaam, werkte zij de trap zich weêr af, ging door de gang, kwam binnen. De oude man, nu, was er gezeten; de tuindeuren waren toe. Hij had de courant toegevouwen en, bij het venster gezeten, tuurde hij nog naar buiten, waar de villa-weg meer en meer donkerde, in den vagen, killen nazomeravond, dien de opstekende wind begon te doorhuiveren. Toen, aan het andere raam, zette zich, een zucht dempende, de oude vrouw, trok de pijnlijke handen samen, zette de moeilijke voeten naast elkaâr op een bankje.

De kamer werd donker, de ramen werden grauw, even geteekend met de lijn der gordijnen. De weg verloor al meer en meer in het vage van den waaienden avond. Het was buiten een grauwe weemoed en het was binnen een grauwe weemoed, met die twee oude menschen, ieder zwijgende zittende aan een raam, verlaten en eenzaam, en weggetreurd in hunne eigen gedachten. Zij zaten zoo langen tijd, stil, zonder een woord. Toen zeide de oude vrouw:

- Henri is morgen jarig.

- Ja, zeide de oude man. Hij wordt negen-en-dertig.

En zij zeiden niets meer en staarden. Toen werd weêr onrustig de oude vrouw en stond moeilijk op, haspelde, zich vasthoudende aan de stoelen, de kamer door, belde:

- Steek het licht op en breng de thee, Piet...

De knecht stak het licht op, trok de gordijnen dicht, bracht de thee. De oude man, bij de tafel, zette zich met een boek en het gas- licht viel hard op zijn ivoren hoofd en zijn blauwig geschoren gezicht; de handen, beenig en knokkelig, schaduwden groot om het boek nu, regelmatig de bladzijden omslaand.

- Hier is je kopje, Hendrik...

Maar zij kon dezen avond niet lezen... Meestal lazen de oude menschen, bij hun kopje thee, tot tien uur, stilzwijgend, stonden dan op, gingen naar bed. Maar de oude vrouw kon dezen avond niet lezen. Hare moeilijke voeten, op het bankje, trilden, een onrust bewoog haar verkromde lichaam. En zij vroeg, nog terloops, schuchter:

- Wordt Henri négen-en-dertig, Hendrik?

- Ja...

Zij wist het wel, dat hij negen-en-dertig werd maar zij wilde het nog eens zeggen, zij wilde praten over haar zoon. Vijftien jaren lang, lange jaren, had zij hem niet gezien, waren zijne verjaardagen, de verjaringen van den dag, waarop zij hem gebaard had, haar eenig kind, vergaan, terwijl hij heel ver was - te ver voor haar om hem te bereiken en hem te sluiten in hare armen. Vele jaren had zij hoop gehad: nu zal het wel komen, nu zal het wel dichter komen... Maar het was niet dichter gekomen. Tot het plotseling heel dicht was gekomen, tot het er plotseling was... Nu was het er, na jaren lang, lange jaren... en toch was het er niet, was het ver...

Zij kon niet lezen, stond op, liep de kamer uit, de gang over. De oude man, even, had haar nagestaard, las door. En het was of hare onrust steeds grooter was, alsof een stem - eene dier stemmen van welke zij gelezen had in het vreemde boek, - haar zeide: ga... ga morgen. Nooit had een stem zoo duidelijk gesproken tot haar, oude vrouw, en haar als bevolen te gaan... te gaan morgen. Zij was heel oud, in hare jaren, hare beweging en in haar gevoel, en zij verplaatste zich nooit, nooit. Zij leefde stil in haar huis aan den buitenweg, zomer en winter, en zij maakte soms een kleinen rijtoer in den omstreek. Verder bewoog zij zich niet meer, jichtig en moeilijk, en van pijn gekromd haar als ingeschrompelde rug... In jaren en jaren had zij niet zich verplaatst, had zij in den spoortrein niet gezeten, dien zij, jaren lang, daar, langs het station, had hooren fluiten, soms zelfs had hooren dreunen... En nu beval de geheimzinnige stem zoo duidelijk en als onafwijsbaar: ga...!

Toen kwam zij weêr binnen de kamer, zette zich en zij kon haar zucht niet meer dempen. Zij zuchtte. De oude man hoorde, maar hij wist niet te vragen, waarom zij zuchtte. Sedert jaren, lange jaren, was er zoo weinig gesproken tusschen hen. Alleen nu - van het voorjaar - toen Henri's brief was gekomen, hadden zij gesproken... maar niet veel. Een paar dagen na den brief had de oude man gezegd:

- Ik zal hem schrijven.

En eigenlijk was dat het eenige woord geweest. Maar zij leefden niet zoo vele jaren lang stil en zwijgend naast elkaâr, om elkaâr niet te hooren spreken, ook zwijgend. Zij wisten, ook zonder spreken, wat zij elkander zeiden, stil in zich. Alleen nu -, hoe de oude man ook zelve aan Henri dacht dezen avond - wist hij niet wat zijne vrouw, stil, zonder woorden, met haar enkelen zucht tot hem zeide, - omdat hij niet las in het vreemde boek, en nooit hoorde de vreemde stemmen. Daarom zocht hij naar een enkel woord, en vond het heel moeilijk een woord te vinden, maar eindelijk toch sprak hij, en zeide, eenvoudig:

- Wat is er?

Hij zag niet op, las door in zijn boek, terwijl hij zeide het woord.

Toen trilden zenuwachtiger de moeilijke voeten der oude vrouw op het voetenbankje, toen rilden zenuwachtiger onder het zwarte shawltje de kromme schouders en de oude vrouw, zacht, begon te schreien.

- Kom, wat is er?

Hij deed of hij door las in het boek, omdat het zoo moeilijk was, praten en schreien, en omdat het gemakkelijker was als hij deed of hij doorlas.

