×

Vi använder kakor för att göra LingQ bättre. Genom att besöka sajten, godkänner du vår cookie-policy.

image

Conan Doyle, A. - Σπουδή στο Άλικο, 1.1 Ο Κος Σέρλοκ Χολμς (1)

1.1 Ο Κος Σέρλοκ Χολμς (1)

(Αποτελεί ανατύπωση εκ των απομνημονευμάτων του Τζων Χ. Γουώτσον, Ιατρού, απόστρατου του Ιατρικού Σώματος Στρατού.)

--

ΤΟ έτος 1878 έλαβα το πτυχίο Ιατρικής εκ της Πανεπιστημιακής Ιατρικής σχολής του Λονδίνου, και μετέβηκα στο Νέτλυ για να συνεχίσω τις σπουδές μου, όπως επιτασσόταν για τους στρατιωτικούς χειρουργούς. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου εκεί, αποσπάσθηκα όπως άρμοζε, στο 5ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της Northumberland, ως βοηθός χειρουργού. Το σύνταγμα ήταν εγκατεστημένο στην Ινδία τη συγκεκριμένη περίοδο, και πριν προλάβω να παρουσιασθώ, ο δεύτερος Αφγανικός Πόλεμος είχε ξεσπάσει. Κατά την αποβίβαση μου στη Βομβάη, έμαθα πως το σώμα μου είχε προωθηθεί μέσα από τα περάσματα και βρισκόταν ήδη βαθιά εντός του εχθρικού εδάφους. Ακολούθησα, ωστόσο, με πολλούς άλλους αξιωματικούς οι οποίοι βρίσκονταν στην ίδια με εμένα θέση, και κατόρθωσα να φτάσω στην Κανταχάρ με ασφάλεια, όπου βρήκα το σύνταγμα μου, και ανέλαβα αμέσως τα νέα μου καθήκοντα.

Η εκστρατεία έφερε τιμητικές διακρίσεις και προαγωγές για πολλούς, όμως για εμένα δεν είχε άλλο τίποτα παρεκτός δυστυχίας και συμφοράς. Αποσπάστηκα από την Ταξιαρχία μου και προσαρτήθηκα στους Μπέρκσαϊρς, με τους οποίους έλαβα μέρος στη μοιραία μάχη του Μεϊγουάντ. Εκεί χτυπήθηκα στον ώμο από σφαίρα των Τζεζάιλ, η οποία θρυμμάτισε το οστό και πέρασε ξυστά από την υποκλείδιο αρτηρία. Θα είχα πέσει στα χέρια των φονικών Γκαζίς αν δεν ήταν για την αφοσίωση και το κουράγιο που επεδείχθη από τον Μάρεϋ, την ορντινάντσα μου, ο οποίος με φόρτωσε πάνω σε ένα υποζύγιο εφοδιασμού και κατόρθωσε να με μεταφέρει με ασφάλεια στις Βρετανικές γραμμές.

Καταβεβλημένος από τον πόνο, και εξασθενισμένος από τις παρατεταμένες κακουχίες τις οποίες είχα υπομείνει, αποσπάσθηκα, μαζί με ένα τραίνο γεμάτο τραυματίες, στο νοσοκομείο βάσης της Πεσαβάρ. Εδώ ορθοπόδησα, κι είχα ήδη καλυτερέψει σε σημείο να είμαι ικανός να περιδιαβαίνω τις πτέρυγες, κι ακόμη να ξεσκάζω λίγο στο αίθριο, όταν έπεσα κάτω με τυφοειδή πυρετό, την κατάρα της Ινδικής κατοχή μας. Μήνες ολόκληρους η ζωή μου υπήρξε σκέτη απελπισία, κι όταν εντέλει συνήρθα και πέρασα στην ανάρρωση, ήμουν τόσο αδύναμος και αποσκελετωμένος ώστε κάποια ιατρική επιτροπή αποφάσισε πως ούτε μια ημέρα δεν έπρεπε να χαθεί από την αποστολή μου πίσω στην Αγγλία. Προωθήθηκα, σύμφωνα με τις διαταγές τους, στο οπλιταγωγό «Ορόντες», και αποβιβάσθηκα έναν μήνα αργότερα στην προβλήτα του Πόρτσμουθ, με την υγεία μου αμετάκλητα κατεστραμμένη, αλλά με την άδεια μιας πατρικής κυβέρνησης να αφιερώσω τους επόμενους εννέα μήνες πασχίζοντας να τη βελτιώσω.