Toen zeide de oude vrouw, omdat zijn oude stem het woord wel zacht had gezegd:

- Ik woû... morgen naar Henri gaan...

Nu zwegen zij beiden en de oude man las door, en de oude vrouw, wachtende op zijn antwoord, schreide niet meer, en hield stil de voeten, de schouders. En na eene pauze, zeide de oude man: - Neem dan Piet meê... om je te helpen.

Zij knikte het hoofd en de tranen vloeiden haar uit de oogen, terwijl zij haar boek tot zich trok, innigjes tevreden, dat hij zoo veel en zoo zacht had gesproken. Zij zuchtte nog eens, van verademing, en las door... Maar hare oogen zagen niet de woorden, omdat zij bedacht, dat zij morgen met Piet, den knecht, zoû gaan met den trein - waarin zij in jaren en jaren niet had gezeten - naar Den Haag... om Henri te zien.

Ga... had de stem gezegd; ga... had de stem bevolen, en zij zoû nu gaan. Nu was het dan gekomen, zóo dicht was het er gekomen, dat het er morgen zoû zijn... Niet dat Henri tot haar kwam, maar dat zij ging naar Henri... om hem te kussen, om hem te vergeven...

- Neem dan Piet meê... om je te helpen.

Toen het tien uur was, sloot hij zijn boek, stond op. En zij wilde zoo gaarne hem vragen of hij ook niet morgen... in den trein wilde meêgaan... naar Henri, omdat het niet moeilijk was en Piet immers de kaartjes zoû nemen. Maar zij zeide het niet, omdat zij wist, dat het nog moeilijker was voor hem dan voor haar zich te verplaatsen en te gaan met den spoortrein, dien hij ook jaren had hooren fluiten, en dreunen soms. Zij vroeg het dan ook niet, omdat hij het zeker zoû weigeren... En ongetwijfeld hoorde hij in zich wat zij aarzelde hem te vragen, want hij zeide, zacht:

- Ik ga niet... maar zeg hem veel liefs... van zijn vader...

Toen boog hij, stram en moeilijk, zijn hooge figuur en zijn ivoren schedel ging tot haar toe en hij kuste haar op het voorhoofd. En zij greep zijn beenige hand en drukte die zacht; toen ging hij naar boven en zij belde...

De knecht kwam.

- Piet, zeide zij, aarzelend, en schuchter en zij bloosde voor den knecht. Ik ga morgen... naar Den Haag... naar meneer Henri... die jarig is... en ik woû dan wel, dat je me bracht...

De knecht, verwonderd, keek op, lachend.

- Heel goed... mevrouw... Tot uw dienst...

En toen zij de trap opging, poogde zij rechter te loopen, voelde zich jonger...

Hoofdstuk 5 Chapter Capítulo Chapter 5 Capítulo 5

De oude vrouw wandelde met langzame passen langs de paden van den tuin, voorzichtig kijkende met hare grauwe oogen naar iedere roos. The|old|woman|walked|with|slow|steps|along|the|paths|of|the|garden|carefully|looking|with|her|gray|eyes|at|every|rose A|velha|mulher|caminhava|com|lentas|passos|ao longo van|do|caminhos|de|o|jardim|cuidadosamente|olhando|com|seus|cinzentos|olhos|para|cada|rosa The old woman walked slowly along the paths of the garden, carefully looking with her gray eyes at every rose. A velha mulher caminhava com passos lentos pelos caminhos do jardim, olhando cuidadosamente com seus olhos cinzentos para cada rosa. Moeilijk schenen de beenen voort te wandelen langs de smalle grintpaden, die door den voortuin kronkelden, en het lijf, als verkromd, helde over. Difficult|seemed|the||forward|to|walk|along|the|narrow|gravel paths|that|through|the|front yard|twisted|and|the|body|as|bent|leaned|over Difícil|pareciam|de||para frente|a|andar|ao longo de|de|estreitos|caminhos de cascalho|que|por|o|jardim da frente|serpenteavam|e|o|corpo|como|encurvado|inclinava|para frente Her legs seemed to struggle to walk along the narrow gravel paths that wound through the front yard, and her body, bent as if in pain, leaned over. As pernas pareciam ter dificuldade em caminhar pelos estreitos caminhos de cascalho que serpenteavam pelo jardim da frente, e o corpo, como que encurvado, inclinava-se para frente. In de verandah zat in een rieten stoel de oude groote figuur van den man, het ivorige voorhoofd zich welvend boven de bladen van de courant, die hij hield in de groote, dorre handen... In|the|veranda|sat|in|a|wicker|chair|the|old|large|figure|of|the|man|the|ivory|forehead|himself|arching|above|the|pages|of|the|newspaper|which|he|held|in|the|large|dry|hands Na|a|varanda|estava|em|uma|de vime|cadeira|o|velho|grande|figura|do|o|homem|o|de marfim|testa|se|curvando|acima|os|folhas|de|o|jornal|que|ele|segurava|em|as|grandes|secas|mãos In the veranda sat the old large figure of the man in a wicker chair, his ivory forehead arching above the pages of the newspaper he held in his large, dry hands... Na varanda, sentava-se em uma cadeira de vime a grande figura do homem, a testa de marfim arqueando-se acima das páginas do jornal que ele segurava em suas grandes e secas mãos...

- Neen... No Não - No... - Não...

De oude vrouw zag om naar den ouden man, maar hij bleef zitten in den rieten stoel, verloren in de groote courantenbladen. The|old|woman|saw|around|at|the||man|but|he|remained|sitting|in|the|wicker|chair|lost|in|the|large|newspaper pages A|velha|mulher|viu|para|para|o|velho|homem|mas|ele|ficou|sentado|em|o|de vime|cadeira|perdido|em|os|grandes|folhas de jornal The old woman looked over at the old man, but he remained seated in the wicker chair, lost in the large newspaper pages. A velha mulher olhou para o velho homem, mas ele permaneceu sentado na cadeira de vime, perdido nas grandes folhas de jornal.

- Ik kom... I|come Eu|venho - I'm coming... - Eu vou...

De oude vrouw, krom, strompelend, zuchtte, had geen rust... Zij dwaalde nog eens alle de kamers door, en, moeizaam, werkte zij de trap zich weêr af, ging door de gang, kwam binnen. The|old|woman|bent|limping|sighed|had|no|rest|She|wandered|again|once|all|the|rooms|through|and|laboriously|worked|she|the|stairs|herself|again|down|went|through|the|hallway|came|inside A|velha|mulher|encurvada|mancando|suspirou|tinha|nenhuma|paz|Ela|vagou|ainda|mais uma vez|todas|as|salas|através|e|com dificuldade|trabalhou|ela|a|escada|a si mesma|novamente|para baixo|foi|através|o|corredor|veio|para dentro The old woman, bent over, limping, sighed, had no rest... She wandered through all the rooms again, and, with difficulty, made her way down the stairs again, went through the hallway, and came inside. A velha, curvada, mancando, suspirou, não tinha descanso... Ela vagou mais uma vez por todos os cômodos e, com dificuldade, desceu as escadas novamente, passou pelo corredor e entrou. De oude man, nu, was er gezeten; de tuindeuren waren toe. The|old|man|now|was|there|sitting|the|garden doors|were|closed O|velho|homem|agora|estava|lá|sentado|as|portas do jardim|estavam|fechadas The old man was sitting there now; the garden doors were closed. O velho homem, agora, estava sentado; as portas do jardim estavam fechadas. Hij had de courant toegevouwen en, bij het venster gezeten, tuurde hij nog naar buiten, waar de villa-weg meer en meer donkerde, in den vagen, killen nazomeravond, dien de opstekende wind begon te doorhuiveren. He|had|the|newspaper|folded|and|by|the|window|sitting|stared|he|still|outside|outside|where|the|||more|and|more|darkened|in|the|vague|chilly|late summer evening|that|the|rising|wind|began|to|blow through Ele|tinha|o|jornal|dobrado|e|junto|a|janela||olhou|ele|ainda|para|fora|onde|a|||mais|e|mais|escurecia|em|o|vago|frio|noite de final de verão|que|o|crescente|vento|começou|a|soprar forte He had folded the newspaper and, sitting by the window, gazed outside, where the villa road was becoming darker and darker, in the vague, chilly late summer evening, which the rising wind began to stir. Ele tinha dobrado o jornal e, sentado à janela, olhava para fora, onde a estrada da villa escurecia cada vez mais, na vaga e fria noite de final de verão, que o vento crescente começou a assobiar. Toen, aan het andere raam, zette zich, een zucht dempende, de oude vrouw, trok de pijnlijke handen samen, zette de moeilijke voeten naast elkaâr op een bankje. Then|at|the|other|window|sat|herself|a|sigh|suppressing|the|old|woman|drew|the|painful|hands|together|placed|the|difficult|feet|next to|each other|on|a|bench Então|à|o|outro|janela|colocou|se|uma|suspiro|abafando|a|velha|mulher|puxou|as|doloridas|mãos|juntas|colocou|os|difíceis|pés|ao lado de|um ao lado do outro|em|um|banco Then, at the other window, the old woman settled down, suppressing a sigh, pulled her painful hands together, and placed her difficult feet next to each other on a bench. Então, na outra janela, sentou-se, abafando um suspiro, a velha, juntou as mãos doloridas, colocou os pés difíceis um ao lado do outro em um banquinho.

De kamer werd donker, de ramen werden grauw, even geteekend met de lijn der gordijnen. The|room|became|dark|the|windows|became|gray|briefly|drawn|with|the|line|of|curtains O|quarto|ficou|escuro|os|janelas|ficaram|cinzentos|apenas|desenhados|com|a|linha|das|cortinas The room became dark, the windows turned gray, briefly outlined by the line of the curtains. O quarto ficou escuro, as janelas ficaram cinzentas, levemente desenhadas pela linha das cortinas. De weg verloor al meer en meer in het vage van den waaienden avond. The|road|lost|already|more|and|more|in|the|haze|of|the|blowing|evening O|caminho|perdeu|já|mais|e|mais|na|a|penumbra|de|o|soprando|noite The road was fading more and more into the vagueness of the blowing evening. O caminho se perdia cada vez mais na névoa da noite que soprava. Het was buiten een grauwe weemoed en het was binnen een grauwe weemoed, met die twee oude menschen, ieder zwijgende zittende aan een raam, verlaten en eenzaam, en weggetreurd in hunne eigen gedachten. It|was|outside|a|gray|melancholy|and|it|was|inside|a|gray|melancholy|with|those|two|old||each|silent|sitting|at|a|window|abandoned|and|lonely|and|lost in thought|in|their|own|thoughts O|era|fora|uma|cinzenta|melancolia|e|o|era|dentro|uma|cinzenta|melancolia|com|aqueles|dois|velhos|homens|cada|silenciosos|sentados|à|uma|janela|abandonados|e|solitários|e|consumidos|em|seus|próprios|pensamentos Outside there was a gray melancholy and inside there was a gray melancholy, with those two old people, each silently sitting by a window, abandoned and lonely, lost in their own thoughts. Fora havia uma melancolia cinzenta e dentro havia uma melancolia cinzenta, com aqueles dois velhos, cada um em silêncio sentado a uma janela, abandonados e solitários, perdidos em seus próprios pensamentos. Zij zaten zoo langen tijd, stil, zonder een woord. They|sat|so|long|time|still|without|a|word Eles|estavam|tão|longo|tempo|quietos|sem|uma|palavra They sat for such a long time, silent, without a word. Eles ficaram sentados por tanto tempo, em silêncio, sem uma palavra. Toen zeide de oude vrouw: Then|said|the|old|woman Então|disse|a|velha|mulher Then the old woman said: Então a velha mulher disse:

- Ja, zeide de oude man. Yes|said|the|old|man Sim|disse|o|velho|homem - Yes, said the old man. - Sim, disse o velho homem. Hij wordt negen-en-dertig. He|turns||| Ele|faz||| He turns thirty-nine. Ele faz trinta e nove.