Δεν είχα μήτε γνωστούς μήτε συγγενείς στην Αγγλία, κι ήμουν επομένως ελεύθερο πουλί —είτε τόσο ελεύθερος όσο ένα εισόδημα έντεκα σεληνίων και έξι πενών ημερησίως θα επέτρεπε σε κάποιον να είναι. Υπό αυτές τις συνθήκες, φυσικά στράφηκα προς το Λονδίνο, εκείνο τον μεγάλο οχετό στον οποίο όλοι οι αργόσχολοι και οι άχρηστοι της Αυτοκρατορίας ακαταμάχητα έρεαν. Εκεί παρέμεινα για ένα διάστημα, ξοδεύοντας τόσα χρήματα όσα είχα, περισσότερο απλόχερα από όσο θα όφειλα. Τόσο ανησυχητική απέβη η κατάσταση των οικονομικών μου, ώστε σύντομα συνειδητοποίησα πως ήμουν αναγκασμένος είτε να εγκαταλείψω τη μητρόπολη και να αποσυρθώ στην ύπαιθρο, κάπου στην επαρχία, είτε πως έπρεπε να προβώ σε μια ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής μου. Επιλέγοντας την τελευταία εναλλακτική, άρχισα λαμβάνοντας την απόφαση να αφήσω το ξενοδοχείο, και να νοικιάσω διαμέρισμα σε μια λιγότερο εξεζητημένη και λιγότερο ακριβή περιοχή.

Την μέρα που είχα καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, στεκόμουν στο μπαρ Κραϊτήριον, όταν κάποιος με χτύπησε φιλικά στην πλάτη, και γυρίζοντας αναγνώρισα τον νεαρό Στάμφορντ, ο οποίος είχε ένα ντουλάπι κάτω από εμένα στο Μπάρτς. Η θέα ενός φιλικού προσώπου στην αχανή απεραντοσύνη του Λονδίνου αποτελεί όντως μια ευχάριστη αλλαγή για έναν μοναχικό άνθρωπο. Τον παλιό καιρό ο Στάμφορντ δεν υπήρξε ποτέ φιλαράκι μου, όμως την στιγμή εκείνη τον χαιρέτησα με ενθουσιασμό, και αυτός, με την σειρά του, έδειξε να χαίρεται που με είδε. Στην πληθωρικότητα της χαράς μου, του ζήτησα να δειπνήσει μαζί μου στο Χόλμπορν, και ξεκινήσαμε παρέα με μια άμαξα.

«Πως κατάντησες τον εαυτό σου, Γουώτσον;» με ρώτησε με έκδηλη κατάπληξη, καθώς κινούμασταν μέσα στους συνωστισμένους Λονδρέζικους δρόμους. «Είσαι πιο λεπτός από σανίδα και πιο ηλιοκαμένος από καρύδι.»

Του έδωσα μια σύντομη περιγραφή των περιπετειών μου, και μόλις που είχα προλάβει να την ολοκληρώσω την ώρα που φτάσαμε στον προορισμό μας.

«Φουκαρά μου!» είπε, συμπονετικά, όταν είχε ακούσει τις δυστυχίες μου. «Τι κάνεις αυτόν τον καιρό;»

«Ψάχνω για σπίτι.» απάντησα. «Προσπαθώ να λύσω το πρόβλημα όσον αφορά το αν είναι δυνατόν να βρω άνετα δωμάτια σε λογική τιμή.»

«Τι περίεργο πράγμα», σχολίασε ο σύντροφος μου· «είσαι ο δεύτερος άνθρωπος σήμερα που μου λέει το ίδιο.»

«Και ποιος ήταν ο πρώτος;» ρώτησα.

«Ένας τύπος που εργάζεται σε ένα χημείο πάνω στο νοσοκομείο. Έκλαιγε τη μοίρα του σήμερα το πρωί γιατί δεν έβρισκε κανέναν να βάλει τα μισά μαζί του για ένα καθωσπρέπει διαμέρισμα που είχε βρει, και το οποίο πήγαινε πολύ για την τσέπη του.

«Μα τον Ιώβ!» φώναξα, «αν πράγματι θέλει κάποιον να μοιραστεί τα δωμάτια και τα έξοδα, τότε είμαι ο άνθρωπος του. Θα προτιμούσα να έχω παρέα από το να είμαι μόνος.»

Ο νεαρός Στάμφορντ με κοίταξε μάλλον παραξενεμένα πάνω από το ποτήρι του κρασιού του. «Δεν γνώρισες ακόμη τον Σέρλοκ Χολμς», είπε· «ίσως να μην ενδιαφερόσουν για εκείνον σαν σταθερή παρέα.»

«Γιατί, υπάρχει κάτι εναντίον του;»

«Ωού, δεν είπα πως υπάρχει κάτι εναντίον του. Είναι λίγο αλλόκοτος στις ιδέες του —παθιασμένος με ορισμένους επιστημονικούς κλάδους. Από όσο γνωρίζω πρόκειται για έναν αρκετά καθωσπρέπει τύπο.»

«Σπουδαστής της Ιατρικής, να υποθέσω;» είπα.

«Όχι —δεν έχω ιδέα τι σκοπεύει να ακολουθήσει. Θεωρώ πως έχει μπει για τα καλά στην ανατομία, και είναι πρώτης τάξης χημικός· ωστόσο, από όσο γνωρίζω, ποτέ του δεν έχει παρακολουθήσει κάποια τακτικά μαθήματα ιατρικής. Οι σπουδές του είναι εξαιρετικά ασυνάρτητες και ιδιόρρυθμες, ωστόσο έχει συσσωρεύσει αρκετές πολύπλευρες γνώσεις οι οποίες θα εξέπλητταν τους καθηγητές του.»

«Όχι· δεν πρόκειται για άνθρωπο που είναι εύκολο να του πάρεις λέξη, μολονότι γίνεται αρκετά δεκτικός όποτε τον πιάνει η διάθεση.»

«Θα ήθελα να τον συναντήσω», είπα. «Αν πρόκειται να συγκατοικήσω με κάποιον, θα προτιμούσα έναν άνθρωπο με φιλομαθείς και ήσυχες συνήθειες. Δεν είμαι αρκετά δυνατός ακόμη να αντέξω υπερβολική φασαρία ή συγκινήσεις. Είχα αρκετά και από τα δυο στο Αφγανιστάν για να μου αρκέσουν για το υπόλοιπο της φυσικής μου ζωής. Πως θα γινόταν να συναντήσω τον φίλο σου;»

«Είναι βέβαιο πως θα βρίσκεται στο εργαστήριο», αποκρίθηκε ο σύντροφος μου. «Είτε θα αποφεύγει το μέρος για εβδομάδες, ή θα εργάζεται εκεί από το πρωί ως το βράδυ. Αν θέλεις, περνάμε από εκεί παρέα μετά το γεύμα.»

«Βεβαίως», απάντησα, και η κουβέντα παρασύρθηκε σε άλλα κανάλια.

Καθώς κατευθυνθήκαμε προς το νοσοκομείο έχοντας αφήσει το Χόλμπορν, ο Στάμφορντ μου έδωσε ορισμένες περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τον κύριο τον οποίο σκόπευα να δεχθώ ως συγκάτοικο.

«Μην με κατηγορήσεις αν δεν τα βρεις μαζί του», είπε· «δε γνωρίζω τίποτα περισσότερο για εκείνον από όσα έμαθα συναντώντας τον κατά καιρούς στο εργαστήριο. Εσύ πρότεινες τον συγκεκριμένο διακανονισμό, οπότε δεν πρέπει να με θεωρήσεις υπαίτιο.»

«Αν δεν τα βρούμε το πιο απλό θα είναι να χωρίσουμε τα τσανάκια μας», απάντησα. «Έχω την εντύπωση, Στάμφορντ», προσέθεσα, κοιτώντας σκληρά τον σύντροφο μου, «πως έχεις κάποιον λόγο να νίπτεις τας χείρας σου όσον αφορά το ζήτημα. Τόσο τρομερός είναι ο χαρακτήρας του τύπου, αν μη τι άλλο; Μη μου τα μασάς σχετικά με το ζήτημα.»

«Δεν είναι εύκολο να εκφράσεις ότι δεν εκφράζεται,» απάντησε με ένα γέλιο. «Ο Χολμς είναι ολίγον τι υπερβολικά επιστημονικός για τα γούστα μου —προσεγγίζει τα όρια της ψυχρότητας. Θα τον φανταζόμουν να δίνει σε έναν φίλο μια μικρή πρέζα από το τελευταίο αλκαλοειδές φυτό, όχι ωθούμενος από κακία, μα απλά εξαιτίας της ερευνητικής του φύσης ώστε να έχει μια ακριβής ιδέα των επιδράσεων του. Για να πω το δίκαιο, πιστεύω πως θα το έπαιρνε κι ο ίδιος με την ίδια αμεσότητα. Δείχνει να έχει πάθος για τη συγκεκριμένη και ακριβής γνώση.»

«Εξαιρετικά σωστό επίσης.»

«Ναι, ενδέχεται όμως να περάσει στα όρια της υπερβολής. Όταν φτάνει να χτυπά τα υποκείμενα στα ανατομεία με ένα ραβδί, το βέβαιον είναι πως λαμβάνει μια μάλλον αλλόκοτη μορφή.»

«Χτυπά τα υποκείμενα!»

«Ναι, για να εξακριβώσει σε ποια έκταση οι μώλωπες είναι δυνατόν να παραχθούν κατόπιν του θανάτου. Τον είδα να το πραγματοποιεί με τα ίδια μου τα μάτια.»