- Steek het licht op en breng de thee, Piet... Turn on|the|light|up|and|bring|the|tea|Piet Acenda|a|luz|para cima|e|traga|o|chá|Piet - Turn on the light and bring the tea, Piet... - Acenda a luz e traga o chá, Piet...

De knecht stak het licht op, trok de gordijnen dicht, bracht de thee. The|servant|lit|the|light|up|drew|the|curtains|shut|brought|the|tea O|criado|acendeu|a|luz|em|puxou|as|cortinas|fechadas|trouxe|o|chá The servant lit the light, closed the curtains, and brought the tea. O criado acendeu a luz, fechou as cortinas, trouxe o chá. De oude man, bij de tafel, zette zich met een boek en het gas- licht viel hard op zijn ivoren hoofd en zijn blauwig geschoren gezicht; de handen, beenig en knokkelig, schaduwden groot om het boek nu, regelmatig de bladzijden omslaand. The|old|man|by|the|table|sat|himself|with|a|book|and|the|||fell|hard|on|his|ivory|head|and|his|bluish|shaved|face|The|hands|bony|and|knobby|cast shadows|large|around|the|book|now|regularly|the|pages|turning O|velho|homem|aan|a|mesa|colocou|se|com|um|livro|e|a|||caiu|forte|sobre|sua|de marfim|cabeça|e|seu|azulada|raspada|rosto|as|mãos|magras|e|ossudas|sombreavam|muito|em torno de|o|livro|agora|regularmente|as|páginas|virando The old man, at the table, settled down with a book and the gas light fell harshly on his ivory head and his bluish shaven face; his hands, bony and knobby, cast a large shadow over the book now, regularly turning the pages. O velho, à mesa, sentou-se com um livro e a luz do gás caía forte sobre sua cabeça de marfim e seu rosto azuladamente barbeado; as mãos, magras e ossudas, faziam sombra sobre o livro agora, virando as páginas regularmente.

De oude man dronk het kopje... Toen nam de oude vrouw ook haar boek en ze las... Langzamerhand, in jaren en jaren, had zij steeds minder en minder in haar Bijbel gelezen, omdat zij toch slecht was en omdat zij nooit had berust in hare opoffering: in dat wat haar plicht was geweest, voor God en de menschen. The|old|man|drank|the|cup|Then|took|the|old|woman|also|her|book|and|she|read|Slowly|in|years|and|years|had|she|increasingly|less|and|less|in|her|Bible|read|because|she|nevertheless|bad|was|and|because|she|never|had|rested|in|her|sacrifice|in|that|what|her|duty|was|been|for|God|and|the|people O|velho|homem|bebeu|o|copo|Então|pegou|a|velha|mulher|também|seu|livro|e|ela|leu|Aos poucos|em|anos|e|anos|tinha|ela|cada vez|menos|e|menos|em|sua|Bíblia|lido|porque|ela|de qualquer forma|má|era|e|porque|ela|nunca|tinha|se conformado|em|seu|sacrifício|em|aquilo|o que|seu|dever|era|sido|para|Deus|e|os|homens The old man drank from the cup... Then the old woman also took her book and she read... Gradually, over the years, she had read less and less in her Bible, because she was indeed poor and because she had never come to terms with her sacrifice: in what had been her duty, for God and for the people. O velho bebeu a xícara... Então a velha também pegou seu livro e começou a ler... Aos poucos, ao longo dos anos, ela tinha lido cada vez menos e menos em sua Bíblia, porque ela estava mal e porque nunca havia se conformado com seu sacrifício: com aquilo que era seu dever, diante de Deus e dos homens. Toen had zij bij toeval in handen gekregen een wonderlijk boek, dat beschreef hoe de menschen waren, na den dood. Then|had|she|by|chance|in|hands|received|a|wonderful|book|that|described|how|the|people|were|after|the|death Então|tinha|ela|por|acaso|em|mãos|recebido|um|maravilhoso|livro|que|descrevia|como|os|humanos|eram|após|a|morte Then she had accidentally come into possession of a wonderful book that described how people were after death. Então, ela havia acidentalmente conseguido em suas mãos um livro maravilhoso, que descrevia como eram as pessoas após a morte. En dat boek las zij, iederen avond. And|that|book|read|she||evening E|aquele|livro|leu|ela|toda|noite And she read that book every evening. E esse livro ela lia todas as noites.

Maar zij kon dezen avond niet lezen... Meestal lazen de oude menschen, bij hun kopje thee, tot tien uur, stilzwijgend, stonden dan op, gingen naar bed. But|she|could|this|evening|not|read|Usually|read|the|old||with|their|cup|tea|until|ten|o'clock|silently|stood|then|up|went|to|bed Mas|ela|pôde|esta|noite|não|ler|Normalmente|liam|os|velhos||com|seu|xícara|chá|até|dez|horas|em silêncio|se levantavam|então||iam|para|cama But she could not read this evening... Usually, the old people read, with their cup of tea, until ten o'clock, silently, then stood up and went to bed. Mas ela não pôde ler naquela noite... Normalmente, os velhos liam, com sua xícara de chá, até às dez horas, em silêncio, levantavam-se e iam para a cama. Maar de oude vrouw kon dezen avond niet lezen. But|the|old|woman|could|this|evening|not|read Mas|a|velha|mulher|pôde|esta|noite|não|ler But the old woman could not read this evening. Mas a velha não pôde ler naquela noite. Hare moeilijke voeten, op het bankje, trilden, een onrust bewoog haar verkromde lichaam. Her|difficult|feet|on|the|bench|trembled|a|restlessness|moved|her|bent|body Seus|difíceis|pés|em|o|banco|tremiam|um|inquietação|movia|seu|encurvado|corpo Her difficult feet, on the bench, trembled, a restlessness moved her bent body. Seus pés difíceis, no banco, tremiam, uma inquietação movia seu corpo encurvado. En zij vroeg, nog terloops, schuchter: And|she|asked|still|casually|shyly E|ela|perguntou|ainda|casualmente|timidamente And she asked, still casually, shyly: E ela perguntou, ainda de forma casual, tímida:

- Wordt Henri négen-en-dertig, Hendrik? Will be|Henri||||Hendrik Faz|Henri||||Hendrik - Is Henri turning thirty-nine, Hendrik? - Henri faz trinta e nove, Hendrik?