«Και εντούτοις λες πως δεν είναι σπουδαστής της Ιατρικής;»

«Όχι. Ένας Θεός ξέρει ποιο είναι το αντικείμενο των σπουδών του. Όμως φτάσαμε, και εσύ υποχρεούσαι να σχηματίσεις τις δικές σου εντυπώσεις σχετικά με το άτομο του.» Καθώς μιλούσε, στρίψαμε σε μια στενή πάροδο και περάσαμε από μια μικρή πλαϊνή είσοδο, η οποία έβγαζε σε μια πτέρυγα του μεγάλου νοσοκομείου. Αποτελούσε γνώριμο έδαφος για μένα, και δεν χρειάστηκα καθοδήγηση καθώς ανεβήκαμε την έρημη πέτρινη σκάλα και κατηφορίσαμε τον μακρύ διάδρομο με τους ατέλειωτους ασπρισμένους τοίχους και τις καφετιές πόρτες. Κοντά στην αντικρινή του πλευρά ένας χαμηλός θολωτός διάδρομος διακλαδωνόταν από εκείνον οδηγώντας στο χημείο.¡

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

1.1 Ο Κος Σέρλοκ Χολμς (1) |Mr|Sherlock|Holmes 1.1 Herr Sherlock Holmes (1) 1.1 Mr Sherlock Holmes (1) 1.1 Mr Sherlock Holmes (1)

(Αποτελεί ανατύπωση εκ των απομνημονευμάτων του Τζων Χ. Γουώτσον, Ιατρού, απόστρατου του Ιατρικού Σώματος Στρατού.) "Constitutes"|reprint|of|of the|memoirs|his|John H Watson|H|Watson|Doctor|retired military doctor|his|Medical Corps|Corps|Army Medical Corps (Reprinted from the memoirs of John H. Watson, retired Army Medical Corps.)

--

ΤΟ έτος 1878 έλαβα το πτυχίο Ιατρικής εκ της Πανεπιστημιακής Ιατρικής σχολής του Λονδίνου, και μετέβηκα στο Νέτλυ για να συνεχίσω τις σπουδές μου, όπως επιτασσόταν για τους στρατιωτικούς χειρουργούς. |year|I received||degree|of Medicine|from the|of the|University|of Medicine|school||of London|and|I went|to|Netley|for|to|continue my studies|the|studies|my|as required|"was required"|for|the|military|surgeons In 1878 I received my degree in Medicine from the University School of Medicine in London, and went to Netley to continue my studies, as required by military surgeons. Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου εκεί, αποσπάσθηκα όπως άρμοζε, στο 5ο Σύνταγμα Τυφεκιοφόρων της Northumberland, ως βοηθός χειρουργού. Having|having completed|my|studies|my studies|there|I was assigned|as|was appropriate|to the||Regiment|Riflemen Regiment|of the|Northumberland|as|surgeon's assistant|surgical assistant Having completed my studies there, I was seconded, as appropriate, to the 5th Rifle Regiment of Northumberland, as an assistant surgeon. Το σύνταγμα ήταν εγκατεστημένο στην Ινδία τη συγκεκριμένη περίοδο, και πριν προλάβω να παρουσιασθώ, ο δεύτερος Αφγανικός Πόλεμος είχε ξεσπάσει. |constitution||established||India||specific|period|||manage to||arrive||second|Afghan|||broken out The constitution was established in India at that time, and before I could present myself, the second Afghan War had broken out. Κατά την αποβίβαση μου στη Βομβάη, έμαθα πως το σώμα μου είχε προωθηθεί μέσα από τα περάσματα και βρισκόταν ήδη βαθιά εντός του εχθρικού εδάφους. upon||disembarkation|||Bombay|I learned||||||been moved|through|||passages||was|already||within||hostile|territory When I landed in Mumbai, I learned that my body had been pushed through the passages and was already deep in enemy territory. Ακολούθησα, ωστόσο, με πολλούς άλλους αξιωματικούς οι οποίοι βρίσκονταν στην ίδια με εμένα θέση, και κατόρθωσα να φτάσω στην Κανταχάρ με ασφάλεια, όπου βρήκα το σύνταγμα μου, και ανέλαβα αμέσως τα νέα μου καθήκοντα. I followed|however|||others|officers||who|were||same||me||||||||||||||||||||| I followed, however, with many other officers who were in the same position as me, and managed to reach Kandahar safely, where I found my regiment, and took up my new duties immediately.