- Ja... Yes Sim - Yes... - Sim...

Zij wist het wel, dat hij negen-en-dertig werd maar zij wilde het nog eens zeggen, zij wilde praten over haar zoon. She|knew|it|for sure|that|he||||turned|but|she|wanted|it|again|once|to say|she|wanted|to talk|about|her|son Ela|sabia|isso|de fato|que|ele||||fazia aniversário|mas|ela|queria|isso|ainda|uma vez|dizer|ela|queria|conversar|sobre|seu|filho She knew it well, that he was turning thirty-nine but she wanted to say it once more, she wanted to talk about her son. Ela sabia, que ele estava fazendo trinta e nove anos, mas ela queria dizer isso mais uma vez, ela queria falar sobre seu filho. Vijftien jaren lang, lange jaren, had zij hem niet gezien, waren zijne verjaardagen, de verjaringen van den dag, waarop zij hem gebaard had, haar eenig kind, vergaan, terwijl hij heel ver was - te ver voor haar om hem te bereiken en hem te sluiten in hare armen. Fifteen|years|long|||had|she|him|not|seen|were|his|birthdays|the|anniversaries|of|the|day|on which|she|him|given birth|had|her|only|child|passed|while|he|very|far|was|too|far|for|her|to|him|to|reach|and|him|to|hold|in|her|arms Quinze|anos|longo|||tinha|ela|ele|não|visto|eram|seus|aniversários|o|aniversários|de|o|dia|em que|ela|ele|dado à luz|tinha|seu|único|filho|passado|enquanto|ele|muito|longe|estava|muito|longe|para|ela|para|ele|a|alcançar|e|ele|a|fechar|em|seus|braços For fifteen years, long years, she had not seen him, his birthdays, the anniversaries of the day she had given birth to him, her only child, had passed, while he was very far away - too far for her to reach him and hold him in her arms. Por quinze anos, longos anos, ela não o tinha visto, seus aniversários, as comemorações do dia em que ela o deu à luz, seu único filho, passaram, enquanto ele estava muito longe - longe demais para que ela pudesse alcançá-lo e segurá-lo em seus braços. Vele jaren had zij hoop gehad: nu zal het wel komen, nu zal het wel dichter komen... Maar het was niet dichter gekomen. Many|years|had|she|hope|had|now|will|it|surely|come|now|will|it|surely|closer|come|But|it|was|not|closer|come Muitos|anos|tinha|ela|esperança|tido|agora|vai|isso|certamente|chegar|agora|vai|isso|certamente|mais perto|chegar|Mas|isso|estava|não|mais perto|chegado For many years she had hoped: now it will come, now it will come closer... But it had not come closer. Por muitos anos, ela teve esperança: agora vai acontecer, agora vai chegar mais perto... Mas não chegou mais perto. Tot het plotseling heel dicht was gekomen, tot het er plotseling was... Nu was het er, na jaren lang, lange jaren... en toch was het er niet, was het ver... Until|it|suddenly|very|close|had|come|until|it|there|suddenly|was|Now|was|it|there|after|years|long|long|years|and|yet|was|it|there|not|was||far Até|isso|de repente|muito|perto|estava|chegado|até|isso|lá|de repente|estava|Agora|estava|isso|lá|após|anos|longos|longos|anos|e|ainda assim|estava|isso|lá|não|estava||longe Until it suddenly had come very close, until it was suddenly there... Now it was there, after many long years... and yet it was not there, it was far away... Até que de repente estava muito perto, até que de repente estava ali... Agora estava ali, após muitos anos, longos anos... e ainda assim não estava ali, estava longe...