Η εκστρατεία έφερε τιμητικές διακρίσεις και προαγωγές για πολλούς, όμως για εμένα δεν είχε άλλο τίποτα παρεκτός δυστυχίας και συμφοράς. The campaign brought honors and promotions to many, but for me it was nothing more than misery and misfortune. Αποσπάστηκα από την Ταξιαρχία μου και προσαρτήθηκα στους Μπέρκσαϊρς, με τους οποίους έλαβα μέρος στη μοιραία μάχη του Μεϊγουάντ. I detached myself from my Brigade and joined the Berkshires, with whom I took part in the fateful battle of Maywand. Εκεί χτυπήθηκα στον ώμο από σφαίρα των Τζεζάιλ, η οποία θρυμμάτισε το οστό και πέρασε ξυστά από την υποκλείδιο αρτηρία. |||||||the Jezailis|||shattered||||||||subclavian|artery There I was hit in the shoulder by a bullet from the Jail, which shattered the bone and scraped through the subclavian artery. Θα είχα πέσει στα χέρια των φονικών Γκαζίς αν δεν ήταν για την αφοσίωση και το κουράγιο που επεδείχθη από τον Μάρεϋ, την ορντινάντσα μου, ο οποίος με φόρτωσε πάνω σε ένα υποζύγιο εφοδιασμού και κατόρθωσε να με μεταφέρει με ασφάλεια στις Βρετανικές γραμμές. I would have fallen into the hands of the murderous Gazis if it were not for the devotion and courage shown by Murray, my ordinance, who loaded me on a supply sack and managed to transport me safely to British lines.

Καταβεβλημένος από τον πόνο, και εξασθενισμένος από τις παρατεταμένες κακουχίες τις οποίες είχα υπομείνει, αποσπάσθηκα, μαζί με ένα τραίνο γεμάτο τραυματίες, στο νοσοκομείο βάσης της Πεσαβάρ. Exhausted by the pain, and weakened by the prolonged hardships I had endured, I was sent, along with a train full of wounded, to Peshawar Base Hospital. Εδώ ορθοπόδησα, κι είχα ήδη καλυτερέψει σε σημείο να είμαι ικανός να περιδιαβαίνω τις πτέρυγες, κι ακόμη να ξεσκάζω λίγο στο αίθριο, όταν έπεσα κάτω με τυφοειδή πυρετό, την κατάρα της Ινδικής κατοχή μας. Here I was on my feet, and I had already improved to the point of being able to wander around the wings, and even burst a little on the patio, when I fell down with typhoid fever, the curse of our Indian occupation. Μήνες ολόκληρους η ζωή μου υπήρξε σκέτη απελπισία, κι όταν εντέλει συνήρθα και πέρασα στην ανάρρωση, ήμουν τόσο αδύναμος και αποσκελετωμένος ώστε κάποια ιατρική επιτροπή αποφάσισε πως ούτε μια ημέρα δεν έπρεπε να χαθεί από την αποστολή μου πίσω στην Αγγλία. For months my life was full of despair, and when I finally recovered and went into recovery, I was so weak and skeletal that a medical committee decided that not a single day should be lost from my mission back to England. Προωθήθηκα, σύμφωνα με τις διαταγές τους, στο οπλιταγωγό «Ορόντες», και αποβιβάσθηκα έναν μήνα αργότερα στην προβλήτα του Πόρτσμουθ, με την υγεία μου αμετάκλητα κατεστραμμένη, αλλά με την άδεια μιας πατρικής κυβέρνησης να αφιερώσω τους επόμενους εννέα μήνες πασχίζοντας να τη βελτιώσω. I was sent, according to their orders, to the Orontes siege, and disembarked a month later at Portsmouth Pier, with my health irreversibly damaged, but with the permission of a paternal government to devote the next nine months struggling to improve it.

Δεν είχα μήτε γνωστούς μήτε συγγενείς στην Αγγλία, κι ήμουν επομένως ελεύθερο πουλί —είτε τόσο ελεύθερος όσο ένα εισόδημα έντεκα σεληνίων και έξι πενών ημερησίως θα επέτρεπε σε κάποιον να είναι. I had no acquaintances or relatives in England, so I was a free bird — either as free as an income of eleven seleniums and six pence a day would allow one to be. Υπό αυτές τις συνθήκες, φυσικά στράφηκα προς το Λονδίνο, εκείνο τον μεγάλο οχετό στον οποίο όλοι οι αργόσχολοι και οι άχρηστοι της Αυτοκρατορίας ακαταμάχητα έρεαν. |||||I turned||||||||||||idle||||||| Under these circumstances, of course, I turned to London, that great culvert in which all the loafers and the useless of the Empire flowed irresistibly. Εκεί παρέμεινα για ένα διάστημα, ξοδεύοντας τόσα χρήματα όσα είχα, περισσότερο απλόχερα από όσο θα όφειλα. |||||||||||generously|||| I stayed there for a while, spending as much money as I had, more generously than I should have. Τόσο ανησυχητική απέβη η κατάσταση των οικονομικών μου, ώστε σύντομα συνειδητοποίησα πως ήμουν αναγκασμένος είτε να εγκαταλείψω τη μητρόπολη και να αποσυρθώ στην ύπαιθρο, κάπου στην επαρχία, είτε πως έπρεπε να προβώ σε μια ριζική αλλαγή του τρόπου ζωής μου. ||||||||||I realized||||||abandon||||||||||||||||||||||| My financial situation became so disturbing that I soon realized that I was either forced to leave the metropolis and retire to the countryside, somewhere in the countryside, or that I had to make a radical change in my lifestyle. Επιλέγοντας την τελευταία εναλλακτική, άρχισα λαμβάνοντας την απόφαση να αφήσω το ξενοδοχείο, και να νοικιάσω διαμέρισμα σε μια λιγότερο εξεζητημένη και λιγότερο ακριβή περιοχή. |||||||||||||||||||sophisticated|||| Choosing the last alternative, I started making the decision to leave the hotel, and rent an apartment in a less sophisticated and less expensive area.

Την μέρα που είχα καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, στεκόμουν στο μπαρ Κραϊτήριον, όταν κάποιος με χτύπησε φιλικά στην πλάτη, και γυρίζοντας αναγνώρισα τον νεαρό Στάμφορντ, ο οποίος είχε ένα ντουλάπι κάτω από εμένα στο Μπάρτς. The day I came to this conclusion, I was standing at the Criterion bar when someone friendly slapped me on the back, and when I turned I recognized the young Stamford, who had a cupboard under me in Barts. Η θέα ενός φιλικού προσώπου στην αχανή απεραντοσύνη του Λονδίνου αποτελεί όντως μια ευχάριστη αλλαγή για έναν μοναχικό άνθρωπο. The sight of a friendly person in the vast vastness of London is indeed a pleasant change for a lonely man. Τον παλιό καιρό ο Στάμφορντ δεν υπήρξε ποτέ φιλαράκι μου, όμως την στιγμή εκείνη τον χαιρέτησα με ενθουσιασμό, και αυτός, με την σειρά του, έδειξε να χαίρεται που με είδε. In the old days, Stamford was never my friend, but at that moment I greeted him with enthusiasm, and he, in turn, seemed glad to see me. Στην πληθωρικότητα της χαράς μου, του ζήτησα να δειπνήσει μαζί μου στο Χόλμπορν, και ξεκινήσαμε παρέα με μια άμαξα. ||||||||||||||we started||||carriage In the fullness of my joy, I asked him to dine with me at Holborn, and we started in a carriage.

«Πως κατάντησες τον εαυτό σου, Γουώτσον;» με ρώτησε με έκδηλη κατάπληξη, καθώς κινούμασταν μέσα στους συνωστισμένους Λονδρέζικους δρόμους. "How did you become yourself, Watson?" he asked with obvious astonishment as we drove through the crowded streets of London. «Είσαι πιο λεπτός από σανίδα και πιο ηλιοκαμένος από καρύδι.» "You are thinner than a board and more sunburnt than a walnut."

Του έδωσα μια σύντομη περιγραφή των περιπετειών μου, και μόλις που είχα προλάβει να την ολοκληρώσω την ώρα που φτάσαμε στον προορισμό μας. |||||||||just||||||||||||| I gave him a brief description of my adventures, and I had just finished it when we arrived at our destination.

«Φουκαρά μου!» είπε, συμπονετικά, όταν είχε ακούσει τις δυστυχίες μου. "My fukara!" he said, sympathetically, when he had heard my sufferings. «Τι κάνεις αυτόν τον καιρό;» "What are you doing these days?"

«Ψάχνω για σπίτι.» απάντησα. |||I answered "I'm looking for a house." I answered. «Προσπαθώ να λύσω το πρόβλημα όσον αφορά το αν είναι δυνατόν να βρω άνετα δωμάτια σε λογική τιμή.» "I am trying to solve the problem of whether it is possible to find comfortable rooms at a reasonable price."

«Τι περίεργο πράγμα», σχολίασε ο σύντροφος μου· «είσαι ο δεύτερος άνθρωπος σήμερα που μου λέει το ίδιο.» "What a strange thing," my companion commented, "you are the second person today to tell me the same thing."

«Και ποιος ήταν ο πρώτος;» ρώτησα. "And who was the first?" I asked.

«Ένας τύπος που εργάζεται σε ένα χημείο πάνω στο νοσοκομείο. |||||||||hospital "A guy who works in a chemist on the hospital. Έκλαιγε τη μοίρα του σήμερα το πρωί γιατί δεν έβρισκε κανέναν να βάλει τα μισά μαζί του για ένα καθωσπρέπει διαμέρισμα που είχε βρει, και το οποίο πήγαινε πολύ για την τσέπη του. He cried his fate this morning because he could not find anyone to put half with him for a proper apartment that he had found, and which went a lot for his pocket.

«Μα τον Ιώβ!» φώναξα, «αν πράγματι θέλει κάποιον να μοιραστεί τα δωμάτια και τα έξοδα, τότε είμαι ο άνθρωπος του. ||||||||||||||expenses||||| "But Job!" I shouted, “if he really wants someone to share the rooms and expenses, then I am his man. Θα προτιμούσα να έχω παρέα από το να είμαι μόνος.» |I would prefer|||||||| "I would rather have company than be alone."