Zij kon niet lezen, stond op, liep de kamer uit, de gang over. She|could|not|read|stood|up|walked|the|room|out|the|hallway|across Ela|pôde|não|ler|levantou|-se|caminhou|a|sala|para fora|o|corredor|através de She could not read, stood up, walked out of the room, across the hallway. Ela não conseguia ler, levantou-se, saiu da sala, atravessou o corredor. De oude man, even, had haar nagestaard, las door. The|old|man|just|had|her|stared at|read|through O|velho|homem|de repente|tinha|ela|encarado|leu|através The old man, for a moment, had stared at her, continued reading. O velho, por um momento, a observou, continuou a ler. En het was of hare onrust steeds grooter was, alsof een stem - eene dier stemmen van welke zij gelezen had in het vreemde boek, - haar zeide: ga... ga morgen. And|it|was|if|her|unrest|always|greater|was|as if|a|voice|one|of those|voices|from|which|she|had read|had|in|the|strange|book|her|said|go|go|tomorrow E|isso|era|ou|dela|inquietação|sempre|maior|era|como se|uma|voz|uma|tal|vozes|de|as quais|ela|lido|tinha|em|o|estranho|livro|a|disse|vá|vá|amanhã And it was as if her restlessness was growing ever greater, as if a voice - one of those voices she had read about in the strange book - was telling her: go... go tomorrow. E parecia que sua inquietação aumentava cada vez mais, como se uma voz - uma daquelas vozes das quais ela havia lido no livro estranho - lhe dissesse: vá... vá amanhã. Nooit had een stem zoo duidelijk gesproken tot haar, oude vrouw, en haar als bevolen te gaan... te gaan morgen. Never|had|a|voice|so|clearly|spoken|to|her|old|woman|and|her|as|commanded|to|go|to|go|tomorrow Nunca|tinha|uma|voz|tão|claramente|falado|para|ela|velha|mulher|e|ela|como|ordenado|a|ir|a|ir|amanhã Never had a voice spoken so clearly to her, old woman, and commanded her to go... to go tomorrow. Nunca uma voz havia falado tão claramente com ela, velha mulher, e a ordenado a ir... a ir amanhã. Zij was heel oud, in hare jaren, hare beweging en in haar gevoel, en zij verplaatste zich nooit, nooit. She|was|very|old|in|her|years|her|movement|and|in|her|feeling|and|she|moved|herself|never|never Ela|era|muito|velha|em|seus|anos|seus|movimento|e|em|seu|sentimento|e|ela|movia|a si mesma|nunca|nunca She was very old, in her years, her movements, and in her feelings, and she never moved, never. Ela era muito velha, em seus anos, seus movimentos e em seus sentimentos, e nunca se movia, nunca. Zij leefde stil in haar huis aan den buitenweg, zomer en winter, en zij maakte soms een kleinen rijtoer in den omstreek. She|lived|quietly|in|her|house|by|the|country road|summer|and|winter|and|she|made|sometimes|a|small|drive|in|the|surrounding area Ela|vivia|tranquilamente|em|sua|casa|à|o|caminho rural|verão|e|inverno|e|ela|fazia|às vezes|um|pequeno|passeio de carro|pela|a|região She lived quietly in her house by the roadside, summer and winter, and sometimes she took a small drive in the area. Ela vivia tranquilamente em sua casa à beira da estrada, verão e inverno, e às vezes fazia um pequeno passeio pela redondeza. Verder bewoog zij zich niet meer, jichtig en moeilijk, en van pijn gekromd haar als ingeschrompelde rug... In jaren en jaren had zij niet zich verplaatst, had zij in den spoortrein niet gezeten, dien zij, jaren lang, daar, langs het station, had hooren fluiten, soms zelfs had hooren dreunen... En nu beval de geheimzinnige stem zoo duidelijk en als onafwijsbaar: ga...! Furthermore|moved|she|herself|not|anymore|rheumatic|and|with difficulty|and|from|pain|bent|her|like|shriveled|back|In|years|and|years|had|she|not|herself|moved|had|she|in|the|train|not|sat|that|she|years|long|there|past|the|station|had|heard|whistle|sometimes|even|had|heard|rumble|And|now|commanded|the|mysterious|voice|so|clearly|and|as|unavoidable|go Além|movia|ela|a si mesma|não|mais|artrítico|e|com dificuldade|e|de|dor||seu|como|encolhida|costas|Em|anos|e|anos|tinha|ela|não|a si mesma|movido|tinha|ela|no|o||não|sentado|aquele|ela|anos|por muito tempo|ali|ao longo de|o|estação|tinha|ouvido|apitar|às vezes|até|tinha|ouvido|ressoar|E|agora|ordenou|a|misteriosa|voz|tão|claramente|e|como|inegável|vá Beyond that, she did not move anymore, gouty and difficult, and bent with pain like a shriveled back... For years and years she had not moved, had not sat in the train that she had heard whistle there, by the station, for years, sometimes even heard it rumble... And now the mysterious voice commanded so clearly and as if unavoidable: go...! Além disso, ela não se movia mais, artrítica e com dificuldade, e de dor curvada como uma coluna encolhida... Durante anos e anos, ela não havia se movido, não havia estado em um trem, que ela, por muitos anos, ali, ao lado da estação, ouvira apitar, às vezes até mesmo ouvira ressoar... E agora a voz misteriosa ordenava tão claramente e de forma inegável: vá...!

- Wat is er? What|is|there O que|é|há - What is it? - O que há?

Hij zag niet op, las door in zijn boek, terwijl hij zeide het woord. He|saw|not|up|read|through|in|his|book|while|he|said|the|word Ele|viu|não|para cima|leu|continuou|em|seu|livro|enquanto|ele|disse|o|palavra He did not look up, continued reading in his book, while he said the word. Ele não olhou para cima, continuou lendo seu livro, enquanto dizia a palavra.

Hij deed of hij door las in het boek, omdat het zoo moeilijk was, praten en schreien, en omdat het gemakkelijker was als hij deed of hij doorlas. He|acted|as|he|||in|the|book|because|it|so|difficult|was|talking|and|crying|and|because|it|easier|was|if|he|acted|as|he|read through Ele|fingiu|que|ele|||no|o|livro|porque|isso|tão|difícil|era|falar|e|chorar|e|porque|isso|mais fácil|era|do que|ele|fingiu|que|ele|leu He pretended to keep reading in the book, because it was so difficult to talk and cry, and because it was easier if he pretended to keep reading. Ele fingiu que continuava lendo o livro, porque era tão difícil, falar e chorar, e porque era mais fácil se ele fizesse de conta que estava lendo.

Nu zwegen zij beiden en de oude man las door, en de oude vrouw, wachtende op zijn antwoord, schreide niet meer, en hield stil de voeten, de schouders. Now|were silent|they|both|and|the|old|man|read|through|and|the|old|woman|waiting|for|his|answer|cried|not|anymore|and|held|still|the|feet|the|shoulders Agora|calaram|eles|ambos|e|o|velho|homem|leu|através|e|a|velha|mulher|esperando|por|sua|resposta|chorou|não|mais|e|manteve|quietos|os|pés|os|ombros Now they both fell silent and the old man continued reading, and the old woman, waiting for his answer, no longer wept, and kept her feet and shoulders still. Agora ambos ficaram em silêncio e o velho continuou a ler, e a velha, esperando por sua resposta, não chorou mais, e manteve os pés e os ombros parados. En na eene pauze, zeide de oude man: - Neem dan Piet meê... om je te helpen. And|after|a|pause|said|the|old|man|Take|then|Piet|along|to|you|to|help E|após|uma|pausa|disse|o|velho|homem|Leve|então|Piet|com você|para|te|te|ajudar And after a pause, the old man said: - Then take Piet with you... to help you. E após uma pausa, disse o velho: - Leve então Piet com você... para te ajudar.