Ο νεαρός Στάμφορντ με κοίταξε μάλλον παραξενεμένα πάνω από το ποτήρι του κρασιού του. Young Stamford looked at me rather strangely over his glass of wine. «Δεν γνώρισες ακόμη τον Σέρλοκ Χολμς», είπε· «ίσως να μην ενδιαφερόσουν για εκείνον σαν σταθερή παρέα.» "You've not met Sherlock Holmes yet," he said.

«Γιατί, υπάρχει κάτι εναντίον του;» "Why, is there anything against him?"

«Ωού, δεν είπα πως υπάρχει κάτι εναντίον του. "Oh, I did not say there was anything against him. Είναι λίγο αλλόκοτος στις ιδέες του —παθιασμένος με ορισμένους επιστημονικούς κλάδους. He's a little weird about his ideas — he's passionate about certain disciplines. Από όσο γνωρίζω πρόκειται για έναν αρκετά καθωσπρέπει τύπο.» "As far as I know, this is a pretty decent guy."

«Σπουδαστής της Ιατρικής, να υποθέσω;» είπα. Student||||I assume| "Medical student, I suppose?" I said.

«Όχι —δεν έχω ιδέα τι σκοπεύει να ακολουθήσει. "No - I have no idea what he intends to do next. Θεωρώ πως έχει μπει για τα καλά στην ανατομία, και είναι πρώτης τάξης χημικός· ωστόσο, από όσο γνωρίζω, ποτέ του δεν έχει παρακολουθήσει κάποια τακτικά μαθήματα ιατρικής. I think he's good at anatomy, and he's a first-rate chemist; however, as far as I know, he has never taken any regular medical classes. Οι σπουδές του είναι εξαιρετικά ασυνάρτητες και ιδιόρρυθμες, ωστόσο έχει συσσωρεύσει αρκετές πολύπλευρες γνώσεις οι οποίες θα εξέπλητταν τους καθηγητές του.» |studies||||incoherent||||||||||||||| "His studies are extremely incoherent and idiosyncratic, but he has accumulated a lot of multifaceted knowledge that would surprise his teachers."

«Όχι· δεν πρόκειται για άνθρωπο που είναι εύκολο να του πάρεις λέξη, μολονότι γίνεται αρκετά δεκτικός όποτε τον πιάνει η διάθεση.» ||||||||||||although|||receptive||||| "No; he is not a man to whom it is easy to take his word for it, although he becomes quite receptive whenever he is in the mood."

«Θα ήθελα να τον συναντήσω», είπα. "I would like to meet him," I said. «Αν πρόκειται να συγκατοικήσω με κάποιον, θα προτιμούσα έναν άνθρωπο με φιλομαθείς και ήσυχες συνήθειες. "If I were to live with someone, I would prefer a man with learned and quiet habits. Δεν είμαι αρκετά δυνατός ακόμη να αντέξω υπερβολική φασαρία ή συγκινήσεις. |||||||excessive|noise||excitement I am still not strong enough to withstand too much noise or emotion. Είχα αρκετά και από τα δυο στο Αφγανιστάν για να μου αρκέσουν για το υπόλοιπο της φυσικής μου ζωής. I had enough of both in Afghanistan to make ends meet for the rest of my physical life. Πως θα γινόταν να συναντήσω τον φίλο σου;» ||would it be||meet||| How could I meet your friend? "

«Είναι βέβαιο πως θα βρίσκεται στο εργαστήριο», αποκρίθηκε ο σύντροφος μου. "It is certain that he will be in the laboratory," my partner replied. «Είτε θα αποφεύγει το μέρος για εβδομάδες, ή θα εργάζεται εκεί από το πρωί ως το βράδυ. "Either he will avoid the place for weeks, or he will work there from morning till night. Αν θέλεις, περνάμε από εκεί παρέα μετά το γεύμα.» If you want, we can go there with you after lunch. "

«Βεβαίως», απάντησα, και η κουβέντα παρασύρθηκε σε άλλα κανάλια. "Of course," I replied, and the conversation was diverted to other channels.

Καθώς κατευθυνθήκαμε προς το νοσοκομείο έχοντας αφήσει το Χόλμπορν, ο Στάμφορντ μου έδωσε ορισμένες περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τον κύριο τον οποίο σκόπευα να δεχθώ ως συγκάτοικο. As we headed to the hospital having left Holborn, Stamford gave me some further information about the gentleman I intended to accept as a roommate.