Zij knikte het hoofd en de tranen vloeiden haar uit de oogen, terwijl zij haar boek tot zich trok, innigjes tevreden, dat hij zoo veel en zoo zacht had gesproken. She|nodded|her|head|and|the|tears|flowed|from her|out of|the|eyes|while|she|her|book|to|herself|pulled|deeply|satisfied|that|he|so|much|and|so|softly|had|spoken Ela|acenou|a|cabeça|e|as|lágrimas|fluíram|dela|de||olhos|enquanto|ela|seu|livro|para|si|puxou|intimamente|satisfeita|que|ele|tão|muito|e|tão|suavemente|tinha|falado She nodded her head and tears flowed from her eyes as she pulled her book close, deeply content that he had spoken so much and so softly. Ela acenou com a cabeça e as lágrimas escorriam de seus olhos, enquanto ela puxava o livro para si, profundamente satisfeita por ele ter falado tanto e tão suavemente. Zij zuchtte nog eens, van verademing, en las door... Maar hare oogen zagen niet de woorden, omdat zij bedacht, dat zij morgen met Piet, den knecht, zoû gaan met den trein - waarin zij in jaren en jaren niet had gezeten - naar Den Haag... om Henri te zien. She|sighed|again|once|of|relief|and|read|through|But|her|eyes|saw|not|the|words|because|she|realized|that|she|tomorrow|with|Piet|the|servant|would|go|by|the|train|in which|she|in|years|and|years|not|had|sat|to|The|Hague|to|Henri|to|see Ela|suspirou|mais|uma vez|de|alívio|e|leu|através|Mas|seus|olhos|viam|não|as|palavras|porque|ela|pensou|que|ela|amanhã|com|Piet|o|criado|deveria|ir|de|o|trem|no qual|ela|em|anos|e|anos|não|tinha|sentado|para|Den|Haia|para|Henri|a|ver She sighed once more, in relief, and continued reading... But her eyes did not see the words, because she thought that tomorrow she would go with Piet, the servant, by train - in which she had not sat for years and years - to The Hague... to see Henri. Ela suspirou mais uma vez, de alívio, e continuou a ler... Mas seus olhos não viam as palavras, porque ela pensou que amanhã iria com Piet, o criado, de trem - no qual não havia viajado há anos e anos - para Haia... para ver Henri.

Ga... had de stem gezegd; ga... had de stem bevolen, en zij zoû nu gaan. Go|had|the|voice|said|||||commanded|and|she|would|now|go Vá|tinha|a|voz|dito|||||ordenado|e|ela|deveria|agora|ir Go... the voice had said; go... the voice had commanded, and she would now go. Vá... tinha dito a voz; vá... tinha ordenado a voz, e agora ela iria. Nu was het dan gekomen, zóo dicht was het er gekomen, dat het er morgen zoû zijn... Niet dat Henri tot haar kwam, maar dat zij ging naar Henri... om hem te kussen, om hem te vergeven... Now|was|it|then|come|so|close|was|it|there|come|that|it|there|tomorrow|would|be|Not|that|Henri|to|her|came|but|that|she|went|to|Henri|to|him|to|kiss|to|him|to|forgive Agora|era|isso|então|chegado|tão|perto|era|isso|lá|chegado|que|isso|lá|amanhã|deveria|estar|Não|que|Henri|até|ela|veio|mas|que|ela|foi|para|Henri|para|ele|a|beijar|para|ele|a|perdoar Now it had come, it was so close that it would be there tomorrow... Not that Henri was coming to her, but that she was going to Henri... to kiss him, to forgive him... Agora tinha chegado, tão perto estava, que amanhã seria o dia... Não que Henri viesse até ela, mas que ela iria até Henri... para beijá-lo, para perdoá-lo...

En zij las door, zag niet de vreemde woorden, die vertelden hoe de menschen waren na den dood, maar zacht schreide zij, onhoorbaar, over haar boek heen, van stille voldaanheid en rust, dat zij het gezegd had, en dat hij gezegd had: And|she|read|on|saw|not|the|strange|words|that|told|how|the||were|after|the|death|but|softly|wept|she|inaudibly|over|her|book|across|of|quiet|contentment|and|peace|that|she|it|said|had|and|that|he|said|had E|ela|leu|através|viu|não|os|estranhos|palavras|que|contavam|como|os||eram|após|a|morte|mas|suavemente|chorou|ela|inaudivelmente|sobre|seu|livro|por cima|de|silenciosa|satisfação|e|paz|que|ela|isso|dito|tinha|e|que|ele|dito|tinha And she continued reading, not noticing the strange words that told how people were after death, but she softly wept, unheard, over her book, from quiet contentment and peace, that she had said it, and that he had said: E ela continuou a ler, não viu as palavras estranhas que contavam como eram as pessoas após a morte, mas chorava suavemente, inaudível, sobre seu livro, de silenciosa satisfação e paz, por ter dito isso, e por ele ter dito:

Toen het tien uur was, sloot hij zijn boek, stond op. When|it|ten|o'clock|was||he|his|book|stood|up Quando|o|dez|horas|era|fechou|ele|seu|livro|levantou|-se When it was ten o'clock, he closed his book, stood up. Quando eram dez horas, ele fechou seu livro, levantou-se. En zij wilde zoo gaarne hem vragen of hij ook niet morgen... in den trein wilde meêgaan... naar Henri, omdat het niet moeilijk was en Piet immers de kaartjes zoû nemen. And|she|wanted|so|gladly|him|to ask|if|he|also|not|tomorrow|on|the|train|wanted|to go along|to|Henri|because|it|not|difficult|was|and|Piet|after all|the|tickets|would|take E|ela|queria|tão|de bom grado|a ele|perguntar|se|ele|também|não|amanhã|no|o|trem|queria|ir junto|para|Henri|porque|isso|não|difícil|era|e|Piet|afinal|os|bilhetes|deveria|pegar And she would so gladly ask him if he also wanted to go tomorrow... on the train... to Henri, because it wasn't difficult and Piet would take the tickets. E ela queria tanto perguntar a ele se ele também não queria ir amanhã... no trem... para Henri, porque não era difícil e Piet certamente pegaria os bilhetes. Maar zij zeide het niet, omdat zij wist, dat het nog moeilijker was voor hem dan voor haar zich te verplaatsen en te gaan met den spoortrein, dien hij ook jaren had hooren fluiten, en dreunen soms. But|she|said|it|not|because|she|knew|that|it|still|more difficult|was|for|him|than|for|her|himself|to|move|and|to|go|with|the|train|that|he|also|years|had|heard|whistle|and|rumble|sometimes Mas|ela|disse|isso|não|porque|ela|sabia|que|isso|ainda|mais difícil|era|para|ele|do que|para|ela|se|a|mover|e|a|ir|com|o||que|ele|também|anos|tinha|ouvido|apitar|e|vibrar|às vezes But she did not say it, because she knew that it was even harder for him than for her to move and to go with the train, which he had also heard whistle and rumble for years. Mas ela não disse, porque sabia que era ainda mais difícil para ele do que para ela se deslocar e ir com o trem, que ele também havia ouvido apitar e vibrar por anos. Zij vroeg het dan ook niet, omdat hij het zeker zoû weigeren... En ongetwijfeld hoorde hij in zich wat zij aarzelde hem te vragen, want hij zeide, zacht: She|asked|it|then|also|not|because|he|it|surely|would|refuse|And|undoubtedly|heard|he|in|himself|what|she|hesitated|him|to|ask|for|he|said|softly Ela|perguntou|isso|então|também|não|porque|ele|isso|com certeza|deveria|recusar|E|sem dúvida|ouviu|ele|em|si mesmo|o que|ela|hesitou|a ele|a|perguntar|porque|ele|disse|suavemente She did not ask it either, because he would surely refuse... And undoubtedly he heard within himself what she hesitated to ask him, for he said softly: Ela não perguntou, porque ele certamente recusaria... E sem dúvida ele ouviu dentro de si o que ela hesitou em lhe perguntar, pois ele disse, suavemente:

- Ik ga niet... maar zeg hem veel liefs... van zijn vader... I|go|not|but|say|him|much|love|from|his|father Eu|vou|não|mas|diga|a ele|muito|carinhos|de|seu|pai - I am not going... but tell him much love... from his father... - Eu não vou... mas diga a ele muito carinho... de seu pai...

Toen boog hij, stram en moeilijk, zijn hooge figuur en zijn ivoren schedel ging tot haar toe en hij kuste haar op het voorhoofd. Then|bowed|he|stiff|and|with difficulty|his|tall|figure|and|his|ivory|skull|went|to|her|toe|and|he|kissed|her|on|the|forehead Então|curvou|ele|rígido|e|com dificuldade|sua|alta|figura|e|seu|de marfim|cabeça|foi|até|ela|pé|e|ele|beijou|ela|na|a|testa Then he bent, stiff and difficult, his tall figure and his ivory skull came down to her and he kissed her on the forehead. Então ele se curvou, rígido e com dificuldade, sua alta figura e seu crânio de marfim desceram até ela e ele a beijou na testa. En zij greep zijn beenige hand en drukte die zacht; toen ging hij naar boven en zij belde... And|she|grabbed|his|bony|hand|and|pressed|it|softly|then|went|he|up|upstairs|and|she|called E|ela|agarrou|sua|magra|mão|e|pressionou|isso|suavemente|então|foi|ele|para|cima|e|ela|ligou And she grabbed his bony hand and squeezed it gently; then he went upstairs and she called... E ela pegou sua mão magra e a apertou suavemente; então ele subiu e ela chamou...

De knecht kwam. The|servant|came O|criado|veio The servant came. O criado veio.

- Piet, zeide zij, aarzelend, en schuchter en zij bloosde voor den knecht. Piet|said|she|hesitantly|and|shyly|and|she|blushed|in front of|the|servant Piet|disse|ela|hesitante|e|tímida|e|ela|corou|diante de|o|criado - Piet, she said, hesitantly, and shyly and she blushed in front of the servant. - Piet, disse ela, hesitante, e tímida, e ela corou diante do criado. Ik ga morgen... naar Den Haag... naar meneer Henri... die jarig is... en ik woû dan wel, dat je me bracht... I|go|tomorrow|to|The|||Mr|Henri|who|birthday|is|and|I|would|then|indeed|that|you|me|brought Eu|vou|amanhã|para||||senhor|Henri|que|aniversariante|é|e|eu|queria|então|de fato|que|você|me|trouxesse I am going tomorrow... to The Hague... to Mr. Henri... who has a birthday... and I would like you to take me... Eu vou amanhã... para Haia... para o senhor Henri... que está de aniversário... e eu gostaria que você me levasse...

SENT_CWT:AFkKFwvL=7.27 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=5.37 SENT_CWT:AFkKFwvL=6.52 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=10.62 en:AFkKFwvL pt:AFkKFwvL openai.2025-02-07 ai_request(all=124 err=0.00%) translation(all=99 err=0.00%) cwt(all=1812 err=1.82%)