«Μην με κατηγορήσεις αν δεν τα βρεις μαζί του», είπε· «δε γνωρίζω τίποτα περισσότερο για εκείνον από όσα έμαθα συναντώντας τον κατά καιρούς στο εργαστήριο. "Do not accuse me if you do not find him," he said; "I know nothing more about him than what I learned from meeting him from time to time in the laboratory." Εσύ πρότεινες τον συγκεκριμένο διακανονισμό, οπότε δεν πρέπει να με θεωρήσεις υπαίτιο.» You proposed this arrangement, so you should not blame me. "

«Αν δεν τα βρούμε το πιο απλό θα είναι να χωρίσουμε τα τσανάκια μας», απάντησα. "If we do not find them, the simplest thing will be to separate our bags," I replied. «Έχω την εντύπωση, Στάμφορντ», προσέθεσα, κοιτώντας σκληρά τον σύντροφο μου, «πως έχεις κάποιον λόγο να νίπτεις τας χείρας σου όσον αφορά το ζήτημα. ||||I added|looking|||friend|||||||wash|||||regarding|| "I have the impression, Stamford," I added, looking hard at my companion, "that you have some reason to wash your hands of the matter." Τόσο τρομερός είναι ο χαρακτήρας του τύπου, αν μη τι άλλο; Μη μου τα μασάς σχετικά με το ζήτημα.» |terrible||||||||||||||||| Is the character of the guy so terrible, if nothing else? Do not bother me about the issue. "

«Δεν είναι εύκολο να εκφράσεις ότι δεν εκφράζεται,» απάντησε με ένα γέλιο. "It is not easy to express that it is not expressed," he replied with a laugh. «Ο Χολμς είναι ολίγον τι υπερβολικά επιστημονικός για τα γούστα μου —προσεγγίζει τα όρια της ψυχρότητας. "Holmes is a little too scientific for my tastes - he is approaching the limits of coldness. Θα τον φανταζόμουν να δίνει σε έναν φίλο μια μικρή πρέζα από το τελευταίο αλκαλοειδές φυτό, όχι ωθούμενος από κακία, μα απλά εξαιτίας της ερευνητικής του φύσης ώστε να έχει μια ακριβής ιδέα των επιδράσεων του. ||||||||||||||alkaloid||||||||||||||||||||| I would imagine him giving a friend a small pinch of the latest alkaloid plant, not driven by malice, but simply because of his research nature so that he has an accurate idea of its effects. Για να πω το δίκαιο, πιστεύω πως θα το έπαιρνε κι ο ίδιος με την ίδια αμεσότητα. To be fair, I think he would take it with the same immediacy. Δείχνει να έχει πάθος για τη συγκεκριμένη και ακριβής γνώση.» He seems to have a passion for specific and accurate knowledge. "

«Εξαιρετικά σωστό επίσης.» "Extremely right, too."

«Ναι, ενδέχεται όμως να περάσει στα όρια της υπερβολής. "Yes, but it may go to extremes. Όταν φτάνει να χτυπά τα υποκείμενα στα ανατομεία με ένα ραβδί, το βέβαιον είναι πως λαμβάνει μια μάλλον αλλόκοτη μορφή.» ||||||||||stick||||||||strange| "When it comes to hitting subjects in anatomies with a stick, it certainly takes on a rather bizarre form."

«Χτυπά τα υποκείμενα!» ||subjects "It hits the subjects!"

«Ναι, για να εξακριβώσει σε ποια έκταση οι μώλωπες είναι δυνατόν να παραχθούν κατόπιν του θανάτου. ||||||||bruises||||||| "Yes, to determine the extent to which bruises can be produced after death. Τον είδα να το πραγματοποιεί με τα ίδια μου τα μάτια.» I saw him do it with my own eyes. "

«Και εντούτοις λες πως δεν είναι σπουδαστής της Ιατρικής;» ||||||student|| "And yet you say he is not a medical student?"

«Όχι. "No. Ένας Θεός ξέρει ποιο είναι το αντικείμενο των σπουδών του. A God knows the object of his studies. Όμως φτάσαμε, και εσύ υποχρεούσαι να σχηματίσεις τις δικές σου εντυπώσεις σχετικά με το άτομο του.» Καθώς μιλούσε, στρίψαμε σε μια στενή πάροδο και περάσαμε από μια μικρή πλαϊνή είσοδο, η οποία έβγαζε σε μια πτέρυγα του μεγάλου νοσοκομείου. But we have arrived, and you are obliged to form your own impressions about his person. " As he spoke, we turned into a narrow aisle and passed a small side entrance, which led to a wing of the large hospital. Αποτελούσε γνώριμο έδαφος για μένα, και δεν χρειάστηκα καθοδήγηση καθώς ανεβήκαμε την έρημη πέτρινη σκάλα και κατηφορίσαμε τον μακρύ διάδρομο με τους ατέλειωτους ασπρισμένους τοίχους και τις καφετιές πόρτες. It was familiar ground to me, and I needed no guidance as we climbed the deserted stone staircase and down the long corridor with its endless whitewashed walls and brown doors. Κοντά στην αντικρινή του πλευρά ένας χαμηλός θολωτός διάδρομος διακλαδωνόταν από εκείνον οδηγώντας στο χημείο.¡ Near the opposite side a low vaulted corridor branched off from it leading to the chemist.